ความคิดเห็นที่ 2 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 29th May หลังจากร่ำลากับเพื่อนๆและครอบครัวที่สุวรรณภูมิเสร็จแล้ว จุดหมายปลายทางต่อไปคือเซินเจิ้น ประเทศจีน แต่ก็เกือบจะไปไม่ถึงจุดหมายที่ตั้งเป้าไว้ซะแล้วคับพี่น้อง เพราะพี่ที่ไปด้วยกัน แวะซื้อลิปติกที่ดิวตี้ฟรี เครื่องก็จวนเจียนจะออกอยู่แล้ว พอซื้อเสร็จ ก็จั้มอ้าวไปยังเกท ไอ้เราเหลือบไปมองป้ายที่เกท อิ๊บอ๋ายแล้วคับ เค้าเรียก Final Call แล้ว พอไปถึงเกทปุ๊บ แอร์บอกว่า"คุณ...กับคุณ...ใช่มั้ยคะ เหลือ 2 คนสุดท้ายแล้วค่ะ รีบๆหน่อยค่ะ" แค่นั้นแหละคับ วิ่งกันตาเหลือกเลยทีนี้ แถมต้องเอาคอม 2 ออกจากกระเป๋ามาให้เค้าตรวจอีก โยนออกๆๆ ตรวจเสร็จ โยนเข้าๆๆ วิ่งๆๆๆ จนถึงเครื่องจนได้ เหนื่อยอิ๊บอ๋ายเลยคับ แต่ค่อยยังชั่วหน่อยที่เที่ยวบินนี้คนไม่เต็มลำ ไม่งั้นได้อายถ้วนหน้าแน่ๆ แต่ไอ้ที่ทำไปนั่นอ่ะ ก็ไม่ได้สำนึกแม้แต่นิดเดียวนะ 555+ ช่วงนี้ที่รู้ๆอยู่ มีโรคไข้หวัดหมูระบาด แล้วดันต้องเดินทางช่วงนี้อีก พอขึ้นเครื่องปุ๊บ แฟนโทนี่ เอ้ย น้องแอร์...ก็เอาเอกสารมาให้กรอกยุบยับไปหมด พอเครื่องจอดที่ปลายทาง ปรากฎว่าถึงที่หมายเร็วกว่าที่คิด ขนาดทำเค้าดีเลย์ไปนิดหน่อยนะเนี่ย หุหุ พอเครื่องจอดสนิทปุ๊บ ผู้คนก็เตรียมตัวออกจากเครื่อง เตรียมหยิบสัมภาระกันใหญ่ แต่เดี๋ยวก่อน...น้องแอร์ยังไม่ให้เราลงจากเครื่อง ต้องให้เจ้าหน้าที่จีนตรวจวัดอุณหภูมิร่างกายก่อน พนักงานจีนขึ้นมาตรวจอุณหภูมิแบบรายตัวกันเลย เมืองไทยขาเข้าเป็นแบบนี้รึป่าวก็ไม่รู้ เห็นตามข่าว เค้าวัดอุณหภูมิจากเครื่องที่เกทแล้วเดินผ่านเอา   แต่ที่นี่ล่อเอาปรอทแบบที่วัดอุณหภูมิที่หน้าผากมาวัดกันเป็นคนๆไปเลย แถมคนไหนที่เครื่องวัดมันวัดไม่ได้ หรือวัดเกินไปนิดหน่อย ต้องเอาปรอทหนีบจุ๊กกูแร้กันอีกทีด้วยเพื่อความชัวร์ แล้วยังได้ออกกล้องเค้าด้วยนะ เห่อ เห่อ ทางจีนเค้าถ่ายวีดีโอระหว่างการวัดอุณหภูิมตลอด แล้วพี่ที่ไปด้วยก็โดนคับโดน เอิ๊กกส์ โดนหนีบจุ๊กกูแร้ไปกับเค้าเหมือนกัน ไอ้เรารอดไป หุหุ 555+ หลังจากตรวจหวัดหมูกันเสร็จ ก็ได้ลงจากเครื่องซักที แต่พอไปที่ ตม. มันเอาอีกแล้ว มันให้ตรูกรอกเอกสารอีกแล้ว ทั้งๆ ที่มันก็เหมือนไอ้ที่ตรูเพิ่งกรอกไปบนเครื่องตะกี้เนี้ยะ แถมพนักงานแม่มไม่พูดอังกฤษกันเลย นี่ขนาดสนามบินนะครับพี่น้อง กรอกเสร็จก็ถามว่าโอเคยัง พนักงานมันก็ทำท่าแบบ เออๆๆ ไปเหอะๆๆๆ ตรูเริ่มเห็นหายนะในการใช้ชีวิตที่นี่ลางๆซะแล้ว ภาษาจีนยิ่งเก่งๆด้วย เรียนก่อนมาที่นี่ไม่ถึง 20 ชั่วโมงด้วยซ้ำ พอตรวจอะไรเสร็จสรรพ ก็ถึงเวลาที่ต้องออกจากสนามบินเซินเจิ้นเพื่อเดินทางไปยังที่พักได้แล้ว ออกมาจากสนามบิน ก็เห็นป้ายชื่อบริษัทฯทันที ไอ้เราก็มองหน้าพี่เหยา คนที่มารับ แล้วก็พยักเพยิบ แบบว่า"เออ..มาแล้ว ไปกันได้ Let's go..."  แล้วพี่เหยาก็พาพวกเรามาส่งถึงที่พักอย่างสวัสดิภาพ เซอร์ไพรส์มากเมื่อเข้ามาเห็นที่พัก เพราะดีกว่าที่คาดไว้เยอะถึงเยอะมาก ขอบคุณบริษัทฯและเจ้านายด้วย ที่ดูแลอย่างดี เพื่อนๆคนไหนอยากมาเที่ยวเซินเจิ้น ไม่ต้องหาโรงแรมนอนนะ มาแจมได้เลย อิอิ แต่ขนผ้าห่ม หมอนมาเองนะ ไม่มีว่ะ 555+ แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 02:08:40 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แต่สำคัญคือ ตอนนี้กรูหิว ถึงหิวมากกก เที่ยงคืนครึ่งแล้วนี่ เสียดท้องไปหมดเพราะกินอาหารผิดเวลา เป็นแม่มงี้ประจำจนเบื่อ เอาไงหล่ะ นี่ก็ดึกดื่นแล้ว หาไรกินดีวะ ต่างบ้านต่างเมืองอีก นึกขึ้นได้ตรูแบกมาม่ามานี่หว่า ตอนแรกกะจะไม่เอามาแล้ว เพราะไม่รู้จะยัดใส่กระเป๋าใบไหนดี พอดีว่าหิ้วกระเป๋าขึ้นเครื่องเพิ่มอีกใบ เลยมีพื้นที่ให้น้องมาม่าสุดแสนน่ารัก เอิ๊กกส์ เพิ่งเห็นความดีของความบ้าบิ่นที่แบกมันมาก็ตอนนี้แหละ มาม่ามีแล้ว กะทะมีแล้ว (จากคนที่อยู่เก่าเค้าทิ้งไว้ให้) น้ำดื่มไม่มี เอาน้ำก๊อกเนี่ยแหละวะ ต้มๆๆๆ ต้มเสร็จ อ่าว...กรูจะเอาใส่อะไรกินอ่ะเนี่ย ชามไม่มีเลยซักกะใบ แต่โชคดีอีกแล้ว ด้วยความบ้าของพี่ที่มาด้วยกัน เอาหม้อสแตนเลสใบเล็กๆ กะช้อนกลาง 2 คัน มาด้วย "โฮะๆๆ มีที่ใส่แล้วว้อย..." หลังจากนั้นก็กระซวกๆ มาม่ากันสองคน ตรูกินแบบในหนังเกาหลีเลย เอาผาหม้อมารองใส่มาม่าแล้วกินๆๆๆ ได้อารมณ์เกาหลีค่อดๆ 555+ พอกินเสร็จหิวน้ำอีก น้ำแม่มไม่มีเลยซักกะขวด มีแต่ตู้เย็นเปล่าๆ ทำไงดีวะ เลยคุยกะพี่  ได้ข้อสรุปว่า "พี่ๆ วันนี้เอาน้ำก๊อกเนี่ยแหละ ต้มๆ แล้วกินกันตายไปก่อนวันนึง" รสชาติอย่าให้เซ่ดดด อย่างที่บอก แค่กินกันตายไปก่อน เห่อ เห่อ (ขอนินทานิดนึง พี่ที่อยู่ด้วยกันเนี่ย อนามัยจัดค่อดๆ อันนี้เทียบกับตัวเองนะ แต่ถ้าคนอื่นมาเห็นอาจจะเห็นว่าปกติก็ได้ 555+ ทั้งจาน ทั้งของอื่นๆ ที่คนก่อนทิ้งไว้ เค้าไม่กล้าใช้ซะงั้น เอ..หรือตรูมันซกมกเองฟร่ะ ) แต่พอวันต่อมา ความอนามัยเริ่มลดลง คุณภาพชีวิตที่เคยสูงๆ เริ่มต่ำลงๆ เป็นสาละวันเลย เอิ๊กกส์ แต่อัตราความเขี้ยว และความปลง เริ่มสูงขึ้น รวมทั้งตรูด้วย เรื่องเขี้ยวเนี่ย แหม่จะไม่ให้เขี้ยวได้ไง โดนค่าโหลดไปอาน โง่จริงกรู 55+) และแล้วก็ถึงเวลาเอาของ ซึ่งน้ำหนักเกินมา 30 โล โดนค่าโหลดไปเกือบ 5 พัน ออกจากกระเป๋าซะที เก็บๆๆ (แต่ก็ยังเอาออกได้แค่บางส่วน บางอย่างยังหาที่เก็บไม่ได้ -*- เพราะห้องเราไม่มีตู้เสื้อผ้า มีอ่ะแหละ แต่เห็นช่องลับ เล็กติ๊ดเดียวเอง) เหลือบไปมองเวลา ดึกมากแล้ว ไม่ใช่ดึกสิ เกือบจะเช้าแล้ว ได้เวลานอนแล้วคับพี่น้อง ราตรีสวัสดิ์ สวัสดี เก็บแรงไว้ตะลุยใหม่วันรุ่งขึ้นดีกว่า จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 30th May วันนี้ถือเป็นวันเริ่มต้นชีวิตที่นี่อย่างจริงๆ จังๆ วันแรก กว่าจะตื่นก็ล่อไปเกือบเก้าโมงครึ่งเช้ามากสำหรับการตื่นในวันหยุดของเราที่เคยๆ เห่อ เห่อ) ที่ตื่นเช้าเพราะไม่รู้ว่าวันนี้จะแพลนอะไร ไปไหนกันบ้าง แล้วก็มานั่งจับเข่าคุยไป ดูแผนที่ไป ตอนแรกกะจะไปตงเหมิน (เห็นแผนที่บอกว่าเป็นตลาดใหญ่) แต่คิดไปคิดมา กลัวหลงว่ะ แผนที่ก็ดูไม่รู้เรื่อง ตรูอยู่ตรงไหนของแผนที่ จนบัดนาวก็ยังหาไม่เจอ เอิ๊กกส์ (เก่งเชรี่ยๆ) สรุป เดินซื้อของกันแถวนี้ก่อนละกันคับพี่น้อง ก่อนไปก็คิดกันไปต่างๆนาๆ ว่าจะถามภาษาจีนยังไง เตรียมคำพูดนู่นนี่ (แต่กรูจำไม่ได้หรอก อิอิ) แต่นี่ก็สายแล้ว ข้าวเช้าเอาไงดีหล่ะพี่ จะเอาไงหล่ะ ก็อิมาม่าอีกแล้วคับพี่น้อง 555+ เดจาวูเมื่อคืนชัดๆ ทุกอย่างและทุกขั้นตอน กรั่กๆ อิ่มแระก็เตรียมออกตะลุย... เดินออกจากบ้าน ข้ามถนนไปก็เจอ Wallmart เลย เป็นไงหล่ะๆ เจริญแสรดดด แถวนี้รายล้อมไปด้วยห้างเยอะมากกกกก แล้วก็มีตลาดเล็กๆ ขายเสื้อผ้า คล้ายๆ ประตูน้ำบ้านเราเลย ไม่ใหญ่เท่า แต่บรรยากาศให้ ก่อนอื่นเดินเข้าไปเซอร์เวย์ใน Wallmart ก่อนนิดนึง โผล่เข้าไปก็เจอร้าน Li Ning ร้านอุปกรณ์กีฬา รองเท้าผ้าใบ "อืม...กรูไม่น่าแบกมาเลย ที่นี่ก็น่าซื้อเหมือนกัน" แต่ก็เดินแค่นั้น เพราะว่ากะเอา Wallmart ไว้ที่สุดท้าย เพราะต้องแบกของหนักๆกลับบ้านแน่ๆ ก็เลยเดินไปห้างตรงข้าม Wallmart ก่อน ห้าง Gardenๆ อะไรวะ จำไม่ได้ เห่อ เห่อ บรรยากาศดีใช้ได้ คล้ายๆห้างบ้านเรา แต่เล็กกว่า ที่สำคัญมีโรงหนังด้วยยย ดีใจๆๆ เพิ่งจะบ่นกะเพ็ตจังตอนไปดูวูฟเวอรีนไปว่า "Tranformer แม่มเจือกเข้าตอนที่กรูอยู่จีนซะงั้น อยากดูจะตายห่าน ทำไงวะ" ว่าแต่จะดีใจทำไมฟร่ะ ไม่รู้จะมีซาวน์แทรกให้ตรูดูป่าวเนี่ย ดูซาวน์แทรคก็ใช่ว่าจะรู้เรื่อง ภาษาอังกฤษเก่งแสรดด แต่ก็ยังไม่ได้เข้าไปเซอร์เวย์เลย พอออกจากห้างนั้น เกิดอาการหิวน้ำ เพราะกินมาน้อยมากตอนเช้า เพราะรับสภาพกับรสชาติน้ำที่ต้มกินไม่ได้ เลยเดินเช้าไปใน Wallmart ซื้อน้ำมาคนละขวด ชาเขียวถูกแฮะ 2 หยวนเอง รสชาติหยั่งโออิชิเลย น้ำกระป๋องที่พี่อีกคนซื้อก็แค่ 3.3 หยวน ซื้อแค่ 5 หยวนกว่า แต่ควักแบงค์ร้อย (ก็มันยังไม่มีแบงค์ย่อยเลยอ่า กะแตกๆ อิอิ) พนักงานแคชเชียร์คงถามว่าไม่มีแบงค์ย่อยหรอ แต่กรูมึน ก็มันฟังไม่รู้เรื่องนี่หว่า เลยทำมึนๆไป  มันก็คงมึนตาม ก็เลยทอนมานั่นแหละ 555+ เสร็จแล้วก็เดินเลาะมาเรื่อยๆ มันก็มีของขายตามข้างทางมาตลอด ทั้งร้านของชำ ร้านอาหาร บลาๆๆๆ แต่ร้านขายของชำเล็กๆนี่เจ๋งแฮะ ถามเจ๊ How much is it? เจ๊ตอบมา ทู หยวน ใจก็คิด "เจ๊ยังพอรู้เลย ซื้อของคงไม่ยากมั้ง" เดินมาซักพัก เจอห้างอีกแล้ว พี่ที่มาด้วยกันอยากได้รองเท้าไปทำงาน อ่ะๆซื้อๆๆ แต่การซื้อของที่นี่ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดตอนแรก หึหึ อย่างที่บอกไป แม้แต่พนักงานในสนามบิน มันยังไม่พูดอังกฤษเลย แล้วนับประสาอะไรกับพนักงานขายของหล่ะ ตรูพูดอังกฤษไป เค้าพ่นจีนกลับมาเป็นชุดๆ ตรูพูดจีนไปคำนึง เค้าพ่นจีนออกมาอีก 53095 ประโยค มึนฮะมึน บอกได้คำเดียวว่ามึน ถามราคา ตอบไซส์ ถามไซส์ตอบราคา แต่ก็ซื้อเสร็จไปได้ด้วยดี คนที่นี่ดีอย่าง มีความอดทนในการขายสูงมาก ถึงแม้จะพูดไม่ได้ พูดไม่รู้เรื่อง แต่ก็ยังอารมณ์ดี ยิ้มให้ตลอดเวลา จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:21:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ซื้อเสร็จก็เดินเซอร์เวย์ต่อไปเรื่อยๆ จนชักเริ่มหิว นี่มันบ่ายสามแระ ข้าวกลางวันยังไม่ได้แตะเลย ก็เลยไปแวะกินก๋วยเตี๋ยวข้างทาง ข้างๆห้างที่ซื้อรองเท้าไปตะกี้ ออกโรงเองอีกแล้วฮะคราวนี้ ภาษาใบ้เต็มที่ 555+ ชี้รูปแล้วก็บอกว่าอันนี้หนึ่งชาม อันนั้นหนึ่งชาม สรุปซื้อก๋วยเตี๋ยวมาลอง 2 แบบ แห้งกับน้ำ ชามละ 6 หยวน ใหญ่โตมาก (มีแต่เส้น เนื้อสัตว์ไม่มีเลย T-T มันเจรึป่าววะ จนบัดนี้ยังสงสัยอยู่) แล้วเห็นแผงอะไรไม่รู้แบนๆ ทอดๆ ข้างๆ เออน่ากินดี บอกให้พี่ไปซื้อมาลองอีก 2 ไม้ ไม้ละ 1 หยวน ปรากฎว่ามันคือเต้าหู้นี่เอง แต่ก็หร่อยดีนะ อร่อยกว่าไอ้ก๋วยเตี๋ยว 2 ชามนั่นเยอะเลย ก๋วยเตี๋ยวน้ำแม่มเค็มสาดดด ไอ้แห้งก็หวานสาดดด เริ่มเห็นลางหายนะของการกินอาหารที่นี่อีกแล้ว กินกันเน้นเค็มมากมาย ขนาดไอ้เราเป็นคนกินเค็ม ยังยอมแพ้ อิ่มท้องแล้วก็เดินต่อ... พอดีกุญแจที่ห้องเสีย แม่มหักคารู เห็นมีร้านซ่อมด้วย ก็เลยเข้าไปซ่อมซะหน่อย แต่ร้านนี้พูดคำว่าซ่อมคำเดียว เค้าก็เข้าใจแระ เสียตังค์ค่ากุญแจไป 1.5 หยวน (กลับมาลองไข มันก็ใช้ไม่ได้เหมือนเดิม -*- สงสัยจะเสียที่แม่กุญแจแล้ว ช่างมัน...) ต่อไปจะเดินไปหาร้านโทรศัพท์ ร้านเน็ต พอเห็นร้านเล็กๆ แล้วชักไม่กล้าเข้าแล้วทีนี้ เห่อ เห่อ เพราะตอนแรกก็ไปถามเรื่องซิมโทรศัพท์จากแผงลอยเล็กๆ แต่คนขายเค้าพูดอังกฤษไม่ได้กันเลยอ่า ส่ายหน้าให้ตรูลูกเดียว เดินไปเรื่อยๆ อาการล้าเริ่มออกมาบ้างแล้ว ที่นี่มันอลังจริงๆ ห้างแม่ม ไม่รู้จะเยอะไปไหน ไม่รู้เมิงจะทำห้างอะไรเยอะแยะฟร่ะ ขอแบบห้างเดียวแล้วรวมทุกอย่างไว้ในนั้นด้ายม้ายยย... กรูเดินจนเมื่อยแล้ว ยังหาร้านไอ้ที่อยากได้ไม่เจอเลย เดินๆๆ จนเจอศูนย์ China Telecom ดีใจๆ เจอแล้วเว้ยๆ แต่เดี๋ยวก่อน จากประสบการณ์ที่มีมาครึ่งวัน ทำให้เกิดอาการลังเล จะเข้าไปแล้วบอกไงดีฟร่ะ 555+ แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เข้าก็เข้า ศูนย์นี้ใหญ่นิดนึง มันต้องมีซักคนหล่ะว้าที่พอพูดกะกรูรู้เรื่อง แล้วก็เดินตุ่ยๆเข้าไป เจอพนักงานกดบัตรคิว เอาหล่ะวะ พูดอังกฤษไม่ได้แน่ เลยพูดไปแค่ว่า "อินเตอร์เน็ตๆๆๆ" แล้วเค้าก็ไปตามคนอื่นมา แต่พนักงานสาวคนที่โดนตามมาพูดอังกฤษได้เว้ย พูดได้เก่งมากด้วย ดีใจสุดๆ ก็อธิบายๆกันไป เสร็จไปหนึ่งภาระกิจ รู้แค่แพ็จเกจ เพราะเค้าต้องใช้บุ๊คแบงค์ในการสมัครด้วย เลยต้องรอไปก่อน เพราะยังไม่ได้เปิด แต่ทีนี้อยากรู้โปรมือถือด้วยอ่ะ พนักงานสาวบอก ต้องไปอีกที่ค่ะ เดินตรงไป 500 เมตรอยู่ฝั่งตรงข้ามค่ะ เป็น China Moblie อ่ะไปๆๆๆ แต่เดินจนหาไม่เจอ เดินเข้าห้างนู้น ออกห้างนี้ บอกแล้วว่ามันเยอะจัด ไม่รู้จะเยอะไปไหน เดินจนเหนื่อย จนพี่ที่มาด้วยกันบอกว่า "เห้ยน้ำ ลองถามทางดูมั้ย" "หืมมมม มั่นใจนะพี่" ตรูตอบ "ลองมองเด็กๆหน่อยอ่ะ เด็กสมัยนี้น่าจะพอพูดได้" "โอเชๆ ลองๆ" จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วก็เริ่มสแกนหาเหยื่อ 555+ เจอคนแรก พอพูดได้นิดหน่อย บอกทางไม่ค่อยถูก แต่ก็ยังมีน้ำใจเดินย้อนมาชี้ทางให้ กลัวเราจะหลง เดินไปเรื่อยๆ ก็ยังไม่เจอเว้ย เลยสแกนหาเหยื่อถามอีกคน แจ๊กพ็อตจริงๆ คนนี้ก็พูดอังกฤษได้ด้วย อิอิ แต่อิตอนถามอ่ะ ร้านที่หาแม่มอยู่ตรงหน้านั่นแหละ 555+ ร้านเล็กผิดคาด -*- ใจคิดเหนื่อยอีกแล้วตรู เจอพนักงานหนุ่มฟังอังกฤษออก แต่พูดไม่ค่อยได้ เค้าตื่นเต้นมากๆ เพราะไม่รู้จะอธิบายพวกเรายังไงให้เข้าใจ เหงื่อแตกซิกๆ มือสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย 555+ สรุปออกจากร้านนี้ เข้าใจโปรโมชั่นแบบมึนๆ เหนื่อยมามากแล้ววันนี้ ไปซื้อของแล้วกลับบ้านดีกว่า ระหว่างทางกลับบ้าน เจอเป้าหมายที่อยู่ในใจโดยบังเอิญ "เห้ย ที่มันตึก China Unicom นี่หว่า" เดินเข้าไปปุ๊บ ไหนวะช็อป เดินวนไปวนมา อ่าวมันปิดนี่หว่า ที่นี่พี่ที่มาด้วยกันก็อยากรู้ว่ามันจะเปิดพรุ่งนี้รึป่าว แล้วจะถามใครหล่ะ??? แถวๆนั้นมียามอยู่ 2 คน คิดในใจ...สื่อสารไม่ไหวแน่ๆ... เด็กผู้ชายอีกสองคน "อืม..ท่าทางจะไม่ไหวเหมือนกัน" มีผู้หญิงเดินผ่านมาคน แต่งตัวดีมาก เลยตัดสินใจเดินเข้าไปถาม "แคนยูสปีคอิงลิช?" คำตอบคือ ส่ายหน้าอย่างเดียวเลย 555 สอนให้รู้ว่า คนแต่งตัวดีใช่ว่าจะพูดอังกฤษได้เสมอไป ตรูจิตนการผิดไปเอง ขอโต๊ดดด... แต่ๆๆ อ้านั่น...มีร้านทำผมอยู่เว้ย มีสาวๆเยอะ น่าจะคุยง่าย อ่ะเตรียมคำพูดนิดนึง พอเราถามไปปุ๊บ...เค้ามึนฮะ 555+ เค้าไม่รู้ว่าเราต้องการจะถามอะไร แต่พอดีมีลูกค้าในร้านพอพูดอังกฤษได้ เจ้าของร้านเลยจูงมือให้เดินไปถามลูกค้าเค้าเลย ใจดีจริงๆ สรุปก็ได้คำตอบมาเรียบร้อยโรงเรียนจีน วันนี้ช็อปปิด เพราะเป็นวันหยุดเทศกาล (เทศกาลบ้าไรเนี่ย ทำไมที่อื่นเค้าเปิดกันฟร่ะ) แล้วก็ดิ่งมาซื้อของที่ Wallmart ซื้อกันไป แต่ที่สำคัญพี่เค้าอยากได้เตารีด อ่ะไปดูๆกัน การขายของใช้ไฟฟ้าบ้านเค้าก็จะคล้ายๆกับบ้านเราอ่ะ จะมีพนักงานขายคอยดูแลอยู่ แต่นั่นแหละที่ชอบทำให้กรูมึน เดินมาดูโซนเตารีด พนักงานดิ่งมาเลยครับ พ่นๆๆจีนใส่ กรูมึนอีกแล้ว 555 แล้วบอกไปว่า พูดจีนไม่ได้ว้อย ฟังไม่ออก แต่พนักงานคนนี้ฉลาดขายมาก ลากพาไปดูวิธีการสาธิตเลย ฟังไม่ออกไม่เป็นไร ดูที่สาธิตพอ... พี่แกสาธิตเก่งมาก แทบไม่ได้พูดจีนใส่เลย เล่นภาษาใบ้กันอย่างเดียว แต่กรูเข้าใจเว้ยเห้ย 555+ ระหว่างสาธิต ก็มีพนักงานขายคนอื่นมาแจม ไม่แน่ใจว่าเค้าถามพวกเราว่าเป็นคนอังกฤษรึป่าว (หน้ากรูมันอังกฤษตรงไหนวะ แต่ตอนนี้อยากให้หน้าฝรั่งสุดๆ เพราะจะได้ไม่มีใครมาพ่นจีนใส่กรู ฮือๆ) เพราะได้ยินอะไรอิงๆๆๆ ก็ไม่รู้ เลยบอกไปว่าเป็นคนไทย(ไท่กั่วเว้ย) บอกไปปุ๊บ มันพ่นจีนใส่กรูอีกแล้ว 555 สงสัยนึกว่าเราพูดจีนได้ โอ้ยฮา... สรุป หลงคารมณ์มัน ได้เตารีดโลคอลแบรนด์แบบที่มันสาธิตมาจนได้ แล้วก็ไปดูหม้อหุงข้าวต่อ พนักงานขายหม้อ ที่มันมายืนดูเราตะกี้ ดิ่งมาเลย สงสัยคิดว่าพวกเราซื้อง่ายมั้งนั่น แต่สรุป ไม่เอาฮะ แพงเกิ๊นน.... ของใน Wallmart พวกเครื่องใช้นี่ค่อนข้างแพงอยู่เหมือนกัน เลยตัดสินใจ เบรคไว้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที สรุปกลับบ้านอย่างเหนื่อย พร้อมกับไม่ได้ของครบที่กะไว้ เพราะแบกไม่ไหว T-T กลับบ้านมาทำไข่เจียวหมูสับ น้ำพริกลงเรือ(ที่พี่แบกมา) ผักต้ม กับข้าวผัดที่ซื้อมาจาก Wallmart (ขอบคุณ Wallmart มากๆ ที่มีข้าวผัดให้กรูซื้อกินกัน T- T) ไม่งั้นคงได้มาหุงข้าวแบบขัดหม้อเองแน่ๆ เพราะยังไม่ได้ซื้อหม้อหุงข้าว จบไปอีกวัน พรุ่งนี้กะจะไปตะลุยโชว์ห่วยร้านอาเจ้ กับ China Unicom ต่อ สนุกอีกวันแน่ๆ... จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาอยู่เป็นเพื่อนฮะ ดูเจริญกว่าแต่ก่อนตั้งเยอะนิ จากคุณ : suansiam - [ 14 มิ.ย. 52 02:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณฮะคุณสวน..ไม่หลับไม่นอนหรอคับเนี่ยยย ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 31th May วันนี้ตื่นมาก็ล่อไปเกือบสิบโมง ไอ้เราก็กลัวว่าพี่เค้าตื่นเช้ารอไปซื้อของรึป่าว เลยรีบตื่นมาอาบน้ำอาบท่า แต่ปรากฎว่า พี่เค้ายังไม่ตื่นเลย -*- อาบน้ำเสร็จก็กินขนมปัง กับน้ำพริกเผา ที่พี่ที่ทำงานเอามาให้เป็นของที่ระทึก ตรูก็อุตส่าห์แบกมานะนั่นอ่ะ 555+ กินขนมปังกะนมเสร็จ ก็เป็นอันจบมื้อแรกของวัน เป็นการจบที่สวยงานขึ้นมาหน่อย เห่อ เห่อ กินเสร็จก็ออกไปตะลุยร้านเจเจ้ ร้านโชว์ห่วยกันต่อ พอไปถึง..อ่าว เจ้ไม่อยู่ แล้วจะรอดมั้ยเนี่ย มีแต่ลูกน้องที่คอยดูร้านให้ แต่ไม่เป็นไร เลือกๆของไปก่อน เลือกไปซักพัก เจ้กลับมาแล้ว ดีใจมากมาย 555+ แต่ถ้าเกิดว่าของอะไรที่ราคาเกิน 10 หยวน สำเนียงตัวเลขอังกฤษเจ๊แกจะเริ่มแปลกๆแระ บางทีก็พูดไม่ค่อยได้บ้างแระ แต่ก็ยังเดาๆกันได้อยู่ ซื้ออลังมากร้านนี้ ทั้งหม้อหุงข้าว จาน ชาม กาละมัง ถังขยะ บลาๆๆ แบกกันแทบไม่ไหวเลยทีเดียว พอคิดตังค์เสร็จ เหมือนจะรู้ว่าเราเพิ่งย้ายมา เสนอขายใหญ่เลย ทั้งตะหลิว กะทะ แต่ขอโทษ กรูมีแล้วอ่ะ 555+ ก่อนออกมาจากบ้าน อุตส่าห์ท่องคำที่ใช้ต่อราคามา เลยใช้ซักหน่อย ต่อเก่งมาก ต่อได้มาตั้ง 2 หยวน 555+ เจ้แกคงบ่นในใจ "นี่กรูก็ขายถูกแล้วนะในย่านนี้ ยังอุตส่าห์มาต่อกรูอีก" แต่ทั้งเถ้าแก่ ทั้งเจ๊ ก็น่ารักดีนะร้านนี้ น่ารักกันทั้งร้านเลย เถ้าแก่รู้ว่าเราพูด-ฟังจีนไม่ได้  แต่ก็ยังพูดให้เราฟัง T-T  แต่ตอนซื้อเสร็จจะกลับแล้ว แกก็ยังพูด แทงคิ้ว เอ้ย Thank you ให้ด้วย แล้วก็แบกของกันกลับบ้าน ก็ล่อจะบ่ายสามแล้ว ข้าวกลางวันยังไม่ได้กินเลย มีผัก มีหมู มีไข่เหลือจากเมื่อวาน ก็เลยทำเป็นผัดผักน้ำมันหอยใส่หมูสับ แล้วก็ไข่ดาว พร้อมกับประเดิมหม้อหุงข้าวใหม่ หุงครั้งแรก ล่อซะล้นหม้อเลย 555+ ก็มันยังกะไม่ถูกนี่หว่า จบไปอีกมื้ออย่างสวยงาม โดยไม่ง้ออาหารข้างนอก ตอนแรกกะจะซื้อมากินแล้วด้วยซ้ำตอนเดินกลับจากร้านเจ๊ แต่พอเข้าร้านๆนึงไปปุ๊บ อืม...ตีนไก่ ไก่รวน เต้าหู้ทอด อะไรไม่รู้ดำๆ ทะมึนๆ เต็มตู้ไปหมดเลย สั่งไม่ถูก เดินหันหลังกลับออกจากร้านดีกว่า 555+ หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างซักผ้า รีดผ้า เพื่อเตรียมสำหรับไปทำงานพรุ่งนี้ ทำภารกิจส่วนตัวของตะละคนเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาออกไปตระเวนอีกรอบ จุดมุ่งหมายคือ China Unicom เดินๆๆๆ ไปถึงปุ๊บ "ฮ่วย ไรวะ ไหนบอกว่าเปิดวันนี้ไงฟร่ะ แสรดดด กรูเดินมาไกลนะเนี่ย บลาๆๆๆ..." ก็เลยต้องจำใจเดินกลับโดยไม่ได้อะไรเลยจาก China Unicom ระหว่างเดินกลับก็เดินช็อปๆๆ มาเรื่อยๆ ตอนจ่ายตังค์มีนบ้าง ไม่มีนบ้าง ตามประสา หุหุ คนที่นี่เค้าไม่ค่อยพูดคำว่าหยวนกัน ดันพูดคำว่าไคว้แทน พอบอกราคามาที ตรูเลยมึนเลย ก็ตรูไม่รู้นี่หว่า ที่เรียนมาก็มีแต่หยวน เลยต้องมีอาการถามซ้ำกันอีกซักรอบสองรอบ เย็นนี้แวะซุปเปอร์ไปซะ 2 ที่เลย ที่แรกไปเพราะอยากลองของ เลยเข้าไปดูซะหน่อย จริงๆแล้วตอนแรกกะจะไปเดินหาตลาดที่ถามเจ้ร้านชำมาเมื่อเช้า เพราะเห็นเจ้ซ์้อถั่วงอกมา ใส่ถุงแบบขายเป็นขีดๆ ไม่เหมือนซื้อจากซุปเปอร์ ก็เลยสันนิษฐานว่าแถวนี้น่าจะมีตลาดสดสนามเป้า แต่มันดึกแล้ว เลยเข้าซุปเปอร์แทนแล้วกัน ขี้เกียจไปเดินตระเวนหาตลาดแล้ว พิกัดก็รู้มาแค่คร่าวๆ ซื้อๆๆๆ แล้วก็มาลงท้ายด้วย Wallmart อีกแล้ว 555+ ก็บางอย่างมันไม่มีที่ซุปเปอร์ที่แรก ก็เลยต้องมาลงเอยที่นี่อ่ะแหละ แถมอะไรหนักๆก็จะมาซื้อที่นี่่เพราะไม่ต้องแบกไกล กลับมาถึงบ้านก็ปาไปสามทุ่มกว่าแล้ว ต้องมาทำข้าวเย็นกินอีก ดีที่ยังมีข้างเหลืออยู่ไม่ต้องหุงใหม่ แค่ทำกับข้าวเพิ่มพอ และแล้วก็ถึงเวลาเชรี่ยชีสแสดงฝีมือ (อีกแล้ว) มื้อนี้ซื้อกวยเล้ง กับถั่วลันเตามา เลยทำเป็นแกงจืดกวยเล้ง กับผัดถั่วลันเตา  รอดไปอีกมื้อ เป็นอันจบภารกิจของวันนี้ พรุ่งนี้ก็จะต้องไปทำงานแล้ว รู้แต่ว่าต้องนั่งรถเมล์สายอะไรไป แต่ไม่รู้จะลงถูกรึป่าว มันส์แน่ๆคับพรุ่งนี้ อิอิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 1st Jun เอาหล่ะคับ ถึงเวลาทำงานทำการกันแล้ว (ก็เค้าส่งมาให้ทำงานนิ ไม่ได้ให้มาเที่ยว) ตื่นมาก็ต้องมาทำกับข้าวกินอีก ทรมานชะมัดเล้ยยยย ทำแกงจืด(อีกแล้ว) ผักกาดขาวใส่เกี๊ยว(ซื้อแบบสำเร็จรูปมาเมื่อวาน) กับ ผัดถั่วลันเตา ที่ทำไปไม่หมดเมื่อวาน กะเหลือทำต่อตอนเช้าอีกรอบ เกี๊ยวที่ซื้อมาดันกลิ่นแปลกๆ หืนๆ ยังไงชอบกล แต่พี่เค้ากินแล้วบอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลย แต่ทำไมตรูเป็นฟร่ะ อาหารฟรีซที่ไม่เคยคิดอยากจะกิน อยากจะซื้อเลย แต่มาที่นี่มันจำเป็นซะงั้น กินเสร็จก็เกือบจะสายแล้ว จานเจินเลยยังไม่ได้ล้างอะไรเลย ทิ้งไว้ก่อน สองพี่น้องกล้ามาก ลองขึ้นรถเมล์กันวันแรกเลยเนี่ยแหละ หุหุ วันที่พี่เหยามาส่ง เค้าก็ได้แจกโพยชื่อที่พัก ชื่อบริษัท แล้วก็ชื่อป้ายรถเมล์ที่เวลาจะไปทำงานมาให้อยู่แล้ว ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ชื่อป้ายก็รู้แล้ว สายรถเมล์ก็รู้แล้ว ตะลุยกันเลย แล้วก็ขึ้นรถเมล์ตามโพยบอก พอขึ้นไปปุ๊บ มีกระเป๋าเก็บตังค์ด้วย ตอนแรกก็นึกว่าจะไม่มีกระเป๋าแบบบ้านเราซะอีก มีแต่ที่หยอดเหรียญตรงคนขับ ก็บอกน้องกระเป๋าไปว่า "เคอจิหยวน" แล้วก็ยื่นให้ไป 2 หยวน ตามโพยบอกทุกอย่าง 555+ ตอนแรกก็กะว่าจะบอกกระเป๋าให้ช่วยบอกทีว่าลงป้ายไหนด้วย แต่ไปๆมาๆ ป๊อดฮะ เลยไม่ได้บอก กลัวกระเป๋ามึนกับภาษาจีนอันเก่งกาจของเรา 55+ แต่รถเมล์ที่นี่ดีอย่าง เค้าจะมีเสียงอัตโนมัติคล้ายๆ รถไฟฟ้าบ้านเราอ่ะ ว่า Next Station บลาๆๆ อะไรก็ว่าไป แต่เค้าไม่ได้พูดภาษาอังกฤษนะ พูดภาษาจีนอย่างเดียว ไอ้เราก็เงี่ยหูฟังตลอดทาง ว่าเมื่อไหร่มันจะพูดว่า เคอจิหยวน นั่งไปได้ซักพัก เกือบ 20 นาทีได้ มีคำว่าเคอจิหยวนโผล่มาแล้ว แต่ด้วยสัญชาติญาณอันชาญฉลาด หุหุ ทำให้เดาได้ว่าป้ายหน้าๆ เคอจิหยวนชัวร์ แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ป้ายนี้คนลงเยอะด้วย เพราะเป็นโซนคนทำงาน ก็เลยเดินไหลๆตามเค้าไป อิอิ ประสบการณ์ของการนั่งรถเมล์ครั้งแรก ไม่ได้เลวร้ายอะไรแฮะ ภารกิจต่อไปคือ หาตึกทำงาน ไอ้เราก็เดินตามๆ ที่คนเค้าเดินกันอ่ะ ลิ่วๆๆๆ เดินแบบมั่นใจมาก เหมือนกรูจะรู้ว่าตึกอยู่ไหน เอิ๊กกส์ แต่มาผิดทางคับพี่น้อง ที่รู้ว่าผิดทาง เพราะเดินๆไปเริ่มไม่มั่นใจ เลยถามคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้น โชคดีหน่อย ที่ตรงนี้เป็นโซนคนทำงานแล้ว ถามกี่คนๆ ก็พอจะพูดอังกฤษกันได้ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่ะคราวนี้รู้แล้วว่าตึกอยู่ไหน ก็เดินๆๆๆๆต่อไป บริษัทตั้งอยู่ในโซนอุตสาหกรรม (เค้าว่างั้นนะ) แต่ลักษณะไม่เหมือนนิคมบ้านเราเลย อาจจะเพราะไม่ใช่เขตอุตสาหกรรมหนักก็ได้ มันแค่มีตึกออฟฟิศอยู่เกือบ 6-7 ตึกได้มั้ง แต่ละตึกก็จะมีออฟฟิศต่างๆมาเช่า ดูจากโพยแล้ว ออฟฟิศเราอยู่ตึก 3 เดินผ่านตึก 1 ไป ผ่านตึก 2 ไป แต่..ตึก 3 มันอยู่ไหนฟร่ะ เดินวนไปวนมาจนจะรอบอยู่แล้วก็ยังหาไม่เจอ ถามคนที่ทำงานอยู่ตึก 1 ตึก 2 ก็ดันไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องอีก อิตอนเดินผ่านตึก 1 ตึก 2 เราก็เห็นว่ามันมีเลขตึกบอก แต่ทำไมตรูหาตึก 3 ไม่เจอซะทีฟร่ะ เดินจนเหงื่อตกแล้ว จนมาเจอคนๆนึง เค้ารู้จักบริษัทเรา เลยบอกทางมา แต่พอเดินมาตามที่บอกแล้ว มันก็ไอ้ตึกเดิมที่เดินผ่านไปนี่นา ทำไมยังไม่เจออีกฟร่ะ เลยถามแม่บ้านใต้ตึกตรงที่คนๆนั้นเค้าบอกมา แต่ก็ทำใจไว้แล้วว่าเจ๊ต้องพูดอังกฤษไม่ได้แน่ๆ แต่ๆๆๆ...เรามีโพย โฮะ โฮะ ยื่นแม่มเลย แล้วเจ๊แกก็ทำท่าชี้ๆ โอเชๆ เดินตามที่แกชี้แล้วกัน ในที่สุด ก็เจอบริษัทตรูซักที มันมีเลขตึกอ่ะ แต่มันอยู่บนหลังคานู่น ไม่ได้สังเกตเลยแสรดดดด นั่งรถเมล์มา 20 นาที แต่มาเสียเวลาเดินหาตึกอีก 20 นาที หลงที่ไหนไม่หลง ดั้นมาหลงอิตรงในโซนออฟฟิศเนี่ยแหละ 555+ เจอคนที่ออฟฟิศถามว่า เมื่อเช้ามายังไงกัน พอบอกว่ามารถเมล์ แต่ละคนทำท่าตกใจใหญ่เลย 555+ "ทำไมหรอ ตรูจะลองของตั้งแต่วันแรกบ้างไม่ได้รึไง โด่วๆ" ทำงานที่นี่ มีข้าวกลางวันกินฟรี เค้าจะมีโรงอาหารให้สำหรับพนักงานในตึกนั้นๆ รสชาติก็พอถูไถ รับได้อยู่ๆ แต่ตอนไปตักข้าว เห็นแต่ละคนกินแล้วอึ้ง แบบว่า เมิงจะตักเยอะไปไหนเนี่ย ล้นจานแล้ว ล้นแล้วล้นอีก จานก็ไม่ใช่เล็กๆ นะนั่น สุโค่ยจริงๆคนจีน กินเสร็จก็ขึ้นไปเคลียร์งานต่อ จนถึงเวลากลับบ้าน เอาหล่ะซิ อิตอนมารู้จักชื่อป้าย แต่อิตอนกลับไม่รู้ชื่อป้ายหน้าบ้านอ่ะ บอก Wallmart กระเป๋าคงไม่รู้แน่เลย เพราะคนจีนเค้าไม่ใช้ทับศัพท์กัน เป็นไงเป็นกันวะ นึกขึ้นได้ว่า วันนี้มีคนถามหลายคนว่าพักอยู่แถวไหน พอบอกไปเค้าก็บอกว่า อ่อ..แถวๆฉือโค่ว เอาหล่ะวะ ฉือโค่วก็ฉือโค่ว (จริงๆแล้วฉือโค่วมันเป็นคล้ายชื่อถนน ชื่อโซน) ขึ้นรถปุ๊บ บอกกระเป๋าว่า "ฉือโค่ว" แล้วยื่นไป 2 หยวน ตามโพย 55 กระเป๋าพูดไรกลับมาก็ไม่รู้ กรูทำมึนตามโพย เอ้ย ไม่ใช่ ก็ทำหน้าแบบงงๆกลับไป กระเป๋าก็คงรู้แล้วว่าไม่ใช่จีน เค้าก็เลยทำท่าแบบ "ไม่เป็นไรๆ" ไม่แน่ใจว่าค่ารถมันเกิน 2 หยวนรึป่าว เพราะเดินย้อนมาขึ้นอีกป้ายนึง ป้ายหน้าออฟฟิศมันดันไม่ค่อยจะจอดกัน หรือว่า เค้าจะถามว่าลงแถวไหนของฉือโค่วก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงก็ลงรถเมล์หน้าบ้านได้อย่างเรียบร้อย วันนี้ทั้งเหนื่อย ง่วง เลยกะว่าไม่ทำกับข้าวกินแล้ว (เพราะตรูต้องเป็นคนทำ) ซื้อกินดีกว่า แล้วก็แวะ Wallmart (อีกแล้ว) ซื้อก๋วยเตี๋ยวกลับมากิน เที่ยวนี้รสชาติค่อยโอเคหน่อย ดีกว่าร้านที่ไปลองกินวันแรกเยอะ ก็เป็นอันเสร็จสิ้นภาระกิจวันนี้ วันต่อๆไปก็คงจะไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นมากนักแล้ว นอกจากตระเวนเดินช่วงเสาร์ อาทิตย์ แต่ตอนนี้ กรูอยากได้จักรยานนนนนนนนนนนนนน จะได้เที่ยวทั่วๆ โหน่ย แบบไม่เมื่อย อิอิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:49:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 2nd Jun โอย...ปวดฉี๊ปวดฉี่ตอนตี 5 ก็เลยลุกมาฉี่ บร๊ะเจ้าโจ๊ก ตี5 ที่นี่แม่มสว่างแล้วอ่ะ ถ้าเป็นที่บ้านเราคงขี้เกียจลุกมาฉี่อ่ะ เพราะมันยังมืดๆ ขี้เกียจลุก 555+ (ตรูจะเล่าอะไรละเอียดขนาดนี้เนี่ย จะฉี่ก็ต้องเล่า ) ฉี่เสร็จก็กลับมานอนอีกซักพัก วันนี้ตื่นสายกว่าเมื่อวานหน่อย เพราะไม่ต้องมาทำกับข้าวอะไรมากมาย  แค่นึงซาลาเปาที่ซื้อเป็นแพ็คๆมากิน แล้วพอดีว่าพี่เค้าตื่นก่อน เลยปล่อยให้พี่แกนึงไป ไอ้เราก็เลยสบายไปมื้อนี้ มีหน้าที่กินอย่างเดียว(บ้าง) อิอิ กินอิ่มเสร็จแล้วก็ออกเดินทาง วันนี้รู้ที่รู้ทางหมดแล้ว เลยไม่ต้องเผื่อเวลาไว้มาก นั่งรถเมล์ตามปกติ ถึงออฟฟิศอย่างปลอดภัย อ้อ..ก่อนเข้าออฟฟิศ พี่เค้ากินซาลาเปาแล้วไม่อิ่ม เลยแวะซื้อนมหน้ารั้วที่ทำงาน หน้าที่ทำงานเค้าก็จะมีร้านรถเข็น ขายซาลาเปา บะหมี่ผัด บลาๆๆ คล้ายๆบ้านเราเลย อ่ะต่อๆ พี่เค้าก็ชี้ๆ ซื้อนมกับน้ำ ซึ่งมันตั้งโชว์อยู่หน้าแผงอยู่แล้ว เลยชี้ง่าย แต่ไอ้เรานี่ ดันอยากกินน้ำชาเขียว แล้วมันอยู่ข้างในเคาเตอร์นู่น กรูจะบอกไงดีเนี่ย แล้วก็ปิ๊งขึ้นมาว่า เหล่าซือเคยสอนว่าชาเรียกว่าอะไร เลยได้ลองวิชาเพิ่มอีกคำนึง พร้อมกับทำท่าชี้ๆ 555+ ตอนคนขายบอกราคามา พวกเราก็ฟังไม่รู้เรื่องอีก ฟังออกอยู่คำเดียว คำแรก หลังจากนั้นมึน เลยให้ตังค์เกินๆไป แล้วให้เค้าทอนมาเอา อ่ะซื้อของตุนเสร็จแล้ว ก็เดินเข้าออฟฟิศ... วันนี้พอเดินเข้าไป ยามมันเห็นไม่มีบัตรพนักงาน เลยเรียกมาถาม (ทีเมื่อวานไม่เห็นเมิงจะอะไรเลย) แล้วก็พ่นอะไรไม่รู้ใส่ตรูอีก T-T ตรูก็พ่นอังกฤษกลับไปมั่ง ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย 555+ ปรากฎว่าได้ผลครับพี่น้อง ยามมันเลยโบกมือ "เออ...ไปเหอะๆๆ" แล้วก็เข้าไปทำงานตามปกติเหมือนเดิม วันนี้ตอนกลางวัน ที่ทำงานเค้ามี เวรกรรมลั้น มะช่าย...เวลคัมลั้นช์ ต่างหาก พาออกไปกินอาหารจีน ไม่แน่ใจว่าเป็นเซี้ยงไฮ้รึป่าว เพราะแต่ละภาคของจีนรสชาติอาหารจะต่างกันมาก แต่ที่พามากินนี่จะออกแนวเผ็ดๆหน่อย ซึ่งถูกปากคนไทยอย่างเรามากมาย มื้อนี้อลังมาก ได้ลองอาหารจีนแบบถูกปากหลายๆ อย่าง ทั้งซาลาเปา เค้าจะทำแบบกลวงๆ โบ๋ๆ ให้ตักใส้ใส่เอง ผัดเนื้อวัว เนื้อหมูใส่พริก ต้มแซบกระดูกหมู (พูดซะเหมือนอาหารไทยเลย แต่จริงๆไม่ใช่ขนาดนั้น คล้ายๆ ต้มยำแต่ใส่กระดูกหมูแทน) ต้มแซ่บปลา จริงๆก็ไม่แซ่บนะ คล้ายๆ หัวปลาหม้อไฟต้มเผือก อะไรประมาณนั้น แล้วก็...โอ้ย อีกหลายอย่าง น้ำชานี่มาเป็นแบบกายาวๆๆๆ เสิร์ฟทีนี่เสียวจะราดใส่ตรูจริงๆ สบายไปเลยมื้อนี้ อาหารถูกปาก เอ็นจอยอิ๊ดติ้ง  อิอิ ทำงานเสร็จก็ได้เวลากลับบ้านเหมือนเดิม เมื่อวานกลับบ้านโดยที่ไม่รู้จักชื่อป้ายรถเมล์หน้าบ้าน แต่วันนี้ฉลาดแล้ว เพราะสังเกตชื่อป้ายตอนลงจากรถเมื่อวาน Wallmart ที่นี่เค้าเรียก อั่วเอ๋อหม่า พิเศษนิดนึง วันนี้ไม่ต้องเตรียมเหรียญเตรียมแบงค์จ่ายกระเป๋ารถเมล์แล้ว เค้าปั๊ตตะนาแว้วน้า อิอิ พอดีฝากเพื่อนที่ออฟฟิศซื้อบัตรแบบเติมเงินเวลาขึ้นรถเมล์มาให้เมื่อเช้า คราวนี้พอขึ้นรถกลับบ้านก็ยื่นบัตรให้กระเป๋าสแกน ติ๊ดๆ อย่างเดียว สะดวกไปอีกแบบ วันนี้เลิกเร็วกว่าเมื่อวานหน่อย แล้วก็เมื่อเช้านั่งรถผ่านก็เห็นช็อป China Unicom ใกล้บ้านกว่าไอ้ร้านที่ไปตอนแรก เย็นนี้เลยกะแวะ ให้พี่เค้าซื้อซิม ถามโปรอะไรพวกนี้ แต่...กว่าจะมาถึง ร้านมันปิดแล้ว แถมป้ายก็ไม่บอกว่าเปิดปิดกี่โมงอีก ดวงตรูไม่สมพงศ์อะไรกับค่ายมือถือค่ายนี้รึป่าวเนี่ย เฮ้อ... แล้วก็เดินกลับบ้าน เจอยามหน้าไม่คุ้นอีกวันนี้ ยามถามอีกแล้ว ถามอะไรก็ไม่รู้ คงประมาณว่าอยู่ที่นี่รึป่าวมั้ง ไอ้เราก็เลยพ่นอังกฤษใส่ไปตามเคย แล้วก็ได้ผลเช่นเคย 555+ มาถึงบ้านเสร็จ วันนี้ไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่ มีแรงทำกับข้าว แกงจืดผักกาดขาว กับผัดถั่วลันเตา เหลือจากเมื่อเช้าวานนู่น เก็บใส่ตู้เย็นไว้ ก็เอามาอุ่นกินต่อ (ประหยัดดีอิ๊บอ๋ายเลย) แล้วก็ผัดผักบุ้งน้ำพริกเผา (ที่พี่ที่ออฟฟิศฝากมาใช้ได้ประโยชน์เยอะจริงๆ) ตบท้ายด้วยไข่เจียว กิน 2 คน กับข้าว 3 อย่างนิดๆ อลังอิ๊บอ๋ายเลย เราว่าเราต้องอ้วนขึ้นแน่ๆเลยอ่า ทำกินเองแบบนี้ ฮือๆ (ตอนนี้เลยกลายเป็นแม่ครัวเต็มตัว หน้าที่ล้างไว้ให้พี่ทำ เห่อ เห่อ) เป็นอันเสร็จภาระกิจวันนี้... ป.ล. อยากหาร้านขายของไทย ที่ไหนมีบ้างเนี๊ยะ ทำกับข้าวแต่ละวัน รสชาติแปลกๆ เพราะไม่มีน้ำปลา T-T แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 02:58:22 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 02:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 3rd Jun ระหว่างพิมพ์ไป ก็นั่งดู F4 เวอร์ชั่นไต้หวันไปด้วย 555+ วันนี้ก็ไม่มีอะไรพิเศษเหมือนเดิม อย่างที่บอก พอเริ่มทำงานแล้ว เวลาจะไปสำรวจโลกภายนอกก็น้อยลงตามไปด้วย เช้าวันนี้ขอกินแบบอินเตอร์นิดนึง หุหุ เป็นขนมปัง ไข่ดาว ไส้กรอก แบบอเมริกันเบรคฟาดเลย ทำง่ายและเร็วดี เห่อ เห่อ กินเสร็จก็เตรียมตัวออกจากบ้านไปทำงานตามปกติ เช้านี้ฝนตกซะด้วย ร่มก็ไม่มี อาศัยร่มพี่เค้า ก็คันกระติ๊ดนึง กางด้วยกัน แต่เหมือนตรูไม่ได้อยู่ในร่มเลย แถมไอ้เราก็ดันตัวสูง หัวเงี้ยชนกับร่มตลอดเลย ดีที่มันยังตกแค่ปรอยๆ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่อากาศหม่นตลอดวันเลย ไอ้เราก็พลอยหม่นไปด้วย สงสัยเพราะฤทธิ์ยาแก้ภูมิแพ้ แก้ไอที่มันกินแล้วทำให้ง่วง วันนี้โดนเทรนนิ่งตลอดวันเลย ตั้งแต่เช้ายันเย็น มีเว้นเป็นพักๆ ช่วงเที่ยงก็ลงไปกินอาหารที่โรงอาหารตามปกติ อาหารที่โรงอาหารวันนี้มีอะไรเผ็ดๆให้กินหน่อย เลยสบายไป วันนี้กะว่าจะเปลี่ยนเส้นทางการเดินตอนไปขึ้นรถเมล์ขากลับ เพราะป้ายที่กลับสองวันก่อน สายรถเมล์ที่กลับบ้านมันไม่ค่อยจะจอดเลย เลยเปลี่ยนไปเป็นออกประตูหลังออฟฟิศแทน พอออกมาปุ๊บ...โอ้วโหววววว ตลาดคับพี่น้อง เจริญหูเจริญตามากมาย อิอิ แบบว่า กรูเบื้อเบื่อ Wallmart ซุปเปอร์แถวๆบ้านจะแย่อยู่แล้วอ่า อยากซื้อของแบบคนบ้านนอกเค้าซื้อกันมั่งอ่ะ แต่จริงๆ แล้ว 2 วันก่อน ตอนที่เดินย้อนมาขึ้นป้ายรถเมล์ตอนกลับบ้านก็เห็นแล้วแหละว่ามันน่าจะมีของขายเยอะ แต่ไม่คิดว่ามันจะน่าเดินขนาดนี้ เพราะเห็นไกลลิบๆ แล้วก็เดินสำรวจตลาดกัน มีทั้งก๋วยเตี๋ยว หมั่นโถว ตีเป็ดตีนไก่ตุ๋น เต้าหู้ทอด พิซซ่าจีน ปลาหมึกทอด โอยเยอะแยะน่ากินไปหมด ที่สำคัญ มีร้านขายผัก ขายหมูแบบเป็นแผงๆด้วย  ตื่นเต้น ดีใจ เพราะตามหาเธอมานานแสนนาน เอิ๊กกกส์ แต่ผักที่ซื้อตุนจาก Wallmart ไว้เจอแล้ว ก็เลยอยากได้เนื้อสัตว์บ้าง ที่คิดๆไว้ก็หมูสามชั้น เพราะไปดูที่ Wallmart แล้ว ซื้อแพ็จนึงคงกินกันเป็นเดือนแน่ๆ แล้วก็ถึงเวลาไปด้อมๆ มองๆ หน้าร้านขายหมู ได้เวลาเปิดดิกคับพี่น้อง เพราะจะบอกคนขายยังไงก็ไม่รู้ 555+ แต่เปิดดิกไปก็เท่านั้นแหละฮะ ตัดสินใจเดินเข้าร้าน หยิบหมูชิ้นที่จะเอา แล้วก็ทำท่าว่า เนี่ยๆ หั่นแค่นี้ๆ เอาแค่นี้อ่ะ แล้วคนหั่นมันก็ถามอะไรก็ไม่รู้ ถามมาสองสามรอบ ไอ้เราก็มึนตามสภาพ 555+ ไอ้แต่พยักหน้าไป แล้วก็หั่นให้เสร็จสรรพ ช่างกิโล แล้วก็บอกราคา บอกมาซะเร็วเชียว ตรูฟังไม่ทัน เลยต้องถามไปอีกรอบ สรุป เสียตังค์ค่าหมูสามชั้นไป 2.5 หยวน สิบกว่าบาทเองอ่ะ หุหุ ซื้อหมูเสร็จก็เดินสำรวจตลาดไปเรื่อยๆ เห็นไอ้นู่นก็น่าลอง ไอ่นี่ก็น่าลอง แต่ไม่กล้าเข้าไปซื้อ เอิ๊กกส์ ที่สำคัญ ต้องกลับบ้านมาทำกับข้าวอีก พอดีเดินผ่านแผงขายผลไม้ ก็เลยซื้อสาลี่มากิน 4 ลูกใหญ่ๆ หมดไป 8.8 หยวน   เสร็จแล้วก็เป็นอันกลับบ้าน ถึงเวลาโชว์ไทม์อีกแล้ว ผัดบล๊อคเคอรี่ใส่ใส้กรอก กับผัดพริกแกงถั่วฝักยาว ตบท้ายด้วยสาลี่ เป็นอันเสร็จสิ้นภาระกิจวันนี้อีกวัน แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 03:02:04 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เผ็ดๆนี่คงเสฉวนมั๊ง พออยู่ๆไปซักพักก็จะเริ่มปรับตัวเข้ากับอาหารแช่แข็งได้เองแหละ จากคุณ : suansiam - [ 14 มิ.ย. 52 03:02:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 4th Jun วันนี้ก็เป็นอีกวันนึงที่เช้านี้ไม่ต้องทำกับข้าว อุ่นซาลาเปาที่เหลือกินเอา เป็นอันเคลียร์ของในตู้เย็นไปอีกอย่าง กินเสร็จก็ไปทำงานทำการเช่นเดิม วันนี้อากาศหม่นๆ อีกแล้ว โชคดีกว่าเมื่อวานหน่อยที่ฝนตกก่อนออกจากบ้าน แล้วก็นั่งรถเมล์ไปทำงานเหมือนเดิม แต่วันนี้ขึ้นรถเมล์อีกแบบ น่าจะเป็นแบบ 2.5 หยวนตลอดสาย ไม่มีกระเป๋ารถเมล์ ถ้าใครมีบัตรแบบเติมเงิน ก็สแกนที่ตู้ตรงคนขับได้เลย ถ้าไม่มีบัตรก็หยอดตังค์ไป 2.5 หยวนตรงตู้เดิมนั่นแหละ แล้วก็เจอ HR ที่ออฟฟิศโดยบังเอิญบนรถเมล์ ก็เลยถามนู่นถามนี่ เพราะว่าอยู่ละแวกบ้านเรา น่าจะรู้จักทางไปไหนมาไหน พี่เค้าก็เลยถามไปว่าตลาดตงเหมินไปยังไง เจนนี่ก็เลยสงเคราะห์ด้วยอธิบายทางไปตลาดตงเหมินมาทางเมล์ เป็นอันว่า เสาร์นี้สงสัยตรูได้ไปตลาดตงเหมินแน่ๆ เห่อ เห่อ เห็นพี่เค้าอยากไปเหลือเกิน แต่ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องขโมยมากๆ คนจีนด้วยกันเองยังไม่เว้น ถามใครๆ ก็เตือนแต่เรื่องนี้ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เจอแต่เทรนนิ่งๆ ทำงานไป เทรนนิ่งไป จนถึงเวลากินข้าว วันนี้สองพี่น้องเริ่มกล้าหาญ ไม่ต้องพาคนที่ออฟฟิศนำแล้ว มากินกันเองก่อนเลย อาหารที่โรงอาหารวันนี้ถูกปากอีกแล้ว ชักรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะกินปริมาณที่คนจีนกินเข้าไปทุกวัน 555+ แค่ตักกับก็เต็มจานแล้ว ไหนจะข้าวอีก ล้นฮะล้น เอิ๊กกส์ เป็นอันอิ่มหนำไปอีกมื้อสำหรับวันนี้ แล้วก็กลับไปเทรนนิ่ง และทำงานต่อ อ้อ หลังจากเทรนนิ่งช่วงแรกเสร็จ HR ของออฟฟิศอีกคน ก็พาไปถ่ายรูปทำเอกสารต่างๆ ไม่รู้ที่นี่มันจะใช้รูปเยอะไปไหน วันแรกที่มาก็ขอรูปไป 9 ใบแล้ว พอมาเรื่องเอกสาร Work Permit เอกสารราชการจีนต่างๆ ต้องใช้อีก 10 รูป จะบร้าตาย... พอพาไปถ่ายรูปเสร็จ ก็กลับมาเทรนนิ่งต่อ ช่วงบ่ายนี่จะหลับซะให้ได้เล้ยยย.... แล้วก็ถึงเวลากลับบ้าน วันนี้สองพี่น้องตัดสินใจกันว่าจะไม่ทำกับข้าวกิน จะลองออกไปหากินข้างนอก ตรงตลาดที่เดินเมื่อวานนั่นแหละ หลังเลิกงานก็ออกทางประตูหลังมุ่งไปยังตลาดเดิม ก็เดินสำรวจร้านก่อนว่าร้านไหนมีน่ากิน ร้านไหนคนเยอะน่าเข้าบ้าง พอสำรวจเสร็จแล้ว เป็นอันว่า เอาร้านที่มันมีรูปดีกว่า เพราะตรูสั่งไม่ถูก 555+ อิร้านที่คนเยอะๆ ส่วนใหญ่เมนูมันเป็นภาษาจีน บางร้านก็ไม่มีเมนูเลย ต้องพูดสั่งเอา เดินสำรวจไปเรื่อยๆ เห็นซุปเปอร์ท้องถิ่นก็เลยแวะเข้าไปหน่อย พอดีพี่เค้าจะซื้อแป้ง (ที่นี่หาแป้งทาตัวยากมากก) ระหว่างเดินไปเดินมาในซุปเปอร์ "แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...น้ำปลาาาาาาาาาา" ดีใจสุดฤทธิ์ 555+ ที่นี่มีน้ำปลาขายด้วย ยี่ห้อไทยเลย เป็นภาษาไทยมาเลย สะดุดตาแต่แรกเห็น หุหุ สรุป เข้าซุปเปอร์ไป ได้น้ำปลามาขวดเดียว เอิ๊กกกส์ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาแวะซุปเปอร์นี้ใหม่ มีทุกอย่าง เนื้อสัตว์ ผัก แล้วขายแบบแพ็คเล็กๆดี เหมาะกบการทำกินแบบคนนึงถึงสองคน แล้วก็เข้าร้านๆ นึง ร้านนี้มีรูปให้ดูเต็มผนังเลย หุหุ ง่ายดีๆ และก็ได้เริ่มภาระกิจภาษาใบ้แล้วคับพี่น้อง ชี้แล้วก็ชูหนึ่งนิ้ว คนรับออเดอร์ก็ชี้ในเมนูว่า อันนี้นะ ราคา 10 หยวน กับ 12 หยวน เป็นอันเสร็จสรรพ ของเราสั่งเป็นบะหมี่ผัดใส่เนื้อ น่าตาคล้ายๆ สปาเก็ตตี้เลย ส่วนของพี่อีกคนบะหมี่เส้นแบนผัดใส่ไก่ มาพร้อมกับผักดองกินแกล้ม คล้ายๆกิมจิ ที่ต้องมีตลอดเวลาไปกินอาหารเกาหลี ญี่ปุ่น แต่นี่รสชาติมันไม่ใช่แบบกิมจิอ่ะ มันคล้ายกับหนังไก่ทอด งงอ่ะเดะๆ ผักบ้าอะไรรสชาติเหมือนหนังไก่ทอด 555+ ก็มันเหมือนจริงๆนี่นา จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ม่วนขนาดค่ะ มีอัพเดตแบบนี้ทุกวันเลยใช่ไหมคะ ฝึกท่องไว้มั่ง เคอจิหยวน ฉือโค่ว จากคุณ : น้องระเด่นบุษบาดาหา - [ 14 มิ.ย. 52 03:18:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 5th Jun วันนี้เป็นวันครบรอบ 1 อาทิตย์ของการใช้ชีวิตในเซินเจิ้น เช้ามาวันนี้ก็กินอะไรง่ายๆ เหมือนเดิม ไส้กรอกเหลือ ไข่เหลือ ขนมปังเหลือ ก็เลยกินอเมริกันเบรคฟาสไปสำหรับเช้านี้ กินเสร็จก็ออกไปทำงานปกติ ช่วงสายๆ HR เรียกให้ไปเซ็นต์เอกสารทำ Work Permit ก็เลยถือโอกาสแว้ป ออกไปซื้อซิมการ์ดใหม่ ให้พี่เหยาพาออกมาซื้อให้ เพราะว่าไม่รู้จะพูดกับคนขายยังไงดี ตามเคย จริงๆ เราก็มีซิมอยู่อันนึงอยู่แล้ว ของ China Unicom เพราะเพื่อนมันเคยไปเที่ยวเซินเจิ้น แล้วไกด์เค้าแจกซิมมาให้คนละอัน พอมันเที่ยวเสร็จ มันก็ไม่ได้ใช้แล้ว มันก็เลยเอามาให้ก่อนที่จะมาที่นี่ แต่ของค่ายนี้ เวลาจะโทรเช็คยอดเงินที่เหลือในเครื่อง มันดันเป็นภาษาจีนหมดเลย ฟังออกแต่ว่าให้กด 1 บลาๆๆ กด 2 บลาๆๆๆ ไอ้ครั้นจะให้คนอื่นช่วยฟังบ่อยๆ ก็จะกระไรอยู่  สงสัยไม่ถูกชะตากับค่ายนี้จริงๆ ทั้งช็อปปิดเวลาจะไปซื้อเอย ไกลเอย... ซิมที่ได้มาใหม่เป็นของ China Mobile ลองเอากลับมาโทรเช็คแล้ว ค่ายนี้มีเป็นภาษาอังกฤษด้วย รอดไป เห่อ เห่อ แต่ราคาซิมการ์ดที่นี่เล่นเอาแพงอยู่นะเนี่ย ที่เราซื้อนี่ตั้ง 75 หยวนเชียว แต่ละเบอร์ก็จะราคาต่างกัน คนไหนชอบเลขสวย เลขนำโชค ราคาก็จะอัพไปอีก เท่าที่เห็น 60 หยวนขั้นต่ำสุด  ถือว่าแพงมากถ้าเทียบกับทีเมืองไทย ทีเมืองไทยอ่ะขยันแจกฟรีกันเชียว อีกอย่าง ไอ้เราก็ทำบริษัทผลิตซิมอยู่ เลยรู้ว่าต้นทุนจริงๆแล้วมันกระติ๊ดเดียวเอง -*- นอกจากซิมจะแพงแล้ว ระบบเติมเงินบ้านเค้ายังต้องจ่ายรายเดือนอีกด้วย มันจะหักจากจำนวนเงินที่เติมไปนั่นแหละ เท่าที่พี่เหยาบอก ของเราต้องโดนหักเดือนละ 25 หยวนมั้ง ถ้าจำไม่ผิด แต่ของอีกค่ายข้างบน เดือนละ 6 หยวนเอง แต่ดันเซอร์วิซทุกอย่างเป็นจีนหมด เฮ้อ...ไม่มีบุญใช้ของถูกจริงๆ แล้วก็กลับมาทำงานปกติ เทรนนิ่งไป ทำงานไป กินเข้าโรงอาหารเหมือนเดิม ตอนนี้กลายเป็นว่า อาหารที่โรงอาหารถูกปากสุดละ 555+ โรงอาหารที่นี่เค้าจะมีให้เลือกหลายระดับราคาด้วย ที่เรากินๆทุกวันนี่ก็ 12 หยวน แล้วเค้าก็จะมีซุ้ม 15 หยวนเอย 18 หยวนเอย (12 หยวนก็ยังถือว่าแพงนะนั่น มิน่าหล่ะ ตะละคนถึงตักโกยกันสุดฤทธิ์) ถามเพื่อนที่ทำงานว่า มันต่างกันตรงไหน เค้าบอกว่า ต่างกันแค่ผลไม้เอง อาหารก็จะคล้ายๆกันหมด แล้วก็มีโรงอาหารอีกชั้นนึง ชั้นนั้นคนเยอะมากตลอดศก เป็นแบบถาดหลุม ใครอยากกินอะไรก็ชี้ๆ ให้เค้าตักเอา ไม่ได้เป็นแบบบุฟเฟ่ต์ที่เรากินๆทุกวัน อยากจะลองดูเหมือนกันเห็นคนเยอะดี แต่...ตรูสั่งไม่ถูก เอิ๊กกกส์ พอกินข้าวเสร็จ ก็ไปซื้อน้ำขนมกิน เพิ่งจะรู้ว่าซื้อน้ำ ขนมกินเนี่ย บริษัทก็ออกให้ หุหุ แต่มันคงมีงบรายเดือนอยู่แหละ ถ้ากินเกินไม่รู้จะโดนหักเงินป่าว เอิ๊กส์ ใช้บัตรอาหารใบเดียว กินได้ทุกอย่าง แหล่มจริงๆ กินเสร็จก็ไปเทรนนิ่ง ทำงาน ทำงาน เทรนนิ่งต่อ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่าวเวง คห. 15 โดนออโต้อีกแล้ว... ทำงานเสร็จปุ๊บ ก็เดินตลาดเดิมแถวออฟฟิศที่แวะกันทุกๆเย็น ท่องราตรีกันทุกวันเลยสองพี่น้อง ฮ่าฮ่า ตอนแรกก็ว่าจะหามื้อเย็นกินกันแถวนี้เลย ไม่ต้องกลับไปทำให้เหนื่อย แต่เดินไป เดินมาก็เจอแต่ร้านบะหมี่ๆๆ แถมร้านที่มีรูปก็ไม่ค่อยจะมี ร้านอาหารตามสั่งข้างทางก็น่ากิน แต่สั่งไม่ถูก เห่อ เห่อ ก็เลยตัดสินใจเดินเข้าซุปเปอร์ท้องถิ่นที่เจอน้ำปลาเมื่อวานนั่นแหละ แล้วก็ซื้อข้าวของกลับบ้านชุดใหญ่ ชอบซุปเปอร์ที่นี่อย่างคือ เค้าขายของเป็นแพ็คเล็กๆ เหมาะสำหรับคนที่อยู่ตัวคนเดียว หรืออยู่กันไม่กี่คนแต่อยากทำอาหารกินเอง ซื้อของเสร็จก็กลับบ้าน ระหว่างเดินมาขึ้นรถเมล์กลับบ้านก็สังเกตร้านต่างๆ ว่าร้านไหนพอมีรูปบ้าง อาทิตย์หน้าจะได้แวะถูก แล้วก็เห็นอยู่หลายร้านอยู่เหมือนกัน ท้ายๆ ตลาด ไว้อาทิตย์หน้าถ้าขี้เกียจๆ ทำกับข้าวแล้วจะแวะมากิน อิอิ แล้วก็กลับถึงบ้านมาตะลุยทำกับข้าวต่อ วันนี้เป็นคิวของ บล๊อคเคอรี่(ที่เหลือ) กับแครอท(ซื้อมาใหม่) ผัดใส่กุ้ง นานๆจะเจอกุ้งซักที ปกติเจอแต่ หมู ไก่ เนื้อ เนื้อ ไก่ หมู เลยจัดการซะเลยวันนี้ ซุปเปอร์ที่บอกไป มีทั้ง กุ้ง ทั้งปลา ปลาเค้าก็ทำให้สดๆด้วย หมูไก่ก็หั่นสดๆ เลยชอบมาเลยซุปเปอร์ที่นี่ ที่ Wallmat กุ้งก็ไม่มี มีแต่แบบฟรีซๆมา ปลาก็ต้องมาทำเองหรือไม่ก็แบบฟรีซอีก แล้วของดิบแต่ละอย่าง ขายทีแพ็คอย่างใหญ่ กินทีเป็นเดือน -*- แล้วก็กับข้าวอย่างที่ 2 คือ ผัดผักบุ้งใส่หมูสามชั้น (ชุดนี้ของเหลือล้วนๆ 55) อิ่มหนำกันไปสำหรับมื้อนี้ แต่ผักบุ้งวันนี้ เราแอบผัดเค็มไปหน่อย เอิ๊กกส์ รสชาติอาหารค่อยกลับมาสู่ความเป็นไทยหน่อย หลังจากได้น้ำปลามา อิอิ ตบท้ายด้วยสาลี่ (เหลือ) อีกลูก อ้วนแน่ๆครับพี่น้อง มาอยู่นี่ต้องอ้วนแน่ๆ ตอนอยู่เมืองไทยอาหารเย็นไม่เคยแตะ กินแต่ผลไม้ มาที่นี่ กินทั้งข้าว ทั้งผลไม้ ไม่อ้วนก็ให้มันรู้ไปเด่ะเนี๊ยะ หลังจากกินข้าวเสร็จก็รีบอาบน้ำ เพราะจะได้เอาผ้ามาลงเครื่องไว้ก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยตื่นมาตาก จะได้ทุ่นเวลาที่จะไปเดินตงเหมินหน่อย แต่...สองพี่น้องใช้เครื่องซักผ้าไม่เป็นคับ เอิ๊กกกส์ นั่งงมกันอยู่นานสองนาน ดีที่เราพอจะแอบๆเห็นคนที่บ้านทำมาบ้าง ก็เลยเดาๆว่าต้องใส่นี่ตรงนี่ หมุนอันไหนยังไง แล้วพรุ่งนี้ก็จะได้รู้ ว่าไอ้ที่เดาๆไปอ่ะ ถูกป่าว 555+ พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว แพลนว่าจะไปเดินซื้อของที่ตงเหมิน คงต้องผจญภัยหลายๆ อย่าง แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 19 (ของวันที่ 4 ต่อจาก คห.ที่ 14) (แอร๊ยยยย...เปิดเอ็มทีวีจีนมาเจอ Nobody  พอดี คิดถึงเพลงเกาหลีๆ   วันก่อนก็เปิดที่ไว้ เจอ Again & Again ด้วย 555+ ไม่ได้เห็นหน้าหนุ่มๆ มาเป็นอาทิตย์แล้ว คิดเถิง) ถึงไหนละวะ เอิ๊กกกส์ อ่ะต่อๆ บะหมี่ที่นี่เค้าทำกันสดๆเลย นั่งปั้นนั่งดึงกันหน้าร้านเลย เสร็จแล้วก็เอาเข้าครัวไปผัด ของแต่ละจานที่ยกมาเสิร์ฟ บร๊ะเจ้า เยอะอิ๊บอ๋ายเลย กรูจะกินหมดมั้ยเนี่ย รสชาติก็อร่อยดีนะ เส้นก็เหนียวดี แล้วก็นั่งเล็มๆๆ กันไปเรื่อยๆ จนแบบไม่ไหวแล้วอ่ะ ถ้ากินอีกมันต้องออกแน่ๆ บะหมี่จานเดียว นั่งกินกันเป็นครึ่งชั่วโมงเลย 555+ คนอื่นที่เค้าเข้ามาทีหลัง เค้ากินเสร็จแล้ว ออกไปแล้วกันสามสี่โต๊ะได้ ไอ้เรายังนั่งเล็มกันไม่หมดเลย เห่อ เห่อ (แอร๊ยยย...เอ็มทีวีช่วงนี้นี่ช่วงไรวะเนี่ย มี Now - Wonder Girls ต่ออีกเพลง) พอกินเสร็จปุ๊บ ก็ออกไปจ่ายตังค์ ก็จำได้ว่าตอนที่คนรับออเดอร์บอกมันมี 10 หยวน กับ 12 หยวน ก็รวมเป็น 22 หยวน แต่พอไปจ่ายตังค์ เจ้าของร้านบอก 20 หยวนพอ ไม่รู้ว่าเจ้าของร้านใจดี หรือว่าไอ้เด็กเสิร์ฟเล่นทริคบอกเกินแต่แรกก็ไม่รู้ 555+ กินเสร็จก็เดินกลับบ้าน ระหว่างทางมันก็มีร้านนู่นนี่ตลอด พี่เค้าเห็นเค้กแล้วอยากกิน ก็เลยไปซื้อกินต่ออีก ซื้อเค้กเสร็จ ก็แวะไปร้านขายเครื่องสำอางค์ คล้ายๆวัตสันบ้านเราอ่ะ พี่เค้าจะเอาแป้งให้ได้เลยวันนี้ ก็เดินเข้าไปเลือกๆๆๆ แล้วพนักงานก็เดินมาพูดๆๆ อารายก็ไม่รู้ พี่เค้าก็เลยถามไปว่า อยากได้แป้งอ่ะ มีแบบอื่นอีกป่าว พนักงานก็พอรู้เรื่อง ก็เลยชี้ๆให้ดู ระหว่างที่เลือกๆอยู่เค้าก็หันไปคุยกับพนักงานคนอื่น แล้วพอจ่ายตังค์ พนักงานแม่มพูดกวางตุ้งใส่ (ถ้าฟังไม่ผิดนะ) สงสัยจะเห็นเราเป็นฮ่องกงป่าววะ แล้วเราก็ส่ายหน้าไป ตรูไม่รู้ว้อยยย เค้าก็หันกลับไปคุยกันอีก แล้วก็พูดอะไรไม่รู้ แต่ว่าเราได้ยินว่าเค้าพูดว่าญี่ปุ่น ญี่ปุ่นแบบภาษาไทยชัดเจนเลย เราก็เอะใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกลับไปในร้าน พอออกมานอกร้าน ก็เลยมาคุยกันว่า ได้ยินเหมือนกันป่ะ พี่เค้าก็บอก เออพี่ก็ได้ยิน "ญี่ปุ่น" เหมือนกันหรือว่าพนักงานขายเค้าเป็นคนไทยว้า... แต่ถ้าเกิดว่า "ญี่ปุ่น" ที่ได้ยิน มันหมายถึงญี่ปุ่นจริงๆ ก็ฮาหล่ะคับพี่น้อง หน้ากรูญี่ปุ่นตรงไหนเนี่ย 555+ แล้วก็แวะซื้อร่มต่อ สองวันมานี่ฝนพรำๆตลอด จะอาศัยร่มชาวบ้านตลอดก็ไม่ไหว (อาศัยเหมือนไม่ได้อาศัยอ่ะ ฝนก็โดนกรูเต็มๆ) เห็นมันเขียนว่า 10 หยวน ไอ้เราก็ไม่แน่ใจ เลยถามกลับไปว่า 10 หยวนใช่ป่ะ คนขายมันก็ตอบมา 10 หยวนบลาๆๆๆ อะไรต่อท้ายอีกแล้ววะนั่น กรูไม่รู้ว้อยยย...กรูรู้แค่ 10 ไคว้ ที่หมายถึง 10 หยวนอ่ะ แต่ก็ทำเนียนยืนเลือกไปคิดไป ว่าไอ้ที่พูดมาตะกี้มันอะไรวะ พอจะซื้อจริง ก็ถามอีกทีว่า 10 ใช่ป่ะ มันก็บอกมาว่า 10 (ไม่มีคำอื่นต่อ) อ่ะโอเคๆ 555+ จริงๆ ตรูเลือกได้ตั้งนานแล้ว แต่คิดอยู่ว่ามันพูดอะไรวะอยู่ เอิ๊กกส์ เป็นอันเสร็จภาระกิจวันนี้ ดีใจที่เจอน้ำปลาแล้ว อิอิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:28:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 #16 จะพยายามอัพเดททุกวันน้า มีปัญญาอ่านกันก็อ่านไป ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 6th Jun บร๊ะเจ้า...เมื่อยแสรดดดดดดดดดดดดดด วันนี้เป็นวันที่เดินช็อปปิ้ง(ของตรูหรอ???) มาราธอนอีกวัน วันนี้ตื่นเช้าแฮะ ถ้าอยู่บ้าน เสาร์-อาทิตย์ กว่าจะตื่นก็ล่อไปนู่น เกือบสิบโมง สงสัยมันได้นอนเต็มอิ่มมาทุกวันจนเคยชิน ปกติทำงานที่กรุงเทพฯ ต้องโดนตื่นตั้งแต่ตีสี่เกือบตีห้า แต่พอมานี่ วันทำงาน ตื่นหกโมงครึ่งยังทันแบบชิวๆเลย วันนี้เลยตื่นตั้งกะแปดครึ่งแหนะ จะนอนต่อก็นอนไม่หลับอีก ก็เลยตื่นมาอาบน้ำ สระผม เอาผ้าที่เข้าเครื่องไว้เมื่อคืนมาตาก ตากเสร็จ... พี่เค้าก็ยังไม่ตื่นเลย T-T นี่ก็ล่อไปเก้าโมงกว่าแล้ว เมื่อวานนัดกันอย่างดีว่าจะออกจากบ้านไปตงเหมินซัก 9 โมง แต่นี่ 9 โมงพี่แกยังไม่ตื่นเลย ไม่เป็นไร ไม่รีบ ชิวๆ แต่พอแต่งตัวเสร็จพี่เค้าก็ตื่นพอดี ระหว่างที่พี่เค้าอาบน้ำอาบท่า ก็เลยถูห้องกวาดห้องไปพลางๆ อยู่ที่นี่ตรูเป็นแม่บ้านอิ๊บอ๋ายเลยว่ะ เห่อ เห่อ ปกติอยู่บ้านทำที่ไหน น้องแม่มด่าประจำ เอิ๊กกส์ สร้างภาพเนอะ...อิอิ (ถนัดนักเรื่องแบบนี้) เช้านี้ก็เก็บขนมปังของเก่ากินจนหมด แล้วเดี๋ยวค่อยไปหากินข้างนอกเพิ่มเอา แล้วก็ได้เวลาผจญภัยหล่ะคับพี่น้อง... คิดแล้วก็ขำดี พวกเรานี่ช่างกล้าดีจริงๆ มาแค่อาทิตย์เดียวนี่ตะลุยแหลกหลายที่แล้วนะเนี่ย ทั้งซื้อของข้างทาง ทั้งขึ้นรถเมล์ไปทำงานตั้งแต่วันแรก บลาๆๆ มาวันนี้ก็จะไปตงเหมินโดยไม่มีไกด์อีกต่างหาก เมื่อวานเพื่อนที่ทำงานก็ถาม มีแพลนไปไหนป่าววีคเอนด์นี้ ก็เลยบอกไปว่าจะไปตงเหมิน แบบไม่มีไกด์ ไปกันเองเนี่ยแหละ เค้าก็ทำท่าตกใจใหญ่เลย 555+ แล้วก็ถึงเวลาสองพี่น้องผจญภัยแล้ว รถเมล์ที่หมายตาไว้คือ 113 กับ 70 (สองสายนี้เป็นสายที่นั่งไปทำงานประจำ) ถ้านั่ง 113 ก็ต่อเดียวถึง แต่ถ้านั่ง 70 ต้องไปต่อรถไฟใต้ดินอีกที เอาวะ สายไหนมาก่อนก็นั่งสายนั้นแหละ แล้ว 70 ก็มาก่อนเลย (ปกติเวลาไปทำงาน ไอ้สายนี้ไม่ค่อยจะมาร้อกกก) เอาหล่ะ นั่ง 70 ต้องไปลงที่ Window of the world เพื่อต่อรถไฟฟ้าใต้ดินอีก แล้วก็เดาๆเอาว่า ไอ้ Window of the world เนี่ยคงต้องเลยที่ทำงานไปซักพัก พอรถเมล์วิ่งเลยที่ทำงานมาแล้วก็เริ่มเงี่ยหู บวกกับสังเกตุป้าย แต่สังเกตุไปก็เท่านั้นแหละ เพราะสายนี้มันสุดสายที่อุโมงค์รถไฟฟ้าใต้ดินเลย 555+ แหม่ ตรูก็อุตส่าห์เล็งทางใหญ่เลย ที่ไหนได้ มันขับลอดอุโมงค์มาส่งหน้าสถานีเลย เอิ๊กกส์ อ่ะรอดไปครึ่งทาง ทางต่อไปคือรถไฟฟ้าใต้ดิน พอเดินเข้าไปปุ๊ปไอ้เราก็เล็งประชาสัมพันธ์ไว้ก่อนเลย แต่พี่เค้าไม่ฮะ เค้าอยากรู้ว่ามันซื้อตั๋วกันยังไง อ่ะๆได้ จัดให้... แล้วก็เดินไปที่ตู้ขายตั๋ว แอบดูคนอื่นเค้ากดกันก่อน มันก็คล้ายๆ รถไฟฟ้าใต้ดินบ้านเราเลย กดเสร็จแล้วมีเหรียญออกมา แต่ก่อนที่จะกด เราจะลงไหนหล่ะ ไอ้เราเห็นแว้ปๆในแผนที่ว่าตงเหมินมันเรียกอีกอย่างว่าเหลาเจีย "อ่ะนั่น...มีชื่อสถานีนี้ด้วย กดอันนี้ชัวร์" เชรี่ยชีสคอนเฟิร์ม แต่พี่เค้าไม่มั่นใจ เพื่อความชัวร์เค้าเลยถามคนข้างหน้า พอดีเลยที่เค้าพอพูดภาษาอังกฤษได้ แล้วเค้าก็บอกอย่างที่เราบอกอ่ะแหละ "โด่วๆ ไม่เชื่อใจกันเล้ยยย 555+" แล้วก็ขึ้นรถไฟกันไป รถไฟที่นี่มีป้ายคอยบอกสถานีตลอด เลยไม่ต้องกลัวเลยว่าจะหลง พอไปถึงที่หมายปุ๊บ "โอ้วก๊อดดด...เดินขาลากแน่ๆวันนี้ ตรูจะเริ่มตรงไหนดีเนี่ย!!!" มันช่างอลังมากมาย หลายห้างอีกแล้วครับท่าน จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แล้วก็เดินเลาะตึกนู้นไปตึกนี้ ตึกนี้ไปตึกนู้นเรื่อยๆ ตึกแรกที่เดินคล้ายๆพาหุรัดบ้านเรา ของยังไม่เยอะเท่าไหร่ มีร้านขายของ 2 หยวนทั้งร้าน อยู่ 2-3 ร้านติดๆกันเลย ก็เลยได้แวะเข้าไปเสียตังค์ให้เกือบๆ 20 หยวน ซื้อของจิปาถะ กระป๋อง แก้วน้ำ หวี อะไรพวกนี้ เดินๆไปเจอร้านชุดนอน พี่เค้าอยากได้ชุดนอนก็แวะ ปรากฎว่าคนขายพูดกวางตุ้งใส่กรู 555555555 นึกว่าตรูเป็นคนฮ่องกงรึไงเนี่ย สงสัยภาษาไทยมันจะคล้ายกวางตุ้งจริงๆ เพราะเพื่อนที่ออฟฟิศก็บอกว่านึกว่าเรากับพี่พูดกวางตุ้งกันตอนอยู่ออฟฟิศ ท้องเริ่มกิ่วๆ และคับพี่น้อง หาอะไรกินก่อนดีกว่า เดินๆเล็งมาเรื่อยๆ ก็มาหยุดอยู่ที่ร้านที่มันมีข้าวด้วย อ้อ ต้องมีรูปด้วย สำมะคันมาก อิอิ แล้วก็ชี้ๆ ข้าวหมูอะไรก็ไม่รู้ไป  พอมาเสิร์ฟปุ๊ป อ้อ..นี่มันข้าวขาหมูบ้านตรูนี่เอง รสชาติเหมือนกันเลย หมดไป 10 หยวนพร้อมน้ำส้มแฟนต้า ร้านนี้เหมือนกับว่าเค้าขายเป็นเซ็ทๆ ราคานี้บวกค่าน้ำแล้วอะไรแบบนี้ ตอนแรกก็งงๆ ทำไมมันหยิบน้ำมาให้แล้วไม่คิดตังค์วะ พี่อีกคนเค้าไม่อยากกินน้ำส้ม เค้าบอกอยากได้ชา ก็เลยโดนค่าชาไปอีก 3 หยวนเพราะมันอยู่นอกเซ็ท แล้วไอ้น้ำส้มที่อยู่ในเซ็ทก็ดันคืนเค้าไป โง่จริงๆเลย ขาดทุนค่าน้ำส้มไปตั้ง 3 หยวน เอิ๊กกส์   กินอิ่มมีแรงเดินแล้ว ก็เดินเลาะไปอีกตึกนึง ลึกเข้าไปอีก "เอ้ย...นี่มันสยามชัดๆ สยามสแควร์บ้านตรูเองนี่หว่า.." วัยรุ่นเดินกันเพียบ เพิ่งจะได้เห็นสาวหมวยน่ารักๆ ก็วันนี้นี่เอง 555+ เออ..ลืมสแกนหนุ่มๆว่ะ เอิ๊กกส์ แต่เท่าที่ผ่านๆตาแบบไม่ได้ตั้งใจสแกน ยังหาโดนๆไม่เจอเลย -*- ร้านที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นแนวๆวัยรุ่น เด็กแนว แต่ก็เดินไปเรื่อยๆ ยังไม่มีอะไรดูดตังค์เราได้ เพราะท่องไว้ว่า กรูเสียค่าโหลดไป 5 พัน กรูเสียค่าโหลดไป 5 พัน แต่ก็เกือบจะโดนดูดอยู่เหมือนกัน เจอร้านรองเท้า มี Onisuka ขายเพียบเลยเว้ยเห้ย Nike ก็สวยๆ แทบทุกร้านเลยจะขายแต่ Nike, Adidas แล้วก็ Onisuka ได้แต่เข้าไปเดินดูเฉยๆ ไม่กล้าถามราคา เพราะกรูต้องเสียตังค์แน่ๆ ตราบใดที่ถามราคามัน 555+ ระหว่างที่กำลังจะออกจากห้างนี้ ก็เดินผ่านร้านที่มันขายเพลงก๊อป เวลานั้น เรากับพี่ก็หันมามองหน้ากันโดยมิได้นัดหมาย "เห้ย...นี่มันเพลงไทยนี่หว่า 555+" ถ้าจำเสียงไม่ผิด น่าจะเป็น Neko Jump อะไรประมาณเนี้ยอ่ะ แหม่..เพลงบ้านเราอินเตอร์เหมือนกันนะยะเนี่ยยย เสร็จจากห้างนั้น ก็เดินเลาะมาอีกห้าง ที่นี่เหมือนสำเพ็งเลยอ่ะ ขายสร้อย ต้มหูแบบยกแผงกันเลย ไม่โดนเท่าไหร่ห้างนี้ ก็เลยรีบเดินออกเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา แล้วก็เดินลึกเข้ามาอีกห้าง บรรยากาศเริ่มจะเหมือนประตูน้ำขึ้นเรื่อยๆ ขายเสื้อผ้าแบบขายส่งทั้งนั้น ราคาถูกมากมายถึงแม้จะซื้อปลีกก็ตาม ตามประสาคนไทย โดนสอนมาให้ต่อ ก็เลยต่อมันทุกร้านเลย บางทีก็ต่อเพื่อความมันส์ เพราะจริงๆ ของมันก็ถูกอยู่แล้ว แต่บางอย่างต่อแล้วยังรู้สึกแพงอยู่ ทำท่าไม่เอา แล้วเดินออกจากร้านเมื่อไหร่ คนขายมันจะบอกให้ทันที อิอิ (จริงๆก็ได้ยินมาเยอะเรื่องแบบนี้) อันที่จริง เค้าแนะนำมาว่าให้ต่อ 70 เปอร์เซ็นต์ จ่ายแค่ 30 แต่ที่ต่อไปตะละอย่างนี่ แค่ 10 เปอร์เซ็นต์ได้มั้ง เพราะเห็นของมันถูกมากอยู่แล้ว เลยไม่กล้าต่อมาก เห่อ เห่อ เดินจนขาลากอ่ะคับวันนี้ เดินทั้งๆที่ก็รู้ว่าตรูคงไม่ได้อะไรกลับไปหรอก ของสไตล์เรามันหายาก แถมยังไม่อยากเสียตังค์ตอนนี้ด้วย (ออกแนวงก ถ้าของกินอ่ะ ขอให้บอก อิอิ) เดินช็อปปิ้งกับสาวๆนี่เหนื่อยจังเน้อ...หนุ่มๆคิดว่าไง???? อ่าว แล้วตรูไม่ใช่สาวๆหรอ เห่อ เห่อ ปกติเวลาเราไปซื้อของก็จะคิดไว้ก่อนว่าอยากได้อะไร แล้วก็ดิ่งไปซื้อเลย ถ้าเป็นสถานที่ใหญ่ๆ หรือไม่คุ้นเคย ก็จะสกิมและสแกนร้านเลย ร้านไหนไม่โดนก็เดินผ่านอย่างรวดเร็ว แต่เดินกับสาวๆนี่ เค้าไม่มีสแกนกันอ่ะค๊าบบ เค้าเข้าทุกร้านเลย T-T จริงมั้ยสาวๆๆ ฮ่าฮ่า ออกมาตั้งแต่ 11 โมง นี่ก็ปาเข้าไปห้าโมงกว่าแล้ว แล้วเดี๋ยวต้องไปแวะซื้อของกินที่ Wallmart ต่ออีก แล้วกลับกันดีกว่า จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แต่...ผลจากการเดินเลาะตึกนู้น ไปตึกนี้ เลาะห้างนู้น มาห้างนี้ ก็ทำตรูหลงจนได้ หาทางกลับไปสถานีรถไฟไม่ถูก 555+ เดินไปเดินมา ทำไมมันกลับมาที่เดิมอีกแล้ววะ งง เอิ๊กกส์ ตั้งสติและสมาธิใหม่ พยายามเดินย้อนรอยที่เดินไป เดินย้อนรอยมาได้ครึ่งทางก็ลืมอีกแล้ว ระหว่างที่ลืม หาอะไรกินก่อนดีกว่า ขี้เกียจกลับไปทำกับข้าวแล้ว เหนื่อย T-T เดินผ่านไปสองสามร้าน มีรูปด้วย แต่ราคาแพงว่ะ ไม่เอาๆ เดินไปอีกหน่อย เจอร้านที่มองๆไว้เมื่อเช้า มีรูปติดตามกำแพงด้วย แต่มีอยู่ไม่กี่รูป เมนูมันคงมีรูปแหละน่า แล้วก็เดินไปนั่งจุ้มปุ๊ก เด็กรับออเดอร์ยื่นเมนูมา "ซวยแล้วคับพี่น้อง ไม่มีรูปเลย มีแต่ภาษาจีน" พอเด็กรับออเดอร์มารับออเดอร์ ไอ้เราก็ชี้รูปตรงกำแพง เด็กมันงง 555+ ก็รูปไอ้ที่เราชี้ เค้าดันไม่มีพอดี เด็กมันคงไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี เลยเดินไปตามเถ้าแก่มา เถ้าแก่ก็เลยบอกว่า ไม่มี(ภาษาจีนคำเดียวที่ฟังออก 55+) แล้วก็ชี้ไปที่อีกรูป "เอาอันนี้มั้ย" เถ้าแก่ถาม "โอเคๆ เอามา 2 ฮะ" ชูนิ้วกันไป ทีนี่เรื่องน้ำอีก เถ้าแก่ก็ถามว่าจะกินอะไร ใบ้กันอยู่นานเลยเที่ยวนี้ 555+ เลยบอกไปว่าเอาชาๆ คราวนี้ถ้าแก่งง แต่ลูกน้องดันรู้เว้ย ก็เลยได้ชามา 2 ขวด 2 คน มื้อนี้หมดไปคนละ 11 หยวน ค่าบะหมี่ 8 หยวน น้ำอีก 3 หยวน เรื่องรสชาต คราวนี้โอเคเลย (รู้สึกว่าจะมีบะหมี่มื้อแรก กับบะหมี่ที่ Wallmart อ่ะที่รสชาติไม่โดน นอกนั้นโดนหมด อิอิ แววอ้วนชัดๆ) อิ่มแล้วก็หาทางกลับต่อ (เหนื่อยจริงๆกรู) ก็มันจำทางย้อนรอยได้แค่ครึ่งทางจริงๆอ่ะ เพราะไอ้การเลาะไปเลาะมาเนี่ยแหละทำเรื่อง เลยต้องไปถามชาวบ้านเอา แล้วเค้าก็บอกทางคร่าวๆ มา ก็เลยเดินตามที่เค้าบอกไป เดินๆ ไปเริ่มจำได้ลางๆแล้ว หุหุ ถึงซักที ซื้อตั๋วเสร็จก็เดินไปขึ้นรถไฟกัน เดินไม่ดูตาม้าตาเรืออีกแล้ว ลงบันไดเลื่อนปรี๊ดๆๆเลย ลืมไปว่าสถานีนี้มันไม่ใช่สถานีสุดสาย ดันลงผิดชั้น เลยต้องเดินย้อนขึ้นไปขึ้นอีกชั้นนึง เห่อ เห่อ (จริงๆแล้วรถไฟใต้ดินบ้านเรา อันตัวข้าพเจ้าก็หลงอยู่ประจำ ก๊ากกก) ระหว่างนั่งรถไฟขากลับ ก็รู้สึกได้เลยว่า ผู้ชายไทยนี่น่ารัก มีน้ำใจสุดๆแล้วหล่ะ ที่นี่พอที่นั่งตรงไหนว่างปุ๊บ ผู้ชายจะเป็นสิ่งมีชีวิตสิ่งแรกที่แทรกเข้าไปนั่ง แมนแสรดดด เด็ก สตรี และคนชรามา ไม่เคยมีการลุกให้นั่งครับ เด็กวัยรุ่นสาวๆบางคนยังมีน้ำใจกว่าเลย พอสุดสายรถไฟใต้ดิน ก็นั่งรถเมล์กลับบ้านมาซื้อของที่ Wallmart ต่อ ตอนจ่ายตังค์ดนทำซุ่มซ่าม ขวดซอสมะเขือเทศมันดันรอดช่องตรงตะกร้ารถเข็นลงมาหล่นเพล้งงงง แดงเถือกเลยตรงเคาเตอร์เก็บตังค์ แต่ก็ทำเนียนแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นไป 555+ กลับมาก็สามทุ่มได้ เมื่อยขามากมาย ไม่ไหวจะเคลียร์...แถมไม่ได้อะไรกลับมาเลย T-T จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 7th Jun วันนี้ไม่มีแพลนอะไรพิเศษ เป็นวันที่อยู่แต่บ้าน ทำความสะอาดบ้าน รีดผ้า บลาๆๆๆ ก็เลยตื่นมันซะ 10 โมงเลย หุหุ เช้านี้ก็กินซาลาเปาใส้ครีมที่ซื้อมาจาก Wallmart เมื่อคืน ตอนพี่เค้าอุ่นซาลาเปา ไอ้เราก็เหลือบไปก้นหม้อหุงข้าว "เห้ย เทฟร่อนมันร่อนตามชื่อมันเลยอ่า" แง่ง หม้อถูกๆ โลคอลๆ ย้ำว่าแบบไม่มียี่ห้ออ่ะ โลคอลสุดๆ ใช้ไปได้อาทิตย์เดียว ก้นร่อนซะแล้ว เซ็งเลย...สงสัยจะได้ซื้อใหม่อีกเร็วๆนี้ กินเสร็จรีดผ้าต่อ วันนี้กะว่าจะรีดให้หมดทุกตัวที่อยู่ในตู้ เป็นการรีดผ้าที่มาราธอนมาก ล่อไปเกือบ 4 ชั่วโมงได้มั้งนั่น เมื่อยหลังค่อดๆ เตารีดแม่มก็ไม่ได้เรื่องเล้ย รีดเท่าไหร่ก็ไม่เรียบ แล้วก็รีดยากอีก เพราะซื้อแบบที่เค้าแขวนเสื้อแล้วรีดอ่ะ เมื่อหลังแสรดดดด นี่ก็สงสัยจะได้เตารีดใหม่อีกไม่นานนี้ เฮ้อ... ระหว่างรีดก็ต้องมาทำข้าวกลางวันอีก อะไรเหลือ อะไรกำลังจะเน่า ตรูจัดการให้หมด หุหุ ก็เลยได้เป็น ข้าวผัดหมู ใส่คะน้า ใส่ผักบุ้ง หมูชิ้น หมูสามชั้น (บอกแล้วอะไรเหลือใส่แม่มหมดอ่ะ เอิ๊กกส์ รวมทั้งข้าวด้วย เป็นข้าวของเมื่อวานเลยจับผัดซะ) รสชาติงี้จืดแสรดด 5555+  แต่ก็ได้พริกน้ำปลาช่วยชีวิตไว้ (เมื่อวานเจอพริกแบบบ้านเราที่ Wallmart ด้วย ปกติเจอแต่พริกชี้ฟ้า พริกหวาน) ก็ตรูไม่ค่อยได้ผัดข้าวทีละสองจานนี่หว่า แถๆ กินเสร็จก็มารีดผ้าต่อ เป็นการรีดผ้าที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตแล้ว รีดผ้าเสร็จ(หรอ??? เพราะบางตัวแม่มรีดแล้วยังยับอยู่เลย แต่ขี้เกียจแล้ว) ก็มานั่งดูหลังชิวๆ ผ่อนคลายหลังหน่อย ซักพักก็ไปล้างส้วมต่อ (เฮ้อ...เพิ่งรู้ ชีวิตนี้มันลำบากนัก แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไรสำหรับเราหรอกนะ ศรีทนด้ายยย) ทำอะไรต่อมิอะไรเสร็จก็ไม่มีไรทำแล้ว ก็มานอนดูโทรทัศน์ ดูได้ซักพักก็มาเตรียมกับข้าวเย็นต่อ วันนี้หมึกดำนำเสนอ ตับผับพริกไทยดำ ผัดฟักแม้ว และถั่วผัดพริกแกง อลังๆ มั้ยวันนี้ หุหุ ชิมตอนทำ เออก็โอเคอยู่ แต่ทำไมพอกินกับข้าวแล้ว แม่มเค็มทุกอย่างเลยวะ 555+ สงสัยต้องเบาๆ น้ำปลาซะหน่อยแล้ว เห่อน้ำปลามากไปหน่อย อิอิ กินเสร็จก็ตบท้ายด้วยสาลี่ลูกสุดท้าย เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปหาผลไม้มาสำรองติดบ้านใหม่อีกแล้ว เป็นอันอิ่มไปอีกมื้อ กับข้าวเหลือตอนแรกกะว่าจะเก็บไว้กินพรุ่งนี้เช้า จะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำใหม่ แต่เพิ่งนึกได้ตะกี้ว่า พรุ่งนี้ต้องไปเช็คร่างกายทำเอกสารต่างด้าวนี่หว่า ต้องอดอาหารไปนิ กับที่เหลือเลยต้องนอนแช่ในตู้ไปอีกวันเต็มๆเลย เห่อ เห่อ เสร็จแล้ว ไม่มีไรทำแล้ว ก็เลยออกไปเดินเล่นซื้อของกันหน่อยดีกว่า แวะร้านเค้ก ได้ขนมเค้กมาคนละก้อนสองก้อน แล้วก็เลยไปร้านเจเจ๊โชว์ห่วยต่อ ซื้อของเข้าบ้านเพิ่มอีกนิดหน่อย วันนี้เจ๊ไม่อยู่ อยู่แต่เถ้าแก่กับลูกน้อง ขำอิตอนถามราคาลูกน้อง เค้าก็นับๆๆนิ้วใหญ่เลย แล้วก็พูดมาเป็นภาษาอังกฤษ โอ้...ปั๊ตตะนาแล้วเว้ยเห้ย 555+ ส่วนเถ้าแก่ แกจะถามอะไรก็ไม่รู้ ไอ้เราก็ฟังไม่รู้เรื่อง แกเลยเขียนใส่กระดาษ แต่เขียนเป็นภาษาจีน ปั๊ดโธ่..แค่พูดยังไม่ได้เล้ยเถ้าแก่ แล้วจะให้กรูอ่านอีก คงจะอ่านออกหรอกนะนั่น เอิ๊กกส์ เสร็จแล้วก็กลับบ้านมากินขนม อาบน้ำ นอน พรุ่งนี้มีนัดกับ HR ที่ออฟฟิศ ว่าจะพาไปเช็คร่างกาย ทำเอกสารต่างๆ แล้วก็พาไปเปิดบุ๊คแบงค์ เย้ๆ...มีบุ๊คแบงค์แล้ว จะได้ไปสมัครเน็ต เล่นเน็ตได้ซะที จะลงแดงแย่แล้ว... จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 03:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 8th Jun ตื่นสายมากเลยเช้านี้ ล่อไปซะ 7 โมงแหนะ เพราะรู้ว่าไม่ต้องลุกมาทำกับข้าว เลยนอนอู้ซะเพลินเลย เอิ๊กกส์ ที่ไม่ต้องทำกับข้าวก็เพราะว่า วันนี้มีนัดกับ HR ว่าจะพาไปตรวจร่างกาย ก็หิ้วท้องกิ่วๆไปออฟฟิศ แบบไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เที่ยงคืนเมื่อคืนนี้ พอไปถึงออฟฟิศปุ๊ก HR บอกว่าจะพาไปตรวจร่างกายตอนบ่ายสองนะ "อ่าว...แล้วที่กรูอดข้าว อดน้ำมาเนี่ย ไม่มีประโยชน์อะไรเลยอ่ะดิเนี่ยะ กรรมเวร เวรกรรม" ที่นี่แปลกแฮะ ตรวจร่างกายไม่ต้องอดอาหารก่อนวุ้ย เอ..หรือว่าบ้านเรามันแปลกเอง -*- พอพักเที่ยง ตรูก็ซัดข้าวแบบเต็มเหนี่ยวเลย ก็กรูหิวนิ แล้วก็ได้เวลาไปตรวจร่างกาย  โรงพยาบาลอยู่ค่อนข้างไกลจากออฟฟิศทีเดียว เพราะเป็นโรงพยาบาลที่ออกไปรับรองสำหรับคนต่างชาติ แต่โรงบาลก็ไม่ได้ใหญ่อะไรเลยนะ เหมือนคลินิคมากกว่า ผิดกับโรงบาลบ้านเรามากๆ บ้านเราโรงบาลไฮโซๆ ระหว่างทางก็ได้ชมวิวแปลกๆ ใหม่ๆ ทัศนียภาพที่ยังไม่เคยเห็นแถวๆ บ้าน ทั้งตึกใหม่ๆ ย่านไฮโซๆ ทั้งทะเล ภูเขา ทั้งอ่างเก็บน้ำ ครบทุกรสชาติเลย ระหว่างทางไปโรงพยาบาล พอไปถึงปุ๊บก็กรอกๆๆ เอกสาร กรอกเสร็จก็ต้องไปตรวจตามห้องต่างๆ อารมณ์เดียวกับเล่นเกมแรลลี่อะไรซักอย่างเลย เข้าห้องนู้น ออกห้องนี้ ห้องไหนว่าง ก็เสียบเลย อะไรแบบนั้น ทำเวลากันสุดๆ ที่ไม่ค่อยเหมือนบ้านเราก็ห้องที่ตรวจเลือด อัลตร้าซาวน์ วัดชีพจร แล้วก็ห้องเอกซ์เรย์ อ้อแล้วก็เก็บตัวอย่างฉี่ด้วย (มันก็เกือบทุกห้องนี่หว่าเนี่ย) มาที่ห้องอัลตร้าซาวน์ก่อน แพ็คเกจบ้านเราที่เคยตรวจมันไม่มีแบบนี้อ่ะ ครั้งแรกที่นี่เลย เป็นแบบทาครีมที่ท้องแล้วเอาเครื่องไถๆ สแกนๆ นู๋ไม่เคยอ่า นู๋อาย หมอก็ผู้ชายด้วย 555+ แล้วก็มาที่ห้องวัดชีพจร โอ้วโห เอาอะไรมาหนีบตรูวะเนี่ย เต็มตัวเลย ทั้งใต้ราวนม (จะติดเรทไปมั้ยเนี่ย ) แขน ข้อเท้า ดีที่ห้องนี้หมอเป็นผู้หญิง เห่อ เห่อ วัดเสร็จก็ปริ๊นซ์รายงานชีพจรออกมาเป็นแผ่นๆ มาต่อที่ห้องตรวจเลือด ปกติบ้านเราพยาบาลจะให้เข็มแทงแล้วค่อยๆดูดออกใช่ป่ะ แต่ที่นี่ไม่ใช่แบบนั้น เค้าจะมีเข็มที่พ่วงอยู่กับสายยาง คล้ายๆสายน้ำเกลือ ยาวประมาณนิ้วนึง ปลายข้างนึกติดเข็มไว้ ปลายข้างนึงเอาไว้ต่อกับหลอดเก็บเลือด   พยาบาลรัดแขนเสร็จ อ่าเห็นเส้นเลือดแล้ว เอาเข็มทิ่มจึ๊ก แบบไม่ปราณีปราศรัย แล้วก็จิ้มคาไว้งั้นอ่ะซักพัก แล้วก็ค่อยๆหยิบขวดเก็บเลือกมาเสียบสายยางต่อ เพื่อเก็บเลือดใส่หลอด พอเอาหลอดมาเสียบกับสายเท่านั้นแหละ โอ้วบร๊ะเจ้า เลือดกระฉูดเลย เอิ๊กกส์ มันไม่ใช่อารมณ์แบบพยาบาลค่อยๆดูดแบบบ้านเราอ่ะ อันนี้มันแบบปล่อยให้เลือกกระฉูดไหลลงหลอดไปเอง ออกแนวคล้ายๆเวลาเราบริจาคเลือดกันมากกว่า (ยังอุตส่าห์นั่งมองอีกแหนะกรู) เก็บตัวอย่างไป 2 ขวดก็เป็นอันเสร็จ แล้วก็ไปต่อที่ห้องเอกซ์เรย์ ปกติถ้าเป็นบ้านเรานี่ต้องไปแก้ผ้าแก้ผ่อนให้หมด ห้ามเหลือเครื่องประดับใดๆทั้งสิ้น แต่ที่นี่ ไม่ต้องถอดอะไรเลย   สร้อย ต้มหูก็ใส่ตรวจได้ เออแปลกแฮะ (หรือว่าบ้านเราแปลกเองอีกแล้ว) ก็เป็นอันเสร็จ เหลือแต่เก็บฉี่ เห็นถ้วยที่เค้าให้มาแล้วแบบว่า เอ่อ..ไม่คิดจะเอาอะไรที่มันมิดชิดกว่านี้หรอ ล่อเป็นแบบแก้วพลาสติดที่เค้ากินน้ำกันเลยเนี่ยแหละ ไม่มีฝาปิดใดๆทั้งสิ้น ฉี่ใส่เสร็จก็ให้เอามาวางไว้หน้าห้องน้ำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรปิดอีกนั่นแหละ คือแบบว่า ถ้าใครประสงค์ร้าย คิดจะสลับฉี่กันเนี่ย ทำได้สบายๆเลย ก็เป็นกันเสร็จสิ้นการตรวจร่างกาย... แล้วก็กลับออฟฟิศตามปกติ ก่อนกลับ HR เค้าแวะสำนักงานตำรวจ เอาเอกสารไปยื่นเพิ่มเพื่อขอเอกสารรับรองให้พวกเรานั่นแหละ สำนักงานตำรวจที่นี่อยู่ใน SZ Museum อลังมากมาย ใหญ่โตสุดๆ วันนี้เลยยังไม่ได้ไปเปิดบุ๊คแบงค์เลย เพราะตอน HR ไปยื่นเอกสารที่สำนักงานตำรวจ นานกว่าที่คาดไว้ เลยไปแบงค์ไม่ทัน เซ็งเลย..เมื่อไหร่ตรูจะมีเน็ตเล่นเนี่ย กลับมาถึงออฟฟิศแบบไม่ค่อยมีอารมณ์ทำงานแล้ว 555+ ทำงานเสร็จก็ไปเดินซื้อผลไม้ ตลาดแถวๆออฟฟิศนิดหน่อย แล้วก็กลับบ้านมาอุ่นกับข้าวที่ค้างไว้เมื่อคืนก่อนกิน เป็นอันเสร็จสิ้นภาระกิจวันนี้... ป.ล. มีแนวโน้มว่าอาจจะต้องข้ามไปฮ่องกง เพื่อไปต่อวีซ่า หรือพูดง่ายๆ ออกนอกจีนก่อนนั่นแหละ เพราะ HR มีปัญหาใหม่ สำนักงานตำรวจไม่ยอมรับวีซ่า Type F สำหรับเคสคนไทย  HR อาจจะต่อวีซ่า และทำ Work Permit ให้ไม่ทันสิ้นเดือน HR เค้าก็เพิ่งเจอเป็นเคสแรกเหมือนกัน เพราะปกติฝรั่งในออฟฟิศไม่เคยเจอปัญหานี้ ไอ้เราก็เลยเล็งๆอยู่ว่าเค้าจะให้ข้ามไปวันไหน ถ้าไปเสาร์ อาทิตย์ตรูจะได้แอบเที่ยวด้วยเลย อิอิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 04:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 9th Jun เช้าวันนี้กินซาลาเปาไส้ครีมที่เหลือ ก็เลยไม่ต้องตื่่นมาทำอะไรมากมาย (นับวันยิ่งกินง่ายขึ้นเรื่อยๆ แต่ดีสำหรับเรา อิอิ) กินเสร็จก็ไปทำงานปกติ พอไปถึงออฟฟิศเพื่อนที่ทำงานก็ถามว่า "เมื่อวานยังไม่ได้ไปเปิดบุ๊คแบงค์หรอ เดี๋ยวยังไงบ่ายนี้จะพาไปแล้วกัน" "เชๆ แหล่มๆ อิอิ" เที่ยงวันนี้เพื่อนร่วมงานพาไปกินโรงอาหารอีกชั้นนึง ชั้นนี้เป็นแบบถาดหลุม เลือกกับข้าวได้ 2-3 อย่าง คล้ายๆร้านข้าวราดแกงบ้านเราอ่ะ วันนี้เลยเลือกไป 2 อย่าง ตก 5-7 หยวนเอง แล้วแต่ชนิดกับข้าวที่เลือก อิข้างบนที่กินประจำก่อนหน้าเป็นแบบบุปเฟ่ต์ แพงกว่าตั้ง 5-7 หยวน อันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าบริษัทให้สวัสดิการอาหารกลางวันพนักงานยังไงเหมือนกัน เพราะทั้งซื้อข้าว ซื้อขนมตามร้านค้าในโรงอาหารก็ใช้บัตรอาหารเหมือนกัน เดี๋ยวสิ้นเดือนคงรู้ ว่ามีอะไรที่หักจากเงินเดือนตรูป่าวเนี่ย แบบว่ากินเกินงบ T-T กินเสร็จก็มาทำงานต่ออีกแป้บนึง แล้วก็ได้เวลาออกไปเปิดบุ๊คแบงค์ คนที่พาไปเป็นผู้ช่วยประจำแผนก ภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย นิดเดียวเองจริงๆ คือแบบตรูถามอะไรไป พี่แกตอบมาอีกอย่าง ตรูเลยเงียบดีกว่า เห่อ เห่อ พอไปถึงแบงค์ สาขานี้ก็ออกใหญ่โตนะ แต่ไม่มีพนักงานคนไหนพูดอังกฤษได้เลย เอกสารทุกอย่างทั้ง เปิดบัญชี ถอนเงิน ฝากเงิน เป็นภาษาจีนหมดคับพี่น้องคับ ไม่มีแบบบ้านเราเลย บ้านเราเอกสารฉบับนึง ต้องมีทั้งไทย-อังกฤษ นี่ล่อจีนเพียวๆเลย Bank of China นะคับพี่น้อง ไม่ใช่เขร้ๆ ยังเป็นแบบนี้เลยคิดดูแล้วกัน เลยต้องอาศัยคนที่พามาทานสะเหลดทีละบรรทัดๆ แล้วกรอกตามกันเลยทีเดียว หึหึ พอกรอกเสร็จก็รอคิวเปิดบัญชี ก็เปิดๆไปตามขั้นตอน ให้กดรหัสอะไรไม่รู้ตั้งมากมาย เกือบจำไม่ได้ เห่อ เห่อ เปิดเสร็จปุ๊บ ก็ได้บัตรเอทีเอ็ม กับอะไรก็ไม่รู้อ่ะ คล้าย Token Key (ถามคนที่ออฟฟิศเค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร) ถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนรหัสบัตรก่อนแล้ว แล้วยังไงหล่ะคับ คือรหัสที่กดตอนเปิดบัญชีไปอ่ะ มี 2 รหัส แล้วตรูจะใช้รหัสไหนอ่ะ ถามคนที่พามา เค้าก็บอกกดรหัสครั้งแรก ที่ไม่ใช่ในซองที่แนบมา โอเค ลองก็ได้...กดปุ๊บ เข้ารายการได้ (ดีหน่อยที่มีเวอร์ชั่นอังกฤษ ไม่งั้นกรูตาย..) แต่พอเปลี่ยนรหัส มันฟ้องว่าเปลี่ยนไม่สำเร็จ อ่าวเวร..แล้วบัตรตรูจะโดนยึดมั้ยเนี่ย เพื่อนที่พามาเค้าเลยไปถามพนักงานแบงค์ใหม่ พนักงานบอกต้องใช้รหัสในซองก่อน แล้วค่อยเปลี่ยน "อ่าว..เกือบแล้วมั้ยหล่ะ" เราก็ว่ามันต้องอย่างนั้นก่อน เหมือนบ้านเราอ่ะ อ่ะลองใหม่ๆ คราวนี้ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนรหัสซะที โล่งไป นึกว่าเปลี่ยนหลายทีแล้วบัตรจะโดนยึดแน่ๆ แต่ของพี่ที่มาด้วยกัน สงสัยใจร้อนไปหน่อย พอเปลี่ยนรหัสไม่สำเร็จ พี่แกก็กดอีก กดแล้วกดอีก กดแล้วกดอีก จนเครื่องมันฟ้องว่า ลองเกินจำนวนครั้งแล้ว ซวยเลย...ดีนะที่มันไม่ยึดบัตรอ่ะ เป็นบ้านเราเครื่องกินบัตรไปแล้วครับพี่น้อง เอิ๊กกส์ ก็เลยกะว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้มาลองใหม่ เพราะวันนี้มันคงไม่ให้แล้ว เออ..ดี แล้วพรุ่งนี้จะได้เอาตังค์ที่เหลือมาฝากด้วย ไม่ง้อฝากในแบงค์ว้อย (ใบฝากมีแต่ภาษาจีน) เพราะเหลือบไปเห็นตู้ฝาก กับตู้อัพบุ๊คด้วย อิอิ ฉลาดเนอะ แต่อิตอนฝากเนี่ย ฝากยังไงก็ไม่รู้ ต้องลอง หึหึ แอบไปดูมา ตรงที่ใส่ตังค์มันไม่ได้เป็นช่อง ที่ใส่ตังค์แบบตู้บ้านเราด้วยดิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 04:15:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เปิดบุ๊คแบงค์หน้าออฟฟิศ ใช้เวลานานกว่าไปตรวจร่างกายต่างเมืองเมื่อวานอีก สุดๆเลย แล้วก็กลับมาทำงานต่อ จนเลิกงาน วันนี้ไม่มีกับข้าวที่บ้านเลย ที่สำคัญ หม้อหุงข้าวเจ๊งไปแล้ว ไม่ใช่เจ๊งดิ อย่างที่บอกอ่ะ หม้อข้างในเทฟร่อนมันร่อนหมดแล้วอ่ะ ขืนใช้หุงข้าวอีก อาจจะได้วิตามินที่ร่างกายไม่พึงประสงค์ที่จะรับติดมาด้วย เลยตัดสินใจว่า หากินตรงตลาดแถวออฟฟิศแล้วกัน เล็งร้านไว้หลายร้านอยู่ แต่พอเดินเข้าไปจริงๆ ร้านที่เล็งไว้(มีรูปเยอะๆ จะได้สั่งง่าย)คนเยอะมาก เอาไงดีวะคับพี่น้อง เดินวนไปวนมา หัวตลาดยันท้ายตลาดอยู่สองรอบได้ ยังคิดไม่ตกว่าจะกินร้านไหนดี เข้าไปแล้วสั่งไม่ถูกว้อยยย แล้วก็เดินกลับมาร้านที่เล็งไว้ตอนแรก คนก็ยังเยอะอยู่ หลายโต๊ะเหมือนกันที่ยังไม่ได้อาหาร แต่ร้านที่ติดกับร้านที่เล็งไว้ก็มีคนพอควร แต่รูปไม่เยอะเท่า "เอาไงดีพี่ เอาร้านนี้มะ??? เสี่ยงเอา" แล้วก็เดินเข้าร้านไป พี่เค้าก็เดินไปดูรูปก่อนเลย ปรากฎว่ารูปส่วนใหญ่มันเป็นกับข้าว ไม่ใช่อาหารจานเดียวอ่ะ ก็เลยต้องกลับมาดูเมนู ดีที่เมนูพอมีรูปอยู่บ้าง พี่เค้าก็ชี้ๆไป เสร็จไปหนึ่งราย ส่วนของตรู...จะกินไรดีวะ พลิกเมนูไปมา แล้วก็ตัดสินใจสุ่ม 555+ ตอนแรกกะจะหมุนตะเกียบแล้ว ถ้าชี้ไปทางไหนก็เอาจานนั้น เอิ๊กกส์ ก็พยายามอ่านเมนู เอ..มันมีตัวไหนคุ้นๆบ้างน้า ที่หัดเขียนมาเมื่อคืน อ้อ...มีอันนี้ น่าจะเป็นเนื้อวัว แล้วก็ชี้ๆไปว่าเอาอันนี้อ่ะ เนื้ออะไรก็ไม่รู้ รู้แต่เป็นเนื้อ คนรับออเดอร์ก็พ่นอะไรมาไม่รู้ อาจจะคิดว่าฟังออก พูดได้มั้ง ก็จะไม่ให้เค้าคิดได้ไงอ่ะ ก็ตรูเล่นทำเป็นอ่านเมนู ทำเหมือนจะอ่านออก 555+ ซักพักอาหารก็มาเสริ์ฟ ไอ้เนื้อๆของเรามันคือ...ราเมงนี่เอง อิอิ ราเมงใส่เนื้อ รสชาติก็โอเคทีเดียว ใส่พริกบ่นจีนไปเท่าไหร่ก็ไม่ยักกะเผ็ด เห่อ เห่อ สรุปมื้อนี้หมดไป 8 หยวน ถ้วยเบ้อเร่อ... ถ้ามาร้านนี้อีกจะได้สุ่มเมนูต่อไป 555+ สนุกดีเหมือนกันวุ้ย สั่งไปโดยที่ไม่รู้ว่าอะไร แต่ตรูกินได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ไม่หวั่น อิอิ ป.ล. ตั้งแต่มายังไม่เจอเนื้อหมาแมว น่าจะรอดจากพวกนี้นะ 55+ กินอิ่มแล้วก็ไปซื้อขนมปัง เผื่อกินพรุ่งนี้เช้าต่อ กลับมาซักผ้า อาบน้ำ แล้วก็ทรงพระบรรทมเช่นเคย หนังสือแตะไปสามหน้า ขยันจริงๆกรู แล้วมันจะพูดจีนได้เมื่อไหร่เนี่ยยยย จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 04:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตาแหกจริงๆ เสินเจิ้นกี่โมงแล้วอ่ะ จากคุณ : ทิดบึม - [ 14 มิ.ย. 52 06:58:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ชีสสสสสสสสสสสสสสสเอ๊ยยยยยยยยยยยยย น้ำปลาเหมยโหย่วยังอ่ะ?????????? โชคดีนะเนี่ย ไปเจอน้ำปลาไทยก่อนเจอน้ำปลาเวียด ตอนไปอบรมที่ปักกิ่ง หลายปีแล้วล่ะ อยากได้น้ำปลานี่แหล่ะ ดันไปเจอเนื้อกหม่ำก่อน............ นอกจากเค็มอย่า่งไร้สติแล้ว กลิ่นม่างยังเหม็นอุบาทว์................ จากคุณ : 190อีสีขาว - [ 14 มิ.ย. 52 07:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 29 dong1 = ทิศ men2 = ประตู รวมกันเป็น "ทิศทวาร" จากคุณ : นายไผ่ - [ 14 มิ.ย. 52 08:40:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เพิ่งอ่านจบ ตกลงอัพทู้นี่ไม่หลับไม่นอนหรือเนี่ยยยยยย กรั่กๆ ถ้าปร้าไปคงได้อดตายแน่ๆ จากคุณ : K-modjung - [ 14 มิ.ย. 52 09:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เฮ่ยน้ำ เคยพิมพ์กระทู้เยอะขนาดนี้มาก่อนหรือเปล่าอะ ขอ bookmark ไว้ก่อน เดี๋ยวกลับมาดู เยอะเหลือหลาย จากคุณ : ลูกตั้งเตะ - [ 14 มิ.ย. 52 10:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 32 #31 ไม่เห็นยาก แค่ copy จาก facebook แล้วก็เอามา paste แค่นั้นเอง อย่าคิดว่าชีสมันขยันสิ...อิอิ แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 10:42:27 จากคุณ : นายไผ่ - [ 14 มิ.ย. 52 10:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขำดี ไว้มาเขียนอีกนะชีสสส ป.ล. โหลด live I hate You ของสามวัีนก่อนมาได้แล้ว ดันทำหายไปอันนึง ทำไงดีวะ จากคุณ : กากีแกมเขียว - [ 14 มิ.ย. 52 10:58:27 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แวะมาอ่านไดอารี่พี่น้ำค่า คิดถึงนะคะ   ปล.......ท่าทางอาหารจีนจะเลี่ยนๆนะคะนี่ -*- จากคุณ : ดาวเคียงดอย - [ 14 มิ.ย. 52 12:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กินแบบนี้ทุกวัน อ้วนแน่แก   ดูแลตัวเองดีๆเด้อ  ^^ จากคุณ : MBA ฮาเฮ - [ 14 มิ.ย. 52 12:33:37 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มาแล้วววๆ เมื่อคืนโพสถึงตีห้า ไม่ไหวแล้วตาจะปิด พอดีเพิ่งรีดผ้า ทำข้าวกลางวันกินเสร็จ ว่างมาโพสต่อแระ #31 ไม่เคยโพสเยอะขนาดนี้เลยว่ะ เหนื่อยค่อดๆ #32 ก๊อปมาแปะแหละ แต่บางคำพันทิปมันห้าม อย่างคำว่า Chip Lost โดนออโต้ดีลีทไป 2 คห.เลย เลยต้องมาสกรีนทุกคำ ทุกตัวอักษรใหม่หมด แล้วแปะใหม่ เอิ๊กกส์ แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 52 13:25:52 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 13:16:02 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แวะมาอ่านที่นี่อีกรอบ เออดีวุ้ยมีรูปประกอบแล้ว ว่างๆก็ถ่ายรูปสาวจีนมาฝากมั่งดิ อยากเห็นว่าสาวจีนเค้าแต่งตัวกันยังไง  เอาวัยรุ่นนะ ไม่เอาแก่ๆ จากคุณ : maezono_no7 - [ 14 มิ.ย. 52 13:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คงมีคนถามบ่อยๆ ว่าเป็นไงมั่ง เลยมาเล่าซะเลย อย่าลืมที่มาเอะขอ ช่วยเตือนอีกที เดี๋ยวพลาด จากคุณ : No.10 - [ 14 มิ.ย. 52 13:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 10th Jun ระหว่างพิมพ์ไป ก็ดู Sassy Girl ภาคจีนไปด้วย อิอิ ช่องจีนนี่ฉายซีรีย์ทีนานมาก สามสี่ตอนได้ มีอยู่ช่องนึง ฉายหนังเกาหลีแทบจะทั้งวันเลย... พักหลังๆนี่เริ่มตื่นสายขึ้นอีก เพราะว่าไม่ต้องลุกมาทำกับข้าว ซื้อขนมปัง เค้ก มากินตอนเช้าเลย ง่ายดี ไม่เสียเวลาด้วย อาบน้ำอาบท่า แต่งตัว กินขนมปังเสร็จ เหลือเวลาอีกนิดหน่อย เลยหยิบหนังสือภาษาจีนมาทบทวนก่อนนิดนึง เช้านี้ต้องแวะแบงค์ก่อน เพราะพี่เค้าต้องไปลองเปลี่ยนรหัสบัตรเอทีเอ็มอีกรอบ ไอ้เราก็เลยได้โอกาสหอบเงินเอาไปฝากด้วยเหมือนกัน (พูดเหมือนมีเยอะ -*-) ไปถึงแบงค์ปุ๊บ ก็ลองของกันเลย ต่างคนต่างไป พี่เค้าก็ไปลองเปลี่ยนรหัส ไอ้เราก็ลองฝากเงิน ดีหน่อย ที่ตู้ฝากเงินมีเวอร์อังกฤษด้วย วิธีการฝากก็เหมือนบ้านเราเลย พอใส่บัตร กดเมนูฝากเงิน มันก็จะเปิดช่องที่ใส่ตังค์มา ก็ใส่ไปตามนั้น ใส่ไปปุ๊บ มันก็จะนับแบงค์ให้ ปรากฎว่ามีอยู่ใบนึงที่มันไม่รับ ใส่ไปอีกรอบก็ไม่รับอีก ก็เลยปล่อยเลยตามเลย ไม่ฝากก็ได้วะ ฝากเสร็จก็ไปอัพบุ๊คต่อ ตู้อัพบุ๊คไม่มีเวอร์อังกฤษเลย ใส่บุ๊คไปปุ๊บ มันไม่ยอมดูดบุ๊ควุ้ย  แต่เนื่องด้วยฉลาดแระเก่ง ฮ่าฮ่า จากการสังเกตคนที่มาอัพบุ๊คเมื่อวาน เค้าจิ้มเมนูแรก อ่ะลองใหม่..ไอ้เราก็จิ้มตาม แล้วยัดบุ๊คไป เออ..ได้ผลเว้ย แต่มันปริ๊นมาแปลกๆ เบี้ยวๆ ไม่ตรงบุ๊คเท่าไหร่ เห่อ เห่อ แต่ยอดตังค์ตรงก็โอเคแระ เสร็จปุ๊บก็เข้าไปทำงานตามปกติ พอพักเที่ยงไปกินข้าวกัน ช่วงนี้ไปกินกะเพื่อนแผนกอื่นด้วย ก็เลยได้คุยนู่นนี่บ้าง สำเนียงบางคนเค้าจี๊นจีน ตรูฟังไม่ออก 555+ แต่ก็ขำๆแก้เขินกันไป แถมได้เรียนภาษาจีนนิดหน่อยด้วย อิอิ มีอยู่ช่วงเค้าคุยเรื่องทักษิณด้วย แต่เค้าเรียกว่า อะไรน้า...ทงชินๆ ไรเนี่ยแหละ ตอนแรกไอ้เราก็เดาไม่ออกเลย จนเพื่อนอีกคนเค้าอธิบายว่า อดีตนายก เลยถึงบางอ้อ... เค้าก็ถามว่า ทักษิณเป็นคนกวางตุ้งด้วยใช่มั้ย ไอ้เราก็ตอบ ไม่รู้เหมือนกัน เอิ๊กกก แหม่ ดังจริงๆ พี่ทักเนี่ย เห่อ เห่อ แล้วก็กลับไปทำงาน จนเลิก ได้เวลาออกผจญภัยยามราตรีอีกแล้ว วันนี้ไม่ทำกับข้าวอีกตามเคย เพราะยังไม่ได้ซื้อหม้อหุงข้าวใหม่ ไม่กล้าเสี่ยงที่จะใช้ตัวที่มีอยู่แล้ว กลัวได้กินสารที่ไม่พึงประสงค์ไปด้วย เห่อ เห่อ แล้วก็กะว่าจะซื้อไปกินบ้าน เพราะจะได้แบ่งกันกิน ไม่งั้นตรูอ้วนตายแน่ (จริงๆอยากจะงดเลยด้วยซ้ำ พุงยังยื่นไม่หายเล้ยย แต่แบบว่าพี่เค้าไม่มีเพื่อนกินอ่ะ ไอ้เราก็เลยต้องกินด้วย เหมือนจะเป็นคนดีเนอะ 55+) เบื่อบะหมี่แล้ว เลยกะหาอะไรที่เป็นข้าวๆกิน แล้วก็เหลือบไปเห็นร้านที่มันขายหมูแดง เป็ดย่าง ขาหมู พี่เค้าก็เลยสั่งไปว่า เอาข้าวหมูแดง(ภาษาจีน ท่องมาอย่างดี) แล้วคนขายก็พ่นอะไรมาอีกแล้วก็ไม่รู้ พี่เค้าทำหน้าเว๋อ ไอ้เราก็มุขเดิม พูดภาษาอังกฤษใส่กลับไป 555+ ไม่งั้นเค้าก็พ่นจีนใส่ต่ออีกอ่ะ มันก็ต้องวิธีเนี๊ยะแหละ อิอิ แล้วก็ถามอีกประมาณว่าเอาใส่กล่องรึป่าว เราก็ชี้ไปตามนั้น แล้าเค้าก็หั่นๆ หมูแดงใส่กล่อง พี่เค้าก็ถามว่า ข้าวอ่ะๆๆ (ภาษาจีนเป็นคำๆไป เอิ๊กกส์) คนขายก็พูดไรมาอีกไม่รู้ 55+ แต่พอเค้าทำเสร็จก็มีมาทั้งหมด 3 กล่อง ได้เวลาสำรวจว่ามีข้าวรึป่าว  ปรากฎว่ามีข้าวเปล่ากล่องนึง หมูแดงแยกต่างหากอีกกล่องนึง แล้วก็น้ำซุปอีกถ้วยนึง กลับมาบ้านแบ่งกินได้ 2 คน อิอิ เพราะเรากินหยั่งแมวดม (ก็บอกแล้วไง ว่าจะลดๆ) หมดไป 9 หยวน แล้วก็แวะซื้อแอปเปิ้ลมาตุน พร้อมกับขนมปังไว้กินตอนเช้า ร้านขนมปังนี่ คนขายมันคงจำหน้าได้แล้วอ่ะ เข้าแทบจะทุกวัน ฮ่าฮ่า วันนี้ก็มีแค่นี้ ไม่ค่อยมีอะไรให้ตื่นเต้นแระ พรุ่งนี้น่าจะมีเน็ตใช้แล้ว ดีใจๆ จะลงแดงตายห่านอยู่แระ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 13:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 11th Jun วันนี้มีเน็ตเล่นแล้ว แต่ว่ามีโมเด็มแค่ตัวเดียว สายแลนแค่สายเดียว แต่อยู่กันสองคน เลยต้องแบ่งๆกันเล่นไปก่อน แล้วเดี๋ยวต้องออกไปซื้อฮับเพิ่มเองอีก แล้วตรูจะบอกเค้าถูกมั้ยหล่ะเนี่ย เห่อ เห่อ แต่ขอบ่นหน่อย เนื่องจากจีนมีเหตุการณ์อะไรก็ไม่รู้ (อยู่นี่แท้ๆ แต่ไม่ได้รับรู้ข่าวสารอะไรเลย เพราะฟังไม่ออก 555+ ปิดหูปิดตามากมายเลยตรู) เลยทำให้ต้องบล๊อคเว็ป community เว็ปเครือข่ายทั้งหมดเลย เลยทำให้เข้า ฮิฮ้า มัลติ ยูทูป เว็ปโหลดต่างๆ ที่ตรูเข้าประจำไม่ได้เลยซักเว็ป เซ็งค่อดๆฮะตอนนี้... กะว่าติดเสร็จแล้วจะได้เล่นอย่างเมามัน เฮ้อ... วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ตื่นมากินขนมปัง กับนมแล้วก็ไปทำงานตามปกติ วันนี้ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นโดยสิ้นเชิง ตอนกลับบ้านวันนี้ฝนดันตกซะอีก ลมแรงมาก พอถึงบ้านเห็นฝนหยุดตกแล้วเลยแวะซื้อน้ำเปล่าเข้าบ้านหน่อย เพราะที่มีอยู่หมดแล้ว ไม่พอกิน แต่วันนี้ต้องแบกเอง เพราะพี่เค้ากลับมาก่อนตั้งแต่บ่ายสาม ต้องมาดูช่างมา Install อินเตอร์เน็ตให้ เดินช็อปคนเดียว แต่เล่นซื้อซะมันเลย ไหนจะนมแพ็คนึง ไหนจะน้ำ (3 ลิตรกว่าเกือบ 4 ลิตร) ขนมอีก 555+ ตอนจ่ายตังค์ก็อีกตามเคย พนักงานถามอะไรก็ไม่รู้ แต่เดาๆว่าน่าจะถามว่าเอาถุงมั้ย เลยส่ายหน้าๆ ไม่เอา ซื้อทำไมถุง แพงวุ้ย ถึงจะถุงละบาทกว่า(0.5 หยวน)เองก็เถอะ เอิ๊กกส์ (ที่นี่เค้าไม่มีถุงพลาสติกให้นะคับ แทบจะทุกร้านเลย ต้องเอาถุงผ้า กระเป๋าไปใส่ของเอง) แล้วยังไม่พอ ข้ามถนนมาก่อนทางเข้าบ้าน มันจะมีร้านขายเต้าหู้แผ่นทอดแบบที่เคยกินวันแรก ปลาหมึกทอดอยู่ เล็งมาหลายวันแระ เลยเอาซะเลยวันนี้ พอเดินเข้าไปหยิบ ก็นึกขึ้นได้ว่าที่นี่เค้าไม่ใส่ถุงกันนี่หว่า ไอ้จะวางเต้าหู้เอย ปลาหมึกเอย ที่หยิบมาเชยชมแล้ว แล้วเดินกลับก็กระไรอยู่ แล้วตรูจะเอามือที่ไหนถึงวะเนี่ย... ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อีกมือถือถังน้ำ ส่วนขนม นม เนย เอาใส่เป้ไว้ อีกมือถือหมึกย่าง เต้าหู้ทอดอีก 3 ไม้ หมดไปอีก 5 หยวน เอิ๊กกส์ ทุลักทุเลดีแท้... มาถึงบ้านเสร็จก็มาทำมาม่าผัดกินตอนเย็น เพราะฝนตกเลยไม่ได้แวะซื้ออะไรเท่าไหร่เลย วันนี้ก็มีแค่นี้แหละ พรุ่งนี้วันศุกร์แล้วววว ดีใจๆ จะได้หยุดซะที เห่อ เห่อ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 13:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 12th Jun เพิ่งจะกลับถึงบ้านเมื่อตะกี้เอง ล่อไปซะ 4 ทุ่มกว่าเลย... วันนี้ตื่นมาก็ไม่มีอะไรมาก อาบน้ำ กินนม กินขนมปังตามปกติ แล้วก็ไปทำงานแบบเคยๆ อ้อ..นิดถึงเรื่องนม คือแบบว่านมที่นี่ไม่มีภาษาอังกฤษเขียนบอกเลยซักกะยี่ห้อเดียว คือต้องเดาล้วนๆ ว่าไอ้ที่ตรูซื้อไปเนี่ยมันเป็นนมแบบไหนว้า..นมจืด นมหวาน นมช๊อคโกแลต ต้องเสี่ยงดวงล้วนๆ ครั้งแรกเดาถูก ซื้อมาเป็นนมจืดธรรมดาตามที่กินปกติ เพราะข้างกล่องมันเขียนว่ามีวิตามิน บลาๆๆ ก็เลยเดาว่า มันคงเป็นนมจืดเป็นแน่ แต่ครั้งที่สอง ลองซื้อยี่ห้อใหม่ อยากลองของว่างั้น... เดินไปเห็นนมยี่ห้ออะไรไม่รู้ มีรูปท่านประธานเจย์(โชว) อยู่ด้วย เลยเดาว่ามันน่าจะเป็นนมเพื่อสุขภาพอะไรประมาณนั้น เพราะนักร้องดังมาโคดสะนาให้ แต่ปรากฎว่าไม่ใช่ฮับ มันดันเป็นนมเปรี้ยวคล้ายๆ บีทาเก้นอ่ะ แต่ก็กินได้แหละ เมื่อวานเลยตัดสินใจซื้อแบบที่ซื้อครั้งแรกมา เพื่อความปลอดภัย 55+ อ่ะต่อ...วันนี้ก็นั่งทำงานไปตามปกติ แต่จู่ๆ ก็เห็นคนที่เป็นคนทำเว็ปคนไทยในจีนออนฯ รีบทักแทบไม่ทันเลย เพราะปกติแล้ว เราชอบออนตอนทำงาน แต่เค้าชอบออนตอนดึกๆ เลยไม่เคยได้คุยกันซักที คลาดกันไปมาตลอด แต่เหมือนดวงมันจะให้เจอคนที่ต้องการเจอในวันที่ต้องการความช่วยเหลือจริงๆ แล้วยิ่งตอนนี้เว็ปคนไทยในจีนเข้าไม่ได้ด้วย รัฐบาลจีนบล๊อคเพราะเหตุจากเหตุการณ์เทียนอันเหมิน (ส่วนยูทูปหลังจากถามพี่เค้าได้ความว่า รัฐบาลไม่ได้บล๊อคจากเหตุการณ์เทียนอันเหมิน แต่จากเหตุการณ์ในทิเบต แม่ม..ไมมันเรื่องเยอะจังฟร่ะ) ไอ้เราก็อยากได้คำแนะนำบางอย่างบ้างจากคนที่อยู่ที่นี่ เลยไม่สามารถติดต่อใครได้เลย พอเห็นพี่เค้าออนปุ๊บ เลยทักปั๊บเลย หุหุ ยิ่งวันนี้อยากไปซื้อฮับอีกตัวด้วย เลยได้ขอคำแนะนำจากเค้าพอดีเลย คุยกันไปมา พี่เค้าบอกว่าเดี๋ยวพาไปซื้อแล้วกัน ใจดีจัง "แหล่มเลย หุหุ เพราะถ้าตรูไปซื้อคงจะคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ๆ" ก็เป็นอันว่าหลังเลิกงานเดี๋ยวแวะไปเจอปืน จริงๆแล้วแพลนไว้ว่า เดี๋ยวเย็นนี้จะแวะตลาด ซื้อของตุนไว้ทำกินเสาร์ทิตย์แผนทุกอย่างเลยเป็นอันต้องแคนเซิลไป เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่ายๆ ค่อยเดินไปหาซื้อก็ได้ วันนี้รู้สึกว่าผ่านไปเร็วมาก เพราะงานตรูเยอะขึ้น 555+ พอทำงานเสร็จก็รีบดิ่งไปหน้า ม.เซินเจิ้นเลย เพราะพี่เค้าเรียนแล้วก็อยู่หอแถวนั้น ไอ้เราก็นั่งรถผ่านทุกวันอยู่แล้ว รู้อยู่ว่าต้องลงตรงไหน ก็สบายไป แล้วพี่เค้าก็พาไปซื้อ Swiching Hub มีช่วยต่อราคาให้ด้วย ใจดีจริงๆเลย โฮะโฮะ พี่เค้าบอกว่า เวลามาซื้อต้องบอกว่าเป็นนักเรียน ตังค์ไม่ค่อยมี แล้วเค้าจะลดให้ ซื้อเสร็จแล้วก็พอไปกินร้านอาหารเกาหลีต่อ... เพิ่งจะเคยกินครั้งแรกเนี่ยแหละ จริงๆแล้วอาหารเกาหลีมันก็คล้ายๆ อาหารไทยดีนะ ที่สำคัญ รสชาตดีกว่าอาหารจีนฝั่งนี้เยอะ เอิ๊กกกส์ ที่ร้านเปิดเพลง 2AM, SJ, SNSD, 8ight บลาๆๆ แต่ไม่เห็นได้ยิน 2pM เลย กินไปคุยไป เรื่อยเปื่อย อีกซักพักก็มีเพื่อนสองคนตามมาสมทบ อีกคนเป็นคนไทยเรียนภาษาจีนที่ ม.เซินเจิ้นเหมือนกัน อีกคนทั้งเรียนภาษา แล้วก็เรียนป.ตรีต่อ จบแล้วก็ทำงานที่นี่ต่ออีก อยู่มาได้จะ 7 ปีแล้ว เสียดายที่พี่คนที่ทำเว็ป กับคนที่เรียนภาษาที่นี่อีกคนจะกลับเดือนหน้าแล้ว... "ตรูมา...เค้ากลับ เอ๊ะ ยังไงฟร่ะ" ตรูน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ 555+ เสวนากันเสร็จก็กลับถึงบ้านเนี่ยแหละ เดี๋ยวต้องเอาผ้าไปปั่นไว้อีก พรุ่งนี้จะได้ตื่นสายได้หน่อย พรุ่งนี้ว่าจะไปหาซื้อหม้อหุงข้าวใหม่ พี่คนไทยที่เพิ่งเจอเค้าบอกว่า ยอมซื้อของแพงหน่อยแต่ดีเลยดีกว่าซื้อของโลคอล เค้าเจอมาเหมือนกัน..หม้อไม่ทันดำ แม่มเจ๊งแล้ว วันนี้ก็มีแค่นี้แหละ จบข่าว... จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 13:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 13th Jun เช้านี้ตื่นเช้าอีกตามเคย ถึงว่าจะเป็นวันหยุดก็เหอะ สงสัยจะเคยชิน เลยตื่นมาดูดคลิป 2pM ซะเลย เอิ๊กกส์ เข้า 2pM-online ได้แล้วววว ระหว่างดูดไฟล์ ก็เอาผ้าออกจากเครื่องมาตากไปด้วยในเวลาเดียวกัน ดูดเสร็จ ตากเสร็จก็อาบน้ำอาบท่า กินซาลาเปา (ซาลาเปาแทบจะเป็นอาหารหลักตอนเช้าไปแล้วอ่ะ มันง่ายดี) แล้วก็มากวาดบ้าน ถูบ้านต่อ วันนี้ร้อนมากๆอ่ะ ตอนกวาดบ้าน ถูบ้านนี่ เหงื่อแตกซิกเลย ผมที่เพิ่งสระนี่เต็มไปด้วยเหงื่อ -*- ทำนู่นทำนี่กันเสร็จก็มานั่งคุยกันว่าวันนี้จะไปซื้อหม้อหุงเข้า เตารีดใหม่ที่ไหนดี (สรุปเตารีดก็ต้องซื้อใหม่ เพราะทนกับตัวที่ซื้อมาก่อนหน้าไม่ไหวแล้วจริงๆ ใช้ยากเหลือเกิน แถมทำให้ปวดหลังอีกต่างหาก) ตอนแรกว่าจะไป Citic Plaza เพราะอยากไป Jusco กัน ได้ข่าวว่าของไทยที่นี่จะเยอะ แต่ search ตามเน็ตแล้ว อยู่ไกลแฮะ เลยตลาดตงเหมินไปอีก สุดสายรถไฟฟ้าใต้ดินเลย ก็เลยเปลี่ยนแผนมาเป็นคาร์ฟูแทน แล้วมันอยู่ตรงไหนหล่ะ???? พี่เค้าบอกว่าวันก่อนนู่น ตอนที่กลับบ้านมาดูช่างเซ็ทเน็ต เค้ากลับมากับ HR ที่ออฟฟิศ แล้วมันผ่านคาร์ฟูร์ด้วย มันไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ "อ่ะๆ ได้ๆ เดี๋ยวลอง Search ข้อมูลดูก่อนว่าอยู่พิกัดไหน" หาไปหามาก็เจอจนได้ แถวนั้นเค้าเรียก Coastal City มีทั้งคาร์ฟูร์ ทั้งจัสโก้อยู่ติดกันเลย แถมมีรถเมล์จากหน้าบ้านถึงด้วย แหล่มเลย จะได้ไม่ต้องไปจัสโก้ที่ Louhu มันไกลเกิน แล้วก็ออกเดินทาง กว่าจะออกจากบ้านก็ปาไปบ่ายโมงครึ่งแล้วอ่ะ หิวมากมาย แต่เดี๋ยวไปหาเอาดาบหน้า แล้วก็นั่งรถเมล์สาย 80 จากบ้านไป บอกกระเป๋าว่าไปสนามหลวง เอ้ยมะช่าย.... ไม่ใช่ 80 ที่เมืองไทยซะหน่อยหนองแขม-สนามหลวง บอกว่าไป เจียเล่อฝู (คาร์ฟูร์ คำนี้จำมาตั้งแต่อยู่กรุงเทพฯแล้ว 55+) พอบอกไป กระเป๋าก็บอกอะไรกลับมาก็ไม่รู้ บลาๆๆ แต่ก็ติ๊ดบัตรรถเมล์ไป ตรูก็งง...เอิ๊กกกส์ นั่งไปๆๆๆ สายตาก็พลันไปเห็นป้าย Coastal City มันไม่ได้อยู่ริมถนนที่รถเมล์สายนี้อ่านอ่ะ มันต้องเดินลึกเข้าไปอีก "ป๊าดดดด เลยแล้วเว้ยเห้ยยยยยยย" มันไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่นี่หว่า คุ้นๆ เหมือนวันแรกเคยเดินมาแถวๆนี้ด้วย เลยต้องลงป้ายหน้า แล้วเดินไป ดีที่มันเดินทะลุจากทางป้ายนั้นได้เหมือนกัน แต่ไกลกว่าป้ายที่เลยมานิดหน่อย (เซินเจิ้นเป็นเมืองใหม่ ที่วางฝังเมืองมาค่อนข้างดี ถนนเค้าจะทำเป็นบล๊อคๆๆๆ สามารถเดาทางได้สบาย) พอเดินไปถึง อลังอีกแล้ว ที่นี่มันจะอลังอะไรนักหนาวะ แวะร้านขายเครื่องไฟฟ้าร้านแรกก่อนเลย ร้านซันนิ่งไรเนี่ยแหละ แต่ของแพงมากกกกก... ที่รู้เพราะสืบราคาแถวบ้านมาคร่าวๆบ้างแล้ว เลยไปเดินดูที่อื่นก่อน แต่ที่สำคัญ ตอนนี้ตรูหิวมากกก.. เดินไปถึงจัสโก้ ชั้นแรกก็มีร้านอาหารเยอะเหมือนกัน ทั้งญี่ปุ่น ฝรั่ง บลาๆๆ อ้อ มีเซเว่นด้วย อิอิ แต่เราไม่กิน มานแพง 55+ พี่เค้าบอก ไปลองหาฟู๊ดคอร์ดดีกว่า ท่าทางจะถูกกว่า เลยเดินลองไปดูที่ชั้นใต้ดินดู ปรากฎว่ามีจริงๆ แล้วก็ไปด้อมๆ มองๆ ดูพฤติกรรมชาวบ้านว่าเค้าซื้อกันยังไงหว่า ได้ความว่า สั่งอาหารก่อน แล้วพนักงานเค้าจะจดใบออเดอร์มา เราก็เอาใบออเดอร์นั่นไปจ่ายตังค์ที่เค้าเตอร์ก่อน รู้คร่าวๆแค่นี้ ที่เหลือค่อยว่ากัน เห่อ เห่อ อืม..แล้วจะกินร้านไหนดี ร้านแรกท่าทางจะสั่งยาก ร้านที่สองดูเมนูแล้วมีแต่เป็นกับข้าว ไม่มีอาหารจานเดียว ที่เป็นอาหารจานเดียวก็จะมีแต่บะหมี่(กรูเบื่อ) พอมาร้านที่สาม เออ...ร้านนี้ดีหน่อย มีเป็นเซ็ทเลย ข้าวพร้อมน้ำ เอาร้านนี้แล้วกันวะ..เมนูมีรูปด้วย อย่างน้อยก็จิ้มๆ เอาเนี่ยแหละ แล้วก็ต่างคนต่างสั่งกันไป คนละจาน ระหว่างสั่งพนักงานก็พ่นอะไรมาอีกก็ไม่รู้ กรูมีน..เค้าก็มึน ภาษาอังกฤษเค้าก็ไม่ได้เลยยย จริงๆแถวนี้เห็นฝรั่งเดินกันหลายคนอยู่ น่าจะเป็นบางเน้อ... เหมือนกับถามว่าจะเอาน้ำอะไร ประมาณนี้อ่ะ เค้าบอกอะไรมาตรูก็พยักหน้าหมดอ่ะ เอิ๊กกส์ ในเซ็ทที่โชว์มันเป็นข้าวกับกาแฟ พอสั่งเสร็จก็ได้ใบออเดอร์มาแระ มาจ่ายตังค์ก่อน แล้วก็เอาใบเสร็จมายื่นที่ร้านอาหารอีกเที่ยว เค้าก็จะบอกว่าให้รอเรียกตามคิว (มันจะมีจอ แล้วก็ประกาศบอกว่า คิวไหนๆ แบบเวลาเราไปแบงค์บ้านเราอ่ะ) อันนี้พอจะเข้าใจที่เค้าพูดตามสัญชาตญาณ เลยพยักหน้าหงึกๆ ไป แล้วก็นั่งรอ ระหว่างนั่งรอก็คุยกัน "เฮ้อ..ทำไมจะกินอะไรทีมันลำบากขนาดนี้ฟร่ะ ต้องกินอะไรๆตามที่เค้าทำให้ใช่มะเนี่ย "   มื้อนี้หมดไป 18 หยวน เกือบร้อยแหนะ แพงมากกก...สำหรับอาหารฟาสฟู๊ด แล้วไอ้ที่คุยๆแบบไม่รู้เรื่องว่าจะเอาน้ำอะไรในเซ็ทนี้ ปรากฎว่าที่ได้มาเป็นชามะนาว เอิ๊กกส์ แต่ก็กินได้แหละ แถมเป็นอาหารจีนที่เผ็ดที่สุดเท่าที่เคยกินมาด้วย หมูผัดพริก หนักทั้งพริก ทั้งพริกไทย สุดๆ กินเสร็จก็เดินดูของใน Jusco ก่อน ของเยอะดีนะ แต่แพงว่ะ เห่อ เห่อ เน้นขายแต่ของแบรนด์ๆ เลยข้ามไปเดินคาร์ฟูร์ก่อน... ระหว่างทางไปคาร์ฟูร์ ก็เดินผ่านห้างอีกห้าง คั่นจัสโก้แค่ลานจอดรถ เรียกว่าห้าง Coastal City ป่าวไม่แน่ใจ อารมณ์เหมือนไปเดินเซ็นทรัลเลย แต่ Jusco ที่นี่อารมณ์เหมือนไปเดิน The Mall อ่ะ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 13:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แล้วคาร์ฟูร์มันอยู่ไหนฟร่ะ... เลยถามประชาสัมพันธ์ห้าง พอดีเค้าพอพูดอังกฤษได้ เลยบอกทางมา เราก็เดินๆๆ จนไปเจอคาร์ฟูร์ อืม..คาร์ฟูร์ของเยอะกว่า Wallmart เยอะเลย โดยเฉพาะผัก เนื้อสด อาหาร ผักกับพวกเนื้อๆ ที่นี่สดมากอ่ะ น่ากินดี ราคาอาหารสดค่อนข้างจะถูกกว่าด้วย ชอบของสดที่นี่มากกก ถูกใจแม่ครัวอย่างเรา 55+ แต่สินค้าบางอย่างก็ราคาพอๆกัน หรืออาจจะแพงกว่านิดหน่อย เมื่อเทียบกับ Wallmart และแล้วก็ได้หม้อหุงข้าวจากคาร์ฟูร์เนี่ยแหละ ที่ซื้อมาเป็นยี่ห้อหอยเอ้อ เอ้ย..Haier จริงๆมันก็มียี่ห้อโลคอลยี่ห้อนึงน่าใช้เหมือนกัน ท่าทางจะเป็นแบรนด์ชั้นนำของจีน ทุกห้างต้องมียี่ห้อนี้ขาย แต่แบบว่า มันเข็ดแล้วอ่ะ เห่อ เห่อ ได้หม้อเสร็จแล้ว ขาดอีกอย่างที่ยังหาไม่ได้ นั่นคือกะทิ ลองมองหาแทบทั้งคาร์ฟูร์แล้วยังไม่เจอ เลยลองถามพนักงาน แล้วจะถามยังไงหล่ะ??? Taking Dict คับๆ อุตส่าห์เอาติดมาด้วย กดคำว่ากะทิ แล้วก็ยื่นให้พนักงาน พนักงานดันพาไปชั้นที่เป็นน้ำมะพร้าว -*- สงสัยประเทศนี่จะไม่รู้จักกะทิจริงๆ หมดหวังแล้ววันนี้ แต่..ระหว่างเดินจะไปจ่ายตังค์ ตาเหลือบไปเห็น Coconut Powder "ว๊ากกกกกก...เจอแล้วๆๆ ตื่นเต้นๆๆๆ" มันอยู่ในโซนของอิมพอร์ต มีไทย เกาหลี ญี่ปุ่น สิงคโปร์ ตอนแรกก็เดินผ่านมาแล้วนะ แต่ไม่ทันมอง ชั้นนั้นทั้งชั้นเป็นของนำเข้าจากไทยหมดเลย มีทั้งน้ำปลา พริกแกงสำเร็จรูปแบบซองๆ ซอสพริกศรีราชาก็มี แต่เป็นขวดเล็ก ขวดละตั้งร้อยนึง ตอนแรกจะเอามา เห็นราคาแล้วเอาวางไว้ที่เดิมนั่นแหละ 55+ ภาระกิจลับเฉพาะวันนี้ก็ได้ทำสำเร็จไปแล้ว โฮ่โฮ่โฮ่ แต่จริงๆแล้ว ไอ้กะทิผงเนี่ย ใช้ไม่เป็นเหมือนกันว่ะ เอิ๊กกส์ แต่ยังไงก็ซื้อมาลองดูซักตั้ง เสร็จจากคาร์ฟูก็ไปแวะจัสโก้อีกรอบเพื่อไปซื้อปลั๊กเพิ่ม เพราะอยากเอาที่แบบมีแบรนด์หน่อย จะได้ใช้นานๆ แล้วไม่ช็อต เอิ๊กกส์ แล้วก็กลับบ้าน ทั้งๆที่ยังไม่ได้เตารีดใหม่ เพราะว่าราคาแพงว่าแถวบ้าน กลับบ้านมาก็ประเดิมหุงข้าวหม้อใหม่เลย แล้วก็ออกไปซื้อเตารีด พร้อมของกินตุนไว้อีกรอบ (ตะลอนทัวร์ Again & Again วันนี้) แวะไปซื้อเตารีดก่อน.. ไปที่ร้าน Sundan ร้านนี้คล้ายกับร้านซันนิ่งไรนั่น ที่แวะไปดูตอนแรกแหละ ขายเครื่องใช้ไฟฟ้าทุกประเภท แต่ราคาเตารีดที่นี่ รุ่นที่เล็งไว้ถูกว่าทั้งซันนิ่ง วอลมาร์ท คาร์ฟูร์ เสร็จแล้วก็แบกเตารีดมาแวะร้านเจ๊โชว์ห่วยอีก แทบจะเข้าร้านนี้ทุกอาทิตย์แล้วอ่ะ จนทั้งเถ้าแก่ ทั้งเจ๊ ทั้งลูกน้องทักกันเกรียว Hellooo เวลาเดินเข้าร้าน 555+ น่ารักกันดีนะร้านนี้ พอดีพี่เค้าอยากได้ฟูกสำหรับเล่นโยคะ ที่ร้านเจ๊ก็มีด้วย มีทุกอย่างจริงๆ ซื้อเสร็จ ก็ต่อนิดหน่อยพอเป็นพิธี ต่อมาได้ 10 บาท  มากี่ทีๆ ก็ลดให้ 10 บาท(2 หยวน) ตลอดเลยเนี่ยเถ้าแก่ หุหุ แล้วก็วกกลับมา Wallmart มาซื้อของสดไว้ทำอาหารค่ำนี้ กับพรุ่งนี้ทั้งวัน แล้วก็ที่รองรีดผ้าด้วย ขากลับไอ้เราก็แบกที่รองรีดตัวเบิ้ง กับเตารีด ส่วนพี่เค้าก็แบกของสด กับน้ำอีกแกลลอน เหตุจากความงกตอนแรก หึหึ เป็นไงหล่ะ อันที่จริงที่ซื้อเตารีดแบบตอนแรกเพราะอันนั้นมันถูกสุดในวอลมาร์ทแล้ว(ตอนนั้นยังโง่ ยังไม่ได้ไปเดินสำรวจที่อื่น) และก็ไม่ต้องแบกที่รองรีดด้วย แต่ดันใช้ไม่สะดวกซะนี่ เลยต้องซื้อใหม่ทั้งเตารีด ทั้งที่รองรีด ของบอกว่าที่รองรีดที่นี่ ราคาเท่ากับเตารีดเลย T-T (นอกเรื่อง...เมื่อวานคุยกันนักเรียนไทยว่าเคยไปตลาดสดกันบ้างรึป่าว แล้วซื้อของกันยังไง ส่วนใหญ่เค้าจะบอกว่า ชีวิตคนที่นี่อยู่กับซุปเปอร์ เพราะตลาดสดหายากมาก ส่วนตัวเค้าอยู่มาปีครึ่งยังไม่เคยไปตลาดสดเลย เลยไม่รู้ว่าซื้อของตลาดสดยังไงด้วยซ้ำ แต่ไอ้เรานี่ไปลองมาแล้วกับตลาดสดแถวออฟฟิศ ช่างกล้า 555+) วันนี้เป็นวันที่สุดๆอีกวันเลย เมื่อยขามั่กๆ แต่ก็ยังไม่เท่าวันแรก... กลับมาบ้านก็มาทำกับข้าว ผัดคะน้า แครอทใส่หมูสับ แล้วก็หมูแดดเดียวที่ซื้อมาจากคาร์ฟูร์ ไม่ได้ทำเลิศหรูอะไรมื้อนี้ เพราะพี่เค้าบ่นหิวแล้ว 55+ ฟ้าแรงมากเลยคืนนี้ ฝนตกหนักมาก เสียงระบบกันขโมยที่ติดรถดังกันระนาวเลย ป.ล. หลังจากซื้อ Swiching Hub มา มันไม่ได้ช่วยให้ตรูใช้เน็ตสะดวกขึ้นเลย เพราะ Login พร้อมกัน 2 เครื่องไม่ได้ เลยต้องแบ่งๆกันใช้ไปก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยหาทริกมาเซ็ทใหม่ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 14:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 44 จากรูปแล้ว ไฮโซโคตร ๆ ถือว่าไปอยู่กลางเมืองเลยนะเธอ จากคุณ : นายไผ่ - [ 14 มิ.ย. 52 16:45:48 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไปอยู่ได้ไม่นานแต่คุณชีสก็ปรับตัวได้เร็วดีนะครับ ตอนที่ผมมาที่นี่ครั้งแรกกว่าจะนั่งรถไปไหนมาไหนเองได้ก็ใช้เวลาเกือบเดือนเลย จากคุณ : อยากให้กลับไปเป็นเหมือนวันวาน - [ 14 มิ.ย. 52 17:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 46 โอ้ๆๆๆ น่าไปเที่ยวจริงๆ จากคุณ : supernont - [ 14 มิ.ย. 52 17:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 47 #45 อาจจะเป็นเพราะวัฒนธรรม การใช้ชีวิตที่ค่อนข้างจะคล้ายๆกันอ่ะคับ เลยทำให้ปรับตัวง่าย จริงๆแทบไม่ต้องปรับตัวเลยด้วยซ้ำ ยกเว้นเรื่องภาษา 555+ ถ้าให้ชีสไปอยู่ตะวันออกกลาง ไม่แน่อาจจะต้องใช้เวลาปรับตัวนานว่าคุณอยากฯด้วยซ้ำ ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 14th Jun วันนี้ไม่มีไรมากอ่ะ อยู่บ้านทั้งวัน ไม่ได้ออกไปไหนเลย ตื่นมาก็ปาไป 10 โมงครึ่งแล้ว เพราะอยู่รีวิวถึงตีห้า ตื่นมาก็อาบน้ำอาบท่า กินข้าว รีดผ้า รีดเสร็จก็ไปทำอาหารกลางวัน เมื่อวานซื้อเส้นหมี่ที่คาร์ฟูร์มา เลยกะว่าจะทำราดหน้าเส้นหมี่ แต่ที่ไหนได้ พอเอามาแช่น้ำ มันดันกลายเป็นวุ้นเส้น!!! เหตุเพราะอ่านไม่ออก แล้วรูปร่างภายนอกมันแพ็คมาเหมือนเส้นหมี่บ้านเราอ่ะ -*- แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ตั้งใจว่าจะทำราดหน้า ก็ทำเป็นราดหน้าวุ้นเส้นเลยแล้วกันวะ แล้วพี่เค้าก็เอาคะน้าไปแช่ ช่วยเตรียมทำกับข้าว ซักพัก พี่เดินมาบอก "น้ำๆ สงสัยพี่แช่นานไปอ่ะ คะน้าช้ำหมดเลย" ไอ้เราก็หยิบมาดู แล้วก็คิด "ผักที่นี่เค้าแช่น้ำนานแล้ว มันดูดน้ำหรอวะ แปลกๆ" แล้วพี่เค้าก็บอก "งั้นใส่ผักกาดแทนได้ป่ะ เดี๋ยวพี่เอาไปล้างให้" "อ่อ..ได้ๆ" ซักพักเดินมาอีกแล้ว "เห้ยน้ำ... ทำไมผักมันเป็นงี้อ่ะ หรือว่าเป็นเพราะพี่เอามันไปแช่ฟรีซวะ เกี่ยวป่ะ" "o_O เกี่ยวเดะเพ่ เอาไปแช่ฟรีซทามม้ายยยย มันช้ำหม๊ดดด" ไอ้เราก็งงตอนแรก ว่าทำไมผักบ้านเมืองนี้มันแช่น้ำนานแล้วดูดน้ำวะ กระจ่างเลยตรู สรุป..ทิ้งหมดเลย คะน้า ผักกาด 3 หัว T-T เลยบอกไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวทำก๋วยเตี๋ยวหมูสับแทน ใส่แค่แครอท มะเขือ หอมใหญ่ ก็เลยได้มื้อกลางวันตามนั้น... กินเสร็จก็มานั่งโพสเพิ่มเนี่ยแหละ แล้วก็ไปอ่านหนังสืออีกนิดหน่อย อ่านไปได้แป้บเดียว ง่วงแสรดดด... เลยแอบงีบไปอีกแป้บ เอิ๊กกส์ แล้วก็ได้เวลาอาหารเย็นอีกแล้ว ทำ 3 อย่างตามรูปเลย เดจาวูผัดบล๊อคเคอรี่ แกงจืดเต้าหู้หลอดวุ้นเส้น (วุ้นเส้นมันเหลือ) แล้วก็ไข่เจียว วันนี้ก็มีแค่นี้อ่ะ ไม่มีไรให้ตื่นเต้นเลย รู้สึกตรูจะรีวิวหนักไอ้ตรงของกินอ่ะ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 19:15:59 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อันนี้เป็นบัตรที่บอก ยื่นให้กระเป๋ารถเมล์สแกน เหมือนสแกนบาร์โคดตอนซื้อของในห้างเลย บัตรนี้เรียกว่า Shenzhen Tong ใช้ได้กับทั้งรถเมล์แล้วก็รถไฟใต้ดินเลย เรทราคาเวลาขึ้นรถเมล์ก็จะถูกลงกว่าจ่ายตังค์ธรรมดา วันที่ไปตงเหมินก็เห็นคนใช้บัตรนี้กัน แต่วันนั้นไม่แน่ใจว่าใช้ได้จริงรึป่าว ป๊อดๆเลยซื้อตั๋วตามตู้แทนเพื่อความชัวร์ พอมาถามเพื่อนที่ออฟฟิศ เค้าบอกใช้ได้เหมือนกัน อืม..สะดวกดีแฮะ เวลาเติมเงินก็ไปเติมที่ 7-11 เอา แต่ได้คำแนะนำจากนักเรียนไทยมาว่า อย่าเติมทีเยอะๆ เพราะเวลาทำบัตรหายจะเสียดาย จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 19:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านจาก Facebook ไปก่อนล่ะ จากคุณ : 9ho - [ 14 มิ.ย. 52 20:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ชีสแกสร้างภาพชิมินี่ ห้องแกสะอาดเชียว ช่วงนี้ไปเที่ยวเกาหลีอยู่เหมือนกัน ยังไม่มีกำหนดกลับ อเมริกา แมนเชสเตอร์ ไปปงไม่ไปมันแล้ว งานนี้ไปเกาหลีแทน จากคุณ : Nookheng - [ 14 มิ.ย. 52 20:55:53 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ที่จีนอาจจะหาผู้ชายดูยาก แต่อยู่เมืองไทยหาผู้ชายดูง่ายนะแก จากคุณ : Nookheng - [ 14 มิ.ย. 52 20:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ชีสๆ แวะมาบอก มะคืนมีผู้ชายคนนึงเค้าบอกว่า "จะไปตามน้ำ" อิอิ ม่ายเชื่อไปถามพยานเลยยยย --> พี่ต้น พี่แบงค์ พี่ไผ่ นนนี่ และน้องเอิง จากคุณ : Mrs.Del - [ 14 มิ.ย. 52 21:22:04 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สนุกดีอ่ะ เขียนมาเรื่อยๆนะชีส (สั่งเค้าอีกแน่ะคนเรา) ชอบตรงรูปประกอบด้วย อิอิ จากคุณ : piscespair - [ 14 มิ.ย. 52 21:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เข้ามาอ่านต่อ จากคุณ : กากีแกมเขียว - [ 14 มิ.ย. 52 22:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 55 #50 เพิ่งมาอยู่แป้บเดียวเว้ย ของยังไม่เยอะ 55+ แต่ห้องตรูอ่ะ เสื้อผ้าแขวนกลางห้างเลย เพราะไม่มีที่ รกจะตาย เอิ๊กกกส์ เรื่องผู้ชาย ยังพอหากล้อมแกล้มไปได้ ไม่ถึงกะอดอยาก #51 สั่งน้ำแล้วมันไม่มาส่งหรอ ถึงต้องไปตาม #53 จะพยายามเอามาลงตอนค่ำๆของทุกวันนะ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 14 มิ.ย. 52 23:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 56 โหย ชีส ห้องน่าอยู่มาก ๆ อะ ขอไปอยู่ด้วยได้ป่าว คริ ๆ จากคุณ : IrisGiRL - [ 14 มิ.ย. 52 23:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เชื่อมะ ข้อความยาวพรืดๆๆๆ เลื่อนลงเรื่อยๆ กลับเจอประโยคแรก ผู้ชายไทยมีน้ำใจมากๆ จากคุณ : มากมายในหนึ่งคืน - [ 15 มิ.ย. 52 02:26:16 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สุดยอดมากๆ ขยันเขียนโคตรๆอะน้ำ ตอนตูไปนะเขียนได้สามวัน หลังจากนั้นไม่ได้เขียน มัวแต่ไปฟิตเนส ดูก้นฝรั่ง 555 จากคุณ : Dr.เต่า - [ 15 มิ.ย. 52 09:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 59 โห ยาวโคตร ตาลาย @_@ เด๋วมาอ่านอีกที จากคุณ : petrified - [ 15 มิ.ย. 52 12:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60                                                                                           ชีสเก่งง่ะ    อัพทุกวันนะ   ชอบเจือกเรื่องชาวบ้าน  เอิ๊กกกกกกก   จากคุณ : Plakud04 - [ 15 มิ.ย. 52 13:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 61 หนุกดีว่ะชีสสส เออ จะว่าไปก็พึ่งนึกได้นะเนี่ยว่าแกเขียน / โพสอะไรยาว ๆ ขนาดนี้เป็นครั้งแรก สนุกดี ๆ เห็นครัวแล้วอยากทำกับข้าวแฮะ จากคุณ : BabyRed - [ 15 มิ.ย. 52 17:51:58 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 15th Jun วันนี้ยิ่งไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นใหญ่เลย... เช้าตื่นมา แล้วก็ไปทำงานปกติ กินซาลาเปาใส้ถั่วแดงเป็นอาหารเช้าเช่นเคย ทำงานๆๆๆๆๆ เสร็จก็กลับบ้าน วันนี้กะว่าจะไปแวะซื้อข้าวหน้าเป็ดกินกัน ซื้อร้านเดิมกับร้านที่เคยซื้อข้าวหมูแดงเมื่ออาทิตย์ก่อน แต่ตอนที่ไปอาทิตย์ก่อนค่อนข้างลำบากกว่านิดนึง ส่วนวันนี้พร้อม... อิอิ เพราะว่าตอนบ่ายๆ มีพี่คนไทยในเซินเจิ้นที่เจอกันเมื่อวันพฤหัสทักเอ็มมา ถามเรื่องเอกสารการทำเวิร์คเพอร์มิต เพราะพี่เค้าอยู่มาเจ็ดปี ยังไม่ได้ทำเวิร์คเพอร์มิตเลย แล้วช่วงนี้รู้สึกว่าตำรวจจะเข้มงวดขึ้น เข้ามาตรวจในออฟฟิศเค้าบ่อยๆ แล้วมาถามเราว่าใช้เอกสารอะไรบ้าง ก็บอกไปได้แค่คร่าวๆ เพราะส่วนใหญ่ HR เป็นคนจัดการให้หมด แล้วก็ถามพี่เค้าไปว่า ข้าวหน้าเป็ดเรียกว่าอะไร เย็นนี้กะว่าจะไปซื้อกิน เค้าก็ตอบมาว่า "shao ya fan" โอเชๆ ทั้งจด ทั้งเมมเลยตรู อิอิ เสร็จแน่เย็นนี้... พอเลิกงานปุ๊บ ก็เดินดิ่งไปอย่างมั่นใจฮะวันนี้ พอไปถึงก็บอกว่า Shao ya fan yi ke ข้าวหน้าเป็ดกล่องนึงคับพี่น้อง...พร้อมกับทำมือชี้ไปที่เป็ดย่างเพื่อความชัวร์อีกรอบ แล้วก็ได้มาตามนั้นแบบไม่ต้องมาใบ้กันมากเลยวันนี้ หมดไป 9 หยวน กินได้ 2 คน อิอิ ประหยัดมากกก..ไม่ใช่ไรหรอก มื้อเย็นไม่อยากกินเยอะ แล้วก็ที่รู้ๆอยู่ ซื้อข้างนอกตะละที จานนึงกินได้สองคนอ่ะ กินคนเดียวไม่เคยหมดซักที ทั้งๆที่ตอนอยู่เมืองไทย มาเห๊อะๆ มาเท่าไหร่ตรูแหลกได้หมดอ่ะ ซื้อข้าวเสร็จก็ไปหาซื้อขนมปังไว้กินตอนเช้า เปลี่ยนมั่งๆ เบื่อซาลาเปาแล้ว ร้านนี้เดินผ่านทุกวัน ซื้อก็แทบจะทุกวันเหมือนกัน ขนมปังก็น่ากินดี ชิ้นละ 2-2.5 หยวน คุณภาพก็ใช้ได้เลย...ไม่เหมือนขนมปังตามร้านข้างทางในเมืองไทย 10 บาทนี่เจอแต่แป้งแบบแข็งๆ... นม เนย เครื่อง หายไปไหนหมดไม่รู้ ซื้อเสร็จก็กลับบ้าน มาแวะห้างประจำต่อ วอลมาร์ทนั่นเอง แบกน้ำกลับไปอีกแกลลอน คาดว่าอีกไม่นานคงไม่ต้องแบกน้ำจากวอลมาร์ทแล้ว เพราะวันนี้ HR โทรมาบอกว่าติดต่อน้ำดื่มมาให้แล้ว วันนี้ก็เท่านี้แหละ เห้ย..ห้าทุ่มแล้วหรอเนี่ย ง่วงแหล่วๆ... มัวแต่นั่งเซ็ทเน็ตเวิร์คที่ไม่เวิร์คซะที เซ็ง.. สงกะสัยจะได้เสียตังค์ค่าไวเลสอีกรอบ เฮ้อ...รอเงินเดือนตรูออกก่อนนะน้องไวเลส แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 52 23:31:19 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 15 มิ.ย. 52 22:11:42 ]

ความคิดเห็นที่ 63 นับถือคนที่อ่านหมดจริงๆ เป็นเราเราก็ไม่อ่านวะ ยาวเกิน ตาลาย 555+ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 15 มิ.ย. 52 22:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 64 แกได้อ้วนเป็นซาลาเปาแน่ชีส เล่นกินทุกเช้าเลย ปล.เพิ่งรู้ว่าข้าวหน้าเป็ดเรียกว่า โจวหยุนฟะ หลงคิดว่าเป็นชื่อดาราอยู่ตั้งนาน จากคุณ : 9ho - [ 16 มิ.ย. 52 00:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ลงชื่อก่อน ว่าคิดถึง น้ำ เเต่เดวว่างๆมาอ่านอีกที ยาวเกิ๊น..!! จากคุณ : เมสตาย่า & เวเซอร์ - [ 16 มิ.ย. 52 08:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ทุกทีอ่านใน facebook มร่างงง ตัวเล็กนิดนึง ไม่สงสารคนแก่เลย มาที่นี่ค่อยยังชั่วหน่อย จากคุณ : Mrs.Del - [ 16 มิ.ย. 52 08:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 67 #64 ไม่ใช่โจวหยุนฟะพี่ต้น   เค้าอ่านว่า เซายาฟั่น ตะหากก จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 16 มิ.ย. 52 11:48:47 ]

ความคิดเห็นที่ 68 น้ำ ที่พักน่าอยู่จังเลย ดูดี สะอาดดีค่ะ ^ ^ จากคุณ : takachan - [ 16 มิ.ย. 52 13:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 69 นี่แหล่ะที่มา ชิมไปบ่นไป จากคุณ : Batty_Bounce - [ 16 มิ.ย. 52 14:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 16th Jun วันนี้ก็เหมือนๆกับเมื่อวานนั่นแหละ ตื่นนอน ไปทำงาน เลิกงาน จบข่าว จะมีตื่นเต้นก็แค่อิตอนซื้อข้าวเย็นกิน (อีกแล้ว) เนี่ยแหละ ก่อนออกจากออฟฟิศก็คุยกันว่าวันนี้จะกินไรดีอ่ะ คุยกันไปมา ได้ข้อสรุปว่า ลองกินร้านอาหารตามสั่งข้างทางกันดีกว่า (ช่างกล้า ) คือแบบว่า ตอนมาเดินตลาดข้างออฟฟิศช่วงแรกๆ ก็อยากกินร้านอาหารตามสั่งเนี่ยแหละ แต่ว่า...ตรูสั่งไม่ถูก T-T แต่จนถึงวันนี้วิทยายุทธ(พี่เค้านะ ไม่ใช่ตรู) แข็งขึ้น ท่องศัพท์มาอย่างดี (เน้นท่องแต่พวกของกิน ) เลยอยากลองวิชาซะหน่อย ส่วนเราเป็นแค่คนฟังธงว่าจะซื้อร้านไหนดี เอิ๊กกส์ช่วยได้เยอะเลยตรู อิอิ เดินๆๆๆไป ก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านร้านหนึ่ง อืม..ร้านนี้คนเยอะดีแฮะ ท่าทางจะใช้ได้ แล้วก็ได้เวลาลองวิชา พี่เค้าก็พูดว่า "เชาฟั่นๆ (ข้าวผัดๆ) จีโร่ๆ (ไก่ๆ)" เจ๊คนขาย พ่นอะไรกลับมาไม่รู้ มึนตามสภาพอีกแล้ว (เจือกกระแดะกินนักนี่) แล้วพวกเราก็ทำท่ามีนๆไป จนเค้ารู้ว่าไม่ใช่คนจีน แต่พอรู้ว่าไม่ใช่คนจีน ไม่ใช่ว่าการสื่อสารจะดีขึ้นนะ ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเหมือนเดิม ยังสติลพ่นจีนใส่ตรูอยู่ เอิ๊กกส์ แล้วเจ๊ก็พูดอะไรมาก็ไม่รู้ แต่มีอยู่คำเดียวที่ฟังทันคือ เหมยโหย่ (คำนี้อีกแล้ว ฮ่าฮ่า) เราก็เลยเดาไปว่า "อ้อ...พี่ๆ เค้าไม่มีไก่ๆ" แล้วเจ๊แกก็พ่ออะไรออกมาอีกไม่รู้ พังออกแต่ 4 หยวน 5 หยวน เราก็เลยเหลือบไปมองเมนู อ้อ..มันมีสองราคา แล้วไงอ่ะ... ไอ้คำในกระดาน มันไม่เห็นมีตัวอักษรเดียวกะคำว่า เชาฟั่นในหนังสือเลย อ่านออกแต่หมูกะเนื้อ แค่สองคำ 555+ เจ๊แกก็พยายามพูดจีนใส่อีกนะ แต่รู้สึกว่าแกจะพูดแบบช้าๆ เน้นๆ แต่...ตรูก็ยังฟังไม่ออกอยู่ดีแหละเจ๊เอ้ย ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ กลับไป แต่จนแล้วจนรอด เถ้าแก่ก็ผัดข้าวผัดให้ แต่ว่าใส่หมูให้แทน หมดไป 5 หยวน กล่องอย่างเป้งอ่ะ กินได้ 2 คน (ประหยัดอิ๊บอ๋าย) รสชาติก็คล้ายๆ ข้าวผัดตามร้านอาหารตามสั่งบ้านเราเลย หร่อยๆ แต่พอดีเป็นร้อนในเต็มปากเลย เลยกินแบบกล้ำกลืนฝืนทน เจ็บทั้งลิ้น เจ็บทั้งปาก ไม่รู้จะเป็นอะไรหลายๆที่ T-T เหตุเพราะกินน้ำน้อยมาก ปกติเป็นคนกินแต่น้ำเย็น แต่พอมาที่นี่ ที่ออฟฟิศก็มีตู้ทำน้ำเย็นนะ แต่แม่มเย็นตรงไหนวะเนี่ยยย...ทีช่องน้ำร้อนนี่ร้อนฉ่าเลย แต่ก็เข้าใจว่าเค้าเป็นแบบนี้กันจริงๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปร้านตามสั่งร้านนี้อีก เจ้าของร้านจะได้จำได้ เผื่อเวลาสั่งจะได้ง่ายขึ้น เห่อ เห่อ กลับบ้านมาก็มากินข้าว นั่งเซ็ทเน็ตเวิร์ค เซ็ทอยู่สองชั่วโมง เซ็ทจนจะอ้วกเป็นไวเลสแล้ว ทำไงก็ไม่ได้ซักที ยิ่งฉลาดๆอยู่ด้วยตรู เรื่องไอทีเนี่ย เฮ้อ...เสียเวลาจริงๆ ไปละ นอนละ.... วันนี้ถ่ายรูปตลาดมาด้วย กะว่าจะเอามาลงของวันนี้ซะหน่อย แต่ดันเซ็ทคอมจนไม่มีอารมณ์เอารูปลงแระ ติดไว้ก่อน แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 52 23:30:55 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 16 มิ.ย. 52 22:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 71 น้ำ เหนื่อยจนเบลอแน่ๆ พิม Jun เป็น Jul มา 2 วันแระ อิอิ แอบแซว ^ ^ จากคุณ : takachan - [ 16 มิ.ย. 52 22:56:16 ]

ความคิดเห็นที่ 72 มัวแต่กินจนเบลอ อ้วนแน่ๆๆๆๆ จากคุณ : 9ho - [ 16 มิ.ย. 52 23:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขยันจังวุ้ย เมื่อไหร่ผมจะขยันได้หยั่งงี้มั่งเนี่ย..................... จากคุณ : 190อีสีขาว - [ 17 มิ.ย. 52 07:52:50 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เหนื่อยแล้วกิน กินแล้วนอน นอนแล้วอ้วน   ออกกำลังกายมั่งเว่ยเฮ่ย จากคุณ : maezono_no7 - [ 17 มิ.ย. 52 11:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ของวันนี้ไปไหน จากคุณ : 9ho - [ 17 มิ.ย. 52 22:42:20 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 17th Jun วันนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรเหมือนเดิม ตื่นไปทำงานตามปกติ บัตร SZ Tong ตังค์ใกล้หมดแล้ว ตอนแรกกะว่าจะแวะเติมที่เซเว่นหน้าออฟฟิศตอนเช้า แต่กลัวเข้างานสาย เพราะวันนี้ออกสายไปสิบนาที เลยแว้ปออกมาเติมตอนพักเที่ยงแทน เพิ่งเข้าเซเว่นที่นี่เป็นครั้งแรก มีอาหารสดขายด้วย พวกลูกชิ้นลวก ผักลวกอะไรแบบนี้ แล้วก็มีโต๊ะให้นั่งกินในเซเว่นเลย (จริงๆมันก็เป็นปกติของเซเว่นประเทศอื่น นอกจากเมืองไทย ใช่มะ??) ตอนเติมก็ไม่มีปัญหาอะไร แค่ยื่นบัตรไป แล้วก็ยื่นตังค์ เป็นอันรู้กัน โดยไม่ต้องใช้ภาษาใบ้แต่อย่างใด แล้วก็เลิกงาน... อย่างที่บอกไปเมื่อวาน มื้อเย็นนี้จะไปร้านเดิม พอเดินไปถึงหน้าร้านเท่านั้นแหละ ทั้งเถ้าแก่ทั้งเจ๊ยิ้มมาเลย ฮ่าฮ่า แล้วก็บอกไปว่าเอาก๋วยเตี๋ยวผัด แล้วก็เอามือชี้ที่เส้นใหญ่ เพราะมันจะมีหลายเส้นให้เลือก ทั้งเส้นหมี่เหลือง ทั้งเส้นหมี่แบบบ้านเรา เส้นใหญ่ แล้วก็เส้นคล้ายๆอูด้งอ่ะ แล้วก็สั่งข้าวผัดเพิ่มอีกกล่องนึง เพราะพี่เค้าจะเก็บไว้กินตอนเช้า แล้วเถ้าแก่ก็พ่นอะไรมาก็ไม่รู้ ฟังไม่ทัน T-T จนเจ๊แกช่วยพูดอีกที แต่พูดแบบช้าๆ ไอ้เราก็จับใจความได้ว่า จะเอาแบบธรรมดา 4 หยวน หรือพิเศษ 5 หยวน (เก่งมะ อิอิ) ก็สั่งแบบพิเศษไป เพราะกินกันสองคน แต่..ปรากฎว่า เถ้าแก่นึกว่าเราจะเปลี่ยนจากก๋วยเตี๋ยวเป็นข้าวผัด เลยทำข้าวผัดให้กล่องเดียว เลยต้องมีการสั่งเพิ่มอีกที เอิ๊กกส์ ทำท่าใบ้กันไปพอสมควร รสชาติก๋วยเตี๋ยวผัด ก็คล้ายๆ ผัดซีอิ๊วบ้านเราเลยอ่ะ รสชาติที่คุ้นเคย เห่อ เห่อ นี่รูปร้านที่ซื้อข้าวเมื่อวานกับวันนี้ ข้างๆร้านก็จะมีร้านที่ขายลูกชิ้นลวก ผักลวก อยากลองอยู่เหมือนกัน คงอีกไม่นานนี้ เสียอย่าง ร้านพวกนี้มันไม่มีถุงใส่ให้อ่ะ คือซื้อเสร็จก็ต้องเดินกินกันเลย จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 17 มิ.ย. 52 23:00:10 ]

ความคิดเห็นที่ 77 โห พี่ต้นมารอหยั่งงี้เลยหรอ นี่ก็รูปร่างหน้าตาของข้าวผัดกับผัดซีอิ๊ว เป็นอะไรที่คุ้นเคยดีว่ะ เอิ๊กกส์ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 17 มิ.ย. 52 23:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 78 นี่ก็สภาพตลาดแบบท้ายๆตลาดแล้ว แต่ว่าเป็นส่วนที่ต้องเดินผ่านทุกวันเลย ร้านข้าวที่ซื้อก็อยู่ทางนี้เหมือนกัน จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 17 มิ.ย. 52 23:04:31 ]

ความคิดเห็นที่ 79 นี่ก็ร้านเค้ก ขนมปัง ที่แทบจะเป็นลูกค้าขาประจำไปแล้ว เพราะเดินเข้าแม่มทุกวันเลย ที่เดินเข้าทุกวันเพราะขนมปังเค้าทำวันต่อวัน เก็บไว้ได้ไม่นาน ก็เลยต้องซื้อแบบวันต่อวัน วันนี้ก็มีแค่นี้หล่ะคับ... อ้อ..ข่าวล่าวันนี้ HR บอกว่าทำ Work Permit ให้ไม่มัน เลยต้องโดนขับไล่ออกนอกประเทศคืนนึง เลยต้องข้ามไปฮ่องกงวันพุธ-พฤหัส 1 คืน เสียดาย ต้องไปวันธรรมดา อดเที่ยวเลย T-T แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 23:17:10 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 17 มิ.ย. 52 23:06:10 ]

ความคิดเห็นที่ 80 #77 หน้าตาคุ้นเคยมาก จากคุณ : 9ho - [ 17 มิ.ย. 52 23:43:45 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ขยันทำงานดีจริงๆเลย//555 ปล.คุณชีสต้องไปทำงานที่นั่นกี่ปีอะครับ จากคุณ : อยากให้กลับไปเป็นเหมือนวันวาน - [ 17 มิ.ย. 52 23:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 82 78#ลิ้นจี่ใช้มั้ยอะกิโลละ6หยวนก็ไม่แพงนะ รสชาติเหมือนของไทยเรามั้ยเนี่ย จากคุณ : อยากให้กลับไปเป็นเหมือนวันวาน - [ 17 มิ.ย. 52 23:51:24 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สัญญาฉบับแรก 2 ปีอ่ะคับ..แต่อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ ใช่แล้ว ลิ้นจี่ที่นี่มีขายเยอะมาก หาได้ตามข้างถนนทั่วๆไป เพราะรู้สึกที่นี่จะปลูกเองได้ แต่ก็ไม่ใหญ่เท่าจักรพรรดิบ้านเรานะ รสชาติก็โอเคเลย (มีคนอื่นในออฟฟิศมาแจกให้กิน) เม็ดเล็กดี เนื้อเยอะ แต่วันนี้อยากกินฝรั่ง ไปเดินๆหาดู ลูกเล็กมาก แถมโลละเกือบ 40 ไม่รู้ว่าเนื้อข้างในจะเหมือนกันป่าว ยังไม่กล้าซื้อมาลอง จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 18 มิ.ย. 52 00:20:41 ]

ความคิดเห็นที่ 84 อ่านมา มีแต่ กินๆ นอนๆ จากคุณ : Dr.เต่า - [ 18 มิ.ย. 52 10:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 85 #79 ข้ามไปก้ไม่ต้องทำงานไง....ได้หยุดไปด้วย จากคุณ : เมสตาย่า & เวเซอร์ - [ 18 มิ.ย. 52 16:17:07 ]

ความคิดเห็นที่ 86 พี่ชีสกินอย่างเดียวเลย กินเผื่อเอิงบ้างนะคะ จากคุณ : เจ้าหญิงเท็ดดี้แบร์ - [ 19 มิ.ย. 52 15:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 87 แหะ แหะ เขียนไว้แต่ขี้เกียจอัพไป 2 วัน วันนี้เลยมารวดเดียว 3 ฉบับ ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 18th Jun วันนี้ก็เดิมๆ ไม่มีอะไรมาก มารีวิวของกินตอนเย็นเหมือนเดิม กะว่าจะเปลี่ยนชื่อเป็น รีวิวมื้อค่ำในเซินเจิ้นแทนแระ หุหุ ก็ไปทำงานตามปกติ แต่วันนี้กว่าจะได้เลิกงานก็ล่อปาเข้าไปหกโมงครึ่งเลย ช้ากว่าทุกวันตั้งแต่ทำงานที่นี่มา พอออกมาจากออฟฟิศ ก็เดินไปตลาดเหมือนเดิม แต่วันนี้เปลี่ยนทางเดินเข้าตลาดนิดหน่อย เดินย้อนมาเข้าทางต้นๆตลาดเลย ข้ามถนนๆจากออฟฟิศมาก็เจอร้านอาหาร คล้ายๆร้านแบบ Mc KFC อะไรเทือกๆนั้นอ่ะ ขายอาหารจานด่วน จ่ายตังค์ที่เคาเตอร์ก่อนแล้วก็นั่งรอเค้าเรียกคิว อะไรประมาณนั้น ราคาก็สิบหยวนอัพๆ มีที่แพงหน่อยก็พวกสเต็ก จานด่วนเค้ามันมีอาหารทุกอย่างอ่ะ ทั้งโจ๊ก ทั้งข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง บะหมี่ บลาๆๆๆ แต่ดูในร้านแล้ว หาที่นั่งยากแฮะ ก็เลยตัดสินใจเดินออกมา แล้วก็เดินผ่านร้านล๊อตเตอรี่ พี่เค้าอยากซื้อ ก็ซุ่มๆ ดูอยู่ซักพัก แต่ก็เดินออก เพราะซื้อไม่เป็น ฮ่าฮ่า มันไม่เหมือนแผงๆบ้านเราอ่ะ อยากได้เลขอะไรก็จิ้มเอา ดึงๆ เอาจากแผงได้เลย นี่มันเหมือนหวยใต้ดินมากกว่าอ่ะ จากการสังเกตุรอบนอกคือ ต้องไปเลือกเลขก่อน แล้วก็บอกคนขายให้คีย์เลขลงไปในคอม แล้วเค้าก็จะปริ๊นซ์สลิปล๊อตเตอรี่ออกมาให้ อะไรประมาณนั้นอ่ะ แล้วก็เดินไปหาข้าวเย็นกินต่อ วันนี้หิวโคดๆอ่ะ ไม่รู้เปงไง เอิ๊กกส์ เดินผ่านร้านอาหารตามสั่งก็แล้ว...อยากกินนะ ไปด้อมๆมองๆ ด้วย เจ้าของร้านก็เรียก แต่สั่งอย่างอื่นไม่เป็นนอกจากข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยวผัด เห่อ เห่อ ใจก็อยากกินข้าวราดอะไรแบบนี้บ้างอ่ะ เหนื่อยใจจริงๆ เวลาจะกินอะไรตะละที เฮ้อ... เดินเลยมาหน่อย มีร้านก๋วยเตี๋ยว..ก็ไปด้อมๆมองๆอีก ดูว่าคนอื่นเค้าซื้อกันยังไง แล้วก็ลังเลๆ จะเอาไงดีวะ พี่เค้าก็บอก "ลองมะๆ" "เออ..ลองก็ลอง ตรูจะสั่งรู้เรื่องมั้ยเนี่ย" แต่ก็ผิดคาดแฮะ ซื้อง่ายกว่าปกติซะอีก ปฎิบัติการชี้อย่างเดียวก็รู้เรื่องแล้ว หน้าร้านเค้าก็จะมีผักเสียบไม้หลากหลายชนิด ผักบุ้ง ผักกาด ถั่วงอก สาหร่าย เห็ดต่างๆ บลาๆๆ ก็เลือกใส่ตระกร้าไป แล้วเค้าก็จะเอาผักไปลวก ปฎิบัติการต่อไปคือชี้เส้น ฮ่าฮ่า ว่าจะเอาเส้นแบบไหน บะหมี่เหลือง เส้นหมี่ เส้นอูด้ง เส้นใหญ่ อะไรก็ว่าไป เสร็จแล้วก็เลือกเครื่องต่อ เค้าจะมีหม้อใหญ่ๆ ต้มพวกลูกชิ้น เต้าหู้ ไส้กรอก ไว้ในน้ำแกงพิเศษอีกหม้อ ก็เลือกกันไปว่าจะใส่เครื่องอะไรบ้าง ก็เป็นอันเสร็จ แล้วเค้าก็ถามว่ากินที่นี่หรือยังไง ไอ้เราก็พร้อมใจกันชี้ไปที่โต๊ะ มื้อนี้ชี้อย่างเดียว เอิ๊กกส์ เสร็จแล้วก็หน้าตาเป็นแบบนี้ อันบนของเรา อันล่างของพี่เค้า จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 20:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 88 แต่กรุณาสังเกตชาม นึกว่าชามข้าวหมา ฮ่าฮ่า สงสัยเค้าคงขี้เกียจล้างอ่ะ เลยเอาถุงพลาสติกมาหุ้มไว้ คุณภาพชีวิตกรูT-T แต่ก็กิน ฮ่าฮ่า ถ้าอยากกินครั้งหน้า สงสัยต้องพกปิ่นโตมาเอง หรือไม่ก็หิ้วกลับบ้านเอา ถ้าไม่นับพลาสติกที่ห่อชาม ก๋วยเตี๋ยวอร่อยเลยแหละ คล้ายๆก๋วยเตี๋ยวต้มยำอ่ะ แต่รสชาติไม่เหมือนบ้านเราหรอกนะ แล้วก็เผ็ดกว่าด้วย อย่างแซบ หมดไป 5 หยวน ไม่ได้ถ่ายรูปหน้าร้านมาเลย ตอนที่ยื่นสั่งอยู่ก็กะจะถ่ายมาแหละ แต่ว่ามือถือมันเป็นหอยหลอดอะไรก็ไม่รู้ ไม่ยอมเข้าโหมดกล้องให้ สงสัยเปิดแล้วลืมปิด เปิดทิ้งไว้นาน กว่าจะกินเสร็จแสงก็หมดแระ ก็เลยอดถ่ายมา กินเสร็จจะไปหาน้ำกินต่อ เพราะมันเผ็ดมากกก แล้วที่ร้านไม่มีน้ำให้กินด้วย แล้วก็เดินผ่านร้านเบเกอรี่อยู่ร้านนึง มีน้ำคล้ายๆ ชานมไข่มุขขาย ที่สำคัญมีรูปด้วย อิอิ ก็เลยเดินเข้าไป พอไปถึงเคาเตอร์ปุ๊บ บร๊ะเจ้า...เมนูภาษาจีนหมดเลย เอาไงดีวะเนี่ย พี่เค้าก็เลือกกินแบบที่มันมีรูปหน้าเคาเตอร์อ่ะ ง่ายดี 55 เป็นชาเขียวปั่น ใส่ถั่วแดงด้วย ก็ชี้ๆไป คนขายก็พอจะรู้แระว่าไม่ใช่คนจีน เค้าก็บอกว่า ไอแคนสปีคอิงลิชอะลิตเติ้ล....(ลิตเติ้ลมากๆคับพี่น้อง ขอโบก) อย่างน้อยก็พูดได้หล่ะวะ นิดหน่อยก็ยังดี ที่พี่เค้าสั่งก็ทำเสร็จไปแระ มาตาตรูบ้าง อยากกินไข่มุขอ่ะ "เราเห็นนะว่าท่านมี อิอิ" เห็นว่าพูดอังกฤษได้ ก็เลยพูดกลับไป เอามิลล์ทีใส่ไอ้เนี่ย ทำท่าชี้ๆไป คนขายบอกไม่มี อ่าว...แล้วเมิงขายอะไรหล่ะนั่น นี่พื้นสุดๆแล้วนะ แล้วก็พูดใหม่ เอาชาอ่ะ เน้นคำว่าชาคำเดียวเลย ไม่พูดมิลล์แระ แล้วก็ใส่ไอ้เนี่ย พร้อมทำท่าชี้ๆไปที่ไข่มุขอีกรอบ... เค้าก็จะถามกลับมาว่า ใส่อะไรเพิ่มรึป่าว แต่เค้านึกคำไม่ออก นั่งนึกกันอยู่นานเลย แล้วก็ถามว่า จะใส่แอปเปิ้ล พีช อะไรมั้ย (ไม่รู้เราเข้าใจถูกป่าว) เราก็บอกว่าโนๆๆๆ แล้วเค้าก็ไปทำชานมใส่ไข่มุขมาให้ (ไอ้ที่ตรูสั่งไปครั้งแรกมันก็คือไอ้ที่ทำมาให้เนี่ยแหล๊ะ เล่นส่ะงงเลย) ระหว่างทำเค้าก็ถามว่า พูดจีนได้มั้ย ชวนคุยได้ ฮ่าฮ่า ทำเสร็จก็จ่ายตังค์ หมดไปคนละ 4 หยวน เกือบเท่าค่าข้าวเลยนะนั่น พอจะออกมา เจ้าของร้านเค้าจะพูดว่า มาใหม่นะ แต่เค้านึกเป็นภาษาอังกฤษไม่ออกอีกแล้ว แต่เค้าก็พยายามนึกนะ จนนึกออกอ่ะ ลุ้นแทบแย่ เอิ๊กกส์ แล้วก็แวะซื้อของนู่นนี่อีกนิดนึง เสร็จแล้วก็กลับบ้าน มาออน Skype คุยกับที่บ้านแป้บนึง ที่บ้านบ่นใหญ่เลย รอมาตั้งหลายวัน เป็น ลูกที่ดีมากเลยตรู เป็นอาทิตย์ได้แล้วมั้งที่ไม่ได้คุย พอดีวันนี้แอบชิ่งใช้เน็ตก่อน ไม่งั้นกว่าจะได้คิวใช้ก็ 5 ทุ่มประจำ (ไม่ไหวแระ ต้องซื้อไวเลสแระๆๆๆ บ่นงี้แม่มทุกวันเลยตรู ฮ่าฮ่า) แล้วก็มาอ่านหนังสือ ติดลมจนถึงดึกเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องเตรียมตุนกับข้าวไว้ทำกินเสาร์ อาทิตย์อีกแล้ว วันศุกร์แว้ว... จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 20:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 19th Jun เยส...วันศุกร์แล้วว้อย ดีใจๆ วันนี้เป็นวันครบรองสามอาทิตย์ของการใช้ชีวิตที่นี่ ก็ไปทำงานตามปกติ วันนี้ยุ่งโคดๆ ไม่รู้จะนัดกันสอนงานตรูรึไง กะลังเรียนอยู่กะอีกคน อีกคนก็จะสอนบ้าง งานเดิมที่ต้องดูอยู่วันนี้ก็ดันเจือกเยอะอีก เช้าทั้งเช้าไม่ได้แตะน้ำเลยซักอึก ไม่ได้ฉี่เลยซักแหมะ สุดๆ คับ พอตกบ่าย เจ้านายเดินมาบอกว่า จะขอเปลี่ยนอีเมล์ เพราะชื่อไทยมันยาวเกินไป คนอื่นเค้าจำไม่ได้กัน ซะงั้นอ่ะ!!! ตรูใช้มาเป็นปีๆ ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเล้ยย... โปรไฟล์ในเมล์ก็เลยกลายเป็นชื่อเล่น แล้วก็นามสกุลแทน  ขำดีว่ะ แปลกๆ เห่อ เห่อ เพราะปกติคนจีนเค้าจะมีชื่ออังกฤษกัน แล้วก็ตามด้วยนามสกุล มันก็เลยจำง่าย พอเลิกงานก็ไปหาอะไรกินที่ตลาดเหมือนเดิม แล้ววันนี้ก็ต้องซื้อของตุนไว้กินเสาร์ทิตย์ด้วย ก่อนอื่นหาอะไรกินก่อน เดินผ่านร้านนู่นนี่นี่นั่น ส่วนใหญ่เจอแต่ร้านบะหมี่ (ตรูเบื่ออ่ะ) เดินมาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ร้านข้าวหมูแดง ข้าวหน้าเป็ด ร้านนี้จริงๆก็เดินผ่านทุกวัน ซึ่งเป็นคนละร้านกับที่เคยซื้อข้าวหมูแดง ข้าวหน้าเป็ดคราวก่อน และก็นั่งจุ้มปุ๊กในร้าน เมนูเป็นภาษาจีนเหมือนเดิม แระไม่มีรูปอีกต่างหาก พี่เค้าก็สั่ง ข้าวหมูแดงไป เพราะท่องมาเท่านี้อ่ะ หรือว่าอยากกินด้วยก็ไม่รู้นะ เอิ๊กกส์ ส่วนเรา จริงๆอยากกินข้าวมันไก่อ่ะ แต่ดูเมนูแล้วทำไมไม่เห็นมันมีคำว่าไก่เลยวะ เห็นอยู่เมนูนึง เป็นคำว่าไก่ แต่ตั้ง18 หยวน กลัวว่าจะเป็นไก่สับเป็นตัวๆมา พี่เค้าบอกว่าลองสั่งว่า จี ยา ฟั่นดูดิ อ่ะลองๆ พอพูดไปปุ๊บ ของรับออเดอร์งง แล้วเค้าก็ชี้มาที่เมนู พูดอะไรก็ไม่รู้ ไอ้เราก็เออๆ เอาเมนูที่เค้าชี้มาก็ได้..จัดมา 1 ที่ อยู่ที่นี่เลือกกินไม่ได้ฮะ อยากอะไรก็ต้องอด เพราะว่าสั่งไม่เป็น มีปัญญากินแค่ตามที่เค้าทำมาให้ ทำอะไรมา ตรูก็ต้องกิน ฟังดูน่าอนาถเนอะ อิอิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 20:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 90 แป้บนึงก็มาเสริ์ฟแระ น้ำซุป น้ำชา ข้าวเปล่า (เยอะมาก) แล้วก็แต่น แต๊นนนน ไอ้ที่สั่งไปนั่งไม่ใช่ไก่ที่อยากกิน แต่เป็น....หมูกรอบ อิอิ ไม่เป็นไร ไอ้ชีสกินได้อยู่แล้ว หมูกรอบก็ชอบเหมือนกัน (มีอะไรที่เมิงไม่ชอบมั่งวะเนี่ย) แยกมาต่างหากอีกจานนึงเลย หมดไป 10 หยวน ก็ถือว่าปริมาณสมกันดี อิ่มโคดๆเลยมื้อนี้ เพราะข้าวเค้าเยอะมากกก กินเสร็จก็แวะดูผลไม้ เพราะที่บ้านหมดแระ เกลี้ยงเลย เดินเข้าเดินออกอยู่หลายร้าน ผลไม้ก็เหมือนๆกัน คือ แอปเปิ้ล สาลี่ องุ่น กล้วย ลูกท้อ ลูกท้อ ลูกท้อ แระก็ลูกท้อ มันจะมีหลายแบบทำไมก็ไม่รู้ ไอ้ลูกท้อเนี่ย ทั้งสีเขียว สีดำ ลูกเล็กบ้าง ลูกใหญ่บ้าง แต่กินมะเปง เอิ๊กกส์ แต่ยังไงเดี๋ยวก็ต้องแอบลองซะหน่อย แอปเปิ้ลก็เบื่อ สาลี่ก็เบื่อ เลยได้ซื้อฝรั่งมาลองกินดู สามลูกเล็กๆ หมดไป 3.6 หยวน เสร็จแล้วก็ซื้อขนมปังเจ้าเดิม ซื้อผักมาตุนด้วย แอบแปลกใจเล็กๆตอนจ่ายตังค์ ซื้อทั้งถั่วฝักยาวกำนึง กะหล่ำปรีลูกนึงเล็ก ถั่วงอก กระเทียม ขึ้นช่าย ต้นหอม หลายอย่างเลย หมดไปแค่ 5.5 หยวน กินได้หลายมื้อมากมายอ่ะ น่าจะได้ประมาณ 4 มื้อ นี่ถ้าทำกินเองได้ทุกมื้อนี่คงมีตังค์เก็บเหลือเฟือ ฮ่าฮ่า หลังจากซื้อเสร็จก็เดินสำรวจคลาดเพิ่มนิดหน่อย ตรงที่ไกลออกไปอีกที่ยังไม่เคยเดิน เห็นร้านติ่มซำร้านนึง คนเยอะดีแฮะ น่ากินด้วย เล็งไว้แระ อิอิ แล้วก็กลับบ้าน มาอ่านหนังสือต่อเหมือนเดิม ฟิตๆๆๆ จะได้พูดได้ อ่านเมนูอาหารออกกะเค้าซักที ปรากฎว่าอ่านจนหลับคาโซฟาเลย ขยันจริงๆ กรู ดูหน้าดิ อย่างเซ็ง ต้องฝืนกิน จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 20:58:40 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 20th Jun HR ที่ออฟฟิศบอกว่า เจ้าของบ้านเค้าพร้อมล่ามจะมาดูที่บ้านวันนี้ ไอ้เราก็เลยบอกไปว่านัดให้เค้ามาก่อนเที่ยงแล้วกัน เพราะไม่รู้จะออกไปไหนกันรึป่าว เห็น HR บอกว่าที่ต้องเข้ามาดูเพราะว่า เค้ากลัวว่าเราจะเช่าห้องไปทำอะไรอย่างอื่นรึป่าว แหม่...นึกว่าตรูเช่าบ้านไว้ ถ่ายหนังโป๊รึไงวะ รอไปทำความสะอาดบ้านไป จนเที่ยงครึ่งแล้วก็ยังไม่มีผู้ได๋มา แล้วก็ได้เวลาอาหารกลางวันแล้วด้วย ก็เลยตัดสินใจทำกับข้าวกินดีกว่า ไม่ต้องรอมานแระ ไอ้เจ้าของบ้านเนี่ย แล้วก็ถึงเวลารีวิวอาหารกัน อิอิ มื้อนี้เป็นแพนงหมู กับแกงจืดเต้าหู้ใส่กวยเล้ง (เหมือนจะเดจาวู) ต้องรีบกินกวยเล้งก่อน เพราะเริ่มเน่าบ้างแล้ว มื้อนี้ได้ลองใช้กระทิผงทำอาหารด้วย แปลกๆอ่ะ กะอะไรก็ไม่ถูก ไม่เคยใช้วุ้ย... ทำมาก็พอแหลกล่ายอ่ะ ไม่ได้อร่อยอะไร จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 92 กินเสร็จ ก็นั่งๆนอนๆ หนังสือก็ไม่ได้อ่าน ขี้เกียจหว่ะ เอิ๊กกส์ พอตกบ่ายก็คุยๆกันว่า ไปเดินอีกฝั่งถนนแถวบ้านดีกว่า เพราะยังไม่เคยเดินกันเลย พอถึงประมาณบ่ายสี่โมงก็ออกไปเดินเล่นกัน ข้ามไปฝั่งตรงข้าม เดินผ่านห้าง Garden City ไป ก็เจอร้านขายอุปกรณ์กีฬา มีทุกอย่างที่เป็นกีฬาเลย แต่ก็ไม่ได้เดินเข้าไป ดูแต่รอบนอก เลยจากร้านกีฬานี้ไปก็ไม่มีอะไรแล้ว ก็เดินย้อนกลับ มาถนนอีกฝั่ง เดินไปเรื่อยๆ ก็เจอตึกๆนึง ขายแต่เสื้อผ้า สาวๆมานี่ต้องชอบแน่ๆ ขายพวกชุดเดรส ชุดทำงานแบบหรูๆหน่อย มีดีไซน์หน่อย แล้วขายอย่างงี้ทั้งตึกฮะ แล้วไม่ใช่แค่ตึกเดียว ตึกที่ติดๆกันแถวนั้นก็ขายแบบนี้หมดเลย แต่ตึกอื่นนี่เงียบอย่างกะป่าช้า มันขายได้ไงฟร่ะ แบบว่าไม่กล้าเดินเข้าไปอ่ะ แล้วสภาพภายนอกก็ไม่ได้ดีอะไรด้วย เหมือนกับข้างบนตึกมันเป็นโรงงานเย็บ ใครอยากซื้อส่งก็ซื้อได้ด้วย อะไรแบบนั้น เพิ่งรู้ว่าแถวบ้านตรูก็มีแหล่งเสื้อผ้าก็วันนี้แหละ แล้วก็เดินย้อนกลับ แล้วก็ข้ามถนนไปอีกฝั่ง เดินครบทั้ง 4 บล๊อค 4 แยกเลยวันนี้ [จากรูป] เน้ๆๆ..หลังบ้านเรามีภูเขาด้วยนะ แต่มองจากห้องไม่เห็นโดนตึกบังมิดเลย อ่านต่อ คห. 102 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 52 00:30:02 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 94 นี่ฮะ กับข้าวเมื้อตะกี้ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:28:08 ]

ความคิดเห็นที่ 95 จนทุกวันนี้ก็ยังสงสัยอยู่ ตกลงว่ามันเป็นมอไซต์หรือจักรยานกันแน่ เพราะมันที่ที่ปั่น แต่เค้าไม่ปั่นกันอ่ะ แล้วก็ขี่เหมือนมอไซต์เลย แต่ไม่ใช้น้ำมัน หรือว่ามันใช้แรงคนถีบชาร์ตไฟก่อนฟร่ะ ต้องไปถามให้รู้แน่... จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 96 นี่ร้านที่กินก๋วยเตี๋ยวผสมเมลามีนเมื่อ 2 วันก่อน จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:34:35 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ที่บอกไป เผื่อใครนึกภาพไม่ออก วันนี้เดินได้ครบ 4 จตุรัสเลย เอิ๊กกส์ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ไปแระ สุนทรีย์ๆ กระป๋องละ 3.5 หยวนเอง ลองกินก่อนคนละครึ่งกระป๋อง รสชาติก็โอเคเลย จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 20 มิ.ย. 52 21:41:29 ]

ความคิดเห็นที่ 100 -100- จากคุณ : อยากให้กลับไปเป็นเหมือนวันวาน - [ 20 มิ.ย. 52 22:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ต่อจาก คห. 92 พอเดินข้ามถนนมาอีกฝั่งก็เจอห้างอีก แล้วมีซุปเปอร์มาเก็ตอยู่ด้วย ก็เลยกะว่าจะแว้ปเข้าไปดูซุปเปอร์หน่อย เผื่อจะมีอะไรใหม่ๆ บ้าง แต่ก่อนจะเข้าก็เหลือบไปเห็นน้ำแข็งใส กับไอติม เห็นน้ำแข็งใสมันน่ากินดี ก็เลยซื้อมาถ้วยนึง หน้าตาโอเคนะ แต่รสชาติงั้นๆอ่ะ หมดไปตั้ง 5 หยวนแหนะ ส่วนพี่เค้ากินไอติม คล้าย่ๆ ไอติม KFC แมคโดนัลล์อ่ะ ที่เป็นเครื่องกดๆ ใส่โคน เห็นพี่เค้าบอก รสชาติพวก KFC แมค ยังอร่อยกว่าเลย แต่ก็นะ มันแค่ 1.5 หยวนเอง ก็เอารสชาติไปแค่นั้นแหละ ตอนที่หาที่นั่งกินน้ำแข็งใส กินไปกินมา โดนยามยืนกดดันซะงั้น ไอ้เราก็นึกว่าเค้าจะมาย้ายโต๊ะ เพราะโต๊ะข้างๆเรา ตะกี้เค้าก็มาเขยิบมันไป แต่ที่ไหนได้ พอตรูลุก พี่แกดันนั่งเสียบแทนซะงั้น มายืนกดดันกรูแค่นี้เนี่ยนะ T-T พอกินเสร็จก็เลยเดินเข้าไปในซุปเปอร์ อืม..ของสดเยอะดีเหมือนกันแฮะ แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรออกมา เพราะมันก็คล้ายๆ วอลล์มาร์ทแทบจะทุกอย่าง ระหว่างทางที่ไปวอลล์มาร์ทก็เดินผ่านห้างอีกห้าง อันที่จริง ตอนแรกเลยที่ HR แจ้งมาว่าเราต้องพักที่ไหน ก็เป็นด้านบนของห้างที่นี่แหละ แต่ไปๆมาๆไงไม่รู้ วันที่มาดันมาอยู่อีกที่ซะงั้น แต่ก็ดีแล้วที่มาอยู่ที่นี่ เพราะไม่มีห้างข้างล่าง เป็นพื้นที่พักอาศัยล้วนๆ สงบดี เพราะหลายๆตึกในเมืองนี้เค้าจะสร้างแบบนี้คือ ข้างล่างทำเป็นห้างหรือร้านให้เช่า แล้วข้างบนตึกก็เป็นที่พัก อพาร์ทเมนท์ คอนโด อะไรแบบนั้น ซึ่งคนจะค่อนข้างพลุกพล่านกว่าแบบที่เราอยู่ ห้างนี้เป็นห้างที่เงียบมากกกก ถึงมากที่สุด อาจจะเป็นเพราะขายของแบรนด์อย่างเดียวก็เป็นได้ มีแนวโน้มเจ๊งเร็วๆ นี้แน่ ยังไปแช่งเค้าอีก แล้วก็ปิดท้ายด้วยห้างประจำตระกูล วอลล์มาร์ทนั่นเอง ซื้อของที่ใกล้หมดแล้วเข้าบ้านนิดหน่อย แล้วก็กลับมาเตรียมกลับข้าวมื้อเย็นที่บ้านต่อ วันนี้เย็นทำแกงส้มปลาผักรวม กับปลาผักขึ้นช่ายพริกไทยดำ เป็นไงๆ...ชื่อฟังดูดีใช่มะ แต่รสชาติ...แกงส้มนี่มันออกเปรี้ยวไปหน่อย ก็ไม่เคยทำเลยนี่หว่าตั้งแต่เกิดมา ไอ้แกงส้มเนี่ย แล้าอาจจะเป็นเพราะไม่ถนัดใช้น้ำพริกสำเร็จรูปที่ซื้อมาด้วย ส่วนผัดขึ้นช่าย รสชาติใช้ได้ (แหนะ มีชมตัวเองอีก 55) แต่ตอนทำมีแอคซิเดนนิดหน่อย ไอ้เราก็มัวแต่ทำแกงส้มอยู่ เลยไม่ได้ควบคุมวิธีการเตรียมขึ้นช่าย จนพี่เค้าถามว่า "ขึ้นช่ายแค่นี้พอป่ะ" "อ่าวเห้ย...ทำไมขึ้นช่ายมีแต่ใบอ่ะ เค้าเอาก้านด้วยพี่" โห พี่ตรู เอาแต่ใบ ทิ้งก้านหมดเลย T-T ดีที่ยังเหลืออีกต้นที่ยังไม่ได้หั่น แต่เวลาผัดออกมาก็ยังดูร่อยหรอๆ อยู่ดีอ่ะ 55 เสร็จแล้วก็ถึงเวลาสุนทรีย์ๆ พอดีวันนี้เห็นหน้าวอลล์มาร์ท มีจัดงานอีเวนท์ ก็เลยลองซื้อมาชิมดูว่ารสชาติมันเป็นไง (จริงๆก็ไม่รู้หรอกว่ารสชาติมันต่างกันยังไง เอิ๊กกส์) แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 52 00:31:26 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 52 00:30:56 จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 21 มิ.ย. 52 00:28:19 ]

ความคิดเห็นที่ 103 สู้ๆ จากคุณ : Sweet Chin Music - [ 21 มิ.ย. 52 03:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ชีสกรูอิ่มละ เมิงพากรูเที่ยวมั่งสิ จากคุณ : Mrs.Del - [ 21 มิ.ย. 52 19:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ก็มันยังไม่มีโอกาสไปไหนนี่เจ๊ ตอนแรกก็ว่าจะไปเที่ยว Window of the world หรือ Splendid of China เหมือนกันแหละ แต่ค่าเข้าแพงว่ะ เลยรอเพื่อนๆมาก่อน แล้วไปพร้อมกันทีเดียว เดี๋ยวอาทิตย์หน้าคงมีแระ รอแป้บนึงๆ ส่วนตอนนี้ก็กินไปก่อนแระกัน อิอิ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 21 มิ.ย. 52 21:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ไดอารี่ชีสซี่ ตะลุยแดนมังกร 21st Jun วันนี้ก็ยิ่งไม่มีอะไรยิ่งกว่าเมื่อวานอีก ตื่นมาก็ล่อไปสิบโมงแระ เพราะเมื่อคืนมัวแต่หาทางโหลดคลิปผู้ชายถึงตีสาม แต่ก็ยังโหลดไม่ได้ T-T ตื่นมาอาบน้ำ กินข้าว รีดผ้า ตามปกติของวันอาทิตย์ แล้วก็ได้เวลาโชว์ทาม อาหารเที่ยง ก็ไม่มีไรมาก แกงส้มเหลือจากเมื่อวาน เนื่องจากใส่ผักไปเยอะเกิ๊นน แบ่งได้สองชาม ชามนึงกินไปเมื่อวาน ส่วนอีกชามก็เลยเก็บไว้เที่ยงวันนี้ พร้อมทำไข่เจียว กับผัดถั่วงอกเพิ่ม กินเสร็จก็ไปนั่ง search หาที่เที่ยวในฮ่องกง เพราะอาทิตย์หน้าต้องแวะไปต่ออายุวีซ่า พอหาข้อมูลมาได้คร่าวๆ ก็อ่านหนังสือต่อ...จนถึงเย็นเลย พอดีว่าที่ห้องโถงตรงกลางบ้านมันไม่มีนาฬิกา ยังไม่ได้ซื้อมาติดซะที เวลาอ่านหนังสือที ก็อ่านไปเรื่อยๆ จนลืมเช็คเวลาตลอดเลย อ่านเสร็จก็เกือบจะทุ่มแล้ว ก็เลยลุกมาทำกับข้าวเย็นต่อ มื้อนี้อลังมาก เพราะกะเก็บสแปร์ของที่อยู่ในตู้เย็นให้หมด แต่ปรากฎว่ามันเหลือเยอะมากอ่ะ เลยได้หน้าตาอาหารเย็นมาเป็นแบบนี้ ไข่ยัดใส้ ใส้เยอะมากกกก.... ผักลวก กินกับน้ำพริกที่แบกมาจากกรุงเทพฯ (ลืมไปแล้วอ่ะ ว่าตรูแบกน้ำพริกมาด้วยตั้งหลายกระปุก) แล้วก็ผัดกะหล่ำปรี ใส่ปลา สรุป...มื้อนี้เลยกินไปแค่ ผักลวกกับน้ำพริก แล้วก็ไข่ยัดใส้แค่นั้น (ยังบอกว่าแค่นั้นอีกหรอ เยอะค่อดๆอ่ะ) ส่วนผัดกะหล่ำปรี เก็บไว้กินพรุ่งนี้เช้าต่อแล้วกัน กินเสร็จก็ออกไปเดินเล่นที่ห้างประจำตระกูล ไปหาซื้อหลอดไฟมาเปลี่ยน เพราะมีอยู่หลอดนึงมันขาดตั้งแต่ตอนมาแล้ว ลืมซื้อทุกที ซื้อเสร็จก็เกิดอาการอยากกินไอติม แถวนี้หาร้านไอติมแบบสเวนเซ่นยากมาก ตั้งแต่เดินมากี่ห้างๆ ยังไม่เคยเจอเลย ก็เลยแวะ Mc หน้าห้าง Garden City ซื้อติมคนละโคน โคนละ 2.5 หยวน (เมืองไทยถูกกว่ามั้ง) แล้วก็กลับบ้าน มาอาบน้ำนอน ภารกิจวันนี้มีแค่นี้ เอิ๊กกส์ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 21 มิ.ย. 52 21:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ชีส ขึ้นกระทู้ใหม่มั้ย แบบว่าเนตเจ๊อือดดดดดดดดดดดดแระ เอาแบบอาทิตย์ละกระทู้ก็ได้ จากคุณ : Mrs.Del - [ 22 มิ.ย. 52 08:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 108 แตกตามรีเควสค๊าบบบ จากคุณ : ขอบชีสหนานุ่ม - [ 28 มิ.ย. 52 16:01:08 ]