เมื่อประมาณหกปีที่แล้ว ทิดได้รู้จักกับนักเรียนพยาบาลคนนึง เธอมาเรียนพยาบาลที่วิทยาลัยพยาบาล สระบุรี พอดีน้องสาว ลูกน้าผมก็เรียนอยู่ห้องเดียวกัน ก็เลยชวนมาเที่ยวบ้าน เลยได้เจอกัน
เจอแรกๆก็หมั่นไส้ หน้าตาก็งั้นๆ แต่น้องสาวบอกว่าแฟนเยอะ เฮ่อๆๆ ได้ไงอ่ะ คุยไปคุยมาก็เลยตกหลุมเค้าไปอีกคนนึง 5555+ แต่พอทิดกะเค้าเริ่มคบกันจริงจัง แฟนคนอื่นก็หายหมด โคตรดีใจเลย
คบกันใช่ว่าจะราบรื่น ทิดกับเค้า ลำบากมาด้วยกันมากมาย สุขบ้าง ทุกข์มากเป็นธรรมดา ทะเลาะกันบ่อยเพราะต่างคนต่างยึดเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง แต่สุดท้าย เป็นทิดที่ยอมทุกครั้ง ระหว่างคบกัน เพราะความเอาแต่ใจของเค้า ทำให้ทิดเผลอไปชอบผู้หญิงอิกคนนึงเข้า แต่สุดท้ายก็เลิกไป เพราะเค้าจับได้ 55555+ ไม่ใช่ เพราะเค้ารักทิดมากจนทิดเริ่มเข้าใจเค้า ว่าทำไมเค้าถึงต้องเอาแต่ใจตัวเอง เพราะเค้าไม่ต้องการให้ทิดยุ่งเกี่ยวกับใคร ไม่ต้องการให้ไปเสียเวลากับสิ่งใด นอกจากเค้า
เคยเลิกกันครั้งนึง เพราะทิดเองก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน แต่สุดท้าย แค่เดือนเดียวก็ต้องไปง้อเค้ากลับมา เพราะห่างกันไม่ได้จริงๆ รักมากๆ ตอนที่เลิกกัน เคยเจอกันโดยบังเอิญที่ห้าง ก็แบบว่าตกใจๆอ่ะนะ แล้วก็เดินไปทักทายกัน ทำเหมือนไม่มีไร แต่พอหันหลังให้กันเท่านั้น ก็น้ำตาร่วงกันทั้งสองคนเลย
ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน คงเพราะเราผ่านเรื่องราวอะไรหลายอย่างมามากมาย แม้แต่ตอนที่แม่ทิดอาการหนัก น้องสาวโทรมาบอกให้รีบกลับ ทิดยังต้องไปส่งน้องเค้ากลับหอก่อนเลย เพราะ เค้างอนอ่ะ ถ้าไม่ไปส่ง เดินดิ่งๆๆ หนีไป ทิดก็เป็นห่วง ไม่สบายใจด้วยเลยต้องไปส่งก่อน กว่าจะไปถึงแม่ แม่ไม่รู้สึกตัวแล้วอ่ะ ญาติพี่น้องโกรธทิดมากเลย ทิดเองก็รู้สึกผิดจนทุกวันนี้
เมื่อ สามปีที่แล้ว เค้าเรียนจบก็กลับไปทำงานที่โรงพยาบาลอำนาจเจริญ แรกๆก็ไปมาหาสู่กันบ่อยๆ เพราะความที่เรายังรักกันมากอยู่ เดือนละครั้ง สองครั้ง( นั่งรถไปกลับ 20 ชั่วโมง) แต่หลังจากนั้นก็ห่างๆกันไป คุยโทรศัพท์กัน สองสามวันครั้งนึง ก็แค่ถามไถ่สารทุกข์ ไม่ได้ลึกซึ้งอะไร สองปีหลังมานี่เราไม่ได้เห็นหน้ากันเลย แต่ความรักที่ทิดมีต่อน้องเค้าก็ยังมีอยู่ รอคอยแบบมีหวังตลอดมา ว่าซักวันหนึ่งเราจะได้ใช้ชีวิตที่เหลือด้วยกัน
แต่แล้วทิดก็ได้ทราบข่าวดี จากน้องสาวลูกน้าเมื่อวันที่ 13 เมษายน ว่าตอนนี้ น้องเค้ามีแฟนแล้ว เป็นเพื่อนของเพื่อนอิกทีนึง ตกใจมากๆ แต่ยังรักษาอาการไว้ได้ จนวันนี้ ก็โทรหาเค้าทั้งวัน แต่เค้าก็ไม่รับสาย เมือ่ตอนสองทุ่ม โทรไปก็รอสายอิก คุยกะแฟนอยู่
ผมก็โทร จนเค้ารับแหละ แล้วก็ถามว่ามีไรจะบอกมั๊ย เค้าก็ร้องไห้อย่างเดียว ทิดอ่ะเหรอ 5555555+ ร้องก่อนแล้วอ่ะดิ เฮ่อๆๆๆ คุยกันไป คุยกันมาก็ไม่มีไรเปลี่ยนแปลง เพราะว่าเค้าก้รักไอ้คนนั้นไปแล้ว อ้าว แล้วทิดล่ะ
แล้วทิดจะรอเอาอะไรฟระ เฮ่อๆๆๆ เรื่องนี้มันก็เลยจบแบบที่ไม่สวยเลย เค้าบอกว่าไม่กล้าที่จะบอก กลัวทิดจะเสียใจ กลัวว่าทิดจะทำไรแบบไม่ควรทำ และก้คิดว่าทิดคงจะหาใครดีๆกว่าเค้าได้ไม่ยาก
เออ ไม่ยาก แต่ไม่มีใครสนทิดหรอก จริงๆแล้วก็ไม่รู้ว่าจะมาตั้งกระทู้ไมอ่ะ แต่ขอโทษที่ตั้งก็แล้วกัน ไม่มีใครคุยด้วยอ่ะ กลัวว่า จะบ้าบอไปเหมือนกัน ยอมรับว่ารักเค้ามากเชียว แต่แปลกที่พอทิดรู้แล้วทิดไม่ได้โวยวายใส่เค้า ไม่ได้เกรี้ยวกราด หรือโกรธแค้นเค้าเลย คงเพราะว่า รู้อยู่แล้วว่าซักวันเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นแน่ๆ
เฮ้อ.....แล้วจะอยู่เพื่ออะไรว๊า อยู่เพื่อใครเนี่ย........
ขอโทษนะครับ ถ้าเกิดกระทู้นี้มันจะรกหูรกตา ทิดคิดว่า ที่นี่เป็นที่เดียวที่จะทำให้ทิดดีขึ้นได้
จากคุณ :
ทิดบึม 
- [
16 เม.ย. 51 21:28:53
]
เอ่อ.....ช่วยหน่อยดิ เจ็บอ่ะ
เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะคะ
