ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อเรียนจบชั้นประถมปีที่ 6 แล้ว พ่อของมานีก็ส่งเธอไปเรียนต่อระดับมัธยมศึกษาที่กรุงเทพมหานครเช่นเดียวกับมานะ ส่วนชูใจเรียนต่อที่โรงเรียนประจำอำเภอ แล้วทั้งสองก็ไม่ได้พบกันอีกเลย เพราะย่าของชูใจเสียชีวิต แม่ของชูใจมารับเธอไปอยู่ด้วยที่เพิร์ธ ประเทศออสเตรเลีย พ่อเลี้ยงของชูใจเป็นประธานบริษัทเครื่องหนังที่ร่ำรวย เขาเป็นหมันจึงรักชูใจเหมือนลูกแท้ๆของเขา ชูใจมีชีวิตที่สุขสมบูรณ์ เธอเรียนต่อด้านการออกแบบเครื่องหนัง และทำงานในบริษัทของพ่อเลี้ยงนั่นเอง และแต่งงานกับลูกชายรองประธานบริษัทซึ่งทำงานอยู่ด้วยกัน วันนี้ชูใจมีโอกาสได้กลับมาประเทศไทย เพื่อไปร่วมฉลองพิธีการแต่งงานของปิติที่จังหวัดลำปางในอีกสองวันที่จะถึงนี้ ปิติเรียนสำเร็จจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้พบกับเจ้าสาวของเขาระหว่างเรียนด้วยกัน เจ้าสาวของปิติเป็นลูกสาวชาวสวนผู้มั่งคั่งของจังหวัดลำปาง เมื่อมานีผลักบังตาเข้าไป สุภาพสตรีที่นั่งกระวนกระวายอยู่โผเข้ามากอด ทั้งสองกอดกันแน่นหัวเราะพลางร้องไห้พลางด้วยความดีใจสุดขีด แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 50 05:42:52 จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 " มานีจ๋า ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน " " ฉันก็เหมือนกันจ้ะ ชูใจ เธอน่าจะชวนปีเตอร์มาด้วย " มานีพูดถึงสามีของชูใจ  ชูใจคลายวงแขนออก จ้องมองเพื่อนรักทั้งๆที่น้ำตายังนองหน้า " ปีเตอร์เหรอจ๊ะ เขาอยากมาจะแย่ แต่ตอนนี้ไม่ว่าง คราวหน้ามานีแต่งงาน ฉันพาเขามาด้วยแน่ ๆ " มานีหัวเราะ ใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้ชูใจและตนเอง จูงเพื่อนไปนั่งที่เก้าอี้ " ฉันคงไม่มีวันนั้นหรอกจ๊ะ " " อะไรกัน ? เธอน่ะทั้งสวย ทั้งดี จันทรเขาเล่าให้ฟังหมดแล้วล่ะ " " อ้าว ไปพบจันทรกับเพชรมาแล้วเหรอ นี่เธอมานานแล้วซี ไหนว่าจะนอนพักซักงีบ เครื่องลงเมื่อตีสี่ไม่ใช่เหรอ " " ใครจะไปงีบลงล่ะจ๊ะ หัวใจมันร่ำร้องอยากพบเพื่อนๆ อากับอาสะใภ้ไปหาฉันที่โรงแรมเมื่อแปดโมง ฉันก็เลยมากับอา ไปบ้านอา ไปกรอบคุณแม่ของเธอ คุณพ่อยังไม่กลับจากทำงาน ไปบ้านปิติเจอแต่แม่ของปิติเหมือนกัน แล้วก็ไปบ้านจันทรกับเพชร ร้านของเขาใหญ่โตดีนะ น้าของเขาก็มอบให้จันทรกับเพชรดูแลร้าน ลูกคนเล็กของเขาน่ารักนะ อีกสองคนไปโรงเรียนเลยยังไม่ได้พบ ถ้าฉันไม่มีทางจะมีลูกได้ ฉันจะขอลูกของจันทรไปเลี้ยง ไม่รู้เขาจะให้หรือเปล่า " ชูใจคุยจ้ออย่างมีความสุข " คงให้นะ เพราะจันทรกับเพชรก็รักและไว้ใจชูใจมาก เออ ... เสียดายครูไพลินกับคุณอาทวีปย้ายไปอยู่ที่อื่นเสียแล้ว เธอเลยไม่ได้พบ " " นึกถึงความหลังแล้วมีความสุขจัง ถ้าย่ายังอยู่ก็ดีนะ ยายของปิติก็เสียแล้ว พี่มานะอกหักแล้วยังหาใหม่ไม่ได้เหรอจ๊ะ ติดยศพันตรีแล้วไม่ใช่หรือ กลับมาเยี่ยมบ้านบ่อยไหม แล้วพี่เขาจะกลับลำปางกับเราไหมจ๊ะ" มานีหัวเราะเบา ๆ " พี่มานะเขามีคนรักใหม่แล้ว แต่ไม่รู้จะแต่งงานกันเมื่อไหร่ อาจจะได้พาปีเตอร์มาเร็วๆนี้ก็ได้นะ วันนี้วันศุกร์พี่มานะมาไม่ได้ พรุ่งนี้เขาจะมาแต่เช้า ไปกับเราด้วย" "พี่วีระซินะ น่าสงสาร คนดีๆไม่น่าจะเป็นอย่างนี้เลย" จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชูใจรำพึงอย่างสลดใจ "เขามีภรรยาไม่ดีจ๊ะ เลยกลายเป็นคนขี้เมาหยำเป เสียสติ เลอะเลือน เพชรต้องดูแลลุงกับป้าแทน เพชรเป็นคนดีมาก ฐานะของเขาดีทีเดียว น้องๆได้เรียนสูงๆทุกคน" "ตอนเขากับจันทรแต่งงานกัน ไม่มีใครบอกฉันเลย" ชูใจตัดพ้อ "เขาไม่ยอมให้บอกจ๊ะ  มีสตังค์แล้วจะพาลูกๆไปเยี่ยมเธอเอง" "ขอให้จริงเถอะ เธอก็เหมือนกัน บอกว่าจะไป จะไป ไม่เห็นไปสักที" ชูใจควักค้อน "เพิร์ธน่ะน่าอยู่น่าเที่ยวนะ ฉันไปเที่ยวมาหลายแห่งแล้ว ไม่ชอบใจเท่าเพิร์ธเลย ฉันชอบไปที่บุญที่วัดโพธิญาณกับแม่บ่อยๆ บางทีพ่อก็ไปด้วย   พ่อเลี้ยงของฉันเป็นพุทธศาสนิกชนไปแล้วรู้ไหม" มานีหัวเราะชอบใจ "ชูใจยังใช้ภาษาไทยได้ดีอยู่นะ จากไปตั้งสิบกว่าปีแล้ว" "ฉันพูดภาษาไทยกับแม่เสมอ แต่เรื่องเขียนนี่สิ ต้องขอบใจมานีที่เขียนจดหมายถึงฉันอยู่เรื่อยๆ ทำให้ฉันได้อ่านและเขียนภาษาไทย ไม่ลืมภาษาไทย พจนานุกรมที่เธอส่งไปให้น่ะ ฉันใช้อยู่เสมอเวลาเขียนจดหมายถึงเธอ ม่ายงั้นคงเหมือนกับโคลงโลกนิติที่ว่า อักขระห้าวันหนี เลยจ๊ะ" จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "ชูใจหิวไหมจ๊ะ" มานีถามด้วยความเป็นห่วง "ไม่หรอกจ๊ะ ก่อนมาหาเธอ จันทรเขาทำก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ให้ทาน อร่อยจังเลย ไม่ได้ทานนานแล้ว" "เย็นนี้เราก็จะไปทานข้าวที่บ้านจันทร เธอจะกลับไปค้างที่โรงแรมหรือเปล่าจ๊ะ" "เรื่องอะไร? " ชูใจค้อน "ฉันเตรียมกระเป๋ามาแล้ว นอนกับเธอ พรุ่งนี้เราก็ไปลำปางกันเลย เพชรเขาจะขับรถพาไป แต่ทางโรงแรมเขาบริการเอง" "ปิติคงตื่นเต้นดีใจมากนะ นี่คงจะอยากมาหาพวกเราเต็มแก่ ถ้าไม่ติดว่าจะต้องเป็นเจ้าบ่าว" "ฉันโทรไปหาเขาแล้ว" ชูใจพูดยิ้มๆ "ดีใจมากเลย เสียงเอะอะโล้งเล้งตามเคย นี่เดี๋ยวคงโทรมาหาพวกเรา" "ถ้าเช่นนั้น เราไปบ้านจันทรกันดีกว่านะ" มานีพูดพลางลุกขึ้นหยิบกระเป๋าถือ "เดี๋ยวจะวานให้รถโรงพยาบาลไปส่ง ฉันไม่มีรถ ใช้แต่จักรยาน" "ไม่ต้องหรอกค่ะ ท่านรองผู้อำนวยการผู้แสนมัธยัสถ์ ฉันมีรถตู้ของโรงแรมมาส่งและคอยรับใช้อยู่ตลอดเวลา ตามคำสั่งของแด๊ด..เอ๊ย...ของพ่อ พ่อจองโรงแรมให้และสั่งให้โรงแรมบริการทุกอย่าง ของฝากเธอก็อยู่ในรถ ฉันมีกระเป๋าถือเก๋ๆ ที่ฉันออกแบบเองมาฝากเธอด้วยล่ะ" "เฮ้อ...คนมีสตังค์ล่ะก็ เนรมิตอะไรได้ทุกอย่างนะ" มานีพูดยิ้มๆ "ชดเชยกับที่ฉันเคยลำบากเมื่อเล็กๆไงล่ะ แหม คิดถึงย่าจังเลย" จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:48:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทั้งสองเดินเกี่ยวก้อยคุยกันไปยังที่จอดรถ ซึ่งมีรถคันหรูของโรงแรมมีชื่อจอดอยู่ "เธอสั่งงานไว้เรียบร้อยแล้วหรือ จะพักร้อนตั้งอาทิตย์เชียวนะ เห็นจันทรบอกว่าเธอเป็นหมอที่เอาใจใส่ห่วงงานมาก แม้จะมีตำแหน่งเป็นถึงรองผู้อำนวยการแล้วก็ตาม คนทั้งอำเภอรักเธอ ชอบเธอมากนี่ เมื่อตอนโรคฉี่หนูระบาด เขาว่าเธอไม่ได้หลับได้นอนเลยนี่ใช่ไหมจ๊ะ" "จ๊ะ ตอนนั้นแย่หน่อย หมอ พยาบาล เหน็ดเหนื่อยกันทุกคน ตอนนี้ค่อยยังชั่ว ถ้าเธอมาตอนนั้น หรือปิติแต่งงานตอนนั้น ฉันคงลำบากใจเหมือนกัน" จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อทั้งสองขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว รถคันงามก็ออกจากโรงพยาบาลมุ่งไปสู่ตัวเมือง มานีกับชูใจนั่งคุยไปตลอดทาง สมกับความรักความคิดถึงที่มีต่อกัน มิตรภาพอันอบอุ่นเมื่อเยาว์วัยหวนกลับมาสู่หัวใจของคนทั้งสอง ชูใจมองเพื่อนรัก แล้วพูดเบาๆว่า "แล้วเราก็ได้พบกันนะ มานี แต่อีกไม่กี่วันเราก็ต้องจากกัน" "แล้วเราก็จะได้พบกันอีกไม่ใช่หรือชูใจ ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ เราก็จะได้พบกันแน่นอน" "แน่นอนจ๊ะ มานี เราจะได้พบกัน" ชูใจตอบพร้อมยิ้มอย่างเป็นสุข เมื่อนึกถึงเวลาแห่งความเบิกบานที่จะได้อยู่กับเพื่อนรักตลอดสัปดาห์นี้ แล้ว.....เราก็ได้พบกัน จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:54:07 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จบแล้ว ... จากคุณ : Between Angels And Insects - [ 29 มิ.ย. 50 05:59:12 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เว้นจากการโพสต์ข้อความสุดท้ายมาเกือบชั่วโมง แสดงว่าหมดเนื้อหาแล้ว ทำไมไม่มีการให้เครดิต หรืออ้างอิงที่มาสักหน่อยหล่ะคะ จากคุณ : firdous - [ 29 มิ.ย. 50 06:38:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ลืมขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่นำเรื่องมาลง เราได้อ่านจากหนังสือต้นฉบับแล้ว แต่อ่านอีกครั้งก็ยังชอบใจ นี่ถือว่าเป็นอีกหนึ่งกระทู้เช็คอายุหรือเปล่าคะนี่ จากคุณ : firdous - [ 29 มิ.ย. 50 06:40:40 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องนี้ผมจำได้แต่ตัวละคร  แต่เนื้อเรื่องจำไม่ค่อยได้ ขอบคุณจขกท.ที่เอามาให้อ่านนะครับ จากคุณ : DEVILKAMO - [ 29 มิ.ย. 50 07:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 นึกถึงสมัยเ็ด็กๆ ว่าแต่มันกี่ปีมาแล้วเนี่ย !!!! จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 29 มิ.ย. 50 08:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คิดถึงที่สุด จากคุณ : Mrs.Del - [ 29 มิ.ย. 50 08:30:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นแล้วคิดถึงอดีต 5 5 5 หนังสือเรียน วิชาภาษาไทย เมื่อก่อน เรื่องราวน่ารักดีเนอะ จากคุณ : fan_man_u - [ 29 มิ.ย. 50 08:42:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณ และขอชมเชย จขกท.ว่า เก็บหนังสือไว้ในสภาพที่ดีมาก ดูเก่าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หนังสือ มานี ชูใจ นี้ ผมเคยใช้สอนหลานสาวเมื่อ 20 กว่าปีก่อน เกือบ 30 ปีก็ว่าได้ เพราะเดี๋ยวนี้ หลานสาวผมคนนั้นก็โตเป็นสาว ทำการทำงานแล้ว หนังสือนี้ ยังนับว่า หายากน้อยกว่าแบบเรียนสมัยที่ผมเรียนครับ ของผมนี่ ก็ 2515 เข้า ป.1 แบบเรียนของผม เนื้อหายาวกว่ามานีชูใจอีกครับ และคงจะหาไม่ได้แล้ว อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจริงๆ... จากคุณ : พฤษภเสารี - [ 29 มิ.ย. 50 08:43:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เคยอ่านใน a day ซาบซึ้งๆ จากคุณ : นายไผ่ - [ 29 มิ.ย. 50 08:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 22 ปี สุดยอดจริง ๆ คลาสสิค คิดถึงเนอะ จากคุณ : BabyRed - [ 29 มิ.ย. 50 09:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับ.. เป็นรุ่นแรกที่ได้เรียนแบบเรียนนี้ ซึ่งเป็นหลักสูตรใหม่ แก่จริง ๆ เลยเนอะ.. จากคุณ : JadEiTe & WhiTe sHarK - [ 29 มิ.ย. 50 09:25:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ เจ้าของทู้มากเลย (ท่าทางจะเป็นคนโรแมนติกน่าดู) ทำให้นึกถึงตอนเด็กๆ รุ่นใหม่มีแต่ ตา มา รถ ไฟ จากคุณ : โอบกอดด้วยรัก - [ 29 มิ.ย. 50 09:42:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เช็คอายุรึเปล่านี้ แต่ก็คิดถึงนะ จากคุณ : ปโยนิธิ - [ 29 มิ.ย. 50 10:04:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณนะครับ อ่านแล้วหลับตานึก โห น๊านนนนาน แต่ยังนานไม่สู้คุณพฤษภเสารี  2515 เข้าปอหนึ่ง โหยยยยยยยยใช้ได้เลย ตอนแรกนึกว่า มานี ไปทำห้องเสื้อชื่อดังของโลก ที่ชื่อ อาร์มานี(Armani) เข้าใจผิดตั้งนาน เอิ๊กก เคยนั่งคิดเล่นๆ ว่า จะมีคนชื่อ มานี กะ ชูใจ ในโลกนี้ม่ะน๊า จากคุณ : หมุ่ยติ๊ก - [ 29 มิ.ย. 50 10:13:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอ สงสัยจะรุ่นเดียวกันเยอะนะคะ เพราะเราก็ได้เรียนแบบเรียนนี้เหมือนกัน (^_^) จากคุณ : ธิดามาร - [ 29 มิ.ย. 50 10:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทันนะ   คิดถึง   เหมือนกับโต พร้อมเราเลยง่ะ ทำให้เราเป็นคน  ชอบอ่านนิยายโดยปริยาย  เกี่ยวปะ ขอบคุณ  จขกท  จ๊ะ     จากคุณ : Plakud04 - [ 29 มิ.ย. 50 10:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณเจ้าของกระทู้จ้า เราจำกลอนตอนแม่เพชรตายได้นะ ผู้ใดเป็นผู้มีมิตร จิตคิดต้องกันหรรษา มีความยินดีปรีดา ยิ่งกว่ามีสินเงินทอง... จากคุณ : แอบอ่านมานานแล้ว - [ 29 มิ.ย. 50 10:59:14 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาแอบดูคนแก่  5555 อ้าว  เราก็ด้วยนิหว่า จากคุณ : MBA ฮาเฮ - [ 29 มิ.ย. 50 11:21:55 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จำกลอนที่ปิติแต่งให้เจ้าแก่ได้ สงสารเจ้าแก่ แหงแก๋ตายไป เราแสนเสียใจ ไม่มีม้าขี่ ต้องเดินด้วยขา เมื่อยล้าเต็มที เจ้าแก่แสนดี ไม่น่าตายเลย จากคุณ : นายไผ่ - [ 29 มิ.ย. 50 11:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จำได้ว่าตอนอยู่ ป.3 มานีมานะได้กำเนิดขึ้นในแบบเรียนภาษาไทยชั้นป.1 ได้อ่านตลอดจนถึงชั้นป.6 ก้อไม่ได้อ่านอีกเลย.... กี่ปีแล้วนิ....... พอปี44..กลับไปอ่าน หนังสือภาษาไทย ป.1อีกที... มานีมานะหายไปไหนแล้ว มีใครพอทราบไหมครับว่า  หลักสูตร มานีมานะเลิกสอนตอนปีไหน จากคุณ : Mamew - [ 29 มิ.ย. 50 11:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รุ่นผมก็ยังเรียนทันนะครับ รู้สึกจะเป็นรุ่นท้ายๆแล้วก่อนจะเปลี่ยนหนังสือใหม่ จากคุณ : maezono_no7 - [ 29 มิ.ย. 50 12:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ลุงๆๆป้าๆๆ มากันเยอเชียว จากคุณ : หน่อยคุง - [ 29 มิ.ย. 50 15:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 33 .....อ่านแล้วนึกถึงเพื่อนสมัยประถมเลย    คิดถึงจริงๆ  ไม่เจอกันมาก็20ปีพอดี.... จากคุณ : ton4fm - [ 29 มิ.ย. 50 18:47:17 ]