 |
ความคิดเห็นที่ 138 |
เจอกระทู้นี้แล้วอดเข้ามาแจมด้วยไม่ได้ 
ผมก็เริ่มเล่นสนุ๊ก.มาตั้งแต่วัยรุ่น แบบว่าเพื่อนสนิทในก๊วนมีญาติที่เปิดโต๊ะสนุ๊ก.ก็เลยมีโอกาสเข้าไปซ้อมมือกันบ่อย และเพื่อนร่วมก๊วนก็มีฝีมือใกล้เคียงกันก็เลยเล่นกันได้สนุกดี สมัยนั้นเล่นแบบใช้ลูกแดงแค่5ลูกเอง ก็เล่นแบบนับแต้มมั่งเล่น*กา*มั่งมีพนันกันนิดหน่อยแต่เป็นค่าเกมค่าน้ำ การเล่นในสมัยนั้นอย่าว่าแต่การลากตัวขาวยาวๆเลย ตบลูกลงหลุมเสียงดังๆแทบไม่มี*ยกเว้นลูกเบิ้ล*
มาได้ดูเทปแข่งขันชิงแชมป์โลกในคู่ชิงชนะเลิศเป็นครั้งแรก(จำไม่ได้แล้วว่าช่องอะไรนำมาฉายปีอะไรก็จำไม่ได้) แต่จำได้ว่าคู่ชิงตอนนั้นคือ*เสือเฒ่า ดั๊ก เมาท์จอย*ดวลกับ*สิงห์หนุ่ม สตีฟ เดวิส* ตอนที่ดูถึงกับอ้าปากค้างเลยในเทคนิคต่างๆที่คู่นี้นำมาใช้ต่อสู้กัน ซึ่งไม่ได้เคยพบเห็นตามโต๊ะ.ตลาดทั่วไปในกรุงเทพมาใช้กันได้เลย ในเทปที่ดู สตีฟ เดวิส เป็นผู้ชนะในที่สุด(เกมไม่ขาดนักผลัดกันแพ้ชนะ)ได้เป็นแชมป์โลกเป็นครั้งแรกของตัวเอง
ต่อมาก็ได้พยายามติดตามดูพวกระดับโลกเล่นกันซึ่งส่วนใหญ่เป็นเทปทั้งนั้น ก็ได้เห็นยอดฝีมือหลายๆคนเช่น เทอร์รี่ กริฟฟินน์,อเล๊กซ์ ฮิกกิ้นส์,จิมมี่ ไวส์,เดนนิส เทล์เล่อร์,จอห์น พาร์ร๊อต ฯลฯ.แข่งกันตามรายการต่างๆที่ทางทีวีเอาเทป.มาฉายให้ดู เกมที่ประทับใจหลังจากปีที่ สตีฟ เดวิส ได้แชมป์โลก ก็มีอีกคู่นึงในการชิงแชมป์โลกปีถัดมาในคู่รอบเซมิฯ.โดย อเล๊กซ์ ฮิกกิ้นส์ มาเจอกับสิงห์หนุ่มที่พึ่งเข้าร่วมรายการนี้เป็นครั้งแรกชื่อ จิมมี่ ไวส์ คู่นี้ดวลกันมันหยดเลยในระบบการแข่ง31เฟรม มาเสมอกันที่15-15แล้ว อเล๊กซ์ ฮิกกิ้น ก็อาศัยความเก๋าเกมกว่าชนะในเฟรมสุดท้ายแล้วเข้าไปชิงชนะเลิศกับ(ผมจำชื่อตานี่ไม่ได้แต่คนบรรยายเค้าแซวว่าเหมือนท่านเค๊าท์ แดร๊กคูล่า ซึ่งตอนหลังตานี่เป็นเทรนเนอร็ให้กับ รอนนี่ โอซุลลิแวน) และ ฮิกกิ้นส์ก็ชนะไปในที่สุดได้แชมป์โลกในปีนั้น
สำหรับนักสนุ๊ก.ต่างประเทศที่ผมชอบมากที่สุดก็คือ สตีฟ เดวิส ที่ไม่ชอบก็คือ สตีเฟ่น เฮนดรี้(เหตุผลก็คือช๊อตนั้นที่มาทำกับ ต๋อง ละครับ รับไม่ได้จริงๆไม่แมนเลย)
ส่วน ต๋อง ก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วที่จะต้องเชียร์แบบสุดๆ เนื่องจากเป็นคนไทยคนแรกที่เข้าไปสร้างความฮือฮาต่อพวกฝรั่งอั่งม้อ 
แต่คำขวัญสมัยนั้นมีคนตั้งขึ้นเล่นๆว่า "รักจะเชียร์ ต๋อง ก็อย่าลืมคำว่า*เสียใจ* "
จากคุณ |
:
เสือปลาขี้เมา
|
เขียนเมื่อ |
:
11 พ.ค. 53 21:41:46
|
|
|
|
 |