แห่ะ ๆ ๆ ก่อนอื่นต้องขออภัยเพื่อน ๆ อีกครั้งครับ เพราะผมกำลังจะบอกอีกแล้วว่า
กระทู้นี้ไม่เกี่ยวอะไรกับบาสเกตบอลเลยแม้แต่นิดเดียว T_T
แต่อยากเอาประสบการณ์มันส์ ๆ มาให้เพื่อน ๆ ชาวศุภชราศัยได้อ่านกันบ้างครับเพราะเห็นเครียด ๆ กับผลบอลมั่ง ผลบาสมั่ง
ยิ่งตอนนี้ NBA ใกล้จะได้แช้มป์กันอยู่ด้วย เพื่อน ๆ หลาย ๆ คนที่เชียร์ทีมรักบางทีมที่เต็ง ๆ ตอนนี้ก็ตกรอบไปหมดแล้ว T_T
เอาละครับ มาอ่านอะไรฮา ๆ แก้เครียดกันดีกว่า กระตุ้นกระทู้ห้องบาสกันซะหน่อยนึง ^_^
วันนี้ได้รับเมล์ ๆ หนึ่ง เกี่ยวกับงูยักษ์นี่แหล่ะ
มันกินคนเข้าไป แล้วต้องผ่าท้องเอาซากคนออกมา
บรึ๊ยยยยย ส่งมาทำไมวะ ก็รู้อยู่ว่ากรูกลัวงูขนาดไหน
นั่นจึงทำให้ผมนึกเรื่อง ๆ หนึ่งขึ้นมาได้ เรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อประมาณ 6 เดือนที่แล้ว ตอนนั้นผมอาศัยอยู่ที่แฟลต
ของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย บางพูน ที่ปทุมธานีนี่เอง
เลยรังสิตมา 6 กิโล หลักกิโลเมตรที่ 6 ปักอยู่หน้าสถานีเลย
ถ้าใครอยู่แถวนี้จะนึกภาพออก ถ้าใครนึกไม่ออก นึกตามนะครับ
อยู่กลางทุ่ง ด้านหลังมีทางด่วนลงหลังแฟลตพอดี
(เอ่อ เค้าจะนึกตามมรึงออกไหมนั่น อธิบายได้ชัดเจนมาก)
ผมอาศัยอยู่ชั้น 3 ครับ เป็นแฟลต 3 ชั้น อยู่ชั้นบนสุดว่างั้นเหอะ
วันที่เกิดเรื่องเป็นเวลาประมาณ 18.00 น. กำลังเย็นได้ที่
ผมกำลังนั่งดูหนังกับนังคะน้า แมวสุดเลิฟอยู่บนบ้าน ดูไปซักพัก
ก็ได้ยินเสียงตะโกนมาจากทางด่วนหลังบ้าน ว่า
"มีใครอยู่ไหมครับ มีใครอยู่ไหมครับ"
แล้วก็เงียบไปซักพัก ผมได้ยินไม่ถนัด ก็เลยไม่ได้สนใจ แต่ว่านังคะน้าแมวผม
หูมันดีกว่า วิ่งออกไปดูแล้ว แต่ผมไม่ได้ตามออกไป เพราะหนังกำลังมันส์
ดูไปได้ซักพักก็มีเสียงตะโกนขึ้นมาอีก
"มีใครอยู่ไหมครับ เฮ้ยยยยยยยยย"
ทีนี้ชัดเจนเลย ผมก็เลยลุกไปหลังบ้านตรงระเบียง ชะโงกหน้าออกไปดู
ดูว่าใครตะโกนเรียก แล้วก็ได้เห็นเจ้าหน้าที่ทางด่วน ที่ใส่เสื้อสีส้มๆ น่ะครับ
ตัวล่ำๆ ยืนอยู่ 5 คน ผมก็เอ๊ะ มาทำอะไรกัน เลยตะโกนถามไปว่า
"มีไรเหรอพี่"
ถามไปโดยที่ไม่ได้ดูเลยว่าเค้าตื่นเต้นกันขนาดไหน
และคำตอบที่ผมได้ยิน ทำให้ผมขนหัวลุก
"น้อง งู เข้าบ้าน"
แสดดดด งูเข้าบ้าน!!! พูดงี้ เอาปืนมายิงกรูเลยดีกว่าไหม T_T
พระเจ้า!!! ขอบอกว่า แค่ได้ยินว่างูเท่านั้น ผมก็ตัวแข็งเป็นหินแล้ว ผมกลัวมันจะตาย
"น้องลงมาดูหน่อย ไม่มีใครอยู่เลย"
ฉิบหายแล้วไหมล่ะ แมร่งเอ้ยกรู .....อยู่บ้านได้ถูกเวลาจริง ๆ นะ T_T
ร้อยวันพันปี เวลานี้ไม่เคยอยู่ติดบ้าน วันนี้ดันอยู่ซะงั้น สงสัยว่า
ไอ้งูตัวนี้จะเป็นคู่ของเราเมื่อชาติปางก่อนแน่ ๆ T_T
ยืนอึ้งได้ซักพักก็รวบรวมความกล้า ตอบเค้าไปว่า
"ครับพี่ มันอยู่ตรงไหนแล้วล่ะพี่"
"เนี่ย มันกำลังเลื้อยจะเข้าไปข้างในรั้วแล้ว"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมลงไปดู"
ในใจตอนนั้นน่ะ ยังคิดเข้าข้างตัวเองว่า เอาน่ะยังมีพี่เค้าอีกตั้ง 5 คน
ตัวใหญ่ ๆ ทั้งนั้น คงไม่เป็นไรมั้ง แค่งูตัวเดียว หลังจากคิดได้ ก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างทันที
สถาพหลังบ้านผม นึกตามนะครับ
มีรั้วตาข่ายเหล็กที่เป็นรู ๆ ขึ้นกั้นระหว่างทางด่วนกับตัวแฟลตที่ผมอยู่
ด้านในรั้วจะมีหญ้าคาขึ้นอยู่ สูงประมาณหนึ่ง บางส่วนก็ต่ำ ๆ
แต่บางกอนี่ สูงมาก สูงเกือบถึงเอวผมเลยทีเดียว!!!
ด้านนอก มีพี่เจ้าหน้าที่ทางด่วน 5 คนยืนอยู่ ส่วนด้านใน พอผมลงมา
ก็เห็นน้องผู้ชายห้องข้าง ๆ คนนึงยืนอยู่ก่อนแล้ว ใจชื้นขึ้นมาหน่อย
"เอาวะยังไงก็มีเพื่อนล่ะ"
แต่รู้สึกว่าผมจะคิดผิดไปถนัด เพราะว่าไอ้น้องคนนี้
ผิดสังเกตุมาก
คือแบบว่า...... ทำไมไอ้น้องคนนี้มันยืนนิ่ง ๆ หว่า เลยเดินไปหามัน แล้วถามว่า
"ไหน ๆ มันอยู่ไหนแล้ว"
ดูเหมือนจะไม่กลัวนะครับ แต่หารู้ไม่ว่าขาผมสั่นเหมือนองค์ลง T_T
"................" เงียบครับ มันไม่ตอบ T_T
ผมหันไปมองหน้าน้องคนนั้น
แล้วผมก็ได้รู้ว่าที่ไอ้น้องคนนี้มันยืนนิ่ง ๆ นั้น
เพราะสติมันหลุดออกจากร่างไปแล้วต่างหาก T_T
ยืนนิ่งมากเลยครับ ไม่มองหน้าผม แต่ตาค้าง มองไปตรงที่ ๆ งูอยู่
เพียงแต่ผมมองไม่เห็นเท่านั้นเอง
"เอ้า ชิบหายแล้วไหมล่ะมรึง ออกมานี่"
ผมพูด พลางลากมันออกมาให้ห่างจากตรงนั้น มันคงรู้สึกตัว พูดขึ้นมาว่า
"พี่ ผมก้าวขาไม่ออก"
"แสดดดดด แล้วก็เจือกยืนอยู่ได้ ไหน ๆ มันอยู่ไหน"
"นั่นครับ"
ไอ้น้องคนนั้นมันค่อย ๆ ยกมือชี้ไปที่ด้านล่างของรั้วเหล็ก!!!
เนื่องมาจากสายตาของผมสั้น ประกอบกับบรรยากาศที่ขมุกขมัวใกล้ค่ำเต็มที
ทำให้ผมแยกแยะอะไรไม่ค่อยออก เลยถามมันไปอีกว่า
"ไหนวะ"
ไอ้น้องคนนั้นมันไม่ได้ตอบผมครับ แต่ที่ตอบผมก็คือ ไอ้งูตัวนั้น!!!
"ฟ่อ!!!!!!!!!!!!!"
ผมหันไปมองที่ต้นเสียง ทีนี้ผมเห็นมันแล้วครับ
ผมเห็นมันแล้ว ............. โอ้ย อะไรวะนั่นน่ะ
เอ่อ ขอโทษนะครับ!!!
แสดดดดดดด งูส้นตรีนอะไร ใหญ่ขนาดนี้!!!
ขอบอกครับ ว่าถ้าไม่มีไอ้น้องคนนั้นกับพี่ ๆ 5 คนข้างนอกยืนอยู่
คนที่จะเข้าไปอยู่ในท้องของไอ้งูยักษ์ตัวนี้คนแรกคือผม แน่นอน 100%
ตัวมันมุดเข้ามาข้างในได้ 1 ใน 3 แล้ว ยังอยู่ข้างนอกอีก โห ทำอะไรไม่ถูกครับ
คือสติหลุดออกจากร่างไปแล้วตอนนั้น สภาพคงไม่ต่างอะไรกับไอ้น้องคนนั้นตอนนี้แหล่ะ
"น้อง ๆ มันเข้าไปแล้ว"
เสียงจากพี่ทางด่วน เรียกสติผมคืนกลับร่าง
งูตัวนั้นมันเข้ามาได้ครึ่งตัวแล้ว!!!! ทำไงดี ๆ
"พี่ ทำไงดีล่ะ"
"ตีมันสิ"
ตีมัน!!!!! จะบ้าเหรอ ตัวโคตรใหญ่ขนาดนี้ ผมจะเอาอะไรไปตีมันได้
มีแต่กิ่งไม้เล็ก ๆ สั้น ๆ จะบอกให้ ผมไม่เข้าไปใกล้มันหรอกนะ
(ระยะห่างระหว่างผมกับงูตัวนั้น ประมาณ 3 เมตร คือถ้ามันเข้ามา
ได้อีกส่วนนึงนะ มันตวัดผมกับไอ้น้องคนนั้นได้เลยอ่ะ)
ระหว่างที่กำลัง ก่งก๊ง มึนงง ไม่รู้จะทำยังไงดี ก็เหลือบไปเห็น
"ราวตากผ้ายักษ์"
ครับ ได้ยินไม่ผิด
"ราวตากผ้ายักษ์" จริง ๆ
อยู่ทางซ้ายมือ เป็นท่อพีวีซี ขาดใหญ่ ประมาณ 2 มือผมจับได้
ยาวประมาณ 5 เมตร โอวสวรรค์มีตา ส่งราวตากผ้ายักษ์มาให้ผมแล้ว
ตรงไปหยิบมาทันที ผ้าเผ้อ ไม่สนใจแล้ว สายด่งสายเดี่ยวของใครแขวนอยู่ก็ไม่รู้
อารมณ์นี้ ช่าง:-)ก่อน ชีวิตกรูสำคัญกว่าสายเดี่ยวของพวกคุณมากนัก
เอามาได้ ก็เอาไปดัน ๆ ที่ปากของงูยักษ์ตัวนั้น พร้อมกับพูดบอกมันว่า
"ออกไปนะ ออกไปเหอะ อย่าเข้ามาเลย"
"ฟ่อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
(มันบอกว่า "กรูจะเข้า อย่ามายุ่งกะกรู")
"บอกให้ออกไปไงล่ะ จะเข้ามาทำไม"
"ฟ่อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
(มันบอกว่า "กรูจะเข้าไปแดรกมรึงยังไงล่ะ")
ผมได้ยินมันตอบอย่างนั้น ทีนี้ไม่ดันแล้ว ตีเลย!!!
ครับผมตีไอ้งูยักษ์ตัวนั้นด้วยแป๊ปพีวีซี ยาว 5 เมตร ตีไปหลายทีเหมือนกัน
รู้สึกว่ามันจะเจ็บนะ มันเลยหดหัวกลับออกไปอีกฝั่ง ซึ่งมี พี่ทางด่วน 5 คน
ซึ่งตอนนี้ เอาอุปกรณ์จับงูมาไว้พร้อมอยู่แล้ว
"มันออกไปแล้วพี่"
"เออ ๆ เดี๋ยวพวกพี่จัดการเอง"
ไอ้เจ้างูเวรตัวนั้น พอหดหัวออกไป มันก็นิ่งไปซักพัก ประมาณว่า
เจ็บจนสลบ ผมตีมันแรงมากเลยนะ ก็มันกลัวนี่นา พวกพี่ ๆ ทางด่วนก็เอาเชือก
ผูกกับไม้ยาว ๆ มาค่อย ๆ คล้องตรงส่วนคอของงูยักษ์ตัวนั้น พอคล้องเสร็จ
ก็ค่อย ๆ ช่วยกันลากขึ้นไปบนทางด่วน
ใจผมตอนนั้น โล่งแล้วครับ มันออกไปจากอาณาเขตบ้านผมแล้ว
แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อมันฟื้น !!!!
ภาพที่เห็นนะครับ เจ้าหน้าที่ทางด่วน 5 คน ตัวล่ำ ๆ
โดนมันลากหัวทิ่มตกถนนทั้งหมด อะโห เรี่ยวแรงปานช้างสาร
ไอ้งูตัวนี้มันคงโกรธที่ผมไปตีมัน มันตรงดิ่งเข้ามาหาผม
โดยไม่สนใจพี่ๆ ทางด่วนที่หัวทิ่มด้วยแรงของมันเลย
เข้ามาทางเดิมคือลอดใต้รั้วเหล็กเข้ามา
ตอนนั้นผมเปลี่ยนจากกลัวมัน มาเป็นโมโหมันแทนแล้ว จริง ๆ แล้วหิวมากกว่า
ยังไม่ได้กินข้าวเลย ส่วนไอ้น้องคนนั้นเหรอครับ มันถอยไปยืนตัวแข็งทื่อ
ไม่พูดไม่จา คอยให้กำลังใจผมห่าง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มาก ๆ
ประมาณว่า ถอยไปยืนตั้งหลักดูเชิงก่อน
ถ้าผมเสียท่า เข้าไปอยู่ในท้องงูเมื่อไหร่
มันก็คงหนีไปเลยแหล่ะ T_T
อย่าคิดว่ามันจะช่วย เพราะขนาดยืน ยังสั่นดิ๊ก ๆ
โชคดีเป็นของผมอยู่บ้าง เพราะว่ารูที่มันพยายามจะเข้ามานั้น
มีขนาดเล็กกว่าตัวมันนิดหน่อย ทำให้มันเข้ามาไม่ได้โดยง่าย
แต่โชคร้ายของผมก็คือ คราวนี้มันฉลาด มันต้องเป็นงูที่จบปริญญาตรีมาแน่ ๆ T_T
เพราะว่า มันพยายามหลบผมครับ!!!!
เนื่องจากบริเวณที่มันมุดหัวเข้ามาคราวนี้ มีกอหญ้าขึ้นบังอยู่มันจึงใช้กอหญ้านี่
ให้เป็นประโยชน์กับตัวมัน โดยการไม่ยอมโผล่ออกมาจากกอหญ้า
ทำให้ผมไม่เห็นว่า ส่วนหัวมันที่เข้ามาแล้ว ไปอยู่ตรงส่วนไหน
"ชิบเป๋งแล้ว อยู่ตรงไหนวะนั่นน่ะ กอหญ้าแมร่งก็โคตรใหญ่เลย"
พอผมมองไม่เห็น ทำให้มันเข้ามาได้เรื่อย ๆ เรื่อย ๆ เรื่อย ๆ
จนในที่สุด มันก็เข้ามาหมดทั้งส่วนความยาวของมัน!!!!
"น้อง ๆ มันเข้าไปหมดแล้ว"
พี่ ๆ ทางด่วนตะโกนเตือนสติผมเข้ามาจากด้านนอก
"ครับพี่ แต่มองไม่เห็นมัน ไม่รู้มันเลื้อยไปทางไหน"
ผมพยายามมองหาตัวมันให้เจอ จนในที่สุด จากความใหญ่โต และ ความยาวของตัวมันเอง
ทำให้บางส่วนของมัน เผยออกมาให้ผมเห็น!!!
อารมณ์นั้น ผมไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหนแล้ว
ผมตีไปที่ส่วนที่ผมเห็นมันโผล่ออกมา โดนตรงไหนก็ไม่รู้
รู้แต่ว่า พอผมฟาดลงไป "ผั๊วะ!!!" มันชูหัวขึ้นทันที!!
"ฟ่ออออ" (แสรดดด ให้กรูตั้งหลักก่อนดิวะ)
"มรึงจะเข้ามาทำไมอีก กรูเหนื่อยนะโว้ย" ผมตะโกนด่ามัน
"ฟ่อออออ" (กูก็จะเข้าไปแดรกมรึงไงล่ะ เมื่อกี๊มรึงตีกรู กรูจะแก้แค้น)
มันขู่ผมเสร็จ ผมตีมันไม่ทันเพราะมันโผล่หัวมาขู่ฟ่อ ๆ แล้วก็มุดหัวลงไปใหม่
คราวนี้มันฉลาดครับ มันพยายามเอาหัวหลบ แล้วเลื้อยเข้ามา
เพื่อน ๆ นึกลักษณะของงู ที่เอาหัวไปไว้ในวงขดของตัวเอง
แล้วใช้ด้านข้างของลำตัว เลื้อยเข้ามาเรื่อย ๆ แทนที่จะเอาหัวตรงดิ่งเข้ามา
ผมเห็นท่าจะไม่ได้การ เพราะยิ่งมันเข้ามาใกล้เท่าไหร่
ผมก็ยิ่งขยะแขยงมันมากขึ้น ๆ ก็แน่ล่ะ ผมกลัวมันจะตายห่าน T_T
"โผล่หัวออกมาสิวะ" ผมตะโกน มีเสียงขู่ตอบกลับมา
"ฟ่ออออ" (เอาออกไปก็โง่ดิ)
"แสรดดดดดดดดดดด"
คราวนี้ไม่สนแล้วครับ ไม่โผล่หัวมาไม่เป็นไร กรูไม่สนแล้ว
ผมตีทุกส่วนที่เห็น เห็นหาง ผมตีหาง เห็นตัวซึ่งเป็นเป้าหมายใหญ่มาก
มันเอาตัวหลบผมไม่ได้ เพราะต้องป้องกันส่วนหัว
เห็นตัว ผมตีตัว ตี ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตีไปที่ตัวมัน
ท่อพีวีซีก็ไม่ใช่เบา ๆ นะครับ หนักจะตาย แต่อารมณ์ตอนนั้น
ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ผมสามารถยกท่อใหญ่ ๆ นั่น
ตีมันได้โดยไม่หมดแรงตายไปซะก่อน!!!
"จะเข้ามาทำไมอีก ออกไป (ตี) ออกไป (ตี) ออกไป (ตี)"
ได้ผลครับ ตีซะจนในที่สุด มันก็ยกหัวอันใหญ่โตของมันขึ้นมา ด้วยความเจ็บ
ให้เห็นชัด ผมเลยได้จังหวะ ตีไปที่หัว ตุบ ตุบ ตุบ 3 ครั้งถ้วน
ครั้งสุดท้าย มันอ้าปากแล้วตอบว่า
"ฟ่อ !!!!!!!!!!!!!!!!" ("กรูเจ็บนะโว้ยยยยย")
แล้วมันก็แน่นิ่งไปเลยอ่ะ ทีนี้ พอมันนิ่งไปแล้ว พี่ๆ ทางด่วน ก็ค่อย ๆ
เอาเชือกหย่อนเข้ามา คล้องที่หางมันที่อยู่ใกล้กับรูนั่นที่สุด
คิดดูเอาก็แล้วกันครับ ตัวมันยาวขนาดที่ว่า ตัวมันเข้ามาทั้งตัวแล้ว
เอาตัวขดเพื่อเอาหัวหลบแล้ว หางมันยังเข้ามาไม่หมดเลย T_T
พี่ ๆ ทางด่วน คล้องหางมันได้แล้วก็ช่วยกันดึงมันออกไป
ทีนี้มันไม่ต่อสู้เลย พี่ทางด่วนเค้าบอกว่า มันคงสลบไปแล้ว ก็น้องเล่นตีมันซะขนาดนั้นนี่
ตอนที่พี่ๆ ทางด่วน 5 คนกำลังลากมันขึ้นไปบนถนน มีรถจอดลงมาดู
แล้วก็ขอถ่ายรูปไว้ด้วย วัดความยาวได้ 7 เมตร!!!!!!!!!!
โอย กรูจะเป็นลม T_T 7 เมตร!!!
นั่นมันผม 3 คนครึ่งต่อกันเลยนะนั่นน่ะ T_T
ในระหว่างนั้น คนที่อยู่ในแฟลตที่ผมอยู่นั้นก็ค่อย ๆ ทะยอย ๆ กันออกมาดู
อ้าว ก็อยู่กันนี่หว่า?? แล้วไหงไม่ออกมาช่วยกันวะปล่อยให้ตูข้าเป็นผู้กล้าอยู่คนเดียว
แหม แล้วมีการมาบอกอีกนะ ว่า เนี่ย ไอ้ตัวเนี้ย เห็นมันบ่อย
มันชอบเข้ามาขโมยไก่ในแฟลตกิน เคยตีมันด้วย
แสรดดดดดด ปากดีกันจริง ๆ เลย ทีงี้ละก็พูดดีนัก
ที่เค้าร้องขอให้มาช่วย แมร่งหดหัวอยู่แต่ในบ้าน
ปล่อยให้กรูเอาท่อแป๊ปฟาดมันอยู่คนเดียว !!!
"เออ เคยตีมันด้วย แต่วันนี้ไม่เจือกลงมาช่วยกันหน่อยวะ
ปล่อยให้กรูเผชิญงูยักษ์อยู่คนเดียว แมร่งเอ้ย!!!"
(ก็ได้แต่นึกในใจแหล่ะครับ ไม่ใช่บ้านเรา)
..................................................
แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 50 12:55:20
จากคุณ :
สมันน้อย เบอร์ 14 
- [
16 พ.ค. 50 12:50:34
]
--[ บาสเกตบอล โหด มันส์ ฮา กับประสบการณ์ "งูเข้าบ้าน" โดยชายแก่อารมณ์ดี.. นาม สมันน้อย เบอร์ 14 (Rewrite)]--
