ธนาคารกสิกรไทย หนึ่งในทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุดในประวัติศาสตร์ฟุตบอลเอเชีย
|
|
อยากจะเขียนมานานแ้ล้วครับ ก่อนที่ความทรงจำมันจะมาเลือนไปมากกว่านี้
เพราะืีทีมนี้ คือหนึ่งในตำนานของฟุตบอลเอเชีย ในทศวรรษที่ 90' วันนี้ก็เลยขอโอกาสเอาลงให้อ่านกันนะึีัครับ
ผมเขียนจากความทรงจำ ฉะนั้นข้อมูล มันคงไม่เป๊ะๆแน่ๆ (เนตช้าน่ะ เลยขี้เกียจเข้าแหล่งข้อมล)
ถ้าใครมีข้อมูลที่ถูกต้อง เอามาแชร์กันได้เลยนะครับ
กสิกรไทย ชุดปี 1994-1995 เล่นแบบ 5-3-2 อุดและโต้ซึ่งเป็นจุดเด่นของ อ.หรั่ง น่ะครับ
ผู้เล่นตัวจริงก็มีดังนี้ โกล์เป็น นิพนธ์ มาลานนท์ มหาโต และวัชรพงศ์ กล้าหาญ
กองหลังมีสัจจา สิริเขตต์ / จตุพร ประมลบาล / โชคทวี / มนตรี ยิ้มละมัย / สิงห์ โตทวี / ทนงศักดิ์ ประจักกะตา / ศุภกิจ สุวรรณโชติ
กองกลางเ็ป็น วรวุฒิ ศรีมะฆะ / สุรชัีย ง้วน / สะสม / สุรพรชัย พวงไำำพบูลย์ / เสนาะ โล่งสว่าง / ต๋อม ทองดี / พิทักษ์ พิทักษ์โกศล
กองหน้าคู่จริงคือ อัลเฟรด เนติพงษ์ กับ ภานุวัฒน์ ยินผัน ตอนหลังมี สุธี + บำรุง + สถาพร วาจาขำ ขึ้นมาจากชุดเยาวชน
สไตล์การเล่นนี่เด่นในการตีหัวเข้าบ้านและสวนกลับ โดยอาศัยกองกลางและแบ็คที่วางบอลแม่นๆ เปลี่ยนรับเป็นรุกอย่างรวดเร็ว บอลยาวจะพักหรือโหม่งเช็ดโดยอัลเฟรด และภาณุวัฒน์หรือสะสม (ที่เล็กแต่คล่องมากๆ) เป็นตัวเก็บบอลจังหวะสองก่อนจะหาช่องส่งกลับมาให้อัลเฟรดจบสกอร์ เล่นแบบนี้เป็นปกติครับ
นี่คือจุดที่ทำไม กสิกรไทย ยุคนั้นเด่นดังในระดัีบทวีป แต่ไม่เด่นเท่าพวกทหารอากาศ หรือ ธ.กรุงเทพฯ เพราะเวลาเจอทีมในไทยที่ตั้งรับแน่น บอลสไตล์โค้ชหรั่งจะตีบตันทันที
(เสียดายตอนนั้นฟุตบอลสโมสรโลก เตะกันแค่ยุโรป-อเมริกาใต้ ไม่งั้นกสิกรไทยของเราได้ไปเตะกับมิลาน และอาแจ็กซ์ แลัวครับ)
ส่วนผลงานใน Asian Club 1994 (หรือ ACL เดิม) เป็นระบบทัวร์นาเม้นต์ 8 ทีม แบ่งเป็น 2 สายๆละ 4 ทีม เอาที่ 1-2 ไปไขว้เตะรอบรองฯ
กสิกร เป็นเจ้าภาพเตะที่ กทม รอบแรกจำไม่ได้ว่าชนะใครบ้าง รู้แต่ทุลักทุเลมาก ส่วนรอบรองฯ เตะจุดโทษชนะ เวอร์ดี้ คาวาซากิ (ชุดไม่ได้เอาตัวทีมชาติมา เพราััีัะติดเตะบอลภายในชิงถ้วยจักรพรรดิ Emperor's Cup) และชิงชนะทีมจากกาต้าร์ (จำชื่อไม่ไ้ด้)
หลังได้แชมป์เอเชีย ก็ชนะทีมซามาเล็ก ไคโร ตัวพ่อบอลอียิปต์ ทีมแชมป์อาฟริกา ในรายการ Afro-Asian Cup เป็นผลงานสะท้านทวีปรอบ 2
ปี 1995 Asian Club เปลี่ยนไปนิดหน่อย ... คือรอบ 8 ทีม แบ่งเป็น 2 สาย แต่ละสายมีเจ้าภาพสายละืีืทีม คราวนี้กสิกรไปเตะที่แดนโสม คราวนี้แพ้เวอร์ดี้ (ชุดเล็กเหมือนเดิม) กับ อิลห์วา ชุนมา จากเกาหลี แต่ไปชนะเหลียวหนิง เลยเข้ารอบรองตามอิลวาห์ (ที่ชนะรวด) .... พอรอบรอง เล่นแบบมีเจ้าภาพจัดเป็นมินิทัวร์นาเม้นต์ ไืทยขอจัดทันที ...กสิกรเจอกับ เนฟท์ชี่ จากอุซเบกฯ และชนะจุดโทษ เข้าไปชิงกับทีมจากโอมาน ที่พลิกสุดๆชนะอิลห์วามาได้ และก็เป็นกสิกร ที่ชนะไป ป้องกันแชมป์ได้สำเร็จ
แต่คราวนี้ ในรายการ Afro-Asian กสิกรไปแพ้ทีม เอสเปอรองส์ จากตูนีเซียในนัดเยือน แล้วเสมอใน กทม ได้แค่รองแชมป์
และในรายการ Asian Super Cup (เอาแชมป์ Asian Club เตะกับแชมป์ Cup Winners Cup) กสิกรเล่นได้อย่างประทับใจกับ โยโกฮาม่า ฟลูเกิลส์ ที่ไม่รู้ของขึ้นอะัไร เอาบราซิลชุดแชมป์โลก 94 (ซินโญ่ กับ เซซาร์-ซัมปาโญ่) และเทพญี่ปุ่นในตอนนั้น คือ มาเอะโซโนะ รวมทั้ง อัตซูโยชิ มิอุระ และโมโตะฮิโระ ยามากูชิ มากันทัพใหญ่ แต่การเตะัทีุ่สุพรรณบุรี กสิกรสู้ได้ไม่เป็นรองเลย เสมอแบบน่าชนะด้วย เป็นหนึ่งในแมตช์ความทรงจำตลอดกาลของผมด้วย แม้่จะำไำปแพ้ 2-3 ที่โยโกฮาม่า แต่ก็ได้ใจแฟนๆไปเต็มแล้วครับ
ปี 1994-1995 ถือเป็นจุดสูงสุดของกสิกรไทยแล้ว
ในปี 1996 กสิกรไทย ก็ยังคงเข้าไปป้องกันแชมป์ Asian Club โดยในรอบ 8 ทีมที่ต้องไปแข่งที่อินโดฯ กับพวกโจทย์เก่า อิลห์วา เวอร์ดี้ และเปอร์ซิบ เจ้าภาพ .... สองนัดแรก กสิกรโชว์มหาอุด เสมอได้ทั้ง อิลห์วา และเวอร์ดี้ (ที่คราวนี้มาชุดใหญ่) และเชือดเจ้าภาพได้ในนัดที่สาม ... ต้องขอบคุณอิลห์วา ชุนมา ที่เล่นเต็มที่ชนะเวอร์ดี้ และเตะอินทรีมรกต ตกรอบไป จูงมือกสิกรไทยเข้ารอบไปแทน
รอบรองปีนี้ ทีมจากซาอุฯ (ไม่แน่ใจว่าอัล-อะไร -_-") เกิดยิ่งใหญ่ขึ้นมาในระดับชาติและสโมสร เลยเป็นเจ้าภาพจัดรอบ 4 ทีมสุดท้่าย
กสิกรก็ยังเล่นได้ดี แต่ก็แพ้ทีมเจ้าภาพจากซาอุฯไป 1-0 แล้วไปชนะทีมจากอิหร่าน (จำชื่อไม่ได้อีกแล้ว ขออภัย) ได้ที่ 3
แชมป์ปี 1996 คือ ทีมม้าบิน อิลห์วา ชุนมา ครับ
ปี 1997 กสิกรไทยลงแข่งใน Asian Club เป็นปีสุดท้าย ดวงซวยสุด เพราะในรอบคัดเลือก (ทีมเข้าแข่งเยอะขึ้นเลยต้องมีีรอบคัดเลือกหลายๆีรอบหน่อย) ปราีกฎว่า โดนจับมาเจอกับแชมป์เกาหลี คือโปฮัง สตีลเลอร์ส และก็แพ้ทั้งเหย้า-เยือนไปอย่างราบคาบ (ที่น่าเจ็บใจ คือมีอยู่คู่เป็นทีมมัลดีฟ จับเจอกับทีมจากศรีลังกา เลยได้เข้ารอบแบ่งกลุ่ม !!)
แล้ว โปฮัง ก็เป็นแชมป์ในปีนั้น โดยชนะทีมร่วมชาติ คือ อิลห์วา ชุนมา ไป
อิลห์วา ป้องกันแชมป์ไม่สำเร็จ ส่วนโปฮังมาได้อีกทีในปีุถัดไป เลยทำให้กสิกร กับโปฮัง เป็นแค่สองทีมในเอเ้ชีย ที่ป้องกันแชมป์ถ้วยสูงสุดได้
แม้จะมีคนมองว่า กสิกรไทย ได้แชมป์ในช่วงที่มหาอำนาจในเอเชียยังไม่สนใจรายการนี้ รวมถึงเป็นการแข่งขันในบ้านเสียเป็นส่วนใหญ่ (เช่นเดียวกับเทโรในปี 2003 จน AFC เรียกสนามศุภฯว่า Fotress Bangkok ป้อมปราการแห่งกทม.ที่ใึครก็มาเอาชนะสโมสรของเรายากทีนี่) แต่อย่างไรเสีย แชมป์ก็คือแชมป์ครับ และิอยากเห็นผลงานของทีมจากไทย ยุคหลังไทยลีกบูม ทำได้แบบนี้อีกครั้งครับ
| จากคุณ |
:
Ahura 
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ต.ค. 52 11:26:25
|
|
|
| 
