เคยเล่าไปนานมาแล้ว เอามาให้อ่านกันอีกรอบก็แล้วกันครับ!!!
เมื่อวานซืนนี้มีเวลาว่างในตอนเย็น ๆ ผมเลยออกไปเล่นบาสที่สนามแถวบ้าน
ซึ่งไม่ได้ไปมาซักระยะแล้ว เนื่องจากไปเจอเอาเด็กสเปรช ที่มีชื่อว่า แก๊งค์ลูกหมู
* แก๊งค์ลูกหมู *
คือ แก๊งค์เด็กน้อย อายุไม่น่าจะเกิน ม.1 T_T
มาเป็นแก๊งค์ มีหัวหน้าเป็นไอ้อ้วน ใส่เสื้ออินเตอร์มิลาน!!!
มีหน้าที่ มาแสดงความฉลาดของตัวเองให้เพื่อน ๆ รู้ และ กร่างที่สุดในหมู่บ้านทั้งที่ตัวเท่าลูกหมู!!!
เป็นคน ๆ เดียวที่บอกว่าการก้าว 2 ก้าว เป็นการเลย์อัพที่ผิดกฎ T_T
ที่ถูกก็คือ ก้าวเดียวเท่านั้น!!!! โดยมันอ้างว่า แม่มันสอนมาอย่างนั้น
สิ่งที่แม่สอน ถูกเสมอ แสร๊ดดดดดดดดด เสียเซลฟ์เลยตรู
แสดงว่าตรูข้า เลย์อัพผิดมาตั้งแต่เกิดเลยสิเนี่ย ฮือออออออออออ
แก๊งค์ลูกหมู มีพาหนะเป็นจักรยานคันน้อย ปั่นกันมาเป็นแก๊งค์ ประมาณ 4-5 คน และแต่ละคน ก็หุ่นน้อง ๆ หมูทั้งนั้น T_T
ตัวเล็กที่สุด ไม่น่าจะเกิน ป.2 เพราะแค่ลูกบาส มันยังต้องอุ้มเอาเลย ตัวมันนิดเดียวเองนะ T_T
แก๊งค์ลูกหมู ชอบมาแย่งคนแก่ ๆ อย่างผมเล่น แย่งเล่นไม่พอ ยังแย่งลูกบาสผมไปเล่นอีก T_T
ผมจะกลับบ้านก็ไม่ได้ ต้องนั่งรอแก๊งค์ลูกหมูเล่นกันให้จบก่อน
แถมต้องปีนกำแพงไปเก็บลูกบาสของตัวเองมาให้มันอีก
เมื่อวานนี้ผมเลยมีโอกาสได้กลับไปเล่นอีกครั้ง
หลังจากที่สนามร้างมานานมากแล้ว ฝุ่นเกาะเต็มไปหมด เพราะถ้าผมไม่เล่น
ก็ไม่มีคนเล่นเหมือนกัน (ส่วนแก๊งค์ลูกหมู คาดว่า โดนจับไปหมดตั้งแต่ตรุษจีนแล้ว)
ก็เป็นเรื่องแปลกที่เมื่อวานนี้ ผมไปเล่น ก็ดันมีคนมาขอเล่นด้วยซะงั้น
มากัน 3 คน เป็นผู้หญิงล้วนครับ นัยว่าปิดเทอม เลยพาเพื่อนมานอนบ้าน
แล้วก็พากันมาออกกำลังกาย โดยมีไอ้แก่นี่เล่นอยู่คนเดียวตั้งแต่แรก
"น้าคะ ๆ หนูขอเล่นด้วยได้ไหมคะ"
"เอ่อ เชิญครับ เชิญ"
"น้าเล่นคนเดียวเหรอคะ"
"เอ่อ ครับ เล่นคนเดียว" ในใจคิด เรียกพี่ไม่ได้เหรอวะ T_T
"น้าตัวสูงจัง"
"เดี๋ยวกรูถีบบบบบบ เรียกน้าอยู่นั่นแหล่ะ" (เอ่อ อันนี้ผมเขียนเล่นนะครับ ไม่ได้พูดจริง ๆ หรอก)
ใครจะปฎิเสธลง มีสาว ๆ มาขอเล่นด้วยสักที ผมก็โอเคน่ะสิครับ
ก็ตามประสา น้องเค้าก็เล่นไม่เป็น แต่มาขอผมเล่นด้วย จะทำอะไรก็ทำ
ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
"โอ๊สสสส มีผู้หญิงมาขอเล่นด้วยเว้ยยยยย" ผมลิงโลดอยู่ในใจคนเดียว T_T
จนในที่สุดเหตุการณ์ก็เกิด เมื่อมีไอ้หนุ่มคนหนึ่ง มาขอเล่นด้วย
จากการกระซิบของน้องผู้หญิงทั้ง 3 คนนั้นบอกว่า ไอ้คนนี้แหล่ะ
ที่มันเดินสวนกับน้องเค้า ตอนจะออกมาเล่นบาส มันถามว่า จะไปไหนกัน
น้องเค้าบอกว่า จะไปเล่นบาส มันเลยรีบวิ่งกลับบ้าน ไปเปลี่ยนชุด
แล้วก็รีบวิ่งออกมา!!!!
มิน่าล่ะ หูดำมาแต่ไกลเลยมรึงเอ๋ย วิ่งกระหืดกระหอบเป็นหมูหอบแดดมาเลย
ร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นหัวว่าจะมาเล่น
พอมีสาว ๆ มาเล่นละก็ มาเชียวแหล่ะเอ็ง ไอ้หูดำเอ้ย...
จะขอเล่นกับสาว ๆ หน่อยก็ไม่ได้ ชอบมาขัดความสำราญเสียจริง T_T
สันดานมันเลวมาก ผมไม่เคยเจอใครที่สันดานเสียขนาดนี้มาก่อน
มันมาถึงก็ไม่ถามเลยว่า จะให้มันเล่นด้วยหรือเปล่า จะขอซักคำก็ไม่มี
มาถึงก็มาจัดทีมเฉยเลย ในสนามมีอยู่ 4 คน ผู้หญิง 3 ผู้ชายมีผมคนเดียว
พอมันมา มันก็จัดทีม มันเลือกเอาผู้หญิง 2 คนไปอยู่ทีมมัน ทิ้งไว้ทีมผมคนนึง!!!
ผมจะไม่เคืองมันเลย ถ้ามันเลือกเอาหน้าตาไม่ดีไปอยู่ทีมมันแล้วทิ้งคนหน้าตาดีไว้ที่ผม
แต่นี่ เจือกเลือกเอาน้องหน้าตาดี ๆ ไปหมด ทิ้งผมไว้กับปลาพะยูนเกยตื้น!!!!
"เลือกดีจังเลยนะมรึงนะ" ผมคิดอยู่ในใจ
ก็ไม่ว่าอะไร อยากทำอะไรก็ทำ เหตุการณ์ก็น่าจะดีไปตลอด
แต่ว่า มันไม่เป็นอย่างนั้น เมื่อไอ้หูดำนี่ มันเล่นบาสไม่เป็น!!!
เล่นไม่เป็นไม่ว่า แต่เจือกคุย คุยจังเลยว่ามันน่ะ เป็นประธานสโมสรนักศึกษา
มหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศไทย ไม่รู้ว่ามันจะคุยทำไม
ไม่มีใครอยากรู้เรื่องมรึงซักหน่อย!!!
น้องพะยูน หันมาหาผม ทำหน้าตาแปลก ๆ ถามผมว่า
"ใครถามเค้าอ่ะพี่"
ผมก็ได้แต่ยิ้ม ๆ ไม่ได้ตอบว่าอะไร แต่คิดในใจว่า "กรูก็ไม่รู้เหมือนกัน T_T"
และเมื่อมันเล่นไม่เป็น มันจึงทำแต้มไม่ได้ ส่วนผู้หญิง 2 คนนั่นก็เล่นไม่เป็นเหมือนกัน
ในสนามมีผมเล่นเป็นอยู่คนเดียว แต่ผมก็เงียบ ๆ ปล่อยมันไป มันเป็นใครก็ไม่รู้ ผมไม่รู้จัก
รีบ ๆ เล่น รีบ ๆ เลิก กรูจะได้กลับบ้านซะที เริ่มจะเบื่อแล้ว....
มันเล่นไป มันก็พล่ามไปไม่ได้หยุดปาก ไม่รู้ว่ามาเล่นบาส หรือมาโฆษณาสรรพคุณตัวเองกันแน่!!!!
"เนี่ย ๆ ผมอ่ะนะเป็นนักกีฬาของมหาลัย..."
"ผมเป็นประธานองค์การนักศึกษาของ...."
"โธ่น้อง ที่มหาลัยพี่ เค้าเล่นกันเป็นทีมกว่านี้เยอะ"
"มหาลัยพี่เนี่ยนะ โหย นักกีฬาเก่ง ๆ เยอะ ที่นี่สู้ไม่ได้หรอก"
มันพูดพร้อมหันมามองหน้าผม
ผมก็ได้แต่ยิ้ม และก็คิดในใจ
"เออ ถ้าให้กรูเก่ง แล้วต้องไปเล่นกับน้อง กรูเลือกเล่นไม่เก่งอย่างนี้ต่อไปดีกว่า"
ยัง เท่านั้นยังไม่พอ มันโฆษณามหาลัยมันยังไม่พอ มันยังสอนด้วย!!!!
"น้อง ๆ ส่งมาเลย เดี๋ยวพี่ทำแต้มเอง"
"น้องครับ จับลูกบาส ระวังมือด้านนะ"
"นี่ ๆ ต้องเลี้ยงอย่างนี้"
"ต้องชู๊ตอย่างนี้"
ท่าที่มันทำ ทุเรศสุด ๆ ถ้าผมเป็นคนเล่นไม่เป็น แล้วมาเจอไอ้หูดำนี่สอน
ผมยอมเล่นไม่เป็นตลอดชาติดีกว่า T_T
แล้วตัวมันเองก็เล่นไม่เป็น ไม่รู้ว่าทำไมมันกล้าสอนเค้านะ มันกล้าจริง ๆ
ผมมองแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ
"เฮ้ออออ ไปกินยาอะไรมา ทำไมถึงได้มั่นใจขนาดนั้น T_T"
มันสอนเค้า แต่ตัวมันเองจับบอลได้ ไม่เคยส่ง ทั้งที่คนอยู่ในทีมมันอีกตั้ง 2 คน
มันจะเล่นเองตลอดศก อ่ะ ผมก็ไม่ว่าอะไร เรื่องของเค้า ทีมของเค้า
ส่วนน้องพะยูนทีมผม ผมก็จ่ายให้กะให้เกิดกันเลยงานนี้ ชู๊ตไม่ลง ผมก็เก็บบอลมาส่งให้
ผมไม่ค่อยได้ทำอะไร เพราะอีกฝั่งนึงก็มั่วทั้งทีม โดยเฉพาะไอ้หูดำนี่
แล้วอยู่ ๆ มันนึกยังไงก็ไม่รู้นะ มันขอเปลี่ยนตัวเอาน้องพะยูนที่อยู่ทีมผม
ไปอยู่ทีมมัน แล้วส่งน้องน่ารัก ๆ หุ่นดี ๆ มาอยู่ฝั่งผม!!!
ตลอดเกมส์ ผมไม่ได้พูดอะไรเลย แต่นี่ผมแปลก ๆ ก็เลยถามมันไปว่า
"เปลี่ยนทำไมล่ะ"
คำตอบมันกวนตรีนมากครับมันตอบกลับมาว่า
"น้องคนนี้เค้าเล่นไม่เป็น ผมเลยขอเปลี่ยน"
แสรดดดดดดดดด อย่างกับมรึงเล่นเป็นงั้นแหล่ะ ไปว่าเค้า
ผมหันไปมองหน้าน้องผู้หญิงที่โดนเปลี่ยนตัวกับน้องพะยูนมาอยู่ฝั่งผมแล้ว
เห็นน้องเค้าทำหน้าเบ่ะ ๆ ประมาณว่า กรูก็เอือมกับมรึงเต็มทนแล้ว ไอ้อ้วนเอ้ย!!!!
เอาล่ะ ไม่ว่ากัน อยากเปลี่ยนก็เปลี่ยน
แต่แล้วผมก็รู้ว่า ทำไมมันถึงได้เปลี่ยนตัวน้องคนสวยนี่มาอยู่ฝั่งผม
เพราะว่า พอผมจ่ายบอลให้น้องคนสวยนี่ มันจะต้องรีบเข้าไปกันทันที
แล้วกีฬาบาสฯ ก็รู้ ๆ กันอยู่ ว่ามันกัน กันแบบถึงลูกถึงคนขนาดไหน (ถ้าเล่นกันแบบจริง ๆ จัง ๆ นะ)
ผมไม่แน่ใจว่า ไอ้หูดำนี่กำลังคิดว่า น้องผู้หญิงคนนี้เป็นทีมชาติหรืออย่างไร
ทำไมต้องกันแบบโดนตัวกันขนาดนั้นด้วย ทำไมไม่ห่วงบ้างว่า
ตัวมรึงจะไปโดนตัวน้องเค้าหรือเปล่า!!!
มันกันจนน้องผู้หญิงคนนั้น ต้องโยนบอลทิ้ง ผมเริ่มทนไม่ไหว หันไปบอกมันว่า
"เฮ้ย น้อง ทำไมกันน้องเค้าอย่างนั้นล่ะ น้องเค้าเป็นผู้หญิงนะ"
"อ้าว ไม่กันแล้วผมจะปล่อยให้เค้ายิงเหรอ"
อ๊ะ ไอ้ชิบหาย!!!!
ที่มันตอบก็ถูก.......... แต่ผิดกาละเทศะอย่างแรง
ทีกับน้องพะยูนเมื่อกี๊นี้ กรูก็จ่ายให้เค้ายิงกระจาย ทำไมไม่เห็นมรึงเข้าไปกันบ้าง
พอเปลี่ยนมาเป็นน้องคนสวยนี่ มรึงกันจนจะจับน้องเค้าทำเมียอยู่แล้ว
ผมก็ไม่ใช่คนดีเด่อะไรนัก แต่ผมก็ไม่ชอบกับ
การกระทำอย่างนี้ซักเท่าไหร่ ผมเลยบอกมันไปว่า
"เอางี้ แน่จริงน้องมากันพี่ดีกว่า พี่ทำแต้มเยอะกว่าน้องผู้หญิงนั่นตั้งเยอะ"
มันคงโมโห ที่ผมไปขัดความสำราญกับการหาเศษหาเลยกับน้องคนสวย
เมื่อผมท้า มันก็ต้องมากันผมแทนที่จะไปกันน้องคนสวยที่อยู่ทีมผมนั่น
แน่นอนครับ ว่ามันกันผมไม่อยู่ มันตามผมไม่ทัน อ้วนซะขนาดนั้น
ผมก้าว ๆ เดียว ผมก็หลุดมันแล้ว ดูเหมือนว่า ไอ้หูดำนี่จะโมโหผมอย่างแรง
มีอยู่ลูกหนึ่ง มันโยนเข้าไปในกอต้นเข็ม ซึ่งปลูกไว้รอบ ๆ สนามนั่น
ผมก็เดินไปเก็บ มันตะโกนบอกมาว่า
"ระวังงูนะพี่ งูบนหัวพี่น่ะ ระวังนะ"
ผมชะงักกึก จากคนที่ไม่พูดอะไรเลยทั้งเกมส์ ผมหันมาหามัน ถามมันแบบห้วน ๆ ว่า
"เมื่อกี๊มรึงพูดอะไร เก็บปากไว้กินข้าวดีกว่าน้อง!!!!"
ยืนรอมองหน้ามันซักพัก ว่ามันจะเดินมาเอาเรื่องผมหรือเปล่าที่ไปแนะนำให้มันเก็บปากไว้
แต่มันก็นิ่ง ๆ ส่วนน้องผู้หญิงนั่น อารมณ์นั้นคงอยากจะเลิกแล้วแหล่ะ แต่ก็ยังเล่นกันต่อ
น้องคนสวยทีมผม กับ น้องพะยูนที่เคยอยู่ทีมผม เดินมาบอกผมให้ใจเย็น ๆ
ซึ่งผมก็ยิ้ม ๆ ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่คิดในใจว่า น้องมาเตือนพี่ พี่ก็ดีใจ
แต่ถ้าจะให้ดี น้องเอาเบอร์โทรน้องคนสวยนี่ให้พี่ดีกว่าไหม T_T
เอาล่ะครับ เกมส์ดำเนินต่อ ทีนี้ ผมก็แปรสภาพเป็นทีมชาติไปในทันที
เพราะไอ้หูดำนั่น กันผมแบบจะเอาผมเป็นเมียมัน ทั้งผลัก ทั้งดึง
มีอยู่ลูกหนึ่ง ที่ผมกระโดด แล้วโดนมันดึงเสื้อลงมา หลังแทบหัก
ก็โอเค ผมเป็นคนใจเย็น ไม่ได้ว่าอะไร เกมส์กีฬามันก็ต้องมีดึงมีผลักกันบ้างเป็นธรรมดา
แต่ทีนี้ มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น เมื่อมันเอาจริง และสิ่งที่ผมเตือนมันไปเมื่อกี๊นี้
ว่าให้ระวังปาก กลับกลายเป็นผมที่โดนเอาซะเอง!!!!
มันหันหลังให้ผม แล้วก็เอาหัวโขกหน้าผม เนื่องจากว่า ตัวมันเตี้ยกว่าผม
หัวมันจึงได้แค่ปากกับคางผมเท่านั้น
"เป้งงงงงง" เสียงหัวมัน กับปากผมปะทะกัน
ได้ผลครับ ปากผมแตกกระจาย เลือดกลบปาก!!!!
ผมรู้สึกตัวก็ตั้งท่าจะเอาเรื่องมันทันที แต่ทำอะไรมันไม่ได้ เนื่องจากว่า
มันหันมาบอกว่า
"ขอโทษ!!!!"
ผมจึงต้องชะงักไว้เท่านั้น การขอโทษสำหรับผม ถือเป็นเรื่องที่ควรกระทำ
กับกีฬาชนิดนี้ เพราะกระทบกระทั่งกันแรงอยู่แล้ว
ไม่เป็นไร ปากแตกจนชินเสียแล้ว
หลังจากนั้น มันก็เจาะยางผมอีกรอบ โดยเอาเข่ามันมากระทุ้งตรงข้อพับผม
"เอ้า ไอ้ชิบหาย ข้อพับกรูไม่ใช่ข้อพับประตูนะโว้ย!!!!"
ขาก็เป๋ไปตามระเบียบ T_T
"ขอโทษ"
มันขอโทษอีกครั้ง พร้อมทำหน้ายิ้ม ๆ ผมรู้ดีว่ามันไม่ได้ตั้งใจจะขอโทษจริง ๆ หรอก
เพราะหลังจากนั้น ยังมีตามมาอีกหลายที ผมรู้อยู่แล้วว่ามันตั้งใจจะเล่นผมเลยแหล่ะ
แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ตราบใดที่ยังไม่น่าเกลียดก็ปล่อยไป
แต่ยิ่งหนักเข้า ๆ ผมเริ่มทนไม่ไหวเหมือนกัน
ผมก็คน ไม่ใช่พระที่ละทางโลกแล้ว จะยกโทษให้ตลอดศกได้อย่างไร....
ได้เลยจัดให้ อยากได้ก็จัดให้ตามออร์เดอร์!!!!
นึกภาพตามผมนะครับ
ผมยืนหันหลัง ถือบาสไว้เหนือหัว โดยมีไอ้หูดำนี่ ยืนคอยประกบผมอยู่ข้างหลัง...
ผมเอนตัวพิงมัน ไอ้หูดำเอามือยันไว้ยืดตัวขึ้น
ผมเอาลูกบาสลงมาไว้ตรงระดับหน้าอก เอี้ยวตัวเหมือนจะไปทางซ้ายแต่ไม่ได้ไป
ไอ้หูดำก็ยังกันผมอยู่ คราวนี้ มันเอามือที่ผลักผมออกจากข้างหลัง
แล้วอ้าแขนในลักษณะกันตัวผม ไม่ให้ผมไปทางไหนได้ ไม่ว่าซ้ายหรือว่าขวา....
ผมรอจังหวะนี้อยู่นานแล้ว มันเอามือมาพยายามจะล้วงลูกบาสออกจากมือผม
นึกนะครับ ว่าหน้ามันจะต้องเผยอมาทางด้านไหล่ผมนี่แหล่ะ
และจังหวะนั้นเอง ที่ผมชักศอก!!!!!
"เป๊ะ..................."
แอนตาซิลไม่กล้าจ่าย กับขุนศอกไร้น้ำใจอย่างผมนี้
ผมหันกลับไป แล้วบอกมันนิ่ม ๆ ว่า
"ขอโทษ!!!!"
มันมองหน้าผม แล้วก็เดินกลับบ้านไปเลย ในสภาพที่เลือดท่วมหน้า
เอาน่ะ แลกกัน ปากกรู ข้อพับกรู เสื้อกรู(ที่ยืดเพราะเอ็งดึง) หลังกรูที่โดนกระแทก ฯลฯ
กับโหนกคิ้วเอ็ง!!!
เอ็งได้เปรียบนะเนี่ย เห็นไหม ได้ไปตั้งเยอะ กรูเอาคืนทีเดียวเองคุ้มนะเนี่ย!!!
สรุป การแข่งขันครั้งนี้ ผมชนะแตก!!! ว่ะ 5555555555555
ผมเลวไหมครับ?????
สมันน้อย เบอร์ 14
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 50 14:02:25
--[ บาสเกตบอล โหด มันส์ ฮา กับประสบการณ์ "ชักศอก" โดยขุนศอกไร้น้ำใจ นาม สมันน้อย เบอร์ 14 (Rewrite)]--
