สะวิง สบาย ๆ
ตอนที่ 017 ตีกอล์ฟต่างแดน (2)
ข้อดีของการไปต่างประเทศหลาย ๆ คนคือมันไม่เหงา ข้อเสียคือพูดกันแต่ภาษาไทย เลยไม่ได้ฝึกภาษาอังกฤษกันเลย ผมนั่งเครื่องบินจากดอนเมืองไปลงไทเป เค้าคงกลัวผู้โดยสารเมาเครื่องบิน เลยต้องจอดพักอยู่หลายชั่วโมง ก่อนจะต่อเครื่องไปยังซีแอตเทิล กระวนกระวายใจนิดหน่อย ตอนเข้าประเทศอเมริกา ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ก็เหมือนที่ทุกคนรู้ ประเทศอเมริกา เข้มงวดมากเรื่องคนเข้าประเทศ เพิ่งมีข่าวลอบวางระเบิดโดยใช้ของเหลวใส่ขวดนมเด็กด้วย การตรวจตราเข้าประเทศยิ่งเข้มงวดขึ้นหลายเท่า ไอ้หน้าตาอย่างเรา ไม่รู้มันจะสันนิษฐานว่าเป็นผู้ก่อการร้ายรึเปล่า พกของเหลวใส่ขวดมาด้วย ในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มีหลายขวดเสียด้วย เป็นจำพวกซอสน้ำมันหอย กับซอสพริกไทยดำ อยู่หลายเดือน จะเอามาทำกับข้าว เดี๋ยวมันคิดว่าเป็นระเบิดรุ่นใหม่ ซุปเปอร์ไตรไนโตรเจนโทลูอีน รุ่นผลิตจากถั่วเหลืองและเห็ดหอม ลอบผลิตมาหลายสิบปี ใช้รหัสลับหยั่นวอหยุ่น อำนาจทำลายล้างร้ายแรงที่สุด เทลงไปที่ไหน ความอร่อยกระจุยกระจาย ด้วยระเบิดน้ำมันหอย อาจจะโดนยิงตาย โดยไม่ทันได้อธิบายความจริง
ยูเข้ามาทำอะไรเหรอ ผมยืนเจี๋ยมเจี้ยมอยู่หน้าเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งกำลังพลิกดูพาสปอร์ตผม พลิกไปพลิกมา หาวีซ่าไม่เจอ
เข้ามาเทรนงาน ครับคุณพี่ เอ่อตัววีซ่าอยู่ด้านหลัง เล่มเก่าน่ะครับ ผมอยากจะบอกมันอย่างนี้ แต่ที่พูดออกไป ไม่รู้เป็นอย่างนี้รึเปล่า พี่ยักษ์หันมาดูหน้า สลับกับดูพาสปอร์ต ผมยืนยิ้มหวาน ทำหน้าตาไม่ให้มีพิรุธที่สุด
มีจดหมายเชิญจากบริษัทที่อเมริกาไหม พี่ยักษ์ถาม ผมยื่นเอกสารที่บริษัทเตรียมไว้ให้ส่งไป พี่ยักษ์อ่านอยู่พักใหญ่ ก่อนจะถามต่อ
แล้วมาอยู่กี่เดือนเนี่ยะ
จากคุณ :
ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน 
- [
2 ต.ค. 49 07:59:05
]
สะวิง สบาย ๆ ตอนที่ 17 ตีกอล์ฟต่างแดน (2)
อ่านแค่ คคห 2 ก็ขำจะตาย