ความคิดเห็นที่ 1 ซ้อมท่าที่ถนัดที่สุด + ชอบมากๆ + สนุกสุดยอด เพื่อให้ลงหลุม . . . อิอิอิ จากคุณ : โทโมกะ - [ 1 ธ.ค. 49 20:39:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาเข้าแถวนั่งหน้าชั้นเรียนครับ จากคุณ : โมโม่ (โมโม่จันทร์) - [ 1 ธ.ค. 49 21:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ซ้อมเรียกลูกค้าครับ ตีแปก แช้งค์บ่อย ๆ ได้ราคาดีครับ จากคุณ : pigtt - [ 1 ธ.ค. 49 21:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอิ๊ก เอิ๊ก.....อ่านทีไรโดนทู๊กที..... มานั่งข้างๆ คุณโมโม่ค่ะ... จากคุณ : jita - [ 1 ธ.ค. 49 21:28:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขาดเรียนไปนานและ  วันนี้ ขอนั่งแถวหน้ามั่ง คุณ jita ขยับหน่อย ขอนั่งด้วย นั่งใกล้ๆกันมันอบอุ่นดีนะ.... จากคุณ : OJ - [ 1 ธ.ค. 49 22:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอนั่งเรียนด้วยคนครับ... จากคุณ : ออกซ้ายตลอด - [ 1 ธ.ค. 49 22:56:06 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาแอบเรียนด้วยครับ จากคุณ : Bank11 - [ 2 ธ.ค. 49 00:01:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาต่อชั่วโมงต่อไปนะครับ นักเรียน อิ อิ ผมเป็นนักกอล์ฟธรรมดาๆ คนหนึ่งที่ทำอะไรผิดมาเยอะแยะ ผมเชื่อว่านักกอล์ฟท่านอื่นๆ ก็คงจะผิดซ้ำๆ กับผม กอล์ฟจะมีอะไรให้ผิดที่ไม่ซ้ำกับใคร ผมว่าไม่มี จะมีก็เพราะต่างคนต่างสร้างอะไรขึ้นมาให้ซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีก เรียกว่า เอกลักษณ์เฉพาะตัว ขึ้นมา ทั้งที่ปกติมันก็ยุ่งอยู่แล้ว เรื่องมันเลยยิ่งยุ่ง เช่น เวลาคุณสวิงธรรมดาๆ อาจได้ระยะทางสมมติว่าประมาณ 250 หลาซึ่งสมัยก่อนนับว่าไกลมากเลยนะครับ แต่สมัยนี้กลายเป็นเด็กๆ ไปแล้ว แต่คุณกลับพยายามทำให้อะไรมันมากกว่านั้นอีก ตกลงไอ้ที่เคยซ้อมมาในสนามซ้อม เลยไม่ได้เอาไปใช้ประโยชน์อะไรเลย คุณเป็นแบบนี้หรือเปล่า - เขาเรียกว่า หมูสนามจริง สิงห์สนามซ้อมไงครับ คือเวลานักกอล์ฟบางคนอยู่ในสนามซ้อมจะสวิงตีลูกกอล์ฟด้วยท่าทางที่สวยงามมาก ลูกแล้วลูกเล่า แต่พอไปเล่นในสนามจริง เอาไปใช้แค่ช็อตสองช็อตเท่านั้น ที่เหลือไม่รู้ไปไหน จะเป็นเพราะเวลาอยู่ในสนามซ้อม คนดูเยอะ ก็เลยทำท่าให้สวยไว้ก่อน แล้วผลมันก็ออกมาดี เพื่ออวดให้สาวๆ ดูจะเป็นไปได้หรือเปล่าไม่ทราบ แต่ในสนามจริง ไม่มีสาวๆ ดู ก็เลยเล่นงิ้วแทนเล่นกอล์ฟก็ไม่รู้ได้ ผมอยากชี้ให้เห็นว่า ในสนามซ้อมคุณซ้อมยังไง สังเกตความรู้สึกของตัวเองด้วย แล้วเอาไปใช้ในสนามจริงด้วยก็จะประเสริฐยิ่ง ผมเองเป็นคนหนึ่งที่ผิดแบบนั้นอยู่บ่อยๆ เวลาตีได้ ได้ยังไงก็ไม่รู้ เวลาตีเสีย เสียยังไงก็ไม่รู้อีก แสดงว่าคุณไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่ ถ้าคุณไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ แล้วจะทำได้ได้ยังไง จึงอยากให้หมั่นสังเกตตัวเอง แล้วคุณจะค่อยๆ รู้มากขึ้นทีละนิด คุณจะมองเห็นสิ่งที่คนอื่นทำผิดออก ตอนนั้นแสดงว่าคุณรู้แล้วว่ากำลังทำอะไรอยู่ และที่รู้ก็เป็นเพราะคุณต้องหมั่นศึกษาด้วยตัวคุณเองด้วย เพราะสิ่งที่บรรดาอาจารย์เก่งๆ ทั้งหลายทั่วโลกเขียนไว้นั้นคือ สิ่งที่เขาพิสูจน์กันมาแล้วว่าใช้ได้ คุณก็จะรู้ตามเขาไปด้วย ดีเสียอีกที่มีคนบอกแล้ว ไม่ต้องไปค้นหาเองให้เสียเวลามาก แต่ก็ต้องมีเหตุผลด้วยนะ ไม่งั้นจะไม่เข้าใจ..... ผมว่านะ ถ้าไม่เข้าใจ จะทำอะไรได้ยากมากและเสียเวลามากด้วยนะ จากคุณ : thongprakai - [ 2 ธ.ค. 49 00:36:37 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เวลาซ้อมก็ทำอย่างที่ครูบอกละครับแต่ตอนลงสนามแล้วหลงลืมไปหมด บ่อยครั้งที่พาร์ห้าเสิร์ฟไปดีมากช็อตสองก็วางกลางแฟร์เวย์เหลืออีกแค่ร้อยหลา หยิบเว็ดจ์มาซ้อมสวิงหาน้ำหนักสองสามครั้งตามรูทีน  ในใจก็คิดไปเรื่อย ต้องขึ้นซ้ายนะเพราะมีสโล้ปเข้าหาธง ตกก่อนถึงธงสักนิด ดาวน์สวิงลงมายังคิดอยู่ เอ๊ะ..หรือมันจะซ้ายเกินไป? ....เรียบร้อยครับ ชึ่ก...ลูกกลิ้งไปสิบกว่าหลา  ก้มหน้าก้มตารับกรรมต่อไป สรุปว่าปัญหาของลุงทีอยู่ที่ "คุมใจ" ของตัวเองไม่ได้มากกว่า  ครูทองพาไปฝึกสมาธิหน่อยสิครับ จากคุณ : Uncle Tee - [ 2 ธ.ค. 49 07:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืม ลุงที เหมือนผมเลยอะ เหลือ 100 หลา พาร์ห้า ต้องตีข้ามน้ำ ลูกหน้าต่ำหลังสูง ปกติ ใช้ PW  เผื่อหน่อยละกัน เอาเหล็ก 9 มา จับให้สั้น ซักหน่อย และ ให้ตำแหน่งลูกมาทางขวาอีกหน่อย กัน ชึ่ก เอาละ สวิงลม ซักสองที  สุดท้าย ชิ่ก.... ตกน้ำ อยู่ทีใจจริงๆ  กลัวว่าจะชึ่ก ก็ชึ่ก จริงๆๆๆ จากคุณ : OJ - [ 2 ธ.ค. 49 08:15:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ช่วงหน้านี้เป็นช่วงเวลาที่เหมาะมากที่จะไปวัดจำปาทอง จ.พะเยา มากเลยนะครับลุงที อากาศเย็นสบายถึงหนาวๆๆ ถ้าผมจะไปเมื่อไรจะชวนไปด้วยนะครับ....หากท่านเลขาฯ จิตาจะไปก็อย่าลืมชวนลุงทีด้วยนะครับ เจ๊ฯ ชั่วโมงนี้เช้าหน่อยนะครับ.... ผมเคยสังเกตเห็นโปรเขาซ้อมกัน เขาจะวางเหล็กบนพื้นเป็นแนวการยืนเพื่อกำหนดทิศทางว่าจะตีไปไหน บางทีก็เห็นบางคนเอาไม้กอล์ฟสองอันวางทำมุมฉากกัน อีกอันหนึ่งเพื่อกำหนดตำแหน่งของลูก แนวการยืนช่วยให้เรารู้ว่า เราจะตีไปไหนโดยต้องวางเป้าหมายที่ปลายทางด้วยนะครับ เพื่อเป็นการบอกให้ตัวเองรู้ว่าเราตีไปได้ตรงตามตำแหน่งที่ต้องการหรือไม่ หากไม่ทำเช่นนั้น เราอาจไม่ทราบก็ได้ว่า จริงๆ แล้วเรายืนไปที่ไหน คือยืนไปที่หนึ่งแต่สายตาบอกว่าอีกทางหนึ่งขณะที่จรด พอตีลูกออกไปตรงตามที่ยืน แต่ไม่ไปตามเป้าหมายที่สายตาบอก เราอาจเข้าใจผิดคิดว่าตีพลาด ไปหลงแก้ไขอะไรก็ไม่รู้ จากถูกให้ผิดก็เป็นได้มากนะครับ ตำแหน่งลูกก็เช่นกัน ขณะที่จรดเวลาซ้อม ตำแหน่งลูกที่ถูกต้องจะช่วยให้เราสวิงได้ง่ายขึ้น ตำแหน่งลูกที่ผิดบางทีเราจะรู้เลยว่า จะขึ้นสวิงไม่ได้เอาเลย ที่น่าสังเกตคือ ตำแหน่งลูกที่ถูกมันจะให้ความรู้สึกขณะที่จรดแบบหนึ่งคือร่างกายของเราจะเป็นลักษณะเช่นใด มือที่จับกริพอยู่อย่างไร ตำแหน่งของศีรษะควรเป็นเช่นไร เป็นต้น เราจำเป็นต้องเรียนรู้ความรู้สึกแบบนั้น หาวิธีที่จะทำให้มันถูกอย่างนั้นได้อย่างไรด้วยความรู้สึกของตัวเราเอง มันช่วยได้มากเวลาที่เราเล่นในสนามเพราะสนามมันกว้างๆ โล่งๆ บางทีต้องตีจากด้านขวาของแฟร์เวย์เข้าหากรีน บางทีจากด้านซ้าย บางทีเป็นแนวตรงไม่มีพรมสี่เหลี่ยม หรือช่องตีที่ช่วยกำหนดทิศทาง เราจะได้เอาวิธีจรดที่เราเรียนรู้จากในสนามซ้อมมาใช้ได้ ให้มันได้ความรู้สึกอย่างที่เราซ้อมมา บางทีลูกง่ายๆ ที่ไม่น่าผิดเลย แต่เพราะตำแหน่งลูกที่ไม่ถูกต้องทำให้เราตีพลาดไปได้อย่างน่าเสียดาย เคยรู้สึกไหมครับว่า จรดแล้วขึ้นสวิงไม่ได้ หรือ จรดแล้วตีได้ดีแน่นอน มันฟ้องตั้งแต่ตอนที่เราจรดแล้วล่ะ การเผลอวางตำแหน่งลูกขณะที่จรดที่ผิดจะทำให้ร่างกายจัดแนวผิดตามไปหมด เราถึงรู้สึกว่า ทำไมมันถึงขวางๆ พิกล ขยับแล้วขยับอีกมันก็ไม่เข้าท่าสักที ก็เหมือนตอนที่แล้วแหละที่เราต้องเรียนรู้ความรู้สึกของตัวเองแล้วเอาไปใช้ในสนาม นักกอล์ฟที่เพิ่งเริ่มเล่น พึงทราบและปฏิบัติด้วย ถามโปรที่สอนเลยว่ามันควรจะเป็นยังไง มันจะช่วยเราได้มากๆ เลยในอนาคต หรือจะเอาดื้อๆ คือ วางเหล็กกำหนดทิศทางยืนบนพื้นสนามเสียก่อน เข้ายืนตามแนวขนาดนั้น แล้วหยิบเหล็กที่วางบนพื้นออก อย่าวางทิ้งไว้นะครับ เดี๋ยวจะโดนปรับแต้ม ถ้าเอาออกก่อนไม่ผิดกฎครับ สุดสัปดาห์นี้ขอให้เล่นกอล์ฟให้สนุกๆ นะครับ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 49 08:46:22 จากคุณ : thongprakai - [ 2 ธ.ค. 49 08:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีตอนเช้าค่ะ..... มาเข้าเรียนด้วยคนค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 49 08:51:45 แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 49 08:48:40 จากคุณ : Irony - [ 2 ธ.ค. 49 08:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาเรียน class เช้าครับ เรื่องเอาเหล็กมาวางบนพื้นก็พยายามทำตอนซ้อมนะครับ เพราะเป็นอย่างที่คุณครูบอกเปี๊ยบเลย บางทีนึกว่าตีเบี้ยว อ้าว จริงๆ ตีตรง บางทีตีตรง เอ๊ะ เบี้ยวนี่นา แต่พอเอาเข้าจริงๆ ทำได้ครั้งสองครั้งก็อายสายตาคนอื่นครับ เพราะเค้าคงคิดในใจว่า ตีเบี้ยวไปเบี้ยวมา จะเอาเหล็กมาวางทำไม หลังๆ เลยเลิก....ฮือๆๆ เรื่องเอื้อมนี่ก็เหมือนกัน ครูทองเตือนหลายครั้ง แต่ถ้าผมไม่จรดลูกห่างตัวสักหน่อย ตำแหน่ง impact มันจะใกล้เข้ามาทางคอไม้ครับ ก็เลยจรดเอื้อมๆ ออกไปหน่อย ทำให้มือไม่เป็นมุมฉากกะพื้นครับ แต่ผลคือลูกโดน sweet spot มากขึ้นครับ จากคุณ : โมโม่ (โมโม่จันทร์) - [ 2 ธ.ค. 49 08:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณโมโม่ฯ ครับ เรื่องจรดเอื้อมในความหมายของผมคือเอื้อมออกไปจนต้องเหวี่ยงด้วยแขนอย่างเดียว จะใช้ลำตัวหมุนช่วยไม่ได้เลย ลักษณะการจรดของนักกอล์ฟแต่ละคนจะต่างกันไป คนที่ท้วมๆ หน่อยจะวางลูกไกลกว่าคนที่รูปร่างสูง บอบบาง แต่อาจจะไม่ได้เอื้อมก็ได้ คือความพอดีของแต่ละคนจะต่างกัน อย่างสุภาพสตรีที่มีหน้าอก(ไม่ได้หมายความไปในด้านอื่นนะครับ) จะสวิงตั้งขึ้นกว่าผู้ชายเพราะต้องเหวี่ยงแขนให้ผ่านไปได้ ส่วนสุภาพสตรีที่ไม่มีหน้าอกก็แล้วไป กรุณาดูภาพประกอบ จากคุณ : thongprakai - [ 2 ธ.ค. 49 09:27:00 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เปรียบเทียบกับภาพนี้ จากคุณ : thongprakai - [ 2 ธ.ค. 49 09:28:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กระทู้มีประโยชน์มากครับ จากคุณ : โย โย (--^ไชโย^--) - [ 2 ธ.ค. 49 09:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ความคิดเห็นที่ 10   อืม ลุงที เหมือนผมเลยอะ เหลือ 100 หลา พาร์ห้า ต้องตีข้ามน้ำ ลูกหน้าต่ำหลังสูง ปกติ ใช้ PW  เผื่อหน่อยละกัน เอาเหล็ก 9 มา จับให้สั้น ซักหน่อย และ ให้ตำแหน่งลูกมาทางขวาอีกหน่อย กัน ชึ่ก เอาละ สวิงลม ซักสองที  สุดท้าย ชิ่ก.... ตกน้ำ อยู่ทีใจจริงๆ  กลัวว่าจะชึ่ก ก็ชึ่ก จริงๆๆๆ จากคุณ : OJ ----------------------------------------------------- โอ้ว เห็นภาพเลย พึ่งเกิดกับผม อาทิตย์นี้เอง แต่เป็นฉึกตกทราย ตีอีกสองทีถึงจะขึ้นมาทำสามพัต .....   อ่านแต่ละอันแล้ว ได้ความรู้กลับไปมากจริงๆ จากคุณ : supercc - [ 2 ธ.ค. 49 10:55:29 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาลงทะเบียนเรียนล่าช้าคับ... ขอนั่งแถวหลังสุด จากคุณ : หมูมาแล้ว ๆ ๆ (scorpion) - [ 2 ธ.ค. 49 13:24:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาเข้าคลาสติว ด้วยคน ครับ... จากคุณ : The Vee - [ 2 ธ.ค. 49 13:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาแล้ว...ขอนั่งเรียนแถวหลังด้วยคนค่ะ...บ้านไกลอ่ะ ต้องตั้งใจหน่อย..ช่วงนี้ซ้อมเยอะและคิดมากด้วย...เรื่องวงนะ จากคุณ : patt (Pattgolf) - [ 2 ธ.ค. 49 18:45:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชั่วโมงนี้มาค่ำหน่อยนะครับ เพิ่งไปเล่นกอล์ฟมาเมื่อบ่าย ไม่อยากนึกเลยว่าหน้าหนาวบ้านเราจะร้อนขนาดนี้... เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับว่า ที่นักกอล์ฟน่าจะซ้อมประกอบกันไปจากที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นคือ เรื่องของจังหวะ เรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า tempo ผมคงบอกไม่ได้ว่า จังหวะของแต่ละคนควรจะเป็นเช่นไร เรื่องนี้เป็นเอกลักษณ์ของเอกบุรุษหรือเอกสตรีจริงๆ เหมือนคนรับประมานอาหารเร็ว ทำอะไรเร็วไปหมด จะบอกให้ช้าๆ หน่อยเขาทำไม่ได้ ก็ลักษณะอุปนิสัยของแต่ละคนมันย่อมแตกต่างกันไป จังหวะของแต่ละคนจึงแตกต่างกันไป มีคุณคนเดียวเท่านั้นที่จะบอกตัวเองได้ ดังนั้นเวลาซ้อมในสนามซ้อม ควรสังเกตตัวเองดูว่าจังหวะของตัวเองนั้นเป็นอย่างไร ไม่ว่าจะสวิงด้วยไม้หรือเหล็กอันไหนก็ตาม ต้องพยายามฝึกให้สวิงเป็นจังหวะเดียวของคุณให้เหมือนๆ กัน ไม่ใช่พอใช้เหล็กสั้นก็สวิงสบายๆ พอใช้เหล็กยาวก็เร่งซะจนพัง หรือพอเจอทวนลมหน่อยก็เร่งผิดจังหวะไปเสียหมด หาจุดที่คุณคิดว่าใช่ แล้วซ้อมด้วยจังหวะแบบนั้นไป ผลจะออกมาดีหรือไม่ดีไม่ต้องไปสนใจ มันจะได้กลืนเข้ากับตัวเอง แล้วสามารถเอาไปใช้ในสนามจริงได้ ถ้าคุณสวิงด้วยจังหวะต่างๆ กันคือไม่ค่อยจะเหมือนกัน ผลที่ออกมาก็จะต่างๆ กันด้วย และด้วยจังหวะของคุณนี่เองที่จะช่วยลดความกดดันลงได้ คือแม้ว่าจะมีความกดดันอยู่รอบตัว ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ลม น้ำ คะแนน หากคุณสามารถรักษาจังหวะได้เพราะซ้อมมาเสียจนชินแล้ว รับรองว่า ถ้าจะพลาดก็ไม่ถึงกับเสียหายมากมายอะไร อย่าลืมนะครับว่า จังหวะของใครก็คือของใคร ไม่ใช่ของคุณ จากคุณ : thongprakai - [ 2 ธ.ค. 49 20:53:41 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มารายงานตัวครับ...เมื่อศุกร์ที่แล้วโดดภาคปฏิบัติไป จากคุณ : FILA (FILA) - [ 2 ธ.ค. 49 21:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ทุกอย่างจะถูกจังหวะ ถ้าเราเป็นคนเลือกจังหวะ.... จังหวะ จังหวะ จังหวะ ชั่ว ดี มี จน เพราะจังหวะ เพลงเก๊าเก่าแล้ว เข้ากันดีเนอะ..... จากคุณ : jita - [ 3 ธ.ค. 49 08:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 วันนี้คลาสเช้าอีกวันนะครับ..... ก่อนถึงบทต่อไป......จะเล่าที่ไปเล่นกอล์ฟมาเมื่อวาน ได้เชื่อมกลุ่มกับชาวต่างชาติสองคน คนหนึ่งตัวใหญ่ แต่เล่นกอล์ฟไม่ได้เรื่อง อีกคนหนึ่งเป็นชาวอเมริกัน รูปร่างดีสำหรับวัยประมาณ 60 คนที่จะกล่าวถึงเป็นพิเศษคือคนแรก สมมติว่าชื่อ โฮ่ง แล้วกัน ผมเคยร่วมกลุ่มกับนายโฮ่งมาครั้งหนึ่งแล้ว หลายเดือนก่อน ถึงบัดนี้ ผมรู้สึกว่า นายโฮ่งกลับเล้นห่วยกว่าเดิม คือตีลูกน่าเกลียดๆ ออกมาเยอะแยะ ไม่มีดีเลยสักช็อต ผมชี้ให้เพื่อนผมเห็นว่า ท่าจรดของนายโฮ่งผิดตั้งแต่ต้น คือพอแกเริ่มตั้งท่าพร้อมจะเล่นลูก ท่าทางยืนทั่วไปก็ดูโอเคนะครับ แต่ตอนที่แกขยับเท้าเข้าไปที่ลูก ในมือจับกริพเรียบร้อยแล้ว แกขยับกริพมือไปมาเพื่อให้รู้สึกผ่อนคลาย ถูกต้องเลยครับ ถ้าข้อมือเกร็งมันจะขยับไม่ได้ เวลาดาวน์สวิงจะกลายเป็นสวิงดันออกไป แต่ตอนที่แกขยับหัวเข่าให้ย่อลงอย่างที่เคยเรียนมา(มั้ง) แกดันดันหัวเข่าทั้งสองไปข้างหน้า เลยทำให้ดึงก้นออกไปด้านหลังไม่ได้ ตรงนี้แกทำสลับกันคือ แกควรดึงก้นออกไปด้านหลังก่อน แล้วค่อยย่อเข่า ถึงจะถูก การดันเข่าทั้งสองออกไปข้างหน้าทำให้ก้นของแกโดนดันตามไปด้วย ก็ร่างกายมันเชื่อมติดต่อกัน เมื่อดันเข่าไปร่างกายก็ขยับตามทั้งหมด เลยไม่มีทางที่จะดึงก้นออกไปด้านหลังได้ แล้วยังทำให้ลำตัวส่วนบนที่จะต้องโน้มไปด้านหน้ากลับตั้งขึ้นตาม แขนทั้งสองก็โดนดึงตาม แล้วจะสวิงยังไง ลองยืนให้ตัวตั้งๆ สิครับ แล้วจับไม้เหวี่ยงเหมือนจะตีลูกดู เห็นไหมครับว่ามันสวิงไม่ได้ โปรเขาถึงบอกว่า แผ่นหลังจะต้องโน้มไปด้านหน้า ประมาณ 20 ถึง 30 องศาซึ่งจะทำให้แขนทั้งสองห้อยลงมาได้ ยิ่งนายโฮ่งพยายามจะขึ้นสวิงมากขึ้นเท่าไหร่ ร่างใหญ่ทั้งร่างของแกเลยโยกเยกไปมาเหมือนคนเมา ก็มันขึ้นสวิงไม่ได้อ่ะ เมื่อฝืนตีกลับลงมา มันก็โดนลูกบ้าง ไม่โดนบ้าง สร้างความหัวเสียให้แกมหาศาล ผมไม่ได้นับว่าแกตีลูกตกน้ำไปกี่ลูก ผมเห็นแล้วรู้สึกปลงจับใจ ไม่รู้ว่าเรียนมาจากโปรคนไหน หรือผลิตขึ้นเองตามความเข้าใจที่ได้อ่านมา หรือเพื่อนๆ ช่วยกันหล่อหลอมกันขึ้นมา ใจนั้นอยากบอกแกจะตายว่า ไอ้ท่าที่แกทำอยู่น่ะ จะใช้เป็นท่าตำน้ำพริกยังไม่ได้เลย แต่เกรงครับ เดี๋ยวแกดันถามว่า ใครถามเอ็งวะ หรือ แล้วมันธุระกงการอะไรของเอ็ง ผมไม่อยากหน้าแหก  ไม่รู้ว่าคิดแบบไหนถึงจะถูกนะ วางเฉย หรือ บอกแต่เสี่ยงกับอาการหน้าแหก ผมเห็นนักกอล์ฟหลายคนที่ตั้งท่าผิดๆ แบบนี้  อย่าเชียวนะครับ อย่าดันเข่าทั้งสองไปข้างหน้าโดยคิดว่านั่นคือการย่อเข่า มันไม่ใช่นะครับ คุณต้องดึงก้นออกไปด้านหลังก่อน ลำตัวส่วนบนจะโน้มลงเองตามธรรมชาติ แล้วคุณจะรู้สึกเลยว่าจะต้องย่อเข่าลงแค่ไหนเพื่อให้น้ำหนักตัวอยู่บนเท้าทั้งสองที่กลางเท้า ง่ายๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน แขนทั้งสองก็จะห้อยลงได้สบายๆ นี่แหละเป็นท่าจรดที่ถูกต้อง ผ่อนคลาย แกนสวิงก็จะนิ่งได้ง่ายขึ้น ลองส่องกระจกดูสิครับว่า ท่าทางเหมือนธงชัย ใจดี ไหม ผมว่าไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะ ไหนๆ ก็ผ่านไปแล้ว ผมหุบปากนิ่ง มีแต่แม่แค้ดดี้วัยกลางคนของแกเท่านั้นที่คอยบอกว่า "หน้าไม่นิ่งค่ะ" การตั้งท่าจรดตามที่กล่าวมาข้างต้นจะช่วยให้การทบทวนพื้นฐานสะดวกสบายขึ้น ไม่ต้องเชื่อ แต่อยากให้ลองดูก่อน จากคุณ : thongprakai - [ 3 ธ.ค. 49 09:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอารถไปขัดสีฉวีวรรณ ต้องรอ 1 ชั่วโมงกว่าๆ ไม่รู้จะทำอะไรดี ก็เลยซ้อมกอล์ฟฆ่าเวลาค่ะ พอดีที่ล้างรถกับสนามซ้อมอยู่ที่เดียวกัน เวลาไป ก่อนตีก็ยืดเส้นเอ็นก่อนค่ะ แล้วก็รำไม้เปล่าๆ ช้าๆ ก่อน แบบ 8 steps โดยใช้เหล็กกลาง เช็คท่าทุกอย่างตั้งแต่ alignment, setup, backswing, downswing, impact position, จนถึง follow through แล้วเริ่มด้วยเหล็กกลาง ตีเบา ครึ่งวงก่อน แล้วก็เต็มวง ลูกไปดีไปตรงแล้วจึงเริ่มใช้ tempo ปกติ สักครึ่งถาด แล้วนั่งพักเดี๋ยวนึง แล้วมาลูกพิทช์ค่ะ 50 หลา ครึ่งถาด เสร็จแล้วไปเหล็กกลางเหมือนเดิมซัก 10 ลูก แล้วก็เหล็กยาว แล้วก็แฟร์เวย์วู้ด ไม้ 3 ซ้อมเยอะหน่อยเพราะต้องใช้บ่อย พยายามตีไม้ 3 บนพรมให้ได้ แล้วจึงไปซ้อมหัวไม้ 1 ค่ะ ซ้อมหัวไม้ 1 ประมาณ 20-30 ลูก ก็หมดแรงค่ะ ก็ไปซ้อมชิป 10 หลา 20 หลา 30 หลา หาเป้าหยอดให้ลูกตกที่เดิม ระหว่างนี้ทั้งหมด ก็กินส้มตำกับข้าวเหนียวไปด้วย ฟังเพลงจาก ipod ที่เสียบกระเป๋าไปด้วยตอนซ้อม รู้สึกมีสมาธิดี มองไม่เห็นและไม่ได้ยินคนรอบข้าง หมดไป 4 ถาดค่ะ จริงๆ อยากซ้อมแค่ 2 ถาดแต่โปรโมชั่น 4 ถาดร้อยก็เลยต้องตีให้หมด หมดแรงก่อนก็ชิปๆ ไปให้ลูกหมด ซ้อมเสร็จรถก็เงาแว้บบบบ :) จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 3 ธ.ค. 49 10:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวิงของคุณนกเข้าขั้นมาตรฐานอยู่แล้ว ยิ่งพิถีพิถันวางหลักการซ้อมไว้อย่างเป็นระเบียบเช่นนี้ ต้องมีภาษีดีแน่ๆ น้องๆ ที่รักกรุณาจำไว้เป็นตัวอย่างนะครับ แล้วระวังตัวกันไว้หน่อยล่ะ คุณนกแกอ้อนเก่ง อย่าเผลอไปต่อให้เชียว เดี๋ยวต้องกินน้ำใบบัวบกนะ..... ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว เรามาทำความเข้าใจกันสักนิดถึงท่าทางการจรดของการเล่นลูกสั้น ลูกสั้นในที่นี้ก็หมายถึงต่ำกว่าเต็มวงลงมา ตั้งแต่ประมาณ 3 ส่วน 4 ของสวิง หรือจะแค่ขึ้นเพียงสองสามฟุตก็ตาม ท่าทางจะไม่ผิดแผกแตกต่างกันมากนัก เพียงขยับเท้าขวาเข้ามาแค่ไหนก็แล้วแต่ มันก็แค่นั้นเอง ใช่เลย น้ำหนักตัวต้องวางไปทางซ้ายมากขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวโยกเยกระหว่างการสวิง ส่วนสะโพกก็ยังต้องยื่นออกไปด้านหลังดังเดิม เราถึงจะได้ท่าทางที่มั่นคง สามารถตีกระทบลูกได้ดีตามที่ตั้งใจ ไม่ว่าลูกจะอยู่ในตำแหน่งเดิม หรือจะวางไปทางซ้ายเพื่อให้ลูกลอยจากพื้นมากขึ้น หรือวางลูกค่อนไปทางขวาเพื่อให้ลูกพุ่งมากขึ้น การยืนโดยที่ตูดยื่นไปด้านหลังยังสำคัญเสมอ แน่นอน นั่นรวมถึงการเล่นลูกในทรายด้วย ท่าทางที่ถูกต้องนี้จะทำให้คุณสามารถเหวี่ยงไม้ขึ้นลงด้วยไหล่และแขนได้ง่ายๆ และสบายขึ้น อ้อ อย่าลืมกะจุดลูกตกเอาไว้ในใจด้วยนะครับ ไม่งั้นสมองจะว่างเปล่า จะขึ้นสวิงแค่ไหนยังบอกตัวเองไม่ได้เลย มันก็จะไม่ได้ดังที่ใจหวัง ท่าทางการพัทท์จะทำแบบนี้ด้วยก็ได้ ไม่เห็นแปลก ดีเสียอีก เราจะได้มั่นใจว่า ร่างกายไม่เคลื่อนไปมาระหว่างการพัทท์ พักเที่ยงก่อนนะครับ จากคุณ : thongprakai - [ 3 ธ.ค. 49 12:13:37 ]

ความคิดเห็นที่ 27 กระทู้อะไรก็ไม่รู้ อ่านเสร็จรู้และเข้าใจเลยว่าทำไมเราถึงพัฒนาช้ามาก ๆ ขอบคุณ จขกท มากนะครับ จากคุณ : leowood (leowood) - [ 3 ธ.ค. 49 12:22:15 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อู้นานไปหน่อย ตามมาเรียนย้อนหลังครับ ขอบคุณคุณครูที่ช่วยตอบครับ ผมสูง 184 ค่อนข้างผอมครับ ผมมีปัญหาอีกอันหนึ่งคือ ถ้าผมพยายามรักษาแกนลำตัวให้เอนไว้เหมือนตอนจรด หลังจาก impact ไปแล้วตัวผมจะเอนล้มมาข้างหน้าทุกทีครับ ไม่ว่าจะพยายามยื่นก้นออกไปมากขนาดไหนแล้วก็ตาม ทุกวันนี้ก็เลยต้องยกตัวขึ้นนิดหนึ่งเพื่อให้สามารถทรงตัวได้ครับ ผลก็เลยทำให้ลูกถ้าไม่ตรงไปทางซ้ายมือ ก็จะออกอาการเฟดครับ มาช่วยยืนยันเรื่องพี่นกด้วยครับว่าแกตีแน่นอนจริงๆ อยู่กลางแฟร์เวย์ตลอดเลย เมื่อไรเล่นกันอีกแต้มเท่าๆๆ เหมือนเดิมนะพี่ จากคุณ : โมโม่ (โมโม่จันทร์) - [ 3 ธ.ค. 49 15:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โอเคแต้มเท่าเหมือนเดิม  พี่จะทวงป๊อยน์คืนให้ได้ กินเค้าแล้วมาทำปากหวานนะ พี่ตีสั้นๆ น่ะ เบี้ยวยังไงมันก็ไม่ทะลุแฟร์เวย์นาซี้ โธ่เอ๊ย พี่ทองคะ เดือนนึงหรือสองเดือนนกถึงจะซ้อมซักทีค่ะ แหะๆ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 3 ธ.ค. 49 18:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 30 .. ..  ..  ..  ..  ..  ..  ..  ..  ..  .. อ่านข้อเตือนในของพี่ทองประกาย แบบละเอียดถี่ถ้วน... ได้เวลาเข้าทบทวนพื้นฐานแบบเน้นๆอีกแล้ว... ...ขอบพระคุณคับที่ช่วยเคาะกะโหลกหนาให้บางลง... แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 49 23:37:53 จากคุณ : scorpion - [ 3 ธ.ค. 49 20:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 31 "เดือนนึงหรือสองเดือนนกถึงจะซ้อมซักทีค่ะ แหะๆ" แสดงว่า ล้างรถ 1-2เดือน/ครั้ง อิอิอิ จากคุณ : Bank11 - [ 3 ธ.ค. 49 21:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ม่ายช่ายยยย เคลือบสีครับเคลือบสี ล้างน่ะ 15 นาทีก็เสร็จแล้ว วู้ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 3 ธ.ค. 49 22:44:57 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาภาคค่ำหน่อยนะครับ นักกอล์ฟทั้งหลายทราบไหมครับว่าเวลาเข้าสนามซ้อมเพื่อแก้ไขปัญหาบางอย่างหรือหลายอย่างที่เกิดขึ้นในสวิงของเรา เขาแก้ไขกันยังไงถึงจะถูกเรื่อง บ่อยครั้งที่ผมเคยได้ยินนักกอล์ฟกล่าวในทำนองนี้ "ผมตีเหล็กได้ แต่ตีหัวไม้ไม่ได้ หรือตีเหล็กสั้นได้ แต่ตีเหล็กยาวไม่ได้" คือ ถ้าเราเข้าใจว่า การสวิงไม่ว่าจะสวิงด้วยไม้หรือเหล็กอะไรก็ตาม เราก็สวิงแบบเดียวกัน ไม่มีอะไรที่พิเศษกว่ากัน ดังนั้นที่ว่าเหล็กยาวตีไม่ได้ แต่ตีเหล็กสั้นได้คงหมายถึง เหล็กสั้นตีพลาดน้อยกว่านั่นเอง แต่ยังไงก็ยังไม่ถูกอยู่ดี เพราะหากคุณตีด้วยเหล็กสั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว เหล็กยาวคุณก็ต้องตีได้เหมือนๆ กัน ผมกำลังจะบอกว่า สวิงไม้ทุกอันที่อยู่ในถุงแบบเดียวกัน ด้วยจังหวะที่เหมือนกันนั่นแหละน่าจะดีที่สุด ความพยายามใดๆ ที่มากเกินไปมักจะกลายเป็นเกินพอดีที่ทำลายความเป็นธรรมชาติไป เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าซ่อมสวิง ที่ผมอยากจะแนะนำก็คือ เลือกเหล็กสั้นไว้ก่อนเช่นเหล็ก 9 หรือ pw หรือsw อย่าใช้เหล็กที่ยาวกว่านั้น เวลาซ้อมสวิงตีลูก ให้ตั้งลูกบนทีสั้นก่อน ให้มันเล่นง่ายๆ เอาไว้ก่อน เมื่อเห็นว่าพอเข้าที่เข้าทางดีแล้ว ค่อยวางลูกกับพื้น เราตีกอล์ฟด้วยการเคลื่อนไหวของร่างกายที่ถูกต้อง ตามลำดับที่ควรจะเป็น ด้วยจังหวะที่เหมาะสม ซ้อมตีด้วยเหล็กสั้นจนคุณมั่นใจ ซ้อมให้มากพอที่จะเก็บความรู้สึกนั้นไว้ก่อนซ้อมด้วยเหล็กที่ยาวขึ้น ผมว่าน่าจะแก้อะไรๆ ได้เร็วขึ้น ง่ายขึ้น ลองดูนะครับ อาจจะช่วยอะไรได้บ้าง จากคุณ : thongprakai - [ 4 ธ.ค. 49 00:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จริงด้วยค่ะพี่ทอง เวลานกซ้อมไม้สาม นกตั้งทีเตี้ยๆก่อน พอตีโดน มั่นใจแล้ว ค่อยวางบนพรม ถ้าวางบนพรมเลย อื๊อ เสียวทุบดินไม้หัก ไม่กล้าตีค่ะ อิอิ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 4 ธ.ค. 49 00:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แอบอ่าน ได้ความรุ้ดีจังครับ จากคุณ : กล้าชามู (กล้าชามู) - [ 4 ธ.ค. 49 09:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบ พี่ทอง ขอเซฟเก็บไว้ก่อน... ซ้อมๆๆๆๆ อ่านแล้วก็เข้าตัวเองอีกแล้ว ไม่ค่อยได้ตั้งใจซ้อมเล๊ยยยยยเรา... จังหวะ หาง่ายครับพี่ทอง...แต่ทำยังไงผมจะรักษาจังหวะนั้นให้อยู่กับตัวได้ตลอดทั้งเกมส์ครับพี่...มีวิธีซ้อมแบบรักษาจังหวะบ้างมั๊ยครับ... ครั้งหน้าไปซ้อมขอยืมเอาเครื่องติ๊กตอกให้จังหวะของลูกสาว ไปซ้อมด้วยดีกว่า...ติ๊กตอก ติ๊กตอก ติ๊กตอก จากคุณ : ผมชื่อต้น - [ 4 ธ.ค. 49 09:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณโมโม่จันทร์ครับ.....การรักษาแกนเอียงของแผ่นหลังให้คงที่เกิดจากการที่เรายืนได้เต็มฝ่าเท้าจริงๆ ในขณะที่จรด ถ้าฐานมั่นคงลำตัวส่วนบนจะมั่นคงไปด้วย ความเป็นไปได้ที่ลำตัวส่วนบนจะโยกก็คือเราเผลอปล่อยให้น้ำหนักตัวลงที่ปลายเท้า ผมเองก็เคยเป็นคือเผลอหรือไม่ได้ใส่ใจมากพอหรือจรดไปตามความเคยชิน เวลาสวิงบางครั้งยืดขึ้นตั้งแต่แบ็คสวิงเลยก็มี แต่พอมั่นใจว่ายืนเต็มฝ่าเท้าจริงๆ ปัญหานั้นก็จะหมดไป มีข้อควรสังเกตดังนี้นะครับว่า หากเราตีรวบออกซ้ายไปเลยแสดงว่าลำตัวส่วนบนทำงานก่อนก็คือการสวิงคร่อมวง แทนที่จะเป็นช่วงล่างที่ต้องทำงานก่อนซึ่งอาจมีสาเหตุจากการที่เราขึ้นแบ็คสวิงไม่เต็มก็เป็นได้ แล้วมันก็จะผิดอย่างอื่นได้อีก ผมแนะนำว่าค่อยๆ เช็คแต่ละจุดของพื้นฐานให้มั่นใจว่าถูกต้อง เพราะส่วนใหญ่ที่ผิดๆ กันจะมีมูลเหตุจากเบสิคไม่ดีพอ คุณต้นเอ๊ย.....ผมก็ถามแค้ดดี้ของผมคำถามนี้เหมือนกันว่า ทำยังไงให้จังหวะมันคงที่ แค้ดดี้บอกว่าซ้อมไงล่ะนาย....555 จากคุณ : thongprakai - [ 4 ธ.ค. 49 10:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณมากครับพี่ทอง เบสิคผมค่อนข้างแย่ครับ เพราะไม่มีโอกาสเรียนกะโปรจริงๆ จังๆ ทุกวันนี้ก็ได้จากพันทิปนี่แหละครับไปฝึกเอา (โดยเฉพาะจากพี่ทอง) อาศัยว่ามีพื้นฐานกีฬาอื่นๆ ครับ เลยทำให้พอตีกอล์ฟถูๆไถๆ ไปได้ครับ จากคุณ : โมโม่ (โมโม่จันทร์) - [ 4 ธ.ค. 49 20:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ว้า... เค้ามากันเต็มห้องเรียนแล้ว ไปนั่งหลบมุมอยู่หลังพี่หมูเปี้ยนละกัน หวัดดีครับพี่ทอง จากคุณ : ต้น หมีพูห์ - [ วันพ่อแห่งชาติ 10:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณครับ จากคุณ : ต้นไม้ชายทะเล - [ 6 ธ.ค. 49 15:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่า..... เราควรซ้อมลูกสั้นให้มากๆ ด้วย พาร์ 72 เนี่ย 36 ทีคือลูกเดินทาง เขาสมมติว่าเช่นนั้น ส่วนอีก 36 ทีคือลูกพัทท์ แต่ลูกเดินทางสำหรับมือสมัครเล่นอย่างเราๆ มันไม่ขึ้นกรีนทั้งหมดหรอก แค่ร้อยละ 50 ก็เก่งเกินไปแล้ว ที่เหลือเราก็ต้องชิพต้องพัทท์เอา แต่สนามซ้อมบ้านเราส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีสนามซ้อมชิพและพัทท์ ที่เห็นว่ามีแน่ๆ คือสนามกอล์ฟแล้วส่วนใหญ่ก็จะให้แค่ซ้อมพัทท์ สนามซ้อมชิพไม่รู้จะมีหรือเปล่า นักกอล์ฟคงต้องหาเอาเอง ผมอยากแนะนำว่า ลูกชิพมีวิธีเล่นหลายแบบ ใช้ได้ตั้งแต่เหล็ก sw จนกระทั่งเหล็ก 5 หรือแม้กระทั่ง fairway wood การใช้เหล็กให้เป็นทุกอันคือรู้ว่าลูกจะตกแค่ไหนและวิ่งไปแค่ไหนทำให้เราได้เปรียบในการเล่น เราจะสามารถบังคับลูกได้หลากหลาย อย่างบางครั้งเราต้องตีลอดกิ่งไม้ใหญ่ๆ ทึบๆ ระยะประมาณ 100 หลาหรือกว่านั้น เราจะสามารถวาดภาพขึ้นในใจได้เลยว่า หากใช้เหล็ก 5 เราต้องกะให้มันตกแค่ไหน แล้วลูกจะวิ่งต่อแค่ไหนเป็นต้น ลูกสั้นจะช่วยลดสกอร์เราได้เยอะ เพื่อนของผมคนหนึ่งเคยบ่นกับผมว่า ตียังไงๆ ก็ไม่ต่ำกว่า 40 สักที ผมแนะนำให้ซ้อมลูกสั้นเยอะๆ เพียงแค่สองอาทิตย์สกอร์ลดต่ำกว่า 40 ได้สบายๆ นักกอล์ฟใหม่จำเป็นต้องเรียนรู้เรื่องนี้ให้มาก ไม่ใช่เพียงซ้อมลูกเต็มสวิงเพราะเห็นกันบ่อยมากที่เล่นลูกสั้นข้ามกรีนไปมา อยู่ในทรายก็จนปัญญาไม่รู้จะทำยังไงกับมัน แถมยังพัทท์แบบไม่มีความรู้สึก ทั้งนี้เป็นเพราะไม่เคยซ้อมลูกสั้นเลย เราจึงควรแบ่งเวลามาซ้อมลูกสั้นอย่างน้อยให้ได้สักครึ่งหนึ่งของเวลาที่เราซ้อมลูกเดินทางด้วย จากคุณ : thongprakai - [ 7 ธ.ค. 49 11:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เยี่ยมจริงๆ ครับพี่ทอง เรื่องลูกสั้นเนี่ยต้องซ้อมมากจริงๆ ครับ ผมอยากยกตัวอย่างของปรมาจารย์ เบน โฮแกน ให้ฟัง แกเคยบอกว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ แกจะซ้อมแค่ 4 อัน คือ พัตเตอร์ เหล็ก 9 พิชชิ่ง และแซนด์ เพราะถ้าลูกสั้นสั่งได้แกคงจะกวาดแชมป์มได้มากกว่าอีกเยอะทีเดียว จากคุณ : วิโรจน์ (Vstar) - [ 7 ธ.ค. 49 20:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 43 มาแล้วค่ะ ลูกหลานคุณทองประกาย (ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ) จากคุณ : Dearheart (dearheart) - [ 8 ธ.ค. 49 11:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 44 "ซ้อมไปก็เท่านั้น คับขันก็ลืมหมด"    ฮุย เล ฮุย... ซ้อมค่ะซ้อม เย็นนี้จะไปซ้อม .... เจ้าค่ะ จากคุณ : 2 ถาด ..จ้า (หนมถ้วยฟู) - [ 8 ธ.ค. 49 17:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 45 มีแต่ความเพียรพยายามเท่านั้นที่จะทำให้เกิดผลสำเร็จได้ จินตนาการเกิดจากการเรียนรู้ด้วยตัวของเราเอง ถ้าเราเฝ้าสังเกตตัวเองอย่างใกล้ชิด ไม่ใช่ปล่อยให้มันผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์ ทุกอย่าง ทุกคน เป็นครูของเราได้ จากคุณ : thongprakai - [ 12 ธ.ค. 49 13:01:52 ]