ความคิดเห็นที่ 1 ผมรู้สึกว่า การพัตต์เป็นสิ่งที่เฉพาะตัวมากๆ มักจะไม่มีแบบแผนที่แน่นอน แล้วก็เคยอ่านหนังสือแล้วบอกอย่างนี้เหมือนกัน ผมว่ามันก็เหมือนกับการชิพนะครับ อาศัยความรู้สึกเป็นหลัก เทคนิคก็มีอยู่ไม่กี่ข้อที่สำคัญจริงๆ ครับ คือ ยืนสแคร์ หน้าไม้สแควร์ ตาอยู่เหนือลูก ตำแหน่งลูกอยู่ใกล้มาทางเท้าซ้าย ที่เหลือน่าจะอยู่ที่การฝึกซ้อมนะครับ จะทำให้ได้มาซึ่ง การให้น้ำหนักที่ถูกต้อง การอ่านไลน์ ฯลฯ แต่ผมเชื่อว่า ถ้าวันไหนคุณพัตต์ได้ดี คุณก็จะพัตต์ได้ดีเกือบทั้งวันเหมือนกันนั่นแหละ ดังนั้น ซ้อมบ่อยๆครับ จากเคยเข้าสนามไดรฟ์ สมมติว่าเดือนละ แปดครั้ง ก็อาจจะให้เหลือซักห้า แล้วเอาอีกสามไปซ้อมพัตต์ก็จะดีไม่น้อยนะครับ อย่าลืมว่า จริงๆพาร์72 ถ้าเราทำเรกูล่าร์ออน เราจะตีแค่36 ช็อตนะครับ ที่เหลืออีก "ครึ่งนึง" คือการพัตต์นะครับ ^_^ จากคุณ : kyo1999 - [ วันเข้าพรรษา 12:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความเห็นของผมน่ะครับ ผมว่าน่าจะเป็นที่สภาพจิตใจ(ขณะสโตกลูก)อย่างเดียวครับ การแก้ไขก็น่าจะซ้อมโดย 1.กลับสู่เบสิก (การจับพัตเตอร์,การยืน,การสโตกลูก) 2.ระยะพัตต์ (ให้นับระยะพัตต์โดยการก้าวนับและเทียบกับการแบ๊กสวิง 1ก้าวต่อ1นิ้ว) 3.ขอให้สังเกตหน้าพัตเตอร์กระทบลูกให้ดีว่าเป็นอย่างไร ขอให้รักษาการสโตกลูกในลักษณะเดียวกันก่อน เพื่อให้เกิดความมั่นใจ ขอให้มีความสุขกับการเล่นกอล์ฟและการพัตต์น่ะครับ จากคุณ : ผู้ที่มีความสุขกับพัตเตอร์ (manochpg) - [ วันเข้าพรรษา 13:34:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยเป็นเหมือนกันครับ และช่วงหลังๆจะเป็นบ่อยด้วย คือต้องมี 3 พัตต์แทบทุกครั้งที่ออกรอบ และบางรอบมีตั้งแต่จำนวน 3 หลุมขึ้นไป ขอให้คำแนะนำจากประสบการณ์ส่วนตัวแล้วกันครับ เพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์จึงไม่สามารถแนะนำตามสภาพที่เกิดปัญหา 1. ความมั่นใจมันอาจจะขาดหายไป ดังนั้น เราควรจะเชื่อใจน้ำหนักของพัตเตอร์ และระยะการสวิงพัตเตอร์ทดแทน และหลายๆครั้งวิธีนี้ใช้ได้ผล โดยเฉพาะการพัตต์ระยะตั้ง 4-5 คันธงขึ้นไป 2. มองหลุมให้น้อยลงครับ แต่จดจ้องที่ลูกให้มากขึ้น หลายครั้งการพัตต์ระยะสั้นๆ วิธีนี้จะใช้ค่อนข้างได้ผลดี 3. เมื่อพัตต์เลยหลุม หรือพัตต์สั้นไปแล้ว พยายามควบคุมสติอารมณ์ให้ได้ อย่าเพิ่งเดินไป แท็ปอิน เพราะที่เห็นๆมา เกือบ 100 % เวลานักกอล์ฟทำแบบนั้นซ้ำไม่ค่อยจะลง เพิ่มความหงุดหงิดเข้าไปอีก 4. ตั้งใจเล่นช็อต approach ให้ดีขึ้น (อันนี้ไม่ได้กวนนะครับ) คือในเมื่อพัตต์ไกลทำได้ไม่ดี ก็ต้องพยามยามให้มันได้ระยะพัตต์ใกล้กว่านั้น ขอให้เล่นกอล์ฟให้สนุกครับ จากคุณ : Ethan_h - [ วันเข้าพรรษา 14:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 การพัทท์ให้ตรงทิศทางที่ต้องการต้องมีวิธีการที่ถูกต้อง และไม่มีอะไรที่ดีไปกว่าการควบคุมทิศทางหรือควบคุมพัตเตอร์ด้วยแขนและไหล่(ไม่ใช่มือ) ลักษณะที่ต้องการคือการพัทท์แบบ pendulum วิธีการพัทท์ที่ถูกต้องเราต้องปล่อยให้น้ำหนักของพัตเตอร์ทำงานของมันเอง อย่าไปช่วยมัน ลักษณะเหมือนการการชิพที่ต้องปล่อยให้เหล็กทำงานของมันเอง ทั้งหมดนี้จะเป็นไปได้มีปัจจัยสำคัญอยู่อย่างหนึ่งคือ จะเกร็งไม่ได้ กริพจะต้องจับให้เบาถึงจะรู้สึกถึงน้ำหนักของหัวพัตเตอร์ แขนและไหล่ก็จะไม่เกร็งก็จะเคลื่อนที่ได้นุ่มนวล สนามแต่ละสนามในแต่ละวันกรีนจะไม่เหมือนกันทุกวัน คุณต้องสังเกตเป็น ต้องเป็นคนช่างสังเกต หญ้าของกรีนที่ยาวกว่ากันเพียงนิดเดียวก็จะทำให้น้ำหนักในการพัทท์ผิดไปมากมาย การพัทท์ตามหญ้า ทวนหญ้าน้ำหนักในการพัทท์ก็ต่างกันมาก บางทีคนเล่นมากๆ สนามจะไม่ตัดหญ้าให้สั้นติดดิน กรีนจะเสียหายได้ง่าย น้ำหนักในการพัทท์ที่เล่นผ่านไปหลุมสองหลุมก็จะพอบอกคุณได้ว่าน้ำหนักการพัทท์ควรเป็นอย่างไร เท่าที่คุณเล่ามาว่าพัทท์สั้นได้แค่ครึ่งทางเป็นไปได้ว่าวิธีการพัทท์ไม่ถูกต้อง ถ้าพัทท์แล้วลูกกระโดด วิ่งไม่เรียบไม่กลิ้งไปแบบล้อรถยนต์ ลูกจะหยุดเร็วและผิดทิศทางได้ง่าย ต้องซ้อมพัทท์ ให้ใครสักคนดูว่าพัทท์แล้วลูกวิ่งเนียนดีหรือไม่ ถ้าไม่ ต้องเปลี่ยนตำแหน่งลูก หาดูว่าลูกตั้งตรงไหนถึงพัทท์แล้ววิ่งเรียบดี พอพัทท์ไม่ถึง พัทท์ที่สองคุณก็กระแทกทำให้เลยไปเป็นคันธง แสดงว่าคุณไม่มีความมั่นใจเลย นั่นรวมถึงการพัทท์หยอดๆ อย่างที่คุณว่ามา อย่างน้อยต้องซ้อมสักนิดเพื่อให้ได้วิธีการที่ถูกต้อง แล้วคุณจะมั่นใจขึ้นมาเอง จินตนาการเป็นเรื่องสำคัญ วาดภาพการวิ่งของลูกให้ออก(ไม่ว่าจะใช่หรือเปล่า) แต่คุณต้องลองวาดภาพขึ้นมาในใจว่าลูกมันจะเลี้ยวยังไง ลงหลุมยังไง ดูแล้วทำไปตามนั้น 4 พัทท์นี่รับไม่ได้นะครับ ไม่ใช่สนาม Augusta ที่เวลาพัทท์ต้องหันหลังให้หลุมเสียเมื่อไหร่ ถ้าไม่ซ้อมเลยก็อย่าไปหวังให้มาก เดี๋ยวจะไม่สนุกเสียเปล่าๆ จากคุณ : thongprakai - [ 12 ก.ค. 49 00:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จิตใจครับ กลไกมันไม่มากมายอะไรแกว่งไปก็แกว่งมา...ผมเป็นบ่อยเหมือนกันเวลาเจอกรีนที่ไม่คุ้นเคยหรือวันนั้นหาความรู้สึกในการพัตต์ไม่ได้ หลุมแรกสั้น หลุมสองเลย หลุมต่อไปไม่รู้จะไปทางไหนแกว่งไปหมด สุดท้ายไม่พัตต์เลยเคาะๆเอาไปแถวนั้นแหละ... ถ้าปกติไม่ค่อยมีปัญหาในการพัตต์ขนาดนี้ก็คงเป็นเรื่องของจิตใจลองเปลี่ยนพัตต์เตอร์ หาใหม่อีกอันเอาแบบมือสองถูกๆหรือยืมเพื่อนก็ได้เอามาซ้อมลองใช้ดูสักเดือนแล้วค่อยกลับไปซ้อมอันเก่าความระแวงและความกังวลจะลดลงไปครับ จากคุณ : ผมชื่อต้น - [ 12 ก.ค. 49 09:05:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตามพี่ทองฯ กับพี่ต้น ครับ แต่ผมเสนออีกหย่าง ว่าถ้าอย่างนั้น ให้ซ้อมมากๆ ไว้ แล้วก็หาระยะที่ทำได้ ด้วยครับ เช่นว่า ถ้าระยะ 1 ฟุต Backswing 1 นิ้ว พยายามทำให้เคยชิน ถ้าพัตต์ขึ้นเนิน ก็เพิ่ม Backswing เข้าไปอีก ครับ ซ้อมเยอะๆ ครับ ลูกพัตต์ ลูกชิป สำคัญที่สุด ตีมาดี แต่พัตต์ไม่ได้ มันน่าเสียดาย ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : ต้น หมีพูห์ - [ 12 ก.ค. 49 11:24:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำ เรื่องของเรื่องก็เหมือนกับที่คุณ ทองประกาย กล่าวไว้ครับ คือไม่มั่นใจ ก็เลยพาเข้ารกเข้าพง  เมื่อคืนที่ผ่านมาก็ทดลองฝึกใหม่ กับ พรมกว้างๆ พยายามใช้วิธีเล็งเอาว่าจะพัตไปหาลูกใด   ระยะ ประมาณ เมตรครึ่ง และไม่ใช้ข้อมือช่วย ก็ดีขึ้นมาก ได้ผลมากกว่า ครึ่ง   ต้องซ้อมให้มากๆ  ปรกติผมซ้อมโดยใช้พรมปูห้อง ขนาด  2 x 2 เมตร แล้ววางเหรียญเป็นเป้าแทนตำแหน่งหลุมไว้ค่อนไปด้านปลายอีกด้าน ใช้ลูกเก่าๆ หน่อย ประมาณ 80 ลูก เป็นชุดๆ .... ...ได้ผลประการใดจะเข้ามาแจ้งให้ทราบอีกกครั้งนะครับ.. จากคุณ : เทพใหญ่ - [ 12 ก.ค. 49 12:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนแรกเห็นชื่อก็ไม่กล้าแนะนำแล้วครับ การพัตต์เป็นสิ่งที่ผมคิดว่าสำคัญที่สุดในเกมกอล์ฟเลยก็ว่าได้  แต่กลับเป็นสิ่งที่ผมให้ความสนใจช้าที่สุด กว่าจะหันมาฝึกซ้อมพัตต์จริงๆจังๆก็เล่นกอล์ฟมาหลายปีแล้ว!! การฝึกซ้อมพัตต์ที่ได้ผลสำหรับผม ใช้พรมซ้อมพัตต์ที่ลูกสามารถไหลย้อนกลับมาได้ ทำให้ไม่เบื่อกับการเก็บลูก   ซ้อมพัตต์ตรงๆ ฝึกการสโตรคลูกให้มั่นคง หนักแน่น การพัตต์ฉึก ท็อป ล้วนแล้วแต่มีผลกับระยะทาง เมื่อสโตรคการพัตต์แน่นอนแล้ว ค่อยให้ความสนใจกับระยะการพัตต์ ต้องจินตนาการให้ได้ว่าหลุมอยู่ตรงไหน โดยไม่หันไปมอง จินตนาการถึงน้ำหนักการพัตต์ ตอนจรดพัตเตอร์เพื่อที่จะเล็งไลน์อย่าจรดนานจนลืมน้ำหนัก ลองดูนะครับว่าจะช่วยอะไรได้บ้างหรือเปล่า จากคุณ : GumpzZ - [ 12 ก.ค. 49 16:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ลองอ่าน Dave Pelz's putting bible ดูสิครับแล้วจะเข้าใจ เบสิกดีขึ้น นักกอล์ฟมือสมัคเล่น ส่วนมากจะพัตสั้น การว่างตำแหน่งลูกนั้น วางลูกแรกที่เท้าซ้าย และวางลูกที่สองถัดมา ตำแหน่งลูกที่สองคือตำแหน่งที่ดีที่สุดของนักกอล์ฟที่พัตแบบ pendulum ส่วนการซ้อมนั้นให้เริ่มจากระยะ 35 ก่อน และระยะ 30-6 หลา และต้องพัตให้เลยหลุมไป 17 นิ้ว ตามที่อ่านมาครับ ยังอ่านไม่จบครับ จากคุณ : crazygolfer - [ 12 ก.ค. 49 23:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หลักสำคัญในการพัตต์สำหรับผมมีสามอย่าง 1. ควบคุมระยะทางด้วยการแบคสวิงสั้นหรือยาว (ใช้ไหล่ ไม่ใช้ข้อมือ) 2. จับกริพให้เบา 3. ต้อง "เร่ง" หน้าไม้ผ่านลูก (มักจะทำให้ฟอลโล่ธรูยาวกว่าแบคสวิง) มิเช่นนั้นลูกจะไปไม่ตรงกับทางที่ตั้งใจ ซ้อมเพื่อหาคำตอบนะครับ จากคุณ : จุ๊ - [ 13 ก.ค. 49 11:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ข้อแนะนำอีกแนวหนึ่งนะครับ.....    ก็ทุกๆ ความเห็นนะครับผมว่า ดีหมด แต่สำหรับอีกวิธีหนึ่ง ที่ผมแก้ไขได้สุดๆ เลยครับ ( ปกติ เมื่อก่อนผมเป็นคนที่กลัวกรีนสุดๆ ) เริ่มจาก ผม เปลี่ยนมา จับแบบ คลอสแอนด์ แขน และ ข้อศอกแนบลำตัว ตลอด การสโตร์ก พัตเตอร์  ลองดูนะครับ ..อาจจะได้ผล ส่วนข้ออื่นๆ ที่ต้องคำนึง เสมอทุกครั้ง เป็นเบสิก อยู่แล้วนะครับ การกำหนด line  ระยะ การเผื่อระยะ จินตนาการ สมาธิ ....ลองดูนะครับ จากคุณ : ปีหน้า (ปีหน้า) - [ 13 ก.ค. 49 13:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รูทีนของใครของมันครับ ต้องซ้อมครับ พอดีช่วงนี้ผมพัตได้ดี เกาะหลุมตลอด (แต่ช็อตยาวไม่ดี กำลังซ่อมอยู่) ของผมทำอย่างนี้ครับ... ๑. ถอดถุงมือ ๒. จับกริปเบาและรักษาแรงบิบให้คงที่ตลอด ตอนอิแพคจะได้ความรู้สึกตอนหน้าพัทเตอร์กระทบลูก (รู้สึกถึงก้านที่ดีดตัว ไม่ได้โม้) ๓. ยืนเท้าซ้ายขวาสแคว ไม่เปิด ๔. ระวังอย่างเกร็งไหล่ ถ้าเกร็งจะทำให้ใช้แขนและมือพัท ไหล่ ไม่หมุน ๕. ก่อนพัทหมุนหน้าไปดูหลุม จำระยะไว้ ตอนพัทสายตาอยู่ที่การอิมแพค ไม่หมุนหรือเงยหน้าตามลูก จากคุณ : หัวไม้หวาน - [ 13 ก.ค. 49 17:57:07 ]