ความคิดเห็นที่ 1 เข้าซุ้มครับ กินไก่กินกล้วยซักลูก เข้าห้องน้ำซักหน่อย ผ้าเย็นซักผืนแค่นี้ก็ OK แล้ว แบบนักมวยไงครับ กำลังแย่ต้องให้ระฆังช่วย จากคุณ : 6E6W3T6A เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 22:30:10

ความคิดเห็นที่ 2 1.แค้ดดี้... เดี๊ยวนี้เวลาไปเล่นกอล์ฟผมจะทำตัวเป็นนายมากกว่าเป็นเพื่อนครับ(ไม่งั้นcaddyชวนเล่นตลอดไม่มีสมาธิเลย) และพยายามทำเองทุกเรื่องครับ 2.อันนี้ตัดใจยากเหมือนกันครับ ยิ่งคิดจะตัดยิ่งไม่ขาด ผมพยายามคิดซะว่าช่างมันวันนี้เล่นให้มันส์ไปเลยอย่างมากก็ลงกองกลางไม่กี่ร้อยขอสะใจดีกว่า ^v^ แล้วผมก็จะลองช๊อตบู้ๆครับ พอจบแล้วสกอร์มักจะดีกว่าตั้งใจเล่นซะอีก จากคุณ : แมวบ้า (CrazyCat) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 22:58:56

ความคิดเห็นที่ 3   1.ถ้าคุณมีปัญหากับcaddyก็เอาแบบเพื่อนร่วมก๊วนผมซิครับ..ออกหลุม1ปุ๊ป บอกเลยว่าให้ส่งไม้อย่างเดียวแล้วถามแล้วค่อยตอบ..แบบนี้จริงๆครับ 2.ใช่ครับตัดใจ..ต้องหัดลืมให้ได้ครับคิดแล้วมันก็ไม่ดีขึ้น..ตีให้เหมือนตอนที่ซ้อมดีๆ จากคุณ : พาร์3ออก5..พาร์5ออก8 เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 23:14:02

ความคิดเห็นที่ 4 ผมชอบกีฬาเพราะมันสนุก และผมเล่นกีฬาก็เพราะผมเล่นแล้วสนุก ไม่ว่าผลงานก่อนหน้าเป็นยังไง ครั้งถัดไป มันก็ยังน่าสนุกและท้าทายเสมอ ผมเล่นเพื่อความสุขของตัวเองเป็นหลักครับ จากคุณ : Blasphemy เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 23:22:23

ความคิดเห็นที่ 5   เฮ้อ  ช่างมัน  เราไม่มีวันได้เป็นแช้มป์โลกแน่ๆ ครั้งต่อไปก็จะตีเสียๆแบบนี้อีก  มาเสียเงินป่าวทุกรอบ ไม่มีอะไรให้ประทับใจตลอดไป อะ ตีให้จบๆ  ช่างมัน ผมคิดแบบนี้บ่อยๆครับ  ดีขึ้นเหมือนกัน จากคุณ : I am (FENDER NOVA) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 00:12:58

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อก่อนผมก็เป็น แต่เดี๋ยวนี้ไม่เป็น ไม่ว่าจะแค้ดดี้ หรือช็อตที่เสีย เพราะผมนั่งสมาธิเป็นประจำทุกค่ำคืน อย่างน้อยครั้งละประมาณ 1 ชั่วโมง การนั่งสมาธิจะช่วยให้ใจสงบ เมื่อนั่งสมาธินานเข้าๆ จิตจะเริ่มว่าง เมื่อจิตเริ่มว่างจะเข้าใจอะไรๆ ได้กระจ่างชัดขึ้น เมื่อเข้าใจอะไรๆ กระจ่างชัดขึ้น ใจจะเริ่มวางได้ ไม่ดีใจจนเกินไป และไม่เสียใจจนเกินไป มีทางนี้ทางเดียวแหละครับ ที่พระพุทธเจ้าทรงชี้ให้เห็น จากคุณ : thongprakai เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 00:31:26

ความคิดเห็นที่ 7 อย่าหงุดหงิดเกินแฮนดิแคปครับ จากคุณ : PTom เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 08:59:41

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ว่าจะเกิดจากอะไรเป็นตัวกระตุ้นก็ตาม อาการและปัญหามันเกิดจากข้างในตัวเองครับ... ปัจจัยภายนอกเป็นเพียงสิ่งเร้าเท่านั้นเอง... แก้ที่ตัวเองครับ แก้ที่ข้างในของเราเอง อย่างที่พี่ทองบอกครับ... ต้องรู้ตัวเอง ต้องทันตัวเอง ต้องกำหนดจิตตัวเอง... ไม่เก็บมาโกรธก็ไม่โกรธ ไม่หยิบมาโมโหก็ไม่โมโห... ตีไม่ดีเดี๋ยวก็ได้ตีอีก ต้องมีสักช็อตที่ดีๆแหละน่า... อย่างผมออกรอบ 18 หลุม เล่นช็อตไปตั้งเป็น 100 ครั้ง อย่างน้อยต้องมีสักช็อตที่ประจำใจอาจจะมีไดร์ฟไกลๆตรงๆสักหลุม อาจมีตีเข้าใกล้ธงสักครั้ง อาจมีชิพสวยๆลงไปเลยหรืออาจมีพัตต์ยาวๆลงกลางหลุม... เก็บช็อตดีๆมาชื่นชมครับ... เจอแคดดี้ไม่ถูกใจเราก็เดินห่างๆไว้ ขอแค่เดินตามมาก็พอที่เหลือก็ทำเองได้ เอาเวลาไปเดินคุยกับเพื่อน เดินชมนกชมไม้สบายใจกว่าครับ... มารยาทไม่ดีก็ตักเตือนไป ทำอะไรไม่ถูกก็บอกเค้าไป ถ้าสุดจะทนก็ขอเปลี่ยน... ไม่มีใครทำให้เราโมโหได้ถ้าเราไม่โมโหเองครับ... จะบอกว่าไม่ให้มีอารมณ์ ไม่ให้โกรธ ไม่ให้โมโห ก็คงไม่ได้หรอก คนมีความรู้สึกนึกคิด มีจิตใจยังไงก็ต้องมีบ้างเพราะจิตมันไม่ชอบอยู่นิ่ง วอกแวกบ้าง วูบวาบบ้าง... แต่อยู่ที่เราเองว่าจะกำมันไว้ ถือมันไว้นานแค่ไหนครับ... อะไรที่ไม่ชอบ อะไรที่คิดว่าไม่ดี อย่าถือไว้ อย่าเก็บไว้นานครับไม่ดีกับตัวเราเอง... จะแก้ได้ไม่ต้องพึ่งใคร ฝึกที่ตัวเราเองนี่แหละครับ... ถึงผมจะยังทำได้ไม่ดีนัก แต่ก็พยายามทำอยู่เสมอครับ... เพราะนึกอยู่เสมอว่าไม่มีใครอยากออกรอบกับคนขี้โมโห ไม่มีความคบหากับคนขี้หงุดหงิด... เราโมโห เราหงุดหงิด นอกจากตัวเองจะไม่สนุกแล้ว จะพาให้เพื่อนๆไม่สนุกไปด้วย คราวหน้าใครจะอยากชวนเราไปด้วยละครับ... จากคุณ : ผมชื่อต้น เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 09:16:42

ความคิดเห็นที่ 9 สมาธิ เท่านั้นครับ... ช็อตที่เราตีเสีย จะไปโทษ แคคดี้ก็เท่านั้น.. เพราะ...เราไปเล่นในแต่ละสนาม เจอแคคดี้ที่มีทั้งเก่ง และไม่เก่ง อยู่มานาน หรือเพิ่งเข้ามาเป็นแคคดี้ ต่อให้แคคดี้อยู่มานาน ดูไลน์เป็น บอกเลย์เอาท์สนามได้ทั้งหมดในแต่ละหลุม เราก็ได้พึ่งแคคดี้บ้าง   แต่...แคดดี้คนนั้นที่มาเป็นแคคดี้ให้เรา เขาจะไม่รู้ระยะเหล็ก  ระยะไดร์ฟ ของนาย ไม่ทราบว่านายตีอย่างไร เช่น นายบางท่านตี ดอร์  นายบางท่านตี เฟรด  ตีเหล็กมีฮุกบ้าง บานขวาบ้าง แคคดี้ไม่มีทางรู้ เพราะท่านจะเจอแคคดี้ในแต่ละสนามก็แค่ครั้งแรกและครั้งเดียวเท่านั้น  ถ้าไม่ใช่ แมมเบอร์หรือตีประจำที่สามารถเรียกหรือจองแคคดี้ได้ ต่อให้เล่นประจำไปเจอแคคดี้คนอื่นก็ไม่เหมือนเดิมอีก เพราะอาจจะเจอที่เป็นกับไม่เป็น ถ้าเป็นโปรที่แข่ง  เขาก็จะมีแคดดี้ประจำตัว เพราะแคคดี้จะรู้ว่า นายเขาตีอย่างไร ตีดอร์  หรือ ตีเฟรด ระยะเท่าไหร่ จะสู้ หรือควรวางตรงไหน ไลน์เป็นอย่างไร ฯลฯ โปรก็จะทราบว่าแคคดี้ของตัวเองให้ความละเอียดแก่ตัวโปรอย่างได้มากสุดเท่าที่จะมากได้ แคคดี้เป็นส่วนหนึ่งในเกมส์แต่ไม่ใช่ทั้งหมด ได้แค่ถามเหลือระยะ หรือเลย์เอาท์สนามถ้าสนามนั้นเราพึ่งไปเป็นครั้งแรก   ในความคิดผมนะ ผมว่าเราเล่นในเกมส์ของเรา เราสามารถเล่นได้ดีแค่ไหน เรารู้ตัวเราเอง  อย่าเล่นเกินความสามารถตัวเอง อย่าเล่นเพื่อกดดันตังเอง เมื่อเล่นเกินความสามารถตัวเองแล้วพลาดหรือไม่ดี เห็นเพื่อนร่วมก๊วนตีได้ดีในช็อตนั้น เราก็จะตีตามเขาบ้างซึ่งผลลัพธ์อาจจะไม่ได้ดั่งที่เราจะให้เป็น พอไม้ได้ดั่งที่เราจะให้เป็น เราก็จะโทษแคคดีหรือตัวเอง บ่นว่าไม่น่าเล่นเลย ช็อตที่แล้ว มักจะมาคิดกันที่หลัง ควรจะคิดเสมอว่า เราเล่นเพื่อให้มีความสุข มีความประทับใจ และสนุกกับกอล์ฟ ในการออกรอบแต่ละครั้ง  ** โดยไม่เล่นเกินความสามารถตัวเอง **  ช็อตที่ไม่ดีเราก็กลับมาซ้อม มาปรับปรุง แก้ไข เราก็จะไม่เสียอารมณ์ เราก็จะไม่หงุดหงิด กับการออกรอบ..ตี / เล่นเสร็จ เราก็ Happy  แค่นั้น จากคุณ : ระยะได้ปลายเลี้ยว เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 09:43:48

ความคิดเห็นที่ 10 เฝ้าดูจิต เฝ้าดูความคิด รับรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น ถ้าโกรธก็ให้รับรู้ว่าโกรธ ไม่ต้องพยายามบังคับไม่ให้โกรธ อย่าให้ความสำคัญ(เติมพลัง)กับมัน นึกถึงเรื่องดีๆ ความรู้สึกดีๆ ที่ได้มีโอกาสมาเล่นกอล์ฟ สังเกตลมหายใจตัวเอง ปรับลมหายใจให้ลึก ยาวขึ้น อยู่กับปัจจุบัน และรู้ตัว พร้อม ยอมให้ตัวเองผิดพลาดได้บ้าง และให้อภัยตัวเองให้เป็น จากคุณ : พีจัง (Timshel) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 10:05:28

ความคิดเห็นที่ 11 คิดซะว่า การตีกอล์ฟคือเกมส์ที่สู้กับข้อผิดพลาดของตัวเอง ให้เกิดน้อยที่สุด การออกรอบแต่ละครั้ง ไม่มีใครตีได้เพอร์เฟคทุกช็อตหรอกครับ อาจสูงไปนิด ซ้ายไปหน่อย ชิพดีแต่บั้มพ์เนินไม่ดีเลยหลุดไลน์  หน้าไวไป ตีหลังลูก ระเบิดทรายไม่ออก จิปาถะครับ หากใครตีได้ดีทุกๆช็อต ผมว่าไปแข่ง pga ได้เลย เมื่อเราคิดในใจอย่างนั้นแล้ว หากช็อตนี้ไม่ดี ไม่ว่าเกิดขึ้นจากอะไรก็ตาม เราต้องคิดเสมอว่าอะไรก็แก้ไขได้ถ้าเราเชื่อมั่น อย่างเมื่อวานผมไปออกรอบ เจอพาร์ 3 188 หลา ธงหลัง กรีนยก ทวนลม ผมกะว่าตีประมาณ 200-205 เลยบอกแคดดี้ว่า "188 หลา เอาเหล็ก 3 ดีกว่า" ผมจับไม้ ตีไปอย่างสวยงาม เข้าธงเลย แต่พอลูกตก สั้นจากธงไปประมาณ 50 หลา ผมตกใจมากๆๆๆๆ พอดูหลังเหล็ก แคดดี้หยิบเหล็ก 8 มาให้ แคดดี้บอกว่า "เห็นนายบอกว่าเหล็ก 8" ผมฉุนมากเพราะคิดว่าใครมันจะบ้าตีเหล็ก 8 200 หลา( :)ะ ) แต่ก็บอกตัวเองในใจว่าช่างมัน เราก็ผิดเองที่ไม่ดูเหล็กให้ดี พอตีช็อต 2 ประมาณ 50 หลา กรีนยกสูงมาก เกือบมองไม่เห็นธง แต่ระหว่างที่เดินมาตี ผมจ้องธงกับหลุมตลอดเวลา สมาธิไม่มีหลุดเลย ชิพเข้าไป เหลือคืบเดียวจากธง เพื่อนร่วมก๊วนเฮใหญ่ บอกว่าหากออนกรีนยากๆอย่างหลุมนี้ พัตต์ไม่ดีอาจ 3 พัตต์ได้ สรุปช็อตที่เราคิดว่าไม่ดี แก้ไขมาได้ กลายเป็นดีซะงั้น อย่าทิ้งและอย่าท้อครับ จากคุณ : dajimmie เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 11:47:03

ความคิดเห็นที่ 12 วิธีสงบจิต....คือ..."สิงห์ยกขา" ครับ รับรองแค่โบกเดียว...นิ่ง...ไหลลื่น จากคุณ : พ.บุญ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 12:37:26

ความคิดเห็นที่ 13 การตั้งเป้าหมายของความผิดพลาดไว้ตามระดับฝีมือของเราไว้ล่วงหน้าก็ดีนะครับ เวลามันเกิดขึ้นจะรู้สึกทำใจได้ เพราะอยู่ในกรอบที่เรายอมรับได้อยู่แล้ว เช่น ฝีมือเราอยู่ระดับโบกี้กอล์ฟเฟอร์ อาจจะมีดับเบิ้ลซัก 3 หลุม พาร์ซัก 3 หลุม ที่เหลือโบกี้ อีก 3 หลุม ดังนั้นถ้าออกดับเบิ้ล ก็ไม่ต้องซีเรียส เพราะมีโควต้าให้ 3 หลุม ต่อ 9 หลุม ถ้าเราไม่กำหนดโควต้าไว้ ถ้าออกหลุม 1 โดนดับเบิ้ล แบบไม่น่าพลาด เราจะลืมไม่ลง แล้วก็จะกระทบต่อหลุมที่เหลือ เพราะจะบุกเอาพาร์ หรือเบอร์ดี้คืนให้ได้ ผลก็คือ คือพังทั้งวัน บาปซ้ำกรรมซัด ซวยซ้ำซวยซาก เหมือนพระเจ้าลงโทษ เคยกันไหมครับ หรือในแต่ละรอบจะต้องมีข้อผิดพลาดแบบไม่น่าพลาด เช่น พัตต์สั้น ๆ ไม่ลง ระเบิดทรายไม่ขึ้น ชิพฉึก ยอมรับมันว่ามีโอกาสเกิดขึ้นทุกรอบอยู่แล้ว ประมาณ 3 ครั้งต่อรอบ เป็นต้น พอมันเกิด ก็ไม่รู้สึกอะไร เพราะยังอยู่ในโควต้า จากคุณ : หรั่ง (Rangwai) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 23:19:46

ความคิดเห็นที่ 14 หลักปฎิบัติ 1.เมื่อพลาดช๊อต หรือ หงุดหงิด ใช้วิธี เดินนับก้าว นะครับ ให้เดินไปช้าๆ แล้วนับ ก้าวเดิน หรือนับ ซ้าย ขวา ก็ได้ให้มีสมาธิ กับการเดิน เมื่อไปถึงลูก ก็เอาไม้มา สวิงสัก 3-4 ครั้ง แล้วคิดว่า ซ๊อตต่อไปนี้ เล่นให้ ปลอดภัยที่สุด คือไม่ต้องสู้ ตียาก หรือตีไม่ได้ ให้ เคาะ หรือ ดรอป ยอมเสียสโตรก ห้ามสู้เด็ดขาด ตีวางให้ปลอดภัย แล้วตีขึ้นไป ออน ให้ได้ เสร็จ แล้วคิดว่า ทำ 2 พัตต์ จบหลุม ตอนนี้จะรู้สึกว่า หายโมโหแล้วหละ 2.ขึ้นที ออฟช๊อตต่อไป ให้คิดว่า ตีง่ายๆ กลาง แฟร์แวร์พอ ไม่เข่น หลบอุปสรรคทั้งหมด ทำให้ดีสัก หลุม 2หลุม แล้วจะดีขึ้นมากครับ จากคุณ : ska999 (999) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 10:13:38

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องแคดดี้เป็นปัญหาที่แก้ค่อนข้างยากครับ.. ใหม่ๆ เจอแคดดี้ทำตัวเป็นโปร คอยปรับวง ตลอดเวลา  พอยิ่งเราพยายามทำตาม กลับทำมากขึ้นอีก  มีวิจารณ์ ต่อว่า ต่างๆ นานา จนบางทีก็อยากจะเปลี่ยนเลย.. อันนี้ยังพอทนได้  แต่ที่แย่สุดที่เคยเจอก็คือมีอาการ ไม่พอใจ เบื่อหน่าย กระด้าง ลูกเข้าป่าไม่หา พูดจากนอกป่าก่อนเลยว่าเข้าลึก หายแน่ ใกล้น้ำบอกตกแน่.. ไหลลงน้ำบอกเก็บไม่ได้แน่...(ทั้งที่ยังไม่ได้ไปดูเลย) แล้วพอเรา พยายามหาก็ทำท่าเบื่อหน่าย  เรียกให้มาช่วยหาก็คอยเถียง ฯลฯ  น่าเบื่อมาก เจออย่างนี้ถือว่าโชคร้าย แก้ไขลำบาก ต้องทำใจให้นิ่ง.. แต่ปัจจุบันแทบไม่เจอเลยครับ ไม่รู้ออกจากอาชีพไป หรือปรับปรุงตัวกัน หรือผมดูจริงจังและไม่ดูมือใหม่เกินไป? แต่กรณีตีไม่ดี พลาดง่ายๆ พาให้อารมณ์เสียอย่างรุนแรง สกอร์หลุดเกินจะรับได้ แบบนี้แนะนำว่า ให้คิดว่ามันเป็นเหมือนการเดินก้าวหนึ่ง ในระยะทางที่ยาวไกล เราเป็นเหมือนเด็กที่ยังเดินไม่เก่ง วิ่งไม่เร็ว ก้าวไม่มั่นคง ยังต้องมีสะดุดบ้าง ล้มบ้าง ลื่นบ้าง.. แต่เราจะค่อยๆ ทำให้ดีขึ้น พวกโปร หรือมืออาชีพก็ต้องเคยหัดเดินมาก่อน ล้มมาก่อน แต่ถ้าเรายังซ้อมไม่มากเท่าเขา ไม่มีครูดีอย่างเขา ไม่มีพรสวรรค์อย่างเขา ก็ต้องพลาดบ่อยกว่าแน่นอน... เป็นเรื่องปกติของนักกอล์ฟมือสมัครเล่น ทุกคนมีความ ผิดพลาดของตัวเองตลอดเวลา มากน้อยก็ตามฝีมือ อารมณ์ การซ้อม สภาพร่างกาย ในวันนั้น.. สนาม อากาศ ฯลฯ  เราควบคุมทุกอย่างไม่ได้.. แต่เราคุมใจตัวเองได้นี่นา ว่าแล้วก็ตัดความคิดอื่นออก.. โฟกัสไปทีละช๊อตๆ ไม่ต้องไปห่วงสกอร์ (ไม่ดูเลยก็ดี) คิดว่าเราชอบกอล์ฟ เรามาตีเพราะเราชอบ ตีแล้วมีความสุข เราโชคดีที่วันนี้มีเวลาและ เพื่อนมาตีกอล์ฟกัน.. ชวนเพื่อนคุยบ้าง คุยกับแคดดี้บ้าง แต่อย่านึกวิจารณ์วง หรือ ความผิดพลาดที่ผ่านมา.. ตีให้เบาลง เน้นแต่ว่าจะตีให้ถูกลูกดีๆ อย่าเกร็งเด็ดขาด ปล่อยกล้ามเนื้อสบายๆ เรียกว่าให้ผลงานเป็นเรื่องรอง.. ให้ความสำคัญในความรู้สึก ดีๆ ที่ได้มาออกรอบเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดเพียงเรื่องเดียวพอ... ลองดูครับ... จากคุณ : rukc เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 11:37:23

ความคิดเห็นที่ 16   ให้คุณคิดว่ามันเป็นกีฬาก๋พอครับ ให้เราสนุกกับมันแต่อย่าหงุดหงิด เพราะเรามองมันไม่ใช่กีฬา เรามองมันว่าเป็นเกมส์การเฉือดเฉือนต้องเอาชนะกันอย่างเดียว ลองคิดว่ามาตีเอาเหงือ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จะสนุกกับมันดูสิครับ มองทุกๆอย่างเป็นเรื่องที่ท้าทาย แล้วหลายๆอย่างจะดีขึ้นเองครับ จากคุณ : GodEleven เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 13:08:22

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องแคดดี้  คงต้องอย่าคาดหวัง  ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนครับ เรื่อง  ช็อตเก่าๆ ตามหลอกหลอน ก็ต้องถามว่า  พอตีเสียเราคิดอย่างไร  แต่ร้อยทั้งร้อยจะพยายามตีใหม่ให้ดีขึ้น   ช๊อตต่อไปตั้งใจมากขึ้น  เพื่อทดแทนลูกที่เสียกลับคืนมา  เช่น ช็อต 2 เหลือระยะถึงกรีน 200 หลา ทั้งที่รู้ว่าวันนี้ การตี 200หลาเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยาก  คือ ตี 150 หลายังไม่แม่นเลย  ก็ยังอยากจะตีให้ออนในช็อตนั้น     พอตีไปผลก็คืออาจจะ  ปลิ้น  แช็งค์  ลูกตกน้ำ   หลังจากที่เสียความรู้สึกกับช๊อตแบบนี้ไป  ช็อตต่อไป  ไม่ว่าเหลือระยะกี่หลา  เราก็จะอยากออนให้ได้  เพื่อชดเชยลูกที่เสียไป  แถมออนไม่ออนเปล่าต้องออน ดำๆ   จนเราลืมนึกไปว่าเพิ่งตีลูกแย่ๆ มา กลับจะทำลูกยากขึ้นไปอีก   การที่เราตีลูกแย่ๆ นั่นหมายความว่ากำลังเกิดปัญหาในวงสวิงเรา     ไม่ได้หมายความว่ากำลังจะเกิดช๊อตมหัศจรรย์ในวงสวิงเราน่ะครับ      แน่นอนสถิติและความเป็นไปได้ในการตีลูกต่อไป   ย่อมเป็นไปตามสิ่งที่เป็นมา นี่แหละครับ  กระบวนการคิดที่ทำให้เสียแต้ม   คือขาดสติในการคิดว่า  วันนี้  เราทำได้ดีแค่ไหน   แต่ละวันของการเล่นกอล์ฟ  สำหรับนักกอล์ฟ ที่นานๆ จะซ้อมจะออกรอบแบบผม  ผมจะค่อยๆ วอร์ม  ไม่ตีบุกตั้งแต่แรก  ทั้งที่นิสัยชอบตีบุก   จะตีไปเรื่อยๆ จนมั่นใจ  ว่าเล่นลูกยากได้แล้วจึงทำ  อาจจะ6 หลุม 7หลุม ก็ต้องรอจนมั่นใจครับ  ว่าเมื่อไหร่เราควรจะเล่นลูกยาก  เพื่อนเบิ้ล  เราไม่เบิ้ล  รักษาเนื้อรักษาตัว  จนมั่นใจ  เพื่อนพลาดเมื่อไหร่เราค่อยซ้ำ  ฝังเพื่อนเราให้จมดินแล้วเหยียบให้ปลิ้นขึ้นมาเล่นกะเราใหม่ ...อิอิ  (ทำเป็นโหดจริงๆ ฝังตัวเองซะมากกว่า) ที่พังมานักต่อนักของนักกอล์ฟ มือใหม่  ก็คือเล่นลูกยากทุกช็อต  พยายามทำให้ได้ทุกช็อตโดยไม่ดูว่าตัวเองพร้อมหรือยัง   ผมเป็นมาก่อน  แต่ปัจจุบัน จะเทเป็นเรื่องยากครับ  เพราะพอพลาดเมื่อไหร่ ก็จะหันมาตีแบบปะคอง  เรียกวงกลับมาให้ได้ก่อน   ค่อยๆ ตั้งสติ  ไม่ใช่บ้าบิ่นจะเอาชนะอย่างเดียว เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะกลายเป็นพระเอกหลังจากที่เพิ่งข่มขืนพี่นางเอกมาหยกๆ จากคุณ : sega เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 15:21:59

ความคิดเห็นที่ 18   ขอบคุณครับทุกๆข้อแนะนำที่ได้รับผมเก็บมาคิดและรู้ว่า คำแนะนำของพี่ต้อมที่บอกว่า อย่างุดหงิดเกินแฮนดี้แคปนั้นโดนใจผมที่สุดเลยครับในแง่ของข้อ 2. นะครับ ส่วนข้อ 1. ต้องยกให้ "สิงห์ยกขา"ครับ โดยรวมแล้วก็ต้องขอบอกว่า ประทับใจกับคำแนะนำที่ บอกให้แคร์ความรู้สึกเพื่อนร่วมก๊วนนะครับ เพราะอันนี้เป็นเรื่องจริงเมื่อผมจริงจังเกินไป ก็เหมือนฉุดให้บรรยากาศของมิตรภาพ ลดลงทั้งที่ผมคิดแค่จะแข่งกับตัวเองและมีสมาธิกับเกมให้มากขึ้นเท่านั้น จนลืมไปเลยว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวแต่เรากำลังอยูกับ "เพื่อน" ของเรา เจอกันที่สุวรรณฯ วันพุธหน้านะคร๊าบทุกคน ขอบคุณมากค๊าบ จากคุณ : Ken_Lucky (Ken_Lucky) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 23:01:15

ความคิดเห็นที่ 19   ข้อ2นะครับ ลองทำแบบว่าหลุม1ตีใช้แรงแค่ 50 นะครับ full swing สวิงให้ช้ามากด้วยนะนึกถึง els ไว้ อิอิ พอหลุม2 ใช้แรงให้ถึง120เปอร์เซ็นเลยครับแบบlee westwood ทุกอย่างยกเว้น shotgame นะครับ จากคุณ : T-shot เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 20:33:53