ความคิดเห็นที่ 1 หายไปนานเลยนะครับ รออ่านอยู่นะครับ จากคุณ : Mulligan - [ 4 ต.ค. 50 12:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะ คุณปลูกฯ มาลงชื่อรออ่านเหมือนกันค่ะ จากคุณ : reddao - [ 4 ต.ค. 50 12:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หวัดดีครับพี่ ให้ว่องนะครับ คิดเสียว่าผมรออยู่ อิอิ จากคุณ : ลีโอ (leowood) - [ 4 ต.ค. 50 12:21:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตื่นเต้น ๆ ๆๆ จากคุณ : คุณฉ่าง - [ 4 ต.ค. 50 12:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ได้มาเร่งนะครับ................ แปะทักทายก่อน.................. จากคุณ : 190อีสีขาว - [ 4 ต.ค. 50 12:27:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แหะๆ..ดูเหมือนกันค่ะละครเรื่องนี้...เพลงเพราะฟังแล้วเย็นๆดี...ว่าแต่ว่าคุณปลูก ร้องไห้ตอนจบรึเปล่าค่ะ สงกะสัยน่ะ จากคุณ : patt (Pattgolf) - [ 4 ต.ค. 50 12:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จั่วหัวเรื่อง โฮมสเตย์ คุณปลูกฯ จะแปลงบ้านให้เป็นโฮมสเตย์รึเปล่าครับ? หากใช่ คงแน่นทั้งปี เพราะ แก๊งค์พันทิปส์คงเข้าพักตรึม จากคุณ : ลุงแก่ (skavee) - [ 4 ต.ค. 50 12:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 . จากคุณ : LADY SMITH - [ 4 ต.ค. 50 12:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาแระ มาแระ จากคุณ : jita - [ 4 ต.ค. 50 12:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ต้องแวบมาลง ต้องไปอีกแล้ว แหะ แหะ สวัสดีทุกคนนะคร้าบบบบ จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 12:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จ๊ะเอ๋ จากคุณ : น้องหนูนะ - [ 4 ต.ค. 50 12:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ลูก หมา ผม และกอล์ฟ ตอนที่ 7 Home Stay ขับรถไปโรงเรียนน้องฟืน คาดว่าทางโรงเรียนน่าจะคิดค่าเทอมผิด ถึงแม้เงินที่ต้องจ่ายค่าเทอมลูกจะน้อยลง ก็ไม่ดี (กลัวจะต้องไปเสียทีหลังมากกว่า) ปกติถ้ามีโอกาสได้หยุดงานวันธรรมดา ผมมักจะขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียนเอง ไปยืนดูลูกเข้าแถว ร้องเพลงชาติ แต่พอเห็นครูประจำชั้นเดินมา ต้องรีบหลบ ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เป็นเหมือนสัญชาตญาณของเด็กเรียบร้อย เจอผู้หลักผู้ใหญ่ ต้องรีบหลบ ถ้าหนีได้ ให้รีบหนี แต่วันนี้ เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ กลัวครูยังไงก็ต้องมา ตั้งปณิธานไว้ในใจ จะทำตัวสำรวม พูดให้น้อยคำที่สุด และตั้งใจฟังที่คุณครูสั่งสอน “สวัสดีค่ะ คุณพ่อน้องฟืนใช่ไหมคะ หน้ายังอ่อนเหมือนเป็นพี่ของน้องฟืนเลยนะคะ” คุณครูทัก ส่วนประโยคหลัง ผมเติมเอง คุณครูประจำชั้นน้องฟืนมีสองคน คนไทย 1 ท่าน ฝรั่ง 1 ท่าน ทักทายตามประสาคุณครูกับผู้ปกครอง คุณครูเข้าเรื่องทันที “คุณพ่อมาก็ดีแล้วค่ะ มีเรื่องอยากจะปรึกษา เรื่องน้องฟืนนะค่ะ อ่าาา” ครูทิ้งช่วงไว้นิดนึง จังหวะนี้ผมแอบหายใจเข้าปอดไป 2 ครั้ง ก่อนที่ครูจะพูดขึ้นว่า “อ่าาา…………..วิชาภาษาไทย” คุณครูบอก ทิ้งลมหายใจไว้พักใหญ่ ผมปลายตาไปมองกระดาษแผ่นเล็ก ๆ บนโต๊ะมีชื่อของน้องฟืน กับตัวเลข 15/15 วงกลมสีแดงอยู่ ลูกเรามันไม่ธรรมดาจริง ๆ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ไม่เสียแรงที่เป็นพ่อเป็นลูกกัน ได้คะแนนเต็มเลยเหรอเนี่ยะ คุณครูคนไทย ตามประสาคนขี้เกรงใจ ไม่ทันครูฝรั่งพูด “คือว๋า ฟืน เข้า อ๋อน พา สา ไทย มั่ก มั๊ก” ต้องตั้งใจฟัง เธอพูดไทยได้ดีทีเดียว เลยแนะนำให้เธอพูดเป็นภาษาอังกฤษดีกว่า อังกฤษ งู ๆ ปลา ๆ อย่างผม พอเข้าใจได้ คุณครูไทยเลยอธิบายให้ฟังต่อว่า “น้องฟืนอ่อนวิชาภาษาไทยมากค่ะ เรียนไม่ทันเพื่อนในห้อง โดยเฉพาะเรื่องสะกดคำ คำง่าย ๆ ก็เขียนไม่ได้ และเค้าก็ไม่ค่อยมั่นใจที่จะตอบด้วย วันก่อนทำข้อสอบเต็มสิบ ได้แค่หนึ่ง (หน่วยสืบราชการลับ ไปสืบมาแล้ว มันเขียนถูกคำว่า ปี่ คำเดียว ส่วนคำอื่น นักวรรณคดีด้านภาษาวิเคราะห์มาแล้วว่า ถ้าไม่ใช่เป็นภาษาอียิปต์โบราณ ก็อาจจะเป็นภาษาในสมัยก่อนคริสตศักราชผสมตัวเลขฟีโบนักชี ) จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 12:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แวะมาปาดดดด ซะโหน่ย ..... จากคุณ : Thirdwave - [ 4 ต.ค. 50 12:57:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ปิ่นโต………ฟืนเขียนเป็น………..ปีตโ ตายาย……..เขียนเป็น……………ตาา ยย (มีดับเบิ้ลสระอา ดับเบิ้ล ย. ยักษ์ โอววว ว แม่เจ้า) แต่ที่แจ่มสุดต้องเป็น ดินสอ………..เหลือบตาไปดูที่เขียน ว่าจะกลับบ้านไปขอจับมือ เลี้ยงน้ำแข็งใสซักถ้วย…..…ดินสอ เขียนเป็น……ดือ3H………เป็นคำภาษาไทยที่มีตัวเลข และภาษาอังกฤษผสมเข้ามาในคำเดียวกัน มีทั้งความคิดสร้างสรรค์ แฝงไว้ด้วยความสนุกสนาน เห็นที่มันเขียน ดีใจจนอยากร้องไห้ต่อหน้าครูประจำชั้น “แต่ในกระดาษ ยังเห็นเค้าได้เต็ม” ผมบุ้ยปากให้ดู ยังเห็นอยู่ 15 เต็ม 15 หลักฐานเห็นอยู่โทนโท่ เริ่มเหงื่อแตก อย่างไม่มีสาเหตุ “อ๋อ อันนี้เหรอคะ” คุณครูโชว์ให้ดู พร้อมกับอธิบาย “คือในห้องมีนักเรียนอยู่ 15 คน ภาษาไทย ฟืนเค้าได้คะแนนเป็นที่ 15 น่ะค่ะ” คุณครูบอก แบบไม่ให้เสียน้ำใจ ที่แท้มันก็ได้ที่โหล่นี่เอง ว่าแล้วเชียว ทำการบ้านภาษาไทยทีไร อิดออด ง่วงนอนบ้าง อารมณ์ไม่ดีบ้าง ขอไปปั่นจักรยานก่อนบ้าง ที่แท้ มันก็ไม่รู้เรื่องนี่เอง ฮาาาาาาา ลูกเรียนไม่เก่ง ไม่ใช่เรื่องแปลกครับ ลูกเราอาจจะเรียนเก่ง แต่เพื่อนในห้องทุกคน เค้าอาจจะเรียนเก่งกว่า เท่านั้นเอง “เอ่อ.........” ไม่รู้จะคุยกับครูยังไงดี ไม่ได้โกรธลูก แต่อายครูนิดหน่อย ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ ตั้งใจว่ากลับบ้าน ต้องกลับไปติวเข้มกับลูก วันละสามเวลาจันทร์ถึงศุกร์ ให้พักได้เฉพาะวันเสาร์ อาทิตย์ ลูกอยู่กรุงเทพ วันธรรมดาผมอยู่ระยอง “คุณพ่อ มาเรื่องค่าเทอมใช่ไหมคะ” ครูฝรั่งบอกเสียงใส ผมพยักหน้าหงึก ๆ โรงเรียนคิดค่าเทอมผิดไป 1 หมื่นบาท ถึงแม้มันจะน้อยลงก็เหอะ ตามประสาคนดีของสังคมต้องมาถาม แต่ตอนนี้ชักไม่ค่อยมีอารมณ์แล้ว จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 12:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณครูฝรั่งพูดต่ออย่างภูมิใจ “ยินดีกับคุณพ่อด้วยนะคะ โรงเรียนมีนโยบาย สนับสนุนเด็กค่ะ โดยเอาคะแนนวิชา คณิตศาสตร์ อังกฤษ และสปช. (ไม่มีภาษาไทย) ของเด็กทุกห้องในระดับชั้นเดียวมาคิดเป็นเปอร์เซนต์ นักเรียนที่ได้คะแนนมากกว่า 90% ของทั้ง 3 วิชา ทางโรงเรียนจะลดค่าเล่าเรียนให้ปีละ 2 หมื่นบาทค่ะ...............เอ่อ...........ทั้งสามวิชา…………........... น้องฟืน ท็อปทุกวิชาค่ะ (ไม่มีภาษาไทย)” .......................เดินยิ้มออกจากโรงเรียน แก้มฉีกไปถึงท้ายทอย............................. ………………………………….. สัญญากับตัวเอง ไม่มีใครบังคับ ว่ากลับมาจากไปเที่ยวโฮม สเตย์ ที่อำเภออัมพวา เที่ยวนี้ จะมาเขียนเชียร์รีสอร์ตที่ไปมา รีสอร์ตไม่ได้สวยหรู ธรรมชาติก็งั้น ๆ ตลาดริมน้ำ นั่งเรือชมหิ่งห้อย ทุกอย่างถ้าแยกส่วน รู้สึกเฉย ๆ เหมือนผู้หญิง คิ้วก็ไม่โก่ง ตาไม่สวย จมูกไม่รั้น ปากไม่อิ่ม แต่พอดูรวมกันกลับสวยและน่ารักกว่าเมียตัวเอง แหะ แหะ โชคดีที่แม่น้องฟืนไม่เล่นอินเตอร์เน็ต ไม่ตีกอล์ฟ และไม่เคยเข้ามาอ่านเรื่องที่ผมเขียน ถ้าแอบอ่านอยู่ที่ไหน แล้วจะทำไม ที่พูดมาทั้งหมด ขอถอนคำพูด ที่เขียนไปเพราะโดนเก็บตังค์บังคับให้เขียน ออกจากกรุงเทพบ่าย 2 โมง ขับรถแบบไม่รีบร้อน เมฆครึ้ม แดดไม่ร้อน ลมพัดโชยเย็น (ลมแอร์ในรถ) ถ้าได้ตีกอล์ฟคงมีความสุข เพิ่งมีโอกาสได้ไปตีกอล์ฟที่สนามชุมพลทหารเรือ กรมสรรพาวุธ ที่อำเภอสัตหีบ น้องที่บริษัทชวนว่าให้ลองไปดู สนามเก้าหลุม ไม่ได้ดีมาก แต่ราคาถูก จ่ายค่ากรีนฟี ตี 2 รอบ ด้วยเงิน 160 บาทในวันอาทิตย์ ถูกจนอยากทำเมมเบอร์แจกให้ยามที่คอนโด วันนั้นอากาศดี ผมไปกับรุ่นน้องที่บริษัทคนหนึ่ง ต้องไปจอยกับก๊วนพ่อกับลูก พ่อพาลูกมาตีกอล์ฟดูอบอุ่น พ่อยังหนุ่ม ลูกผู้ชายอายุเริ่มเข้าวัยรุ่น มีสิวที่หน้าผาก 2 เม็ด “มาเที่ยวก่อน ตี 68 ทำสามอันเดอร์สนาม” ลูกชายพูด ผมนึกในใจ เอาอีกแล้ว ต้องไปจอยก๊วนกับเค้าทีไร เจอคนเก่งทุกที อันที่จริง ตีกอล์ฟกับคนเก่ง ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เกร็ง ตัวสั่น สมาธิแตกซ่าน และก็เป็นกังวลแค่นั้นเอง “ครับ” ผมยิ้มหวาน เชิญน้องตามสบาย พี่จะขอเดินชื่นชมอยู่ห่าง ๆ ผมคิด จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 12:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเป็นคนตีกอล์ฟไม่เก่ง เลยมีโอกาสได้ตีกับคนที่เก่งกว่าบ่อย แต่คราวนี้รู้สึกผิดสังเกต คนตีอันเดอร์สนาม ทำไมตีไม่ค่อยดีหว่า เล่นก๊วนเดียวกัน ก็มองเห็นกันอยู่ จบไป 7หลุม คนพ่อถามขึ้นถึงเรื่องสกอร์ “ตอนนี้เหรอ เดี๋ยวนับก่อนนะ” แกกับพ่อ ลากถุงเองไม่ได้ใช้แคดดี้ “24 บวก 5 แล้วหลุมที่แล้ว ก็เพิ่งได้เบอร์ดี้มา รวมกันเป็น (ก๊อก แก๊ก ก๊อก แก๊ก) 30 แล้ว” น้องหนุ่มหน้ามนบอก ผมหันไปมองหน้ากับรุ่นน้อง อืมมมมมม ม มันบวกยังไงแล้วได้เบอร์ดี้ ตอนไหนหว่า หรือว่าลบแฮนดิแคป อีก 2 หลุมต่อมา ก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะจับผิด แต่น้องแก ตีไม่ได้ต่างจากผมเลย “จบรอบหลัง 36 พ่อ ว้าไม่ดีเลย” ผู้หันไปมองหน้ารุ่นน้องที่ไปตีกอล์ฟด้วยกัน โรงเรียนอะไรสอนนับเลข โกหกแน่ ๆ ครับท่านผู้ชม ใครตีกอล์ฟ ยังแอบนับสกอร์ โกหกตัวเอง รีบเลิกเสีย ถึงเพื่อนในก๊วนไม่รู้ แต่เรารู้อยู่แก่ใจตัวเอง สกอร์น้อยดีตรงไหน สกอร์เยอะๆ สิเท่ห์จะตาย จากรังสิต เลี้ยวรถขึ้นทางด่วน บ่ายวันอาทิตย์ ที่ 12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติ ทางด่วนโล่ง อากาศไม่ร้อน ถ้าไม่เกรงใจสิบล้อ อยากเอาจักรยานมาปั่นชมวิว  ลงทางด่วนที่พระราม 2 ผมเป็นคนขับ แม่น้องฟืนเป็นคนบอกทาง เรื่องเส้นทาง ไปเส้นไหน ตัดตรงไหน ทางลัดอยู่ไหน อะไรยังไง ต้องถามแม่น้องฟืน เค้าถนัดเรื่องนี้ เป็นเหมือนความสามารถพิเศษเฉพาะตัว ห้ามลอกเลียนแบบ ตั้งแต่สมัยวัยรุ่น  เคยไปแข่งแรลลี่ด้วยกัน ขับมอเตอร์ไซค์ เส้นทางเป็นป่าเขา ลัดเลาะแม่น้ำ ต้องขับหาอาร์ซี และแข่งกับเวลา ผมขับ แม่น้องฟืนซ้อนท้าย เป็นเนวิเกเตอร์และคอยดูแผนที่ ขับมาจนถึง 3 แยก ทุกคันเลี้ยวซ้าย เจ๊ดันบอกให้เลี้ยวขวา แถมบอกมั่นใจสองร้อยเปอร์เซนต์ เค้าวิ่งกันในป่าทางขรุขระ ผมกับแม่น้องฟืน ขับออกถนนใหญ่ เส้นทางหลวง บิดเต็มที่ ลืมตาย นำโด่งเป็นจ่าฝูง ขับไปพักใหญ่ เริ่มเอะใจ คันข้างหน้าก็ไม่มี คันข้างหลังก็ไม่ตาม บนถนนมีแต่รถเก๋งกับสิบล้อ อาร์ซีสัญญาณอะไรก็ไม่มี มีแต่ป้ายบอกทาง กับเสาหลักกิโล กว่าจะรู้ตัวว่าผิดทาง ขับเกือบข้ามจังหวัด รถเริ่มติด เมื่อเข้าจังหวัดสมุทรสงคราม เอ ติดอะไร หรือว่าเซ็นทรัลมาเปิดสาขาใหม่ ก็ไม่น่าจะใช่ โกหกตัวเองว่าคงติดไฟแดง บ้าน่า คงไม่ติดเพราะว่าทุกคันจะไปดูหิ่งห้อยหรอก บอกกับตัวเอง ที่ไหนได้ คลานตามกันไปเป็นพรวน จนไปถึงอำเภออัมพวา เพิ่งรู้ว่าของเค้าบูม บ้านพักโฮม สเตย์ มีตลาดน้ำในตอนกลางวัน นั่งเรือชมหิ่งห้อยในตอนกลางคืน จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 13:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 พักยก ดมยาดม สวัสดีทุกคนนะครับ อบอุ่น อบอุ่น จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 13:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม่น้องฟืน จองที่พักไว้เรียบร้อย ชื่อรีสอร์ตบ้านครูปู สามารถเดินจากที่พักไปตลาดน้ำได้ ผมจอดรถไว้ที่วัด เดินข้ามสะพานเล็ก ๆ ต่อไปยังรีสอร์ต ใครนึกภาพโฮม สเตย์ ไม่ออก ลองหลับตา นึกไปถึง บ้านไม้ ที่อยู่ติดริมฝั่งคลองทั้ง 2 ฝั่ง เป็นบ้านไม้กลางเก่ากลางใหม่เรียงชิดติดกัน ทางการทำทางเดินเป็นปูน อาจจะเรียกว่าฟุตบาท ไว้ให้คนและมอเตอร์ไซค์ ของคนละแวกนั้นผ่าน คลองมีความกว้างประมาณ 10 เมตร น้ำไม่ใส มีเรือหางยาวผ่าน นาทีละ 18 ลำ สองฝั่งคลองเป็นบ้านพักโฮม สเตย์ มีของขายเพียบ ทอดยาวไปตลอดทาง จนไปถึงตลาด เก็บสัมภาระเข้าห้อง ยังไม่ทันจะถอนหายใจ ทุกคน (ยกเว้นผม) ดันอยากจะไปตลาดน้ำขึ้นมาอีก คุณยายน้องฟืนอยากไปซื้อขนม คุณแม่น้องฟืนอยากไปชมตลาดน้ำ น้องฟืนอยากไปดูเรือหางยาว ผมอยากนอนอยู่ห้องคนเดียว สามต่อหนึ่งเสียง ชนะอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ ผู้คนมากมายสองฝั่งคลอง เบียดกันเดินไปตลาด ขนมโก้ ทอดมันปลา ชา กาแฟ ร้านค้าต่าง ๆ ขายของกันเต็มไปหมด บนพื้นที่ที่มีจำกัด แดดยามเย็น ยังคงส่องแสงแรงกล้า ถึงแม้จะดูเมื่อยล้า แต่ยังไม่อ่อนแรง วาบหนึ่งในความคิดก็แวบเข้ามา  เขายังคงเดินไปข้างหน้า อย่างไร้จุดหมาย นาน ๆ ครั้ง จะละสายตาไปมองคุ้งน้ำ เด็กผูกจุก 4-5 คน กำลังเล่นน้ำคลองกันอยู่เสียงเจี๊ยวจ๊าว น้ำในคลองใสสะอาด มองเห็นกุ้งกำลังว่ายน้ำหยอกเอินอยู่กับหอยเสียบ ยาย 2 คนฝั่งตรงข้าม คนหนึ่งกำลังหยิบปูนแดงมาเจียดบนใบพลู อีกคนนุ่งโจมกระเบน นั่งพูดชวนหัวอยู่ใกล้ เขายังคงเดินไปเรื่อย ๆ กลิ่นฟางไหม้ ลอยมาแตะจมูก จากไกล ๆ แดดยามเย็น ดูคล้ายจะเหงา แต่บริสุทธิ์อย่างประหลาด เรือแจวลำเล็ก ลอยอยู่ในคลอง เคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เหมือนคนพายจะเลซี่ ทันใดนั้น เสียงหวานเสนาะ จากสตรีนางหนึ่ง ก็ได้ยินมาจากข้างหลัง “ช้าก่อนท่าน ข้ามีคำถามหนึ่งข้อ ท่านตอบข้าได้หรือไม่” เสียงกังวานใส ปานจิ้งหรีดสาววัยละอ่อน เพิ่งได้รับน้ำค้างแรกยามรุ่งอรุณ ก่อนที่เขาจะเอ่ยคำใด สตรีนางนั้นก็ได้เอ่ยขึ้น อย่างประหลาดใจ “ท่านมาจากที่ใด ไฉนจึงแต่งตัวได้ดิฟเฟอเรนท์กับพวกข้าเช่นนี้” นางถาม พลางจ้องมาที่เขา สีทองแดงในเนื้อตา บ่งบอกได้ถึงความไร้เดียงสา และใคร่รู้ แต่กระนั้นก็ยังเห็นความซุกซนและอบอุ่นในแววตาคู่นั้น “ผม เอ่อ……ข้า……” เขากวาดตาอย่างรวดเร็ว มองดูสตรีนางนั้น และชาวบ้านในละแวกนั้น ประสบการณ์จากการดูละครหลังข่าวมานาน เพียงพอจะบอกเขาได้ว่า เขาเข้ามาอยู่ในยุครัชกาลที่ 5 เป็นแน่แท้ จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 13:04:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ยังไม่ให้ไปไหนนะ...  ก็ยังเขียนไม่จบเลยนี่จ๊ะ   จากคุณ : ปูนิ่ม-อบพริกเกลือ - [ 4 ต.ค. 50 13:04:40 ]

ความคิดเห็นที่ 20 “ผมมาจากรังสิต” เขาตอบ พลางล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง มือถือ กระเป๋าสตางค์ กุญแจรถ ทุกอย่างยังอยู่ครบ ถ้ามีเหตุฉุกเฉินจะโทรศัพท์ไปที่ไหนละเนี่ยะ ไอ้ครั้นจะหาร้านเนต เผื่อจะได้แชตกับโหรหลวง สมัยนั้นคงยังไม่มีอินเตอร์เนต “รังสิต…..เจ้าหมายถึงคลองรังสิต ที่อยู่ฝั่งพระนครโน่น ที่ได้ข่าวมาว่า ทางการกำลังจะตัดคลองผ่าน นะรึ” นางถามเสียงฉนน เขามองเห็นเส้นผม สีน้ำตาลเส้นเล็ก ๆ ตรงลำคอ ที่ตกมาจากมวยผม ที่เกล้าไว้ด้วยปิ่นเงินอย่างหลวม ๆ ลำคอระหง หน้าตาดูงาม คล้ายนางเอกละคร น้องแพนเค้ก “ทำไม เจ้าจ้องข้าอย่างนั้น” นางถาม พร้อมกับสบตาเขา “ปะ เปล่า คุณ…..เอ่อ…..เจ้า เหมือนคนที่ข้ารู้จัก เค้าชื่อ แพนเค้ก” เขาบอก “ชื่อเพื่อนเจ้า ยังกับชื่อฝรั่ง ใครจะไปตั้งชื่ออย่างนั้น บ้า ข้าชื่อ  ขวัญ อุษามณี” นางบอก ก่อนจะค้อนใส่เขา พร้อมทำลังกาหลังบิดเกลียวอีก 2 รอบ “ป๊า แม่เดินไปโน่นแล้ว” น้องฟืนฉุดผมให้ตื่นจากภวังค์……….คลองมันมีตำนาน………และอดีตจริง ๆ ……..ไม่เชื่อต้องลองไปดู……………………………… กลับจากตลาด แม่น้องฟืนสั่งอาหารที่รีสอร์ตไว้เรียบร้อย น้ำพริกกะปิ กุ้งแม่น้ำเผา กับข้าวอีก 2-3 อย่าง ชวนกินตั้งแต่แลเห็น ชีวิตเรียบง่ายริมคลอง ถูกเพิ่มเติมด้วยนักท่องเที่ยว และขบวนพาเหรดเรือหางยาว ไม่เงียบ แต่ยังคงได้ปลดปล่อย “รับเบียร์อีกขวดมั้ยครับ” พี่เจ้าของร้านถาม ผมยิ้ม แม่น้องฟืนเฉย ฟืนทำตาเขียว บ่นงึมงำ จับใจความได้ว่า ชอบกินเบียร์อีกแล้วนะ ต่อไปมันคงพัฒนาเป็นพ่อผม “รีสอร์ตน่าอยู่นะคะ” แม่น้องฟืนถาม คงหวังให้เค้าลดค่าที่พัก จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 13:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 “ครับ เป็นของพี่ผม คนที่ยืนอยู่ตรงโน้น ผมมาช่วยงานวันเสาร์ อาทิตย์ ก็ตกแต่งกันเองละครับ ไม่ได้จ้างใครมาทำ” น้องชายเจ้าของบอก ผมชวนกินเบียร์ด้วยกัน แกปฏิเสธ เพราะต้องบริการลูกค้าโต๊ะอื่น แอบเห็นน้ำลายแกหก ทางร้านติดต่อเรือหางยาวมารับไปดูหิ่งห้อย 2 ทุ่มตรง เรือมาจอดเลียบท่าน้ำ ผู้คนยังคงเดินไปเดินมาบนถนนเลียบคลอง พี่แกบอกว่าถ้าวันเสาร์ อาทิตย์ คนจะเยอะ วันธรรมดา คนไม่มาก เหมาะสำหรับครอบครัวมาเที่ยว ใครคิดจะพาแฟน ที่เพิ่งจีบมาเที่ยวที่นี่ หวังว่านั่งเรือชมหิ่งห้อยสร้างบรรยากาศ เพื่อให้สาวเจ้าเคลิ้ม หันมาใช้นามสกุลเดียวกับเราในเช้าวันรุ่งขึ้น ให้รีบเปลี่ยนที่โดยด่วน เพราะที่นี่คนเยอะ ที่ที่แนะนำตอนนี้ก็มี บ้านพักที่เขื่อนบางลาง จังหวัดยะลา บรรยากาศดี สงบเงียบ ผู้หญิงจะมองเราว่าเป็นคนโรแมนติก กล้าหาญ และรักประเทศชาติ ขบวนเรือหางยาวนับร้อย ลอยตามกันไปเป็นขบวน ถือว่าการท่องเที่ยวโปรโมตได้ผล นักท่องเที่ยวมากมายมาเที่ยว คนในพื้นที่ได้ประโยชน์ แต่หิ่งห้อยต้องหนวกหูไปตลอดชีวิต แม่กับคุณยายน้องฟืนนั่งชมหิ่งห้อย บางต้นมีไฟ สว่างไสวเต็มต้น แยกไม่ออกว่าเป็นหิ่งห้อย หรือไฟกระพริบวันขึ้นปีใหม่ ส่วนน้องฟืน ไม่ได้ดูหิ่งห้อย ดูแต่เรือหางยาวที่วิ่งไปมาอยู่ในคลอง “ปะป๊า เครื่องยนต์เรือหางยาว เหมือนกับของรถยนต์มั้ย” เด็กในวัยนี้ สมองสามารถสร้างคำถามได้ 5 หมื่นคำถาม ต่อสัปดาห์ “เหมือนนิดหน่อย เป็นเครื่องยนต์ดีเซลเหมือนกัน” ตอบผิด ตอบถูก ก็ไม่รู้เหมือนกัน “รถปะป๊า ใส่เครื่องยนต์เรือหางยาวได้มั้ย” หน้าตามันอยากรู้จริง ๆ ห้ามดูถูกความคิดของเด็กเด็ดขาด “ใส่ได้สิลูก แต่รถจะวิ่งไม่ได้” ไม่รู้มันเข้าใจ หรืองงเหมือนเดิม คนขับเรือพูดเสริมขึ้นมา “เรือหางยาวที่นี่ ต้องออกกฏ ให้ติดเทอร์โบครับ เพราะเสียงมันจะดังเบาลงกว่าเดิม” “เครื่องเทอร์โบ คือเป็นเครื่องยนต์ ที่เอาอากาศเสียจากเครื่อง มาอัดกลับไปในเครื่องยนต์อีกรอบน่ะ” ผมกระซิบบอกน้องฟืน คุณพี่เริ่มทำตาปรือ เพราะง่วงนอน หนึ่งชั่วโมงครึ่งกับการนั่งเรือชมหิ่งห้อย ผมว่านานไปหน่อย แต่ก็ได้บรรยากาศสวยไปอีกแบบ เรือจอดเทียบท่า อุ้มน้องฟืนออกจากเรือ หลับปุ๋ย แถมมีกรน น้ำลายไหลยืด คืนนี้ขอแช่งให้ผีเรือหางยาวเข้าฝัน “พรุ่งนี้เช้ามืด ไปตลาดน้ำกันนะ” แม่น้องฟืนชวน ผมพยักหน้าหงึก ๆ สัญญากับตัวเองว่าพรุ่งนี้ต้องนอนหลับเป็นตายให้ได้ ยังไงก็จะไม่ตื่น จนกว่าเค้าจะกลับมาจากตลาดน้ำ “เอ้า ถือของเหอะ เดี๋ยวอุ้มฟืนเอง” แม่น้องฟืนบอก ผมเปลี่ยนไปถือของ ในคลองยังมีเรือหางยาววิ่งกันเพ่นพ่าน ผมเดินตามหลังแม่น้องฟืนที่กำลังอุ้มน้องฟืน เดินกลับที่พัก แม่น้องฟืนเป็นคนตัวเล็ก ในขณะที่ฟืนตัวโต และหนักขึ้นทุกวัน “มา เดี๋ยวอุ้มเองดีกว่า” ผมบอก เดินเข้าไปใกล้ แม่น้องฟืนหยุดเดิน ผมโอบไหล่แฟน เอื้อมมือไปรับน้องฟืนมาอุ้ม……….โฮม สเตย์ ของผม………….อยู่ใกล้ตัวผมนี่เอง…………. …………..จบตอน………………… จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 13:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ^__^ จากคุณ : ปลูกไว้สองต้นหน้าบ้าน - [ 4 ต.ค. 50 13:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีครับ จากคุณ : GumpzZ - [ 4 ต.ค. 50 13:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จากคุณ : peAnutsbutter - [ 4 ต.ค. 50 13:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาปูเสื่อ แล้ว นอนชมครับ หวัดดีครับ จากคุณ : นายหัวบวม - [ 4 ต.ค. 50 13:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามา ฮา เหมือนเดิม ขอบคุณครับบบบบบบบ จากคุณ : ก (กล้าชามู) - [ 4 ต.ค. 50 13:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีครับคุณปลูกฯ มานั่งอ่านเหมือนเช่นเคย.....แล้วก็สนุก ยิ้มๆ เหมือนเคยเช่นเดิมครับ จากคุณ : แรงดีแต่ยากจน - [ 4 ต.ค. 50 13:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านแล้วคิดถึงหนูน้อยของผม กะหนุ่มโอมลูกรักเลยครับ จากกันมาตั้ง 6 ชั่วโมงแล้ว ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ ครับ จากคุณ : จุ๊ - [ 4 ต.ค. 50 14:09:41 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ทำให้อ่านแล้วอมยิ้มได้ค่ะ จากคุณ : แรมโบ้มัม - [ 4 ต.ค. 50 14:37:16 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีครับ มีความสุข อมยิ้ม และหัวเราะคนเดียวในที่ทำงาน คนอื่นเขานั่งหน้าเครียดกันหมด... เฮ้อ.... เขาหาว่าผมบ้าแหละ สวัสดีอีกทีครับ จากคุณ : Espresso ไม่ใส่น้ำตาล - [ 4 ต.ค. 50 14:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาเพลินด้วยคนครับ สนุกเหมือนเดิมครับ จากคุณ : สุราเดียวดาย (P-man หนุ่มพเนจร) - [ 4 ต.ค. 50 15:05:30 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีครับ มีความสุข อมยิ้ม และหัวเราะคนเดียวในที่ทำงาน คนอื่นเขานั่งหน้าเครียดกันหมด... เฮ้อ.... เขาหาว่าผมบ้าแหละ สวัสดีอีกทีครับ จากคุณ : Espresso ไม่ใส่น้ำตาล - [ 4 ต.ค. 50 15:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ;-D จากคุณ : Gadget - [ 4 ต.ค. 50 16:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ว้าว..วว ชอบตอนจบจัง :) จากคุณ : reddao - [ 4 ต.ค. 50 16:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านไป   ไป ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Irony - [ 4 ต.ค. 50 16:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ดีครับ สนุกเหมือนเคย จากคุณ : double par - [ 4 ต.ค. 50 16:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ยังไม่ได้อ่านเลยครับ ขอลงชื่อไว้ก่อน จากคุณ : SteamPowerDaddy - [ 4 ต.ค. 50 17:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เยี่ยมเหมือนเดิมครับ ไม่ผิดหวังที่ตั้งกระทู้ตามหา อิอิ เอ สงสัยว่ากระทู้ผมจะขลังนะเนี่ย มาแล้ว 2 พี่ทองประกาย กลับพี่ปลูก เหลืออีก 2 ป๋า ชช กับ ป้าวิ เดี๋ยวก็มา หุหุ จากคุณ : น้ำกระจาย (คนคลองขวาง) - [ 4 ต.ค. 50 17:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ชอบค่ะ..ขอบคุณมาก คิดถึงมินนี่..หลานเลิฟ จากคุณ : KittyAel - [ 4 ต.ค. 50 18:19:00 ]

ความคิดเห็นที่ 40 กระทู้สนุกๆแบบครอบครัวดีครับ ชอบๆๆๆ จากคุณ : Eddy_DT_545 - [ 4 ต.ค. 50 18:28:52 ]

ความคิดเห็นที่ 41 จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 4 ต.ค. 50 18:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณค่ะคุณปลูกฯ...สนุกดี... และก็เป็นครอบครัวน่ารักมากๆเลย จากคุณ : ชาเขียว_red tee - [ 4 ต.ค. 50 20:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 43 มุมมองที่แตกต่าง.... ตอนจบ น่ารักมากครับ สวัสดีครับ จากคุณ : Tanzanite - [ 4 ต.ค. 50 20:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สวัสดีคุณปลูก.... ตามมาอ่านจ้า.... จากคุณ : KJ. (Kimjeng) - [ 4 ต.ค. 50 21:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สนุกเหมือนเดิม แต่ว่าหายไปไหนตั้งนานอะ จากคุณ : ดำซ้าย - [ 4 ต.ค. 50 21:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีครับ แวบเข้ามาอ่านก่อนประชุม สนุกและอบอุ่นมากครับ ขอบคุณที่ทำให้มีรอยยิ้มตอนเช้าครับ น้องแพนเค้กให้ผมดูแลได้นะครับ จากคุณ : โก๋หม่อง - [ 5 ต.ค. 50 08:18:11 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เอาภาพประกอบมาเผื่อเพื่อนๆจะนึกภาพไม่ออกครับ ครอบครัวน่ารักจังเลยครับ   และที่เหมือนกับจขกท.อีกอย่างก็คือลูกชายอ่อนภาษาอย่างมาก... จากคุณ : Uncle Tee - [ 5 ต.ค. 50 09:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 48 จขกท.เจอพี่คนนี้เขาหรือเปล่าครับ? จากคุณ : Uncle Tee - [ 5 ต.ค. 50 09:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผมชอบชื่อนี้จังครับ... จากคุณ : @ L A E M @ (Ring of Fire) - [ 5 ต.ค. 50 10:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านทีไร ได้ยิ้มทุกทีเลยนี่ ขอบคุณครับ รออ่านตอนหน้านะครับ จากคุณ : Noncha - [ 5 ต.ค. 50 11:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ได้หลายๆอารมณ์ ผสมกันไปอย่างได้ที่ ลงตัวเหมาะเหม็ง...อิ อิ ขอบคุณ ครับ... จากคุณ : The Vee - [ 5 ต.ค. 50 12:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อ่า  วันนี้ดีจัง  เจอทั้งอาจารย์ทองฯ  ทั้งคุณปลูก  นัดกันหรือเปล่าเนี่ย  ขอบคุณครับ วันนี้ทำงานเครียดทั้งวัน  ได้อ่านกระทู้คุณปลูก  ทำให้อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย จากคุณ : Alonelynx - [ 5 ต.ค. 50 16:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สนุกดี เด่ จากคุณ : ปุ้น (ฝืนใจไม่ให้รักเธอ) - [ 5 ต.ค. 50 17:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : วิโรจน์ (Vstar) - [ 5 ต.ค. 50 19:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 55 น่ารักดีคะ .. อบอุ่น..แฝงโรแมนติก... ขอบคุณที่มาเพิ่มรอยยิ้มนะคะ... จากคุณ : เจ้าค้ำคูณ - [ 5 ต.ค. 50 21:09:10 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สนุกเหมือนเดิมนะคะ คราวนี้มาแบบอบอุ่น แบบไทยๆ ปนผี หน่อยๆ เมื่อไหร่จะจับไม้ มาเล่นด้วยกันซ๊าก กะ ที จากคุณ : Leona - [ 5 ต.ค. 50 21:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านเมื่อไรสนุกสนานทุกครั้งไม่เคยทำให้แฟนๆผิดหวังเลยครับ จากคุณ : หนึ่ง (ผีโรงกลึง) - [ 6 ต.ค. 50 00:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 58 จะคอยติดตามตอนต่อไป ขอบคุณสำหรับตอนหน้าด้วยครับ จากคุณ : เอซัง (เฉียดพาร์) - [ วันเกิด PANTIP.COM 09:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไม่รู้ว่าคุณปลูกมาเที่ยวอัมพวา ไม่งั้นจะได้ต้อนรับ (อยากรู้จักตัวจริง ติดตามอ่านมาตลอดค่ะ) เพราะส่วนใหญ่ ทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ต้องกลับไปเยี่ยมคุณแม่ที่อัมพวา อายุ 80 แล้วค่ะ แต่ไม่ยอมย้ายถิ่น อยู่ถนนเลียบนที (คห 49) นั่นแหละค่ะ    ในใจอยากลาออกราชการ ไปทำโฮมสเตย์บ้าง เพราะบูม เหลือเกิน บางเทศกาลคนเดินเบียด จนเกือบเป็นหนอน เราเป็นคน พื้นที่แท้ๆ ยังไม่มีที่จอดรถ บางทีที่ๆเคยวิ่งเล่นมาตั้งแต่เด็ก เรายัง โดนเก็บค่าจอดรถเลย เดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็เป็นธุรกิจหมด    อัมพวา/สมุทรสงครามไม่มีสนามไดรว์กอล์ฟ ไม่มีสนามกอล์ฟ ต้องไปเล่นที่ราชบุรี เพชรบุรี  ยังเคยนึกว่าน่าจะถมที่สวน(มรดก)ที่มีอยู่ เป็นสนามกอล์ฟ แต่อย่าดีกว่า....ไว้เก็บกินมรดกดีกว่า ถ้าทำอาจเป็นหนี้ ก็ได้   เพราะคงไม่คุ้มแน่ๆ ที่ดินแพงมากๆ   ถ้าคุณปลูกฯติดใจอัมพวา จะมาอีก  บอกด้วยนะคะ จะได้ไปต้อนรับ เอากล้วยหอม/กล้วยนำว้า อาหารยามยากนักกอล์ฟไปฝาก จริงๆนะคะ จากคุณ : สาวดอยสอยดาว (wppk) - [ วันเกิด PANTIP.COM 15:01:30 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เพิ่มรูปหน่อยนะคะ จากคุณ : สาวดอยสอยดาว (wppk) - [ วันเกิด PANTIP.COM 15:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เอ... คุณสาวดอยสอยดาว (wppk) อยู่อัมพวาหรือครับ ผมก็กลับทุกสัปดาห์ เหมือนกัน แต่ไปหาลูกนะครับ ไม่ได้ไปเที่ยว จากคุณ : สุราเดียวดาย (P-man หนุ่มพเนจร) - [ 8 ต.ค. 50 12:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 62 สงสัยจะได้นัดไปออกรอบกับคุณสุราเดียวดายแล้ว ขอกลับไปที่ทำงานก่อนนะคะ จะหลังไมค์ไป ตอนนี้ประชุมอยู่ขอนแก่นค่ะ ใช้เครื่อง pda ไม่สดวกสักเท่าไร จากคุณ : สาวดอยสอยดาว (wppk) - [ 8 ต.ค. 50 12:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 63 .... จากคุณ : โจผี - [ 9 ต.ค. 50 20:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 64 หวัดดีครับคุณปลูก ผมก็อยู่ระยอง 5 วัน กท 2 วัน เหมื่อนกันเลย นัดออกรอบ วันทำงานดีไหมครับ จากคุณ : เต๋า - [ 11 ต.ค. 50 16:39:54 A:125.27.72.176 X: ]