วันนี้ผมขอบังอาจเป็นดินวิจารณ์ดาว คงเพราะผิดหวังเล็กๆ และคิดว่าอาจพอเป็นประโยชน์ที่จะได้แลกเปลี่ยนความเห็นกับเพื่อนๆ
เมื่อไทเกอร์ตกรอบไปแล้ว ผมก็หันมาเชียร์ฟิลเพราะชอบหน้ายิ้มๆ ของเขา แต่เมื่อเห็นฟิลทีออฟหลุมสุดท้ายด้วยไดร์ฟเวอร์แล้วสไลซ์ไปจนชนหลังคาเต็นท์ข้างแฟร์เวย์ เหลือสองร้อยหลาถึงกรีน รัฟเกรียน (เพราะคนดูเหยียบตาย) แต่มีต้นไม้ขวาง จึงมีทางเลือกอยู่สามอย่างให้ตี
1. ตีสไลซ์อ้อมต้นไม้ไปหากรีน
2. ตีข้ามเฉียดข้างต้นไม้สูง แล้วเฟดเข้าหากรีน
3. ตีวางไปบนแฟร์เวย์ในระยะที่ชอบ
สถานการณ์ของฟิลคือ หากพาร์ก็ชนะไปเลย หากโบกี้ต้องไปเพลออฟ หากดับเบิ้ลก็แพ้ ซึ่งสองทางแรกหากทำสำเร็จมีโอกาสพาร์สูง ส่วนทางที่สามจะทำพาร์ได้ต้องขึ้นกับลูกสั้น
แต่หากไม่สำเร็จในสองทางแรกโอกาสดับเบิ้ลมีสูง แต่ทางที่สามหากพาร์ไม่สำเร็จ โบกี้ก็ไม่ยากอะไร
ฟิลเลือกทางที่สองแล้วตีติดยอดไม้ ผมไม่มีโอกาสได้ดูว่าลูกตกมาอยู่ตรงไหนเพราะช่องเจ็ดหมดเวลาถ่ายทอด แต่ในใจนึกทายว่าฟิลคงออกดับเบิ้ล จนเปิดเช็คเวปในที่ทำงานก็รู้ว่าทายถูก
ความเห็นของผมคือฟิลเลือกผิดตั้งแต่ทีออฟด้วยไดร์ฟเวอร์แล้ว แต่ผมไม่คิดว่าจะเสียหายมากนักหากจะลองเสี่ยงดูสักช็อต แต่เมื่อช็อตแรกพลาดไปแล้วฟิลกลับเลือกผิดอีกครั้ง
สิ่งที่ฟิลประเมินผิดไม่ใช่ช็อตที่จะตี แต่เป็นร่างกายและจิตใจเขาเองที่ไม่พร้อมจะตีช็อตยาก ทั้งที่ช็อตยากแบบนั้นเขาคงเคยทำสำเร็จมาเยอะแล้ว แต่หากมองช็อตก่อนหน้านั้นที่ฟิลไม่สามารถควบคุมไดร์ฟเวอร์ได้ จนลูกออกนอกทางไปไกลมาก หากหยุดคิดแล้วมองตัวเองให้ดี ฟิลอาจไม่ตัดสินใจผิดพลาดอย่างนั้นก็ได้
กอล์ฟเป็นกีฬาที่ต้องต่อสู้กับตัวเองอย่างแท้จริง จึงเป็นกีฬาที่มีเสน่ห์เสมอ ไม่ว่าเราจะพัฒนาฝีมือการเล่นไปถึงไหนแล้วก็ตาม
ขออภัยหากเป็นความเห็นที่ไม่เข้าท่านะครับ
(หมายเหตุ ผมเคยตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับฟิลมาแล้ว ทั้งตำแหน่งลูกและความล้าของร่างกายจิตใจ แล้วก็เลือกผิดแบบฟิลด้วย แต่ผลลัพธ์แย่กว่าเยอะ แหะ แหะ)
จากคุณ :
จุ๊ 
- [
19 มิ.ย. 49 15:17:07
]
..ความเห็นต่อหลุมสุดท้ายของฟิล ในยูเอสโอเพ่น 2006..
