PANTIP.COM : S5288475 --[" B - Kickz Cafe' ประจำวันที่ 4 เมษายน 2550 " รองเท้าที่เคารพ!!]-- [B-Kickz]

--[" B - Kickz Cafe' ประจำวันที่ 4 เมษายน 2550 " รองเท้าที่เคารพ!!]--

อย่าแปลกใจนะครับ ที่ " B - Kickz Cafe' วันนี้ไม่ได้มาจากออกญาเตียคนเดิม
แต่มาจากผมขุนสมันจังราย หรือ น้าหมันที่เคารวย ของเพื่อน ๆ นั่นเอง

นั่งรอตั้งแต่เที่ยงคืน ยันนี่ ตี 3 กว่าเข้าไปแล้ว ก็ยังไม่เห็น Cafe' จากนายเตียแต่อย่างใด
คาดว่า ถ้าไม่ทำงานเลิกดึก ก็คงโทรคุยอยู่กับมเหสีหมีแพนด้าแน่ ๆ

อย่ากระนั้นเลย เพื่อไม่ให้ห้องขาดสีสันจนเกินไปนัก ผมก็ขอยึดหัวหาด Cafe' ในวันนี้เสียเลย
ครับ ทุกวันนี้ ผมเปลี่ยนสปีซี่ย์ จาก มนุษย์ กลายเป็น นกฮูก คือ นอนตอนกลางวัน
และ ตาสว่างตอนกลางคืน บางวันก็ไม่มีอะไรทำ เสียดายที่ Camfrog เครื่องผมมันเข้าไม่ได้ซะแล้ว
ก็เลยไม่รู้จะทำอะไร งี้แหล่ะครับ คนว่างงานตัวจริงอย่างที่ไอ้ย้งมันโทรมาแขว่ะผมอยู่เรื่อย ๆ นั่นแหล่ะ

ผมรู้นะว่ามันก็ห่วงผมเหมือนกัน อายุปูนนี้แล้ว เพิ่งจะเริ่มต้นเปลี่ยนแปลง
ในฐานะเพื่อนสนิทคนหนึ่ง มันก็คงห่วงผมบ้างนั่นแหล่ะ
ที่มันห่วง ไม่ใช่ว่ามันห่วงว่าผมจะเดือดร้อน แต่มันห่วงว่าตัวมันเอง จะเดือดร้อนมากกว่า T_T

555555

เอาล่ะ อารัมภบทกันยืดยาวตามประสาคนแก่หัวใจอ่อนแอกันไปแล้ว
ก็ขอเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

"เพื่อน ๆ จำรองเท้าที่เราใส่เล่นบาสครั้งแรกได้ไหมครับ"

ผมว่า ร้อยทั้งร้อยในหมู่พวกเรานี่ รองเท้าที่เริ่มก้าวกระโดดกับเรามาคู่แรก ก็คงไม่พ้น "นันยาง" แน่ ๆ

"นันยาง" รองเท้าผ้าใบนักเรียน สีดำ / น้ำตาล / ขาว ตามแต่ชุดของสถาบันใดจะกำหนด
รองเท้าที่ขึ้นชื่อว่า หนึบที่สุดในบรรดารองเท้าทั้งหลาย หนึบขนาด ไนกี้เรียกพี่
รีบอค เรียกน้า อาดิดาส เรียกปู่ แอนด์วันเรียกพ่อ กันเลยทีเดียว

ไม่มีรองเท้าคู่ใด ใส่แล้วคล่องตัวเท่ากับนันยาง แม้ว่าจะเป็นรองเท้าบาสแบบ low ก็ตามที

แต่ทว่า นันยางดีขนาดนี้ แล้วทำไมเราถึงไม่ควรใส่นันยางในการเล่น
ก็อย่างที่เพื่อน ๆ รู้กันนั่นแหล่ะครับว่า นันยาง ไม่ใช่รองเท้ากีฬา
และที่สำคัญ ไม่ใช่รองเท้าบาส นันยางไม่ช่วยเซฟข้อเท้า เวลาลง
ไม่เซฟหัวเข่าเวลาย่อตัว และ แลนดิ้ง!!!

นันยางทำผมเข่าเสียตั้งแต่จบมัธยม ผมเดินไม่ได้เกือบ ๆ 2 เดือน เนื่องจากหัวเข่าเสื่อม
ครับ ตอนนั้นผมจัดเข้าขั้นบ้าเลยทีเดียว เมื่อก่อนผมเป็นนักวอลเล่ย์บอลให้จังหวัดสมุทรปราการ
หันมาเล่นบาสตอน ม. 5 ผมใช้เวลาเพียง 2 ปีเท่านั้น ก็สามารถทำให้เข่าตัวเองเสียได้
ทุกวันนี้ เวลาเดิน จะได้ยินเสียงเข่าตัวเองดัง กึก กึก กึก อยู่ตลอดเวลา T_T

ด้วยความที่บ้ากระโดด เหมือนนายเตียไม่มีผิด โดยที่ตัวเองไม่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้
ทำให้มุฝึกซ้อม ทำทุกอย่างเพื่อให้กระโดดสูงขึ้น เพราะอยากจะเอาลูกบาสยัดไปในห่วงโดยตรง

แน่นอน ผมทำได้ตามที่หวัง แต่ทว่า ก็ต้องแลกกับเข่าที่เสียไปแบบไม่สามารถเรียกมันกลับมาได้
อยากไปหาหมอให้เค้ารักษาเหมือนกัน เพราะวันดีคืนดีมันก็เจ็บขึ้นมา ประกอบกับอายุที่มากขึ้น
แต่ได้ยินค่ารักษาแล้ว ขนหัวลุก ยอมเดินไม่ได้ดีกว่า T_T

แน่นอน ว่า ผมต้องโทษตัวเอง จะไปโทษรองเท้าก็คงไม่ถูกนัก
แต่ส่วนนึง มาจากรองเท้าพวกนี้ ผมเห็นเด็ก ๆ หลายคน ที่พอเวลาลงไปเล่นแล้ว
เดินออกมาเปลี่ยนเป็นนันยาง โดยอ้างว่า วิ่งไม่ออก โดดไม่ถนัด ก็ได้แต่เตือน ๆ ไป
ว่า ทนซักนิด เดี๋ยวมันก็ชินไปเอง เพื่อร่างกายในภายภาคหน้า จะได้เอาไว้ใช่เล่นได้ตลอดไป
ไม่ต้องมาจะทำอะไรก็กลัวไปหมดเหมือนเช่นเรา จะกระโดดก็กลัว จะวิ่งก็กลัว

ผมเปลี่ยนจากนันยางมาใส่รองเท้าบาสครั้งแรก ก็ตอนที่รักษาเข่าจนหายเจ็บแล้วนั่นแหล่ะ
มันจำเป็นจริง ๆ ที่ต้องหารองเท้าให้ถูกประเภท แม้ว่ามันจะสายเกินไปแล้ว แต่ผมก็ยังอยากที่จะเล่นอยู่

รองเท้าคู่แรกที่เป็นรองเท้าบาสในตอนนั้นที่ผมมีโอกาสได้เป็นเจ้าของ
คือ Reebok Pump ที่ออกญาเตียเอามาให้ดูนั่นแหล่ะ โชคดีเป็นของผม
เมื่ออาจารย์ได้มาฟรี ๆ แล้วใส่ไม่ได้ ก็ยกให้ผมที่เป็นศิษย์รัก

ผมใช้เวลาไม่ถึงครึ่งปี กับรองเท้าคู่นี้ เปลี่ยนพื้นใหม่ ครั้งละ 100 บาท (สมัยนั้น) 3 รอบ!!!
ก็ถึงเวลาปลดประจำการ เนื่องจากสภาพเกินจะเยียวยาเสียแล้ว
คู่ต่อมา คือ LA Gear รุ่นที่มีไฟกระพริบ เพื่อน ๆ คงจำกันได้ ถึงรองเท้าที่มีไฟกระพริบเวลาวิ่ง

เก็บตังค์ 1 ปีเต็ม เพื่อรองเท้าบาส 1 คู่ ผมจำได้ราคาในตอนนั้น 3942 บาท
ใส่ไปเล่นวันแรกด้วยความมั่นใจ และก็โดนตบติดแป้น แบบ แป้นแทบแตก T_T
หลังจากนั้น LA Gear คู่นี้ก็เป็นที่จดจำของคนเล่นทั้งสนามในตอนนั้น

"มันมาแล้ว รองเท้ามีไฟ ที่โดนตบติดแป้น"

แสรดดดดดดดดดด จำแม่นเลยนะมรึงนะ T_T

หลังจากนั้นเป็นต้นมา มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมลืมเอารองเท้าไปที่สนามด้วย
ก็เลยหายืมเอาแถว ๆ นั้น ปรากฎว่า ได้นันยางมา 1 คู่

"เอาวะ เล่นไปก่อน ดีกว่าไม่มีรองเท้า"

ครับ เวลาผ่านไป ตรีนเราก็เปลี่ยนแปลง กลับมาคราวนี้ นันยางที่เคยดีที่สุด
กลับกลายเป็นรองเท้าที่ใส่แล้วปวดตรีนที่สุด

นั่นเนื่องมาจากว่า นันยาง ไม่มีอุ้งเท้า เป็นพื้นเรียบ ๆ ธรรมดา ๆ
เท้าเรา เมื่อใส่แต่รองเท้าบาส มันจะมีอุ้งเท้าขึ้นมาเอง และปรับสภาพตรีนให้เข้ากับรองเท้าที่สวมใส่
พอกลับไปใส่แบบไม่มีอุ้งเท้าอีกทีนึง จึงทำให้ปวดตรีนโคตร ๆ

นั่นทำให้ผมพร้อมที่จะยืนยัน นั่งยัน และ นอนเอายันเลยว่า

ถ้าจะเล่นบาส ควรใส่รองเท้าบาส อย่าทะลึ่งไปใส่นันยาง ถ้าคุณอยากจะเล่นไปนาน ๆ
มันคล่องตัวก็จริง มันสบายก็จริง มันหนึ่บก็จริง แต่เข่า และเท้าคุณ มันก็จะเสียไปด้วย นี่ก็เป็นเรื่องจริงเหมือนกัน!!!

ก็อย่างที่บอก ทุกวันนี้ ผมอายุ 30 เข้าไปแล้ว ผ่านมือหญิงมา เอ้ย ผ่านรองเท้ามานับคู่ไม่ถ้วน
โดยเฉพาะช่วงหลัง ๆ นี่ ที่สำส่อนทางรองเท้าเป็นอย่างมาก ใส่มั่วไปหมด

แต่เท่าที่เคยใส่มาทั้งหมดนั้น มีอยู่เพียง 1 คู่เท่านั้น ที่ผมใส่แล้วรู้สึกดีมาก ๆ
นั่นก็คือ รองเท้าของ เจ้าเมืองเกลือ T_T

Nike Air คู่สีขาว ที่มีสายคาดสีดำของมันนั่นแหล่ะ วันนั้นมันเอามาให้ผมลองใส่เล่น
ปรากฎว่า วิ่งเป็นจรวด โดดเป็นกุ้งเลยทีเดียว

กำลังคิดอยู่ว่า เมื่อไหร่ที่มันใส่มาอีก ผมจะหาโอกาสขโมยมาซะให้รู้แล้วรู้รอด
ก็ยังแปลกใจอยู่ว่า รองเท้าตัวเอง เกือบ 50 คู่ ซื้อมา ใส่ไม่สบายเท่ารองเท้าคนอื่น!!!!

สงสัยจะเป็นตรรกะโลกแตกแน่ ๆ กับเรื่องเหล่านี้

เหมือน ๆ กับ "แฟนคนอื่น มักจะสวยกว่าแฟนเราเสมอ!!!"
แต่อันนี้เป็น "รองเท้าคนอื่น มักจะดีกว่ารองเท้าตัวเองเสมอ!!!"

ครับ จบข่าว " B - Kickz Cafe' ประจำวันที่ 4 เมษายน 2550 "

สวัสดี!!

ปล. คู่ที่มันใส่นี่แหล่ะ ระวังไว้ให้ดี ซักวันตรูจะเอากลับบ้าน 5555555

[คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง]

จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 4 เม.ย. 50 03:31:51 ]