ความคิดเห็นที่ 1 จริงๆแล้วกัลโช่ก็เป็นลีคที่เราไม่สามารถคาดเดาอะไรได้มากเท่าไรนักว่าใครจะได้แชมป์เพราะช่วงตั้งแต่ปี 97/98 เป็นต้นมาแชมป์นั้นก็หมุนเวียนกันถึง 5 ทีมเรียกว่าอยู่ๆจากทีมที่เพิ่งเป็นแชมป์อาจจะฟอร์มตกจนต้องลุ้นไปได้แค่ยูฟ่าคัพ  หรือทีมที่เรียกว่าเป็น 1 ใน 3 ที่ติดดาวบนหน้าอกฟอร์มแย่จนเรียกว่าเกือบต้องไปเตะถ้วยยุโรปด้วยโควต้าอินเตอร์โตโต้คัพก็เห็นกันมาหลายฤดูกาลแล้ว อาจจะมีช่วงต้นๆยุคที่ผมเริ่มดูที่ว่ายูเว่จะผูกขาดแชมป์แต่ก็ไม่นานเท่าไร  ซึ่งตอนนีก็ต้องมาลุ้นกันว่าอินเตอร์เองนั้นจะผูกขาดเเชมป์ได้นานซํกกี่ปีกันเชียว ส่วนทีมที่ตกชั้นนี่เรียกว่าแทบจะไม่สามารถคาดเดาได้เป็นอย่างยิ่ง  เพราะทีมที่เพิ่งขึ้นชั้นมาส่วนใหญ่จะอยู่รอดปลอดภัยได้ซัก 1-2 ปีเป็นอย่างน้อยก่อนที่จะกลับไปตกชั้นใหม่เหมือนเดิม  เรียกว่าค่อนข้างเป็นสเน่ห์มากสำหรับทีมจากกัลโช่ ส่วนนักเตะแทบทุกทีมจะมีคีย์แมนเป็นของตัวเองเกือบหมดเลยจนมาถึงชวงต้นปี 2000 ที่พวกคีย์แมนเหล่านั้นเริ่มโยกย้ายไปมาในลีคของตัวเองเช่น เนดเวด เนสต้า ปิ๊ปโป้ ซีดอร์ฟ รุยคอสต้า บาตี้ บุฟฟ่อน คันนา ตูราม หรือเเม้กระทั่งฟิออเร่ เป็นต้น  ซึ่งตรงนี้ผมไม่ค่อยจะชอบซักเท่าไรเพราะเหมือนกับเป็นการแลกเปลี่ยนกันไปมาเองในลีค(จริงๆผมชอบพวกตัวแปลกๆจากลาตินมากกว่า  แต่ก็ถือเป็นสเน่ห์อย่างนึงเหมือนกันเพราะไม่มีลีคอื่นที่ไหนเค้าทำกันที่ยอมปล่อยตัวสำคัญไปให้กับคู่แข่งในลีคมากถึงขนาดนั้น) เพราะงั้นผมจึงค่อนข้างจะประทับใจกับกัลโช่ในแทบทุกปี  แต่ถ้าถามว่าฤดูกาลไหนประทับใจหรือค่อนข้างเหลือเชื่อนั้นผมก็คงจะยกให้เป็นปีที่ ยูเว่ เเซงอินเตอร์ในนัดสุดท้ายหลังจากอินเตอร์บุกไปพ่ายลาซิโอที่โรมแหละครับ  ปีนั้นเป็นปีที่อินเตอร์เข้าใกล้แชมป์ที่สุดหลังจากปี 97/98 แต่มาพลาดในเกมสุดท้ายด้วยฝีมือของ อิล ซัค อย่างน่าเจ็บใจ(ปีนั้นผมเอาใจช่วยอินเตอร์เต็มที่เพราะอยากให้โบโบ้ได้แชมป์กับอินเตอร์) จากคุณ : Chevalier_ZII - [ 2 ม.ค. 52 22:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ปีแรกของกระผมนั้นจำได้ดีเลยกับ เอซีมิลาน ไอ้หัวงูเก็งกอง รุท กุลลิต กับลีลาชวนให้หลงไหล รวมถึง ฟาน บาสเท็น และ หัวหยิกติดหนวด แฟรง ไรการ์ด(สองคนนี้ตอนแรกๆผมแยกแทบไม่ออก ดำเหมือนกัน ไว้หนวดเหมือนกัน แต่ สังเกตได้ว่า กุลลิตจะผมยาวๆฟูๆกว่าพอสมควร) ช่วงยุคที่มิลานครองความยิ่งใหญ่เลยทีเดียว ทีมแรกในกัลโชที่รู้จักละนะ แต่ไปๆหมาๆ มาชอบทีมร่วมเมืองแทนซะนี่ ชอบ เบปเป้ แบร์โกมี่มากๆ รองลงมาก็ ปายูก้า แถมหลังจากนั้น มีโรนัลโด้มาอีก เป็นอะไรที่สุดๆ ส่วนปีที่มันสุดๆ+ผิดหวังสุดๆคือปี 2001-2002 เกือบจะได้แชมป์ที่รอมานานกว่าสิบปี กบัคู่กองหน้าสุดยอดแห่งยุค 2000 โรนัลโด้+วิเอรี่ จับคู่กันยิงกระจาย สร้างความหวังให้ผมสุดๆ แต่ช่วง3-4นัดสุดท้ายกลับช๊อต ตั้งแต่นัดเสมอ คิเอโว่ ไปจนถึงนัดสุดท้ายไปดับกับลาซิโอ้(ถ้าชนะก็ได้แชมป์แต่ดันไปแพ้) แบบเละ แถมโดนไล่ออกรวมถึงความเฟอะ ของ วลาติสลาฟ เกรสโก้ กองหลัง สโลวาเกียพลาดแบบไม่น่าพลาดถึงสองหนติดจนเสียไป2ประตู จำได้จนติดตาถึงบัดนี้ - -* จากคุณ : nerazzuri12 - [ 2 ม.ค. 52 22:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดูมาตั้งแต่บัจโจ้อยู่ยูเว่ 94-95 มั้งครับ...มาถึงกำเนิดกุมารทอง(จนจะเป็นปู่โสม)อย่างเดล ปิเอโร ปีที่ประทับใจที่สุด คือ...ปีที่ยูเว่เป็นจ่าฝูงครั้งเดียวแล้วได้แชป์ ทีทำให้อินเตอร์โยนแชมป์มาให้ยูเว่เสียเฉยเฉย กับการแพ้ลาซิโอ ๔-๒ ส่วนอีกปีที่ประทับใจคือ กัลโชโปลีึครับ เพราะอย่างน้อย จะได้บอกกับโลกแล้วว่า ยูเว่ไม่ใช่มาเฟียเฟ้ย จากคุณ : นายปลาตีน - [ 2 ม.ค. 52 22:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แอบเชียร์ฟิออ สมัยมี บาติสตูต้า รุยคอสต้า เอฟเฟนเบิร์ก ^^ จากคุณ : เกิดมาเพื่อrock - [ 2 ม.ค. 52 23:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนเริ่มแรกๆ ยังไม่ได้เชียร์ทีมไหนจริงๆจังครับ แต่จำได้ว่าช่วงที่ดู มีแต่ตัวเด็ดๆ ปาม่า มี บุฟฟ่อน - คานาวาโร - เวรอน - เครสโป ฟิออ มี บาติโกล - รุย คอสต้า โรม่า มี ต็อตติ - คาสซาโน่ มิลาน มี เชฟ - คาร์ฟูร์(ใช่เปล่า?) - มัลดินี อินเตอร์ มี เรโคบา - โรนัลโด้ - วิเอรี่ - ซาเน็ตติ โกล์ตอนนั้น เปรุซซี่เปล่าไม่แน่ใจ ลาซิโอ มี มิไฮโลวิช - เนสต้า (คนนี้ไม่แน่ใจว่าทีมนี้เปล่า) ยูเว่ มี เดล - ซามบร็อตต้า มาเชียร์อินเตอร์จริงๆเพราะสงสารปีที่อินเตอร์กำลังได้ลุ้นแชมป์อย่างจริงจัง แต่มาพลาดในนัดท้ายๆ โดยเฉพาะนัดที่เจอลาซิโอ้ นาทีสุดท้าย เรโคบา ได้โอกาสยิง แต่กลับใจกว้าง เปิดให้เพื่อน สุดท้ายถูกกองหลังเคีลยร์ออกมาได้ แล้วเจอสวนกลับแพ้ไปซะ ... ประทับใจช่วงโรนัลโด้ - เรโคบ้า ที่พึ่งหายเจ็บกลับมา พี่แกซัดฟรีคิกซะมันส์สะเด่าเลย เหอๆๆ จากคุณ : bona fide - [ 3 ม.ค. 52 00:02:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปีที่เกรสโก้ ทำแชมป์หลุดมือ จากคุณ : Lecter - [ 3 ม.ค. 52 01:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมว่าปีที่ฟิออเรนติน่าเบียดลุ้นแชมป์กับมิลานจนถึงนัดสุดท้ายครับ สุดยอดมาก แล้่วนัดสุดท้าย ดันต้องมาเจอกันเอง โดยที่ทั้งคู่แต้มเท่ากัน แต่มิลานประตูได้เสียดีกว่า ฟิออต้องชนะ เท่านั้น ถึงจะคว้าแชมป์ เกมเบียดกันสูสี สุดท้าย ฟิออเรนติน่า ชนะไป 4-3 ครับ ชีน่า ยิงแฮตทริกใส่มิลานด้วย ฟิออตอนนั้น พึ่งชีน่าคนเดียวก็แชมป์ได้ สุดยอดมากเลยครับ บีบหัวใจจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าหลังมิลานชุดนั้น ที่มีทั้งบาเรนซี่ เดอไซญี่ จะเอาชีน่าคนเดียวไม่อยู่ ฤดูกาลนั้นยังเป็นฤดูกาลแจ้งเกิดของ รุย คอสต้า เพลย์เมกเกอร์ลูกหาบของชีน่า ด้วยครับ พริ้ววว จากไปแบบ เงียบๆ อิอิ จากคุณ : กระบี่ไร้เลือด - [ 3 ม.ค. 52 01:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบ 96-97 ครับ จากคุณ : KapampaBlue - [ 3 ม.ค. 52 01:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 9 86-87 มาราโดน่าพานาโปลีแชมป์ 87-88 กุลลิทมาและนำมิลานคว้าแชมป์ 88-89 มัทเธอุสพาอินเตอร์แชมป์บ้าง 89-90 ปาเหรียญพานาโปลีแชมป์ ผมชอบ 90-91 ที่สุด ซามพ์โดเรียเล่นมันดี เบื่อพวกทีมยักษ์ใหญ่ นัดที่ซามพ์โดเรีย บุกไปอัดอินเตอร์ มันมาก ไม่เคยลืม ช่วงเวลาเหล่านั้น เซเรียอาเป็นลีกที่ดีที่สุดในโลก จากคุณ : ดร คลองตาล - [ 3 ม.ค. 52 02:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบยุคนั้นเหมือนกัน ปี 96-97 มั้ง ที่ตัดสินแชมป์กันที่ เดลเล่ อัลปี ผมจำได้เลย ลูกนั้นที่เดลลากๆอยู่ ไลน์แมนวิ่งเข้ามาเฉยเลย จากคุณ : Prince Baro5 - [ 3 ม.ค. 52 03:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 #7 ผมเกลียดเรื่องนี้เพราะแต่งเรื่องให้คอสต้าเป็นลูกน้องชีน่านี่แหละ จากคุณ : bianconeri - [ 3 ม.ค. 52 07:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ประทับใจผมสุดๆ เป็นปีที่ปาร์ม่าไล่บี้กับยูเว่ 3 ถ้วย ตอนนั้นยอมรับครับ ว่าแช่งยูเว่จริงๆ เพราำะแกร่งและเหนียวเหลือเกิน แถม(อนาคต)คุณน้า เดลปิเอโร ก็ดันมาแจ้งเกิดช่วงนั้นอีก นั่นเป็นปีที่ปาร์ม่าใกล้เคียงกับสคูเดตโต้ที่สุดแล้ว... (ตอนนี้ เอาแค่กลับมาก็พอ ไม่หวังสูงแล้ว) บุชชี่ / ดิ เคียร่า / เบนาร์ริโว่ / มุซซี่ / อปอลโลนี่ / มินอตติ / เซนซินี่ / ปิน / คริปป้า / ด.บาจโจ้ / โซล่า / อัสปริญ่า / บรังก้า ..... ผ่านมา 10 กว่าปีแล้ว ยังจำปาร์ม่าชุดดรีมทีมของผมได้ติดตาอยู่เลย สถาปนา กาบี้ ปิน เป็นนักเตะในอุดมคติไปเลย จากคุณ : Ahura - [ 3 ม.ค. 52 07:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มันส์รึเปล่าไม่รู้ แต่จำฤดูกาล 96-97 ได้ไม่ลืม เป็นปีที่พี่แจ้ อันเชล็อตติ คุมปาร์ม่าปีแรก ต้นฤดูกาล ที่ 2 จากบ๊วย!! แต่ก่อนปิดฤดูหนาว ลูกโหม่งของมาริโอ สตานิช ที่ทำให้ปาร์ม่าชนะมิลานที่ซานซีโร่ ก็เหมือนเป็นการตบหน้าฉาดใหญ่ใส่ทีมจัลโล่บลูฟื้นขึ้นมา จนจบฤดูกาลได้ที่ 3 ตึ่งโป๊ะ!! (จริงๆได้ที่ 2 เพราะคะแนนเท่าลาซิโอ แต่ประตูได้เสียไม่ดีเท่า) ปีนั้นจำได้ดี เพราะเป็นปีกำเนิดซูเปอร์แผงหลัง บุฟฟ่อน-ตูราม-คันนาวาโร่ ช่วงหลังๆชนะ 1-0 ตลอด แบบว่าอภิมหาเหนียว อุดแล้วเอาอยู่ แดนหน้าก็มีเคียซ่า เครสโป้ อีก แต่รูปนี้มาจากปี 1999 ที่ได้แชมป์ยูฟ่าคัพ ฮือๆๆๆ เมื่อไหร่ทีมหนูจะกลับมาลืมตาอ้าปาแบบนี้ได้อีก ม๊าววววว จากคุณ : ha-meow - [ 3 ม.ค. 52 08:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เริ่มดูตั้งแต่สมัยอินเตอร์ที่จอร์เกฟย้ายเข้ามาใหม่ๆเลยครับ โกลของอินเตอร์เป็น วอลเตอร์ เซ็งก้า ส่วนตัวผมว่าน่าจะขึ้นเป็น ตำนานมากกว่าซอพท์อีกช่วงนั้นผมยังไม่มีทีมเชียร์เป็นพิเศษเท่าไรนัก แอบตามลุ้นทุกทีม ยูเว่เข้าชิงยุโรเปี้ยนคัพ  3 ปี ติดแต่ได้ครั้งเดียวอันนี้จำได้แม่นมาก     ช่วงเดลตอนขึ้นมาใหม่ๆอายุราวๆ 19 นี่สุดยอดมากๆแต่หลังจากขาหักแล้ว ผมก็ไม่ได้เห็นเดลที่เป็นแบบนั้นอีกเลย กองหน้าโปรดของผมในสมัยนั้นผมชอบไอ้หงอกราวาเนลลี่ดูพี่แกเท่ดีพอย้าย มาโบโร่ที่อังกฤษก็แอบตามเชียร์ พอมาหลังๆผมเริ่มจะปันใจให้มิลานนิดๆ ถ้าจำไม่ผิดคงเริ่มตั้งแต่ปีที่ลาซิโอ้ได้แชมป์ กัลโซ่มั้งครับตอนนี้มีนักเตะดังๆเต็มทีมทั้ง เครสโป โล่เปซ เวรอน ซาลาส เนดเวด ที่มาเริ่มเชียร์มิลานก็เพราะ มัลดินี่ กับ อินซากี้ ครับ ส่วนประโยค  .......แต่เวทียุโรป เชียร์อิตาลีทุกทีม สุดใจขาดดิ้น ของ จขกท อันนี้ผมก็เหมือนกันครับ 100% จากคุณ : Reina Uguu~ - [ 3 ม.ค. 52 08:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เริ่มจริงจังตั้งแต่ที่มิลานมีกุนซืออุรุกวัยชื่อ  ออสก้า  ตาบาเรซ อูดิเนเซมี 3 ประสานอย่าง เบียโฮฟ  อโมโรโซ่ โลคาเตลลี่ ทีมชื่อน่ารักอย่าง ปิศาจน้อย ฟอจจา  เครโมเนเซ   ยูเว่มีอินซากี้  เดล  ซีดาน   เอ็ดการ์ ดาวิดส์  กับ ไคลเวิร์ต  อยู่มิลาน จากคุณ : ชาวบางนา - [ 3 ม.ค. 52 09:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมชอบบอลอิตาลีตั้งแต่ก่อนฟุตบอลโลกที่อิตาลีจะเริ่มแล้วน่ะ ตอนนั้นใครยังจำได้ ก่อนมหกรรมฟุตบอลโลกที่อิตาลีจะเริ่มก็มีการให้เก็บสะสมภาพนักฟุตบอลเป็นปีแรกๆ ของฟุตบอลโลกในสมัยใหม่ๆ และเป็นปีแรกเลยที่ริเริ่มให้มีภาพนักเตะและภาพสนาม.... ผมมาชอบทีมเล็กๆ ทีมหนึ่งที่ตอนนั้นทีมนี้ยังลูกผีลูกคนขึ้นลงระหว่าง C กับ B แต่มาประทับใจมากก็ลูกยิงของคนที่ชื่อ อเล๊ซซานโดร เมลลี่ มีคนสอนให้ดูฟุตบอลครั้งแรกครั้งแรกก็ตอนนี้ หลังจากที่ผ่านมาได้แต่ดูไปเรื่อยๆ ดูไปตามเกม ดูบอลที่เท้าใคร ใครลากใครล๊อคก็ดูตรงนั้น แต่มีคนแนะนำให้จับตาดูคนนี้เป็นครั้งแรก ดูว่าเคลื่อนไปไหน บอลไม่อยู่แล้วเขาวิ่งเป็นอย่างไร ก่อนบอลโลกอิตาลีจะเริ่มขึ้น และลีกจะต้องปิดเร็วขึ้น ตอนนั้นเองที่เมลลี่ยิงประตูย้ำชัยให้ชนะเรจจิน่าขาดลอย แต่ผมจำไม่ได้สกอร์เท่าไรแก่แล้วน่าจะสองศูนย์น่ะ แต่เห็นเมลลี่ดีใจสุดชีวิตพร้อมกับแฟนบอลภาพนั้นหลังจากลังเลเลยตัดสินใจเอาทีมเล็กนี้แหละเป็นทีมโปรดตั้งแต่ตอนนั้นมา.... แล้วหลังจากบอลโลกที่อิตาลีจบเกิดอะไรขึ้น..... นัดแรกเปิดเกมในซีรีย์เอมาก็เจอยูเว่ยิงถองชัยไป 2 - 1 งานเข้าตั้งแต่แต่เปิดลีก แต่ก็ไม่สน ผิดหวังเป็นเรื่องพิสูจน์ มาดีใจที่ดันชนะทีมยักษ์ได้ในฤดูกาลนั้น เอาชนะนาโปลีภายใต้การนำของมาราโดน่า เอาขนะทีมของสามทหารเสือได้ แถมเมลลี่โชว์ฝีเท้ายิงชัยด้วย ยิ่งอึ้งเข้าไปใหญ่ ความรู้สึกก็เหมือนกับที่คีเอโว่ขึ้มมาเล่นซีรีย์เอในต้นปี 2000 นั่นแหละครับ ถ้าใครเป็นแฟนบอลทีมนี้ ขึ้นมาแล้วฟอร์มหวือหวามาก ตามดูมาเรื่อยด้วยความรู้สึกดีใจ ผิดหวัง เศร้า เซ็ง ผมรู้สึกเป็นแฟนทีมนี้มีความสุขน่ะ ใครจะด่านักเตะผมก็ได้ไม่เป็นไร ใครจะเซ็งทีมผมก็ได้ไม่เป็นไร ตอนนี้เขาเป็นสเกาท์ให้ทีม ตอนท้ายอาจถูกขายไปอยู่ทีมอื่นในบั้นปลายชีวิตนักเตะแต่เขาก็กลับมาอยู่กับทีมปาร์ม่าอีกครั้ง ตามดูมาเรื่อยๆ ได้แชมป์อะไรก็ไม่เท่ากับสคูเด๊ตโต้ ที่ไกล้เคียงสุดคือตอนที่คั่วกับยูเว่ก่อนโดนแซงโค้งสุดท้ายไปอย่างเจ็บปวดไม่แน่ใจว่าปี 02/03 หรือเปล่าแต่ว่าน่าจะใช่อีกน่ะ ได้เป็นอันดับสอง แล้วหลังจากนั้นก็กลับมาเชียร์อย่างเขย่าขวัญ ในช่วงปีสองพันมาเรื่อย ถ้าใครได้เห็นเมลลี่หลุดแผงหลังเทพของมิลานในปี 90-91 ที่ปาร์ม่าเอาชนะมิลานในบ้านได้นั้น จะอึ้งกับนักเตะคนนี้มากๆ ชายผู้ปิดทองหลังพระให้กับปาร์ม่า นี่รวมทั้งคุณพ่อเขาด้วยน่ะ ที่เล่นให้กับปาร์ม่าเหมือนกันก่อนตกมายุคเขา.... แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 52 11:42:07 จากคุณ : danielle - [ 3 ม.ค. 52 10:19:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 "สำหรับผมคงเป็นปีแรกที่ได้ดูกัลโช่ เพราะตอนนั้นที่บ้านติด ไอบีซี ถ้าไม่ติดผมคงเชียร์ผี บ้าเบ็คแฮมเหมือนเด็กส่วนใหญ่สมัยนั้น." สมัยนั้นผมดูบอลอิตาลีจากทีวีช่อง7 ไม่เห็นต้องมี ibc เลยครับ แล้วถ้าไม่ติดเคเบิ้ลนี่ถึงขนาดต้องเชียร์ผี บ้าเบค เลยเหรอครับ เด็กหงส์อาจจะน้อยใจได้นะ ส่วนผมเป็นสาวกปีศาจแดงมาได้ 20 กว่าปีแล้วครับ ไม่ได้เกี่ยวกับการมีหรือไม่มีเคเบิ้ลทีวีแต่อย่างใด เอาล่ะ บ่นมาพอละ ขอตอบหน่อยแล้วกันว่า บอลกัลโช่ที่สนุกในความทรงจำของผมก็คือสมัย AC milan ที่มีสามทหารเสือ บาสเท่น กุลลิท ไรท์การ์ด ขับเขี่ยวกับ inter ที่มี คลินส์มัน มัทเธอุส เบรเม่ห์ ครับ จากคุณ : T7Promoter - [ 3 ม.ค. 52 10:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ถ้าน้อยใจเพราะเรื่องแค่นี้ เซนซิทีฟไปแล้วฮะ - - ส่วนตัวผมเริ่มเชียร์อินเตอร์เพราะเหตุการณ์เดียวกับท่านโบนาครับ สงสารอินเตอร์มากๆในตอนนั้น... โดยมีปาร์ม่าและฟิออเป็นกิ๊ก จากคุณ : King of Extreme - [ 3 ม.ค. 52 12:16:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เชียร์ยูเว่ เพราะฉะนั้นฤดูกาลที่ติดตาตรึงใจย่อมหนีไม่พ้น ปี 2001 - 02 แน่นอนครับ ตามมาตลอด นัดสุดท้ายแซงอินเตอร์คว้าแชมป์อย่างเจ็บแสบกันเลยทีเดียว (แถมบางคนอาจลืม ปีนั้นอินเตอร์จบด้วยอันดับที่ 3 เพราะเจอทั้งยูเว่และโรม่าแซงในนัดสุดท้ายด้วย) และปีนั้นเป็นปีที่แฟนบอลอิตาลีต้องจดจำชื่อของขุนพลม้าศึก คิเอโว น้องใหม่มาแรง ที่เพิ่งเลื่อนชั้นขึ้นมาแท้ๆ แต่กลับคว้าอันดับที่ 5 ไปครองได้อย่างน่าตื่นตะลึง ... อีกปีก็คงปีก่อนหน้านั้น นำมาตลอดเหมือนกัน เจอทีเด็ดน้ำท่วมเรนาโต้ คูร์รี่ เจอลาซิโอแซงคว้าแชมป์ไปนอนกอดซะเฉยๆ เลย ... แล้วก็อีกหลายๆ ปี เวลาที่เรานึกย้อนกลับไปทำให้เหมือนกับได้กลับไปเจอกับเพื่อนเก่า นักเตะหลายๆ คนที่เคยโลดแล่นวาดลวดลายในเวทีเซเรีย อา ซึ่งบางคนเราอาจจะลืมนึกถึงเขาไปก็ได้ ... จากคุณ : pinturicchio boy - [ 3 ม.ค. 52 12:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ปีประทับใจคงเป็นทุกปีที่มิลานได้แชมป์ครับ ไม่ว่าจะเป็นแชมป์ ซีรีอาร์ หรือ แชมป์ยุโรป  เริ่มดูแต่ยังไม่เชียร์ก็สมัยสามทหารเสือช่วงปลาย ๆ แล้วนะ เพราะช่วงต้น ๆ ไม่รู้จะหาดูจากที่ไหน แล้วก็ดูอินเตอร์ในบอลยุโรปด้วย น้า สาวบอก มัทเธอุสหล่อ ไอ้เราก็ว่ามันหล่อตรงไหน เริ่มได้ติดตามจริง ๆจังก็ คงเริ่มจากปี 95 ที่มีบางนัดช่อง 5 มั้งถ้าจำไม่ผิดยิงสดมาให้ได้ดูบ้าง แล้วแต่ รักมิลานจริงจัง ก็เพราะ ซาวิเซวิส นี่แหละตอนแรกก็ไม่ค่อยรู้จักนะว่าหมอนี่ เป็นไคร แต่เห็นป้ายเชียร์ Djan of the Best นัดเจอ PSg มั้งนัดนั้นพี่แกไม่ ได้ลง เลยอยากรู้ว่าหมอนี่มันเก่งแค่ไหนกันเชียว  พอได้ดูก็โอ้โหรักเลยครับ ทั้งนักเตะทั้งทีม จากคุณ : savicevic - [ 3 ม.ค. 52 15:46:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แหม สำหรับผม ถามแบบนี้ก็ต้องเป็นปีที่ โรม่า คว้าสคูเด็ตโต้สิครับ ฤดูกาล 2000/01 เพราะตั้งแต่เกมแรก ยันเกมนัดสุดท้าย ทีมหมาป่าบรรเลงเพลงแข้งได้สะเด่ามาก นักเตะทุกคนท็อปฟอร์ม นำเป็นจ่าฝูงเกือบจะทั้งฤดูกาล ที่สำคัญปีนั้นผมไปสัมผัสบรรยากาศที่ อิตาลี เลยด้วย (แต่ไม่ได้ดูบอลนะ สัมผัสบรรยากาศเฉยๆ 55) ตอนได้แชมป์นี่ มันเหมือนกับความฝันเป็นจริงทีเดียว อีกเหตุผลหนึ่งที่ชอบปีนี้ก็คือ เซเรีย อา ยังถือว่าซูเปอร์สตาร์ระดับโลกคับคั่ง และเป็นช่วงที่สตาร์ส่วนใหญ่อยู่ในระดับท็อปของตัวเองด้วย ผมว่านักเตะระดับโลกตอนนั้นนะมี โรม่า - ต๊อตติ, บาติสตูต้า, เอเมอร์สัน ยูเว่ - ซีดาน, เดล ปิเอโร่, ดาวิดส์ มิลาน - เชว่า, มัลดินี่ อินเตอร์ - วิเอรี่, โรนัลโด้ ลาซิโอ - เนดเวด, เวรอน, เนสต้า, เครสโป (เยอะหน่อยเพราะเป็นแชมป์เก่า) ฟิออฯ - รุย คอสต้า ปาร์ม่า - คันนาวาโร่, ตูราม, อโมโรโซ่ เบรสชา - บาจโจ้ รองลงมาก็คงเป็นปี 2003/04 ที่คู่หู ต๊อตติ - คาสซาโน่ ระเบิดฟอร์มสุดยอด ปีสุดท้ายของ คาเปลโล่ นั่นแหล่ะ และปี 2006/07 ที่ ต๊อตติ ยิงไป 26 ประตู คว้าดาวซัลโวกัลโช่ และยุโรป ส่วนปีที่ไม่ประทับใจที่สุดแน่นอนว่าต้องเป็น 2004/05 ที่ โรม่า โดน คาเปลโล่ ทิ้งจนต้องหนีตกชั้นจนเกือบจะปิดฤดูกาลอยู่แล้ว แต่แต้มมันไม่ห่างกันมาก เลยได้ที่ 8 ซะงั้น แถมนัดชิงยุโรป มิลาน นำ ลิเวอร์พูล 3-0 แล้วโดนตีเสมอ จนดวลจุดโทษแพ้ โห สรุปปีนี้เซ็งสุดๆจริงๆ แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 22:50:23 จากคุณ : il giallorossi - [ 3 ม.ค. 52 22:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ ^ นัดกันมาตอบปี 2000-2001 เป็นอะไรที่แม่เจ้าสุด ๆ ิยิ่งช่วงครึ่งฤดูกาลหลังมานี่ โรม่าได้นากาตะมา แบบชอบสุด ๆ เลย ยังจำลูกยิงตีเสมอยูเว่ 2-2 ของนากาตะได้ดี (เชื่อว่าแฟนยูเว่เองก็จำได้ดี อิอิ) จากคุณ : เจ้าหญิงหมาป่า - [ 4 ม.ค. 52 00:03:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กัลโช่ในความทรงจำเริ่มๆ มาพร้อมกับตอนที่เริ่มดูบอลใหม่ๆ ตอนนั้นช่อง 7 เริ่มเอากัลโช่มาถ่าย และเป็นช่วงฮอลแลนด์ได้แชมป์ยุโรป 88 พอดี มิลานเข้าสู่ยุครุ่งเรืองมี 3 ทหารเสือ กุลลิท ไรจ์การ์จ แวนบาสเท่น ต่อบอลได้อย่างสะแด่วแห่วมากๆ ก็เลยชอบฮอลแลนด์และมิลานมาตั้งแต่นั้น กัลโช่ยุคนั้นอุดมไปด้วยสตาร์ระดับโลก มิลานมี 3ทหารเสือฮอลแลนด์ นาโปลีมี กาเรก้า อาเลเมา มาราโดน่า ม้าลายมีพลาตินี่ เลาดรูป โรม่ามีจิอันนินี่ โฟลเลอร์อินเตอร์มี 3 ทหารเสือจากเยอรมัน .. เจ้าชายลูกหนังอุรุกวัย พรานเชสโคลี่อยู่ทีมกลางๆ ฯลฯ ฤดูกาลที่มิลานไร้พ่ายหลังโดนตัดสิทธิ์บอลยุโรปก็เจ๋ง จำนัดส่งท้ายฤดูกาลที่บุกไปถล่มปาม่าถึงถิ่นได้ ฤดูกาลที่ตัดสินแชมป์กันนัดสุดท้ายก็ต้องฤดูกาล 1999 ที่มิลานครบรอบ 100 ปีพอดี ปีนั้นเล่นไม่ได้หรูหราอะไร ซัคเคโรนี่คุมทีมอยู่ เบียดกับลาซิโอจนถึงนัดสุดท้าย กองหน้าเป็นเบียโฮฟกับเวอาร์ แต่ก็ลุ้นสนุกดี ว่างๆ แฟนบอลมิลานเชิญนะครับ http://www.thaimilan.net จากคุณ : biggg - [ 4 ม.ค. 52 11:58:57 ]