ขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ไม่มีใครเค้ารีบตายหรอกถ้ายังไม่เห็นความสำเร็จของลิเวอร์พูล
เราเกิดไม่ทันยุคยิ่งใหญ่ของลิเวอร์พูล และตั้งแต่เราเกิดมาลิเวอร์พูลยังไม่เคยสัมผัสถ้วยแชมป์ลีคเลย เคยคิดด้วยซ้ำว่าเราเป็นตัวซวย
เพราะพอเราเริ่มเชียร์อย่างจริงจัง ลิเวอร์พูลแทบไม่ได้ถ้วยอะไรเลยด้วยซ้ำ (เราเริ่มเชียร์จริงจังตอนนัดชิงเอฟเอคัฟกับเวสต์แฮม) ใช่ มันไม่ใช่เวลายาวนานอะไรเลย สำหรับบางคนเราอาจเป็นแค่เด็กใหม่ เพิ่งเชียร์ได้แปปๆ แต่เราอยากบอกว่า เราก็รักทีมนี้ไม่น้อยไปกว่าใครแน่นอน
วันที่ชนะเราก็ดีใจ โลกทั้งใบช่างสดใส คุยกับเพื่อนไปทั่ว ก็เราดีใจอ่ะ ใครจะหาว่าโม้ อวดก็ช่าง
วันที่แพ้เราก็เศร้า ก็เราอยากให้ทีมชนะหวังสูงหนิอยากเป็นแชมป์ วันไหนเล่นดีเราก็ได้แต่เสียดาย วันไหนเล่นแย่ก็หงุดหงิดไม่อยากคุยกะใคร เพราะใครก็ชอบดูถูก หาคนเข้าใจยาก
วันที่ทีมแพ้บางนัดบอกอย่างไม่อายเลยว่าเคยร้องไห้ หลายครั้งด้วย....
ถึงวันนี้ ถามว่าเศร้ามั้ย เศร้าสิ ขนาดนี้ไม่เศร้าก็แปลก แต่คิดจะเลิกเชียร์มั้ย....ไม่สักนิด
เสียใจน่ะเสียใจมาก เจ็บน่ะเจ็บ แต่ถึงขนาดตายมั้ย ไม่หรอก ไม่มีทาง
ความฝันนึงของเราคือการได้เห็นพี่เจิดกับคาร่าได้ยืนชูถ้วยพรีเมียร์ด้วยกันเราไม่มีวันทิ้งความฝันนี้ไปตายหรอก
แล้วถ้าฝันนี้สลายเจิดกับคาร่าคงไม่มีโอกาสได้ชูถ้วยนี้ คำนึงที่หลุดออกมาจากปากอาจเป็น "กรูอยากตายย" (ที่จริงแล้วมันหลุดออกมาหลายครั้งแล้วเถอะให้ตาย)
แต่เราคงฝันอยากให้คนนั้นคนนี้ได้ชูถ้วยแทน ใครก็ได้ เพราะความฝันที่แท้จริงคือยังไงการได้เห็นลิเวอร์พูลประสบความสำเร็จ
เราเชียร์ทีมนี้ไม่ใช่เพราะแค่มันชนะแล้วเราสนุก แต่เรารักทีมนี้ รักทุกสิ่งทุกอย่าง รักทุกเส้นทางความฝันที่เราได้เดินร่วมกันมา แม้ว่าเส้นทางนั้นมันจะขรุขระเป็นหลุม เดินแล้วเจ็บ รักแม้ว่าทั้งหมดที่มีก็แค่ถ้วยผุๆเก่าๆ ไม่น่าชื่นชมอะไร แต่เราก็เลือกเดินทางนี้ไปแล้วและไม่อยากเปลี่ยนใจ เพราะเรายังหวังว่าถ้าเราอดทนมีชีวิตผ่านความเจ็บปวดนี้ไปได้ความสุขและชัยชนะที่เราได้มามันจะยิ่งสุขซะจนลืมความทุกข์ทั้งหมดไปได้เลย
เราเชื่อว่าเราต้องมีคนร่วมเดินไปกับเราอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็คุณจขกท.คนนึง และยังมีคนอื่นๆอีกมากมาย
ดีใจที่เราคงไม่ต้องเดินอย่างเดียวดาย และเราจะไม่ทิ้งคนอื่นแน่ๆ สบายใจได้เราไม่ยอมตายแน่ๆค่ะ
ขอโทษที่พิมพ์มาซะยืดยาวนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจะตอบกระทู้เลยจริงๆ แอบโกรธคุณ myst-man ทำให้เราต้องพิมพ์ไปน้ำตาไหลไป แม้ว่าอาจจะไม่มีใครได้อ่านแต่จะบอกว่าส่งใจและความรู้สึกไปแล้ว น่าจะได้รับกันนะคะ
ผมเชียร์หงส์มา 20 ปี แต่ในวันนี้ ผมเลิกแล้วครับ
จะเป็นไง ไม่สน เพราะปมเชียร์ มาตั้งแต่ 7 ขวบ ตอนนี้ 29 แล้ว
... ฮือ ๆ ๆ 
