TIA Column : จบไม่สวย แต่คิดซะว่าล้างซวยก็แล้วกัน
|
|
มาช้าไปมากๆสำหรับการจะเขียนอะไรๆถึงทีมรักในนัดสุดท้ายของฤดูกาลที่ลิเวอร์พูลจบแบบไม่สวยเลยแม้แต่นิดเดียว แต่อยากจะให้กระทู้ฉลองชัยอะไรต่างๆนานาของเพื่อนๆแฟนบอลเชลซีผ่านพ้นไปเสียก่อน เลยมาเคาะแป้นพิมพ์เอาวันนี้
รู้ว่าเพื่อนๆคงไม่อยากจะนึกถึงกันนัก แบบว่า "จบแล้ว จบกันไปเลยดีกว่า" กับฤดูกาลนี้ ไม่อยากจดจำอะไรทั้งนั้น เพราะมันไม่มีอะไรที่น่าชื่นใจเลย แม้แต่นัดสุดท้ายที่คิดว่า "ขอเถอะนะ ขอจบสวยๆหน่อย" บวกกับแอบหวังว่า เผื่อจะแซงจบที่ 6 ได้ ก็คงดีใจที่สุดแล้ว แต่มันก็ไม่ได้เกิดขึ้นเลย ทั้งๆที่วิลล่าอุตส่าห์พลาดแพ้แบล็คเบิร์นแล้ว ถ้าลูกยิงอาควิลานี่ไม่ชนคาน ลูกยิงกัปตันไม่ชนเสา ลิเวอร์พูลก็คงได้อันดับ 6 ไปแล้ว
นอกเหนือจากแทบจะร้องไห้ตอนเห็นหน้าพี่เจิดหลังจากลูกยิงลูกนั้นชนเสาไหลออกหลังไปแล้ว ก็ยังโมโหเหลือจะทน โมโห โกรธอะไรก็ไม่รู้ ปากก็พร่ำด่านักเตะ ด่าราฟาไปด้วย ยอมรับเลยว่า ดูไปก็หดหู่ไปเรื่อยๆ เพราะแทบจะหาใครเล่นดีตามมาตรฐานไม่ได้เลย ยิ่งพอดูตารางคะแนน ยิ่งเจ็บจี๊ดเข้าไปใหญ่ เห็นแต้มของแชมป์พรีเมียร์ลีก 2009-2010 แล้วมันจุกจนพูดไม่ออก
86 แต้ม ...ถ้าจะได้มากกว่านี้สักคะแนน ก็คงรู้สึกดีกว่านี้หรอก จนถึงวันนี้ ผ่านมาก็หลายวันแล้ว นึกถึงทีไรก็เจ็บทีนั้น ใจมันยังถามอะไรก็ไม่รู้อยู่นั่นแหละว่า ทำไม...ทำไม แต้มที่เท่ากันเป๊ะ แต่สถานะกลับต่างกันลิบลับในช่วงระยะเวลาเพียง 1 ปี หรืออย่างนี้ที่เค้าเรียกกันว่า "วาสนาไม่ถึง"
พูดไปก็เหมือนมัวแต่นั่งเสียดายกับสิ่งที่พลาดไป มันก็น่าอยู่หรอก สมควรนักที่จบที่ 7 ในฤดูกาลนี้ ก็เล่นกันได้แค่นี้ มันก็ต้องได้แบบนี้แหละ เรื่องเวรเรื่องกรรมนั้นมันเป็นเรื่องจริงแท้ทีเดียว ที่บ่นๆนี่ ไม่ได้หมายถึงจะโทษโชคชะตาอะไรหรอก เพราะกรรมมันคือการกระทำของเราเองนั่นแหละ
ที่ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ต่อให้เจอเรื่องร้ายกว่านี้ก็คงพร้อมเผชิญแล้วล่ะ คิดในแง่ดีมันก็มีข้อดีหมือนกันนะ ที่ทีมเกิดตกลงมาตอนนี้ มันทำให้เราหันมามองตัวเองอย่างที่เป็นจริงๆ ทำให้เห็นว่า แท้จริง ทีมเรายังห่างไกลนักที่จะไปลุ้นแย่งแชมป์ลีกกับใครเขา เปล่าหรอกค่ะ ไม่ได้คิดดูถูกทีมตัวเลยเลย ความคิดแบบนั้นไม่เคยเป็น ไม่เคยมี แต่เราต้องยอมรับความจริงว่า ตัวเราเป็นยังไงต่างหาก และอีกอย่างหนึ่งคือ อย่างน้อยเราก็รู้จักคำว่าแพ้ ซึมซาบกับความรู้สึกที่แสนจะหดหู่ หลายคนอาจจะบอกว่า เออ...ก็รู้จักมันมาทุกปีนั่นแหละ ...ก็ใช่อยู่ แพ้มาหลายปีเต็มทน แต่ปีนี้มันหนักพอจะทำให้เรารู้สึกกันจริงๆจังๆว่า ทีมกำลังย่ำแย่อย่างแท้จริง ปัญหาต่างๆที่หมักหมมมานานค่อยๆแตกปริออกมาให้เห็น จนเราถึงกับท้อกันเลยทีเดียว
ถึงกระนั้น นี่ก็คือทีมของเรา ถ้าเราหมดใจ หมดศรัทธาเสีย จะได้ชื่อว่าเป็น The kop ได้อย่างไร เชื่อว่าเพื่อนๆทุกคนต่างก็มีเหตุและผลของการเลือกเชียร์ทีมรักของพวกเราต่างกันออกไป แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุใด ณ วินาทีนี้ ถ้าหัวใจยังซาบซึ้งกับความศรัทธาที่มี ความรู้สึกที่เคยมีให้ทีมยังไม่หายไป ก็จงภูมิใจ เชิดหน้า และสู้ต่อไปกับทีมรักของเรา
ความหวานชื่นของวันแห่งชัยชนะอาจจะห่างไกลจากพวกเราเหลือเกิน แต่เราก็รู้ว่า วันนั้นยังรออยู่เสมอ มีอยู่จริงๆ พวกเราเพียงแต่อดทนรอเท่านั้น ไม่รู้ว่าต้องพูดประโยคนี้ไปอีกนานแค่ไหน เพราะมันจริงๆแท้ๆทีเดียวก็ใครๆว่า
"เป็นเด็กหงส์ ต้องอดทน"
ทีมตกลงเท่านี้ก็ยังดีกว่าตกชั้นล่ะน่า และเป็นเพราะพวกเราปีนขึ้นไปสูง หวังสูง ตกลงมาถึงได้เจ็บหนักขนาดนี้
สำหรับเราใครจะใครไปจะมา ก็เป็นเรื่องของอนาคต แม้จะแค่ไม่กี่เดือน แต่พวกเราทุกคนคงลุ้นจนตัวโก่ง ใครที่เกลียดราฟาจับจิต ก็คงภาวนากันข้ามวันข้ามคืนให้เขาไปเสียที แล้วเอาลูกรักไปด้วย เหอะ...เคยคิดเหมือนกันแหละ เพราะมันรู้สึกจริงๆว่า ถ้าเราไม่ได้ไป UCL ราฟาต้องรับผิดชอบ ต้องลาออกไปได้แล้ว แต่พอถึงเวลาจริงๆ ใจมันกลับยังรู้สึกว่า เราต่างหากที่ต้องพึ่งพาเขา ลิเวอร์พูลไม่ใช่ทีมเงินเยอะ ไม่ได้ไปเล่นเจ้าหูโต บอร์ดบริหารมีปัญหายังหาเจ้าของใหม่ยังไม่ได้ แฟนบอลก็ถาโถมความคาดหวังไว้เสียสูงส่ง ถ้าไม่เป็นคนจริง ไม่มีใครเค้าอยากเอาอนาคตมาเสี่ยงกับทีมเราหรอก ไอ้ที่คิดอยากให้ราฟาลาออกไปซะหรือไล่ออกไปมันก็หยุดกึกตรงนั้นเอง
หลายคนอาจจะคิดไว้ไหนๆมันก็แย่แล้ว ยอมไปตายเอาดาบหน้าเสียไม่ดีกว่าหรือ แต่ใครเขาจะมาตายกับเราด้วย ถ้าราฟาลาออก หรือบอร์ดไล่ออก ใครจะมารับเผือกร้อนไป ใครจะกล้า...
ลิเวอร์พูลมีแค่ชื่อสวยๆกับประวัติศาสตร์โบร่ำโบราณไว้เสนอใครๆ แต่ไอ้สิ่งเหล่านี้มันแค่นามธรรมที่จับต้องไม่ได้ รู้สึกได้ด้วยหัวใจเท่านั้น แล้วกับคนสมัยนี้ที่เค้าวัดความสำเร็จกันด้วยเงิน ด้วยถ้วยแชมป์ที่จับต้องได้ คนไม่มีใจกับเรา ใครเขาจะอยากมา สุดท้ายจะกลายเป็นว่า เราต้องง้องอนราฟาเสียแทน
ส่วนสตาร์ทั้งหลาย เราเชื่อว่ากัปตันไม่ไปแน่ๆ เรน่าเพิ่งจะต่อสัญญา ที่น่าห่วงอาจจะเป็นตอร์เรสกับมาสเคราโน่ สำหรับตอร์เรสถ้าจะไป คงไปเล่นลีกอื่นมากกว่า เพราะแมนซิฯที่ว่าอยากได้ตัวนักหนาก็ไม่ได้ไปเล่น UCL เหมือนหงส์นั่นแหละ และอย่างตอร์เรส เงินไม่สำคัญ เขาไม่ไปแมนซิฯแน่ ส่วนเชลซี อันเซลอตติออกมาพูดว่าไม่ได้ต้องการตอร์เรส อันนี้อดเสียวไม่ได้ เพราะเป็นแค่คำพูด แถมเชลซีฤดูกาลนี้ร้อนแรงเหลือเกิน มันก็น่ากลัวอยู่ แต่ก็เชื่อมั่นนะว่าถ้าลิเวอร์พูลจะขายตอร์เรสจริงๆ คงไม่ขายให้ทีมในลักเดียวกันแน่นอน และที่สำคัญอีตาประธานสโมสรคนใหม่ก็พูดออกมาแล้วว่า ไม่ขายทั้งเจิด ทั้งตอร์ ก็หวังว่าจะรักษาคำพูด
ส่วนมาเคราโน่ กลัวเป็นที่สุด ฤดูกาลที่แล้วเกือบไปบาซ่า ฤดูกาลนี้บาซ่าอาจตามกลับมารังควาญอีก เชื่อแต่ว่าถ้ามาสเคฯจะไปก็ต่อเมื่อราฟาไปเท่านั้น เพราะราฟาเป็นคนให้โอกาสมาสเคราโน่มาตลอด และเขาก็น่าจะยังมั่นใจในฝีมือราฟาอยู่ เราคิดว่าถ้าราฟาอยู่ จะรั้งมาสเคฯไว้ได้
ฤดูกาลหน้าไม่หวังอะไรมากไปกว่าการกลับมาติด Top 4 อีกครั้ง ขอแค่นั้นจริงๆ เพราะเมื่อดูจากสภาพทีม สภาพนักเตะที่มีแล้ว ขอหวังแค่นั้นแหละ ถ้าได้เกินกว่านั้นก็ถือเป็นโบนัสไป แต่ที่สุดแล้วสิ่งที่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุดคือ อยากให้กัปตันคนที่จะได้ชูถ้วยแชมป์พรีเมียร์ลีกให้ลิเวอร์พูลคือ ผู้ชายที่ชื่อ สตีเว่น เจอร์ราร์ด
หวังยังไง เราก็ยังหวังอยู่อย่างนั้น
ศรัทธายังไง ก็ยังศรัทธาอยู่อย่างนั้น
ฤดูกาลนี้จบแล้ว(จบซะได้ก็ดี) ขอให้ความซวยทั้งหลาย ความย่ำแย่ ปัญหาต่างๆนานา จงไปซะพร้อมกันนี้เลย หลังบอลโลก พวกเราจะกลับมาลุยกันใหม่ อย่างที่เคยเป็นมา
YNWA.
แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 53 11:41:33
แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 53 11:38:47
| จากคุณ |
:
howk_ky   
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 พ.ค. 53 11:34:58
|
|
|
| 
)
