ความคิดเห็นที่ 1 สองทุ่มตรงกำหนดเดินทาง แต่.. มายังไม่ครบ รถที่จะพาพวกเราทั้ง 38 ชีวิต เป็นรถบัส 2 ชั้นอย่างดี เกิดมาก็เพิ่งเคยนั่ง(อีกละ) เปิดบริสุทธิ์หลายอย่างเลยแฮะเรา   ภาพรถสองชั้นที่จะพาพวกเราไปเที่ยวและเชียร์บอลในครั้งนี้ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:20:19

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพรถครับ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:20:54

ความคิดเห็นที่ 3 สองทุ่มครึ่ง รถเคลื่อนแล้ว เย้!  มีรายการแนะนำตัวกันสักเล็กน้อย คุณไกด์ที่จะดูแลเราไปตลอดการเดินทาง เป็นสองสาวสวย คนแรกชื่อคุณนุ้ย ส่วนคนที่สองชื่อคุณออม ทั้งคู่หน้าหวานน่ารักโคตรๆ ทริปนี้จัด โดยกลุ่มศิษย์เก่า นักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิตครับ ถึงได้ตั้งชื่อว่า "ดุสิตทัวร์" จัดตั้งบริษัทขึ้นเพื่อส่งเสริมและให้นักศึกษาได้เรียนรู้การเป็นไกด์นำ เที่ยว คุณออมจบแล้ว ส่วนน้องนุ้ยกำลังเรียนปี 4 ส่วนคู่พาทเนอร์ที่ นั่งข้างๆ เพิ่งทำความรู้จักกัน ชื่อคุณจ้อ หนุ่มอารมณ์ดีที่มีหัวใจเมืองทอง ท้ั้งที่ไม่เคยมาเชียร์ที่สนามมาก่อน ร้องเพลงยังไม่เป็น แต่ก็ไปกับพวกเราด้วย อืม.. จะว่าไปแล้ว ชาวทริปคณะนี้หน้าใหม่เยอะ ส่านใหญ่ไม่คุ้นหน้า งานนี้คงต้องเทรนกันหนักบนรถ ซึ่งมีคุณกอล์ฟ หนุ่มเครางามตาโตๆ กับผม รับหน้าที่จากพี่พิพัตน์ พ่อใหญ่ของพวกเราและพี่เอ โดราโดร่าเพื่อฝึกซ้อมชาวทริปเมืองทองคณะนี้ ระหว่างนั่งรถก็ฟัง ไกด์สาวเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับเวียดนาม โดยเฉพาะการซื้อของ ซึ่งว่ากันว่าแม่ค้าที่นั่นดุมาก มีดีเทลหรือเทคนิคเยอะแพรวพราว ข้อระวังก็เยอะ ถ้าไม่อยากเสียรู้คนที่นั่น   เอ่อ.. ชักหวั่นๆ จะไป เที่ยวหรือไปออกรบเนี่ย  ลังเล อ้อลืมบอกไปมีคุณหนิงแฟนราชนาวี ระยองและคุณมิก BG ไปร่วมเชียร์กับพวกเราด้วย พวกคุณสุดยอดดดดดดดดดดด ภาพคุณแม่ของน้องตอง กวิน ว่าที่โกล์มือ 1 ทีมชาติครับ เจอในสนามก็ทักได้เลย แกตามไปเชียร์ตองทุกนัด ยืนเชียร์เหมือนพวกอุลตร้าและร้องเพลงได้ทุกเพลง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:22:58

ความคิดเห็นที่ 4 อรุณสวัสดิ์มุกดาหาร หกโมงครึ่งอากาศยามเช้าสดชื่นเย็นสบายได้บรรยากาศแห่งฤดูหนาว ที่ทุกวันนี้ราวกับของหายากสำหรับคนกรุงเทพฯ สารภาพว่านอนไม่ค่อยหลับ ตื่นๆหลับๆตลอดทาง รถสองชั้นโคลงดีแท้ เอนไปโยกมา เรา แวะร้านเมืองมุขดาเพื่ออาบน้ำแปรงฟันและรับประทานอาหารเช้า มีเมนูมาตรฐานอย่างข้าวต้มหมู  ขนมปังชากาแฟ และเมนูแนะนำ "ไข่กระทะ" อร่อยสุดๆ ทางร้านคิดขึ้นเอง เป็นไข่ดาวกระทะร้อนใส่เครื่อง หมูแดงกรอบ เหยาะพริกไทย แม็กกี้ อิอิ เบิ้ลสองเลย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:26:53

ความคิดเห็นที่ 5 บรรยากาศภายในร้านมุกดา จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:28:44

ความคิดเห็นที่ 6 แสงยามเช้า งามตาจัง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:29:57

ความคิดเห็นที่ 7 เมนู"ไข่กระทะ" ที่ใครต่อใครในชาวคณะต่างพากันติดใจ! จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:30:44

ความคิดเห็นที่ 8 ใครๆ ต่างพากันยกนิ้วให้กับอาหารเช้ามื้อนี้ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:31:29

ความคิดเห็นที่ 9 พออิ่มหนำก็ขึ้นรถไป ด่านกัน  แต่ก่อนอื่นถ่ายรูปหมู่ให้รู้ว่านี่คือทริป เชียร์บอลเมืองทอง เฮ้! พวกเราเปลื่ยนรถบัสเป็นรถที่มาจากลาว แต่คนขับเป็นชาวเวียดนาม ส่วนรถบัสทำในเกาหลีใต้(ฮา)  แปลกดี ไกด์บอกว่าคนลาวนิยมรถเกาหลี   อ้อ มีไกด์ลาวมารับหน้าที่ต่อครับ เรียกได้ว่าทริปนี้ใช้ไกด์ 3 ถึงเชื้อชาติทีเดียว คุณไกด์ลาวชื่อนางหล้าครับ  แต่บอกก่อนว่าเธอยังโสดอยู่นะอย่าเข้าใจผิด ที่ลาวใช้คำนำ หน้าชื่อ"นาง" อย่างเดียว ไม่ว่าจะเด็กผู้หญิง ผู้สาว หรือคนแก่  (ผู้สาวเป็นภาษาลาวหมายถึงผู้หญิง) พอเวลาแปดโมงเช้าก็ออกจากด่าน ไทย ลาก่อนประเทศไทย และสะบายดีประเทศลาว จากด่านมองเห็นสะพานมิตรภาพ ไทย-ออสเตรเลีย-ลาว ทอดข้ามแม่น้ำโขงอยู่ลิบๆ อาบแสงแดดยามเช้า ลำน้ำสะท้อนแดดเป็นประกาย  ถนนช่วงก่อนขึ้นสะพานจะมีโค้งรูปเลขแปด เพื่อให้รถได้เปลี่ยนเลนครับ ประเทศลาวรถวิ่งขวา รถบัสจากลาวคันนี้ แม้สะดวกสบายสู้รถสองชั้นไม่ได้ แต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับดีเยี่ยมของลาวแล้ว เมื่อข้ามสะพานไปแล้ว ก็ถึงด่านลาว ตรงนี้ต้องลงรถลากกระเป๋าผ่านด่านเอง นำกระเป๋าเข้าเครื่อง เอ็กซเรย์ ตรวจพาสปอร์ต แล้วเราก็มาถึง ณ ประเทศลาว จังหวัดซะหวันนะเขตจนได้ ออกนอกประเทศแล้วว้อยยยย รวมพลถ่ายรูปกันหน่อยยย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:32:30

ความคิดเห็นที่ 10 ไกด์ผู้สาวจากลาวมาแล้ว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:33:16

ความคิดเห็นที่ 11 คนขับเวียดนามครับ สุดยอดครับ แต่สุดยอดอย่างไรเดี๋ยวค่อยเฉลย หุๆ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:33:58

ความคิดเห็นที่ 12 ต่างคนต่างตื่นเต้นที่จะได้เข้าลาว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:34:32

ความคิดเห็นที่ 13 ด่านมุกดาหาร สุดเขตประเทศไทย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:35:13

ความคิดเห็นที่ 14 ด่านซะหวันนะเขต ยินดีต้อนรับสู่ลาว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:35:46

ความคิดเห็นที่ 15 ต่อแถวเ้ข้าคิว เตรียมผ่านด่าน จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:36:30

ความคิดเห็นที่ 16 มีทั้งกระเป๋าเมืองทอง และกระเป๋าแมนยูฯ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:37:09

ความคิดเห็นที่ 17 รถบัสแล่นไปตามเส้นทาง ถนนหมายเลขเก้าในลาว เพื่อขับผ่าน6อำเภอไปยังเวียดนาม  เสียดายไม่มีโปรแกรมแวะเที่ยวลาวด้วย เมื่อมองนอกหน้าต่างช่างแปลกตาดี  อย่างแรกก็รถที่วิ่งเลนขวา  ป้ายภาษาลาวข้างทาง ซึ่งคุ้นตาแต่อ่านไม่ออก ผมกับชาวคณะเพลิดเพลินกับการชมวิวบ้านนอกที่เป็นยังคงเป็นธรรมชาติล้วนๆ หูก็คอยเงี่ยฟังไกด์ลาวให้ความรู้เกี่ยวกับประเทศลาวไปด้วย  ในรถหลายคนสอยเบียร์ลาวมาระหว่างผ่านด่าน ราคาถูกมากครับ ดื่มคนละหลายป๋อง (ล่อแต่เช้าเชียวนะพวกเอ็ง) ไกด์สาวเห็นก็แซวว่าใครดื่มถือเป็นเขยลาว ตอนแรกก็งงๆ แต่พออ่านที่ข้างกระป๋องก็ถึงกับบางอ้อ ที่แท้มันพิมพ์ เขยลาว (ข=บ) อยู่ทนโท่ ระหว่างเดินทางเธอสอนภาษาลาวหลายคำ  อย่างไฟจราจร ไฟแดงเรียกไฟอำนาจ ไฟเหลืองเรียกไฟลังเล ไฟเขียวเรียกไฟเสรี คนลาวนิยมใส่ผ้าซิ่นผ้าถุงทั้งทำงานและอยู่บ้าน ที่ลาวรถวิ่งช้าครับ ไม่เกิน60 แต่ไกด์บอกว่าที่เวียดนามยิ่งหนักใหญ่ ไม่เกิน40 ช้าเจงๆ ฟระ รถ ขับไปได้สัก 2 ชม.ก็ถึงจุดจอดแวะพักริมทางเข้าห้องน้ำ ได้เห็นวิถีชีวิตชาวลาว บ้านเรือนเป็นไม้หลักเล็กๆ อยู่อย่างพอเพียง ไม่ซื้อของเงินผ่อน พักเที่ยงกลับบ้านกินข้าวบ้าน จุดจอดพักริมทาง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:37:50

ความคิดเห็นที่ 18 แพะริมถนนที่ไม่ใช่หมาข้างถนน จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:38:36

ความคิดเห็นที่ 19 รถประจำทางของลาว ข้างบนเป็นสุ่มไก่ กระต๊ากๆ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:38:55

ความคิดเห็นที่ 20 กำ อีกที จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:39:23

ความคิดเห็นที่ 21 ป้ายทะเบียนรถมอเตอร์ไซค์ลาว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:39:59

ความคิดเห็นที่ 22 ประมาณ11โมงเศษ รับประทานอาหารกลางวัน ที่อำเภอพิน  ร้านดอกแก้ว อาหารรสชาติ ใช้ได้ มีให้เติมไม่อั้นถึงไม่ได้โอชานักแต่สัมผัสได้ถึงการต้อนรับขับสู้ของชาวลาว ที่น่ารัก มากน้ำใจ ระหว่างนั้นชาวคณะโดยเฉพาะหนุ่มๆถือโอกาสซื้อเขยเลวกับบุหรี่ ลาวไปดูดเล่น ราคาถูกมาก เขยลาวหรือเบียร์ลาวกระป๋องละ25 บาท บุหรี่15บาท เบียร์ ลาวสังเกตจากรูปเห็นว่ามีขนาดที่ยาวกว่าเบียร์บ้านเรา มีความจุเยอะกว่า แต่ทางบ้านเราไม่นิยมทำแบบนี้ เพราะบ.เบียร์ในไทยตรวจสอบตลาดแล้ว พบกว่าเบียร์กระป๋องลักษณะนี้ต้องใช้เวลาดื่มนานกว่าจะหมดทำให้หายเย็นเร็ว ซึ่งคนไทยนิยมดื่มเบียร์เย็นอยู่แล้ว อ้อ เบียร์ลาวเป็นผู้สนับสนุนกีฬาซีเกมส์อย่างเป็นทางการ และเป็นที่นิยมที่สุดในลาว น้องนุ้ยไกด์สุดสวยกำลังบริการเสิร์ฟอาหารให้ทุกคน จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:40:53

ความคิดเห็นที่ 23 เขยลาว หรือเบียร์ลาว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:41:34

ความคิดเห็นที่ 24 ออกจากร้านดอกแก้วด้วย ท้องที่อิ่มหนำ แต่ไม่มีใครหนังตาหย่อน เพราะด้วยความตื่นเต้นที่อีกไม่ถึงสิบนาทีก็จะเข้าสู่ประเทศเวียดนามแล้ว พอ มาถึงด่านลาวบาว (แปลว่าลาวไม่เอา) ก็จะเห็นประตูเข้าสู่เวียดนามแล้วนะเธอว์ ประมาณบ่ายโมง รถบัสผ่านด่านได้เลยไม่ต้องตรวจกระเป๋า ปล่อยให้ไกด์หอบพาสปอร์ตไปเดินเรื่องที่ออฟฟิต ระหว่างนั้นพวกเราก็แลกเงินด่องกัน โดยมีแม่ค้าขึ้นมาให้แลกถึงรถ ซึ่งอัตราแลกเปลี่ยนตอนนี้ 570 ด่องเท่ากับ 1 บาท โชคดีชะมัด ปกติแค่500ดองเอง ช่วงนี้เงินบาทแข็งเงินด่องอ่อน พวกเราแลกเงินกับแม่ค้าอย่างเงอะๆงะๆ เพราะไกด์เตือนก่อนจะถึงด่านแล้ว ว่าให้ระวังการโกง ควรให้แม่ค้าส่งเงินด่องให้เราและตรวจนับให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยยื่นเงินบาทให้ไป ผมแลกไป 1,000 บาท หรือ 572,000 ด่อง โอ้แม่เจ้า! เกิดมาไม่เคยถือเงินเยอะเท่านี้มาก่อน! จากนั้นพวกเรา ลงจากรถ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก และก็ถือโอกาสจับจ่ายหรือช็อปปิ้งที่ร้านดิวตี้ฟรีของเวียดนามเป็นที่แรก เสียเลย ตามสไตล์คนไทย ที่ไปต่างประเทศที่ไหนเป็นต้องไปแหล่งช็อปปิ้งก่อนเป็นอันดับแรก ฮา.. ประตูสู่ด่านลาวบาว (ที่ไม่ใช่คาราบาว) จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:42:43

ความคิดเห็นที่ 25 เงินด่องเป็นฟ่อน เห็นตัวเลขแล้วตาโต! จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:43:34

ความคิดเห็นที่ 26 ผมแวะซื้อซิมการ์ดเติม เงินของเวียดนามที่ร้านดิวตี้ฟรี บางคนก็ซื้อกับแม่ค้าที่แลกเงินด่องนั่นแหละครับ ตอนแรกผมกะซื้อกับแม่ค้าเหมือนกัน แต่คิดไปๆ ดูจะเสี่ยงๆ กลัวซิมใช้ไม่ได้ เลยไปซื้อในร้านแทน ซึ่งเป็นซิมการ์ดราคา 100 บาท โทรได้ 100 และมีโปรฯโทรฟรีอีก 200 ตามที่พี่เปี๊ยกบอกไว้เลย โหหหห ถูกแบบนี้ไม่ซื้อก็บ้าแล้วครับ!   ส่วนคนที่ซื้อของแม่ค้า คุณมิก ณ เมืองทองผู้แสนดีของเราโดนแจ๊กพอตเต็มๆ ครับ แกใส่ซิมลองโทรได้ 5 วินาที สายก็ตัดไป อ่าว... ซวยไปครับ เห็นไหมครับ แม่ค้าเวียดนามไม่ธรรมดาจริงๆ.. ใน ร้านมีของขายมากมาย อย่างขนมจากฝั่งเวียดนาม กระเป๋าแบรนด์เนม (ปลอม) นาฬิการักชาติ เหล้า เบียร์ ซึ่งไกด์แนะนำว่านอกจากเหล้าแล้ว อย่างอื่นไปซื้อที่ตลาดดงบาก็ได้ ไม่ต้องรีบซื้อที่นี่ ผมก็เลยตัดใจไม่ซื้อ ส่วนนาฬิการักชาติ ผมกะไว้ว่าให้ตายยังไงก็ไม่ซื้ออยู่แล้ว ทำไมเหรอครับ? ชื่อก็บอกแล้วว่านาฬิการักชาติ นาฬิกาพวกนี้จะเดินเฉพาะอยู่ในประเทศครับ พอออกนอกประเทศแล้วมันจะไม่เดิน (ฮา) อ้อ มันเป็นนาฬิกาแบรนด์เนมของปลอมครับ อิอิ เหล้าที่ขายเป็นเหล้านอกและ เหล้าในประเทศเวียดนาม รวมถึงเบียร์เวียดนามที่ขายกันยกลัง ลองเลียบๆเคียงๆถามราคา เล่นเอาซะผมอึ้ง จะแอบไปคิดว่าของปลอมรึเปล่า? แต่ปรากฎว่าของแท้ทั้งหมดครับ แต่มันปลอดภาษี โอ๊ยยย ขากลับเดี๋ยวแวะซื้อแน่นอนครับ ส่วนเรื่องซิมมือถือ อันนี้มีฮาๆ ครับ เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังอีกที ซิมเติมเงินเวียดนาม จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:44:50

ความคิดเห็นที่ 27 จากไทยสู่ลาว ผ่านหกอำเภอของซะหวันนะเขต คือ อุทุมพร อาสพร อาสพังทอง เมืองพีน และเมืองเชโปน เมืองที่เต็มไปด้วยแร่ทองคำ ตามเส้นทางหมายเลข 9 รวมระยะเวลาเดินทาง 4 ชม.เศษ และต่อจากนี้ ชาวคณะจะเริ่มเดินทางสู่ประเทศที่มีภูมิประเทศแตกต่างจากลาวโดยสิ้นเชิง รถ พาคณะเราออกเดินทางต่ออีกครั้ง ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามกว่าๆ แล้ว ไกด์สาวจากลาวลงจากรถไป และมีไกด์ใหม่มารับหน้าที่แทน ซึ่งไกด์หนุ่มคนนี้แหละ ที่จะดูแลพวกเราตลอด 3 วันที่อยู่ในเวียดนาม ชื่อคุณดงครับ ชื่อเต็มยาว ผมจำมิได้ แหะๆ ภาษาไทยของแกดีทีเดียว รู้เรื่องเกี่ยวกับเมืองไทยเยอะแยะ จะขนาดไหนน่ะเหรอ? เอาเป็นว่ายิงมุกทะลึ่งตึงตัง คำผวน โจ๊กใต้สะดือแบบไทยๆ ได้ละกัน ฮี่ๆๆ เป็นที่ถูกอกถูกใจหนุ่มๆ กันทั้งรถ และรีบปรึกษากันทันที การเที่ยวกลางคืนสำหรับวันนี้ ต้องหนีบคุณด้งไปด้วยให้ได้ ท่าทางจะเชี่ยวชาญสุดๆ (และไม่ทำให้ชาวคณะผิดหวังจริงๆครับ) ถนน ทางหลวงเรียบแม่น้ำไปตลอดทั้งสาย แวดล้อมไปด้วยขุนเขา ทำให้ผมนึกถึงเส้นทางสายหนึ่งของไทย นั่นคือเส้นลำปางไปพิษณุโลกครับ เพื่อให้ทุกท่านจินตนาการตามได้ง่ายๆ แต่มันเขียวชอุ่มกว่า ตลอดทางเต็มไปด้วยทุ่งนาเขียวๆ ครับ เขียวจริงๆ และน้ำชุ่ม สมแล้วที่เวียดนามสามารถปลูกข้าวได้ปีละ 3-4 ครั้ง ซึ่งเมืองไทย 2 ครั้งก็หรูแล้วครับ  ถนนเส้นนี้วิวข้างทางสวยมาก แม่น้ำสายเล็กๆ ที่เคียงข้างถนนไปราวกับคู่ปาท่องโก๋ มีโขนหินเกาะแก่ง เห็นแล้วน่าล่องแก่งมากครับ น่าสร้างรีสอร์ททำเป็นสถานที่ท่องเที่ยวจริงๆ วิวนอกหน้าต่างรถบัส จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:45:59

ความคิดเห็นที่ 28 สวยงามครับ ถ้ามาอยู่บ้านเราสงสัยรีสอร์ทคงขึ้นกันให้พรึบ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:47:11

ความคิดเห็นที่ 29 ถนนค่อนข้างแคบ รถบัสเราขับกลางถนนเลย ผมมองด้วยความหวาดเสียว เพราะรถที่สวนมาก็ขับกลางถนนเหมือนกัน คุณด้งเห็นแล้วจึงอธิบายว่า ไม่ต้องแปลกใจไปครับ คนไทยขับรถเลนซ้าย คนลาวขับเลนขวา แต่คนเวียดนามขับเลนกลาง แน๊ะ! อันที่จริงโจ๊กครับ มันเป็นนิสัยการขับรถของพวกเหงียนเขา ใครสามารถขับรถในเวียดนามได้ ผมว่าคุณสามารถขับไปไหนก็ได้ทั่วโลกครับ สุดๆแล้ว การจราจรที่เวียดนาม ผม สังเกตตั้งแต่เข้าเวียดนาม ที่นี่นอกจากขับกันช้าแล้ว ยังขับซะกลางถนน เพราะข้างทางจะเต็มไปด้วยจักรยานและมอเตอร์ไซด์ รวมถึงฝูงสัตว์ คนเวียดนามมีวินัยในการขับรถสูงมากครับ เขาจะคอยตรวจดูความเร็วรถและป้ายสัญญาณตลอด อย่างโซนไหนให้ขับ40 กม.ต่อชม.หรือ50 กม.ต่อชม.พี่แกจะขับตามนั้นเป๊ะๆ และเป็นกันทุกคน เรื่องนี้คนไทยน่าเอาอย่างครับ อีกอย่างการจราจรที่เวียดนาม โดยเฉพาะในเมืองวุ่นวายมาก ซึ่งเดี๋ยวพอเข้าสู่ตัวเมืองแล้วจะค่อยเล่าอีกรอบครับ จากด่านลาวบาว ผ่านสมรภูมิเคแซง หมู่บ้านชนเผ่าวินเกียว เมืองกาแซน ภาพความงดงามของหุบเขาที่เต็มไปด้วยต้นสนสามใบ ไม้เมืองหนาวปกคลุมเริ่มปรากฏให้เห็น ข้างทางมีพื้นที่ระเบิดภูเขาเป็นระยะๆ ซึ่งจะบดหินให้เป็นกรวด เพื่อนำไปพัฒนาเมืองและสร้างถนนหนทาง ซึ่งอีกหน่อยเวียดนามจะเจริญมากกว่านี้เยอะครับ บริษัทส่วนใหญ่ที่มาลงทุนในเวียดนาม ก็จะเป็นของทางไตหวัน เกาหลี จีนครับ ไทยมีบ้างแต่ไม่เยอะ แต่เห็นข้างทางมีกองภูเขาท่อนไม้ ที่แท้ก็เป็นของบ.ดับเบิ้ลเอ ของไทยเรานี่เอง ที่เมืองดงฮา รถได้จอดแวะให้เข้าห้องน้ำ ซึ่งมีเรื่องตลกอยู่ว่า ห้องน้ำหญิงชาวเวียดนามเรียก :-) ครับ อิอิ ผมถ่ายรูปป้ายห้องน้ำมาให้ดู เห็นปุ๊บก็รู้ว่าห้องไหนผู้หญิงห้องไหนผู้ชาย ระหว่างแวะเจอเด็กผู้หญิงเวียดนามอายุราว 9 ขวบ น่ารักมากครับ คุณด้งบอกว่า ที่เวียดนาม คนที่อายุมากกว่าสามารถลูบหัว หยิกแก้มคนอายุน้อยกว่าได้ ซึ่งเรื่องนี้เคยมีนักท่องเที่ยวไทยตกใจกันมาแล้ว ที่จู่ๆ ก็ถูกคุณป้าแม่ค้าจับมือลูบหัวอย่างเอ็นดู (ในการต่อราคาโคตรเก่งของคนไทย ที่ไม่แพ้ชาติใดในโลกก) เอาละสิ เล่นเอาพวกหนุ่มๆ ถึงกับกระดี๊กระด้าขึ้นมาทันที วาดฝันกันใหญ่ ป้ายห้องน้ำชาย สังเกต มันก็ Man กลับคำน่ะเอง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:47:56

ความคิดเห็นที่ 30 จากดงฮาอีกไม่ไกลก็จะ เข้าสู่เมืองเว้ ระยะทางช่วงนี้ใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่วโมง ผมกับคุณกอล์ฟและน้องอีกหลายคนก็มองหน้ากัน ก็ในเมื่อทางสต๊าฟมอบหมายหน้าที่สำคัญมาแล้ว จะไม่ทำก็กระไรอยู่ เอาวะ! ในที่สุดคุณกอล์ฟออกไปหน้ารถเพื่อทำหน้าที่ซ้อมเพลงเชียร์ครับ โดยมีผมเป็นผู้ช่วย ในรถมีหลายคนพอร้องได้บ้าง โดยเริ่มจากเพลงในฤดูกาลที่แล้วกันก่อน เพื่อทบทวนความจำ และให้คนใหม่ๆ ที่ไม่เคยเชียร์เมืองทองพอร้องตามได้บ้าง จากนั้นก็เริ่มสอนเพลงใหม่ของฤดูกาลใหม่ ซึ่งมีชีทแจกให้ครับ หลัง จากซ้อมกับร่วมครึ่งค่อยชม. หลายคนบอกว่าเพลงเชียร์ของเมืองทองร้องตามไม่ยาก ฟังรอบสองรอบก็พอกล้อมแกล้มร้องได้ ซึ่งทำนองก็คุ้นหูกันอยู่แล้ว เนื้อเพลงก็วนๆ ซ้ำๆ แต่เน้นที่จังหวะและความสนุกสนาน โดยทั้งนี้ไม่ลืมสอนท่าอุลตร้าเมืองทองสุดยอดดดด ให้ทุกคน พวกเรามาเชียร์ พวกเรามาเชียร์ พวกเรามาเชียร์เมืองทอง ยูไนเต็ดดด ตึงๆๆๆๆ   คุณกอล์ฟผู้เป็นสีสัน รวมถึงเป็นผู้เสียสละของชาวคณะอย่างแท้จริง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:48:50

ความคิดเห็นที่ 31 ทางทริปได้จัดให้พวก เราได้สัมผัสถึงชาวเว้แบบดั้งเดิม ด้วยการจัดให้ล่องเรือฟังเพลงพื้นบ้านของเว้ครับ โดยมีชาวเว้ทั้งชายและหญิงในชุดประจำชาติ ร่วมกันขับร้องและเล่นดนตรีด้วยเครื่องดนตรีพื้นบ้าน เพลงผมฟังไม่ออก แต่คร่าวๆ แล้วกล่าวถึงประวัติชนชาติเวียดนาม ความรักของหนุ่มสาว ประเพณีวัฒนธรรม ก่อนการแสดงจะเริ่มไกด์เราคุณออมแนะนำว่า ช่วงแสดงหรือหลังแสดงจบ ถ้าประทับใจในการแสดงและอยากขอบคุณพวกเขาด้วยการทิป ควรให้เงินสดกับมือนักร้องนักดนตรีเลย อย่าไปซื้อดอกกุหลาบที่ทางเรือจัดไว้ให้ เพราะเงินค่าซื้อดอกกุหลาบ คนเรือจะเอาไปหมด แสงอาทิตย์ยามอัสดง ตะวันทิ้งโค้งแตะขอบฟ้า สีสันท้องนภากลายเป็นสีแดงอมม่วง สะท้อนความงามของแม่น้ำหอมที่เงียบสงบ ราวกับหญิงสาวสะสวยที่อ่อนหวานปานกุลสตรีในหอสูง วะแว่วสำเนียงเสียงขับขานบทเพลงดนตรีพื้นบ้าน โดยหญิงสาวหน้าขาวชาวเวียดนาม น้ำเสียงหวานนุ่มนวล คล้ายสายน้ำที่ชะโลมหัวใจชาวเมืองกรุงที่สับสนวุ่นวาย ช่วยขับกล่อมให้ชาวคณะเคลิบเคลิ้มคริ้มใจดั่งลอยอยู่ในความฝันบนเรือมังกร สองหัว ที่ลอยลำอยู่กลางลำน้ำ ที่หากใครได้มาเยือนเป็นอันต้องหลงเสน่ห์ทุกรายไป หลังการแสดงจบลงไป พร้อมกับความเสียดายที่อยากให้ขับกล่อมมากกว่านี้ พวกเรารวบรวมเงินคนละร้อยสองร้อยให้คณะนักดนตรีเป็นค่าทิป ซึ่งสร้างความพึงพอใจให้พวกเรา ก่อนจะบอกลาเรือมังกรสองหัว พวกเราร่วมกันลอยกระทงแบบฉบับของเวียดนาม โดยคณะนักดนตรีพากันเล่นทำนองเพลงลอยกระทงของไทย สร้างรอยยิ้มและความประทับใจมิรู้ลืม ลอยเถิดลอยกระทงใบน้อย ลอยลงสู่ลำน้ำหอม แสงเทียนส่องสว่าง ราวกับพวกเราที่ได้ฝากคำมั่นสัญญาให้กับแม่น้ำชื่อหอมหวลราวกลิ่นดอกไม้สาย นี้ ว่าสักวัน สักวัน..พวกเราจะกลับมาเยือนอีกครั้ง... ทางเข้าท่าเทียบเรือในโรงแรม จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:51:17

ความคิดเห็นที่ 32 ชุดชงชาแบบโบราณที่จัดแสดงให้ชมกัน จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:52:11

ความคิดเห็นที่ 33 สามารถนั่งพักผ่อนดื่มชาได้ตามสบาย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:52:49

ความคิดเห็นที่ 34 ประตูสู่ท่าจอดเรือมังกร จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:53:37

ความคิดเห็นที่ 35 เืรือมังกรคู่ สวยงาม จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:54:11

ความคิดเห็นที่ 36 ชาวคณะเมืองทองพร้อม! จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:54:55

ความคิดเห็นที่ 37 หัวหน้าคณะนักร้องและคุณไกด์ด้งคนเก่งเป็นล่ามตลอดการแสดง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:55:33

ความคิดเห็นที่ 38 นักดนตรีและเครื่องดนตรีพื้นบ้าน สำเนียงเสียงการเล่นคล้ายจะเข้บ้านเราแต่เสียงสูงกว่า จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:58:33

ความคิดเห็นที่ 39 คณะนักร้อง 4 สาวเสียงหวานราวกับนกกาละเวก จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 22:59:28

ความคิดเห็นที่ 40 นักดนตรีชายในชุดสีน้ำเงินประจำชาติ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:01:14

ความคิดเห็นที่ 41 หัวเรือท่ามกลางแสงอัสดง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:01:56

ความคิดเห็นที่ 42 ลอยๆกระทง ลอยความฝันล่องไปกับสายน้ำ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:02:37

ความคิดเห็นที่ 43 และแล้วก็ถึงเวลาที่ ทุกคนรอคอย เวลาอาหารค่ำ! พวกเราหิวกันถ้วนหน้า จากการเดินทางไกลที่สมบุกสมบัน ทุ่มกว่าๆ พวกเราข้ามถนนเดินลัดเลาะตามซอกซอย พาท้องที่หิวโหยมุ่งหน้าไปยังร้านอาหาร PHUOC THANH อาหารแบบฉบับเวียดนามแท้ๆ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูป เพราะหิวจัดเกินไปจนลืม (ฮา) มื้อนั้นซัดซะเต็มคราบ แหนมเนืองของแท้ๆ แปลกดีครับ อย่างบ้านเราจะนำแป้งไปแช่น้ำก่อน แต่ที่นี่กินแบบแห้งๆ เลย แต่แป้งคนละแบบกัน ทางนี้จะบางและไม่แข็ง พอเข้าปากก็อ่อนตัว กินแกล้มผักอร่อยมาก พอกินกันจนอิ่มได้ที่แล้ว ต่างออกมาหน้าร้านเพื่อรอรถบัสมารับไปโรงแรม เลยถือโอกาสถ่ายรูปภายในซอยและหน้าร้านมาด้วย บรรยากาศเหมือนกับเชียงใหม่เมื่อสักยี่สิบปีที่แล้วเลย ร้านภายในซอยที่หาได้ทั่วไปในเมืองเว้ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:04:29

ความคิดเห็นที่ 44 ร้านขายเสื้อผ้า จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:05:04

ความคิดเห็นที่ 45 หน้าร้านอาหารครับ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:05:50

ความคิดเห็นที่ 46 รถแทกซี่บ้านเขาส่วนใหญ่เป็นแบบนี้หมด จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:06:31

ความคิดเห็นที่ 47 วันนี้ขอแค่นี้ก่อนครับ พรุ่งนี้จะมาอัพให้ใหม่  แล้วค่อยมาเดินทางกันต่อ จากคุณ : MTU (ณัฐกร) เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:07:56

ความคิดเห็นที่ 48 รอดูรูปตอนแข่งด้วยอ่ะ อย่าลืมมาโพสนะ เค้ารอดู >v< บ้านเมืองเขาสวยดีเนอะ ทริปท่าทางสนุกกันดีด้วย ไปเชียร์ถึงโน่นเลย เยี่ยมจริง ๆ :) คุณแม่กวินสุดยอดมาก จากคุณ : กลุ่มเพื่อนผู้รักษาประตู (Wadoiji) เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:17:51

ความคิดเห็นที่ 49 สวยดีครับคุณณัฐกร เมืองเว้ กับดานังนี่ ผมยังไม่เคยไปเลย แต่เมืองนี้ขึ้นชื่อว่าสวยแบบคลาสสิคที่สุดอยู่แล้ว คุณน่าเอาไปแปะใน blue planet ด้วยนะครับ มุมกล้องดี แถมบรรยายได้น่าอ่านด้วย จากคุณ : Ahura เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:23:52

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านจบแล้ว ยังนึกว่าอยู่ห้องบลูเลยนะครับ คุณณัฐกร Review ได้เทพมั่กๆเลยนะเธอว์ ดีกว่าบางรีวิวในห้องบลูอีกครับ ว่าแต่เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าคุณณัฐกร 30 ยังแจ๋ววว อิอิ ผมอยากลองเบยลาวมั่งจังครับ 25.- เอง ล่อแหลมต่อการเมามากๆๆ 55 จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:33:35

ความคิดเห็นที่ 51 คุณณัฐกรลืมอะไรไปหรือเปล่าครับ คุณไกด์ที่จะดูแลเราไปตลอดการเดินทาง เป็นสองสาวสวย คนแรกชื่อคุณนุ้ย ส่วนคนที่สองชื่อคุณออม ทั้งคู่หน้าหวานน่ารักโคตรๆ >>>>>>>>>>>ขอรูปปลากรอบด่วนเลยครับ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:40:57

ความคิดเห็นที่ 52 ผมอยากเห็นรูปไกด์สาวแสนสวยสองคนน่ะครับ เหอๆ จากคุณ : เมจิโตะ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 23:49:02

ความคิดเห็นที่ 53 ไอ้จ้อรุ่นน้องผมนั่งไปกับคุณณัฐกรนี่เอง ขอรูปไกด์ด่วนด้วยอีกคนครับ จากคุณ : Tammywa เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 00:15:17

ความคิดเห็นที่ 54 เยี่ยมครับบรรยายได้ดี รอติดตามตอนต่อไป จากคุณ : qerlic เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 00:20:00

ความคิดเห็นที่ 55 ผมว่า คุณณัฐกรป๊อดแหงเลย ไม่กล้าถ่ายรูปไกด์มา ล้อเล่นนะจ๊ะ จากคุณ : West ponente เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 00:27:45

ความคิดเห็นที่ 56 ....เอ่อ  จขกท.ครับ...เพิ่มเติมนิดนึงครับ ....ไข่กระทะเนี่ย  อาหารพื้นบ้านอุดร-หนองคาย..เลยครับ..... ....มีมานานล๊ะครับ   ตั้งแตปู่ย่าผมยังหนุ่มๆสาวๆ...... ......ร้านมุกดา   ไม่ได้คิดขึ้นมาเองหรอกครับ จากคุณ : เขียวแอ๊บแบ๊ว เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 01:35:22

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านแล้วเหมือนนั่งรถไปด้วยเลยนะเนี่ย  ถ้าเจอสาวแว่น  อย่าลืมเอารูปมาอวดด้วยนะคร้บ... !!! จากคุณ : ชอบลอง เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 06:16:38

ความคิดเห็นที่ 58 เยี่ยมครับ อ่านด้วยความตื่นตาตื่นใจ เหมือนเดินทางไปเที่ยวลาวกับเวียตนามด้วย ขอรูปเยอะๆและบรรยายให้ละเอียดเลยนะครับ ภาษิตฝรั่งบอกว่า a picture is worth a thousand words รูปหนึ่งรูปมีค่าเท่ากับคำพูดหนึ่งพันคำ จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 07:09:55

ความคิดเห็นที่ 59 ผมยังไม่เห็นไกด์ สาวสวยเหมือนกัน ขอ ปลา ด่วนคัรบๆๆๆ จากคุณ : Hernf@ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 08:43:30

ความคิดเห็นที่ 60 Tammywa รุ่นน้องคุณเองเหรอครับ คุณจ้อนิสียดีครับ นอนกับผมทุกคืนเลย อิอิ รูปปลากรอบครับ สำหรับทุกคนที่เรียกร้องมา จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 09:31:05

ความคิดเห็นที่ 61 ผิดๆ นั่นรูปคุณจ้อ อิอิ เอาปลากรอบสวยๆ ไกด์ น้องนุ้ย ปี4 สวนดุสิต จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 09:32:16

ความคิดเห็นที่ 62 อีกรูป จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 09:33:57

ความคิดเห็นที่ 63 ไกด์สาวออม อายุ 24 เป็นผู้บริหารทริปนี้ด้วย เก่ง สวย นิสัยดี เอาใจใส่ลูกทัวร์สุดๆ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 09:35:38

ความคิดเห็นที่ 64 สามสาวแสนสวยประจำคณะ 2 ไกด์และ1ลูกทัวร์ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 09:38:51

ความคิดเห็นที่ 65 น่าอิจฉาจัง ...   ได้ไปเที่ยวพร้อมกับเชียร์ทีมรักด้วย...   รอรูปที่ สนามอยู่นะครับ จากคุณ : koptyne_1 เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:21:37

ความคิดเห็นที่ 66 ชอบกระทู้นี้มากครับ จากคุณ : ปิดตาหารัก เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:22:20

ความคิดเห็นที่ 67 มาล้อหมุนกันต่อ ................................... พอกินกันจนอิ่มได้ที่ แล้ว ต่างออกมาหน้าร้านเพื่อรอรถบัสมารับไปโรงแรม เลยถือโอกาสถ่ายรูปภายในซอยและหน้าร้านมาด้วย บรรยากาศเหมือนกับเชียงใหม่เมื่อสักยี่สิบปีที่แล้วเลย พอเวลาเกือบสองทุ่ม รถบัสมาหยุดที่หน้าโรงแรม DUY TAN (อ่านว่า ยี-ตัน) ขนสัมภาระลงจากรถ ไกด์แจกกุญแจห้อง ผมพักห้องเดียวกับคุณจ้อ ห้องพักอยู่ชั้นที่ 6 เปิดประตูเข้าไป โอ้โห! ผิดคาดครับ ห้องใหญ่กว่าที่คิด สวยครับ หรูทีเดียว เตียงจัดวางแปลกดีครับ เป็นเตียงคู่ 1 เตียง เตียงเดียว 1 เตียง นอนได้ถึง 3 คน แต่เราพักแค่ 2 คน ถือว่ากว้างสบายทีเดียว ภายในห้องพักสำหรับค่ำคืนนี้ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 53 09:09:13 จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:32:38

ความคิดเห็นที่ 68 โอ่โถงสะดวกสบาย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:33:57

ความคิดเห็นที่ 69 สองทุ่มครึ่ง แทบทุกคนออกมาชุมนุมกันหน้าล็อบบี้โรงแรม เตรียมตะลุยราตรีเมืองเว้กัน คุณไกด์เรียกรถแท็กซี่ให้ 2 คัน พวกเราแบ่งเป็นสองกลุ่มครับ กลุ่มแรกไปกับแท็กซี่ ซึ่งพวกเขาไปดื่มกันที่ผับ ส่วนอีกกลุ่มคือผม มิกกับแฟน และกลุ่มแม่น้องตอง เราอยากเดินเล่นภายในเมืองมากกว่า และจุดหมายแรกของกลุ่มผมคือ สะพานเปลี่ยนสี ซึ่งทอดข้ามแม่น้ำหอม ที่ชื่อว่าสะพานเปลี่ยนสี เพราะทุกๆ นาที ไฟสปอร์ตไลท์ที่ส่องสะพานจะเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ ซึ่งมีทั้งสิ้น 7 สีครับ แม่น้ำหอมยามค่ำคืนเงียบสงบยิ่งกว่ากลางวัน ไม่มีเรือสัญจร บนฟ้าพระจันทร์เต็มดวง ขับความงามของแม่น้ำหอมไปอีกขั้น ระหว่างเดินบนสะพาน จะเห็นหนุ่มสาวชาวเวียดนามเป็นคู่ๆ ยืนพลอดรักกัน หุๆ ลง จากสะพานมา จะเจอสามแยก ทางซ้ายเป็นเส้นทางไปพระราชวัง โดยมีสวนสาธารณะเลียบแม่น้ำเกือบหนึ่งกิโลมเตร ส่วนทางขวาคือตลาดดงบา จุดหมายของพวกเราในตอนเช้า แต่กลุ่มผมและแม่ตองมาเดินเล่นกันก่อน ตลาดดงบามีห้างด้วยครับ แต่ใกล้ปิดแล้ว ที่นี่หลังสามทุ่มก็ค่อนข้างเงียบเหงาแล้ว ห้างไม่ใหญ่ครับ มีเด็กๆ เต็มเลย คาดว่าคงเป็นลูกๆของพนักงานในห้างซึ่งมารอพ่อแม่กลับ ที่ห้างมีKFC ผมกับเพื่อนก็ซื้อซอฟท์ครีมกินกัน ราคาประมาณ 7,000 ด่อง คิดเป็นเงินไทยก็สิบกว่าบาท แพงกว่าบ้านเราเล็กน้อย พวกเราข้ามสะพานเปลี่ยนสี แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 53 10:45:55 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 53 10:42:38 จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:34:36

ความคิดเห็นที่ 70 ยามค่ำคืนยังคงมียวดยานพอสมควร จักรยานกับมอเตอร์ไซด์เยอะมาก จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:36:13

ความคิดเห็นที่ 71 ในเมืองเว้ หรือทุกเมืองในเวียดนาม สิ่งที่พวกเราได้ยินตลอดเวลาคือเสียงแตรครับ บีบกันทุกคัน แป๊นๆ ปรี๊นๆ เป็นที่หนวกหู โดยเฉพาะตามสี่แยก ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ก็เพราะการขับรถแบบคนเวียดนามอย่างที่ผมเคยเล่าให้ฟังแต่ทีแรก ที่พวกเขาชอบขับกลางถนน รถจักรยานเอย รถมอเตอร์ไซด์เอย ขับไปเรื่อยๆ ตามใจฉัน นึกจะตัดหน้าก็ตัด นึกจะเลี้ยวก็เลี้ยว ทำให้ต้องบีบแตรให้สัญญาณกันถ้วนหน้า ซึ่งการบีบแตรจะหมายถึง “แกอยู่เฉยๆนะ เดี๋ยวตูจะแซง” หรือ “แกอยู่เฉยๆ นะ ฉันจะข้ามแยกแล้ว” ซึ่งกฎหมายของที่นี่ บังคับรถทุกคัน ทั้งเก๋งและมอเตอร์ไซด์ จักรยาน ต้องมีแตรครับ แตรต้องอยู่ในสภาพดี หากคุณไปอยู่เวียดนามสัก 2-3 วัน เดี๋ยวก็จะชินไปเอง และต้องขอซูฮกคนขับรถเวียดนามครับ เทพมากๆ คิดดูครับ เล่นขับกลางถนนทั้งเลนซ้ายและเลนขวา พอรถใกล้จะสวนกันก็เบี่ยงออกๆ เหอๆ แล้วไหนจะต้องคอยระวังรถจักรยานข้างทางอีก เด็กๆ อีก ไม่เรียกเทพก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว ข้างๆ ห้างเดินต่อไปเรื่อยๆ จะมีแม่ค้าตั้งแผงขายของกลางคืนไม่กี่เจ้า และมีร้านแผงลอยขายอาหาร เมืองเว้ คุณจะหาของกินได้ตลอดเวลาเหมือนที่บ้านเรา มีทั้งก๋วยเตี๋ยว และขนมปังฝรั่งเศส ซึ่งคนที่นี่จะนิยมกินกันทั้งเช้าและดึกๆ โดยเป็นขนมปังแท่งยาว แม่ค้าจะผ่ากลางเหมือนฮอทดอก แล้วใส่เครื่องลงไป ทั้งหมูยอ หมูสับ ผักเครื่องเคียงราดน้ำจิ้ม พวกเราเดินเล่นกัน อยู่เกือบชม.ก็กลับโรงแรม แต่ว่าแต่ละคนยังไม่หนำใจ จึงเดินเลียบๆไปข้างๆ โรงแรม เจอร้านขายของชำและร้านก๋วยเตี๋ยวหรือเฟ๋อ แวะกินอย่างเอร็ดอร่อยก่อนกลับไปพักผ่อน แม่ค้าที่นี่พอพูดไทยได้นะครับ คำง่ายๆ สำหรับขายของ อย่างสินค้าชิ้นนี้ชิ้นนั้นกี่บาท ลดได้ไม่ได้ หมูหรือเนื้อ อร่อย เป็นต้น หลังจากนั้นผมขอตัวขึ้นนอนครับเกือบเที่ยงคืนแล้วด้วย อีก คณะที่ไปเที่ยวกลางคืน พวกเขาแวะไปผับกัน ชื่อ คาบิเลี่ยน หรือพาบิเลี่ยน ไนต์คลับนี่ละ เห็นพวกนั้นเล่าให้ผมฟังตอนเช้า หมดไปประมาณ 8 ล้านด่อง ค่าเปิดเหล้า มิกเซอร์ใกล้เคียงบ้านเรา มีสาวๆ แดนซ์ด้วย และมีพวกเราบางคน บุกตีเมืองเว้ต่อครับ อิอิ อันนี้ไม่ขอเล่า เผื่อมีเด็กต่ำกว่า 18 อ่าน ต้องไปสอบถามคนที่ได้ตีเมืองเว้กันเอาเอง ว่าสวยแค่ไหน เด็ดแค่ไหน (รู้แต่ว่าราวๆ 1,100 บาท หรือเจ็ดแสนด่อง) หาบเร่ของชาวเว้ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:46:52

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านแล้ว เสียดายที่พลาดทริป ช่วงนี้งานเข้าเยอะสุดๆ จากคุณ : ประกายแสงสีเหลืองแห่งแอนฟิลด์ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:47:37

ความคิดเห็นที่ 73 อาหารยามดึกแบบเวียดนาม จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:47:42

ความคิดเห็นที่ 74 ท่าทางอร่อยเหาะ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:48:49

ความคิดเห็นที่ 75 ร้านก๋วยเตี๋ยวเฟ๋อข้างโรงแรม พูดไทยได้นิดหน่อย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:49:25

ความคิดเห็นที่ 76 นั่งรอออเดอร์ที่สั่งไว้  คนเวียดนามนิยมนั่งโต๊ะเตี้ยๆ ไม่ว่าจะเป็นร้านกาแฟหรือร้านก๋วยเตี๋ยว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 10:50:35

ความคิดเห็นที่ 77 สุดยอดครับทั้งภาพถ่าย และ การเก็บเกี่ยวประสบการณ์ทั้งกีฬาและท่องเที่ยว ในอนาคตแฟนบอลไทยคงได้ไปเยือนประเทศเพื่อนบ้านมากขึ้น จากคุณ : เชียงคำ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:08:05

ความคิดเห็นที่ 78 8,000,000 ด่อง เปิดเหล้าอะไรครับ เฮนเนสซี่, ชีวาส หรือว่าโกลด์ ครับ ปกติพวกที่มาแดนซ์ๆเนี่ยตัวดีเลย เอาเเต่เติมๆๆ กับเรียกมิกเซ่อร์เิพิ่ม แต่ก็นะ ฮี่ๆๆ จากคุณ : ไม่เมาเหล้าเเล้วเรายังเมารัก เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:35:05

ความคิดเห็นที่ 79 และแล้วก็มาถึงไฮไลท์ของการมาเยือนเว้ ซึ่งโปรแกรมนี้ผมคิดขึ้นเอง ไปเองคนเดียว ขณะที่ชาวคณะกำลังนอนหลับพักผ่อน รอเวลานัดหมายตามโปรแกรมตอนแปดโมงเช้าที่ต้องรวมตัวกันรับประทานอาหารของทางโรงแรม ผมถึงโอกาสตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า ล้างหน้าแปรงฟัน ออกมาสูดอากาศของเมืองเว้ยามเช้า พร้อมกับหอบหิ้วกล้องดิจิตอลอาวุธคู่กายไปด้วย อย่างว่าละครับ ถ้าไม่ได้เที่ยวเว้ยามเช้า ไม่ได้ชมพระราชวัง มันก็เหมือนมาไม่ถึงเว้ มันต้องลุยเดียวละครับงานนี้ มีเวลาเที่ยว 2 ชม.ก่อนรถจะออก บรรยากาศยามเช้า เมืองเว้ในม่านทะเลหมอก ทำให้ผมนึกถึงแม่ฮ่องสอนของบ้านเรา อากาศเย็นๆ ราว 20 องศา ความสุขสดชื่น กลิ่นไอของเมืองวัฒนธรรมโบราณที่หอมอบอวล ผมออกจากโรงแรมตัวคนเดียว เดินไปบนบาทวิถี ถ่ายรูปเป็นระยะๆ เก็บภาพบ้านเมืองที่สงบแต่เริ่มคึกคักบ้างด้วยรถจักรยานและมอเตอร์ไซด์ เสียงบีบแตรดังเป็นระยะๆ ราวกับเป็นการต้อนรับรุ่งอรุณที่มาถึงเมืองเว้ เมืองริมฝั่งแม่น้ำหอมที่มีเสน่ห์น่าหลงใหลและยากจะลืมเลือน จากนั้นผมเรียกรถซิกโล่ หรือรถถีบสามล้อ กะนั่งชมเมืองให้เห็นเต็มสองตาอย่างใกล้ชิด สี่แยกก่อนถึงสะพานเปลี่ยนสีในยามเช้าที่เต็มไปด้วยทะเลหมอกกับแสงไฟหน้ารถมอเตอร์ไซด์ แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 53 11:45:18 จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:37:39

ความคิดเห็นที่ 80 ภาพสี่แยก จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:39:03

ความคิดเห็นที่ 81 แผงลอยขายดอกไม้ข้างถนนเลียบแม่น้ำหอม จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:48:46

ความคิดเห็นที่ 82 รถซิกโล่และคนขับพร้อม จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:49:29

ความคิดเห็นที่ 83 อยากได้รายละเอียดตอนบุกตีเมืองเว้จิงๆๆ คริๆๆ จากคุณ : Art-โตะ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 11:51:38

ความคิดเห็นที่ 84 ต่อเลยครับกำลังสนุก จากคุณ : pukkappy เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:11:19

ความคิดเห็นที่ 85 ขอรูปสาวๆ เมืองเว้หน่อยครับ ฮี่ๆ จากคุณ : ทั้งรักทั้งเกลียด เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:29:15

ความคิดเห็นที่ 86 ยกกีบให้ ที่ท้าทายคุณณัฐกรไว้ใน #55 ชอบไกด์ #60 น่ารัก (ใครไม่เชื่อลองเลื่อนขึ้นไปดู) ... เอ๋  ไม่ใช่ไกด์หรอกเหรอ จากคุณ : West ponente เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:47:04

ความคิดเห็นที่ 87 ครึ่งทางแล้วครับ ล้อหมุนกันต่อ ........................................ คน ขับขอ 50,000 ด่องในการพาชมรอบเมืองหนึ่งชม. ผมไม่ต่ออะไรมาก เพราะทราบจากเพื่อนในบอร์ดที่อยู่เวียดนาม ราคาจะประมาณนี้ ผมกระโดดขึ้นรถซิกโล่ ภาพวิวผ่านสู่สายตาโดยไม่มีอะไรบดบัง คนถีบอยู่ข้างหลังก็ดีแบบนี้เอง สนุกจังเลย ก่อนอื่นขอเกริ่นเกี่ยว กับเมืองเว้เสียหน่อย เมืองเว้ตั้งอยู่ ณ เวียดนามภาคกลางครับ ภูมิประเทศส่วนมากเป็นที่ราบสูง อุดมด้วยหินภูเขาไฟ หาดทราย เนินทราย ลำธาร เกาะแก่ง ทะเลสาบ และเทือกเขา เวียดนามกลางมี 2 ฤดู คือ ฤดูร้อน กับฤดูร้อนชิหาย (ฮา) ล้อเล่นครับ ฤดูฝนกับฤดูแล้ง ผมมาช่วงเดือนมกราคม เป็นช่วงที่อากาศเย็นที่สุดคือ 20 องศา ยามเช้าทั้งเมืองจึงถูกปกคลุมไปด้วยหมอก จุดหมายผมจะไป และตั้งใจจะไปให้ได้ คือพระราชวังไดนอย (Dai Noi) ที่เป็นมรดกโลกจากองค์การยูเนสโกเมื่อปีพศ.2538 ซิก โล่พาผมข้ามสะพานเปลี่ยนสี เลี้ยวเข้าประตูเมืองโบราณ ผ่านสะพานข้ามคูเมือง ลอดซุ้มโค้งอันใหญ่โตเก่าแก่  เมื่อเข้ามาในเขตพระราชวังก็จะพบกับปืนใหญ่เป็นอันดับแรก ประตูพระราชวัง ตั้งอยู่ตรงข้ามกับป้อมปราการริมกำแพงเมือง ซึ่งมีเสาธงขนาดใหญ่ปักอยู่ ประตูวังยังไม่เปิดให้เข้าข้างใน เสียดายแฮะ เพราะมาเช้าเกินไป กว่าจะเปิดก็สายๆ ผมได้แต่เก็บบรรยากาศรอบนอกมาให้ชมแทน แต่แค่นี้ก็คุ้มค่าที่ได้มาแล้ว พระราชวังเว้สร้างขึ้นในช่วงพ .ศ.2348 (ใกล้เคียงกับอยุธยาตอนปลาย) โดยกษัตริย์ยาลองซึ่งเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เหงียน(ถึงว่าทำไมคน เวียดนามส่วนใหญ่ขึ้นต้นด้วยเหงียนๆ) สถาปนาเป็นราชธานี ก่อสร้างพระราชวังไดนอย บนเนื้อที่ 52 ตารางกิโลเมตร ริมฝั่งแม่น้ำหอม โดยยึดแบบจาก พระราชวังต้องห้ามของปักกิ่ง เรียกว่าแทบถอดแบบย่อขนาดกันมาทีเดียว วังแห่งนี้คนธรรมดามิอาจเข้า ไปได้ ใครทำงานในนั้นมิอาจออกไปข้างนอกได้ เพราะถือว่าเขตพระราชฐานหรือวังนั้น เจ้าของหรือจักรพรรดิเปรียบประดุจบุตรแห่งสวรรค์ ดังนั้นพระราชวังไดนอยจึงถูกเรียกอีกชื่อว่า “พระราชวังต้องห้าม” แห่งเมืองเวียดนาม ออกเดินทางงงงง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:56:37

ความคิดเห็นที่ 88 บรรยากาศข้างทางก่อนถึงพระราชวัง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:58:44

ความคิดเห็นที่ 89 กำแพงเมืองโบราณ มองเห็นสะพานทอดข้ามคูและซุ้มประตูอยู่ไกลๆ (กล้องผมไม่ได้เบลอ แต่หมอกมันเยอะ) จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:59:28

ความคิดเห็นที่ 90 บนสะพาน มองเห็นคูเมืองล้อมพระราชวังและแนวปราการ สวยมากมายครับ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:00:20

ความคิดเห็นที่ 91 ลอดอุโมงค์หรือซุ้มโค้งประตู จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:01:09

ความคิดเห็นที่ 92 ปืนใหญ่โบราณ ภาพเบลอหน่อย ซิกโล่ขับเร็ว จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:02:06

ความคิดเห็นที่ 93 ถึงหน้าประตูวังไดนอยแล้วครับ เย้! ไม่เสียชาติเกิดแล้วว้อย! รูปนี้ให้คนขับซิกโล่ถ่ายให้ หล่อมะ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:02:46

ความคิดเห็นที่ 94 ตรงข้ามกับประตูวังเป็นป้อมปราการใหญ่ ข้างบนคือเสาธงครับใหญ่มากๆ จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:17:38

ความคิดเห็นที่ 95 หน้าวังเป็นลานกว้างอย่างกับสนามหลวง ชาวเวียดนามมาทำกิจกรรมยามเช้ากัน เช่นออกกำลังกาย จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:18:30

ความคิดเห็นที่ 96 คูน้ำชั้นที่สองข้างกำแพงวัง จากคุณ : ณัฐกร เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 13:19:04