ความคิดเห็นที่ 1 ๒.) มีการซ้อมตีทดสอบฝีมือกันในสำนักโดยใช้กระบี่หรือดาบหวาย ขนาดเล็ก เลียนแบบการต่อสู้จริง ชิงไหวชิงพริบเข้ากระทำคู่ต่อสู้  เป็นการลองวิชา ซึ่งนอกจากจะได้ประสบการณ์การต่อสู้ ก็จะได้รอยหวายฟกช้ำดำเขียวมาเป็นของแถมด้วย (การตีลักษณะนี้จากคำบอกเล่าบางสำนักเรียกตีป่า, ตีเกร็ดฯลฯ ) การตีแบบนี้มี ๒ ลักษณะใหญ่ๆ คือตีได้ตีเอาไม่มีกำหนดหยุด กับ ตีได้ตีเอา แต่เมื่อมีฝ่ายถูกตีแรงพอที่จะคะเนว่าเกิดอันตราย(หากเป็นดาบจริง)ก็ให้หยุดและเริ่มใหม่โดยที่ทั้งสองฝ่ายต้องรู้อยู่แก่ใจตัวเอง การซ้อมลักษณะนี้ได้เริ่มสูญไปในยุคหลัง  น้อยสำนักจะมีอยู่ และน้อยคนในสำนักที่จะยอมเล่น เหลือแต่คำบอกเล่า คงเป็นเพราะมีอันตรายมากเกินไป รอยหวายนั้นเมื่อโดนจะเจ็บลึกเข้าไปถึงใจ  เกิดอารมณ์โกรธ คนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ มักบุกเข้ากระหน่ำตีรุนแรงไม่ยั้งมือ  แม้ใช้กระบี่หวายซึ่งนับว่ามีน้ำหนักเบาที่สุดก็ยังมีอันตรายอยู่มาก โดยเฉพาะกับดวงตา วลีติดปากนักดาบ “หยดเลือด รอยหวาย” คงมีที่มาเช่นนี้เอง แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 50 09:00:13 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 10 ม.ค. 50 08:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ๓.) บางสายดาบการซ้อมแบบนี้นับว่าหายไปเลย เหลือเพียงส่วนการแสดงเป็นหลัก แม้ในค่ายศรีไตรรัตน์เอง ซึ่งเป็นต้นกำเนิดกีฬาฟันดาบไทย เมื่อสอบถามครูดาบรุ่น ๘๐-๙๐ ปีก็ทราบว่ามีคนซ้อมแบบประลองฝีมือนี้ไม่มากนัก นอกจากนี้ในรุ่นของท่านปรมาจารย์นาวาตรีจรูญ ไตรรัตน์ (พ.ศ. ๒๔๓๐ -๒๔๙๕  )ได้ปรับปรุงอาวุธซ้อมโดยทำนวมหุ้มหวายดาบสองมือและลดแส้ที่ปลายกระบี่ออก ทำให้มีความปลอดภัยขึ้นจากเดิมมาก แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 50 20:55:19 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 50 09:34:54 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 10 ม.ค. 50 09:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พัฒนาการกีฬาฟันดาบไทย นับจากการแข่งชิงตำแหน่ง “ขุนพลจุฬาฯ” กีฬาฟันดาบไทย ได้พัฒนามาเป็นลำดับดังนี้ พ.ศ. 2481 การแข่งขันภายในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ. 2507 กีฬา 5 มหาวิทยาลัย พ.ศ. 2513 กีฬามหาวิทยาลัยครั้งที่ 1 พ.ศ. 2543 กีฬาแห่งชาติครั้งที่ 32 เหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดคือ “ในปีพุทธศักราช 2506 สำนักดาบศรีไตรรัตน์ ร่วมกับมูลนิธิจัดหาอุปกรณ์การศึกษาสำหรับเด็ก ในพระอุปถัมภ์ของสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าอุบลรัตน์ราชกัญญา ได้จัดการแข่งขันฟันดาบไทยระหว่างมหาวิทยาลัยขึ้น ณ สนามกีฬาแห่งชาติ เมื่อวันที่ 18 มกราคม โดยหม่อมดุษฎี บริพัตร ได้กราบบังคมทูลเชิญพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ และสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร เสด็จทอดพระเนตร และพระราชทานถ้วยรางวัลแก่นักกีฬา โดยมีอาจารย์ทองหล่อ ไตรรัตน์ เป็นผู้ถวายคำอธิบายระหว่างการแข่งขัน และด้วยความสนพระทัย เมื่อจบการแข่งขัน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงรับสั่งว่า “ให้รักษากีฬานี้ไว้ อย่าทอดทิ้ง” นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างล้นพ้น ศิลปะกีฬานี้จึงยังคงอยู่มาตราบเท่าทุกวันนี้” ที่มา http://thaisword.nisit.ku.ac.th แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 50 09:42:09 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 10 ม.ค. 50 09:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จำได้ว่าเคยเรียนดาบไทยตอน ม.2 สนุกนะคะ แต่อยากให้มีต่อสู้จริงๆมากกว่า ตอนนั้นรู้สึกว่าจะเก็บคะแนนจากท่ารำและเลียนแบบการต่อสู้แต่แค่นั้นก็ฟันกันจนดาบหวายหักแล้ว สนับสนุนดาบไทยอีกคนค่ะ จากคุณ : cool-valentine - [ 10 ม.ค. 50 10:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 "การซ้อมประลองแบบตีได้ตีเอา แต่เมื่อมีฝ่ายถูกตีแรงพอที่จะคะเนว่าเกิดอันตราย(หากเป็นดาบจริง)ก็ให้หยุดและเริ่มใหม่โดยที่ทั้งสองฝ่ายต้องรู้อยู่แก่ใจตัวเอง" แนวความคิดนี้เป็นแนวคิดที่นำไปสู่กติกาฟันดาบไทยในปัจจุบัน จะเห็นได้ว่าเป็นแนวที่ใกล้เคียงกับการต่อสู้จริงมากที่สุด จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 10 ม.ค. 50 10:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมรุสึกว่าที่ดาบไทยไม่พัฒนา เพราะเด็กไทยมองว่าน่าเบื่อ มีแต่ท่ารำกับการเล่นแบบหลอกๆตามความคิดของเด็กที่เรียน เลยดูแล้วไม่มีท่วงท่าไม่มีระบบการสอนเหมือน กับเคนโด หรือดาบจีน จึงทำให้พอพูดถึงดาบไทยจะนึกถึงเพียงท่ารำที่ดูแล้วน่าเบื่อเท่านั้นเอง และจากที่ไม่เคยเห็นของจริงเลยว่าเขาเล่นกันแบบไหน เพราะตอนนี้มีแต่ดาบตีแต้มแถวสนามหลวงที่จัดแล้ว ดูน่าเบื่อไม่ค่อยต่างจากดาบสากลเท่าไรที่ ไม่ก็ถ้าโชว์ก็มีแต่การแสดงเสียมากกว่า..เหมือนเป็นการแสดงเพื่อความรื่นเริงและไม่เนียนเลย ก็เป็นแค่ความคิดของเด็กคนนึงนะครับ จากคุณ : อะบู๊ๆ - [ 10 ม.ค. 50 16:51:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คห ๖ ครับ คุณคงไม่เด็กหรอก เพราะตามที่คุณเขียน คุณรู้ระบบการสอนของเคนโด ดาบจีน และดาบไทย (อาจจะดาบสากลด้วย)เป็นอย่างดี ส่วนเรื่องแสดงไม่เนียน ผมไม่รู้ว่าคุณไปดูคู่ไหนมา ก็น่าจะว่ากันเป็นคู่ๆไป อย่าไปเหมาหมดเลย แต่ก็ยอมรับนะครับว่าทุกวันนี้เหลือแค่เด็กนักเรียนมาแสดง ไม่ใช่มืออาชีพ คุณภาพก็สมกับวัยและความทุ่มเทของเขาแล้วครับ จุดมุ่งหมายของกีฬานี้เพื่อเสริมฝีมือการต่อสู้ด้วยอาวุธของไทยให้กับฝู้ฝึก เด็กที่มาเล่นกีฬานี้เกือบทั้งหมดเขายอมรับว่าทำให้เขาสามารถใช้วิชาดาบไทยได้จริงมากขึ้น ฝีมือดีขึ้น ซึ่งก็นับว่าเป็นไปตามจุดประสงค์ของกีฬานี้แล้ว เรื่องความนิยมของคนดูนั้น ขนาดน่าดู ดูสนุกอย่างมวยไทย ยังทานกระแสนิยมของนอกไม่อยู่เลย ส่วนของนอกที่คนว่าน่าเบื่อๆๆ จนกลายเป็นกระทู้ในนี้ เด็กเล่นกันเต็มบ้านเต็มเมือง เรื่องคนว่ากีฬาฟันดาบไทยหรือดาบแต้มเหมือนดาบสากล ผมได้ยินบ่อยแล้วครับ แต่ก็จากคนที่ไม่เคยเล่นทั้ง ๒ อย่างทั้งดาบไทยและสากล ส่วนคนที่เล่นเขารู้อยู่ว่ามันไม่เหมือนกัน เมื่อเร็วๆนี้ ฝรั่งที่เคยเรียนเซเบอร์จากออสเตรียมา ๒ ปี เขาสนใจดาบไทย มาขอชมและลองตีกับผมด้วย ตีกันได้สักพักเขาสังเกตเห็นขาของผมตอนเข้าตีและหลบหลีก เขาเอ่ยปากขึ้นกลางคันเลยว่าต้องการจะเรียนการก้าวขาอย่างนั้นบ้าง ฝรั่งคนนี้เคยเรียน ไอคิโด ยิวยิตสู ปัจจุบันเรียนมวยไทยมา ๒ ปีแล้ว เขารู้จัก "ของ" มากกว่าคนไทยส่วนใหญ่อีก ผมไม่มีปัญญาให้คนไทยหันมานิยมของไทยหรอกครับ ขนาดจะทำให้คนไทยเลิกดูถูกของไทยยังไม่มีปัญญาเลย แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 50 22:21:59 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 10 ม.ค. 50 22:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับ ปัญหาของ กท ผมมองระหว่าง วิชาดาบ กับ กีฬาฟันดาบ อันมีลักษณะความเข้าใจที่แตกต่างกัน อันเป็นสาเหตุให้ผู้รู้เห็น และในสังคมนักดาบด้วยกัน เข้าใจผิดหรือหาโอกาสหันหน้าเข้าสู่กัน ยังไม่ได้ครับ ผมพยายาม ในฐานะ นักดาบ ผู้หนึ่งให้ข้อคิดด้วยครับ ๑.) วิชาดาบ เป็นการต่อสู้เอาเป็นตาย ซึ่งไม่ว่าจะมีการฝึกสอนในสำนักใดๆ ก็ตาม จะยึดถือประโยชน์ใช้ เช่นเดียวกัน ส่วนกีฬาฟันดาบ เป็นการต่อสู้เพื่อเอาชนะตามกฎกฎิกา ที่ระบุไว้ ที่แน่นอนก็คือ การต่อสู้ประ เภทกีฬานั้นตรงกันข้ามกับ การเอาเป็นเอาตาย ในสมัย อาจารย์ นาค เทพหัสดิน ณ. อยุธยา ที่ไดเริ่มต้น นำเอา วิชาดาบ มาปรับปรุง เป็นการแสดง และการกีฬา (กระบี่กระบอง) ขึ้นมา เป็นเหตุหนึ่งที่ วิชาดาบ ตามแต่เดิม คงเหลืออยู่แต่ส่วนที่ท่านสงวนเอาไว้ เท่านั้น อย่างเช่น มีการแข่งขัน ฟันดาบ ใดที่คู่ต่อสู้ใช้ ส้นด้าม กระแทกคู่ต่อสู้ หรือวิธีรับดาบและหมุนทะลวงแทง ฉนั้นการมอง กีฬาฟันดาบ เป็นเพียงการต่อสู้ ประเภท ตามกฎกฎิกา (ในขอบเขตุเฉพาะ) ก็เป็นธรรมดา ครับ การที่นักดาบ มิสามารถเข้าร่วมแข่งขัน กับ กีฬาฟันดาบ ก็เสมือนกับ นักมวยไทย ไปขึ้นชกมวยสากล โดยจะขาด ความสนใจของนักดาบที่จะหัด ใหม่ให้เข้ากับกฎิกา และความรู้สึกช่วยตัวเองไม่ได้ในขณะแข่งขัน เพราะมิสามารถใช้ท่าต่อสู้ตามความ สามารถได้ นั่นเองครับ สำหรับ ตัวผมเอง ลักษณะกีฬาฟันดาบ ตามจุดประสงศ์ของกีฬา และอนุรักษ์ศิลป์การต่อสู้ของไทย พร้อม กัน รวมทั้งให้ นักดาบ และนักกีฬาฟันดาบ เข้าร่วมสังคมกันได้ ควรจะจัดกฎิกาในรูป แสดงคู่แข่งขัน แต่ มิใช่การต่อสู้แข่งขัน ครับ โดยคู่แข่งขันจากสำนักต่างๆ สามารถแสดงวิธีใช้ดาบในการต่อสู้ และตัดปัญหา ของผู้เข้าแข่งขัน ถึงการเอาชนะโดยให้คู่ต่อสู้บาทเจ็บ หรือเป็นอันตราย (เสมือนกับการฝึกซ้อมแสดง) ครับ ๒.) อย่างที่ผมเคยเขียนบอกว่า   ดาบมิใช่ฆ้อน ฉนั้นให้ฟันดาบมิใช่ตีฆ้อน ครับ นักดาบประเภทฟันด้วยแรง ถ้าพบกับ นักดาบประเภทเชิงก็ มักจะฟันแรงเป็นครั้งสุดท้ายครับ   วิชาดาบมีให้ใช้ฟันสัตรู มิใช่ให้ฟันกับอาวะ ฯลฯ นักดาบประเภทฟันเร็วจะเป็นนักดาบ ที่ใช้ดาบฟันดาบ เวลาจะเข้าปะจบตัว ต้องขึ้นรถไฟ อันจะเห็นว่าดาบที่ฟันมาไม่ต้องไปรับ สำหรับนักดาบที่ใช้ดาบเป็นอาวุธ และถ้าโดนหลบสวนตรงง่ายๆ ก็พับแล้วครับ ฟันดาบ มิใช่จีบสาว ให้ดูแต่ลีลาดาบแต่มิให้ใช้อารมณ์  นักดาบประเภทฟันใช้อารณ์ เป็นพวกที่เข้าผิดงาน ฉนั้นเมื่อ บาดเจ็บ ฯลฯ ก็เป็นธรรมดาอยู่เอง ครับ นักดาบ กับ นักดาบ ไม่เหมือนกัน ครับ ปัญหาเหล่านี้ ผมมองในมุมมองของ นักดาบ จะไม่เห็นถึงความหมาย ของการครวญคราง ครับ ๓.) ถ้าสังคม กีฬาฟันดาบ พยายามรับฟังคำแนะนำ จากผู้รู้วิชาดาบ ในการสร้างกฎกฎิกา โดย บัวมิช้ำและ น้ำมิขุ่น ผมคิดว่า เป็นทางที่ถูกควร ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 11 ม.ค. 50 05:38:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอบคห ๘ ข้อ ๑ ท่านทราบมาผิดแล้วครับ กระบี่กระบองของ อ.นาค นั้นเป็นรูปแบบเดิม ท่านมิได้คิดขึ้นมาใหม่ครับ ท่านนำไปบรรจุในหลักสูตรของกรมพลฯเท่านั้น ผมได้พูดไปหลายครั้งแล้วครับคุณพรายทมิฬ ว่านักกีฬาดาบไทยที่เก่งๆนั้นเขาตีได้ทุกกติกา อันที่จริงถ้าท่านอยากจะแข่งแบบเอา "คู่ต่อสู้ใช้ ส้นด้าม กระแทกคู่ต่อสู้ หรือวิธีรับดาบและหมุนทะลวงแทง " ขอให้ท่านลองจัดแข่งดูน่าจะดีครับ เหมือนกับที่มีจัดแข่ง mma ข้อ ๒. ผมว่าท่านไม่เคยเห็นนักกีฬาฟันดาบไทยเก่งๆเลย จึงได้เขียนออกมามากมาย ผมยังพอได้ดูคลิปวีดีโอของสำนักที่"วิชาดาบ เป็นการต่อสู้เอาเป็นตาย " หลายสำนักอยู่ พอจะเข้าใจสำนักเหล่านี้บ้าง หากมีโอกาสได้พบกันเชื่อว่าผมจะพยายามอธิบายให้ท่านเข้าใจได้ดีกว่าครับ ข้อ ๓. สังคม กีฬาฟันดาบ  นั้นมีการรวมตัวมากกว่า ๒๐ สำนักแล้ว มีการประชุม คุณพรายทมิฬหรือค่ายสำนักอื่นหากส่งตัวแทนเข้าร่วม ที่ประชุมย่อมยินดีรับฟังครับ หากไม่เคยมาร่วมประชุม เข้าสังคม หรือร่วมการแข่งขัน แต่เสนอความคิดในการสร้างกฏกติกาจะทำได้อย่างไร คงได้แค่รับฟัง มันเหมือนกับมวยสากลมาบอกมวยไทยว่าควรจะแข่งอย่างไร มีกติกาอย่างไรครับ ปล.ความจริงตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมไม่ได้อยู่ในส่วนของฝ่ายบริหารกีฬาฟันดาบนี้แต่อย่างใด แต่เอาใจช่วยมาตลอด แม้จะไม่ถูกใจไปเสียทั้งหมด ก็ได้แต่หวังว่าจะพวกท่านเหล่านั้นจะทำได้ดีขึ้นไป และเข้าร่วมในกิจกรรมตลอดครับ แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 50 07:51:14 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 11 ม.ค. 50 07:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ข้อ ๑ ถูกครับ นักกีฬาดาบไทยที่เก่งๆ นั้นเขาสามารถตีได้ทุกกติกา มิใช่ว่าเป็นไปมิได้ครับ แต่คุณเห็น ด้วยใหมครับ ผมหมายถึงอันตรายอาการบาทเจ็บ ที่เกิดในการแข่งแข่งขันนั่นเอง เป็นปัญหาที่ผมอ้าง ถึง ครับ ข้อ ๒ คุณมองเช่นเดียวกับผมหรือเปล่าครับ ถึงการเปรียบเทียบ ระหว่างนักดาบ กับนักกีฬาฟันดาบ ขอบคุณครับ และถือเป็นเกียร์ติอย่างยิ่ง สำหรับคำเชิญ เราพบกันแน่นอนครับ เมื่อโอกาสอำนวย ข้อ ๓ คุณคนรักดาบไทย ครับ เส้นทางของ นักดาบ กับ นักกีฬา แตกต่างกันครับ เป็นสาเหตุที่แต่ใหน แต่ไรแล้ว ที่มิสามารถรวมกันได้ การเข้าร่วมประชุมนั้น ผมคิดว่ามีความจำเป็นที่ทั้งสองฝ่าย ต้องใช้ เวลา เพื่อรู้จักและเข้าใจกันมากกว่านี้เสียก่อน ที่ผมและคุณ กำลังปฎิบัติอยู่ขณะนี้แหละครับ ความเห็น หรือข้อแนะนำของผม สมควรอย่างยิ่งที่จะอยู่ในดุลพินิจของ สังคมกีฬาโดยเฉพาะ แต่มิควรเป็นในรูป ต่อรองที่จะร่วมกันเสริมสร้าง กีฬาฟันดาบไทย หรือกับ วิชาดาบไทย ถูกใหมครับ ปล. จนบัดนี้ คุณรู้จักผมเพียงความรู้สึกนึกคิด และจินตนาการณ์ความรู้และสามารถในวิชาดาบ แต่ถ้าคุณ พบกับผม อาจทราบความจริงที่คุณเศล้าใจ หรือผิดหวัง จากจินตนาการณ์ของคุณ ก็ได้น๊ะครับ แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 50 16:50:58 จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 11 ม.ค. 50 16:47:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เส้นทางของนักดาบแบบสมัยก่อนไม่มีแล้ว เราไม่สามารถใช้วิชาดาบไปรบราฆ่าฟันใครได้อีก ดังนั้นจุดอ่อนของคนที่ฝึกแนวนี้คือเขาไม่รู้จุดอ่อนของตัวเอง ถ้าเราได้พบกันคงฃี้ให้เห็นได้ ความจริงนักกีฬาดาบไทยบางส่วนมาจาก"นักดาบ"ในความหมายของคุณพรายทมิฬนะแหละ พวกนี้พร้อมที่จะแข่งตามกติกาใดก็ได้ถ้ามีเหตุผลพอ ต่างกับนักดาบ"อีกพวกที่เห็นว่ากติกาจำกัดความสามารถของเขา ถ้าฝึกถึงขั้น "จำป่ามิได้จำทาง"จริงๆ  ถามจริงๆยังต้องกลัวกติกาหรือครับ มีเวลาปรับตัวก่อนลงแข่งเยอะไป ผมไม่ได้พูดเรื่องนี้แต่แรกเพราะไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีคนเห็นว่าคนที่ลงแข่งฟันดาบเป็น"นักกีฬาฟันดาบ"ไม่ใช่"นักดาบ" และจะมารวมกันไม่ได้ ตอบข้อ ๑.นะครับ ในเมื่อ สำนักดาบที่ถือ"วิชาดาบ เป็นการต่อสู้เอาเป็นตาย " เห็นปัญหาเรื่องตวามปลอดภัย(ซึ่งกติกาได้พยายามทำให้ปลอดภัยขึ้น) คงไม่มีโอกาสที่นักดาบสำนักเหล่านี้จะได้ประลองเลยใช่ไหมครับ ? ท่านค่อยๆร่างกติกาสำหรับ"นักดาบ"ไปก่อนก็ได้ครับ ทุกวันนี้ผมก็เล่นตามกติกาที่เขาสร้างให้ ไม่ได้สร้างเอง ผมไม่ได้ใช้จินตนาการอย่างเดียวหรอกครับ การเขียนบอกถึงระดับความรู้ บางทีบอกถึง มีฝีมือจริงๆ หรือว่าแค่จำคำเขามาพูดด้วยซ้ำไป เรียนเชิญคุณพรายทมิฬนะครับ หวังว่าจะได้พบกันในปีนี้ครีบ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 11 ม.ค. 50 20:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เคยมีการพูดถึงเรื่องนี้มาแล้วนะครับ ถ้าจะสรุปกันอีกทีก็คือ ดาบไทยที่แข่งขันกันอยู่ในปัจจุบันเทียบได้กับจันบาระของญี่ปุ่น เป็นกีฬาที่ว่าด้วยการหาวิธีเข้าตีกันเพื่อเอาคะแนน คนที่เข้าร่วมแข่งขันคือคนทั่วไปไม่จำเป็นต้องเรียนดาบไทยหรือกระบี่กระบองมาก่อน แค่เรียนรู้วิธีเข้าตีและป้องกันก็เข้าแข่งได้แล้ว (ผมเน้นว่าเข้าตีครับ ไม่ใช่เข้าฟัน) การแข่งขันด้านศิลปการต่อสู้ด้วยดาบของญี่ปุ่นคือ เคนโด้ครับ ผู้เข้าแข่งต้องผ่านการฝึกฝนด้านการฟันดาบมาโดยตรง รูปแบบการแข่งและการเข้าฟันใกล้เคียงการใช้ดาบของซามูไรมากที่สุด ทั้งในด้านวัฒนธรรมประจำชาติและวิชาดาบประกาศความเป็นนักดาบญี่ปุ่นเต็มตัว การแข่งในลักษณะนี้ในไทยยังไม่มีครับ การประมือกันด้วยหวายของนักดาบไทยก็เหมือนการประลองกันด้วยดาบไม้ในสมัยก่อนของนักดาบญี่ปุ่น (ใครได้ดูเรื่อง เดอะ ลาส ซามูไร คงได้เห็น) เพียงแต่ทางญี่ปุ่นมีการพัฒนาจากดาบไม้มาเป็นดาบไม้ไผ่ และดัดแปลงชุดเกราะนักรบมาเป็นเครื่องป้องกันในการแข่งขัน แต่เรายังไม่มีครับ จุดแตกต่างที่สำคัญของการแข่งดาบไทยที่แข่งกันอยู่กับการฟันดาบของนักดาบก็คือ การแข่งดาบไทยใช้อาวุธได้ทุกมุมไม่มีการกำหนดด้านคมดาบทำให้มีรูปแบบการตบ ตวัด สบัด เอาแค่ว่าอาวุธไปถูกฝ่ายตรงข้ามก็พอ ซึ่งรูปแบบนี้ไม่ใช่ดาบครับเป็นแค่ไม้เท่านั้น คล้ายการแข่งด็อกไฟล์ต แต่ดาบมีส่วนที่เป็นคมและมีรูปแบบการฟันซึ่งเป็นรูปแบบเฉพาะของวิชาดาบ ซึ่งจะบังคับส่วนที่ป็นคมดาบลงยังเป้าหมาย ไม่ใช่การตะแบงดาบ ตวัดด้วยหลังดาบซึ่งไม่มีคม อีกประเด็นหนึ่งก็คือลักษณะของดาบแข่งขัน(ดาบนวม) และดาบไทยนั้นแตกต่างกันจนเรียกได้ว่าเป็นอาวุธคนละประเภท ดาบไทยนั้นจับดาบใกล้จุดศูนย์ถ่วงของดาบ ทำให้ง่ายต่อการควงฟันและบังคับแนวดาบ แต่ดาบนวมจับแทบจะปลายด้ามดาบแถมมีห่วงคล้องกันดาบหลุดเวลาเหวี่ยงดาบ และใช้นิ้งหัวแม่มือในการบังคับแนวดาบ ซึ่งเหมือนกับการจับไม้ของ ด็อกไฟล์ตมากกว่า หรือมองง่ายๆคือดาบไทยนั้นเหมือนการตีพลองสองหน้าของไทย แต่ดาบนวม เหมือนการตีพลองหน้าเดียวของจีน ดังนั้นรูปแบบของการแข่งดาบไทยจึงแตกต่างจากดาบไทย ครับ ที่จะได้จากการแข่งดาบไทยก็คือทักษะในการเข้าทำและการรับครับ ที่จะสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ ปัจจุบันสำนักดาบที่มีการประดาบกันจริงๆ(ด้วยหวาย)ยังมีอยู่ครับ แม้หลายๆสำนักจะกลายเป็นดาบแสดงไปแล้วก็ตาม อยู่ที่ว่ายังไม่มีสำนักใดที่พัฒนารูปแบบการฟันดาบมาเป็นกีฬา ยังไม่มีการพัฒนาคิดค้นดาบแข่งที่ใกล้เคียงดาบไทยจริงๆ รวมถึงเกราะป้องกัน และรูปแบบการแข่งที่คงรูปแบบวัฒนธรรมที่จะประกาศได้ว่านี่คือการแข่งขันศิลปการต่อสู้ด้วยดาบของไทย เทียบได้กับเคนโด้ของญี่ปุ่นที่ทั่วโลกดูแล้วรู้ทันทีโดยไม่ต้องมาถามว่า นี่คือการแข่งอะไร? จากคุณ : คมแฝก - [ 12 ม.ค. 50 00:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รู้สึกว่าดาบไทยตีแต้มจะมีมาก่อนจันบาระนะครับ จะมาเทียบกันก็ถูกที่ว่าคล้ายกัน แต่ผมว่าก็ไม่ทั้งหมดลักษณะการเข้าตี ลูกเล่น ลีลา ผมว่าน่าจะต่างกันนะ โดยเฉพาะจันบาระเขาใช้ดาบนวมแทนกระบี่หวาย แค่นี้ก็ทำให้รูปแบบการใช้งาน และ ทักษะการต่อสู้ต่างกันแล้วครับ สำหรับการใช้ด้านคมดาบเข้าตี ก่อนจะพูดต่อผมถามว่าในเวลาแข่งขัน ดาบของรามใช้ด้านคมดาบฟัน อย่างเดียวงั้นหรือเปล่าครับ คุณคมแฝก แล้วถ้าคุณอยากให้สมจริงขนาดนั้นทำไมดาบของรามถึงหวดแล้วโค้งได้ขนาดนั้น ทำไมไม่เอาไม้เนื้อแข็งมาทำดาบเลยละครับให้มันแข็งเด่ไปเลย สมัยผมแข่ง ดาบของรามโค้งเข้าโกร่งมาเลยนะครับ แต่ตอนนี้ยังโค้งได้ขนาดนั้นอยู่รึเปล่าครับหรือ ใช้ดาบมาตรฐานแบบแข็งเด่กันแล้วครับ จะได้สมจริงเหมือนดาบจริงๆ ที่ผมพูดถึงนี่ก็เพราะว่าคุณคมแฝกก็เคยเป็นนักดาบรามนี่ครับ ก็น่าจะไปอบรมรุ่นน้องคุณให้ได้อย่างที่คุณต้องการก็แล้วกันครับ ผมว่ากีฬาประเภทนี้ต้องปรับปรุงอีกหลายๆอย่างนะครับ ก็ต้องช่วยๆกันคิดช่วยกันทำ คุณจะให้ทุกอย่างเหมือนของจริงมันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะเราก็ต้องปกป้องตัวนักกีฬาด้วย หรือ คุณจะคิดค้นตัวดาบใหม่ๆให้เหมือนจริงกว่าที่ใช้อยู่ทุกวันนี้ก็ได้ครับก็ออกแบบและเสนอมาครับ แล้ว การจับดาบ หรือ ลักษณะการใช้ดาบนะครับ แต่ละคนก็แตกต่างกันครับ คุณจะเหมารวมว่าทุกคนใช้ดาบในลักษณะแบบที่คุณคิดว่าเขาใช้แบบนั้นทั้งหมดไม่ได้หรอกครับดาบ 2 มือ ผมใช้ข้อครับไม่ได้บังคับด้วยนิ้วโป้ง ตีกระบี่ผมก็ใช้ข้อบังคับ ไม่ได้ใช้นิ้วชี้ มันแล้วแต่ความถนัดของแต่ละคน คุณจะเอาดาบจริงมาเปรียบเทียบมันไม่ได้หรอกครับ นี่คือการพัฒนาจากดาบจริงมาเป็นกีฬานะครับ ไม่ใช่มาใช้ฆ่ากัน แต่ถ้าจะนำมาป้องกันตัวล่ะก็ก็สามารถนำมาใช้ได้นี่ครับ สำหรับผมถ้าจะพัฒนานะครับ ก็คงต้องพัฒนาด้านความชัดเจนในการนับแต้มให้ถูกต้องก่อนนะครับ ต่อมาก็กฎกติกาที่ชัดเจน สำหรับเรื่องอาวุธ ผมว่าที่ใช้กันอยู่ก็ถือว่าโอเคในระดับหนึ่งครับ เพราะผมมองความปลอดภัยของนักกีฬาเป็นหลักครับและก็ยังคิดไม่ออกว่าจะใช้อุปกรณ์แบบไหนที่ดีกว่านี้นะครับ แต่ถ้าอยากให้เป็นอย่างคุณคมแฝกต้องการก็เข้มงวดในกฎของการนับแต้มว่าให้นับเฉพาะการตีด้วยด้านคมของดาบก็เท่านั้นเองครับ จากคุณ : ดาบหวายแมน - [ 12 ม.ค. 50 12:04:16 A:192.168.0.31 X:58.136.52.212 TicketID:030719 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เส้นทางของ นักดาบ ที่ได้รับถ่ายทอดมาจนถึงปัจจุบันนั้น ยังคงเป็นในรูปแบบเดิมครับ ข้อสำคัญมิได้อยู่ ที่การนำเอา วิชาดาบ ไปรบราฆ่าฟันใคร หรือเพื่อเอาชนะตามระบบแบบ ของการแข่งขัน ครับ จริงอยู่ครับ การเอาวิชาดาบไปชนะผู้อื่นใดๆ มิใช่ของง่าย  แต่ง่ายกว่ามาก ที่จะใช้เอาชนะ ตนเอง ครับ ข้ออ้างในด้าน ลักษณะวิธี ผมขออนุญาติเอา กฎมนเฑียรบาล ของไทยโบราณในสมัยที่ยังใช้ดาบเป็นอาวุธ เข้าทำศึก อธิบายให้อีกครั้งครับ ตามกฎมณเฑียรบาล (ด้าน กฏอาญาศึก) จะระบุว่า นักรบหรือทหารใดที่มี บาดเจ็บจากการทำศึก ด้านหลังให้ฆ่าเสีย แต่ถ้าเป็นด้านหน้าให้รักษา ท่านอ้างว่า บาดเจ็บด้านหลังคือพวก หนีศึก แต่บาทเจ็บด้านหน้าคือผู้รบกล้าหาญ ในสายตาของ นักดาบ (นักสู้) จะมองว่า กฎมณเฑียรบาล ไม่ ยุติธรรม ทำให้ทหารและนักดาบ ต้องสูญชีวิตไปอย่างไม่  นักดาบ เหล่านี้เมื่อหลังศึกสงครามก็จะขอลา ราชการ และแยกตัวออกจากสังคมไป ฉนั้นไม่เป็นสิ่งที่แปลกใจถูกใหมครับ อย่างที่คุณคิดว่า นักดาบ แบบ โบราณไม่มีเหลืออยู่แล้ว และวิชาดาบ  เดิมสูญหายไป  ส่วนที่เหลือก็คือ วิชาดาบ ที่มีแนวโน้มไปทาง ด้าน กีฬาฟันดาบ (เอาแพ้ชนะกับผู้อื่น) เท่านั้น ผมไม่คิดว่า เป็นเรื่องวิตกกลัวกติกา ของ นักดาบ ในเมื่อเขา ไม่เห็นสมควรที่จะเข้าร่วมแข่งขัน กีฬาฟันดาบ รวมทั้ง นักกีฬาฟันดาบ ก็คือ นักดาบ ครับ ที่พูดแยกก็แต่เฉพาะกับ เส้นทางที่แตกต่างกันเท่านั้น ครับ เอากันง่าย ๆ อีกแบบหนึ่ง ครับ ในรูปลักษณะของการแข่งขัน นักดาบกีฬา ก็จะพยายาม ปฎิบัติทุกสิ่งเพื่อให้ ชนะได้ โดยเร็วที่สุด ตามกฎกฎิกา แต่การแข่งขัน นักดาบ จะใช้แต่ ปฎิกริยาโต้ตอบ ตามลักษณะการต่อสู้ จริง โดยรวดเร็ว เสมอภาค กับ คู่ต่อสู้ ซึ่งเร็วกว่าความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง อันหมายถึง มักจะนอกเหนือ กฎกฎิกา ออกไป อันเป็นสิ่งที่ ผมพยายามจะชี้ถึง ครับ การประลองฝีมือ ก็จะเหมือนกับการฝึกซ้อมประจำวันของนักดาบ ครับ ถ้าคู่ซ้อมไม่ว่าจะมาจากที่ใดก็ตาม นักดาบ จะไม่หลีกเลี่ยงครับ ปัญหาจะขึ้นอยู่กับผู้มาประลองฝีมือ เอง เท่านั้น ถ้าอยากรู้แพ้รู้ชนะก็จะเห็นผล รวดเร็วและทันที แต่ถ้าอยาก ประลองฝีมือเพื่อหาประสบการณ์ ก็สมควรแยกจุดมุ่งหมาย ของ การ แพ้ชนะ ออกไป ให้เหลือแต่แต่ความสนใจกับ วิธีลีลาการใช้ดาบ เท่านั้น ฉนั้นผมถึงมองเห็น ระบบแข่งขันที่ควรเป็น ในรูป ต่อสู้แสดง ครับ ประมาณ สงกราณ์ ครับผมลงมากรุงเทพ ฯ และไปรำดาบ ถวายองศ์สมเด็จพระนเรศวร์ที่ อยุธยา ครับ ไว้ ใกล้ ๆ ผมจะบอกให้อีกครั้ง ครับ คุณ คมแฟก ครับ ผมเชื่อว่า นักดาบ ในด้านกีฬาที่ฝึกกันอยู่ เขาใช้ดาบจริง (ดาบฝึก) ในการฝึกสอนครับ ไม่แต่ การฝึกเรียนใช้ไม้แทนดาบ การกีฬาก็ เช่นกัน ครับ หัวจะได้ไม่ขาดเสียก่อน ที่จะรับรางวัล ครับ แต่ ถ้าเราจะสนทนากัน ในด้านวิชาการ ของการฟันดาบ ผมเห็นด้วยตามที่คุณอ้างถึง ครับ ซึ่งน่าเศล้าใจ ที่ใน ปัจจุบัน นักดาบรุ่นหลัง หาเจอยากครับ ที่เข้าใจอย่างนี้ได้ ปล. ดาบที่ผมใช้ฝึกสอน เป็นไม้ตันกลม ยาว ๙๐ ซ.ม. เส้นผ่าศูนย์กล่าง ๒.๕ ซ.ม. ใช้พันเทปกันเสี้ยนไม้ ส่วนตัวดาบ ๖๐ ด้าม ๓๐ ซ.ม. ครับ ไม่ใช้ไม่หวาย ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 12 ม.ค. 50 18:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คห.๑๒ "อีกประเด็นหนึ่งก็คือลักษณะของดาบแข่งขัน(ดาบนวม) และดาบไทยนั้นแตกต่างกันจนเรียกได้ว่าเป็นอาวุธคนละประเภท ดาบไทยนั้นจับดาบใกล้จุดศูนย์ถ่วงของดาบ ทำให้ง่ายต่อการควงฟันและบังคับแนวดาบ" จะสรุปอย่างนั้นเลยหรือครับคุณคมแฝก ผมว่าดาบแต่ละสำนักมันมีลักษณะแตกต่างกันไปได้นะ เวลาผมเห็นคนจับดาบไทยมือติดกระบังดาบ หรือถ้าไม่มีกระบังดาบก็เกือบจะจับถึงคมดาบนะ ผมรำคาญตาทุกที (ผมว่าดาบไทยเขาทำที่จับไว้ให้แล้วนะ) แต่ไม่เคยไปก้าวก่ายเลย คิดเสียว่าแต่ละที่ก็มีแตกต่างกันไป "ดาบไทยนั้นจับดาบใกล้จุดศูนย์ถ่วงของดาบ" คุณแน่ใจแล้วหรือ จุดศูนย์ถ่วงของดาบมันไม่ได้อยู่ที่ด้ามนะครับ ถ้าจะกรุณาช่วยหาดาบจริงแบบที่ว่ามาให้ผมดูได้ไหม ผมจะไปดูถึงบ้านคุณเลย ยินดีต้อนรับท่านพลายทมิฬ คนไทยจากต่างแดนครับ หากบอกล่วงหน้าได้ จะดีมากครับ ปกติถ้าหยุดติดต่อกันนานๆผมมักจะกลับไปเยี่ยมแม่ที่ต่างจังหวัด แต่จะจัดเวลาให้ได้พบคุณพลายทมิฬครับ มีนักดาบเก่ารุ่นสี่สิบกว่าจะลงแข่งในรายการนี้ด้วยครับ เป็นสีสันดี แต่ไม่ธรรมดาแน่ๆ เลยถามเขาดู ว่าดาบปัจจุบันมีดาบเขี่ยมีไม่เอาคมดาบฟัน ควรเสนอให้แก้กติกาดีไหม? เขาตอบว่า"มันไม่เอาคมฟันก็ช่างมันสิ ฟันยากจะตาย ถ้าโดนมันฟันก็สมควรแพ้แล้ว ไม่ต้องไปสนใจกติกาหรอก" นี่ละครับ นักดาบรุ่นเก่า ส่วนใหญ่เขาเป็นอย่างนั้นจริงๆ ผมถึงบอกไงเขาไม่เรื่องมาก ตีได้ทุกกติกาที่ตั้งมา แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 50 20:19:59 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 12 ม.ค. 50 20:09:07 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ ดาบหวายแมน ครับ ผมไม่ได้พูดถึงการเปรียบเทียบของ ราม ของเกษตร หรือของ มช. นะครับ ตอนแข่งผมก็ต้องแข่งตามกติกาของกีฬาดาบครับ การเปรียบเทียบก็ไม่ได้ให้ความสำคัญว่าใครมาก่อนมาหลัง เพราะผมไม่พูดว่าใครเลียนแบบหรือไม่ ผมเปรียบเทียบการพัฒนาของดาบไทยกับประเทศที่มีวิชาดาบเช่นเดียวกับเราแต่เขาประสบความสำเร็จในระดับโลกแล้ว และความคล้ายคลึงของการแข่งแบบต่างๆ ผมเปรียบเทียบได้เพราะผมผ่านมาแล้วทั้งกีฬาดาบไทย วิชาดาบไทย(กระบี่กระบอง) การตีป่า การตีเกล็ดอย่างที่คุณว่า ผมจึงมองเห็นความแตกต่างครับ ตอนจะแข่งกีฬามหาวิทยาลัย พวกผมต้องวางมือจากการฝึกดาบ 1-2 เดือน เพื่อไปฝึกการแข่งแทนเพราะพื้นฐานและการฝึกไม่เหมือนกันครับ สมัยผมแข่ง ผมเจอทั้งการเอากระบี่หักมาพันเทบไว้ การเอาลูกแก้วมาพันปลายเพื่อให้กระบี่มันโค้งมากขึ้น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่ผมไม่เห็นด้วยเพราะดาบไม่มีการโค้งในลักษณะนั้น ขนาดดาบนวมสามารถรับการตีได้แต่ปลายโค้งเข้ามาโดนก็เสียคะแนน สิ่งนี้ผมเห็นว่าไม่ถูกต้อง แต่เป็นเกมส์ที่นักกีฬาต้องเล่นตามครับ และทำใจว่านี่คือกีฬาตีแต้ม ไม่ใช่การฟันดาบ จะปฎิเสธไหมครับว่า กว่า 90 % ของนักกีฬาจับดาบแบบที่ผมกล่าวถึง คุณพูดถึงการใช้ข้อมือแต่แน่ใจหรือครับว่าไม่ได้ใช้นิ้วหัวแม่มือบังคับทิศทาง(คุณกำดาบแบบดาบไทย หรือคุณใช้นิ้วหัวแม่มือทาบไว้ที่ด้ามดาบครับ) การบังคับคมดาบมีอยู่ในการฝึกดาบครับ ดาบไทยไม่เหมือนดาบสากลและซามูไร ที่ด้ามมีลักษณะเหลี่ยมหรือวงรี จึงบังคับคมดาบได้ง่ายกว่าดาบไทยซึ่งด้ามดาบกลม ตอนผมฝึกดาบแม้จะใช้หวายซึ่งมีลักษณะกลม แต่ก็จะถูกสอนมาให้ทราบว่าส่วนคมดาบจะอยู่ที่บริเวณข้อนิ้วเวลาจับหวาย ดังนั้นการฟันต้องหันเอามุมนั้นเข้าเป้าให้ได้ไม่ว่าจะเป็นการฟันสะพายแล่ง ฟันเอว ฟันลูกล่าง ต้องพลิกคมดาบเข้าหาเสมอ ซึ่งกีฬาดาบไทยไม่ให้ความสำคัญกับข้อนี้ ตีอย่างไรก็ได้ มุมใดก็ได้ ผมจึงกล่าวว่า แบบนั้นไม่ใช่การ "ฟัน" แต่เป็นการ "ตี" ครับ วิชาดาบคือการฆ่ากันครับ สังเกตุจุดทำคะแนนของกีฬาดาบที่เขาประสบความสำเร็จกันสิครับ ทั้งเคนโด้และดาบสากล เป้าทำคะแนนหลักล้วนแต่เป็นศรีษะและลำตัว ซึ่งเป็นจุดตายที่นักดาบต้องคำนึงถึงทั้งสิ้น คนฝึกดาบฝึกเพื่อฟันจุดนั้นๆได้อย่างแม่นยำและถูกต้อง เพียงแต่เขาพัฒนาอาวุธให้ปลอดภัยขึ้น มีเกราะเพื่อป้องกันอันตราย ผู้แข่งขันเมื่อถูกฟันที่จุดนั้นๆก็จะทราบว่า ดาบนี้ตนพลาดแล้ว ซึ่งการแข่งในดาบนั้นก็จะหยุดทันที ที่เร็วมากๆอย่างดาบสากลก็จะมีการใช้สัญญาณไฟเพื่อให้ทราบว่าใครเป็นคนทำได้ก่อน ไม่มีการให้มีโอกาสฟันสวนกลับมาเพื่อเอาเสมอ เพราะเป็นกีฬาต้องมีการรู้แพ้ รู้ชนะ ไม่ใช่โดนแล้วต้องสวนกลับ ซึ่งเป็นที่มาของการโดนหวายลายทั้งตัวแบบที่ผ่านมา (แบบที่คิดว่าคนโดนฟันหัวขาดก็อาจฟันดอบได้ นั่นไม่ใช่ความคิดของกีฬาครับ) การแข่งขันดาบไทย เบี่ยงเบนไปจากจุดนั้นครับ ซึ่งจุดที่กล่าวมาเป็นหัวใจของวิชาดาบ ดังนั้นผมจึงกล่าวว่ากีฬาดาบไทยนั้นไม่ใช่ดาบ ดาบสากลและ เคนโด้ นักกีฬาเขาก็ปลอดภัย(มากกว่านักกีฬาดาบไทยด้วยซ้ำ) ไม่ใช่หรือครับ โดยที่ยังสามารถรักษารูปแบบของดาบเขาไว้ได้ รูปแบบของเรายังต้องพัฒนาอีกมากครับไม่ไช่ย่ำอยู่กับที่แบบเฮดการ์ดหัวปิงปอง ก็ยังเป็นแบบเดิมเหมือนกว่า 20 ปีที่ผ่านมา ได้ดูสะเก็ดข่าวช่วงกีฬามหาวิทยาลัยที่ผ่านมา ก็ยังไปทำข่าวของนักกีฬาดาบที่บาดเจ็บที่ใบหน้าทั้งๆที่ใส่เฮดการ์ดหัวปิงปองอยู่ คุณ คนรักดาบไทย ครับ ศูนย์ถ่วงดาบ หรือ สมดุลย์ดาบอยู่เหนือกระบังดาบขึ้นมาประมาณ 2-3 นิ้ว ครับ นักดาบจึงจับดาบใกล้กระบังดาบครับ อย่าไปลองกับดาบที่เขาขายตามท้องตลาดครับ นั่นไม่แน่นอนเพราะเขาทำมาเพื่อขายไม่ใช่เพื่อใช้ อยากดูของจริงถามที่คุณบัญชาได้ครับ เห็นว่าจะมีการจัดงานเกี่ยวกับดาบที่ศูนย์กีฬาดินแดงไม่ใช่หรือครับ ที่ผมได้เจอดาบที่ใช้ในการรบจริงๆนั้นเวลาเอานิ้วรองที่จุดศูนย์ถ่วง คามดาบจะตั้งขึ้นเลยครับโดยที่จุดศูนย์ถ่วงอยู่บริเวณที่ผมกล่าวไปแล้ว ไม่ใช่เฉพาะดาบไทยครับ ดาบสากลก็เช่นกัน ถ้าได้ดูเรื่อง pirate of the carribian ภาคแรก จะมีตอนที่พระเอกทดสอบกระบี่ให้พ่อนางเอกชม จุดศูนย์ถ่วงดาบก็อยู่บริเวณเดียวกับดาบไทยเช่นกัน จุดที่อยู่ด้ามดาบเรียกว่าจุดหมุนครับ มองออกไหมครับ วิชาดาบไทยจับดาบใกล้ "จุดสมดุลย์" แต่การแข่งขันดาบไทย(ดาบนวม) จับดาบใกล้ "จุดหมุน" นี่แหละครับ หนึ่งในความแตกต่าง ผมเคยบอกไปแล้วนะครับว่าผมไม่ได้ต่อต้านกีฬาดาบไทย เพราะเป็นกีฬาประเภทเดียวที่ทำให้นักดาบจากสำนักหรือชมรมดาบในมหาวิทยาลัย ได้มีโอกาสพบปะกัน ปัจจุบันผมก็เอาใจช่วยอยู่เสมอ แต่ถ้าจะบอกว่ากีฬาดาบไทยเป็นการพัฒนาวิชาดาบมาเป็นกีฬา ผมก็ต้องบอกขอแย้งว่า การแข่งขันดาบไทยนั้น แตกต่างกับวิชาดาบไทยครับ โดยผมเปรียบเทียบกับจันบาระกับเคนโด้ของญี่ปุ่นให้มองเห็นภาพน่ะครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 12 ม.ค. 50 23:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คห๑๖ "ศูนย์ถ่วงดาบ หรือ สมดุลย์ดาบอยู่เหนือกระบังดาบขึ้นมาประมาณ 2-3 นิ้ว ครับ นักดาบจึงจับดาบใกล้กระบังดาบครับ" ไปกันใหญ่ครับ  ผมนั้นเห็นและจับดาบไทยที่คุณบัญชาหรือท่านอื่นนำมามาให้ชมหลายครั้ง ยิ่งดาบที่นำมามีความยาวหลายขนาดอีกด้วย จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 01:40:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ภาพนำมาจากhttp://www.thaiblades.com/forums/showthread.php?t=1854 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 01:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 "คุณ คนรักดาบไทย ครับ ศูนย์ถ่วงดาบ หรือ สมดุลย์ดาบอยู่เหนือกระบังดาบขึ้นมาประมาณ 2-3 นิ้ว ครับ นักดาบจึงจับดาบใกล้กระบังดาบครับ" พอนึกภาพตอนคุณคมแฝกจับดาบไทยได้ครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 01:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 นี่รูปดาบไทยคุณบัญชาเขียนไว้ว่า "ตัวอย่างดาบโบราณที่สุดยอดครับ (ในแง่ข้อมูลดาบโบราณ ศิลป และเชิงช่าง) ดาบอยุธยาครับ ขึ้นมาพร้อมกับเรือสำเภาที่วัดไก่เตี้ยที่คนไปดูกันเป็นแสนเมื่อ 7-8 ปีก่อนนั่นแหละ (เห็นไม้ทำสมอเรือสูงขนาดตึก 3 ชั้นแล้วนึกถึงขนาดเรือและความรุ่งเรืองของเศรษฐกิจอยุธยาเลยครับ) - เล่มบนดาบไทยอยุธยาแท้ๆ เป็นตัวอย่างที่ดีมากอีกเล่มหนึ่งดูสัดส่วนใบและด้าม ทรงใบดาบ ปลายใบ ลักษณะด้าม วัสดุ ดูให้ติดตาเลยครับ " จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 02:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สังเกตดาบเล่มล่างนะครับ  ทรงนี้สวย ได้ออกงานบ่อย มีบางสำนักมีวิธีจับดาบเป็นเอกเทศ จับไม่เหมือนใคร มือจับติดกระบังดาบ ให้ส่วนปลายด้ามชนข้อศอก ไปชุมนุมทีไรก็จับอย่างนั้นทุกครั้ง เห็นแล้วสะดุดตาจริงๆครับ จับอย่างไรไม่ว่ากันนะ ผมไม่เคยท้วง ไม่เคยพูดเลย กับวงการเดียวกันผมให้เกียรติเสมอ แต่อย่ามาทำตัวเป็นศูนย์กลางว่าดาบไทยต้องจับอย่างนั้นอย่างนี้ บังคับให้ผมต้องออกมาพูดสิ่งที่ผมไม่อยากและยอมไปกระทบมาก่อนเลย ค่ายดาบส่วนใหญ่เขาบอกชื่อครูดาบของเขาไล่ไปได้ถึงสมัย ร.๔- ร.๕ โน่น คนอื่นในเวปนี่ คิดว่ามันต้องจับตรงไหนครับ ไม่ต้องหัดดาบยังมองออกเลย แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 50 10:54:16 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 50 10:50:54 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 10:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณคนรักดาบไทย ก็ยังไม่เข้าใจดาบไทยอยู่ดีครับ ไปถามคุณบัญชาตรงๆเลย ดีไหมครับ ว่าที่ผมพูดน่ะถูกผิดอย่างไร อย่าคิดเองเออเองครับ เพราะผมคิดว่าคุณเองก็ไม่เคยเรียนดาบไทยมาเช่นกัน ใช่ไหมครับ แล้วลองขอดาบที่สมบูรณ์มาลองหาจุดศูนย์ถ่วงดูครับสักครั้ง แค่ดูจากรูปหรือแค่จับดู คุณจะทราบได้อย่างไรครับ ว่าเขามีการถ่วงน้ำหนักกันอย่างไร (ดาบที่เห็นหลายเล่มได้มาแต่ใบดาบครับแล้วมาใส่ด้ามเอง ซึ่งบางครั้งเป็นการใส่เพื่อความสวยงามตามรูปลักษณ์ครับ ไม่ได้ต้องการนำไปใช้จริงจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องการถ่วงน้ำหนักเพื่อความสมดุลย์ของดาบครับ) ผมไม่เคยบอกไม่ใช่หรือครับว่าดาบไทยมีความยาวเท่ากัน ผมพูดเรื่องจุดสมดุลย์ครับ ดาบที่คุณเอามาให้ดูทั้งหมดไม่มีแบบไหนหรอกครับที่จับที่ปลายด้ามดาบ บางชนิดโดยเฉพาะรูปสุดท้าย เข้าข่ายง้าวสั้น และอีกใบเป็นใบดาบที่ตีเลียนแบบดาบซามูไรครับ รูปที่สองเป็นดาบที่คล้ายดาบทางเหนือแบบหนึ่ง ผมก็จำชื่อไม่ได้แล้ว เป็นดาบที่ใช้การฟันผสมผสานระหว่างการฟันดาบและง้าวครับ (คุณแหลมก็มีอยู่เล่มหนึ่ง) ดาบที่กล่าวถึงเป็นดาบแบบพิเศษครับ ไม่ใช่ดาบที่เป็นมาตรฐานที่ใช้ฝึกกันสำนักดาบ ซึ่งดาบที่ใช้ฝึกกันเป็นอย่างไรคุณเองก็เคยเห็นไม่ใช่หรือครับ นี่ครับ ง้าวสั้น ต้นแบบ จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 10:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แล้วคุณเคนเห็นดาบสำนักไหนจับแตกต่างจากที่ผมกล่าวมาบ้างครับ ถ้าคิดว่าการจับดาบจับเพื่อเป็นเอกลักษณ์ล่ะก็แสดงว่าคุณไม่รู้จักการฟันดาบไทยเลยครับ จุดที่ทุกคนจับคือจุดที่ถนัดที่สุดครับ ผมไม่ได้ทำตัวเป็นศูนย์กลาง แต่ผมพูดในสิ่งที่ผมรู้สึก ได้สัมผัส และผ่านการศึกษามาแล้ว ในฐานะนักดาบคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่ดูแล้วก็คิดเอาเองอย่างที่คุณกำลังทำอยู่ และจากที่คุณเห็น ลองบอกมาชัดๆสิครับว่ามีสำนักไหนจับดาบแบบที่ดาบหุ้มนวมจับ หรือดาบไทยชนิดไหนต้องมีห่วงคล้องมือบ้าง คนที่ผ่านการฟันดาบจริงมาอย่างจริงจังแล้วไม่มีใครจับจนมือชิดฉิ่งดาบ(กระบังดาบ)หรอกครับ เพราะเขารู้ว่าการโดนฉิ่งกัดน่ะมันเป็นอย่างไร ถ้าจะให้พอรู้จริงก็สละเวลาสักเดือนสองเดือนไปเรียนกระบี่กระบองสิครับ ที่สนามไทยญี่ปุ่นก็มีไม่ใช่หรือครับ คุณจะได้พอมีความเข้าใจกับดาบไทยจริงๆบ้างก็ได้ จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 11:15:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จะฟันดาบแต่ไม่คำนึงถึงคมดาบ ก็ไม่ใช่การฟันดาบแล้วครับ นั่นมันไม้ต่างหากครับ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 50 11:36:13 จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 11:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณคมแฝกครับ ก็คุณคนรักดาบไทยนี่แหละที่สอนที่ไทย-ญี่ปุ่น เป็นนักดาบค่ายศรีไตรรัตน์ และเคยเป็นนักกีฬาของเกษตร คุณน่าจะรู้จักกันไม่ใช่หรือครับ เพราะรุ่นเดียวกับคุณนี่ครับ แกล้งทำเป็นไม่รู้จักรึเปล่าครับ ส่วนคุณบัญชาก็เคยเป็นนักกีฬาดาบของ มกท เช่นกันไม่ใช่หรือครับ จากคุณ : ดาบหวายแมน - [ 13 ม.ค. 50 11:39:35 A:192.168.0.31 X:58.136.52.175 TicketID:030719 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ดาบสองเล่มสุดท้าย จะสังเกตุว่านักดาบจับดาบที่จุดใด ดูได้จากดามดาบครับ จะมีการทำลายหยักไว้กันลื่น ดาบเล่มแรก จุดที่จับเป็นไปตามที่ผมกล่าวไปแล้ว จริงไหมครับ เล่มล่าง เชื่อว่าจุดสมดุลย์จะอยู่ที่บริเวณส่วนที่เป็นกระบังดาบพอดี แต่จุดจับดาบนั้นร่นลงมาอีก เป็นบริเวณใกล้เคียงกับที่ผมกล่าวไปแล้วเช่นกัน จริงไหมครับ การถ่วงสมดุลย์ดาบทำได้หลายแบบครับ โดยมีองค์ประกอบคือ รูปแบบดาบ ความกว้าง ความหนาของดาบ วัสดุที่นำมาทำด้าม รวมถึงการใช้โลหะเช่นตะกั่ว ฝังไว้ที่ปลายด้ามดาบเพื่อเพิ่มน้ำหนัก สังเกตุดูดีๆครับ ดาบทั้งสองเล่มความยาวโดยรวม เท่ากัน เล่มบนเป็นดาบแบบมาตรฐาน แต่เล่มล่างเป็นแบบมีลูกเล่นครับ ผมคิดว่าเป็นเจตนาเพิ่มความยาวด้ามดาบเพื่อมาสามารถใช้ลูกเล่นแบบง้าวสั้นได้ครับ ซึ่งกรณีนี้อยู่ที่ความชำนาญของเจ้าของดาบครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 11:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ที่ทราบเป็นนักดาบกีฬาดาบไทยไม่ใช่สายกระบี่กระบองไม่ใช่หรือครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 11:58:11 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผมเล่นดาบไทย-กระบี่กระบอง จนถึงป้องกันตัวมือเปล่าต่ออาวุธครับ แต่ไม่ครบทุกอาวุธ คุณไม่รู้เองเพราะเห็นแค่ผมแข่งฟันดาบ คุณเลยสรุปเองว่าผมเป็นสายดาบแต้ม ผมจะไปไล่ป่าวประกาศบอกก็ใช่ที่ ความจริงผมเป็นสายกระบี่กระบอง แสดงโชว์กระบี่กระบองมานับไม่ถ้วน แต่ลงฟันดาบเพราะมันมีแข่ง เขาให้ลงก็ลงครับ ปี ๔๖  ผมไปหาคุณที่สวนลุมจะตีให้คุณดู ว่าผมใช้คมดาบฟันทั้งนั้น คุณก็ไม่เอา เฮ้อ ตกลง คุณว่ารูปดาบที่ผมเอามาลงไม่ใช่ดาบมาตรฐานที่ใช้ฝีกอีก เฮ้อ นั่นดาบไทยโบราณเลยนะครับ  ไม่ใช่ง้าว ไม่ได้เลียนแบบง้าวด้วย ไม่ว่าจะดูด้วยลักษณะใด ส่วนเล่มบนเป็นทรงอุตรดิตถ์ ซึ่งต่างกับทรงดาบอยุธยา ถามคุณบัญชาดูสิครับว่าที่ไปจับๆดาบกันสนุกสนานในงานนะ เป็นยังไง ผมไม่อยากพาดพิงใครเลยครับ แต่นี่ เอาเป็นว่าจบลงที่ใครจับยังไงก็จับไปนะครับ อย่ามาเหมาว่าดาบไทยต้องจับอย่างนั้นอย่างนี้ ส่วนคห ๒๖ ที่บอกว่าผมเป็น"นักดาบศรีไตรรัตน์"นั้น ถ้าพูดกันภายในสำนักจะนับไม่ได้ครับ แต่บอกว่าผมเป็น"นักดาบสายศรีไตรรัตน์" พอได้ มีคำกล่าวมาในรุ่นเก่ากว่าผมว่า นักดาบที่เรียกได้เต็มปากว่า "นักดาบศรีไตรรัตน์" นั้นมีเพียง ๔ รุ่นเท่านั้น รุ่นหลังๆยังไม่ได้รับการยอมรับในฝีไม้ลายมือขนาดนั้น ผมเรียนจากอ.นิพนธ์ ศรีวิจิตร ซึ่งเป็นเป็นนักดาบที่โดดเด่นใน "นักดาบศรีไตรรัตน์" ผมก็ไม่ทราบรายละเอียดว่าทำไม มีคำกล่าวเช่นนั้น ? ในสำนักเก่าๆนั้น รุ่น ๖๐ กว่าถือว่าพอมีอาวุโส รุ่น ๕๐ กว่าถือว่ายังอาวุโสน้อย รุ่น ๔๐ กว่าอย่างผมนี่ถือว่ายังเด็กเลย แต่ต้องยอมรับว่ารุ่นเก่าที่ว่ามานั้นมีความสามารถสูงกว่าผมมาก จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 13:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณคมแฟก ครับ ผมขออนุญาติเข้าให้ความเห็น ด้วยครับ รูปลักษณะของดาบ ของไทย ไม่ว่าจะในยุคสมัยใด มักจะนิยม ประกอบเป็นพิเศษส่วนตัว ของนักดาบ เสมอมา ครับ ยังไม่เคยมีกองทหารไทยยุคใด (ตามประวัติ และหลักฐานที่ค้นหามาได้) ที่ใช้ดาบที่มีรูปลักษณะอย่างเดียวกัน ครับ ส่วนวิชาดาบ หรือพูดกันง่ายๆ ถึงการ ใช้ดาบต่อสู้ อันมีการประยุคและเสริมสร้างเฉพาะผู้รู้แตกต่างออกไป เป็นวิชาดาบกราย อันเริ่มขึ้นมาในสมัย ที่ ดาบ มิได้ใช้ในการสงคราม (รัตน์โกสิน) อย่างเช่น กระบี่กระบอง ฯลฯ นั่นเอง ครับ แต่ต้นวิชาดาบ หรือวิธีใช้ดาบ จะมีจุดสำคัญว่าศูนย์ถ่วงของดาบ จะอยู่ที่ต้นด้าม อันห่างจากต้นคมดาบ หรือ กระบังดาบ (ดาบรบโบราณ ไม่มี) ประมาณ หนึ่งนิ้วโป้ง (ประมาณ ๓ ถึง ๔ ซ.ม.) หรือจดห่วงเหล็กต้นด้าม ครับ ในจุดนี้เวลาจับดาบ จะเป็นในรูปห่วงคุมด้ามระหว่าง นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ ครับ ส่วนอุ้งมือและนิ้วอื่นจะกำ คุมหลวมๆ เท่านั้น เวลาง้างฟันจะคลายออก และช่วงฟันก๊จะกำนิ้วมือเข้าด้าม แรงฟันสำคัญก็คือแรงหมุน เหวี่ยงระหว่าง ตัวดาบกับด้าม โดยห่วงนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเป็นจุดศูนย์กลาง ครับ ลักษณะจับคุมดาบหลวมก็ ยังสามารถปรับคมดาบ หรือเปลี่ยนจับได้สะดวก ผมมองไม่เห็นถึงการใช้ นิ้วโป้ง (หัวแม่มือ) ครับ ถ้าฟัน ดาบเป็นแล้ว ดาบจะวิ่งนิ่งไม่เปลี่ยนแนวทางหรือเบนคมได้ ครับ ผมเองแปลกใจครับ ถ้าเอานิ้วปะกบกับ ด้ามดาบใช้ฟัน จากแรงกระทบไม่ปวดนิ้ว หรือส้นหัก กันหรือครับ อย่างกำดาบแน่นก็ยังเจ็บอุ้งมือหรือ แตกพอง (สำหรับ นักดาบเริ่มคลาน ครับ)   คุณคมแฟก ครับ วิชาดาบของไทย ไม่ว่าคุณจะฟันในท่าใหน พลิกแพลงอย่างไร เปลี่ยนมือ ช้าย ขวา เปลี่ยน จับ หน้าหลัง คมดาบ จะหันเข้าแนวฟันทันที ครับ ในช่วงหัดไม้ที่ยังไม่ถึงระดับ ใช้ดาบ เรื่องนี้เป็นธรรมดา ครับ ที่ไม่เคยเรียนรู้ มาก่อน วิชาดาบไทย ผมเคยฟ้าเอาดาบที่วางขายในท้องสนามหลวงสมัยก่อน ฟันเล่น กับเพื่อนก่อนจะซื้อ ก็ไม่เคยมีปัญหามากมาย กับศูยน์ถ่วงที่คุณกล่าวถึง ครับ ฉนั้นดาบ ที่สามารถใช้ วิชา ดาบไทย ได้มิจำเป็นต้องเหมือนกันทุกส่วน นอกจาก จุดถ่วงอยู่ที่เดียวกันและสามารถใช้ด้ามเป็นแรง เหวี่ยงฟันได้ก็พอแล้วครับ เอาเท่านี้แหละครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 13 ม.ค. 50 14:59:09 ]

ความคิดเห็นที่ 30 "ปี ๔๖  ผมไปหาคุณที่สวนลุมจะตีให้คุณดู ว่าผมใช้คมดาบฟันทั้งนั้น คุณก็ไม่เอา" เอ... ตอนที่คุณไปเจอผม เรานัดว่าคุณจะเอา มีดสั้นยางที่คุณทำเองไปให้ดู ซึ่งผมก็ไปแล้วก็ได้ดูมีดยางของคุณ แล้วคุณก็คุยเรื่องการแข่งกีฬาดาบไทย เรื่องที่ว่าจะเอาเข้าโรงเรียน โดยไม่ต้องรอทางสมาคม ไม่ใช่หรือครับ ไม่มีช่วงไหนเลยครับ ที่คุณคุยเรื่องคมดาบหรือพยายามจะแสดงให้ดู แล้วผมไม่อยากดู หรือคุยเรื่องการฟันดาบหรือตีแข่ง หรือแม้แต่วิธีการใช้มีดสั้นโดยมีดสั้นยางที่คุณนำไปให้ดู จุดที่แตกต่างที่คุยกันคือ ผมเห็นว่าคนที่ควรเป็นหัวหอกในการพัฒนาการแข่งดาบไทยก็คือ สมาคม ซึ่งมีความพร้อมในทุกๆด้าน แต่คุณเห็นว่าจะรอทางสมาคมคงไม่ไหว จะลงมือเองโดยเริ่มจากโรงเรียนและกล่าวทำนองให้พวกผมร่วมด้วย โดยตัวผมเองนั้นไม่สะดวกเข้าร่วมอยู่แล้ว และทางครูแปรงและคุณแหลมก็มุ่งไปทางมวยไชยามากกว่า ก็มีเท่านี้ไม่ใช่หรือครับ เท่าที่จำได้ จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 17:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้ามาจากสายกระบี่กระบองก็ควรทราบไม่ใช่หรือครับว่า การจับดาบหุ้นนวมไม่ใช่วิธีการจับดาบไทย ดาบโบราณมีหลายแบบครับ และง้าวสั้นก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่ใช่ดาบเลียนแบบง้าว และผมก็ไม่ได้บอกว่าเป็นง้าวครับ รูปที่นำมาให้ดูก็เป็นดาบโบราณเช่นเดียวกัน ดาบมาตรฐานในการฝึกเป็นอย่างไร ดูจากดาบกรมพละก็ได้ครับ แม้หวายฝึกและการจับหวายก็อยู่ในสัดส่วนใกล้เคียงกัน หรือสำนักศรีไตรรัตน์จับหวายที่ปลายหวายเวลาฝึกดาบหรือฟันเป้าครับ หรือดาบที่คุณเล่นอยู่เป็นดาบแบบรูปที่สองที่คุณนำมาให้ดูครับ และการจับดาบของสำนักศรีไตรรัตน์ แตกต่างจากที่ผมกล่าวไว้หรือเปล่าครับ ถ้าจะกล่าวว่าผมเหมา ก็ลองยกตัวอย่างสำนักที่จับดาบแตกต่างจากที่ผมกล่าวมาให้เห็นเป็นตัวอย่างสักแห่งสองแห่งสิครับ ผมก็อยากทราบเช่นกัน จากคุณ : คมแฝก - [ 13 ม.ค. 50 18:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ให้ข้อมูลเพิ่มเติมครับเรื่องดาบนวมแข่งขัน เนื่องมาจากคุณคมแฝกให้ข้อมูลที่ผิดพลาดมากในคห.๑๒ ว่า "อีกประเด็นหนึ่งก็คือลักษณะของดาบแข่งขัน(ดาบนวม) และดาบไทยนั้นแตกต่างกันจนเรียกได้ว่าเป็นอาวุธคนละประเภท ดาบไทยนั้นจับดาบใกล้จุดศูนย์ถ่วงของดาบ ทำให้ง่ายต่อการควงฟันและบังคับแนวดาบ แต่     ดาบนวมจับแทบจะปลายด้ามดาบ    แถมมีห่วงคล้องกันดาบหลุดเวลาเหวี่ยงดาบ " ผมวัดดาบนวมให้แล้วครับ ถ้าเอามือสอดเข้าสายรัดคล้องแล้วกำดาบ มือจะอยู่ใต้กระบังดาบ ๓.๕ ซ.ม.พอดีครับ ถ้าจับสูงกว่านั้น มือจะติดกระบังดาบแล้วครับ แล้วส้นมือจะห่างจากสุดด้ามดาบร่วม ๑๕ ซ.ม.ครับ เลยคิดว่าไม่ใช่ "ดาบนวมจับแทบจะปลายด้ามดาบ" แน่ๆเลย ผมยังนึกว่าคุณคมแฝกรู้จักกีฬาฟันดาบไทยดีเสียอีก แล้วสายคล้องนั้นไม่ได้เอาไว้กันดาบหลุดนะครับ(เวรกรรม) เอาไว้ให้นักกีฬาจับดาบในจุดที่ควรเป็น อีกทั้งกันนักกีฬาใช้เทคนิคฟันพร้อมปล่อยมือให้หลวม ทำให้ดาบยาวขึ้นและแรงขึ้นด้วย (เทคนิคนี้เมื่อก่อนผมถนัดครับ ฟันได้เยี่ยมยกรับกันไม่ค่อยอยู่หรอกครับ เต็มห้ว เต็มหัว พอตอนแข่งมีสายคล้องเลยอดใช้) หรือกันนักกีฬาไปจับที่ปลายด้ามดาบทำให้ถือดาบน่าเกลียดอย่างที่คุณเป็นห่วงครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 18:30:47 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ดาบแต่ละเล่มมีจุดที่เหมาะสมในการจับไม่เหมือนกัน ไม่ควรยึดตายตัว ยิ่งยึดจากจุดกระบังดาบนั้น คงใช้ได้กับดาบประเภทเดียวเอง "สังเกตุดูดีๆครับ ดาบทั้งสองเล่มความยาวโดยรวม เท่ากัน เล่มบนเป็นดาบแบบมาตรฐาน แต่เล่มล่างเป็นแบบมีลูกเล่นครับ " ครับดาบโดยรวมยาวเท่ากันจริงๆ แต่เล่มล่างด้ามยาวกว่า ถ้าจับดาบเล่มบนที่ตำแหน่งไหน เล่มล่างก็จะจับที่จุดเดียวกัน (วัดจากปลายดาบ) จับตรงจุดเหมาะสมนะแหละ ตรงที่เขาทำไว้ให้จับพอดีเลย ถ้าจับเล่มล่างใกล้กระบังดาบจะดูตลกๆหน่อยๆ ถ้าจับสองมือแบบง้าว ลำบากครับ จับแบบดาบซามูไรพอได้ แต่ดาบมันสั้นคงไม่เหมาะเท่าไหร่ คห.๓๐ ครับ ความจริงปี ๔๖ นั้นผมไปหาคุณสบัดชัย ไม่ใช่คุณคมแฝกแล้วพูดตามที่เล่านะแหละครับ ตอนนั้นผมไปคนเดียว ครูแหลม ครูแปรงอยู่ก่อน คุณตามมาทีหลัง คุยไปสักพัก ผมบอกว่าผมใช้คมดาบฟันไม่ได้เขี่ย หรือฯลฯ อย่างที่คุณว่ามากมายในเวป ดาบผมเอามาด้วยอยู่ที่รถ ถ้าจะดูผมจะไปเอามาสาธิตให้ดู คุณบอกว่าคุณไม่ได้จับนานแล้ว ผมเห็นว่าคุณไม่สนใจ ก็เลยชวนคุยเรื่องอื่นไป ครูแหลม ครูแปรงคุยกันอยู่ข้างๆ บางทีก็มาร่วมคุยกับเรา ลองถามดูสิครับ ถ้าไม่ใช่ นึกเสียว่าผมหลงก็แล้วกัน ถ้าจำไม่ได้คงไม่ใช่เรื่องใหญ่หรือสำคัญอะไร มันนานแล้ว เราทั้งคู่อายุก็มากแล้ว ที่สำคัญก็คือผมพยายามไปทำให้คุณเข้าใจกีฬาดาบไทยมากขึ้นเท่านั้นเอง นึกว่าคุณเข้าใจไปแล้วเพราะไม่เขียนถึงกีฬานี้มาอีกหลายปี จนผมรู้สึกเหงาเหมือนกัน ถึงปีนี้คุณก็เขียนถึงกีฬาดาบไทยเหมือนที่คุณทำตอนปี ๔๖ ผมก็ต้องพิมพ์อธิบายเหมือนปี ๔๖ เลย ตอนหลังคุณเปลี่ยนชื่ออีก ที่มีใช้ประจำแน่ๆก็ ๒ ฃื่อ   แต่ผมก็คิดว่าเป็นคุณ (คุณเป็นคนที่มีเอกลักษณ์มาก ) ถึงคุณคมแฝกจะเคยบอกว่า คุณไม่ใช่คุณสบัดชัยแต่เป็นเพื่อนกันก็เถอะ ถึงปีนี้ผมก็รู้ว่าฃื่อทั้งหมดเป็นคุณ กวี จนได้ ผิดหวังหน่อยๆ นึกว่าจะเดาผืด เผื่อจะมี"คอเดียวกัน"หลายคนหน่อย โห ตกลงดาบไทยนี่เวปนี้มีแค่ ๒ คนหรือไง? สุดท้ายก็มีแต่คุณกับผมนะแหละ ที่มาเขียนเล่าเรื่องดาบไทยในเวปนี้ แล้วก็ต้องมาเถียงกันเกือบจะทุกครั้ง คุณเคยบอกครูแหลม ครูแปรงตอนนั้นว่า ผมเป็น คน "คอเดียวกัน"  ๕๕๕ (ยังนึกเลย คอเดียวกันภาษาไรหว่า เห็นมีแต่ขัดคอกัน) นึกดูก็ขำดี ถ้าเวปนี้ไม่มีผมกับคุณ คงไม่มีใครมาเขียนถึงดาบไทยขนาดนี้หรอก แต่ตอนนี้มี  สาม คนแล้วครับ ท่านพลายทมิฬ หลงเข้ามาแล้ว คงต้องช่วยกันจับตัวเอาไว้ ให้เป็นกรรมการ เวลาเราเถียงกัน ๕๕๕ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 50 19:50:36 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 13 ม.ค. 50 19:24:42 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หาประเด็นมาขัดกันบ่อยๆก็ดีครับ ผมและคนอื่นๆจะได้ได้ความรู้ น่าแปลกที่ดาบไทยไม่แพร่หลาย ทั้งที่ผมว่าเป็นวิชาที่น่าสนใจมาก ทั้งในด้านประสิทธิภาพในการป้องกันตัว และอื่นๆ สมัยเรียนได้เรียนกระบี่กระบอง ก็ได้แต่รำ และเข้าคู่แสดงเป็นการสอบเท่านั้นเอง แถมอจ.ยังสอนวิธีจับดาบแล้วฟัน แบบไม่ให้พลาดโดนเพื่อนได้ง่ายๆอีก เลยไม่รู้ว่า ตกลงวิธีจับดาบที่ถูกเป็นอย่างไร เพราะต้องจับเพื่อป้องกันไม่ได้ฟันโดน -*- ดาบในความเห็น ที่20 สวยมากครับ ผมไม่ใช่คนฝึกดาบไทย ยังชอบเลยครับ ผมว่าสวยไม่แพ้ดาบชาติอื่นๆเลย จากคุณ : Ramin&Indra - [ 13 ม.ค. 50 23:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ดาบเล่มบน จะมีจุดถ่วงหรือใช้จับ ในร่องแรกจากต้นด้าม ด้วยห่วงจับ โดยห่วงนิ้วชี้และนิ้วโป้ง ครับ เล่มล่าง จะมีจุดถ่วงอยู่เหนือร่องแรก โดยอุ้งมือจะสุดล่องสุดท้าย ครับ ตามรูปที่เห็น ดาบทั้งสองคงไม่เคยใช้ฟันดาบ (ต่อสู้)มาก่อนครับ ผมยังรอคำค้าน ของคุณ คมแฟก เรื่องวิธีจับดาบ อยู่ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 14 ม.ค. 50 00:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมว่าเวลามีแข่งก็เชิญคุณคมแฝกไปดูล่ะกันครับ จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาจินตนาการ พูดไปสิบปีก็ไม่จบครับแบบนี้ จากคุณ : แมวเซา - [ 14 ม.ค. 50 02:09:00 A:158.108.131.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณคุณ Ramin&Indra  ครับที่สนใจวิชาดาบไทย นับถือมานาน ผมพอมีวีด๊โอเก่าๆ ทั้งด้านแสดงกระบี่กระบองและฟันดาบไทยอยู่บ้าง ซึ่งบางส่วนก็เสื่อมสภาพไปแล้วแต่พอดูได้ ถ้าสนใจก็ติดต่อมาได้ครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 14 ม.ค. 50 08:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ยกกระทู้ใหม่เรื่องการจับดาบให้แล้วนะครับ http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S5045897/S5045897.html จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 14 ม.ค. 50 08:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 39 "แล้วสายคล้องนั้นไม่ได้เอาไว้กันดาบหลุดนะครับ(เวรกรรม) เอาไว้ให้นักกีฬาจับดาบในจุดที่ควรเป็น อีกทั้งกันนักกีฬาใช้เทคนิคฟันพร้อมปล่อยมือให้หลวม ทำให้ดาบยาวขึ้นและแรงขึ้นด้วย (เทคนิคนี้เมื่อก่อนผมถนัดครับ ฟันได้เยี่ยมยกรับกันไม่ค่อยอยู่หรอกครับ เต็มห้ว เต็มหัว พอตอนแข่งมีสายคล้องเลยอดใช้)"หรือกันนักกีฬาไปจับที่ปลายด้ามดาบทำให้ถือดาบน่าเกลียดอย่างที่คุณเป็นห่วงครับ พูดเรื่องห่วงคล้องมือก่อนนะครับ แน่ใจหรือครับว่าห่วงคล้องที่ทำขึ้นมาทำแค่เพื่อนักดาบจับดาบในจุดที่ควรเป็น คุณก็แข่งดาบรุ่นใกล้เคียงกับผมเท่าที่ทราบห่วงคล้องมือมีมาก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรือครับ ดานนวมนั้นด้ามเบาครับ น้ำหนักจะอยู่ที่ตัวดาบซึ่งมีหวายเป็นแกน  หุ้มฟองน้ำ และปลอกภายนอก จากจุดที่จับซึ่งเทียบตามความยาวแล้วเรียกได้ว่าขจับอยู่ที่ด้านปลายทำให้ มีแรงเหวี่งมาก(มากกว่าดาบไทย) ประกอบกับลักษณะดามดาบมีลักษณะเรียว จึงง่ายครับในการที่ดาบจะหลุดมือหากมีการตีวืด  หรือปะทะดาบ ยิ่งบวกกับเหงื่อจากการแข่งด้วยแล้ว หากจะมีนักกีฬาจับปลายดาบอย่างที่คุณว่า แม้จะตีได้หนัก แต่ก็มีจุดอ่อนที่ดาบจหลุดมือได้ง่าย และจะบังคับแนวดาบหากได้ยากตีผิด เวลาตีดาบนวมนั้น นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ และอุ้งมือจะเป็นส่วนที่บังคับแนวดาบ ในการกดลงและกระดกกลับ นิ้วที่เหลือนั้นจะคลายออกหลวมๆโดยอาศัยห่วงคล้องมือเป็นตัวรั้งไม่ให้ดาบเลื่อนหลุดไปเพราะแรงเหวี่ยง คุณไม่รู้สึกหรือครับว่าเวลาเหวี่ยงดาบ ห่วงที่คล้องอยู่ที่มือจะเกิดแรงตึง จนมีเหตุการณ์ห่วงขาดในระหว่างแข่งก็มีมาแล้วไม่ใช่หรือครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 14 ม.ค. 50 23:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คุณ แมวเซา ไม่ได้อ่านแต่ต้นหรือครับว่าผมเป็นนักกีฬาดาบไทยรุ่นเดียวกับ คุณคนรักดาบไทย เรื่องที่ว่าเคยแข่งหรือเปล่านี่คงไม่ต้องบอกมังครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 14 ม.ค. 50 23:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ใช่ครับ  แต่คุณคมแฝกจำอะไรเกี่ยวกับดาบนวมไม่ค่อยได้ ทำให้คุณแมวเซาเช้าใจผิดไปครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 14 ม.ค. 50 23:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สงสัยคุณ คนรักดาบไทย จะลืมจริงนั่นแหละครับว่าที่นัดกันน่ะเรื่องมีดสั้นหรือเรื่องดาบไทย อย่างที่ว่าแหละครับ อายุมากแล้วก็หลงๆลืมๆ แต่คุณก็เอามีดยางไปให้ดูไม่ใช่หรือครับ และที่นัดเจอเพราะคุยเรื่องมีดสั้นนั่นแหละครับคือเรื่องคอเดียวกัน ผมไม่คุยต่อเพราะสรุปไปแล้วว่าต่างคนก็ต่างคิดครับ คุณจะดำเนินการแข่งแบบเดิมต่อก็ตามแต่ที่คุณคิด อย่างที่ผมเคยบอก มีอยู่บ้างก็ดีกว่าไม่มี ที่ผ่านมาผมก็เข้าไปให้กำลังใจเวลาคุณมา โพสต์กระทู้เรื่องการแข่งดาบไทย แต่ในแนวคิดผม กีฬาที่เป็นการแข่งศิลปการป้องกันตัวด้วยวิชาดาบไทยจริงๆนั้น ยังไม่เกิดครับ แม้สำนักดาบหลายสำนักในปัจจุบันได้กลายเป็นสำนักแสดงดาบไปแล้ว แต่ก็มีอีกหลายสำนักครับที่ยังมีการตีป่า ตีเกล็ดกันอยู่ เสียแต่ยังไม่มีการพัฒนารูปแบบให้เป็นกีฬาที่จะเป็นสนามกลางให้แต่ละสำนักมาประลองฝีมือดาบกัน อย่างปลอดภัยและเป็นรูปแบบกีฬาที่แสดงเอกลักษณ์ของความเป็นดาบไทย ปัจจุบันสำนักดาบไทยกระจายไปในหลายๆชาติในโลกแล้ว และบรรดาผู้ฝึกดาบก็รักษาวัฒนธรรมและธรรมเนียมในการฟันดาบไว้ ทั้งการรำดาบ การสวมมงคล ฯลฯ ถ้าประเทศไทยซึ่งเป็นต้นสายแห่งวิชาสามารถ พัฒนาการแข่งดาบไทยที่รักษาความเป็นดาบไทยไว้ได้ทั้งวิชาดาบและเอกลักษณ์ การแข่งศิลปการต่อสู้ดาบไทยก็จะสามารถพัฒนาไปได้ไม่น้อยหน้า เคนโด้ของญี่ปุ่น จะได้ไม่มีคำถามที่ว่า ดาบไทยเป็นแค่การแสดงหรือ ? วิชาดาบไทยใช้ต่อสู้จริงๆได้หรือ ? แล้วนักรบไทยสมัยก่อนรบกันอย่างไร? แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 00:24:04 จากคุณ : คมแฝก - [ 15 ม.ค. 50 00:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอบคห ๓๙ "คุณไม่รู้สึกหรือครับว่าเวลาเหวี่ยงดาบ ห่วงที่คล้องอยู่ที่มือจะเกิดแรงตึง จนมีเหตุการณ์ห่วงขาดในระหว่างแข่งก็มีมาแล้วไม่ใช่หรือครับ " ไม่เคยมีสายรัดคล้องขาดระหว่างการแข่งเลยครับ เท่าที่ผมจำได้ แล้วไม่เคยได้ยินอะไรอย่างนี้มาก่อนเลย ผมว่าคุณลองไปจับดาบนวมใหม่ดีกว่าครับ ความจำเรื่อง นักกีฬาดาบจับดาบนวมที่ปลายด้ามของคุณ ทำให้ผมขาดความเชื่อถือความจำของคุณไปเยอะครับ เพราะสัดส่วนดาบเป็นสิ่งที่จำง่ายที่สุดแล้ว คุณยังจำไม่ได้ จะมาพูดเรื่องน้ำหนักดาบ คงไม่ได้เลยครับ ประกอบกับคุณใช้แต่ความเห็นของคุณเองล้วนๆ  ไม่เคยคุยกับนักดาบสำนักอื่นที่เข้าร่วมแข่งขันและได้แลกเปลี่ยนความเห็นมาตลอด ๒๐ ปีนี้เลย เรื่องสายคล้องนั่น คุณคิดได้ไงครับว่าเอาไว้กันหลุด(ดาบหลุดมีเสียแต้มนะครับ) แข่งหนหน้านี่ ให้คุณไปลองถามเด็กที่เล่นดาบดู ถามหลายๆสำนักเลยนะครับ แล้วที่คุณบอกว่า "คุณไม่รู้สึกหรือครับว่าเวลาเหวี่ยงดาบ ห่วงที่คล้องอยู่ที่มือจะเกิดแรงตึง จนมีเหตุการณ์ห่วงขาด" ผมไม่เคยรู้สึกอย่างนั้นเลยครับ  เวลาผมซ้อมดาบนวมไม่มีสายรัดคล้องครับ เพราะเป็นดาบนวมครูทำใช้เอง มาเจอสายรัดเอาตอนแข่ง ผมว่าถ้าคุณสบัดชัยจับดาบนวมเหมือนจับหวายซ้อม จะไม่รู้สึกอย่างนั้นหรอกครับ ขออภัยเรียกชื่อผิด คุณคมแฝก แต่ยังไงคงไม่เป็นไรนะ คนเดียวกันอยู่แล้ว จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 15 ม.ค. 50 00:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ผมเคยเจอครับ กรณีห่วงมือขาดน่ะครับ คุณลองหาจุดสมดุลย์ของดาบนวมดูหรือยังครับว่าอยู่ที่ไหนแล้วจุดที่จับดาบนวมน่ะอยู่ห่างจากจุดนั้นเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับดาบไทย เอาการจับดาบแบบ ศรีไตรรัตน์นั่นแหละครับ ว่าคุณจับห่างจากจุดสมดุลย์เท่าไหร่ เหมือนกันหรือไม่ (คุณยังไม่ตอบผมเลยว่า สำนักดาบศรีไตรรัตน์จับดาบแตกต่างจากที่ผมกล่าวมาแล้วหรือไม่อย่างไร ดูจากรูปดาบ คห.33 รูปล่าง จุดจับดาบนวมที่คุณว่าจะอยู่ที่จุดจับดาบที่อยู่ด้านปลายด้ามดาบใช่ไหมครับ คุณแน่ใจหรือครับว่าจะสามารถฟันดาบเล่มนี้ด้วยมือเดียวที่จุดนั้น เทียบความห่างร่วม 15 ซม.จากปลายด้ามดาบนวมที่คุณวัดมา จากรูปดาบทั้งสองรูป กล่าวได้ไหมครับว่าจุดจับดาบของดาบนวมอยู่แทบจะปลายด้ามดาบ เข้าใจคำว่าปลายด้ามดาบของผมหรือยังครับ คุณก็คิดได้อย่างไรครับว่าห่วงคล้องมือมีไว้เพื่อให้นักกีฬาจับดาบที่จุดนั้น ผมคิดว่าเหตุผลมันอ่อนกว่าที่เหตุผลเพื่อกันดาบหลุดเสียอีกเพราะนอกจากจะทำให้เสียคะแนนยังทำให้การแข่งไม่ต่อเนื่องและยังอาจก่อให้เกิดอันตรายกับคนดูและกรรมการที่อาจเจอดาบบินมาใส่ ง่ายๆก็ลองให้นักเรียนคุณแข่งกันโดยไม่ใช้ห่วงคล้องมือสิครับ เอาแบบแข่งตามจริงนะครับ จะได้รู้ว่าเหงื่อที่ออกและความล้าน่ะจะทำให้ดาบบินได้จริงไหม คุณก็ผ่านมาแล้วไม่ใช่หรือครับ ว่าเวลาแข่งน่ะเขาเหวี่ยงดาบกันแรงขนาดไหน ที่ตีกันสลบกลางอากาศ ซี่โครงหักก็มีมาแล้วไม่ใช่หรือครับ หรือว่าคุณไม่รู้ อ้อ...ตอบแก้สงสัย พันธุ์ทิพย์บังคับให้สมาชิกต้องลงทะเบียน ผมขอใช้ชื่อ คมแฝก ครับ เพราะผมกำลังมีวิวาทะกับบางคนอยู่ ก็เลยขอใช้ชื่อนี้ครับ มันฟังดูดุดี แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 01:38:26 จากคุณ : คมแฝก - [ 15 ม.ค. 50 00:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ้อ ลองจับสมดุลย์ของหวายซ้อมกับดาบนวมด้วยครับ ว่าคุณจับที่จุดเดียวกันไหม แล้วเวลาคุณจับดาบเพื่อแสดงกับดาบหุ้มนวมน่ะ คุณจับเหมือนกันไหมครับ สำหรับผมเคยเอาดาบนวมไปฟันเป้ามาแล้วครับ รู้แล้วครับว่ามันเป็นอย่างไร ว่างๆคุณลองดูบ้างสิครับ จะได้รู้ว่ามันต่างกันอย่างไร แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 01:10:37 จากคุณ : คมแฝก - [ 15 ม.ค. 50 00:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 46 จริงครับ ผมไม่เคยคุยเรื่องนี้กับสำนักต่างๆมา 20 ปี (อ้ออย่างน้อยเพิ่งคุยกับ ทาง มช.มาเมื่อ ประมาณ 2 ปีมานี่เอง) ความคิดของผมมาจากประสบการณ์ตัวเอง บวกกับการพูดคุญกับเพื่อนร่วมสำนัก กับทางจุฬา กับสำนักดาบ มช. เมื่อสมัยยังอยู่ในแวดวงนี้อยู่ครับ แต่ปัจจุบันมีอะไรแตกต่างไปก็ไม่ทราบนะครับ รบกวนบอกหน่อยก็ดีครับว่ามีอะไรแตกต่างจากที่ผ่านมา20ปี และรบกวนถามสำนักดาบ(สำนักดาบจริงๆนะครับ) ที่เข้าร่วมแข่งหน่อยครับว่าเขาคิดว่าการแข่งดาบไทยน่ะเหมือนกับวิชาดาบที่เขาฝึกกันอยู่ไหม เขาเอาวิชาดาบไทยมาใช้แข่งได้แค่ไหน และแยกให้ออกระหว่างคำว่าทักษะและวิชานะครับ เพราะคำที่ว่าเอาทักษะไปใช้พัฒนาฝีมือ ไม่ได้หมายถึงเอาวิชาใช้ในการแข่ง เพราะกีฬาอื่นๆเช่น ชกมวย ก็สร้างทักษะให้นักดาบพัฒนาฝีมือได้เหมือนกัน จากคุณ : คมแฝก - [ 15 ม.ค. 50 01:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คห.๔๔ ให้ขัอมูลผิดมากๆ เกือบหมด ผมว่าคุณจงใจแล้วละ ให้ข้อมูลผิดๆ แล้วใช้คำพูดต่อทำนองนี้ "มีมาแล้วไม่ใช่หรือครับ หรือว่าคุณไม่รู้" "คุณคนรักดาบไทยเองก็เคยแสดงดาบมานับไม่ถ้วนก็น่าจะมองออกนะครับ " " คุณก็ผ่านมาแล้วไม่ใช่หรือครับ ว่า.........   .....ก็มีมาแล้วไม่ใช่หรือครับ หรือว่าคุณไม่รู้" ก็มันไม่รู้ ไม่เคยได้ยิน ถามใครๆก็ไม่มีใครรู้ใครได้ยิน แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 50 19:02:08 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 12:51:53 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 15 ม.ค. 50 09:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ม.ช.ไม่เคยตำหนิเรื่องตำแหน่งจับดาบนวม หรือมีปัญหากับสายคล้องเลยครับ กล่าวได้ว่าม.ช.เป็นเสาหลักสำคัญของกีฬาฟันดาบไทย เป็นผู้ผลักดันการแก้กติกามาหลายครั้ง ตอนนี้ตัวแทนม.ช.ท่านอ.มนัส เป็นรองประธานของชมรมฟันดาบไทย(ทำหน้าที่ดูแลกีฬาฟันดาบไทยในสมาคมกีฬาไทยในพระบรมราชูปถัมภ์) โทรไปคุยกับท่านเลยครับ มีผลในการเปลี่ยนแปลงกติกาแน่นอน(ถ้าท่านเห็นด้วยกับคุณนะ) จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 15 ม.ค. 50 09:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผมยอมรับว่าไม่เข้าใจคำว่า"ปลายด้ามดาบ"ของคุณครับ เอาตามคห.ของคุณที่ผ่านมานะ คห.๑๒ "ศูนย์ถ่วงดาบ หรือ สมดุลย์ดาบอยู่เหนือกระบังดาบขึ้นมาประมาณ 2-3 นิ้ว ครับ นักดาบจึงจับดาบใกล้กระบังดาบครับ" ("ใกล้"กระบังดาบ "ใกล้"นี่คงไม่เกิน ๒ นิ้วนะ) นี่คห.๑๖ "จุดที่อยู่ด้ามดาบเรียกว่าจุดหมุนครับ มองออกไหมครับ วิชาดาบไทยจับดาบใกล้ "จุดสมดุลย์" แต่การแข่งขันดาบไทย(ดาบนวม) จับดาบใกล้ "จุดหมุน" นี่แหละครับ หนึ่งในความแตกต่าง" (อันนี้พี่พลายทมิฬจะช่วยอธิบายได้ไหมครับ ด้ามดาบไทยมันยาว ผมหา"จุดหมุน"ไม่เจอครับ) มาความคิดเห็นที่ 26   "ดาบสองเล่มสุดท้าย จะสังเกตุว่านักดาบจับดาบที่จุดใด ดูได้จากดามดาบครับ จะมีการทำลายหยักไว้กันลื่น ดาบเล่มแรก จุดที่จับเป็นไปตามที่ผมกล่าวไปแล้ว จริงไหมครับ เล่มล่าง เชื่อว่าจุดสมดุลย์จะอยู่ที่บริเวณส่วนที่เป็นกระบังดาบพอดี แต่จุดจับดาบนั้นร่นลงมาอีก เป็นบริเวณใกล้เคียงกับที่ผมกล่าวไปแล้วเช่นกัน จริงไหมครับ การถ่วงสมดุลย์ดาบทำได้หลายแบบครับ โดยมีองค์ประกอบคือ รูปแบบดาบ ความกว้าง ความหนาของดาบ วัสดุที่นำมาทำด้าม รวมถึงการใช้โลหะเช่นตะกั่ว ฝังไว้ที่ปลายด้ามดาบเพื่อเพิ่มน้ำหนัก" (จุดจับดาบที่กล่าวไปแล้ว ตามคห.๑๒ อืม ครับ ตรงใกล้กระบังดาบนะ   แต่ถ้ามีถ่วงอะไรมากมายนี่ คงใช้สายตาดูจุดถ่วงดาบไม่ได้แล้วครับ) จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 15 ม.ค. 50 10:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตอบความคิดเห็นที่ 44   "ผมเคยเจอครับ กรณีห่วงมือขาดน่ะครับ คุณก็คิดได้อย่างไรครับว่าห่วงคล้องมือมีไว้เพื่อให้นักกีฬาจับดาบที่จุดนั้น ผมคิดว่าเหตุผลมันอ่อนกว่าที่เหตุผลเพื่อกันดาบหลุดเสียอีกเพราะนอกจากจะทำให้เสียคะแนนยังทำให้การแข่งไม่ต่อเนื่องและยังอาจก่อให้เกิดอันตรายกับคนดูและกรรมการที่อาจเจอดาบบินมาใส่ ง่ายๆก็ลองให้นักเรียนคุณแข่งกันโดยไม่ใช้ห่วงคล้องมือสิครับ เอาแบบแข่งตามจริงนะครับ จะได้รู้ว่าเหงื่อที่ออกและความล้าน่ะจะทำให้ดาบบินได้จริงไหม" ผมเล่นดาบนวมนะคูณคมแฝก  บางครั้งซ้อมให้เด็ก(เด็กมหาวิทยาลัยนะครับ)ทีละคนจนหมดทุกคน บางทีหมดแรงจนก้าวขาไม่ออก บางครั้งล้มไปหงายท้อง ลุกเองแทบไม่ได้ บางครั้งถูกตีเข้าเต็มหน้าโดนตา ถูกตีเข้าเป้ากางเกงยังเคย ไม่เคยมีสักครั้งเลยครับที่ผมจะยอมปล่อยมือออกจากดาบ  ผมถือครับ ดาบเป็นของสูง ยังไม่ตายอย่าปล่อยให้หลุดมือ ถ้าแค่เหงื่อออกแล้วทำให้ดาบนวมหลุดมือ(ผ้าก็มีพันด้ามแล้ว) จนต้องมีสายรัด ??????????? ผมสอบถามท่านกรรมการเหล่านั้นแล้วครับ ท่านบอกเหตุผลที่มีสายคล้องตามที่ผมบอกคุณนะแหละ ท่านบอกว่าไม่กลัวดาบบินเพราะตีแรงมากก็โดนเตือนแล้วครับ" แล้วนี่นะครับคุณว่า... " คุณก็ผ่านมาแล้วไม่ใช่หรือครับ ว่าเวลาแข่งน่ะเขาเหวี่ยงดาบกันแรงขนาดไหน ที่ตีกันสลบกลางอากาศ ซี่โครงหักก็มีมาแล้วไม่ใช่หรือครับ หรือว่าคุณไม่รู้" คุณฝันเอาเองแล้ว ทำให้ผมเสียเวลาโทรไปถามกรรมการรุ่นเก่าๆหลายคน เพราะรุ่นคุณ-ผม มันไม่มี ผมไม่เคยได้ยิน ท่านก็บอกว่าไม่มี ไม่เคยได้ยิน ที่มีโดนหามออกคือ ถูกตีเข้าเป้ากางเกงจนทรุด จนต้องให้ใส่กระจับ หวายที่ถูกเลือกมาทำดาบแข่งถ้าตีแรงหน่อย ดาบก็หักแล้ว แล้วมันจะตีให้ "ตีกันสลบกลางอากาศ ซี่โครงหัก" ???????????????????????????? ผมไม่ตอบแล้วนะครับ ผมสนองจินตนาการของคุณไม่ไหว จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 15 ม.ค. 50 12:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอตอบ คห๔๙ ครับ จุดหมุนของดาบ คือห่วงง่ามนิ้วระหว่าง นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ คุณจับดาบแล้วแบหงายมือขึ้นฟ้าโดยมิให้ดาบหล่น จุดนี้แหละคือจุดหมุนดาบ ทีนี้คุณก็สามารถเลือกระหว่างการใช้ดาบ อย่างเช่นใช้ ตี หรือใช้ ฟัน รวมทั้ง จะใช้แรงเหวี่ยงมากน้อยอย่างไร อันก็จะสามารถเลื่อนจุดหมุนได้อีก แต่จุดหมุนที่เหมาะสมที่สุด ก็ประมาณ ๒ ถึง ๓ ซ.ม. จากต้นด้ามโดยความยาวของด้าม หนึ่งในสามของตัวดาบ ครับ หรือที่เรียกกันว่า จุดสมดุลของดาบฟัน นั่นเอง จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 16 ม.ค. 50 19:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ปล. ผมว่า คุณคมแฟก เอาปนระหว่างที่ฝึกกับหวายเหนียวที่สำนัก กับหวายแข่งขัน ครับ อีกอย่างอาจลืมไปว่า คนอื่นเขาก็ เป็นดาบ เหมือนกัน ไม่ใช่จู่เข้าก็ฟันให้พับเลยทีเดียวได้ ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 16 ม.ค. 50 19:40:38 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ผมว่าคุณ2คน ไปเจอกันแล้วก็ดวลดาบกันเลยดีไหมครับ เด๋วผมจะไปนั่งดู จากคุณ : Meaw Maw - [ 18 ม.ค. 50 10:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แสดงว่าคุณไม่ทราบจริงนั่นแหละ ที่ตีกันสลบกรุ่นหลังผมก็มีครับ  ฝันเอาหรือเปล่า คงไม่ใช่หรอกครับ แต่แน่ใจหรือครับว่าคุณก็ไม่ใช่เหมาเอา เพราะคุณเป็นประเภทชอบเหมาอยู่แล้ว เช่น คุณพยายามปฎิเสธเรื่องที่ผมมองว่าการแข่งดาบไทยไม่ใช่ดาบ เพราะไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องการตีด้วยคมดาบ โดยคุณเองพยายามกล่าวว่าคุณตีด้วยคมดาบตลอด แถมฝันเอาว่าพยายามแสดงให้เห็นแล้วแต่ผมไม่สนใจ คุณปฎิเสธโดยยกตัวเองมาเป็นบรรทัดฐาน ทั้งๆที่ความจริงเป็นอย่างที่ผมกล่าว กติกาดาบไทยไม่จำกัดรูปแบบการตี จะตีอย่างไรก็ได้ ซึ่งก็เท่ากับถือไม้ตีกันดีๆนี่เอง แม้แต่คนที่อยูฝ่ายเดียวกับคุณอย่างคุณ ดาบหวายแมนก็ยังบอกทำนองว่าใช้คมดาบแล้วตียากเลยไม่ค่อยใช้กัน (จะยกคำพูดเขามาแล้วแต่กลับไปหา คห.ไม่เจอ) แม้ขณะนี้คุณยอมรับหรือยังครับว่ากีฬาดาบไทยตีได้ทุกมุม ไม่ได้คำนึงถึงคมดาบ หรือยังพยายามเหมาเอาว่านักกีฬาทุกคนต้องตีเหมือนคุณ คุณพยายามคัดค้านผมเรื่องการจับดาบ และกล่าวหาว่าผมทำตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล พอผมถามเรื่องการจับดาบของสำนักคุณ ว่าผิดจากที่ผมพูดหรือเปล่า หรือ คุณเคยเห็นสำนักใดจับดาบแตกต่างจากนี้ ก็ไม่เห็นคุณตอบนะครับ ตกลงคุณพยายามคัดค้านผมโดยที่คุณเองก็ไม่มีข้อมูลที่คุณที่ต่างจากที่ผมกล่าวไปแล้วใช่ไหมครับ แค่คิดว่ามันต้องมีเท่านั้น ที่ทำก็คือการเอารูปดาบที่มีลักษณะพิเศษมาโต้แย้ง ทั้งๆที่ก็ทราบเองอยู่แล้วว่า ไม่มีสำนักดาบใดสอนการใช้ดาบลักษณะนั้น จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 01:13:23 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เรื่องดาบหลุดมือ คุณไม่ทราบหรือครับว่าการแข่งกับการซ้อมต่างกันอย่างไร ผมพูดถึงการแข่งโดยไม่ต้องใช้สายรัดครับ ลองหรือยัง อย่าหลงประเด็นครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 01:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มช. เขาเห็นด้วยครับว่า ที่แข่งอยู่แตกต่างจากดาบไทยจริงๆ แต่ก็อย่างที่บอกไปแล้ว แม้ผมเองจะไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่ได้คัดค้าน มช.ก็เช่นกันครับ โดยมองเสียว่าเป็นกีฬาแล้วเล่นตามเกมส์ไป เท่าที่คุยมาทางมช.เขาออกแบบชุดแข่งให้มีสัญาณเตื่อนเมื่อตีโดน (แบบเดียวกับดาบสากล) เพื่อแก้ปัญหาการตีสวนกัน แต่ก็ใช้สาธิตแค่ตอนไปแข่งกีฬาที่ มช.เท่านั้น หลังจากนั้นทางสมาคมก็ไม่ได้ดำเนินการอะไรเพิ่มเติม ตอนนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่าครับ อ.มนัสท่านมีสิทธิ์มีเสียงแค่ไหนครับ จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 01:26:19 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เรื่องการจับดาบ อย่าเอาการจับห่างจากกระบังดาบมาเบี่ยงประเด็นครับ คุณงงหรือพยายามให้คนอื่นงงครับ ที่ว่าการจับดาบไทยจับใกล้กระบังดาบ ก็เพราะจุดสมดุลย์นั้นอยู่ใกล้กระบังดาบ แต่ดาบแข่งโดยเฉพาะดาบนวม จุดสมดุลย์ไม่ได้อยู่ใกล้กระบังดาบครับ ผมให้คุณลองหาจุดสมดุลย์ ก็ไม่เห็นคุณตอบนะครับ ทั้งๆที่อุตสาห์ไปวัดว่าจับหางจากกระบังกี่เซ็นต์ ห่างจากปลายด้ามกี่เซนต์ แต่ห่างจากจุดสมดุลย์นี่ไม่ยักตอบนะครับ ต้องวัดจากปลายด้ามดาบครับ จุดที่ดาบนวมจับ ถ้าเทียบกับดาบจริงๆแล้ว มันอยู่ค่อนไปทางปลายด้ามดาบใช่ไหมครับ ผมเปรียบเทียบดาบนวมกับดาบไทยครับ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 50 01:47:18 จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 01:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เรื่องจุดหมุนที่ผมเข้าใจมี 2 แบบครับ ถ้าเทียบกับพลองไทย จุดหมุนประเภทแรกจะอยู่กลางพลองซึ่งอาจเรียกว่าจุดสมดุย์ก็ได้ ถ้าควงพลองจุดนี้จะอยู่ตรงกลาง อีกจุดคือปลายพลอง ถ้าจับปลายแล้วเหวียงไปรอบๆ จุดนั้นจะเป็นจุดหมุนเช่นกัน(ถ้าเป็นพลองไม่เห็นภาพก็คิดถึงตอนเหวี่ยงเชือกก็ได้ครับ) จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 01:45:51 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คุณ พลายทมิฬ ครับ ผมพูดตรงไหนหรือครับทีทำให้คุณคิดไปว่าว่าอยู่ๆก็เข้าไปฟันน่ะครับ ผมพูดเรื่องลักษณะดาบเท่านั้น คุณเคยลองเล่นกีฬาดาบไทยแบบที่เขากำลังคุยกันหรือเปล่าครับ คุณรู้จักมันแค่ไหนครับ หวายที่ใช้ฝึกดาบ กับหวายที่ใช้แข่งในกีฬาดาบไทยน่ะ ไม่มีอะไรเหมือนกันเลยครับ เว้นแต่มันเป็นหวายเหมือนกันเท่านั้น จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 01:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 60 คุณ คนรักดาบไทย ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบนะครับ จะจัดแข่งก็จัดต่อไปครับ แต่อย่าพยายามทำให้เกิดความคิดว่าการแข่งดาบไทย ก็คือศิลปการต่อสู้ดาบไทย และว่างๆก็ไปอ่าน กติกามารยาท เรื่อง การร่วมกิจกรรมแสดงความเห็นในกระทู้ ผู้เข้าร่วมพึงต้องปฏิบัติดังต่อไปนี้  ในข้อ 9 บ้างนะครับ ผมเคยคิดว่าคุณจะมีมารยาทมากกว่านี้ จากคุณ : คมแฝก - [ 19 ม.ค. 50 02:04:25 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เคยได้ยินรุ่นพี่เล่าให้ฟัง รู้สึกว่าอยู่ในช่วงการแข่งที่ มหิดล นักกีฬาราม ฟันขาของ นักกีฬา ม.กรุงเทพ ได้แล้วและกำลังฉากกลับ นักกีฬา ม.กรุงเทพตามมาตีต่อ เลยเจอนักกีฬารามตวัดกลับหลัง โดนขมับ น็อคลงไปหลับคาพื้นเลย รู้สึกว่าครั้งนั้น ทาง ม.กรุงเทพ ก็ประท้วงกันบอกว่านักกีฬารามเล่นรุนแรง -*- เสียดายจำปีการแข่งไม่ได้นะครับ ลองไปถามนักกีฬาปีนั้นดูสิครับ น่าจะจำเหตุการณ์นี้ได้นะครับ จากคุณ : EZ2DJ (EZ2DJ) - [ 19 ม.ค. 50 05:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 62 โดนตีหูครับ ไม่ใช่ขมับ ไม่ได้น๊อคครับ น้องเขาเจ็บครับก็ต้องลงไปนอนเป็นธรรมดา และเป็นดาบหวาย ไม่ใช่ดาบ 2 มือ นะครับ ก็เล่นหวดดาบขนาดนั้น ไม่รุนแรงก็แปลกแล้วครับ ถ้าหากเป็นการแข่งที่เกษตรเป็นเจ้าภาพเมื่อปี 2541 นะครับ ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ทราบครับ คุณคมแฝกอย่าอ้างคำพูดผมเลยครับ ผมไม่เคยเห็นด้วยกับคุณสักเรื่องอยู่แล้วครับ ทั้งเรื่องมวย ทั้งเรื่องกีฬาดาบไทย คำพูดผมหมายถึงการใช้แข่ง ซึ่งต่างก็ต้องตีทุกแบบเพื่อให้ได้แต้ม แต่กระนั้นก็อยู่ที่อุดมคติทางความคิดของนักกีฬาแต่ละคนเช่นกัน ซึ่งโดยแท้จริงแล้วการนำมาใช้ในการป้องกันตัวการตีแต่ด้านคมย่อมใช้งานมากกว่าอย่างแน่นอน อย่างนักกีฬาดาบไทยหลายคนก็เล่นดาบสากลด้วย ซึ่งการฝึกดาบไทยก็เป็นการส่งเสริมทักษะการใช้ดาบสากลของนักกีฬาได้ส่วนหนึ่งเช่นกัน (ผมหมายถึงกระบี่ ไม่ใช่ดาบ 2 มือ )จึงเห็นได้ว่า การใช้ดาบหวายในการฝึกฝนหรือแข่งขันก็เป็นการสร้างพื้นฐานส่วนหนึ่งในการประยุกต์กับการใช้อาวุธจริงด้วยไม่มากก็น้อย เพราะลักษณะการใช้งานก็มาจากประสบการณืที่สั่งสมมาจากการใช้งานจากอาวุธจริงของดาบของผู้คิดค้นเช่นกัน ดังนั้นจึงเป็นคำถามของผมว่าในเมื่อคุณไม่เห็นด้วยกับการแข่งขันเช่นนี้ ทำไมคุณไม่ยกเลิกการนำนักกีฬาของฝ่ายคุณลงแข่งไปเสียเลย และเลิกฝึกซ้อมเสียให้เปลืองพื้นที่ ในเมื่อคุณมองว่ามันเป็นแค่การเอาไม้มาตีกัน ก็เท่ากับคุณไม่เคยเคารพในตัวกีฬาประเภทนี้และมีอคติทางความคิดมาโดยตลอดโดยอาศัยการยึดติดทางความคิดของคุณเข้าต่อต้าน ผมก็เห็นว่าคุณควรไปบอกรุ่นน้องของคุณว่าให้เลิกจับดาบหวายซะแล้วไปจับดาบจริงไปออกรบตามความฝันของพวกคุณเถิด นี่ยังไม่รวมถึงด้านหมัดมวยทางความคิดของคุณอีกเช่นกัน คุณ สบัดชัย หรือ คมแฝก ผมก็ไม่เข้าใจว่าพวกคุณเป็นเช่นนี้กันทุกคนหรือไม่ แต่ผมจะบอกว่าพวกคุณพยายามเป็นศูนย์กลางของศิลปการต่อสู้ไทยไปเสียทุกอย่าง โดยไม่สนใจว่าผู้อื่นจะมีแนวทางของเขาอย่างไรทุกคนต้องผิดหมดในสายตาของฝ่ายคุณ จากคุณ : ดาบหวายแมน - [ 19 ม.ค. 50 09:22:53 A:192.168.0.31 X:58.136.52.82 TicketID:030719 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คุณคมแฟก ครับ ในเรื่องของ กีฬาฟันดาบ และเรื่องเปรียบเทียบถึงประสบการณ์ หรือใหวพริบ ในด้าน นี้ ผมขอตัวด้วยครับ คห ที่ผมแสดงออกเป็นการให้คำแนะนำให้ข้อคิด แต่มิใช่ต่อว่าครับ การที่จะสลบกลางอากาศ เป็นสิ่งที่ผม เชื่อว่า เป็นปัญหาของระดับความรู้ความสามารถที่แตกต่างกันมาก เกินกว่าที่จะแข่งขันกันได้ครับ ปล. ขิงก็ราข่าก็แรง เป็นสิ่งที่ผมเห็นระหว่างคุณ กับ คุณคนรักดาบไทย ครับ ถ้าต่างลดอารมณ์เพิ่ม เหตุผล ผมว่าจะทำให้ กระทู้น่าสนใจขึ้นครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 19 ม.ค. 50 09:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ท่านกรรมการพลายทมิฬว่าเช่นนั้น ผมจะรับฟังครับ มีดาบทางม.กรุงเทพมาช่วยตอบแล้วนะครับ ซึ่งก็ดีแล้วจะได้ ไม่หาว่าผมเหมาคนเดียว ส่วนเหตุผลนั้นเมย.นี้ ถ้าท่านพลายทมิฬมาก็คงจะเห็นข้อเท็จจริงและเหตุผลทั้งหมดในครั้งเดียว ซึ่งก็เข้าใจง่าย แล้วคงจะเห็นเองว่าอะไรเป็นอะไร ปล.ท่านที่เล่นกีฬาดาบไทยกรุณาเข้ามาตอบด้วยเถอะครับ ตัวผมซึ่งมีตัวตนจริงๆ อยู่วงการดาบมาตลอดจนได้รับเชิญให้ไปสอนสบทบในหลายสำนักดาบ ปีนี้ได้รับเกียรติจากสมาคมกีฬาไทยให้ร่วมเป็นกรรมการตัดสินการแข่งขัน ยังถูกหาว่าให้ข้อมูลมั่ว เลื่อนลอย ข้อมูลเชื่อถือไม่ได้ ตัวผมเองคงจะไม่ตอบคุณกวี(คมแฝก)แล้วเรื่องนี้ ไม่ว่าเขาจะใช้ชื่อสบัดชัยหรือชื่อไหนๆเข้ามาเขียนอีกก็ตาม แต่ก็จะเซฟข้อความเก็บไว้นะครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 19 ม.ค. 50 11:27:49 ]

ความคิดเห็นที่ 65 จริงๆ ไม่อยากตอบในกระทู้นี้เท่าไหร่ ผมส่วนตัวไม่ได้ฝึกดาบไทยโดยตรง และไม่ได้ชอบการใช้อาวุธเท่าไหร่ แต่พอดีพาดพิงถึงมวย ซึ่งผมฝึกโดยตรงก็อยากจะพูดสักหน่อย ^^ โทษทีนะครับ คุณดาบหวายแมน ไม่ทราบว่าคุณอคติมากเกินไปหรือเปล่าครับ ผมว่าเท่าที่ผมเคยอ่านมา ไม่มีครั้งไหนที่พวกผมจะทำตัวให้เป็นศูนย์กลางของวิชาการต่อสู้ใดๆ และไม่อยากเป็นด้วยครับ เราแค่นำเสนอสิ่งที่เรารู้ และสิ่งที่เราคิดจากประสปการณ์การเรียนรู้ของเรา ให้คนอื่นๆได้ฟัง ได้พิจราณา และนำเอาเหตุผล หลักฐานมาเพื่อเผยแพร่ในสิ่งที่เราได้รู้ ได้ประสบมา ว่ามันยังมีแบบนี้ มีแบบนั้น เอาตัวอย่างง่ายๆครับ เรื่องการทุ่มทับจับหักของมวยไทย สมัยผมเข้ามารู้จักมวยไชยาแรกๆในบอร์ดนี้ ผมจำได้ดี ว่ามีการต่อว่ากันขนาดไหนกับเรื่องการทุ่มทับจับหัก ว่าในมวยไทยมันมีที่ไหน แต่คนที่โพสก็พยายามจะสื่อในสิ่งที่เค้ารู้และเรียนมา และปัจจุบันเป็นยังไงครับ กระทู้นี้ก็เช่นกัน อย่าลืมนะครับ ว่าบอร์ดคือการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ฝั่งนึงก็นำเอาความคิดเห็น เหตุผลที่ตัวเองมี ได้รับรู้มา มาแลกเปลี่ยนกัน ซึ่งแน่นอนประสปการณ์ ความรู้ ความคิด ต่างกัน ก็ย่อมมีสิ่งที่นำเสนอแตกต่างกัน ไม่เข้าใจกันไม่ใช่ปัญหาครับ เพราะทั้งสองคนได้ทำการแลกเปลี่ยนไปแล้ว ที่เหลือก็แค่การกลับเอาไปคิดไปเข้าใจ ในสิ่งที่อีกฝ่ายพูด การที่คุณมากล่าวหาว่าต้องการมาเป็น ศูนย์กลางของวิชาการต่อสู้ไทย อันนี้ผมว่า มันเป็นการพูดที่รุนแรงนะครับ ผมเรียนมวยไชยา ผมก็ต้องการรักษาและสืบทอดวิชานี้ต่อไป และเช่นกัน ผมก็อยากให้วิชาโบราณอื่นๆของไทยที่ยังหลงเหลือนั้นได้สืบทอดต่อไปเช่นกัน และยอมรับนับถือในภูมิปัญญาต่างๆของแต่ละสายวิชา ไม่ได้ต้องการจะเป็นหนึ่งเดียวในโลกนะครับ มันไร้ประโยชน์ครับ ในกระทู้นี้ประเด็นก็อยู่ที่ คุณคมแฝกคิดว่า ระบบการแข่งขันตีแต้ม มันไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงวิชาการต่อสู้ดาบไทย ได้เต็มๆ เหมือนกับ เคนโด้ ที่แสดงลักษณะวิชาออกมาให้เห็นได้ ก็พยายามจะเสนอความคิดเพื่อเปลี่ยนแปลง โอเคคุณอาจจะเห็นว่ามันผิด แต่เค้าก็อยากเสนอเพื่อให้มันดีขึ้นไม่ใช่เหรอครับ หรือว่าถ้าทำแบบนั้นแล้ววิชามันจะด้อยลงครับ ในเมื่อของเก่ามันก็ยังทำได้อยู่ ก็ไม่คิดว่าจะทำของใหม่ที่มันพัฒนาขึ้นมาบ้างละครับ แค่นี้ละครับ ปล.ไม่ต้องตอบผมก็ได้นะครับ จากคุณ : EZ2DJ (EZ2DJ) - [ 19 ม.ค. 50 19:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 66 คุณคมแฟก ครับ แทนที่ ......ที่ตีกันสลบกรุ่นหลังผมก็มีครับ  (ส่วนที่ต่อตัดทิ้ง) ก็น่าใช้ได้แล้วน๊ะครับ การที่จะให้เป็นเหตุผลโดย ต่อว่าหรือกล่าวหาคู่สนทนา อย่างเช่น  .........ฝันเอาหรือเปล่า คงไม่ใช่หรอก ครับ แต่แน่ใจหรือครับว่าคุณก็ไม่ใช่เหมาเอา เพราะคุณเป็นประเภทชอบเหมาอยู่แล้ว..... ไม่น่าที่จะทำ ให้มีผู้ใด สามารถให้ความเชื่อถือว่าเป็นความรู้ หรือเป็นคำตอบที่สมควร ครับ ตรงกันข้ามครับ ในฐานะ ที่คุณเอง ก็มีความรู้ในด้านนี้ เมื่อได้รู้เห็นมิเพียงแต่ จะแถลงให้ทราบเป็น ข่าว ในเมื่อคุณนำมาเป็นคำค้าน ก็สมควร อธิบายถึง สาเหตุในรูปวิชาการ ว่าด้วยเหตุใด ถึงตีกันสลบได้ในเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างมีความรู้ กีฬาฟันดาบ เป็นต้น ครับ   คุณ คนรักดาบไทย ครับ คุญเคยเรียกผมว่า พี่ ผมคิดว่าเหมาะสมกว่า ท่าน ครับ ตามปรกติแล้ว น้องเองก็ คลุกคลีอยู่กับ การต่อสู้มาไม่น้อย อยู่แล้ว อันน่าจะผ่านประสบการณ์ ที่คู่ต่อสู้พยายามให้น้องเสียสติบังเกิด อารมณ์ อันเป็นสาเหตุที่น้องเกิดการผิดพลาดในช่วงขณะนั้นๆ การสนทนาในบอร์ด ก็เช่นกันครับ ถ้าเรา จะเลือกคู่สนทนาที่มีความเห็นคล้อยตามอย่างเดียว เสมือนกับ บอร์ดเฉพาะสังคม ก็จะมีแต่บทความยกย่อง สรรเสริญตัวเองและสังคมของเขาเท่านั้น เป็นกฎธรรมดาครับ การยกย่องตัวเองก็คือการอยู่สูงกว่าผู้อื่น ซึ่ง มิได้หมายถึงการแลกเปลี่ยนความรู้ ตามลักษณะสนทนาในบอร์ด ผิดถูกชอบควรอย่างไร เป็นปัญหาส่วนตัว ของเขาเหล่านั้น  ที่พี่อ้างถึงมิใช่หมายความว่า น้องปฎิบัติเช่นเดียวกัน ในเมื่อน้องตั้งกระทู้เพื่อแลกเปลี่ยน ความรู้ขึ้นมา แต่ว่าการที่น้องปล่อยให้เกิดอารมณ์ขึ้นมา อันอาจทำให้ประโยชน์ของกระทู้สูญเสียไปนั่นเอง ในการแข่งขัน หรือต่อสู้จริง หรือในการดำรงชีวิตของเรา ก็ตาม สมควรอย่างยิ่ง กับ การควบคุมและป้องกัน อารมณ์ ของเราเองครับ การที่น้องจะเลิกตอบหรือสนทนา เป็นลักษณะแสดงอารมณ์ แต่ถ้าน้องสอบถาม เฉพาะหาเหตุผล พี่เห็นว่าสมควรมากกว่า ครับ คุณคมแฟก ครับ ....ที่ว่าการจับดาบไทยจับใกล้กระบังดาบ ก็เพราะจุดสมดุลย์นั้นอยู่ใกล้กระบังดาบ... จุดสมดุลย์ใกล้กระบังดาบนั้น นับจากด้ามสู่ตัวดาบ หรือจากตัวดาบสู่ด้าม ครับ? จากดาบจริงแล้ว จุดสมดุลย์ จะอยู่ใกล้กระบังดาบ แต่จากตัวดาบสู่ด้ามครับ  อีกอย่าง กรุณาอธิบายให้ฟังบ้างครับ ว่าเหตุใดจุดหมุนกับ จุดสมดุลย์ เป็นจุดเดียวกันได้ หรืออยากจะสนทนาเรื่อง พลอง (ผมเรียก กระบอง) ผมยินดีครับ แต่ควรเป็น กระทู้ใหม่ ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 19 ม.ค. 50 19:28:56 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณครับพี่พลายทมิฬที่ตักเตือน แต่การหาเหตุผลนั้น ต้องอยู่ในพื้นฐานการนำเสนอข้อมูลที่ถูกต้อง หากข้อมูลผิดมากมาย ก็เกินกว่าที่จะหาเหตุผลได้นะครับ อย่างการตีกันจนสลบ ทางสำนักนักดาบที่ถูกตีจนสลบก็ได้มาชี้แจงแล้วว่าถูกตีใบหู คนที่รู้เรื่องนี้ดีที่สุดคือทีมกรรมการตัดสิน ก็สอบถามไปแล้ว ไม่มีเรื่องเช่นนี้ จำได้ที่ตีกันแรงที่สุดด้วยฝีมือทั้งคู่น่าจะเป็นคู่ครูแหลมตีกับครูป้านในกีฬามหาวิทยาลัย ๒๕๒๙ ม.รามเป็นเจ้าภาพ ตีกันจนเข่าแทบหลุดครับ แต่ก็ไม่มีใครโดนหามออก ขอยืนยันครับเลิกคุยไม่ใช้เพราะอารมณ์ แต่คิดว่าที่บอกไปเพียงพอแล้ว ที่ผู้อ่านอันมีวิจารณญาณจะเข้าใจ อย่างไรก็ตาม หากเม.ย.นี้พี่มา จะสามารถเห็นเหตุผล ซึ่งเป็นเรื่องง่ายๆ มีที่มาที่ไป การต่อสู้ เป็นเรื่องธรรมชาติครับ ส่วนใหญ่อธิบายได้ด้วยหลักกลศาสตร์ แต่การนำไปใช้งานต้องมีศิลปะ ทีมบริหารกีฬาฟันดาบไทยชุดนี้ เป็นชุดใหม่ทั้งหมด มาจากหลายสาย หลายสำนัก ถ้านับทั้งสิ้นก็เกินยี่สิบสำนัก หลายคนผมรู้จักมาตลอดกว่ายี่สิบปี คุยกันมาตลอด บางคนให้ผมเข้าไปสอนด้วย ต้องยอมรับว่าเพิ่งเคยได้ยินอะไรแปลกๆในนี้ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 19 ม.ค. 50 20:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คุณ คนรักดาบไทย ..................จะจัดแข่งก็จัดต่อไปครับ แต่อย่าพยายามทำให้เกิดความคิดว่าการแข่งดาบไทย ก็คือศิลปการต่อสู้ดาบไทย จากคุณ : คมแฝก  - [ 19 ม.ค. 50 02:04:25 ] ????????????????????????????????????????????????? เอาขนาดนั้นเลยนะครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 19 ม.ค. 50 21:07:26 ]

ความคิดเห็นที่ 69 จาก คห๖๕ เป็นไปได้ใหมครับ ว่าคุณสนทนาผิดกระทู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องมวยไชยา กับ กีฬาฟันดาบ ไม่น่าจะเข้ากันได้ น๊ะครับ ในเมื่อคุณอ้างว่า ในบอร์ดเป็นการให้ความเห็น เหตุใดครับถึงไปต่อว่า กับความ เห็นของ คุณดาบหวายแมน ฯลฯ เป็นความไม่ดีหรือครับ ถ้าใครผู้ใดเรียนรู้และรับทราบมา ผิด จากที่คนอื่น ควรจะให้คำอธิบายที่ถูก หรือต่อว่ากัน ครับ เอากันว่า .... การที่คุณมากล่าวหาว่าต้องการมาเป็น ศูนย์กลางของวิชาการต่อสู้ไทย อันนี้ผมว่า มันเป็นการ พูดที่รุนแรงนะครับ... เป็นสิ่งที่ใครสักคนมองเห็น ไม่ว่าผิดถูกอย่างไร ก็เป็นสิ่งที่เขามองและเข้าใจ เสมือน กับคุณมอง ในกระจกเงา ถ้ารูปภาพที่สะท้อนออกมาไม่ตรงกับที่คุณ รู้ทราบควรจะไปว่า กระจกหรือตรวจ สอบตัวเอง ว่าเหตุใดถึงถูกมองอย่างนี้ได้ ในเมื่อคุณเชื่อมั่นว่าไม่เป็นความจริง ลักษณะ คห๖๕ ผมมองเห็น แต่การที่คุณพยายาม ให้กระจกเปลี่ยนภาพสะท้อน ตามความต้องการของคุณ อันเป็นไปไม่ได้ ครับ เช่นเดียวกัน ความเห็นของ คุณคมแฟก .....โอเคคุณอาจจะเห็นว่ามันผิด แต่เค้าก็อยาก เสนอเพื่อให้มันดีขึ้นไม่ใช่เหรอครับ.. คุณแสดงถึงว่าจะให้ผม และคนอื่นเข้าใจว่า คุณทราบ ถึงความรู้สึกนึกคิดของ คุณคมแฟกได้ดีกว่า คุณคมแฟกเอง หรือคุณพยายามจะช่วยพวกพ้อง ฯลฯ สิ่งที่สำคัญก็คือ คุณคิดใหมว่าทุกคนจะไม่มีความรู้ความเข้าใจ ที่จะพิจารณาจาก คห ของคุณคมแฟก โดยคุณมิต้องบอก ล๊ะครับ เป็นไปได้ใหมครับที่ เราจะสนทนากัน โดยเหตุผลตามกระทู้เท่านั้น การแข่งขัน กีฬาฟันดาบ ถ้าเราจะมองกันแบบง่ายๆ ก็คือการเลียนแบบฆ่าฟัน โดยไม่ฆ่าฟันจริง นั่นเอง ใน กฎกฎิกา ของการแข่งขัน พยายามใช้คะแนน เป็นจุดแข่งขัน และในสภาพของกีฬา ก็คือการละเล่นที่มิใช่ เกิดอันตราย ฉนั้นการตั้งหรือปฎิรูป การแข่งขันฆ่าฟันให้เป็นกีฬา ควรมองในด้าน จุดแข่งขัน (ชนะแพ้) เป็นสำคัญ ครับ สมมุติว่า ผู้แข่งขันจะได้รับคะแนน เมื่อสามารถใช้ดาบ แสดงท่าฟันประเภทที่คู่ต่อสู้ ในขณะนั้นมิสามารถ ปกปิดหรือตอบโต้ได้ชัดเจน ขณะเดียวกันถ้าคู่แข่ง ใช้ดาบในการแข่งขันอันทำให้ให้คู่ต่อสู้ บาดเจ็บ ถ้าไม่เป็นด้วยเหตุสุดวิสัย จะถูกตัดคะแนน หรือแพ้เชิงในการแข่งขัน นั้นๆ อันหมายถึง คู่ต่อสู้จำเป็นที่ จะต้องใช้ชั้นเชิงและลีลาการใช้ดาบเพื่อแข่งขัน นั่นเอง ครับ ลักษณะการแข่งขันกีฬา ฟันดาบ และความสนใจในการฝึกเรียนจะเปลี่ยนไปทันที ผู้เข้าแข่งขันจะมิใช้ พลังความเร็วในการต่อสู้แข่งขัน แต่จะหันมาหาวิธีที่จะชนะเชิงคู่ต่อสู้ เปิดให้ นักดาบและนักกีฬาในวง กว้าง (ผู้หญิง เด็ก หรือคนชรา) สามารถเข้าแข่งขันโดยมิต้อง เกรงกลัวค่ารักษาตัว แหละครับ ส่วนเรื่อง ตีหรือฟันแรง จับดาบ ฯลฯ ก็เป็นเรื่องที่ น้องคนรักดาบไทย ได้เปิดกระทู้ให้สนทนากันแล้ว ก็ไปสนทนากันที่โน่น ไม่ดีกว่าหรือครับ ที่นี่เราควรสนทนากันแต่เรื่อง กีฬาฟันดาบ ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 19 ม.ค. 50 22:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ขอโทษนะครับคุณ EZ2DJ คุณคงเพิ่งเข้าสู่วงการนี้มาไม่นานคงไม่ทราบอะไรเท่าไร ผมไม่เห็นด้วยกับคุณคมแฝกอย่างเป็นการส่วนตัวมานานแล้วครับในทุกเรื่องของความเห็นแกที่สะท้อนออกมาทั้งเรื่องมวยและดาบ ดังนั้นขอผมกับคุณคมแฝกเถียงกันต่อเองเถอะครับ ผมคงไม่ตอบอะไรคุณมากล่ะครับ ก็อย่างที่คุณพลายทมิฬกล่าวไว้ล่ะครับว่า สิ่งที่ผมกล่าวมาเป็นกระจกสะท้อนให้เห็นว่ามีอีกกี่คนกี่กลุ่มกี่สำนักที่คิดเช่นเดียวกับผมหรือไม่ ผมก็ไม่ทราบนะครับ แต่ผมไม่ได้กล่าวว่าเสียทั้งหมดผมกล่าวถึงเพียงบางกลุ่มครับและบางคนครับ เดี๋ยวจะเหมาไปเองว่าผมว่าทั้งหมด "การที่คุณมากล่าวหาว่าต้องการมาเป็น ศูนย์กลางของวิชาการต่อสู้ไทย อันนี้ผมว่า มันเป็นการพูดที่รุนแรงนะครับ ผมเรียนมวยไชยา ผมก็ต้องการรักษาและสืบทอดวิชานี้ต่อไป และเช่นกัน ผมก็อยากให้วิชาโบราณอื่นๆของไทยที่ยังหลงเหลือนั้นได้สืบทอดต่อไปเช่นกัน และยอมรับนับถือในภูมิปัญญาต่างๆของแต่ละสายวิชา ไม่ได้ต้องการจะเป็นหนึ่งเดียวในโลกนะครับ มันไร้ประโยชน์ครับ" ยอมรับครับว่ารุนแรง แต่ก็แค่ความเห็นของผมถ้าต้องการจะทราบว่าจริงหรือไม่นั้นต้องถามคนอื่นๆด้วยครับ อย่าถือเอาคำพูดผมเป็นที่ตั้งเลยครับ คุณรักอะไรชอบอะไรก็เรียนไปเถิดครับ แต่ยังจำได้ไหมว่าเมื่อก่อนหน้านี้ มีคำกล่าวว่า "มวยไทยเวทีใช้ไม่ได้ ห่วย ไม่เป็นมวยไทยที่แท้จริง ใช้แต่แรงสู้ของโบราณก็ไม่ได้" ในเวปบอร์ดแห่งนี้ จากชนกลุ่มหนึ่งในนี้ ผมถามว่าถ้าผมเรียนมวยไทยเวทีอยู่ดีๆ ขึ้นชกอยู่ดีๆ หาเงินเลี้ยงปากท้อง แล้วคุณมาว่ามวยไทยเวทีอย่างนี้ ทั้งที่คุณก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ขึ้นชกสักครั้งก็ไม่เคย ลองชกกับมวยเวทีก็ไม่เคย แล้วอย่างนี้ถือว่ามันเป็นคำพูดที่รุนแรงไหมครับ มวยไทยเวทีไม่อนุรักษณ์มรดกไทยตรงไหนหรือครับ ส่วนเรื่องอนุรักษณ์วิชาโบราณอื่นๆผมก็ไม่ว่าหรอกครับ แต่หากว่า กีฬาดาบตีแต้มก็เป็นทางหนึ่งในการอนุรักษณ์วิชาดาบไทยละครับ ผู้คิดค้นท่านก็มีเจตนารมณ์เช่นนั้นนะครับ และอยู่ๆคุณก็มาบอกว่า "คุณ คนรักดาบไทย ..................จะจัดแข่งก็จัดต่อไปครับ แต่อย่าพยายามทำให้เกิดความคิดว่าการแข่งดาบไทย ก็คือศิลปการต่อสู้ดาบไทย" คุณว่ามันเป็นคำพูดที่รุนแรงไปไหมครับ และ มันช่างน่าสงสัยอย่างยิ่งว่าแล้วจะช่วยอนุรักษณ์ตรงไหนหรือครับ แล้ว วิชาไทยอื่นๆที่คุณบอกจะช่วยอนุรักษณ์นะครับ ผมว่าคุณไปอ่านเวปบอร์ดแห่งหนึ่งนะครับ มีมีวิชาไทยที่อยู่ต่างแดนเขาเจตนาแลกเปลี่ยนและเผยแพร่ แต่โดนด่าเละเทะ โดนตั้งแง่ว่าจะมาลอกเลียน ขโมยวิชา ต่างๆสารพัด อย่างนี้ช่วยเผยแพร่ไหมครับ และยังมี สายต่างๆของวิชา หนึ่งที่มีครูอาจารย์คนเดียวกัน แต่อนิจจา กลับมาตั้งแง่กันว่าต้องเรียนกับคนๆนี้ถึงจะถูกต้องสุด คนอื่นๆไม่ถูกต้อง คนนั้นคนนี้ของปลอม ด่ากันเสียเลอะเทอะในบอร์ดแห่งนี้เมื่อ2ปีก่อน อย่างนี้คงเป็นการช่วยอนุรักษณ์มากเลยนะครับ คุณจะว่าผมมีอคติก็ได้ แต่..ผมมีเพราะมีคนที่ทำให้ผมรู้สึกเช่นนั้น ไม่ใช่แค่ผมหรอกครับมีอีกหลายๆท่านที่คุณไม่รู้ครับ เอาเป็นว่าผมขอทะเลาะกับ คมแฝกต่อแล้วกันครับ คุณเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนและฝึกฝนวิชาของคุณต่อไปและเป็นผู้เผยแพร่ที่ดีต่อไปเถิดครับ ปล่อยให้น้ำเก่าถูกชะล้างไปตามกาลเวลาเถิดครับ "ในกระทู้นี้ประเด็นก็อยู่ที่ คุณคมแฝกคิดว่า ระบบการแข่งขันตีแต้ม มันไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงวิชาการต่อสู้ดาบไทย ได้เต็มๆ เหมือนกับ เคนโด้ ที่แสดงลักษณะวิชาออกมาให้เห็นได้ ก็พยายามจะเสนอความคิดเพื่อเปลี่ยนแปลง โอเคคุณอาจจะเห็นว่ามันผิด แต่เค้าก็อยากเสนอเพื่อให้มันดีขึ้นไม่ใช่เหรอครับ หรือว่าถ้าทำแบบนั้นแล้ววิชามันจะด้อยลงครับ ในเมื่อของเก่ามันก็ยังทำได้อยู่ ก็ไม่คิดว่าจะทำของใหม่ที่มันพัฒนาขึ้นมาบ้างละครับ แค่นี้ละครับ " มุมมองของคนมันต่างกันนะครับ อย่างผม ผมก็ว่ามันช่วยฝึกทักษะได้ดี ในการใช้อาวุธ ส่วนคนเล่นกระบี่กระบองก็นำทักษะกระบี่กระบองมาใช้ร่วมก็ไม่แปลก คุณจะแข่งโดยตีที่คมอย่างเดียวก็ได้ เพราะเขาปล่อยอิสระในการเข้าทำทุกรูปแบบ ดังนั้นการจะบอกว่า ดาบตีแต้มไม่สามารถแสดงถึงวิชาดาบต่อสู้ไทยได้เต็มๆเหมือนเคนโด้ ผมว่ามันอยู่ที่คนที่ใช้มากกว่าจะมาเหมารวมทั้งหมดนะครับ แต่ก็ต้องรวมถึงการที่อาจจะต้องกำหนดกติกาด้านความชัดเจนจากการได้แต้มหน่อยนะครับ ไม่ใช่เอาแค่ส่วนนี้มาเป็นหลักแล้วมาบอกว่านี่ไม่ใช่ศิลปต่อสู้ดาบไทยนะครับ (แล้วมันเป็นของชาวพม่า หรือ กัมพูชา ล่ะครับ ) ส่วนการที่ว่านำเสนอให้ดีขึ้นนะครับ งั้นควรช่วยบอกด้วยว่าเสนอให้ดีขึ้นแล้วทำไมต้องมีคำว่า "แต่อย่าพยายามทำให้เกิดความคิดว่าการแข่งดาบไทย ก็คือศิลปการต่อสู้ดาบไทย" ช่วยตอบแทนทีนะครับว่าคิดอย่างนี้ อคติมากไปรึเปล่าครับ ***ขอโทษนะครับที่ผมอาจออกนอกกระทู้ไปบ้างแต่เมื่อผมถุกถามว่าผมมีอคติมากไปไหม ผมก็มีเหตุผลที่จะตอบว่าทำไม ซึ่งผมก็ตอบไปแล้วครับ แต่ผมคงไม่ขอตอบอะไรคุณ EZ2DJ ไปมากกว่านี้แล้วครับเพราะผมเชื่อว่าคุณไม่เกี่ยวข้องกับอคติของผมครับ เพราะผมอคติกับบางคน บางกลุ่มเท่านั้นครับ ไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ ตั้งใจฝึกไปเถิดครับอย่าไปสนใจคำพูดผมมากเลยครับ คนรุ่นใหม่เช่นคุณคือความหวังครับ แล้วเรื่องหมัดๆมวยๆเราจะไม่ตอบกันที่กระทู้นี้แล้วนะครับ ขอเป็นเรื่องดาบตีแต้มอย่างเดียวแล้วกันนะครับ จากคุณ : ดาบหวายแมน - [ 20 ม.ค. 50 15:41:10 A:192.168.0.31 X:58.136.52.9 TicketID:030719 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ผมว่า ผมต่างมุม ครับ ในมุมมองของไม่ใช้การนำเสนอความรู้ แต่ผมว่า มัน "แฝง "เรืองการอ้วดภูมิความรู้ครับ มันดีคับ แต่มันเทาๆ อย่างไงก็ไม่รู้ ถ้าไม่มีอย่างกรณี ของ จา พัน มือ(องค์บาก) บางคนบอกว่าจาพันมือผิด การพันอย่างนี้ไม่มี เชือกไม่ถูก แถมพันข้างเดียว คือมันต่างจากของเขา แต่เขาไม่คิดว่า มันเป็น"ของ"จาเองได้ไหม แล้วไม่รู้เหอร ว่ามันเป็น"หนัง " เรืองทีพูดไปอย่านึกเขาไม่รู้ แต่เขาไม่พูด และก็ไม่อยู่ในตำแหน่งทีจะตอบอะไรได้ ผมไม่รู้ว่าไม่เรียกว่าศูนย์กลางก็ไม่รู้เรียกว่าอะไรแล้ว ส่วนหลักฐาน ส่วนตัวนะ ไม่รู้ใครจริงใครเท็จ แต่อย่างว่าความจริงของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ผมยกตัวอย่างครูมวยอีกท่านแล้วกัน อาจารย์เจือ จักษุรักษ์(หนังสืองานศพ)ใครอายุเกิน40ปีคงรู้จัก คงดังพอๆกับน้าติ้งปัจจุบัน แก่นำเขาหนัง มวยปล้ำมาพากใส้เสียงคนแรกๆของประเทศไทย แก่เป้นทั้ง นักมวยไชยา มวยปล้ำ มวยสากล มวยไทยเวที ในหนังสืองานศพของแก่ ยังมีแนวความคิดเอามวยปล้ำ(catch as catch can)มาประสม เพือให้เป็นวิชาทีป้องกันตัวทีสมบรูณ์ทีสุด เลย มันหมายความว่าไง ? วิชาการปล้ำไทยในสายตาอาจารย์เจือ ไม่ดีเหอร ประวัติศาสตร์ กับความคิดเห็นเล่าอ้าง ทำไม่ถึงขัดกัน?ทำไม่ ถามว่าทุมทับจับหักเของเรามีไหม ผมตอบว่า "มี"แต่ส่วนตัว ไม่หน้าจะเด่น ถึงขนาดเทียบเท่าวิชานู้นวิชานั้น ตามโฆษณาเล่าอ้าง เราหน้าจะเด่นเรืองการยืนสู้มากกว่า ตัวของเราเป็นอย่างไงก็ควรเป็นอย่างนั้น ไม่ใช้ครอบจักวาลไม่ใช้อะไรเขามี เราก็มีไปกับเขาด้วย อีกอย่าง การประลองระหว่างมวยโบราณ กับนักยิวยิตสู้ไทย ในบล็อกผม มันก็เป็นจิกซอว์รต่อภาพ บอกอะไรได้หลายๆอย่าง แต่ไม่ได้สรุปอะไร(สรุปได้แค่การแข่งขันและก็ครั้งเดียว) คิดเองตัดสินใจเองคับ ส่วนปัจจุบันผมก็ไม่ทราบ คนคิดเห็นไม่เหมือนกัน บางคนก็ว่าดี บางคน ก็เฉยๆ บางคนก็ว่าขายเงินเป็นทองมั้ง เอาอะไรมาตัดสินว่าคนส่วนใหญคิดอย่างไงแต่ใครทีคิดว่าใครๆต้องคิดตามทุกความคิดเห็น ผมว่าคนนั้น แนวดิ่งหน่อยๆแล้วละ ผมว่าคนไทยพูดภาษาไทย มวยโบราณมันไม่หายไปไหนหรอกคับ มันก้ยุบร่วม ยุบร่วม กันหมุ่นวน ไปมาอยู่อย่างนี้และคับ มันไม่ตายแต่มันไม่โต ปัจจัยก็หลายๆอย่าง ผมคนเดียวคงลงรายละเอียดไม่หมด แต่พอบอกได้กว้างๆ รูปแบบเดิมๆไม่สนุกเร้าใจ ในโลกทีมีสิงแต่ตอบสนองแบบตื่นตาตลอดเวลา ความทรงจำในอดืตมันไม่หายไปไหนมากหรอกคับเพียงแต่เปลียนไป ในชืออื่นๆมากกว่า (ส่วนตัวนะ)ถ้าผมมั้วแต่ห่วงจะเก็บความรู้ในอดืตไม่หมด ผมว่าผมตายก่อนเพราะมันเยอะเหลือเกิน ยังไงก็เก็บไม่หมด ถ้าสิ้งที่เก็บมารับใช้ปัจจุบันไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าจะเก็บไว้ทำไม่เหมือนกัน สู้เก็บสิ่งที่ใช้ได้(เขาว่าเรียว่าของคาศสิก)ดีกว่า คับ แต่ไอ้ของอย่างนีก็ไม่แน่ ไอ้ของอย่างนีอาจจะกับเอามาใช้ได้อีกก็ได้ แต่ว่าเมือไรละ!! มุมมองผมนะ ความคิดเห็นของเขาไม่สร้างสรรณ์มาตังไหนแต่ไรแล้ว ดันทุรั้งอยู่อย่างนี้เถี้ยงข้างๆคู่ไอ้ทีให้ตอบไม่เคยตอบ  คุณไม่อ่านผ่านตาบางเหอรว่าเขาดูหมิ่นใครไว้บาง  เป็นครูต้องถูกเสมอไปเหรอช่วย ตอบผมหน่อยคับ แล้วก็ ให้ท้ายกันไปถามจริงๆ เหะคนนี้พูดอะไรต้องเชือหมดเลยเหอร ต้องถูกต้องเป็นสัจจะแล้วไม่เห็นหรือไง ว่าทำดี ทำเลวกับใครไว้มั้งหึ!! แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 50 16:01:25 จากคุณ : win (win_mma) - [ 20 ม.ค. 50 15:58:43 ]

ความคิดเห็นที่ 72 การที่กีฬาใดๆจะเป็นศิลปะต่อสู้ป้องกันตัวหรือไม่นั้น มันต้องมีองค์ประกอบอะไรบ้างครับ ท่านทั้งหลาย ท่านพี่พลายทมิฬ? ในเมื่อผมยืนยันตลอดมาว่านักกีฬาดาบไทยที่เก่งกล้าตีทุกกติกาที่มีเหตุผลเพียงพอ ออกกติกาและอุปกรณ์มาสิครับ ชอบแบบไหน จะตามไปแข่งด้วยถึงที่ ๒๐ กว่าสำนักที่เข้าแข่งขัน เห็นตรงกันว่ากีฬานี้เป็นศิลปะการต่อสู้ไทยแน่นอน และใช้งานได้จริง สำคัญที่สุดคือแม้แต่นักกีฬาที่เล่นดาบแต้มอย่างเดียว เขายืนยันว่าเขาใช้วิชาเขาต่อสู้จริงได้แน่นอน การที่มาป่าวประกาศว่ากีฬาดาบไทยไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้เหมือนอย่างเคนโด้และดาบสากลนั้น เป็นการทำลายกีฬานี้มากกว่าครับ คงมีไม่กีคนที่เห็นว่าการทำอย่างนี้เพราะต้องการให้กีฬานี้ดีขึ้น ผมคิดว่าการนำเสนอความคิดเห็นที่มีผลเสียต่อบุคคลอื่นนั้น เจ้าของความคิดและสำนักควรต้องรับผิดชอบนะครับ ยิ่งเป็นระดับครูด้วย ผมช่วยประกาศให้รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน เป็นทั้งให้เครดิทหรือจะประจานก็แล้วแต่จะคิดไป โลกในอินเตอร์เน็ททำให้คนมีอิสระเสรีที่จะเสนอความคิด แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้เกิดการเสนอความคิดอย่างไม่รับผิดชอบเช่นกัน ผมเคยเห็นคนใช้ชื่อหนึ่งเถียงกับคุณวิน และมีอีกชื่อ(ซึ่งเป็นคนเดียวกัน)เข้ามาโพสสนับสนุนคนแรก ไม่น่าเชื่อเลยครับว่าจะเป็นคนระดับครูทำ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 20 ม.ค. 50 20:42:45 ]

ความคิดเห็นที่ 73 จาก คห๗๒ ของน้องคนรักดาบไทย เรื่อง ถูกอ้างว่า ...กีฬาฟันดาบไม่ใช่ศิลป์การต่อสู้... อันเสมือนว่าระหว่าง กุ้งเผาเป็นกุ้ง แต่กุ้งยำไม่ใช่กุ้ง นั่นเอง อันหนึ่งเผา อันหนึ่งยำ อันนี้เท่านั้นที่แตกต่างกัน ลักษณะวิธีใช้ดาบ เป็น อาวุธในการต่อสู้ ได้ก็เรียกว่า เป็นศิลป์ ในตัวเสมือนกับ กุ้ง อยู่แล้ว ระหว่างรสชาดที่แตกต่างกัน นั้น ระหว่างเผา กับ ยำ ก็เสมือนเส้นทางของการนำเอา ศิลป์การต่อสู้ใช้ประโยชน์ อันขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้นๆ โดยเฉพาะครับ พี่สามารถบอกตามประสบการณ์ของตัวเองได้ว่า คห อย่างเช่น ของคุณ คมแฟก ที่อ้างถึง กีฬาฟันดาบไทยไม่ใช่ศิลป์การต่อสู้ นั้นเป็นปัญหาของ คุณคมแฟก เองที่ควรจะแก้ใขหรือยึดมั่นต่อไป อัน ไม่เกี่ยวกับ ความเป็นจริง นี่ครับ น้องคิดใหม รุ่นปู่ย่าตายาย ท่านก็เคยบอกเสมอมาว่า ไม้อ่อนดัดง่ายแต่ไม้แก่ดัดยาก คุณคมแฟกนี้อยู่ในรุ่น ใหนแล้ว ล๊ะครับ หรือยังไม่แน่ใจว่า บางทีเขาอาจฟังเหตุผล ของน้อง หรือใครๆ อีกล๊ะครับ จาก คห ของน้อง  ....ในเมื่อผมยืนยันตลอดมาว่านักกีฬาดาบไทยที่เก่งกล้าตีทุกกติกาที่มีเหตุผลเพียงพอ ออกกติกาและอุปกรณ์มาสิครับ ชอบแบบไหน จะตามไปแข่งด้วยถึงที่ ๒๐ กว่าสำนักที่เข้าแข่งขัน....พี่ขอ อนุญาติอธิบายให้ฟังอีกครั้งหนึ่ง ครับ ลักษณะที่น้อง ได้เป็นผู้หนึ่งที่ส่งเสริมและอนุรักษณ์ ศิลป์การต่อสู้ ประเภทฟันดาบ ของไทยในแนวทาง กีฬา ก็ควรเดินทางก้าวหน้าต่อไป ปัญหาช่วงทางจะเป็นบางสิ่งเท่านั้น ที่พี่ในฐานะผู้พอจะมีความรู้ความ เข้าใจ ของวิชาดาบ สามารถให้เป็นข้อคิดข้อแนะนำส่งเสริมให้ หรืออาจก้าวไปถึง ติเพื่อก่อก็ได้ แต่ในเมื่อ แนวทางของ นักดาบ มิใช่นักกีฬาดาบ จะให้พี่เปลี่ยนเส้นทางนั้น เป็นไปไม่ได้ ครับ แต่โอกาสที่ นักดาบ อาจขอเข้าร่วมแข่งขัน ตามกฎกฎิกาของนักกีฬาดาบนั้น อาจเป็นไปได้เมื่อกฎิกาของกีฬาฟันดาบ มิเป็นผล ให้ นักดาบ ต้องเปลี่ยนแนวทางเป็น นักกีฬาดาบ หรือเป็นการสนใจส่วนบุคคล แหละครับ พี่คิดว่า จะน่าสนใจทีเดียว ถ้าน้องสามารถเอากฎิกาปัจจุบัน มาเปิดแสดงเป็นกระทู้ความเห็น ของมุมมอง กับ นักดาบ นักกีฬาดาบ นักอยากเป็นนักดาบ และผู้สนใจ ครับ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 50 14:59:38 จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 21 ม.ค. 50 14:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 74 กติกานั้น เอามาลงคงไม่ไหวครับ ให้เข้าใจง่ายๆคืออีกฝ่ายตีอีกฝ่ายหนึ่งได้และป้องกันตัวเองได้ ได้ ๑ คะแนน หากถูกตีทั้งคู่ ถือว่าตีสวนกันไม่มีแต้ม ลูกตีนับเฉพาะที่เกิดก่อนกรรมการสั่งหยุด และหลังสั่งเริ่มเท่านั้น จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 21 ม.ค. 50 22:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 75 นี่ดีกว่าครับ ละเอียดดี http://thaisword.nisit.ku.ac.th จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 21 ม.ค. 50 22:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ต้องขอเวลาหน่อย ครับ น่าสนใจมากครับ เป็นไปได้ใหม ครับพี่เปิดหาดู กฎิกายังไม่พบ ขอความช่วยเหลือด้วยครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 22 ม.ค. 50 23:53:05 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เข้าไปหน้าแรก คลิกที่กีฬาฟันดาบไทยครับ จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 23 ม.ค. 50 00:27:56 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สวัสดีค่ะ  ทุก ๆ ท่าน, ไม่ทราบจะช้าไปหรือเปล่า ที่จะเข้ามาถาม  เพราะเกรงว่าท่าน ๆ จะย้ายกระทู้กันไปหมดแล้ว แต่เห็นว่าเรื่องที่จะถามอยู่ในกระทู้นี้  ก็เลยขออนุญาตหน่อยนะคะ ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณมากค่ะ  สำหรับความรู้มากมาย ไม่เคยมีความรู้เรื่องดาบไทยมาก่อนค่ะ  เลยค่อย ๆ อ่าน ยอมรับว่ายังอ่านไม่หมด  เยอะมาก หลายกระทู้ แต่สนใจมากค่ะ อยากเรียนนะคะ  แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นหลักที่มาเขียนหาทุกท่านวันนี้ คือบังเอิญอ่านเจอที่คุณ คมแฝก เขียนไว้ที่ คห ที่ ๑๒ เรื่องเปรียบเทียบลักษณะการแข่้งดาบลักษณะต่าง ๆ ของญี่ปุ่นน่ะค่ะ ก็เลยอยากจะขอโอกาสแวะเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แสดงความเห็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ในฐานะที่ได้ทุนไปวิจัยเรื่องที่ทำให้ได้ทราบ ที่มาที่ไปของศิลปป้องกันตัวโดยเน้นด้านดาบแต่ละชนิดเข้าไปด้วย และบังเอิญอีกนั่นแหละค่ะที่ได้เรียนดาบมาทุกประเภท ที่ญี่ปุ่นน่ะค่ะ มีลงแข่งบ้าง ไปตามเมืองต่าง ๆ ไปดูหลายสำนัก หลายอาจารย์ มีสัมภาษณ์ มีกึ่ง ๆ แบบสอบถาม และัอื่น ๆ ตามประสางานวิจัยน่าเบื่อ ๆ ที่เขาทำกัน แต่ประเด็นที่จะแวะมาแลกปลี่ยนด้วย คือเรื่องลักษณะของการใช้ดาบ กับการแข่งดาบของญี่ปุ่นค่ะ คนทั่วโลก  รวมทั้งคนญี่ปุ่นด้วยนั่นแหละค่ะ  ถูกระบบการศึกษาแบบใหม่สมัยเมจิ  สอนเคนโดมา ซึ่งเคนโด  ไม่ได้เป็นศิลปดาบโบราณของซามูไรนะคะ เป็น "กีฬา" ใหม่ ค่ะ เรียกว่า เกนได บูโด ซึ่งอเมริกามาอนุญาตให้เล่นใหม่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง ถึังแม้ว่าจะมีสำนักเคนโดบางสำนัก  ใช้หลักพื้นฐานวิชาดาบย้อนไปสมัยมีซามูไรก็ตาม ที่ว่าไม่่ใช่  ก็เพราะหลักจุดประสงค์ ลักษณะการพัฒนา และรายละเอียดปลีกย่อยต่าง ๆ อีกมากมาย  มันต่างจาก เคนจิตสุ  หรือ โคริว บูโด ค่ะ โคริว บูโด  หรือ ศิลปป้องกันตัวโบราณ ของซามูไรญี่ปุ่นจริง ๆ นั้น  คนญี่ปุ่นจริง ๆ ยังรู้จักและเล่นกันไม่ถึง ๐.๑ เปอร์เซ็นต์เองค่ะ ไม่มีเกราะ  เป็นดาบไม้เหมือนกัน ใช้สมาธิสูงมาก ปีหนึ่งจะมีให้ดูบ้าง  ที่ศาลเจ้าเมจิ นั่นล่ะค่ะ  ของแท้  แต่คนไม่ค่อยรู้จัก ที่คุณพูดถึงในลาสต์ซามูไรนั้น  คือ เคนจิตสุ ค่ะ  ไม่ใช่เคนโด เคนจิตสุ  จะใช้สถานการณ์จริง  เจ็บเป็นเจ็บ  ไม่มีการใช้เกราะป้องกันค่ะ ฝึกโดยใช้สมาธิ  ใช้ใจล้วน ๆ และขนาดของดาบไม้  ลักษณะของดาบไม้  ก็ต่างกันกับดาบของเคนโดค่ะ กระบวนท่าของการตี  หรือ คาตะ ก็ต่างค่ะ  เพราะมันไม่มีเกราะนี่แหละค่ะ คือจริง ๆ ต่างกันอีกเยอะค่ะ  แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นคือ  คนส่วนใหญ่ไม่รู้จักศิลปการใช้ดาบซามูไรจริง ๆ มากกว่าน่ะค่ะ  ว่าคืออะไรกันแน่ ของจริงแล้ว  จะไม่ เน้นการปะทะเข้าทำกันด้วยไม้อย่างนั้นเลยน่ะค่ะ จะวัดกันด้วยจังหวะออกดาบมากกว่า เพราะสถานการณ์จริง  ใครจะไปเดินชักดาบโร่ไปมาตั้งท่าจรดใส่กันอย่างนั้นก่อนจะรอสัญญาณให้เริ่มสู้กัน ทั้งวี่ทั้งวันล่ะคะ  ตลกตายเลย ไม่ใช่ีศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิมอย่างที่้คนส่วนใหญ่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าอยากรู้จักศิลปการใช้ดาบซามูไรจริง ๆ  ก็ต้องไปจำลองสถานการณ์จริง ๆ ค่ะว่า  ซามูไรสมัยก่อนเขามีเหตุต้องใช้ดาบกันในลักษณะโอกาสใดกันบ้าง หัวใจของทุก ๆ วิชาดาบซามูไร  คือ การฝึกการออกดาบจริงจากฝักค่ะ   มีอยู่สองอย่างหลัก ๆ นะคะ  คือ Battou Jutsu และ Iaido อย่างแรก เน้นสถานการณ์รับเป็นหลัก  แม้นจะออกดาบเดียวเน้นทั้งรุกและรับ และมักสอนร่วมกับศิลปป้องกันตัวโบราณอื่น ๆ เช่น จิวจิตสุ โบจิตสุ ฯลฯ  ซึ่งมีทั้งหมดถึง ๑๘ ชนิดด้วยกัน อย่างหลัง  มักเน้นสอนดาบอย่างเดียว  เน้นการพัฒนากายใจ  ไม่ได้เน้นสอนร่วมกับอย่างอื่น  เกิดภายหลัง ตอนญี่ปุ่นรวมประเทศและไม่มีสงครามภายในแล้ว  นั่นคือ ยุคเอโด ทั้งสองอย่างนี้  ผู้ฝึกที่ฝึกไประดับหนึ่ง  อาจจะฝึก หรือไม่ฝึก  การใช้ดาบคมจริง ๆ ในการซ้อมออกดาบก็ได้  นั่นเป็นการฝึกการเจริญสติอย่างสูง เพราะอันตรายมาก และผู้ที่ใช้ดาบจริง  อาจเลือกฝึก tameshigiri หรือการฝึกทดลองคุณภาพของดาบด้วยก็ได้ ด้วยการตัดเสื่อตาตามิ  ที่ม้วนขนาดเท่าคอคน  แล้วแช่น้ำให้เหนียวค้างคืนไว้เป็นอาทิตย์ ๆ นั่นเองค่ะ  นี่คือสมัยนี้น่ะนะคะ  สมัยก่อน  อย่าให้ต้องยกตัวอย่างเลยว่าเขาซ้อมตัดกับอะไรบ้าง ดาบที่ดี  ฝีมือที่ดีเท่านั้น จึงตัดได้ดี เรียบ เร็ว พิสูจน์ได้ด้วยตาเปล่าและเสียง มีแต่ปรมาจารย์ชั้นสูงสุดเท่านั้น  ที่จะสอนโคริว บูโด ทั้งหมดนี้ได้ และทราบไหมคะว่า  กีฬา จันบาระ  ที่คุณคิดว่า  ไม่ต้องฝึกวิชาดาบ  ก็แข่งได้นั้น  สองในสามผู้ก่อตั้งคือใคร? คือบรรดาบปรมาจารย์ดาบซามูไรโบราณเหล่านั้นน่ะค่ะ   ชื่อเดิมของจันบาระ  คือ ซาูมูไร สปอร์ต ค่ะ ี่ท่านที่สอนอาวุธโบราณ  ที่ท่านเสียดายว่า  เยาวชนรุ่นหลังจะไม่ได้เรียน ไม่ได้เล่นแล้ว  ถึงแม้ว่าเด็ก ๆ จะชอบวิ่งไล่ตีกันด้วยแท่ีงไม้อะไรไปตามเรื่องตามราวตามประสาเด็ก ๆ ก็ตาม การเล่นอย่างนั้นเรียกว่า จันบาระ ค่ะ แต่การมาประยุกต์เป็นกีฬา  ถึงเรียกว่า สโปจัง ค่ะ มันประจวบกับว่า  ได้วิศวกร  ช่วยออกแบบอาวุธที่ดัดแปลงอัดลมได้ให้ไม่เจ็บ ครบทุกอาวุธ จากนั้น  ภาษาอังกฤษต้องเรียกว่า  The rest is history. น่ะค่ะ ในทัวร์นาเม้นท์การแข่งขันจันบาระ หรือ ที่เขาเรียกกันว่า สโปจัง นั้น  เห็นชัดเจนว่า  ผู้ที่ฝึกวิชาดาบซามูไรโบราณมา  ไม่ว่าจะเป็น Iaido หรือ Battou Jutsu จะได้เปรียบมาก   มากกว่าที่คุณบอกว่า  ใครก็ได้ที่ฝึกมาให้ตีเป็น ป้องกันเป็น  ก็เล่นได้น่ะค่ะ เพราะหัวใจการใช้ดาบนั้น  เหมือนกัน และที่สำคัญ  ไม่ได้อยู่ที่การใช้ดาบค่ะ มันอยู่ที่อย่างอื่น   ซึ่งอธิบายลำบากมาก เพราะมันลึกซึ้งกว่าคำว่า "ใจ" เฉย ๆ มาก และที่สำคัญก็คือยังทำไม่ได้เหมือนกัน เนื่องจากคงต้องใช้เวลาฝึกชั่วชีวิต และถ้าดูเส้นทางประวัติศาสตร์ของศิลปป้องกันตัว และวิชาดาบของญี่ปุ่นแล้ว ก็จะเข้าใจว่า  ทำไมปรมาจารย์ดาบซามูไรโบราณ ที่สอนด้วยดาบเหล็กจริง ๆ ถึงอนุญาตให้ลูกศิษย์ไปทดสอบฝีมือในสนาม สโปจังได้ด้วย  ถ้าลูกศิษย์ต้องการทดสอบน่ะนะคะ ก็เพราะนั่นเป็นการจำลองสภาวะเหมือนจริงในสนามรบไงคะ  คือ ฟรีสไตล์  หรือ battle-style ซึ่งต่างกับเคนโด้ ที่มีข้อจำกัดมากมาย  ทั้งในการจับดาบ  ต้องจับสองมือเสมอ และท่าที่ตี  และจังหวะที่ตี ฯลฯ  เซนเซเรียกว่า  เป็น tournament-style ค่ะ ในสนามรบจริง  ไม่ได้มีข้อจำกัดแค่นั้นหรอกค่ะ จากที่อ่านข้างบนผ่าน ๆ  มีบางอย่างที่วัฒนธรรมญี่ปุ่นและไทยเหมือนกันค่เะ คือศิลปโบราณจริง ๆ เขามีไว้อย่างนั้น  คือสอนต่อกันได้  แต่ไม่สามารถทำเป็นกีฬาได้  เหมือนเช่น ศิลปป้องกันตัวโบราณ โคริว บูโดต่าง ๆ   มีไว้ฝึกพัฒนากายใจของผู้ฝึกเอง  เหมือนที่ข้างบนมีบอกว่า นักดาบไทย กับกีฬาฟันดาบไทย ไม่เหมือนกันน่ะค่ะ   ของญี่ปุ่นนั้น  ศิลปป้องกันตัวแบบโบราณ  จะไม่มีการแข่งแบบแพ้ชนะ  เพราะนั่นไม่ใช่จุดประสงค์การฝึก หากแต่ทักษะนั้น  ยังพิสูจน์ได้ว่า  นำไปใช้ได้จริงถ้าต้องการใช้  เพราะเวลาลงแข่งสโปจังหรือเวลาฝึกตัดด้วยดาบจริง  ทักษะเหล่านั้นมันพิสูจน์ได้เห็น ๆ แบบเนื้อ ๆ เลยค่ะ  ไม่ต้องคิดมาก เคยมีบทความที่ฝรั่งเขียนเปรียบเทียบไว้น่าสนใจอย่างหนึ่งค่ะว่า ถ้าเราอยากลองเดินไปบนพื้นโลกนี้ที่เต็มไปด้วยกรวด หิน ดิน ทราย อันแหลมคมที่อาจบาดเท้าเราได้  มีวิธีทำได้สองวิธี วิธีแรก คือ ปูพรมมันซะทั้งโลก  แล้วก็เดินไปเท้าเปล่า อีกวิธีหนึ่ง  คือ ใส่รองเท้าซะ บทความนั้นบอกว่า  เคนโด้  คือความพยายามที่จะปูพรมมันทั้งโลกน่ะค่ะ  ส่วน สโปจัง  คือ การใส่รองเท้าแล้วก็เดินไป การปูพรมทั้งโลกต้องใช้เงินเยอะกว่า  แ้ล้วก็ไม่มีทางที่จะปูได้ทั้งโลก  เราก็มีสิทธิ์เดินไปได้ไม่กี่ที่ใช่ไหมคะ เหมือนกับที่เคนโด้ ค่าอุปกรณ์การฝึกแพง  และบังคับจุดที่ตีได้แต้มไม่กี่จุด  ซึ่งไม่เป็นธรรมชาติของการต่อสู้ ต่างกับสโปจัง  คือ ค่าอุปกรณ์ก็ถูกกว่ามาก  ใคร ๆ ก็ฝึกได้  เหมือนกับซื้อรองเท้าคู่หนึ่ง ก็เดินไปไหนมาไหนได้ทั่ว  ตีตรงไหนก็ได้ เป็นธรรมชาติ  จับมือเดียวก็ได้  เปลี่ยนมือระหว่างสู้ก็ได้ จะบิดตัว ยืน ย่อ  หลบ หลีก ล่อ อย่างไรก็ได้ และตรงนี้ล่ะค่ะ  ที่สามารถนำเคล็ดลับของศิลปการต่อสู้ของซามูไรโบราณประเภทอื่น ๆ มาใช้ได้อย่างครบเครื่อง   ก็แล้วแต่จุดประสงค์ของการฝึก ของผู้ฝึกไปน่ะนะคะ เพราะในที่สุดแล้ว ถ้าจะอธิบายแบบทางโลก มันก็คือ อุปสงค์ กับอุปทาน ถ้าจะอธิบายทางธรรม  มันก็คื่อเรื่องของเหตุปัจจัย สวัสดีค่ะ จากคุณ : kenzen - [ 23 ม.ค. 50 03:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เป็นความเห็นและข้ออธิบายที่น่าสนใจ และให้ความรู้มาก ครับ ถ้าจะดูถึงหลักวิชาการต่อสู้แล้วนั้นเป็นจริงครับ ไม่ว่าจะมีกำเนิดมาจากที่ใดก็ตาม ประโยชน์ใช้ในการต่อสู้กับสัตรูภายนอกเป็นส่วนน้อยที่สุด แต่เป็นหลักหรือเส้น ทางที่จะต่อสู้ กับกิเลสของตัวเองในช่วงชีวิต เป็นส่วนใหญ่ ครับ การร่วมแข่งขันกีฬา ก็เช่นกัน ผู้แข่งขันอาจสามารถนำเอาประสบการณ์ ถึงสมควรและไม่สมควรมาเป็นประโยชน์ กับตนเอง หรือเป็นเครื่องแสดงความเก่งกาจของตัวเองก็ได้ ผมมองเพียงเป็นเส้นทาง ระหว่าง นักดาบ กับ นักกีฬาดาบแตกต่างกัน เสมือนสีขาว กับสีดำ เพราะมีสีขาว เราจึงทราบว่าสีดำเป็นอย่างไร และตรงกันข้าม ครับ ถ้ามีโอกาสควรจะมีประสบการณ์ทั้งสองเสียก่อน จึงจะทราบว่า ที่แท้จริงแล้วจะเดินในเส้นทางไดแหละ ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 23 ม.ค. 50 08:00:53 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อยากจะถามพีเคนเซ้นคับ เท่าทีพีทำการวิจัยมา พีเคยเห็นการฝึก ฟันแบบ สำรวมสามาธิ 1 นาที แล้ว ฟันน 1ครั้งฝึกทุกวัน  "วันละ 1000 ไม้" พีเคยได้ยิน หรือเห็นอะไรทำนองบางไหมคับ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 50 16:23:54 จากคุณ : win (win_mma) - [ 23 ม.ค. 50 16:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ขอบคุณคุณ kenzen มากครับ ได้ความรู้มากมายเหมือนกัน สโปจัง จากคุณ : ปูเสฉวน - [ 23 ม.ค. 50 22:31:36 A:125.24.219.83 X: TicketID:134540 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ไหงพิมพ์ไม่ขึ้น เอาใหม่ สโปจัง มาจากคำว่า สึโปะ(จากคำว่าสปอร์ต) และ จัง ตัวอักษรหน้าจากคำว่า"จัมบาระ"หรือเปล่าครับ ส่วนโบจึตสุผมจำได้ เป็นวิชาพลองโบราณของญี่ปุ่น จากคุณ : ปูเสฉวน - [ 23 ม.ค. 50 22:34:20 A:125.24.219.83 X: TicketID:134540 ]

ความคิดเห็นที่ 83 งืมๆ ถ้าฟันดาบไทย เปลี่ยนเป็นเรียก ว่า ดั๊บจัง หรือ กาบี้จัง อาจจะมีวัยรุ่นสนใจมากขึ้น ขออภัยครับ ล้อเล่น...อุอุอุ จากคุณ : Ramin&Indra - [ 24 ม.ค. 50 03:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ชื่นใจครับ ที่คุณkenzen สนใจจะเรียนของไทย และยังได้มาให้ความรู้ดาบญี่ปุ่นด้วย นึกไม่ถึงว่าแม้คนที่คิดว่ารู้จักวิชาดาบญี่ปุ่นเป็นอย่างดียังเข้าใจอะไรผิดๆไปเยอะมาก แล้วดาบไทยนี่ไม่ต้องพูดถึงครับ ถ้าคุณkenzen สนใจจะสนทนาเรื่องดาบไทยเชิญได้ครับ http://www.siamfighter.org/dojointroshow.php?index=4 จากคุณ : คนรักดาบไทย - [ 24 ม.ค. 50 22:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 85 . น้องคนรักดาบไทย ครับ ขออภัยด้วยที่ไม่ต่อความในกระทู้ จะได้ไม่ยาวเกินไป พี่เอากฎิกาฟันดาบไทย มาเปิดเป็น กระทู้ใหม่ และถือเป็นคำตอบ จาก ข้อแนะนำของน้อง ครับ จากคุณ : พลายทมิฬ - [ 28 ม.ค. 50 11:01:24 ]