PANTIP.COM : S5818253 [[This is Our city]] <>M<>A<>N<>C<>I<>T<>Y<>14/09/2550>>> วันนี้ขอเกาะติดโอนัวฮา ดวรุ่งเรือใบสีฟ้า<<< [ฟุตบอลต่างประเทศ]

ความคิดเห็นที่ 5

หมดยุคผู้อารักขาสโมสรฟุตบอล

การสร้างความฮือฮาการสมรภูมิชิงอำนาจในอาร์เซนอลหลังเดวิด ดีนขายหุ้น 14.6 % ให้อลิเชอร์ อุสมานอฟยังคงเป็นเรื่องที่พวกเรายังต้องติดตามกันต่อไป

แต่จะอย่างไรก็แล้วแต่เงิน 75 ล้านปอนด์ที่เศรษฐีชาวอุสเบซึ่งเกิดในรัสเซียยอมจ่ายมานั้นทำให้ดีนร่ำรวยอู้ฟู่จาการบริหารสโมสรมาตั้งแต่ในอดีต

ย้อนกลับไปในปี 1983 เป็นช่วงที่ดีนซื้อหุ้นอาร์เซนอลครั้งแรก 16% ด้วยเงิน 292,000 ปอนด์ซึ่งเป็นยุคที่ฟุตบอลยังไม่เติบโตในแง่ธุรกิจมากนักโดยปีเตอร์ ฮิล วู้ดก็หาคนเข้ามาลงทุนลำบากไม่เหมือนยุคนี้ที่ทั้งอุสมานอฟและสแตน โครเอนเค่เศรษฐีมะกันกำลังรุมทึ้งกันอย่างหนักหน่วง

ภายหลังดีนซื้อหุ้นเสร็จ,ฮิล วู้ดได้สร้างวลีอันโด่งดังจนยากจะลืมเลือนหลังกล่าวว่า"ผมคิดว่าเขาคงบ้าแน่ๆ,ความตั้งใจและเจตนาทั้งหมด...นี่เป็นการเอาเงินมาจมทิ้งชัดๆ" นี่คือแนวคิดของฮิลล์วู้ดที่ไม่เชื่อว่าอนาคตข้างหน้าฟุตบอลสามารถทำอะไรได้มากกว่าเอนเตอร์เทนแฟนบอล

ดีนเป็นแฟนบอลอาร์เซนอลตัวยงแล้วยังเป็นนายทุนค้าขายซึ่งตรงจุดนี้จึงมีความรอบรู้และมองไกลถึงความเปลี่ยนแปลงในเกมลูกหนังได้ดีกว่าปีเตอร์ ฮิลวู้ดประธานสโมสรอย่างไม่ต้องสงสัย

ในฤดูกาล 1990-91 เป็นช่วงที่มีแนความคิดปฏิวัติเพื่อก่อตั้งพรีเมียร์ลีก,ดีนหยอดซื้อหุ้นมาจากฮิลล์วู้ดอีกโดยดีนและพวกพ้องที่เคยซื้อหุ้นในช่วงยุค 80 และต้น 90 กลายเป็นผู้ถือหุ้นสโมสรฟุตบอลที่ทำเงินจากการขายหุ้นมากที่สุดในประวัติศาสตร์ไปเรียบร้อยแล้ว

เงิน 75 ล้านปอนด์ที่ได้จากอุสมานอฟและบวกกับ 11 ล้านปอนด์ที่ดีนเคยขายให้แดนนี่ ฟิซมันในช่วงต้นยุค 90 ทำให้อดีตรองประธานอาร์เซนอลคงใช้ไม่หมดในชาตินี้แน่นอน

หัวเลี้ยวหัวต่อของอนาคตแต่ละสโมสรมาทะลักจุดเดือดเอาในปี 1992 เมื่อทีมจากดิวิชั่นหนึ่งแยกตัวมาก่อตั้งพรีเมียร์ลีกโดยดีนเป็นบุคคลสำคัญในหน้าประวัติศาสตร์เนื่องจากใช้เส้นสายส่วนตัวล็อบบี้สมาคมฟุตบอลร่วมกับโนเอล ไวท์ของลิเวอร์พูลที่คานอำนาจเอฟเอด้วยการหาแนวร่วม"บิ๊กไฟฟ์"ซึ่งนอกจากอาร์เซนอลและ"หงส์แดง"เองแล้วยังมีแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด,สเปอร์สและเอฟเวอร์ตันอีกด้วย

เมื่อทีมแม่เหล็กแสดงจุดยืนหนักแน่นขนาดนี้ทำให้เอฟเอไม่มีทางเลือกนอกจากตอบ"ตกลง"ทำให้ทีมใหญ่ปลีกวิเวกออกมากอบโกยรายได้ก้อนโตชนิดคาดไม่ถึงโดยผลพวงของการปฏิวิติครั้งนี้จึงทำให้เราได้เห็นการเซ็นค่าลิขสิทธิ์ถ่ายทอดพรีเมียร์ลีกที่มีมูลค่าสูงถึง 2.7 พันล้านปอนด์จากฤดูกาล 2007 ถึง 2010 นั่นเอง

จาก"บิ๊กไฟฟ์"ในยุคนี้มีเพียงเอฟเวอร์ตันทีมเดียวที่หุ้นใหญ่ยังไม่ตกไปอยู่ในมือเศรษฐีต่างชาติโดยเพื่อนบ้านอย่างลิเวอร์พูลต้องถูกครอบงำเพื่ออนาคตที่ดีกว่าหลังเดวิด มัวร์สซึ่งพูดไว้ว่า"นี่คือวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตยอมปล่อยหุ้นทั้งหมด 51 % (5,000 ปอนด์ต่อหุ้น) ให้ทอม ฮิคส์และจอร์จ ยิลเล็ตต์และทำเงินให้มัวร์สเบ็ดเสร็จ 89 ล้านปอนด์

ในปี 1991 อลัน ชูการ์ยอมจ่ายเงิน 8 ล้านปอนด์เพื่ออุ้มสเปอร์สที่กำลังเจอวิกฤติทางการเงินอย่างหนักโดยบริษัท Amstrad เป็นผู้ผลิตจานดาวเทียมให้ BSkyB และทันทีที่ชูการ์ก้าวขึ้นนั่งตำแหน่งประธานสโมสรในถิ่นไวท์ฮาร์ทเลนก็มีบทบาทสำคัญในปีต่อมาทันทีหลังผลักดันให้พรีเมียร์ลีกไว้เนื้อเชื่อใจให้สกายเข้ามารับงานถ่ายทอดสด

ซูการ์ขายหุ้นครั้งแรกให้อีนิคเมื่อเดือนธันวาคมปี 2000 ด้วยวงเงิน 22 ล้านปอนด์จากนั้นในเดือนกรกฏาคมปีนี้เองเซอร์อลันปล่อยหุ้นอีก 12 % ให้อีนิคเจ้าเดิมและรับเน้นๆอีก 25 ล้านปอนด์ แค่นั้นยังไม่พออีกสี่สัปดาห์ต่อมาแกฟันเงินกว่า 35 ล้านปอนด์จากการขายบริษัท Amstrad ให้ BSkyB

ข้ามไปที่โอลด์แทรฟฟอร์ด,มาร์ติน เอ็ดเวิร์ดสมองไม่เห็นช่องทางการทำเงินให้ตัวเองในฐานะประธานบริหาร"ปิศาจแดง"แต่หลุยส์ผู้พ่อเป็นนักธุรกิจตัวยงและเป็นเร้ดอาร์มี่ซึ่งกลายเป็นข้ออ้างสุดคลาสิคเป็นเหตุผลในการซื้อสโมสรและตระกูลเอ็ดเวิร์ดสไม่เคยคิดจะทำกำไรมหาศาลจนกระทั่งปี 1978 ซึ่งเป็นช่วงที่ธุรกิจค้าเนื้อสัตว์ตกต่ำสุดขีด

มาร์ตินเข้ามารับงานประธานบริหารแบบ full time ในปี 1981 หลังเอฟเออนุญาตให้ผู้อำนวยการสโมสรรับเงินเดือนได้จากนั้นในปี 1989 เขาตกลงขายหุ้น 50.6 % ให้ไมเคิ่ล ไนจ์ตันเพื่อแลกกับเงิน 10 ล้านปอนด์แต่การตกลงไม่สำริจผลทำให้มาร์ตินได้น้อยลงเหลือ 6 ล้านปอนด์หลังขายหุ้นบางส่วนตอนที่ยูไนเต็ดเข้าตลาดหุ้นในปี 1991

มาร์ตินมาขายหุ้นที่เหลือในช่วงที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดกำลังติดลมบนคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นว่าเล่นจนท้ายที่สุดรับเงินก้อนโต 93 ล้านปอนด์ให้แฮร์รี่ ด็อบสันนักธุรกิจทำเหมืองชาวสก็อตต์ในปี 2002

เซอร์จอห์น ฮอลล์เคยโอ่เอาไว้ตอนเทคโอเวอร์นิวคาสเซิ่ลในระหว่างปี 1989 ถึง 1992 "ประเทศยอร์ดี้" สโมสรจะเป็นศูนย์กลางของสถาปัตยกรรมของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ตระกูลฮอลล์ยึดหุ้นใหญ่ไว้ทั้งหมดด้วยการลงทุน 3 ล้านปอนด์และก็ขายทิ้งออกไปในช่วงวาระต่างกันออกไป...9.8 % ให้บริษัทเคเบิ้ล NTL ในปี 1998 ด้วยเงินถึง 16 ล้านปอนด์จากนั้นมาต่อในปี 1999 และ 2003

ตระกูลฮอลล์เห็นท่าไม่ดีกลับมาซื้อหุ้นคืนด้วยเงิน 4.5 ล้านปอนด์จนพบจุดจบในเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาการเข้ามาของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่างไมค์ แอชลี่ย์ที่ยอมจ่ายถึง 55.34 ล้านปอนด์เพื่อแลกกับหุ้นที่เหลืออยู่ 42% ของครอบครัวทรงอิทธิพลผู้นี้และรวมกับที่ไปตามเก็บจากฮอลล์เป็นยอดเงินทั้งหมด 75.8 ล้านปอนด์ ส่วนเฟร็ดดี้ เชพเพิร์ดและบรูซน้องชายที่เคยยืนกรานกระต่ายขาเดียวก็ปล่อยหุ้น 28 % ให้แอชลี่ย์ก่อนรับเงิน 37.3 ล้านปอนด์ซึ่งถือว่ากำไรเหนาะๆเนื่องจากตอนแรกซื้อมาเพียงแค่ 2.4 ล้านปอนด์เท่านั้น

เจ้าของซึ่งเป็นคนนอกมักพูดอย่างหน้าชื่นอกตรมต่อการเข้ามากุมบังเหียนสโมสรเข้าสู่ยุคทองแต่มีหลายคนที่ส่อให้เห็นชัดเจนต่อการทำกำไรในเกมลูกหนัง

สำหรับสตีเฟ่น พาวว์ผู้อำนวยการนโยบายและการรณรงค์ของสหพันธ์แฟนบอลได้กล่าวว่า"ผู้ถือหุ้น,ผู้อำนวยการถูกมองว่าต้องเป็นผู้อารักขาสโมสร,ไม่ใช่มากอบโกยเงินให้ตัวเอง"

"ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแล้ว พวกเขาโกยเงินมหาศาลในขณะที่พวกแฟนบอลต้องจ่ายเงินซื้อตั๋วมากขึ้นกว่าเดิม"

เทอร์รี่ บราว์นอดีตประธานสโมสรเวสต์แฮมซื้อหุ้นในปี 1992 ด้วยเงิน 2 ล้านปอนด์และเพิ่งขายให้เอ็กเกิร์ด แม็กนุสสันและยอร์กอลเฟอร์ กุดมันด์สสันเป็นเงินถึง 31 ล้านปอนด์ได้กล่าวอย่างน่าฟังว่า"ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำเงินจาการซื้อหุ้นครั้งแรกเลยนะ"

"ผมเป็นแฟนบอลมาตลอดชีวิตและซื้อหุ้นเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกคนอื่นมาเทคโอเวอร์ เราทุ่มเทต่อการพัฒนาสนามอัพทั่น พาร์คและสร้างรากฐานสโมสร ผมยอมรับว่าผมทำผิดพลาดไปบ้างและลงท้ายแฟนบอลพาก็เหม็นขี้หน้าแต่ผมพยายามทำหน้าที่ของตัวเองแล้วและขายสโมสรให้ไปอยู่ในมือคนที่ดีแล้ว"

"พรีเมียร์ลีกประสบความสำเร็จได้ก็เพราะความช่วยเหลือของสกาย ตอนที่หุ้นสโมสรเพิ่มค่าขึ้น,ชาร์ลส์ วาร์เนอร์(ผู้ถือหุ้น"ขุนค้อน")เคยถามผมว่ามีตาทิพย์มองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นหรือเปล่าแต่จริงๆแล้วผมไม่ใช่เลย"

"เชื่อเถอะไม่มีใครประหลาดใจมากไปกว่าผมอีกแล้ว"

การขายหุ้นที่เหลืออยู่ของดีนได้สรุปความเป็นไปของโลกลูกหนังยุคนี้อย่างเด่นชัดและทำให้คำพูดที่ว่าผู้บริหารควรเป็นผู้อารักขาปกป้องสโมสร(custodian)ได้ตายจากไปเรียบร้อยแล้วเช่นกัน...

เบน ฟรีคิก <benfreekick@hotmail.com>

http://www.soccersuck.com/soccer/viewtopic.php?t=57985

จากคุณ : tiggerabb - [ 14 ก.ย. 50 18:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6

พรีเมียร์ลีกรวมฮิต

คอลัมน์ คุยนอกจอ

โดย เอกราช เก่งทุกทาง

เห็นโปรแกรมพรีเมียร์ลีกสัปดาห์นี้แล้ว เหมือนกำลังดูตารางบ๊อกซ์ ออฟฟิศ หนังทำเงินฮอลลีวู้ดช่วงซัมเมอร์ ที่บรรดาหนังฟอร์มยักษ์เข้าฉายชนกันเปรี้ยงปร้าง ชนิดคนดูเลือกไม่ถูกว่าจะดูเรื่องไหนดี

จะไม่ให้ตื่นเต้นยังไงไหว ในเมื่อเสาร์นี้มีบิ๊กแมตช์ถึง 4 คู่ ไล่ตั้งแต่ เอฟเวอร์ตัน-แมนฯยู, ปอร์ตสมัธ-ลิเวอร์พูล, สเปอร์ส-อาร์เซน่อล รวมทั้ง เชลซีซัดกับแบล็คเบิร์น

มันเหมือนบอลยกทีมมาชนกันระหว่าง บิ๊กโฟร์ กลุ่มลุ้นแชมป์กับพวกเกรดบีกลุ่มที่ดีที่สุด ซึ่งจะแย่งโควต้า ยูฟ่าคัพ กันอย่างเมามัน แล้วที่สำคัญสามในสี่คู่เป็นเกมที่ทีมใหญ่ออกนอกบ้านไปเยือนเสียด้วย

บอลแบบนี้แหละน่าลุ้นและดูสนุก เพราะฝีเท้าไม่ต่างกันเท่าไหร่ แถมพวกทีมรองในกลุ่มที่ว่ายังเล่นในบ้านได้แข็งแกร่ง แพ้ยากทุกราย ทำให้โอกาสล้มยักษ์เปิดกว้างจริงๆ

บิ๊กโฟร์ทีมไหนมีปัญหานักเตะเจ็บหรือกรอบมาจากเกมทีมชาติด้วยยิ่งน่าห่วงเข้าไปใหญ่

อย่างคู่ปอร์ทสมัธเจอจ่าฝูงลิเวอร์พูล ผมไม่แน่ใจว่า ราฟา เบนิเตซ จะส่ง สตีเว่น เจอราร์ด เป็นตัวจริงหรือเปล่า

เจอร์ราร์ดลงเล่นให้ทีมชาติอังกฤษสองนัดในรอบ 4 วัน ทั้งๆ ที่เพิ่งทุเลาจากอาการกระดูกนิ้วเท้าหัก สภาพของเขาจึงไม่น่าเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อเกมของหงส์แดงทันที

ลิเวอร์พูลปีนี้เน้นเพรสซิ่ง นักเตะต้องไล่ประกบคู่ต่อสู้เร็วแบบไม่ให้หายใจ ตัวที่ลงสนามไปจึงสมควรท็อปฟิต ไม่งั้นก็จะกลายเป็นจุดอ่อน เป็นภาระให้เพื่อนเหนื่อยเพิ่มเป็นสองเท่า

ยิ่งนัดนี้ไปเยือนปอร์ทสมัธด้วย หงส์แดงจำเป็นต้องเล่นดี ถ้าหวังจะมีคะแนนกลับบ้านนะครับ

ปอมปีย์ เป็นพวกเก่งในบ้าน เวลาเล่นที่แปรตตัน พาร์ค ฟอร์มจะดุดัน น่าเกรงขาม แนวรุกที่มี คานู-จอห์น อุตาก้า-เบนจานี่ ถ้าลงมาพร้อมกันจะอันตรายมากสำหรับกองหลังลิเวอร์พูล

บอลนัดนี้เป็นการวัดคุณภาพจ่าฝูง ถ้าหงส์แดงแกร่งจริง และเก่งพอจะก้าวไปคว้าแชมป์ต้องไม่จอดที่ปอร์ทสมัธ

กรณีของแชมป์เก่า แมนฯยู ก็เหมือนกัน ทีมของ เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ออกสตาร์ตไม่แรงจึงต้องการผลแข่งเจ๋งๆ สักนัดมาช่วยกระตุ้นความมั่นใจ

แมตช์เยือนเอฟเวอร์ตัน คือความท้าทายสำหรับแมนฯยู ท็อฟฟี่เมนยังรักษามาตรฐานได้ดี และคงหวังแก้มือที่แพ้คาบ้านไปเมื่อฤดูกาลก่อน แต่ก็ต้องดูด้วยว่าเกมรับจะตามความเร็วของปีศาจแดงไหวไหม ที่ผ่านมาเอฟเวอร์ตันสู้แมนฯยูสูสีตลอด แต่ก็มักจะตกม้าตายเพราะหลังรั่วนี่แหละ

อีกคู่ที่น่าจะดุเดือดเกินคาดคือ เชลซี พบ แบล็คเบิร์น

ถึงเล่นกันที่สแตมฟอร์ด บริดช์ และเชลซีก็ฝีเท้ารวมๆ ดีกว่า แต่กุหลาบไฟอัพเกรดขึ้นมาเยอะ กองกลางแน่นปึ้ก กองหน้าที่มี โรเก้ ซานตาครู๊ซ ก็ตัดสินเกมได้ ผมเชื่อว่าเกมรับแบล็คเบิร์นคงทำให้เจ้าบ้านอึดอัด แล้วถ้ายันอยู่ ไม่พลาดเสียประตูเร็ว ก็มีสิทธิใช้เกมสวนกลับป่วนเชลซีได้ไม่น้อยเหมือนกัน

สำหรับลอน ดอนดาร์บี้แมตช์ สเปอร์ส เจอ อาร์เซน่อล ไฮไลต์ใหญ่สุดคือ มันอาจเป็นเกมชี้ชะตา มาร์ติน โยล กุนซือไก่เดือยทองจริงๆ แล้ว

โยลทำให้ผู้บริหารผิดหวังมาหลายนัด ถ้านัดนี้เกิดแพ้คาบ้านเห็นท่าว่าจะแกล้งฉลาดต่อไปไม่ไหว

ที่มา

จากคุณ : tiggerabb - [ 14 ก.ย. 50 18:34:51 ]