 |
เรื่อยเปื่อยตามประสา....คนบ้ารองเท้าบาส
สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน
วันนี้ฝนตกหนักอีกแล้ว อากาศเย็นสบายแลกกับแถวรอซื้ออาหารกลางวันในอาคารยาวเป็นกิโล การทำงานนี่มันมีทั้งสุขทั้งทุกข์ปนกันไปจริงๆนะครับ แต่ไม่ว่างานจะยุ่งขนาดไหน ผมก็ยังหาเวลามายุ่งกับกิจกรรมของพวกเราจนได้อยู่ดี ก็ใจมันรักนี่ครับ ผมยอมรับตรงๆเลยว่าแฮปปี้มากที่เราจะมีกิจกรรมครบ 1 ขวบ กันในอีกไม่กี่อาทิตย์ที่จะถึงนี้ ก็ก่อนหน้านี้ไม่นานผมยังฝันอยากจะให้เมืองไทยมีกลุ่มคนที่สนใจรองเท้าบาสแบบนี้อยู่เลย ถึงจะมีอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้เป็นกลุ่มก้อนที่ชัดเจน เหมือนจะกระจายอยู่ตามเวบขายรองเท้าหรือสั่งรองเท้าซะมากกว่า พอมาวันนี้ห้องของพวกเรามันจะครบปีแล้วเหรอเนี่ย ดีใจครับ ไม่ใช่ในฐานะกลุ่มคนเริ่มต้น แต่ดีใจที่เพื่อนๆทุกคนที่ชอบอะไรเหมือนๆกันมารวมกลุ่มกันได้ ถ้าไม่มีเพื่อนๆก็คงไม่มีห้องนี้แน่นอน ใช่มั๊ยครับ
ตั้งแต่เรามีโครงการจะจัด Meeting กัน กับเวลาเท่าที่ผ่านมาอาจจะดูเหมือนว่าผมกับเตียวิ่งทำงานกันอยู่แค่สองคน แต่จริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยครับ เพื่อนๆหลายคนที่คอยช่วยเหลืออยู่แต่ไม่ได้แสดงตัว ทั้งช่วยเสนอไอเดียและอาสาช่วยงานต่างๆนาๆมากมาย เพราะแค่คนสองคนมันคงไม่มีสมองพอจะคิดอะไรได้ทั้งหมดหรอกครับ แค่เรื่องงานส่วนตัวก็ยุ่งจนหัวฟูแล้ว แต่ที่ทำนี่เพราะใจรักจริงๆครับ และที่สำคัญที่สุดก็คือการตอบรับที่ดีจากสมาชิกทุกๆคน ซึ่งทำให้ผมไม่ได้ร็สึกเหนื่อยกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ ณ เวลานี้เลย เพราะถ้าไม่มีการตอบรับจากเพื่อนๆ ผมก็คงไม่วิ่งจัดงานให้เหนื่อยหรอกครับ
ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมามา ก็คงได้เห็นว่ามีการนำรองเท้ามาขายเพื่อหาเงินสมทบทุนในการจัด Meeting อาจทำให้เพื่อนๆคิดว่า เงินที่ได้จากการทำเสื้อมันน้อยจนไอ้สองคนนี้มันต้องขายของหาเงินจัดงานกันเลยเหรอ ต้องขออธิบายให้เข้าใจกันก่อนนะครับ การทำเสื้อคราวนี้ เนื่องจากเป็นการลองผิดลองถูก จึงไม่อยากเสี่ยงทำออกมาจนเยอะเกินไป เพราะทีแรกก็ไม่แน่ใจว่าจะมีการตอบรับกลับมาขนาดไหน หากทำออกมามากมายแล้วเหลือทิ้งก็คงไม่เกิดประโยชน์และทำให้ดูเหมือนไม่มีค่า ดังนั้นจึงตกลงทำแบบจำกัดไว้ก่อน ซึ่งก็มีผลให้บางคนที่อยากได้เสื้อแต่มาลงชื่อไม่ทันพลาดโอกาสไป ก็ขอให้รอกิจกรรมต่อไปนะครับ จะพยายามให้มีส่วนร่วมโดยทั่วถึงกันครับ ทีนี้เมื่อทำเสื้อออกมาน้อย เงินที่ได้ก็น้อยตามไปด้วย แต่สถานที่ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงทำให้ค่าใช้จ่ายสูงขึ้น ทีแรกก็คุยกันกับเตียว่า ในเมื่อเราก็อยากให้มีกิจกรรมนี้ ก็น่าจะหาอะไรมาร่วมด้วยเสียบ้าง เลยเกิดไอเดียบริจาคขึ้นมา เพราะผมค่อนข้างมั่นใจว่าคนที่ซื้อไปจากเราจะเอาไปใช้มากกว่าตั้งใจเอาไปขาย และการที่ได้คนที่สนใจรองเท้าบาสซื้อไปนั้นก็ทำให้ผมสบายใจกว่าการขายทิ้งไปเฉยๆ และน่าจะเป็นการสนับสนุนให้รักรองเท้าบาสต่อไปด้วย (ออกจะเพ้อฝันไปสักเล็กน้อย) และเพื่อให้มีกิจกรรมสักเล็กน้อยก่อนงานมีทติ้ง เหล่านี้คือเหตุผลที่ทำให้จัดการขายนี้ขึ้น ผมเองก็ไม่ได้คิดถึงว่าการขายแบบนี้มันจะยุ่งยากหรือก่อให้เกิดปัญหาใดบ้างหรือเปล่า แต่ก็หวังว่าน่าจะเป็นไปได้ด้วยดี
จะว่าไปแล้ว บางทีผมก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงได้ชอบรองเท้าบาสเกตบอลนัก แต่ก็หาเหตุผลไม่ได้ เลยสรุปเอาง่ายๆว่า ก็ชอบนี่หว่า แต่ก็ดีที่มีเพื่อนๆคิดเหมือนกันอีกหลายคน อาจมีบางคนสงสัยว่าไอ้ที่มีห้อง มีงานมีทติ้งเนี่ย มันมีผลประโยชน์แอบแฝงหรือเปล่า ทำไมถึงได้ตั้งอกตั้งใจกันนัก ขอบอกเอาไว้เลยครับว่าเพราะความบ้ารองเท้าบาสล้วนๆ ไม่ได้มีเจตนาอื่นแอบแฝงเลย ดังนั้นขอให้เพื่อนๆมาร่วมกิจกรรมด้วยความสบายใจเถอะครับ พวกคนบ้าอย่างผมจะได้ดีใจ
ขอบคุณมากครับ
จากคุณ :
Ithipong  
- [
10 พ.ค. 50 16:46:28
]
|
|
|
|
|
|
