PANTIP.COM : S4402023 +++++++ ช่วงนี้ไม่มีบอลแข่ง มาชวนเพื่อนๆห้องศุภชลาศไปทำบุญครับ (ท่านที่ซื้อเสื้อบอลพันทิป@ศุภชลาศัย โปรดคลิกด้วย)+++++++ [ฟุตบอล]

ความคิดเห็นที่ 60

เลขที่บัญชีผมหลังไมค์ไปอีกครั้งแล้วนะครับ คราวนี้น่าจะถึงผู้รับทุกท่าน

ส่วนนี่ประวัติเกี่ยวกับบ้านครูน้อยเพิ่มเติมจาก #55 ครับ

--------------------------------------------------------------------------------

บ้านครูน้อย...เพื่อเด็กขาดโอกาส

สำหรับท่านที่ไม่ทราบว่า ครูน้อยคือใคร
และบ้านครูน้อยคือที่ไหน
นี่คือรายละเอียดเพื่อให้ท่านได้ทราบ

" ครูน้อย " แสงเทียนส่องทางชีวิตของเด็กด้อยโอกาส
" เด็กกำพร้า ครอบครัวแตกแยก พ่อแม่ติดคุก
เด็กพิการร่างกายและสมองนับร้อยชีวิต "

ในภาวะสังคมที่บีบคั้น ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ซึ่งนับวันจะยิ่งหนักขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ
สภาพสังคมไทยที่มีความต่างชนชั้นกันอย่างเห็นได้ชัดเจน

"คนมากมีก็มีเสียล้นพ้น คนยากจนก็จนเสียคับแค้นแสนเข็ญ"

จึงมีให้เห็นอยู่ทั่วทุกซอกทุกมุมทั้งในกรุงเทพหรือต่างจังหวัดของสังคมไทยเรา

ในอีกมุมหนึ่งของกรุงเทพฯ เมื่อร่วมยี่สิบปีที่ผ่านมา
ในซอยราษ?ร์บูรณะ26 ซึ่งมีสภาพเป็นท้องร่อง สวนทรุดโทรม
ยังมีผู้หญิงสู้ชีวิตคนหนึ่งต่อสู้กับความยากแค้นของสังคมมาโดยตลอดเพียงลำพัง

แม้กระทั่งในช่วงชีวิตหนึ่งของชีวิตซึ่งหวุดหวิดจะทำให้เธอต้องพิการขาถาวร
เพราะความผิดพลาดของแพทย์ผู้ผ่าตัดให้เธอด้วยโรคอื่นแท้ๆ
แม้ช่วงนั้นร่างกายของเธอจะลำบากสุดแสนยากเข็ญ
เธอก็ยังอุตส่าห์สู้อุ้มชูดูแลลูกชาวบ้านย่านในสวนแถบนั้น
เลี้ยงดูให้อาหารการกินดุจลูกในอุทธรณ์ของเธอมีทั้งบรรดาลูกจับกังก่อสร้างแบกข้าวสารย่านพระประแดง

ตลอดจนลูกกำพร้าพ่อแม่ตายหรือพ่อแม่ติดคุกเพราะอาญาแผ่นดินในย่านนั้น
ซึ่งเธอทนนิ่งดูดายเห็นความเป็นอยู่ของเด็กเหล่านี้ไม่ได้
เธอจึงได้รับเข้ามาอาศัยร่มชายคาของเธอ
ให้อยู่กินหลับนอนยามกลางวันที่เด็กพวกนี้ไว้ซึ่งพ่อแม่ที่ออกไปทำงานเป็นกรรมกรหรือที่ถูกจองจำถาวรในคุก

เด็กเหล่านี้จึงได้รับการศึกษาเล่าเรียนหนังสือไปตามมีตามเกิดจากบ้านของหญิงขาเสียที่ชื่อ"น้อย"คนนี้เป็นผู้สอนพวกเขาเหล่านั้น

ซึ่งต่อมาเด็กพวกนั้นเรียกเธอว่า " ครูน้อย "
ครูของเด็กด้อยโอกาสในสลัมในสวนลูกกรรมกรยากจนทั้งหลายในย่านนั้น
แม้ในช่วงแรก มิได้มีทุนรอนมาช่วยเหลือ
แต่เธอก็เจือจานเด็กน้อยด้อยโอกาสพวกนี้ความทุ่มเทตามแต่กำลังที่เธอพอมี
พอที่จะประทังชีวิตน้อยๆเหล่านี้ได้ ทั้งขายข้าวแกง
รับงานประดิษฐ์เล็กๆน้อยๆมาให้เด็กช่วยกันทำหารายได้เพียงน้อยนิดมาช่วยประทัง

ความหิวของเด็กๆไปวันๆ ต้องฝ่าฟันอุปสรรคนานาชนิด
ต่อสู้ทั้งความอดยากยังต้องต่อสู้กับน้ำท่วม
อุจจาระเด็กลอยเต็มบ้าน
ทั้งเด็กและเธอต้องหลับนอนตามโต๊ะเก้าอี้และขั้นบันไดบ้าน

และนี่คือที่มาของ"บ้านครูน้อย "
ในอดีตเมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา
ปัจจุบัน"บ้านครูน้อย"คงตั้งอยู่สถานที่เดิม
ที่ที่ซึ่งเคยเป็นร่องสวนเก่า
ที่ที่เธอเคยล้มลุกคลุกคลานมาด้วยหยาดเหงื่อและคราบน้ำตากับความยากลำบากในการ

ตั้งใจจริงที่จะให้ความช่วยเหลือเด็กผู้ยากไร้ด้อยโอกาสเหล่านั้น

ตลอดเกือบ 20 ปีที่ผ่านมาในซอยราษ?ร์บูรณะแห่งนี้
" ครูน้อย " เธอเริ่มมาด้วยมือเปล่าๆ
เฝ้าดูแลทนุถนอมบรรดาเด็กกำพร้า ลูกจับกัง
เด็กพิการทางสมองของเธอดุจดังลูกของตัวเองจนถึงปัจจุบันที่เธอฟันฝ่าความยากลำบากด้วยความภาคภูมิใจ

จนถึงวันนี้มีเด็กอยู่ในความดูแลของเธอร่วม 100 ชีวิต
กำลังศึกษาอยู่ในระดับต่างๆด้วยทุนสะสมที่มีผู้ให้มา
จนเด็กได้รับการศึกษาตั้งแต่ประถมจนขั้นอาชีวะและการเรียนฝึกฝีมืออาชีพก็มี
ทั้งเธอยังต้องดูแลเด็กบางส่วนที่มีร่างกายและสมองพิกลพิการ
บางรายถึงขนาดที่เรียกว่าพิการซ้ำซ้อน
จึงเป็นภาระที่หนักอึ้งเอาการสำหรับเธอ
รายจ่ายจึงมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ
ซึ่งเป็นภาระอันใหญ่หลวง
ซากอดีตที่อยู่ในน้ำครำจนถึงวันที่เธอเริ่มได้รับความช่วยเหลือจากประชาชนโดยทั่วไปที่เห็นความสำคัญของชีวิตเด็กน้อยด้อยโอกาสเหล่านี้ซึ่งอยู่ในมุมอับมุมหนึ่งของสังคมไทย

เขาเหล่านั้นช่วยกันคนละไม้คนละมือคนละหยาดหยดจากน้ำใจอันใสบริสุทธิ์
จนเด็กน้อยเหล่านี้มีวันนี้ที่"บ้านครูน้อย"
จึงพอมีที่ซุกหัวนอนที่ผู้มีเมตตาจิตมาร่วมกันสร้างให้
จึงมีโอกาสได้ศึกษาเล่าเรียนสมความตั้งใจที่รอคอยและพอมีอาหารการกินที่ดีขึ้น

ทั้งที่ความเป็นจริงในชีวิตครอบครัวของเด็กด้อยโอกาสเหล่านี้ไม่มีแม้แต่พอจะกินอิ่มไปวันๆเลย

อย่าว่าแต่คิดจะเรียนก็ยังไม่มีโอกาสเป็นไปได้
ถ้าไม่ใช่เพราะ"บ้านครูน้อย"แห่งนี้และผู้มีเมตตาจิตทั้งหลายให้ความอุปถัมภ์ค้ำชูมาโดยตลอด

"บ้านครูน้อย"จึงเปรียบเสมือนแสงเทียนส่องทางให้เด็กผู้ด้อยโอกาสเหล่านั้นได้

มองเห็นแสงสว่างแห่งชีวิตไม่ต้องอยู่ในมุมอับแสงของสังคมอีกต่อไป

ในแง่มุมของสังคมไทยเรานั้นยังมีผู้ที่ด้อยโอกาสกว่าเราท่านอยู่อีกมากมายไร้ซึ่งความสุขสบาย

ขาดไร้การศึกษา ขาดความอบอุ่นในครอบครัว
ลองเหลียวหันไปมองพวกเขาบ้าง
หากพวกเรายังพอหยิบยื่นโอกาสให้แก่พวกเขาได้บ้าง
แม้จะเพียงคนละเล็กน้อย
ก็เพื่อให้ผู้ด้อยโอกาสนั้นพบหนทางไปสู่อนาคตอันสดใสและเป็นกำลังใจของเด็กที่ด้อยโอกาสต่อไป

" ลองแวะไปดูพวกเขาที่บ้านครูน้อยบ้าง "
บ้านครูน้อยเป็นบ้านที่เปิดขึ้นเพื่อช่วยสังเคราะห์และให้การศึกษาให้ชีวิตที่ดีขึ้นแก่ลูกกรรมกรแบกข้าวสาร

และเด็กทั่วไปที่ประสบปัญหา...ยากจน ครอบครัวแตกแยก
พ่อหรือแม่ต้องโทษจำคุก พ่อแม่ทอดทิ้ง พิการทางสมอง
เปิดดำเนินการตั้งแต่ปี 2523 ในระยะ 6 ปีแรก ตั้งแต่
2523-2529 ด้วยทุนทรัพย์ของตนเอง
ระยะต่อมาจนถึงปัจจุบันได้รับความช่วยเหลือทุนในการดำเนินงานจากสังคมทั่วไปที่ทราบเรื่องราว

ปัจจุบันมีเด็กอยู่ในอุปการะ 106 คน
เป็นเด็กพิการทางสมอง 6 คน
ส่งออกไปเรียนภายนอก 85 คน ตั้งแต่ประถมอาชีวะศึกษา
เรียนอาชีพระยะสั้น 3 คน
มีบุคลากร 5 คน ค่าใช้จ่ายประมาณเดือนละ 60,000 บาท
มีรายได้ประจำจาก 12 ท่าน
ผู้บริจาคเดือนละ 36,800 บาท
นอกจากนั้นจากการบริจาคไม่ประจำ ก็พอบ้าง ไม่พอบ้าง
เด็กๆบ้านครูน้อยยังคอยน้ำใจจากท่านอยู่

บ้านครูน้อย 319 หมู่1 ซอยราษฎร์บูรณะ 26 เขตราษฎร์บูรณะ
กทม. 10140 โทร. 871-3083

--------------------------------------------------------------------------------

จากคุณ : The Red - [ 26 พ.ค. 49 11:55:55 ]