ตอนนี้ก็ใกล้จะถึงงานมีตติ้งเข้ามาทุกทีแล้วนะครับ รู้สึกตื่นเต้นกับเค้าด้วยแต่ไม่ได้ไปอ่า เสียดายมากครับอยากไปใจจะขาดแต่เปิดเทอมพอดี เลยต้องพลาดงานเด็ดๆอย่างนี้ไป ไว้ถ้าปีหน้าจัดอีกจะไปให้ได้เลยครับ จบไปแล้วหนึ่งเรื่อง เรื่องต่อไปก็พอเปิดเทอมเวลาก็เริ่มลดน้อยลงครับ ไม่ค่อยได้เข้ามาอับเดทอะไรใหม่ๆเลยครับ รองเท้าก็ไม่มีเวลาถ่าย ต้องตื่นแต่ 6 โมง ขับรถไปเรียนที่มอ ตั้ง 30 กิโลครับ ไหนจะต้องผ่านหน้าโรงเรียนอีก 3 โรงเรียน ถ้าไปสายรถติดแน่ๆ แต่ก็ยังไปทันเรียนอยู่ครับ [พี่เตียคงลำบากกว่าผมเยอะเลย] จบไปอีกเรื่องนึง
มาถึงเรื่องสุดท้ายครับ คงหนีไม่พ้นเรื่องแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้น ยอมรับเลยครับว่าเป็นแผ่นดินไหวครั้งแรกในชีวิตที่แรงโครตๆอย่างนี้ เล่นเอาฝาบ้านร้าวเลยครับ
***เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้น ผมกลับมาถึงบ้านประมาณบ่าย 3 นิดๆ อาบน้ำเสร็จสับ พร้อมที่จะเริ่มถ่ายรูปรองเท้าที่ได้มาใหม่ 2 คู่ ค่อยๆบรรจงตั้งฉากอย่างพิถีพิถัน นำกล้องถ่ายรูปที่เพิ่งซื้อมาใหม่ใส่ลงไปกับขาตั้งกล้องอย่างนิ่มนวล แล้วก็เริ่มจัดแจงรองเท้าออกมาวางบนฉากอย่างเย็นสบาย [เปิดแอร์น่ะ] ถ่ายไปเรื่อยๆ [เวลาตอนนั้นกะคร่าวๆคงเกือบจะ 4 โมงแล้ว] แล้วก็ถ่ายไปเรื่อยๆ ซักพักนึงผมเริ่มรู้สึก.......... อู้ย ........ โอ้ ......... รู้สึกหิวน้ำครับ เลยเดินออกไปนอกห้อง หยิบน้ำเย็นชื่นใจออกมาจากตู้เย็น เดินกลับเข้าไปในห้อง ดื่มน้ำ แล้วเริ่มถ่ายต่อ ทันใดเองผมรู้สึกได้ถึงอาการสั่นเบาๆ แต่ยังไม่ได้คิดอะไร เลยถ่ายรูปต่อ ในเวลานั้นเอง นิ้วของผมกำลังค่อยๆลงน้ำหนักไปที่ปุ่มชัตเตอร์อย่างช้าๆ และค่อยๆกดมันลงไป ผมสังเกตุขวดน้ำที่ผมเพิ่งดื่มไป วางอยู่เยื่องหน้าไปมันเริ่มกระเพื่อมแรงขึ้น หลังจากนั้นอีก 2-3 วินาที มันสั่นแรงมากจนตัวผมเกือบตั้งตัวไม่ทัน นิ้วมือลั่นชัตเตอร์ไป แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ แล้วก็ แช๊ะ ผมปล่อยมือจากกล้องถ่ายรูป แล้วเริ่มวิ่งด้วยความเร็วสุดแบบไม่คิดชีวิต ออกมาจากบ้าน พร้อมพบปะผู้คนอีกกลุ่มใหญ่ โอ้..... เหมือนนัดมาเจอกันทำอะไรซักอย่าง วิ่งกันออกมาเต็มไปหมด พอเหตุการณ์สงบ คนกลุ่มใหญ่ก็เริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและแยกย้ายกันไป ผมค่อยๆเดินกลับไปที่ห้องอย่างช้าๆ ด้วยความตกใจบวกขาสั่นนิดๆ จนถึงห้องที่เย็นสบาย แต่เหงื่อผมเต็มตัวไปหมดแล้ว เปิดประตูเข้ามา โอ้โห !!!!!! อะไรกันวะ ขวดน้ำที่เพิ่งจะดื่มด่ำกับมันมาเมื่อตะกี๊ ลงไปนอนกองกับพื้น ผมเริ่มเดินสำรวจในห้องอย่างละเอียด โอ้โห !!!!! เอาอีกแล้วครับ กองทัพ Saint Saiya ของผมคงง่วงนอนมาก ลงไปหลับกันหมดเลย มีรอยกำแพงร้าวอยู่สองสามจุด กรอบรูปตกลงมากระจกแตกเรี่ยลาด เฮ้อ
..เซ็งจริงๆครับ แล้วเย็นวันนั้นทั้งเย็นผมก็มัวแต่เก็บข้าวของที่ลงมาเรื่อยลาด จนเสร็จเรียบร้อย
ตอนกลางคืนผมก็เริ่มที่ถ่ายรูปรองเท้าอีกครั้ง และเริ่มเปิดดูรูปที่ถ่าย ทีละรูป ทีละรูป จนมาถึงรูปที่ผมลั่นชัตเตอร์ไป แช๊ะๆๆๆ ตอนแผ่นดินไหว ปรากฎว่ารูปที่แช๊ะออกมา ชัดดีทีเดียวครับ ต้องขอบคุณ PANASONIC TZ 3 พร้อมนวัตกรรม Mega O.I.S. ระบบป้องกัยสั่นอย่างมีประสิทธิภาพ 555555+ จบแล้วครับถึงเรื่องจะดูเวอร์แต่เป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยายนะครับ 555555+ ไปดูรองเท้าคู่ใหม่กันครับ
จากคุณ :
Shaq32 
- [
19 พ.ค. 50 15:24:29
]
"Review" Adidas T-MAC II BLUE ALL STAR
