เด็กฝึกหัด ณ อำเภอเมือง จังหวัดลอนดอน โตมาจากการปฏิสนธิของสโมสร ถือเป็น OTOP ของเชลซีแต๊ๆ!!
เขาคือ...หนึ่งเดียว ตัวเดียว อันเดียว ที่สามารถก้าวขึ้นมาจากชุดเยาวชน และเล่นในทีมเชลซีชุดปัจจุบัน
ทั้งที่ตอนขึ้นมาใหม่ๆ มีทั้ง ฟรองค์ เลอเบิฟ และ มาร์กแซล เดอไซญี่ ปราการหลังทีมชาติฝรั่งเศส
เป็นกำแพงใหญ่อยู่ขวางอยู่เบื้องหน้า แต่เขาสามารถข้ามมันมาได้
เขาผู้เคยผ่านจุดต่ำสุดของชีวิต เมื่อมรสุมลูกใหญ่ที่กระหน่ำเข้ามา มีทั้งเหล้ายาปลาปิ้ง หรือเรื่องทะเลาะวิวาท
แต่คำโบราณได้กล่าวเอาไว้ว่า ทะเลทุกนั้นไร้ขอบเขตขัณฑสีมา แต่เมื่อเปลี่ยนจิต กลับใจ หันหน้าก็จะพบฝั่ง
และเขายังผลักดันตัวเองขึ้นมา จนเป็นผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำปีของสโมสรได้อีกด้วย...Oh Great!!!
ตั้งแต่ถูก รานิเอรี่ ดึงขึ้นมาติดทีมชุดใหญ่ จวบจนกระทั่งผลัดใบ อยู่ในทีมของเฮียมู นับได้ว่า
ฝีเท้าก้าวขึ้นอย่างโลดโผนโจนทะยาน อย่างน้อยตอนนี้นับว่า ติดท็อปเท็นของยุโรปด้วยซ้ำไป
เซ้นต์บอลเขาอาจจะ มีไม่เท่า ริโอ เฟอร์ดินาน หรือ อเล็กซานโดร เนสต้า ที่สามารถหลอก ล่อ กองหน้าได้หัวทิ่มหัวตำ
การประกบตัวก็คงไม่ได้ประชิดติดแจ ดังเช่น กัลลาส หรือ คันนาวาโร
แต่เรื่องการออกมาตัดบอล รับรองว่า พี่เทอรี่ คนนี้เข้าบอลได้ถึงลูกถึงเมียจริงๆ
มีการแนะนำต่อๆกันมาว่า ใครที่คิดจะเลี้ยงบอลผ่าน เทอรี่ กรุณาขอใบรับรองแพทย์มาล่วงหน้า
เพราะแก สไล์ได้ ถึงใจ ปอด ตับ ลำไส้ (กระเทือนไป ต่อมหมวกไต เป็นบางที)
โดยเฉพาะจังหวะหลุดๆ หรือ ขลุกขลิก ต้องเป็น ลูกพี่เทอรี่ คนนี้เท่านั้นที่ เข้าถึงทุกพื้นที่(อย่างกับโฆษณาโทรศัพท์)
เรื่องเด่นอีกประการก็ไอ้เรื่องหัวจิตหัวใจ อันห้าวหายชาญสมร ของพี่แกนั่นแหละ...
เสือเผ่น ว่าแน่ ยังแพ้ เจที(โม้ไปนั่น)
ว่ากันว่า แม้บอลกลิ้งไปกลางถนน เขาทำได้แม้จะให้วิ่งวิ่งเข้าไปบวกกับสิบล้อ โดยไม่ต้องพึ่ง จตุคอร์-แรมเทพเพื่อแย่งบอลคืนกับมาให้กับทีม
ด้วยวีรกรรม อันหาญกล้า ระดับห้าดาว(ไม่ใช่ไก่ย่างนะ) ทำให้ลูกพี่ เกือบได้ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ซะแล้ว หลังจากโดนประเคนหน้าแข้ง เข้าซอกหู โดย ดิอาบี้ ในนัดชิง ลีคคัพ
แต่คนอย่างเขา แม้ในวันที่ต้องหลับกลางอากาศ หรือวันมา(ค่อนข้าง)มากก็ตาม
ซึ่งแฟนๆ ที่เห็นเหตุการณ์ ยังต้องอุทานเป็นเสียงเดียวกันว่า ชิบหา.......ย แว้ววว!!!
ค่ำคืนนั้นเขากลับมาฉลองแชมป์กับเพื่อนหน้าตาเฉย พร้อมการประกาศกร้าวให้โลกรู้ว่า "กูบีบสิวยังเจ็บกว่า!"
ลูกพี่ใหญ่ ของพวกเรา จึงขอท้าฟัดได้ทั้งโลก ยิ่งกว่า เฉินฮ่าวหนาว แห่ง แก๊งหงซิน
......................................................................................................................................
ฤดูกาล 06/07 นั้น การทำประตูของ ลูกพี่ ลดอย่างน่าใจหาย เมื่อเทียบกับปีก่อนๆ
จะว่าฟอร์มการเล่นแย่ลง ก็ไม่อาจจะพูดได้เต็มปากนัก ส่วนหนึ่งมาจากการผ่านลูกเข้าจุดนัดพบ
ลดลงอย่างมาก แม้ว่าจะเป็นลูกตั้งเตะก็ตามที ทีเด็ดทีขาดของทีมจึงลดลงไปตามส่วน(ของการทำประตูจากแผงหลัง)
สำหรับเกมรับ เมื่อ ลูกพี่กลับมาจากการหายเจ็บ เกมรับของเชลซีขาวปิ๊งดีขึ้นทันตา ยิ่งกว่าแช่โอโม่เสียอีก
จากการบัญชาการเกม อย่างเป็นระบบระเบียบ การตัดบอลอันเด็ดขาดนั่นแล
แต่...บาดแผลของแผงหลัง เชลซี นั้น ถูกเผยให้เห็น เมื่อได้เกิดวาระที่ ไม่มีกองหลังมืออาชีพอยู่เคียงข้างลูกพี่
เพราะ การประกบตัวกองหน้าคู่ต่อสู้ของ ลูกพี่ หลายครั้งที่อาการ "หลุด" จากการประกบไม่ประชิด
ซึ่งถือว่าเป็นจุดบอดจุดเดียวของ ลูกพี่ และทำให้ทีมเสียประโยชน์หลายครั้งเหมือนกัน
แต่ถ้ามีการเข้ามาซ้อนของ เจ้าป้า "คาวันโย่ว" จังหวะสำคัญจะไม่เสียหายมากนัก
ฟันธง...วันไหนที่ขาด เทอรี่ ไป ก็เหมือนสิงโตล่าเหยื่อโดยไร้ความกระหาย
รองกัปตัน แลมพาร์ด นั้นมีภาวะการณ์เป็นผู้นำน้อยกว่า อย่างเทียบไม่ติด
รึจะให้กัปตันทีมชาติเยอรมันอย่าง บัลลัค มาทำหน้าที่แทน ดูว่าจะไม่เหมาะ เมื่อตัวไกเซอร์ ยังก้มหน้าหาฟอร์มเดิมยังไม่เจอ สักที แล้วจะไปสั่งการใครเขาได้
ลูกพี่ จึงมีความสำคัญต่อทีมมากมายนัก (ยิ่งกว่าฟอร์มการเล่นของเขาอีก)
ดังนั้นต่อให้รวมเอา คิวู เนสต้า เซคิโอ รามอส มามัดรวมกันเพื่อแลก เทอรี่ คนเดียว ก็ไม่คุ้มอย่างแน่นอน
(แต่ถ้าได้สัก 100 ล้านปอนด์ โอเคเลยนะ 555)
คะแนนรวมทั้ง ฤดูกาล : 7
________________________________________________________________________
แลมพาร์ด
http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S5451684/S5451684.html
มาเกเลเล่
http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S5463522/S5463522.html
เปาโล เฟอร์ไรร่า
http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S5470678/S5470678.html
อาเยน รอบเบน
http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S5480217/S5480217.html
แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 50 01:55:53
Always the Blue คอลัมย์ วิจารณ์มันส์...วันละคน : "JT...ลูกพี่ข้า ท้าให้โลกฟัด"
