ความคิดเห็นที่ 1 ผมขอแก้ความเข้าใจหน่อยนะครับ เราไปเรียนกับโปร ไม่ใช่ไปซ้อมกับโปร ไปเรียนกับโปร 1 ครั้ง เราต้องเอาสิ่งที่เรียนมาซ้อมเองอีก ไม่ต่ำกว่า 2-3 ครั้ง แล้วจึงไปเรียนครั้งต่อไป เรียนจบ 10 ชั่วโมงแล้ว ก็ใช่ว่าจะได้มาเลย ต้องมาซ้อมอีกไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยชั่วโมง ลองคิดว่าถ้าเรายอมจ้างครูสอนดนตรีให้สอนเปียนโนหรือกีต้าร์ 10 ชั่วโมง แล้วเราจะเล่นเพลงได้เลยมั้ยครับ เราต้องให้เวลากับมันครับ ทริคอะไรก็ไม่ง่ายหรอกครับ ถ้าเราไม่ซ้อม และผมเชื่อว่า ทริคง่ายๆพวกนั้น โปรเค้าต้องสอนไปเรียบร้อยใน 10 ชั่วโมงแล้วหล่ะครับ คงไม่เหลือมาถึงให้พวกเราแนะนำอะไรที่โปรยังไม่สอนหรอกครับ ผมว่า ลองนึกทบทวนสิ่งที่โปรสอน แล้วเอาไปซ้อม เข้มแข็งอดทน พากเพียร แล้วจะเห็นผลครับ ต้องขอโทษด้วยครับ ที่ตอบไม่ตรงคำถามเท่าไหร่ จากคุณ : พลภัทร - [ 27 มิ.ย. 49 14:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ลองดู คคห ที่ 7 นะครับ http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S4469742/S4469742.html ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : โมโม่ (โมโม่จันทร์) - [ 27 มิ.ย. 49 14:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยอย่างยิ่งกับคุณพลภัทร นี่ขนาดโปรชม แสดงว่าต้องใช้ได้ ซ้อม ซ้อม ซ้อม ครับ จากคุณ : thongprakai - [ 27 มิ.ย. 49 15:16:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อาการที่คุณบอกมาคืออาการของการตีโดนโคนไม้  เพราะใช้ข้อมือมากเกินไป  เวลาจะตีขอให้นึกอย่างเดียว คือ ตอนลงเหล็กผ่านลูก ทำยังไงให้มือทั้งสองข้าง ผ่านจุดเดียวกับตอนที่จรด address ลองสังเกตุระยะห่างระหว่างมือทั้งสองกับ หน้าขาทั้งสองของคุณดู ว่าตอนจรดห่างขนาดไหน  ตอนลงเหล็กห่างขนาดไหน ยิ่งมือทั้งสองห่างออกไปจากหน้าขาเยอะแค่ไหน คุณก็จะมีโอกาสเกิดอาการที่คุณบอกมามากขึ้นแค่นั้น  นักกอล์ฟมือใหม่ 80% จะมีอาการแบบคุณ คือชิพระยะสั้นแล้วโดนโคนไม้ ขอให้จำไว้ว่า เวลาเล่นลูกสั้น พวก พิช หรือ ชิพ  ตีให้ลูกโดนปลายไม้ดีกว่าโดนโคนไม้ เพราะโคนไม้จะมีตรงส่วนที่เชื่อมระหว่างก้านไม้ กับใบเหล็ก บริเวณนั้น จะมีการโค้งเว้าในลักษณะไม่สม่ำเสมอ ทำให้มีโอกาสทั้ง ท๊อป ทั้งแชงค์ ทั้งรวบไปทางซ้าย แต่ตีโดนปลายไม้ ลูกส่วนใหญ่จะไปในทิศทางที่ต้องการ เพราะมันมีแต่ใบเหล็กเรียบๆ เพียงแต่ระยะจะหายไปบ้างนิดหน่อย  วิธีการที่ทำให้ไม่โดนโคนไม้ก็เช่น ต้องสังเกตตัวเองว่า เวลาเราลงเหล็ก เราสามารถเบียดมือทั้งสองให้ผ่านหน้าขาได้ใกล้มากหรือเปล่า ถ้าเบียดได้ไม่ใกล้มาก อาจจะเพราะสรีระเช่นคนอ้วนจะเบียดมือทั้งสองให้ใกล้หน้าขาได้ยากกว่าคนผอม เพราะติด พุง หรือ ติดตรงเนื้อส่วนหน้าอก หรือสะโพก หรือขา ที่ยื่นล้ำมากเกินไป อาจจะต้องใช้วิธีแก้โดนการจรดเผื่อ มี 2 วีธี 1. ยืนให้ห่างลูกหน่อย เพื่อให้มีพื้นที่ในการเบียดเพิ่มขึ้นไม่ติดส่วนต่างๆของร่างกาย 2. จรดลูกที่ปลายไม้เลย  ลองซ้อมดูครับ จากคุณ : PTom - [ 27 มิ.ย. 49 15:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณพี่ๆมากครับ  ผมจะลองทบทวนดูที่เรียนมา และพยามฝึกซ้อมใหม่ครับ ปล. ขอโทษด้วยนะครับที่ผมเริ่มกลับมาโพสถามเป็น "เจ้าหนูจำไม" เหมือนปีก่อนอีกแล้ว คือ เมื่อความไม่มั่นใจเข้ามาทีไร ผมมักจะออกอาการตีกอล์ฟออกลูกมั่วค่อนข้างเยอะเลย ขอบคุณอีกครับครับพี่พล อาจารย์ทอง คุณต้น คุณโมโม่จัน คุณ PTom และผู้มีพระคุณที่อธิบายเป็นวิทยาทานให้ผม แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 49 16:47:46 จากคุณ : knotgolfer - [ 27 มิ.ย. 49 16:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กอล์ฟ เป็นกีฬาที่ต้องเห็นตอนตีจริงๆนะครับ ถึงจะวิเคราะห์ วิจารณ์ ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ คุณน้อตฯ น่าจะตีกอล์ฟมาพอสมควร ลองให้เพื่อนซึ่งเราคิดว่าเขาตีได้ดีพอควร แนะนำสิครับ อาจจะชัดเจนกว่าในนี้รึเปล่าครับ ^_^ ยังไงก็เอาใจช่วยครับ จะได้ออกรอบอย่างสนุกครับ จากคุณ : kyo1999 - [ 27 มิ.ย. 49 17:02:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าแค่เรียน ซ้อม แล้วทำได้ผลเลย คงมีมือซิงเกิ้ลแฮนดิเคปเดินกันทั่วเมืองแล้วล่ะครับ... เวลาเรียนต้องเน้นที่หลักการปฏิบัติให้เข้าใจ ว่าที่ต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ มีหลักการอย่างไร เพื่อผลงานให้ออกมาอย่างไร เวลาซ้อมก็ต้องทบทวนและปฏิบัติตามนั้นจนทำได้จริงๆ แล้วเวลาไปเล่นก็ต้องอาศัยความชำนาญที่เกิดขึ้นจากการซ้อมที่มีหลักการที่ถูกต้องเป็นขั้นตอนด้วย เวลาที่วงหลุด หรือเกิดข้อผิดพลาด จะได้ทบทวนได้ว่าผิดพลาดการข้อใด และแก้ไขอย่างไร ตอนที่ออกรอบแล้วชิพ หรือพิช หรือแม้แต่พัตต์พลาดไป ถ้าจะให้ดีออกรอบช่วงบ่ายๆ เย็นๆ ให้ไม่มีก๊วนตามจี้หลัง จะได้โอกาสซ้อมในสนามจริงสักลูกหรือสองลูก เป็นการทบทวนไปด้วย (แต่ต้องดูว่ามีก๊วนตามมาด้วยหรือเปล่านะครับ) จะได้เห็นภาพการเล่นของตัวเองชัดเจนมากขึ้น เพราะซ้อมแต่ในสนามไดร์ฟ หรือตามกรีนซ้อม มันไม่เหมือนในสนามจริงครับ จากคุณ : Crying_in_the_rain - [ 27 มิ.ย. 49 18:27:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยอย่างยิ่งว่าต้องซ้อมครับ ถ้าหากล้อง VDO มาถ่ายด้วยได้ก็จะดีมากๆ เห็นจุดผิดชัดเจน จากคุณ : Juxtaposed With U - [ 27 มิ.ย. 49 19:22:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ใจเย็นไว้น้อง... ลูกพิทช์ที่ว่าพิทช์แบบไหน ระยะเท่าไหร่ ใช้เหล็กอะไร คาดหวังไว้แค่ไหน... ที่จริงมันไม่เกี่ยวหรอกนะพี่ว่าน้องคาดหวังมากเกินไปหรือเปล่าตอนเรียนกับโปรก็ตีไปเรื่อยๆใช่มั๊ยละ แต่ออกรอบตอนเข้าจรด ตอนสวิงคิดอะไร คิดเหมือนตอนอยู่กับโปรหรือเปล่า สมาธิเป็นยังไง ใจนิ่งหรือเปล่า... ถ้ามัวคิดว่าจะทำยัง จะเป็นยังไง จะต้องได้แบบไหน จะเป็นอย่างนี้มั๊ย อย่างนั้นมั๊ย คงจะให้ผลงานออกมาดีสม่ำเสมอได้ยากครับ... ลองไปสนามที่เค้ามีกรีนให้ซ้อมพัตต์ เอาลูกไป 5 ลูกลองโยนให้ลูกกลิ้งไปหาหลุมครั้งละ 5 ลูก เที่ยวละ 10 ครั้ง... ลองดูว่าตอนเราโยนๆไปเรื่อยๆนี่เราคิดอะไรหรือเปล่า ต้องขึ้มมือแค่ไหน ไหล่อย่างไร ข้อมืออย่างไร ผมเดาว่าคงไม่ได้คิดหรอกครับอาศัยความรู้สึกโยนให้มันกลิ้งไป โยนไปเรื่อยผลงานก็จะค่อยๆดีขึ้นตามลำดับเพราะเราปรับตัว ปรับความรู้สึกให้เคยชิน ก็เหมือนอย่างที่พี่ๆด้านบนบอกนั่นคือซ้อมครับ ซ้อมไปเรื่อยๆ แกว่งไปเรื่อยๆน้องจะค่อยๆเริ่มจับความรู้สึกได้โดยไม่ต้องคิดว่าแขนต้องขึ้นแค่ไหน หมุนไหนก่อน ลงไหนก่อน ลองทำให้เป็นธรรมชาติสิครับ... ลองซ้อมแบบไม่มีทฤษฏี ไม่มีกฏ ลองโยนไปเรื่อยหาความรู้สึก ดีก็ดี ไม่ดีก็ว่าดี ทำไปเรื่อยๆ อย่าคิดมากอย่าหวังผล อย่ามองธง ขอแค่โดนดีเป็นธรรมชาติ ความมั่นใจจะค่อยๆกลับมาเอง... ลองนั่งทบทวนที่โปรเคยบอก กุญแจสำคัญมีไม่กี่อย่างจับหลักให้ได้แล้วลองทำดู... หรือ ลองนอกเหนือไปจากที่เคยชิน ลองนอกเหนือไปจากที่เคยทำ คุณอาจค้นพบอะไรที่ดีกว่าเดิมบ้างก็ได้นะครับ... ป.ล. ถามมาเถอะน้อง พี่ๆเค้าว่างเค้าก็ช่วยตอบให้อย่างน้อยก็เป็นประโยชน์กับคนที่เพิ่งเข้ามา เพิ่งจะหัดใหม่ด้วยครับ... จากคุณ : ผมชื่อต้น - [ 27 มิ.ย. 49 19:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 play golf more practice everything is gonna be alright... จากคุณ : Billups - [ 27 มิ.ย. 49 22:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ข้าพเจ้าคิดว่าลูกพิทช์นี่เป็นอะไรที่ง่ายรองลงมาจากการพัตลูกเลยทีเดียว การชิพยังยากกว่าการพิทช์ เพราะการชิพนั้นเป้าหมายอยู่ที่ต้องชิพไปดำ ทำพัตเดียวลง ทำให้ค่อนข้างเกร็ง ส่วนการพิตช์ นั้น คิดแค่ว่าขึ้นไปออนก็สองพัตสบายใจ ตอนข้าพเจ้าหัดกอล์ฟ หัดเอง ไม่มีโปร และไม่เคยเรียนกับโปรจนป่านนี้ เพื่อนๆ ที่พอเป็นและหัดให้ บอกว่าให้ซ้อมพิทช์เยอะๆ ดังนั้น ข้าพเจ้าใช้เวลาในการซ้อมพิทช์เยอะมาก ในช่วงแรกๆ เพราะมันตีง่ายกว่าการตีธรรมดาเยอะ วันละร้อยสองร้อยลูก ติดต่อกันสองสามสัปดาห์ ไล่ระยะตั้งแต่ 40 ไปจน 100 หลา ใช้ SW อย่างเดียว   นับแ่ต่นั้นมา ก็รู้ว่าตัดสินใจถูก เพราะออกรอบครั้งแรกก็ออก 55 และหลังจากนั้นอีกสองสามครั้ง ก็ทำต่ำกว่า 50 แล้ว และการพิทช์มันติดตัวเรา พอเป็นแล้วก็เหมือนจักรยาน เหมือนว่ายน้ำ เป็นแล้วเป็นเลย เหลือแค่จูนให้มันละเอียดแค่นั้นเอง ช็อตพิทช์ เป็นช่วยชีวิตทีสุด วันไหนไดร์ฟไม่ไป ตีเหล็กแป๊ก ก็คิดแต่ว่าให้มันเข้าระยะ 100 หลาก็พอ พอเข้าระยะ 100 หลาก็รู้ว่ารอดชีวิตแล้ว เพราะพิทช์ออนกับสองพัต ก็รวมเป็นอีกสามแต้มเอง อย่างมากก็สี่แต้มถ้าพิตช์ไม่ดีหรือทำสามพัต การพิทช์ เป็นอะไรที่ง่าย เหมือนที่ข้างบนว่าไ้ว้ เพียงแต่เอาใจใส่กับมัน สิบปีผ่านไปกับการเล่นกอล์ฟ ทุกวันนี้ข้าพเจ้ายังซ้อมพิทช์อย่างน้อยสามสิบสี่ลิบลูกสำหรับการซ้อมธรรมดาพร้อมกับซ้อมทักษะอื่นๆ  เพื่อให้มีความรู้สึกในการจับระยะทาง พอซ้อมเหล็กซ้อมไดร์ฟเวอร์จนเหนื่อย ก็ได้เวลาซ้อมพิทช์เบาๆ ระยะ 50 บ้าง 70 บ้าง สลับไปสลับมา รวมทั้งสลับเวดจ์ด้วย 51 56 60 องศา สลับกันไป รวมทั้งหัดเปลี่ยนการวางลูก ทำสปินมากสปินน้อย เฉือน ดรอว์ ข้าพเจ้าว่าการซ้อมพิทช์เป็นอะไรที่สนุกมาก ปรกติจะนับแต้มให้ตัวเอง ในการซ้อมพิทช์ระยะ 50 หลา ตั้งเป้าไว้ว่าลูกต้องไปตกภายในระยะหนึ่งคันธงไม่ต่ำกว่า 7/10 ลูก เพื่อสร้างสมาธิและความมุ่งมั่น เดี๋ยวนี้ข้าพเจ้ามี Shag Bag มีลูกกอล์ฟเก่าๆ อยู่ประมาณร้อยลูก ก็ไปซ้อมชิพตามขอบสนามฟุตบอลที่ไม่มีคนเล่น ชิพข้ามไปข้ามมา ซ้อมในสนามฟุตบอลน่ะดีมาก เพราะมีแต่ไลพิศดาร เวลาออกรอบจริง เจอไลพิศดารก็ไม่ลนลาน สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ระยะต่ำกว่าร้อย ไม่เคยถามแคดดี้เลยว่าเหลือระยะเท่าไร ดูธงและอาศัยสัญชาตญาณ ว่าต้องใช้เหล็กไหน เล่นด้วยน้ำหนักเท่าไร หลักๆ เลยใช้ SW กับ LW อาจมี GW มาแซม ขึ้นกับตำแหน่งธง ขอแนะนำเจ้าของกระทู้นะครับ เวลาซ้อม ซ้อมแค่ระยะเดียวพอ อาจจะเป็น 50 หรือ 60 หลา ไม่ต้องซ้อมหลายระยะให้สับสน จนกระทั่งเราเคยชิน หลับตาตีก็รู้ว่าได้ระยะห้าสิบหรือหกสิบหลาแน่ๆ เวลาออกรอบจริง เจอระยะ 40 หรือ 70 ก็ไม่มีปัญหา เพราะเรารู้วิธีกะน้ำหนัำกเองอัตโนมัติ แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 49 06:27:53 จากคุณ : บ.บุญหลาย (vandyman) - [ 28 มิ.ย. 49 06:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยกับคุณบุญหลายครับ.. ปกติผมซ้อมลูกสั้นนี่จะซ้อมอยู่แค่ 2 ระยะเท่านั้น คือ 50 หลา กับ 80 หลา โดยใช้แค่ wedge 58* อันเดียว ซ้อมระยะเดียวกันนั่นแหละติดๆกันเป็นสิบๆลูกเลย.. เอาจนจำได้ขึ้นใจว่าขึ้นไม้เท่าไหร่ถึงจะได้ระยะนั้น.. เสร็จแล้วก็เปลี่ยนไปซ้อมอีกระยะที่เหลือ.. พอถึงเวลาอยู่ในสนามจริง มันจะนึกออกเองได้ว่า ระยะขนาดนี้ต้องขึ้นไม้เท่าไหร่ ถึงแม้ระยะจะไม่ตรงกับ ที่ซ้อมมาแค่ 2 ระยะนั้น.. แต่ความรู้สึกมันจะบอกได้เอง ว่าให้ขึ้นไม้มากหรือน้อยลงอีกซักเท่าไหร่.. ปล. คุณ knot ต้องเลิกใช้ความรู้สึกเอามือตีลูกด้วยนะ.. เมื่อไหร่ที่รู้สึกว่าเอามือดึงไม้ลงไปตีลูก เมื่อนั้นท๊อปชัวร์.. พยายามทำความรู้สึกให้เหมือนเราแกว่งหัวเหล้กให้ตกลง ไปสู่จุดต่ำสุดด้วยน้ำหนักของมันเอง มือกับแขนใช้แค่ ช่วยประคองไม้เท่านั้น.. ลองดูครับ หวังว่าคงจะหาจังหวะ และระยะที่ถูกต้องได้เร็วๆนี้นะครับ.. จากคุณ : SCTL - [ 28 มิ.ย. 49 09:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ซ้ายนำ  เหมือน เข็มนาฬิกา  กวาด ผ่านลูก  ห้ามใช้ข้อมือซ้าย พี่ว่า เกมลูกสั้นของน๊อต น่าจะดีขึ้น จากคุณ : บักวุ๊ดดี้ (bugwoody) - [ 28 มิ.ย. 49 11:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...มือใหม่ขอแชร์ประสบการณ์นะครับ ผมหัดเล่นกอล์ฟมาประมาณ 6 เดือน (อ่านกระทู้คุณKNOTมาตลอด) เรียนกับโปร อยู่ตจว. ครับ ลูกชิพกับพิทซ์เป็นปัญหามากเพราะว่าสนามที่โปรสอนหญ้าไม่ฟู มือหัดใหม่อย่างเราตียากมากแถมยังใช้มืองัดอีก เพราะต้องการให้ลูกลอยสูง ..ท้อครับ ตอนหลังไปเจอสนามไดร์อีกสนามมีสนามหญ้าซ้อมลูกสั้นหญ้าฟูดี จึงพอตีได้แต่ที่ตีได้จริงๆเพราะซ้อมที่สนามหญ้าที่บ้านระยะประมาณ 10 -20หลา ซื้อลูกเก่ามา 100 ลูกใส่เข่ง ตีมันทุกวัน วันไหนไม่ได้ตีเหมือนเด็กยังไม่ได้ทำการบ้าน กำหนดจุดตก เอาเข่งไปรอรับ จะตีลงเข่งกี่ลูก ลูกสั้นดีขึ้นมากเลยครับ คุณKNOTลองหาสนามหญ้าหรือสนามฟุตบอลใกล้ๆบ้านที่พอจะซ้อมได้ทุกวัน ตัดปัญหาเรื่องเสียเงินค่าลูก วันละ20--30 นาที ลูกสั้นน่าจะกลายเป็นขนมหวานนะครับ......ซ้อม..ซ้อม..ซ้อม..เท่านั้นครับ จากคุณ : ใหญ่ - [ 28 มิ.ย. 49 11:50:40 A:192.168.43.83 X:203.156.45.65 TicketID:120911 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ว่างๆ เสาร์ อาทิตย์ มาซ้อมกับผมไหมครับ ที่ไฟฟ้าบางปะกง มีลูกให้ซ้อมฟรี เต็มถังสีขนาด 20 ลิตร และมีสนามซ้อมพัตต์ด้วย   ส่วนตอนนี้พี่ลองเอายาเม็ดผมไปก่อนนะ 1.ลากไม้อย่าใช้ข้อมือ และอย่าพลิกหลังมือซ้าย 2.ตามองลูก เวลาตีให้มีความรู้สึกว่ายันมือซ้ายไว้ และสาดออกไปหาเป้า มือซ้ายอย่าหุบเข้าใน 3.ซ้อมโดยไม่ต้องสนใจระยะ ตอนนี้เอาให้แม่นลูกก่อน ตีออกไปแล้วเสียงมันคลีน ไม่มีลงหลังลูกก่อน ลองดูนะครับถ้าจับความรู้สึกได้หลับตาก็ยังตีโดน... จากคุณ : อ๋ำ เดลี่ - [ 28 มิ.ย. 49 12:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณน็อตครับ ผมซ้อมเหล็กพิชชิ่ง  ระยะตั้งแต่ 30 50 80 100 ผมซ้อมอย่างน้อย 4 ถาด ทุกครั้งที่ไปสนามไดร์ฟ เวลาไปสนามไดร์ฟอย่าคิดแต่จะตีเอาไกลอย่างเดียวจิ ฝึกเหล็กสั่นเยอะๆครับ มันได้ผลจริงๆน๊ะ จากคุณ : โอ๋_พบ. - [ 28 มิ.ย. 49 20:29:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แวะมาอ่าน ต้องขอบคุณทุกคำตอบเพราะดิฉัน ก็มีปัญหากะลูกสั้น เช่นกันค่ะ จากคุณ : เจ้าค้ำคูณ - [ 28 มิ.ย. 49 21:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ และยาชุดของพี่ๆ เพื่อนๆมากๆครับผม จะขอลองซ้อมๆเรียกความมั่นใจกลับมาสักระยะนึงก่อนนะครับ ปล.พี่วู้ดดี้เป็นงัยมั่งครับไม่ได้เจอกันนานเลยครับ จากคุณ : knotgolfer - [ 28 มิ.ย. 49 23:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สำคัญที่สุดคือต้องใจเย็นๆ ให้ตัวหมุนส่งให้ไม้ผ่านลูกไปเหมือนเอาลิ่มมาตอกไประหว่างลูกกับพื้น อย่าใจร้อน ใช้แขน หรือข้อมือช่วย นะครับ (ข้อมือนำหน้าตลอดเวลา) ตีให้มันนิ่มนวล และไม่ต้องกลัวลูกไม่ลอย เพราะ Wedge พวกนี้ loft มันจะทำงานเองอยู่แล้วครับ ลอยแน่ๆ Speed ให้มันสม่ำเสมอ ระยะ Backswing ให้มัน Vary ตามระยะทาง ครับ และที่สำคัญ ยืนให้มั่นคง อย่าให้ขามันแกว่งไปแกว่งมา ขอให้มีความสุขกับกอล์ฟครับ จากคุณ : ต้น หมีพูห์ - [ 29 มิ.ย. 49 10:26:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ยืนให้มั่นคงแล้วตีช้าๆคับ เอาแบบ slow motion ก็ได้ จากคุณ : anonymous coward - [ 30 มิ.ย. 49 09:50:53 A:58.8.59.72 X: TicketID:116945 ]