 |
.......ไดอารี่เฮียลิง ตอน ถึงจะแก่แต่ก็ยังมีไฟ.......
เจี๊ยกๆๆ จุ๊บๆๆ สวัสดีน้องๆที่น่ารักทุกคน นับตั้งแต่เมื่อครั้งที่เราคว้าแชมป์ยุโรป นี่ก็ผ่านไปนานหลายเดือนอยู่ นอกจากอายุจะเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งปีแล้ว รอยตีนกาและรอยเหี่ยวบนใบหน้าก็ยังมากขึ้นตามไปด้วย
แต่เรื่องสังขารเป็นเรื่องที่เฮียได้แต่ทำใจยอมรับ วันนึงทุกคนก็ต้องแก่ น้องๆที่กำลังอ่านอยู่ก็จะต้องแก่เช่นกัน ทว่าจะทำอย่างไรให้เราแก่อย่างมีคุณค่า แก่อย่างมีคนเคารพยกย่องนับหน้าถือตาและเป็นไอด้อล เป็นแบบอย่างที่ดีของเยาวชนคนรุ่นหลัง
สิ่งนี้แหละที่เฮียพยายามปฏิบัติมาโดยตลอด แม้จะเคยเมาหัวราน้ำเมื่อสมัยวัยรุ่น แต่เฮียก็กลับตัวกลับใจตั้งหน้าตั้งตาฝึกซ้อมและพัฒนาฝีเท้าจนก้าวขึ้นไปยืนอยู่หลังโพเดี้ยมที่เขียนคำว่า"ตำนาน"เอาไว้
ด้วยสังขารที่ร่วงโรยแม้ว่าดวงไฟภายในจิตใจจะยังคงลุกโชติช่วง ป๊ะป๋าได้จัดหาตำแหน่งให้เหมาะสมกับนักเตะวัยสามสิบสี่ย่างสามสิบห้าคนนี้ ท่านให้เหตุผลว่าปีกซ้ายเป็นตำแหน่งที่ไม่เหมาะกับเฮียอีกต่อไป การวิ่งขึ้นวิ่งลงตลอดเกมแบบนั้นมันเหมาะสำหรับพวกวัยรุ่นบ้าพลังอย่างเจ้าโด้ เจ้าหมูรวมทั้งอาบังมากกว่า
มิดฟิลด์ตัวกลาง ตำแหน่งนี้ฟังดูดีและมีราศี มันเป็นตำแหน่งที่มีส่วนร่วมกับเกมมาก คุณต้องมีวิสัยทัศน์ที่ดี มีวินัยในการเล่น และสามารถผ่านบอลครองบอลได้ดี ลองดูนักเตะอย่างลูกหยีและลูกเจี๊ยบดูสิ พวกเขามีคุณสมบัติดังกล่าวอย่างครบถ้วนทุกกระบวนท่า และป๊ะป๋ามั่นใจว่าเฮียก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เหมาะสำหรับตำแหน่งนี้
จากคุณ :
maezono_no7
- [
7 พ.ย. 51 13:36:04
]
|
|
|
|
|