ก่อนอื่นผมต้องกล่าวสวัสดีทักทายพวกพี่ๆเพื่อนๆชาวบาสเก็ตบอลในเวบpantipทุกคนนะครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่เล่นบาสเก็ตบอลเป็นชีวิตจิตใจชนิดที่ว่าถ้าเทียบกับการเล่นบาสเหมือนกับการเช็คชื่อเข้าชั้นเรียนผมคิดว่าผมต้องได้คะแนนจิตพิสัยเต็ม เรื่องก็มีอยู่ว่าทุกวันนี้สนามที่เล่นในจังหวัดเชียงใหม่นั้นมีน้อยและไม่ได้รับความเป็นธรรมเท่าที่ควรนที่นี้ผมขออนุญาติยกตัวอย่างสนามหลักๆหลายๆสนามที่คนนิยมเล่นกันนะครับ
1.สนาม มช.(ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ )
สนามนี้ถ้าเป็นช่วงภาคเรียนที่1ของปีการศึกษาหรือเปิดเทอมพวกคนนอกจะไม่มีสิทธิใช้สนามแทบจะทั้งเทอมเพราะว่าต้องซ้อมกีฬาคณะต่างๆ,แข่งกีฬาเฟรชชี่,แข่งกีฬาคณะเท่าที่พูดมาก็เกือบจะหมดเทอมพอดี ไหนจะเทอม2อีกเจอพวกที่ซ้อมกีฬามหาลัยอีกทั้งชายทั้งหญิง และผมก็ไม่เข้าใจว่าเค้าก็มีโรงยิมของเค้าแล้วทำไมไม่ไปซ้อม(ก็เข้าใจนะครับว่าทำเผื่อมหาลัย)คนที่เค้าอยากจะออกกำลังกายมีมากๆๆๆ มากจริงๆชนิดที่ว่าถ้าคุณแพ้เกมนึงคุณกลับบ้านไปกินข้าว อาบน้ำ กลับมาเล่นอีกทียังได้ ผมก็เลยคิดว่าเค้าน่าจะบริหารสนามให้ดีกว่านี้นิดนึง
2. สนามกีฬา(เทศบาล)อันนี้เจอมากับตัวเองจริงๆครับ คือว่ามีสนามบาสที่เป็นสนามสากลมีเส้น มีไฟ มีทุกสิ่งทุกอย่างที่เรียกได้ว่าเป็นสนามบาส มีคนเล่นกันมาหลายปีแล้วมีอยู่ช่วงๆนึง(ประมาณสงกรานตร์)ช่วงนั้นคนจะเล่นกันน้อยลง(แต่ก็ไม่ได้หายไปหมด)แล้วอยู่ดีๆก็มีพวกเล่นฟุตบอลมาแย่งใช้สนามซึ่งคนเล่นบอลเราก็รู้ๆกันอยู่ว่ามีกันเยอะ แล้วก็มีกันหลายๆอาชีพ ซึ่งเวลาที่พวกเล่นบาสมาปกติจะมาเล่นกันคือประมาณ 5โมงเย็น แต่พวกเล่นบอลบางคนเลิกงานเช้าจะมาครองก่อนสัก3-4โมง พอเรามาอีกทีสนามบาสก็เป็นสนามฟุตบอลแล้ว ผมคยนัดกับเพื่อนๆว่าเอางี้เราลองมากันเช้าๆแล้วมาเล่นกันเลย ปรากฎว่าวันนั้นผมก็เล่นกันเต็มสนามจนพวกฟุตบอลมาแล้วอยู่ดีๆขณะที่พวกผมเล่นบาสเค้าก็เอาบอลมาเตะหน้าตาเฉยเลย ผมทนไม่ได้เลยเข้าไปคุยกับคนที่พอจะคุยรู้เรื่อง ผมเลยถามไปว่า พี่ครับสนามนี้สนามบาสนะครับไม่ใช่สนามฟุตบอล แล้วเค้าก็ตอบมาอย่างหน้าด้านๆว่า กูเล่นที่นี่มานานแล้วโว้ย! ผมกับเพื่อนทนไม่ได้จะเข้าไปต่อแต่ยังดีที่เพื่อนยังห้ามไว้ถ้าไม่ห้ามอาจจะเจ็บตัวเพราะพวกฟุตบอลมันเยอะจริงๆ พวกผมเลยต้องเลิกเล่นไปโดยปริยาย แต่ผมก็อดเจ็บใจไม่ได้ว่าเค้าพูดอย่างนั้นได้ยังไงทั้งๆที่พวกมเป็นผู้บุกเบิก ซ่อมแซมสนาม ขอไฟ และที่สำคัญที่สุดคือมิตรภาพดีๆต่างๆที่สะสมกันมานานเหมือนกับสังคมสังคมหนึ่งต้องหายไป ผมแค่เสียใจตรงนี้แหล่ะครับ
3. สนามสวนดอก
สนามนี้ผูกขาดสำหรับเทพกับระบบอุปถัมภ์เท่านั้นถ้าไม่ใช่ก็ไม่ต้องเข้าไปเหยียบครับ
4. สนามในมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่
สนามนี้ปัจจุบันเป็นสถานที่รับฝากรถไปเรียบร้อยแล้วครับ
5. สนามมงฟอร์ตเล็ก
สนามนี้ถ้าเล่นเสร็จแล้วก็อย่าลืมถ้ายาแก้ปวดเมื้อยตัวด้วยเพราะเล่นหนักมากๆโดยเฉพาะคนแก่ที่ชอบฟาลว์รุนแรงประมาณว่ากลัวเด็กทำเสียหน้า
6. สนามศรีธนา
สนามนี้ก็ใช้ได้ครับแต่สนามจะไมม่ค่อยมาตรฐานเท่าไหร่ที่นี่เล่นแบบจับเวลาไม่มีเล่นแบบนับแต้มเกม
7. สนามม.นอร์ท
สนามนี้เคยรุ่งอยู่ช่วงนึงแต่ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้นอยู่ดีๆก็ไม่ให้เล่นโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
8. และก็มีสนามบาสดีๆอื่นๆแถวๆรบอำเภอเมืองอีกมากมายที่ได้งบจาก อบต.หลายแสนเพื่อจะทำสนามบอลดีๆ มีห่วงมีเส้น3แต้ม เส้นออก มีไฟส่องสว่างให้พวกฟุตซอลได้มาถล่มมาพังสนามบาสดีๆให้เพลินไปเลย
สุดท้ายนี้นะครับอย่าว่าผมเลยนะครับผมไม่ได้อคติอะไรจนเกินไปกับฟุตบอลนะครับเพียงแต่อยากจะให้คนที่มีส่วนรับผิดชอบในเรื่องนี้มาดูสักนิดนึงคนที่เค้าอยากเลานก็มีมากอย่าทำให้ความรู้สึกที่เค้าอยากจะทำอยากจะเล่นอยากจะออกกำลังกายต้องหมดไปนะครับ ขอบคุญที่ให้ความสนใจครับ
ปล.ถ้าคุณเป็นคนเชียงใหม่ช่วยโหวตให้หน่อยนะครับว่าสนามไหนเล่นได้เถื่อนที่สุดเท่าที่เล่นมา...
จากคุณ :
M_amb 
- [
22 ก.ค. 49 12:57:27
]
ยุคตกต่ำของบาสเก็ตบอลที่เชียงใหม่(เด็กเชียงใหม่ต้องอ่านด่วน!)
