ความคิดเห็นที่ 1 งืม...งืม....... ตอนป.1 ครูเคยให้ไปเก็บบอลลงตะกร้า ตอนป.2 เคยถูกเพื่อนแตะบอลอัดหน้า ตอนป.3 วิ่งสดุดขาตัวเองหกล้ม....... T  T   ...... ปล.ได้เป็นตัวโรงเรียนตอนม.3ครับ รร.ทวีธาภิเศก จบมาก็เรียนอย่างเดียวเลยครับกลัวเรียนไม่จบ จากคุณ : กุ้งอบวุ้นเส้น เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 19:43:12

ความคิดเห็นที่ 2 ช่วงปฐม - ม.ต้น ผมไม่เคยติดตัวโรงเรียนเลย ป 1.- 6.  ผมไม่ติดตัวโรงเรียนเพราะความสูงไม่พอ ม.ต้น  อ.พละ จะใช้เฉพาะลูกศิษย์ที่สนิทเป็นตัวหลักและให้หาพวกๆมาเล่น ผมไม่สนิททั้ง อ.  และ รุ่นพี่เลยไม่ติด แต่ชีวิตการเล่นบอลจริงๆ ของผมเริ่มตัวตัวเป็นตน ตอน ม.3 ช่วงปี 2539 - 2540 - ถึงไม่ติด ตัวโรงเรียน แต่บอลคัพ ทั่ว ชลบุรีผมไปมาหมด ในฐานะตัวรอง ผมเป็นดาวรุ่งเล่นแบ๊กขวา และฮาร์ฟขวา (บอล 9 คน) ตอนนั้นผมอายุ 15 เท่านั้น (เดาะบอลได้สูงสุด 600 กว่าครั้ง) ปี 2541  ช่วงกำลังจะย้ายไปเรียนต่อ ม.ปลาย  ผมได้ลงเล่นบ่อยขั้น จะได้เป็นตัวจริงหลายนัด  ตอนนั้นทีมชาติชุด U-17 ที่ไปนิวซีแลนด์ เปิดคัดตัวไปเล่้นทีมชาิติ  เพราะในรอบคัดเลือกเราใช้นักเตะโกงอายุลงเล่น ผมไม่ได้ไปคัดเพราะติดที่ ต้องสอบเข้า ม.ปลาย  แต่เพื่อนไปมา บอกว่ามีนักบอลเก่งๆมาก ชื่อ  สุริยะ อมตะเวช จากนั้นก็เล่นบอลคัพเรื่อยมา อ.ที่โรงเรียน ม.ปลายเรียกไปติด แต่ผมไม่ไปเพราะบ้านอยู่ไกลโรงเรียน และต้องซ้อมกับทีมที่เล่นคัพ ทุกวัน จนผมเรียนจบ ม.6 ติดผู้หญิง บอลไม่สนใจ สุดท้ายผมถอนตัวจากทีม  จนต้องไปขอทีมอื่นเค้าเล่นส่วนมากจะตกรอบแรก ในท่สุดผมเลิกเล่น แล้วทำงานไม่มีเวลาเล่นเลย..... ปัจจุบัน 27 แล้ว แทบไม่ได้ออกกำลังกายเลยเสียดายวันเวลาท่ผ่านมาจริงๆ จากคุณ : รปภ.ขับจากัวร์ เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 19:52:01

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแล้วนึกถึงตัวเองครับ คงคล้าย ๆ กัน ตอนนี้เลิกแล้วครับ อายุมากแล้ววิ่งไม่ไหว นาน  ๆไปเล่นที เจ็บข้อเท้า ข้อเข่า ตื่นตอนเช้ามาโคตรทรมาน ขออนุญาตจขกทนะครับ ขออนุญาตแขวนรองเท้าเลยแล้วกัน ขอบคุณครับ จากคุณ : โย่ _เชียงใหม่ เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:02:52

ความคิดเห็นที่ 4 กระทู้นี้เข้าท่าแฮะ ผมเริ่มต้นเตะบอลก็สมัยยังเด็กๆ น่าจะเปนประถมนั่นแหละ ที่ รร แห่งหนึ่งย่านเชียงใหม่ เล่นบอลกีฬาสีสนามปูนครับ จำไม่ได้ว่าได้แชมป์รึป่าวนะ ช่วงปิดเทอมตอนเรียนประถม มักจะกลับไปบ้านพ่อที่นราธิวาส (อ ยี่งอ) ได้เล่นบอลตำบลแข่งกันระหว่างหมู่บ้านด้วย ชื่อหมู่บ้านนากอ ผมและพี่ชาย (เป็นฝาแฝดกัน) มีส่วนพาทีมหมู่บ้านนากอเถลิงแชมป์บอลระดับตำบล ระดับไม่เกินประถม ก็คือเยาวชนนี่แหละ ดีใจมากๆ เชือดวัวเลี้ยงกันเลย อิอิ ช่วงมัธยมเรียนที่ รร แห่งหนึ่งที่มีรั้วเดียวกับสนามกีฬาสมโภชเชียงใหม่ 700 ปี ก็เล่นบอลแข่งกันระหว่างห้องนี่แหละ เล่นมันทุกชั้นปีเลย ไม่เคยได้แชมป์ แต่ไม่เคยวอร์คเอ้าท์ อิอิ ช่วงมัธยมถือเป็นช่วงพีคของชีวิตการค้าแข้งเลยครับ เพราะเป็นช่วงที่เตะบอลถี่มากๆ และร่างกายไม่กรอบด้วย บอลตอนเที่ยงเตะทุกวันหลังกินอาหารเที่ยง จากนั้เข้าเรียนตอนบ่ายแบบเหงื่อท่วม (ทำได้ไงวะ) ตอนเช้าก็เตะบ้างถ้ามาเช้า ตอนเย็นก็เตะบ้าง ถ้ามีคนเตะครับ สนุกๆกับการค้าแข้งมากๆ 55 ช่วงมหาลัยไปเรียน ม แห่งหนึ่งแถวๆหาดใหญ่ ติดภูเขา ก็ได้เล่นบอลระดับคณะครับ ปีแรกก็บอลเฟรชชี่สำหรับเด็กปี 1 ปีต่อๆไปก็ได้เล่นบอลกีฬาระหว่างคณะทุกๆปีครับ ตัวจริงบ้างสำรองบ้าง แรกๆเล่นหน้าแต่ยิงไม่ค่อยได้ เลยถอยไปเล่นกลาง แต่เหนื่อยโคตร สรุปคือทั้งตอนประถม มัธยม มหาลัย ผมไม่เคยติดทีม รร หรือ มหาลัยเลยครับ เล่นในระดับห้องเรียนหรือระดับคณะมาโดยตลอด จบมาทำงานแล้ว แทบจะไม่ได้ลงแข่งอีกเลย เล่นสนุกๆตอนเย็นมากกว่าครับ รวมทั้งเตะบอลแฟนคลับในนามชาวเรือกรุง นราธิวาสเอฟซี 2-3 นัดครับ ผมยังไม่เลิกค้าแข้งครับ ยังคงหาเวลาเตะบอลสนุกๆอยู่ แต่ไม่บ่อยเท่าสมัยเรียนเลย กระทู้โดย mung_emo ครับ จากคุณ : มังอีโม น้องชาย (yassemo) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:06:35

ความคิดเห็นที่ 5 ข้างล่างมาเล่าต่อหน่อยครับ อยากอ่านอะไรสนุกๆอ่ะ จากคุณ : yassemo เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:09:05

ความคิดเห็นที่ 6 อ่ะ กระทู้ระลึกความหลังเหรอ ของผมก็ เริ่มที่สมัยเด็กๆพ่อพาไปซ้อมบอลตลอดจนมาถึง ป.5คัดทีม ร ร เล่นตำแหน่งแบ็คขวา เข้ามัธยม แข่งบอลเดินสายทุกรายการแต่ไม่ไปคัดทีมโรงเรียน เพราะขี้เกียจอยู่ซ้อม= = ก็ยังเล่นแบ็คขวาเหมือนเดิม พอเข้า ม ปลาย ขยับตัวเองมาเล่นกองกลางตัวรับละชอบมาก เข้ามหาวิทยาลัยติดทีมคณะ ในตำแหน่งกองกลางตัวรับและบางครั้งก็โดนโยกไปเล่นแบ็คขวา และเตะบอลที่สนามของมหาลัยนั้นละทุกวันตอนเย็นหลังเลิกเรียน ปัจจุบันเลิกเล่นแล้วเนืื่องจากบาดเจ็บจากสไตรการเล่นของตัวเอง ถ้ายังอยากเล่นต่อหมอแนะนำให้ผ่าตัด ผมก็เลยไม่ผ่าก็ได้ได้เลิกเล่นอย่างถาวรด้วยวัย25  T T ตอนนี้ได้แต่นั่งดูและเป็นโค้ชให้เด็กๆ ครับ จากคุณ : ความทุกข์ของบัตรผ่าน เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:20:53

ความคิดเห็นที่ 7 ณ ที่ราบสูงติดชายแดน เทศกาลกีฬาสี ตอน ป6 ผมเลี้ยงหลบ6คนจากกองหลัง แต่ดันหมดแรงยิงแป็กก่อน   ตอนมัทยมต้นนี่พีคสุดถนัด2เท้า 4 คนก็เคยลากผ่านมาแล้ว แต่หลังจากนั้นสุขภาพไม่อำนวย ได้แต่เตะบอลเบาๆ อ่านหนังสือแล้วก็สอบตามเด็กสายวิทย์ส่วนใหญ่แหละครับ   จบละครับ(สั้นได้อีกชีวิตค้าแข้งผม)  จากคุณ : giser เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:24:27

ความคิดเห็นที่ 8 เริ่นต้นเตะบอลน่าจะประมาณป.5 ครับ ก็เล่นกับเพื่อนแถวบ้าน ไปท้าทีมอื่นมาแข่งกินเงินกันไปเรื่อยๆ (นัดละ 100 หารกันยังไม่ถึงคนละ 10 บาทเลย) ได้เงินมาก็เอาไปซื้อน้ำหรือขนมกินกัน มาเริ่มเล่นแบบเป็นเกมและตำแหน่งตายตัวก็ตอนเข้าม.ต้นครับ ผมเล่นโฮลดิ้งมิดฟิลด์สไตล์เดียวกับคาร์ริคหรืออลอนโซ่เลย ถนัดเรื่องครองบอลกับวางบอลยาวและจ่ายทะลุแต่รับไม่แข็งและเลี้ยงบอลไม่พริ้วนัก ผมไม่คัดบอลโรงเรียนเพราะเล่นกับเพื่อนทุกเย็นสนุกกว่า เลยไม่รู้ว่าฝีเท้าตัวเองถ้าไปคัดแล้วจะติดทีมโรงเรียนไหม พอจบม.ต้นมาเรียนปวช.ก็เลิกเล่นไป 3 ปีครับ เพราะโรงเรียนใหม่ไม่มีสนามบอลผมเลยไปเล่นบาสแทน แล้วดันได้เป็นตัวจริงตั้งแต่ปีแรกเลยเล่นบาสอย่างเดียวตลอด 3 ปี พอเข้ามหาลัยทีนี้กลับมาเตะบอลอีกครั้ง คราวนี้รู้สึกเลยว่าตัวเองเสียจังหวะการเล่นของตัวเองไป การอ่านเกมหรือจ่ายบอลทำได้แค่ 60% ของสมัยม.ต้นด้วยมั้ง แต่ก็ไม่ได้เล่นบ่อยครับเพราะเรียนค่อนข้างหนัก เลยไม่ค่อยได้ฟื้นจังหวะการเล่นของตัวเองขึ้นมา ตอนนี้จบมาทำงานแล้วก็มีไปเล่นบ้างตกเดือนละ 3 ครั้ง แต่หลังๆไม่ได้เตะเลย 2 เดือน สภาพตอนนี้แค่ประคองตัวไม่ให้ลงไปนอนแผ่ก่อนจบครึ่งแรกก็เต็มที่แล้วครับ ความฟิตไม่มีเลย จากคุณ : vagakung เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:29:40

ความคิดเห็นที่ 9 เคยเตะบอลครั้งแรก ม .1 เตะเล่นๆกับเพื่อน แต่ไม่เคยติดทีมกับเค้าหรอกเพราะตัวเล็ก วิ่งช้า เค้าไม่เลือก พอจบ ม. 6 ก็ไม่ไำด้เล่นเลย กลายเป็นพวกชอบดูแทน จากคุณ : mp3man เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:33:13

ความคิดเห็นที่ 10 เริ่มเตะบอลม.1 ตามเพื่อน ตอนแรกๆก็เล่นมั่วๆไป จนมาค้นพบตัวเองว่าควรเล่นตำแหน่งจอมทัพ (แต่ขี้เกียจวิ่ง แบบเลอ ทิสซเอร์) จ่ายบอลให้เพื่อนยิงได้เยอะมากตอนนั้น จนเพื่อนตั้งฉายาให้ว่าโมสาร์ทลูกหนัง (อันเดรียส แฮร์โซก -ว่าไปนั่น-) เคยติดทีมกีฬาสี แต่เป็นตัวสำรองอดทน เอิ๊กๆ ได้เหรียญมาด้วยนา ม.ปลายเริ่มง่วนกับการสอบเอนท์ เลยได้เล่นน้อยลง และมักจะถอยไปเล่นเป็นเซ็นเตอร์ เพราะเพื่อนในก๊วนมันบ้าบุก ไม่มีใครยอมมาเล่นกองกลัง เลยต้องลงมาจัดระเบียบกองหลังให้ พร้อมตะโกนสั่งการแบบกัปตันทีม เข้ามหาลัย ได้เป็นตัวจริงชั้นปี (เพราะไม่ค่อยมีใครเล่น หะหะ) เล่นเซ็นเตอร์เหมือนเดิมใส่เบอร์ 6 เลียนแบบโทนี่ อดัมส์ ก่อนจะตกรอบบอลเฟรชชี่ไปแบบง่ายดาย หลังจากนั้นก็เล่นบอลระหว่างชั้นปีในคณะมาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้แชมป์อะไรกับเค้าซักที เพราะรุ่นน้องเก่งมาก ปีสุดท้ายใกล้เคียงแชมป์ที่สุดละ เจอเต็ง 1 รอบรอง ถ้าชนะ แชมป์ก็นอนมาเห็นๆ อุตส่าห์ยันเสมอในเวลาได้ แต่ต้องแพ้ไปเพราะผมยิงจุดโทษไม่เข้า ชีวิตค้าแข้งผมก็จบลงแบบเศร้าๆด้วยประการฉะนี้แล ~ จากคุณ : นักมายากลแห่งรัสเซีย เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:36:20

ความคิดเห็นที่ 11 เริ่มตอนอายุประมาณ 11 ปี ติดทีมเยาวชนหมู่บ้าน (ทั้งหมู่บ้านมีเด็กรุ่นใกล้ๆกันอยู่ประมาณ 13 คน) มีนักบอลรุ่นอาวุโสที่เป็นจ่าอากาศมารวมทีมให้ หลังจากนั้นก็เตะแต่กับทีมนี้มาตลอด ส่วนใหญ่ก็เจอกับหมู่บ้านอื่นๆ ทีมโรงเรียนไม่เคยติด มหาลัยได้เล่นแค่บอลระหว่างคณะปี 1-3 ส่วนใหญ่เป็นตัวสำรอง ปี 4 เรียนอย่างเดียว จบมาทำงานธนาคารแห่งหนึ่งก็ไปได้เล่นกับทีมในหน่วยงาน ลาออกมาอยู่รัฐวิสากิจแห่งหนึ่งก็ได้เล่นกับทีมในหน่วยงาน ต่อมาเกิดบาดเจ็บหนักที่เข่าทั้ง 2 ข้าง (คงเพราะสุขภาพที่ไม่ดีน้ำหนักขึ้นมาเกือบ 10 โล) พักเล่นไป 1 ปีเต็มๆ เพื่อนชวน เจ้านายชวน ไม่ไป ว่ายน้ำอย่างเดียว ตอนนี้กลับมาเล่นได้หลายเดือนแล้ว กำลังรวมทีมเพื่อนๆสมัยเรียนมัธยมขึ้นมา คิดว่าคงยังไม่เลิกเตะง่ายๆ เล่นเพื่อสุขภาพ สังคม ไม่ได้เล่นเอาโล่น่าจะเล่นได้นานอยู่ ปล.ผมชอบเล่นกองหน้า แต่ช่วงเวลาที่เล่นจริงจังผมมักจะได้ลงเป็นกองหลัง จากคุณ : deemakak เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 20:44:31

ความคิดเห็นที่ 12 ทำไม คอมผมมันขึ้นอย่างงี้อ่ะ จากคุณ : ElMinZeed เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:00:25

ความคิดเห็นที่ 13 เริ่มจากประถม ก็สตาร์ทจากเซ็นเตอร์ครับ เพราะตัวสูงกว่าชาวบ้านเค้า ( โดนครูบังคับ ) จำได้ว่ามีเพื่อนคนนึงเล่นเก่งมากๆๆๆ แต่ดันไม่มีเงินกระทั่งซื้อรองเท้า(ถึงขนาดเอาปากกาตราม้ามาเขียนโลโก้ไนกี้ที่เท้ามัน ) แต่ครั้งหลังสุดจำได้ว่ามันมาเล่นกับทีมเยาวชนสโมสรอะไรสักแห่งนึงในกทมนี่แหละแต่ดันจำไม่ได้ สไตลืการเล่น เ้น้นออพชั่น กับสไลด์อย่างเดียว มัธยมต้น เล่นกองหน้าเพราะว่าสูงกว่าเพื่อนๆ เลยโดนบังคับกึ่งขอร้อง(ใจจริงอยากเล่นกองกลาง) ไม่ได้ยิงเลยเพราะสูงแต่โหม่งไม่เป็น 555+ มัธยมปลาย เพื่อนเริ่มโตทันแล้วเลยไม่โดนบังคับเลยเจอตำแหน่งที่ถนัดที่สุด ค้นพบตัวเองกับปีกขวา ยิงประตูไม่ค่อยได้ แต่เรียกจุดโทษได้เยอะมากๆ เพราะ พอลากจะเข้ากรอบจะโดนเตะกลิ้งเสมอเลย มหาลัยก็ บลอต้านยาเสพติดที่อนาถที่สุด โดนอัดฉีดเป็นลูกละกลม -*- ทำสถิติได้มากสุด 4 กลมต่อแมทช์ จำได้ว่ากับคณะเกษตร พอทำได้ปุ๊บจากนั้นไม่เคยเล่นอีกเลยเพราะติดหญิง+เหล้า ปัจจุบัน แฟนหนึ่ง ทำงานงกๆ พุงยื่น แต่ยังไม่ยอมแขวนเกือก เพราะแอบเล่นกินตังค์เป็นระยะๆ 555+ จากคุณ : opta (opta) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:04:38

ความคิดเห็นที่ 14 ป. 4  เริ่มเล่นบอลเป็นครั้งแรก ติดทีมกีฬาสี(ในรุ่นอายุไม่เกิน 12 ปี แต่ตอนนั้นอายุ 10 ขวบเอง) ในตำแหน่ง กองหน้า จำสถิติไม่ได้ แต่รู้ว่าทำแฮททริกได้ สองเกมส์ แต่ได้อับดับสาม ป. 5 ติดทีมโรงเรียน ในตำแหน่งผู้รักษาประตู (ในรุ่นอายุไม่เกิน 12 ปี) สถิต ไม่เสียประตูตลอดการแข่งขัน ได้แชมป์ กีฬาของกลุ่มการศึกษา ป.6 ย้ายโรงเรียน เป็นกับตันทีมกีฬาสี ลงเล่นในตำแหน่งกองหน้า ยิงไป สามประตูตลอดรายการ  แต่สีผมได้อันดับบ้วย 555 ปล.ไม่ติดทีมโรงเรียน เพราะไม่ได้ไปคัดตัว เนื่องจากอาจารย์ขอให้ไปเล่นวอลเลย์บอลแทน ม.ต้น หมดสิทธิ์เล่นให้โรงเรียน เพราะ อาจารย์เอาแต่ตัวที่ติดโค้วต้านักกีฬาไปเล่น และไม่มีการเปิดคัดตัวเลย ... ปล.ผมเข้าโรงเรียนด้วยโค้วต้า วิทย์-คณิต แต่เล่นก็เล่นให้กีฬาภายใน ในตำแน่งกองหลัง และผู้รักษาประตู และได้รองแชมป์ทุกปี ม.ปลาย ด้วยความเจ็บปวดที่อาจารย์ไม่เคยรับเด็กนอกโควตาร์ ก็เลยรวบรวมเพื่อน ๆ นักฟุตบอล ตั้งทีมเดินสาย เล่นบอลเดิมพัน ตามหมู่บ้านและโรงเรียนต่าง ๆ โดยเล่นทุกตำแหน่งแล้วแต่ทรัพยากรนะแตะที่มี...ได้บ้างเสียบ้าง บ้างที่ก็โดนชักดาบ บางที่ก็ออกจากสนามไม่ได้เนื่องจากโดนกระชับพื้นที่โดยชายฉกรรจ์  5555 มหาลัย. ชีวิตอาภัพ..ไม่ได้ไปคัดตัวนักก๊ฬาของคณะ  เนื่องจากติดธุระทางบ้าน หลังจากนั้นก็ลงเล่นให้กับภาควิชา ในตำแหน่งกองหลัง ตกรอบแรกทุกรายการ ทุกปี ด้วย 555... แต่ก็ดีที่โดนพี่ ๆ ดึงตัวไปเล่นให้กับทีมภายนอกและสโมสรเล็ก ๆ ในตำแหน่งกองหลัง อยู่บ่อย ๆๆ ทำงาน..เล่นให้ทีมของบริษัท ในตำแหน่งปีกซ้ายและกองหน้า สถิติยิงทั้งยิงทั้งจ่าย. วิ่งมากกว่าเพื่อน เจ็บเอ็นหลังหัวเข่า ต้องพักการเล่นและรักษาตัวอยู่ ปีครึ่ง..ถึงจะหายแต่กลับมาสภาพร่างกายก็ไม่เหมือนเดิม..ความเร็วตกลงไปมาก..ก็เลยมาเล่นตำแหน่งกองหน้าตัวเป้าแทน สถิต ยิงทุกนัดที่ลงสนาม... ตอนนี้เล่นให้ ทีม อบต.ที่บ้าน ล่าสุด ลงเล่นแค่สองนาที เปลี่ยนตัวเอง เพราะเจ็บ เอ็นหลังหัวเข่าซ้ายแผล เดิม  สงสัยต้องแขวนสตั๊ด ด้วยวัยไม่ถึง 30 ปี   ปล. ไม่เช้าใจเหมือนกันว่าตำแหน่งผมคือกองหน้ากับปีก แต่ทำไมเวลาเล่นบอลที่ไร ถึงโดนจับไปเล่นกองหลังอยู่เป็นประจำ... จากคุณ : kokobig เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:17:50

ความคิดเห็นที่ 15 ชีวิตแต่ละคนใกล้เคียงกันนะ โดยเฉพาะวัย 20 ปลายๆ ถึง 30 ต้นๆ ส่วนของผม.. สมัยประถม - อยู่โรงเรียนวัด เตะบอลพลาสติกไปวันๆ สไตล์บอลแมลงวัน บอลอยู่ไหนทุกตำแหน่งในสนามก็จะวิ่งไปลุมตรงนั้นตลอด เรียกว่าแบ่งตำแหน่งได้แค่ ผู้เล่นกับโกล์ แค่นั้น = =" แต่ผมมักจะทำประตูได้ แบบว่าอยู่ถูกที่ถูกเวลา สมัยม.ต้น - เริ่มเล่นเป็นระบบ แต่ก็ยังเป็นบอลพลาสติก ตามนโยบายของโรงเรียน กลัวกระจกแตกถ้าเป็นบอลหนัง ตอนนั้นเป็นยุคสมัยของบอลอิตาลีที่มีดาวเด่นในแนวรับและผู้รักษาประตูอย่าง วอลเตอร์เซงก้า ถ้าลีคอังกฤษก็ ชไมเคิล , ทิม ฟลาวเวอร์ ผมเลยลงไปเล่นผู้รักษาประตู แม้ผมจะตัวเล็กจนเพื่อนเรียบว่าไอ่เตี้ย แต่ความสูงก็ไม่ได้เป็นอุปสรรค เพราะสมัยนั้นเสาโกล์ยังใช้เป็นแค่อิฐแตก หรืออิฐตัวหนอนเท่านั้น พูดง่ายๆไม่มีคาน = =" ยิงเฉี่ยวเสา หรือเฉี่ยวระดับคานทีต้องหยุดเกมส์มาเถียงกัน ว่าเข้ารึเปล่า . . . สมัย ปวช. - เล่นบอลหนังเทียมแล้ว แต่เล่นเบอร์ 3 บนสนามปูน ขนาดเท่าสนามบาส โกล์มีคานแล้ว แต่เป็นคานสูงแค่เอว กว้างไม่เกิน 1.20 เมตร ผู้รักษาประตูใช้มือไม่ได้ = =" ใช้กฏกึ่งฟุตซอล ทั้งเตะต่อทีมเล่นๆ และแข่งประเพณีภายใน ผมก็ยังยึดตำแหน่งเดิมเพราะความไม่กลัวบอล ไม่กลัวการปะทะ หรือเจ็บ แต่ทำไปทำมา กลับมาได้ดีกับตำแหน่งตัวสุดท้าย กับสนามนี้ แต่พอมีไปลงแข่งกฏฟุตซอล 100% ก็จะกลับไปเป็นผู้รักษาประตู เหมือนเคย สมัย ป.ตรี - แทบไม่ได้เตะฟุตบอลเลย จะมีเล่นก็ฆ่าเวลา 10 - 20 นาที เพราะเปลี่ยนไปเล่นมวยสากลสมัครเล่น เหตุเพราะลงแข่งประเพณีภายในเพราะเพื่อนยุ แล้วดันพอไปได้กับทางนี้ สมัยทำงาน - หันมาเล่นอะไรฉาบฉวยตามวาระโอกาส แบดฯ เทนนิส ปิงปอง ว่ายน้ำ ตกปลา BB gun (2 อย่างหลังนับไหม = =") ไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาเพื่อนลากมาเราก็ไป เป็นอย่างนี้ตลอด 4 ปีกว่า จนปีที่แล้วเริ่มกลับมาเล่นฟุตซอลกับเพื่อนๆสมัย ปวช.กับป.ตรี ที่ตำแหน่งเดิม นัดเล่นสนามหญ้าเทียมอาทิตย์ล่ะครั้ง ครั้งล่ะ 2-3 ชม. ต้องเล่นอยู่เกือบ 2 เดือนกว่าจะเริ่มเข้าที่ กลับมาเล่นใหม่ๆ โดนยิงระยะ 7-10 เมตร อย่าว่าแต่ปัดเลย มองยังมองไม่ทันว่ามาทางไหน จนเริ่มปัดได้ ทุบได้ จนเด่วนี้รับติดมือล่ะ แต่ต้องยอมรับว่าสังขารมันโกงกันยาก ตลอดชีวิตผม ไม่เคยเอาดีทางกีฬามากมายเว้นแค่ตอนเล่นมวยสากล แต่ก็ไม่เคยขาดกีฬา ถึงอย่างนั้นก็ตามที เด่วนี้โดนยิงหนักหน่อย พุ่งปัดพอกระแทกลงพื้นแรงไปหน่อย รอยพกช้ำจะถามหาในวันต่อไปทันที = =" จากคุณ : 21st@1st (immercury) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:36:53

ความคิดเห็นที่ 16 กระทู้ระลึกความหลัง ขอเล่ามั่ง ขอตัดมาตอน ม.1 เลยนะ ก่อนหน้านั้นขี้เกียจพิมพ์ ผมคัดบอลเข้า ม.1 สวนกุหลาบ ติดในตำแหน่งผู้รักษาประตู รุ่นอายุ 14 รุ่นเดียวกับ ซาลีฟ สายนุ้ย และก็พวกเด็กบ่อไร่ จ.ตราด รุ่งโรจน์ ทองถิ่นภู,สาคร มุ่งหน้าที่,สุรชัย คูงามมาก พอเข้าสวนได้ ก็ต้องไปอยู่หอพักนักกีฬาของรร. เพราะบ้านอยู่มีนบุรีมันไกล เลยได้สนิทกับรุ่นพี่ๆหลายๆคน เช่นธนากรณ์ กิตติธรรม (ดรีมทีม) "พี่ชาย" คู่ขากันเลย ไปไหนไปด้วยกัน รุ่น 16-18 ยุคนั้นก็มี วิรัช วังจันทร์,อาทิตย์ ธนูศร,ซาเล็ม ปัตเวีย,อดุลย์ ลือกิจนา,บำรุง บุญพรหม ประมาณนี้ ยุคนั้น สวนแทบไม่ได้แชมป์อะไรเลย เพราะคริสเตียนมีพวก สุธี ,วัชรพงษ์ กล้าหาญ ผมเล่นรุ่น 14 และ 16 เจอ 2 นัด แพ้ 0-3  1-2 เจออัสสัมชัญศรีราชาที่มี นิกร อนุวรรณ ก็แพ้ 1-2 เสียดาย...หันเหออกจากการเล่นฟุตบอล เพราะคิดว่า ไม่มีอนาคต ตอนนั้นฟุตบอลไทยตกต่ำมาก เพิ่มเติม..ขอสอบถามหน่อยครับ ไม่ได้ติดตามฟุตบอลไทยมานานแล้ว ใครได้ข่าวคราว พี่ชาย ธนากรณ์ กิตติธรรม บ้าง ว่าตอนนี้ยังอยู่ในวงการฟุตบอลหรือปล่าว อยากจะติดต่อไปหา คิดถึงมาก แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 53 21:45:38 จากคุณ : Teerasae เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:39:58

ความคิดเห็นที่ 17 ประสบการณ์เรื่องบอลผมมีแค่ CM, FM กับ Winning อ่ะ ^^" ขอฟังคนอื่นเล่าอย่างเดียวละกันครับ จากคุณ : sleeper_j เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:41:11

ความคิดเห็นที่ 18 ผมเตะบอลอยู่แถวชนบท วันนั้นลุงเวนเกอร์เจอผมแถวๆหลังวัด ชวนไปอคาเดมี้ของปืน แต่ติดworkpermit เซ็งเป็ด จากคุณ : grampus01 เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 22:28:51

ความคิดเห็นที่ 19 ประถม ไม่ติดเพราะความสูงเกิน ม3ไม่สนใจ ปวช ติดทีมแข่งกรมพละ นัดแรกแพ้ อรรถวิทย์ 4-0 มีตัวผู้เล่น 11ตัว พอดีไม่มีตัวสำรอง กรรมการ แซวอาจารย์ว่าไม่เปลี่ยนตัวเหรอ(เสื้อทีม ลอกแบบลิเวอร์พลูมีขีดสีขาว คาดแขน3ขีด)โดน ตัวสำรองอรรถวิทย์ล้อ ว่าหงส์ปีกหัก นัดที่2เจอทีมจากราชบุรี แพ้ 3-0 มีผู้เล่น 12ตัว เป็นตัวสำรอง ได้ลงเพราะเพื่อนเจ็บ ทั้งเกม ได้โยนสวยๆ ลูกเดียว นัดสุดท้ายทีเด็ด พบ พาณิชย์ราชดำเนิน อาจารย์บอกติดธุระไม่ว่างไปคุม แพ้บาย ปลายชีวิตค้าแข้ง แข่งบอลชิงถ้วยผู้นำชุมชน(แข่ง4ทีม ไม่จำกัดอายุผู้ใหญ่ผสมเด็ก) ปีแรกตกรอบ แรก แพ้ 6-0 ปีที่2ได้รองแชมป์ ชนะแชมป์เก่าแบบหัวใจจะวาย 1-0 แต่แพ้ในรอบชิง 2-0 จากคุณ : Torres-sinata เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 22:45:42

ความคิดเห็นที่ 20 ลองเข้าพวกสวนบอร์ด หรือ osk network ดูครับ เผื่อจะทราบข่าวธนากรณ์ กิตติธรรม คุ้นๆ แต่ไม่แน่ใจว่ายังเล่นอยู่รึเปล่านะครับ จากคุณ : g9hp เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 23:07:23

ความคิดเห็นที่ 21 ผมเริ่มค่าแข้งครั้งแรกตอนอยู่ ป 4 ในกีฬาสีของโรงเรียนแต่ไม่ได้ลงเล่นสักนัด ได้ลงเล่นครั้งแรกเมื่ออยู่ ม.2 ในตำแหน่งผู้รักษาประตูเป็นตัวจริงของห้องฟอร์มการเล่นเปรียบได้ดั่งเดวิด เจมส์ คือลูกยากๆเซฟหมดลูกง่ายๆพลาดประจำ ชีวิตค้าแข้งที่รุ่งเรืองที่สุดคือตอน ม ปลายผมเป็นผู้รักษาประตูของห้องพาทีมเข้าชิงแชมป์โรงเรียนได้สามปีซ้อนยันมอหกแต่น่าเศร้าที่ผมได้รองแชมป์ทุกครั้ง หลังจากนั้นผมจึงตัดสินใจแขวนถุงมือนับตั้งแต่บัดนั้นเพราะทำใจไม่ได้ จากคุณ : โฮเซ่ ซานโตส โมราเลส เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 00:12:53

ความคิดเห็นที่ 22 ป.4   ติดทีมกีฬาสีภายในโรงเรียนแต่เป็นแค่ตัวรอง  แต่ได้เหรียญทองแดงที่ไม่ได้มีส่วนร่วม ป.5   ติดทีมกีฬาสี  ได้ลงเป็นตัวจริงในตำแหน่งกองหลังตัวกลาง  ทั้งๆที่เป็นคนที่เตี้ยที่สุดของทีม  จบลงด้วยเหรียญทอง ป.6   ปีที่ดีที่สุดและแย่ที่สุด  สามารถช่วยทีมป้องกันแชมป์ได้  และมีรายชื่อติดทีมโรงเรียน  โดยเข้าค่ายเก็บตัวซ้อมมาตลอด  แต่กลับโชคร้ายเจ็บก่อนไปแข่ง  2  อาทิตย์  จึงไม่ได้ลงเล่นในรายการนั้นแม้แต่นัดเดียว ม.ต้น  เนื่องด้วย  โรงเรียนใหม่ที่ย้ายไปใหม่อนุญาตให้เตะแต่บอลพลาสติก  และพื้นที่คับแคบ  จึงหันไปเตะเพื่อนแทน  ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับฟุตบอลเลย ม.ปลาย  กลับมาเตะฟุตบอลอีกครั้ง  จากการชักชวนของเพื่อน รร. เก่า  ที่ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน  ได้ลงเป็นตัวจริงในทีมกีฬาสีตอน  ม.6  โดยเล่นตำแหน่งกองหลังตัวสุดท้าย  พาทีมเข้าชิงที่  3  โดยในนัดตัดเชือก  ได้สร้างวีรกรรมกับเพื่อนที่เป็นโกล   โดยการส่งคืนหลังให้โกลเตะขึ้นมา  ปรากฎว่าเพื่อนเตะอัดกองหน้าฝ่ายตรงข้ามเข้าประตูไปในช่วงโกลเด้นโกล  -*- ป.ตรี  ได้แต่เล่นขำๆกะเพื่อนไปวันๆ  เพราะส่วนใหญ่จะเรียน+เที่ยว  นานๆจึงจะได้เล่นกีฬาสักที ปัจจุบัน  ยังได้เล่นอยู่บ้างเดือนละครั้ง - สองครั้ง จากคุณ : WhiteBoots เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 01:32:16

ความคิดเห็นที่ 23 ผมโดนบอลอัดเข้าหน้า น๊อคสลบไปตอน ป.3 และตัดสินใจว่าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับไอ้กีฬาโหดร้ายพรรค์นี้ไปตลอดชีวิต ปี 86 จำได้ว่าอยู่ ป.6 เห็นเสือเตี้ยตะลอนทัวร์ ลากบอลผ่าน อังกฤษตั้งแต่ครึ่งสนามก่อนยิงผ่านมือ ปีเตอร์ ชิลด์ตั้น....โคดเท่  หันกลับมาสนใจฟุตบอลอีกครั้ง เริ่มค้าแข้งในปีนั้น...ด้วยการเข้าร่วมพลพรรคบอลพลาสติก ไม่มีเกียรติยศใดใดในช่วงประถม....อ้อ  ได้เหรียญทองกีฬาแชร์บอลด้วยนะ 555+ ม.ต้น  เริ่มหันมาสนใจฟุตบอลแบบบ้าคลั่ง ม.1 โดนให้เป็นประตู กับกองหลัง เพราะถ้าใครเล่นบอลไม่เก่ง เพื่อนจะไล่ไปเป็นโกลกับกองหลัง....ไม่เข้าใจ  ทั้งที่เป็นตำแหน่งที่สำคัญแทบที่สุดเลย ในช่วงนี้...สั่งซื้อวิดีโอสอนบอล ของ เกล็น ฮอดเดิ้ล กะ คริส ว๊อดเดิ้ล มาจากนิตยสารสตาร์ซ๊อกเกอร มี ย.โย่ง ยังอยู่เ็ป็นบรรณาธิการ........บ้าคลั่ง ทำตามทุกวันจนเหมือนเก่ง  ได้เริ่มเล่นเป็นกองกลาง เพราะหลอก ล๊อคบอล หักหลบเพื่อนได้เนียนขึ้น....แต่ก็ยังไม่มีเกียรติยศใดใด ม.ปลาย ติดทีมกีฬาสีอยู่ 2 ปี ก่อนจบ ม.6 ได้เล่นทีมโรงเรียน ตำแหน่งศูนย์หน้า เป็นจำนวน 5 นัดอย่างเป็นทางการ ยิงได้ 2 ประตู นัดสุดท้ายของชีวิต ม.ปลาย คือ การแข่งบอลโค๊กคัพ (ถ้าจำไม่ผิด) ตกรอบแรก โดนถลุงซะอ่วม จากโรงเรียนในเครื่อบิ๊กโฟร์.... มหาวิทยาลัย ก็เล่นบอลคณะบ้างตามเทศกาล กับเตะบอลหลังเลิกเรียน แต่ส่วนใหญ่จะติดหญิง กะสุรา เรื่องกีฬาจึงต้องเป็นรองไป จนกระทั่งเรียนจบ ทุกวันนี้ก็แค่เตะสนามหญ้าเทียมกับเพื่อน ๆ บ้างเป็นครั้งคราว แต่เป็นฉากบังหน้าเอากีฬามาอ้างว่าเพื่อสุขภาพ แต่จากที่สังเกตน่าจะเป็นประเด็นหลังเตะทีเน้นเจอหน้า กินเหล้ากันซะมากกว่า จบชีวิตค้าแข้งของกระผม ^ ^ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 53 02:36:09 จากคุณ : archparty เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 02:33:53

ความคิดเห็นที่ 24 จบที่ "เอ็นหัวเข่า" จากคุณ : ไฟล์ท B ทีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 07:17:10

ความคิดเห็นที่ 25 ประถม เล่นบอลอยู่แถวบ้าน กับเล่นกับเพื่อนที่โรงเรียน แต่ไม่เคยคิดไปคัดตัวโรงเรียน มัธยมก็เล่นบอลตามอำเภอ ไปแข่งบ้าง เข้ารอบบ้าง ตกรอบบ้างตามประสากันไป แต่ก็ยังไม่เคยคิดจะไปคัดตัวโรงเรียน ปริญญาตรี เล่นบอลให้คณะ พอดีเรียนบริหาร (555 ผู้ชายไม่ค่อยมี) จบออกมาทำงาน ไม่ค่อยได้เล่นเลย อยากเล่นอยู่แต่ไม่มีเวลาเล่นเลย จากคุณ : ~Tass In Blue~ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 07:43:23

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนเด็ก ๆ ไม่ชอบฟุตบอลเอาเลยมากๆ เคยโดนบอลอัดหน้ามั่งเลยทำให้กลัวฝังใจ พอช่วงมัธยม ได้อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นซึบาสะ เกิดแรงบัลดาลใจและความฮึกเหิมอยากเล่นฟุตบอลขึ้นมาดื้อ ๆ อย่างมาก เริ่มติดตามข่าวฟุตบอลตั้งแต่นั้น รู้จักนักบอลระดับโลกมากขึ้นเรื่อย ๆ เห็นลีลาเสือเตี้ยมาราโดน่า ยิ่งทำให้ชอบฟุตบอล  ซื้อฟุตบอลมาเล่นมาฝึกด้วยตัวเองทุกวัน รู้สึกว่าฝีเท้าเริ่มดีขึ้นบ้าง กระชากลากเลื้อยฝ่ากองหลังบอลวัดเข้าไปยิงประตูได้บ่อย ๆ ช่วงเรียน ปวส. เล่นบอลกีฬาสี ลากเข้าไปกำลังจะยิงประตู โดนผู้รักษาประตูพุ่งช๊าต เอ็นเข่าฉีกอย่างรุนแรง เดินกระเพรก ๆ อยู่ซะหลายเดือน ประกอบกับรักษาตัวเองไม่ค่อยดีด้วยเลยทำให้มีอาการบาดเจ็บเรื้อรังอยู่จนทุกวันนี้  ชีวิตการเล่นบอลเลยจบเลย เล่นได้ก็นิดๆ หน่อยๆ ออกกำลัง แต่จริงจังไม่ได้แล้ว จากคุณ : far2go เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 07:45:44

ความคิดเห็นที่ 27 # 16 ธนากรณ์ กิตติธรรมมันเรียนรุ่นผมนะนี่ (แต่ไม่รู้จักกันหรอก) ฤดูกาลที่ผ่านมา มันไปเป็นเฮดโค้ชให้ทีมนครพนมนะ จากคุณ : baevi เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 09:05:03

ความคิดเห็นที่ 28 555 อ่านแต่ละความเห็น หลากหลายอารมณ์จริงๆ ครับ อยากกลับไปสมัยเล่นบอลอีกจัง อยากไปแก้ไขหลายๆอย่าง บางจังหวะมันจำฝังใจ อย่างเช่น มีตอนนึง บอลขจีคัพที่เกษตร เลี้ยงหลบโกล์ไปแล้ว แต่คิดว่าตัวเองเป็นฟาวเลอร์ จึงกดด้วยซ้าย ทั้งที่ตัวเองถนัดขวา ประตูโล่งๆ ดันยิงข้ามคาน คนดูเยอะแยะ ต่อหน้าสาวที่ตัวเองชอบด้วย สุดท้ายทีมแพ้ตกรอบ รู้แบบนี้เลี้ยงเข้าโกล์ไปเลยดีกว่า จากคุณ : จขกท (Darth Sidious) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 09:11:02

ความคิดเห็นที่ 29 หัดเริ่มเล่นบอลตอนป.3 ซื้อหนังสือรวมดาวเตะสุดยอดของโลกมาในนั้นมีวิธธีสอนการเตะบอลด้วย เริ่มเล่นแข่งแบบบอลห้องในตอน ป.3 ตำแหน่ง มั่วซั่วจนถึง ป.4 เลิกเล่นฟุตบอลตอน ป.5 เพราะไปอ่านการ์ตูน "ยิงประตูสู่ฝัน" พระเอกเลิกเล่นบอล เลยเลิกเล่นบ้าง เผื่อจะเท่ห์ กลับมาเล่นบอลอีกครั้งตอน ป.6 เล่นตำแหน่งมิดฟิลด์ แข่งแบบบอลห้อง หลังจากนั้น รวมทีมไปสมัครแข่งบอลวันเด็ก ได้ที่3ร่วมระดับดิวิชั่น 2 แข่งแบบมีประสบการณ์ครั้งแรกในตอนนั้น เล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์ ขึ้น ม.1 สมัครเล่นทีมโรงเรียน ติดตัวโรงเรียนในตำแหน่งแบ๊คขวา ช่วงนั้นฮิตระบบ 5-3-2 มากๆ ได้แชมป์ระดับจังหวัดครั้งแรกตอนอายุ 13 ขวบ แต่ไม่เคยได้ลงแม้แต่เกมเดียว แต่เกมกีฬาสีได้แชมป์ระดับอายุ13ขวบ เล่นเซ็นเตอร์ ลงตัวจริงทุกนัด ภูมิใจรายการนี้มากกว่าแชมป์บอลจังหวัดอีก ม.2 น้อยใจไม่ได้ลงเล่น เลิกเล่นทีมโรงเรียน หันมาหลีหญิงแทน กลับมาเล่นบอลตอน ม.4 ส่งแข่งบอลวัด ได้รองแชมป์เฉย ตอนนั้นเล่นตำแหน่งปีกขวา ลงบ้างไม่ลงบ้าง หนักไปทางไม่ได้ลง เล่นไม่ดีเป็นส่วนใหญ่ ม.6 แข่งฟุตซอลระดับชั้นปี ได้รองแชมป์เพราะไม่ยอมไปแข่งนัดชิงกันทั้งทีม เหตุเพราะต้องไปติวเอนทรานซ์(อาจารย์ไม่ยอมให้ไปแข่ง) เข้ามหาลัยเล่นบอลเฟรชชี่ เล่นเซ็นเตอร์ กระจอกมาก โดนเขากระชากหายไปหลายที แต่ไม่เสียประตูเลย จนโดนเปลี่ยนออกเพราะหมดแรง โดนไปถึง3ดอกเน้นๆ หลังจากนั้นก็เล่นบอลคณะทุกปี มีแชมป์บ้างรองแชมป์บ้าง แล้วก็ไปหาสนามเช่าหญ้าเทียมเตะเล่นจนเรียนจบ ปัจจุบัน เตะบอลสนามเช่าหญ้าเทียมทุกสัปดาห์ หมดแรงทุกเกม ฮ่าๆ เพราะฤทธิ์เหล้า,เบียร์,บุหรี่ ล้วนๆ ป.ล. แรงบัลดาลใจในการเล่นบอลมาจาก กัปตันซึบาสะและทาคาสุงิ คัตซึยะจาก ยิงประตูสู่ฝัน มีไอดอลคือ เดนนิส เบิร์กแคมป์ จากคุณ : ราชันย์ชุดหมี เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 10:11:39

ความคิดเห็นที่ 30 เ้อาบ้าง ๆ 55+ เริ่มเล่นฟุตบอลตั้งแต่ ป.6 อะ เล่นกับทีมแถวบ้านย่านสีแยกบ้านแขก ลงแข่งขันในระดับเยาวชนของหมู่บ้าน ในตำแหน่ง กองหลัง แล้วพอ ม.1 - ม.3 ก็ลงทีมแถวบ้าน แข่งในระดับเขต กรุงเทพฯ แต่ก็ไม่ผ่านรอบแรก คัดตัวในระดับมัธยม ก็ไม่ผ่าน จนขึ้น ปวช.1 ก็ไปคัดตัวกับทีมโรงเรียน ก็ไม่ได้อีก ก็เลยตัดใจ มาเล่นธรรมดาแบบออกกำลังกายดีกว่า จนถึงปัจจุบัน ก็ยังเล่นอยู่ทุกวันเสาร์ครับ จากคุณ : ตบหมดช่อง (tothza_one) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 10:31:23

ความคิดเห็นที่ 31 ของผม ตอนประถม อยู่ทิวไผ่งาม เค้าดังเรื่องบาส ก็ไปตั้งแก๊งเตะบอล ตอนมัธยม ย้ายไปสวนกุหลาบ ดังเรื่องบอล ก็ไปตั้งแก๊งเล่นบาส ชีวิตทางด้านกีฬาเรยหมดไป จากคุณ : เซอปิรุส เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 14:30:16

ความคิดเห็นที่ 32 เจ๋งว่ะกระทู้นี้...... ...เริ่มเตะตอน ป.2 เป็นนักกีฬาโรงเรียนแข่งกีฬากลุ่มโรงเรียนได้ที่2 ห่างจากสนามไปเป็นนักกีฬาวอลเล่ย์บอลเล่นตอนป.5-6 ได้แชมป์เพียบ แชมป์กลุ่มโรงเรียน แชมป์กทม. รองแชมป์กรมพลศึกษา ...ขึ้น ม.ต้นกลับสู่สนามเพราะวอลเลย์บอลมีแต่ เก้ง-กวาง กลัวกลายพันธุ์ เตะแต่บอลพลาสติก เป็นกองหน้าสลับกับเป็นโกล์ ...เข้ามหาลัยห่างสนาม+ติดหญิง+ตีSnook ...เรียนจบทำงาน รวบรวมกลุ่มแก๊งเดิม(บอลพลาสติก)เตะบอลหญ้าเทียม อาทิตย์ล่ะ2-3ครั้ง ปัจจุบัน..... เป็นนักบอลของบริษัทที่ทำงาน เป็นนักบอลของคลับของรถยนต์ ปัจจุบันยังเตะอยู่สม่ำเสมอ เป็นกองหน้าเพราะเพื่อนๆเห็นว่ามีแรงวิ่งไล่บอล อึก ถึก ไม่มีเหนื่อยเคยเล่นติดต่อกัน2 ชม.ไม่มีพัก กลับบ้านมานอนยังกะตาย อายุปีหน้าเลข3แล้ว แต่ยังไม่แขวนสตั๊ด เตะต่อไปเรื่อยๆ ยังไหวอยู่...555 จากคุณ : nutumkung127 (nongsu) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 17:26:03