ความคิดเห็นที่ 1 ระบบลิเบอโร่นั้น เสมือนการนำเอาเพลย์เมคเกอร์ที่ปกติจะสร้างสรรค์เกมอยู่แดนกลางหรือหลังกองหน้า ไปไว้ตำแหน่งหลังสุด นั่นคือด้านหลังของคู่เซนเตอร์ เหตุที่ทำเช่นนี้ เข้าใจว่าเริ่มมาจากแนวคิดที่ให้นักฟุตบอลที่เก่งที่สุดและฉลาดที่สุดในทีมได้เห็นภาพรวมทั่วทั้งหมดในสนาม เพื่อจะสามารถสั่งการได้ โดยเฉพาะฟุตบอลเยอรมันเน้นความแน่นอน จึงมักเริ่มการตั้งเกมจากแดนหลัง ชนิดต้องแน่นอนสุดๆ จึงค่อยเดินเกมรุก และเมื่อขึ้นเกมรุกแล้ว ก็จะดันกันขึ้นไปทางทั้งแผง จังหวะนั้นเองที่ลิเบอโร่ซึ่งเปรียบเหมือนผู้นำทัพ จะเป็นคนพาบอลขึ้นมาจากแดนหลัง และประสานงานกับเพื่อนร่วมทีม ทั้งจากวิงแบ็ค และแดนกลางเพื่อนำบอลไปให้กองหน้าปิดฉาก แต่หากแนวรับคู่แข่งแกร่งเกินจะเจาะเข้าไป การที่ลิเบอโร่ซึ่งเติมขึ้นมาจากแดนหลังเพิ่ม ก็เท่ากับว่าจะมีนักเตะเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนในการสอดเข้าทำ และสามารถทลายแนวรับคู่แข่งได้ ระบบลิเบอโร่เกิดขึ้นจากแนวคิดง่ายๆที่เน้นความปลอดภัยและการขึ้นบอลเป็นทีมเช่นนี้ แต่แล้วเมื่อมีการเปลี่ยนกติกาที่กองหลังหากส่งบอลคืนผู้รักษาประตูจะไม่สามารถใช้มือรับได้ ทำให้การเล่นต่อบอลที่แดนหลังมีความเสี่ยงมากขึ้น ระบบลิเบอโร่จึงเริ่มเกิดจุดอ่อน เหตุเพราะนักเตะที่จะคุมแนวรับทั้งหมดในตำแหน่งนี้ จะต้องเป็นสุดยอดนักเตะที่มีความสมบูรณ์แบบจริงๆ แต่แม้เป็นเช่นนั้น เยอรมันก็ยังคงยึดมั่นในระบบการเล่นของตนเสมอมา และพยายามพัฒนา ปรับปรุงไปเรื่อย ซึ่งเยอรมันนับเป็นชาติแรกๆของโลกเลยที่มีการนำเอาวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ใช้กับฟุตบอล ดังนั้นแม้ว่าธรรมชาตของนักเตะเยอรมันจะไม่ได้มีทักษะ จินตนาการเลิศเลอตั้งแต่เกิดเหมือนพวกอเมริกาใต้ หรือมีความเป็นศิลปินแบบพวกอิตาลี ฝรั่งเศส ฮอลแลนด์ แต่นักฟุตบอลของพวกเขาจะถูกหล่อหลอมขึ้นมาด้วยระบบที่มั่นคง นักเตะมีเบสิกการเลนบอลขั้นพื้นฐานที่แน่นมาก แต่ละคนสามารถยิงประตูได้หนักหน่วง มีความฟิตสูง วิ่งด้วยพลังและความเร็วไม่มีหมด รับส่งบอลได้ในระดับใกล้เคียงกันทั้งทีม ด้วยความที่เป็นระบบอันมั่นคงและมีมาตรฐานนี้เอง ระบบลิเบอโร่จึงถูกพัฒนาตามกาลเวลามาเรื่อยด้วยหลักวิทยาศาสตร์ ในช่วงยุค 80 นั้น หลังจากความยิ่งใหญ่ของบาเยิร์นในยุคก่อนหน้าแล้ว ทีมสโมสรฟุตบอลเยอรมันไม่ค่อยประสบความสำเร็จในระดับยุโรปมากนัก แต่ทีมชาติกลับตรงกันข้าม เยอรมันสามารถเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลโลกได้ถึง 2 ครั้ง ในปี 82 และ 86 แต่ก็พ่ายแพ้ในรอบชิงทั้งหมด จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:05:19

ความคิดเห็นที่ 2 แต่เยอรมันก็ยังเป็นชนชาติที่แข็งแกร่ง ในช่วงปลายยุค 80 ขณะที่วงการลูกหนังยุโรปเกิดความเปลี่ยนแปลงในเชงแท็คติคฟุตบอล และปรากฏการณ์ของมาราโดน่า และ ทีมเอซีมิลาน ระบบลิเบอโร่ของเยอรมันก็กำลังมาถึงจุดที่พัฒนาถึงขีดสุด เมื่อปรากฏจอมทัพแดนกลางที่ได้ชื่อว่าเป็นนักเตะที่สมบูรณ์แบบที่สุดคนหนึ่งของเยอรมัน นั่นคือโลธาร์ มัทเธอุส เจ้าของฉายา ซุปเปอร์แมน ทีมชาติเยอรมันช่วงยุคปลาย 80 ภายใต้การนำของมัทเธอุส ที่เป็นผู้บัญชาการเกม เริ่มประกาศศักดาในศึกยูโร 88 ซึ่งแม้จะพ่ายแพ้ต่อฮอลแลนด์ในรอบรอง แต่ก็ทำให้เยอรมันส่งสัญญาณบางอย่างต่องวงการลูกหนังยุโรป และในที่สุด บอลโลกปี 90 ที่อิตาลีนั้น เยอรมันเข้าร่วมในฐานะทีมเต็ง ร่วมกับอิตาลีเจ้าภาพ และอาร์เจนตินาแชมป์เก่าซึ่งสภาพทีมแย่กว่าเดิม เยอรมันสามารถชนะเข้ารอบมาได้ และสามารถปราบอังกฤษ ชุดที่นักเตะอาจไม่ดีที่สุด แต่เป็นทีมที่มีผลงานดีที่สุดในรอบ 20 ปีของบ๊อบบี้ ร็อบสันได้สำเร็จในรอบรองชนะเลิศ เยอรมันเข้าถึงรอบชิงและพบคู่ปรับเก่า อาร์เจนตินาภายใต้การนำของมาราโดน่า ซึ่งในรอบชิงนี้ กล่าวว่าเป็นการปะทะกันที่ดุเดือดและเข้าเกมกันรุนแรงตลอด แม้ว่ามาราโดน่าในตอนนั้นจะมีฟอร์มร้ายกาจสุดขีด แต่มัทเธอุสซึ่งรับหน้าที่ประกบมาราโดน่าก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีมาก และเป็นคีย์แมนสำคัญของเกมนัดนั้น ชนิดที่ต้องพูดกันภายหลังว่า หากเยอรมันไม่มีมัทเธอุสเล่นแบบกัดไม่ปล่อย มาราโดน่าคงจะสามารถเล่นงานแผงหลังเยอรมันได้แน่ และเกมนี้ก็ตัดสินด้วยลูกโทษของ อันเดรียส เบร์เมห์ ซึ่งเป็นลูกยิงที่เฉียบขาดที่สุดลูกหนึ่งในประวัติศาสตร์ เยอรมันได้แชมป์โลกปี 90 ในแบบที่ไร้ข้อกังขา ทั้งรูปแบบฟุตบอล นักเตะ และฟอร์มในสนาม ซึ่งในปีเดียวกันนั้น มัทเธอุส และ เบร์เม่ห์ยังผนึกกำลังช่วยนำอินเตอร์แย่งแชมป์กัลโช่มาจากมิลานได้สำเร็จ ยังผลให้นักเตะเยอรมันเป็นสินค้าส่งออกที่ตลาดยุโรปต้องการตัว และปีต่อมา คลิ้นมันส์ก็ถูกดึงตัวมาและร่วมกันผนึกกำลังเป้นสามประสานด๊อยซ์ พาอินเตอร์คว้าแชมป์ยูฟ่าคัพมาครองได้ จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:08:08

ความคิดเห็นที่ 3 ความสำเร็จจากทีมชาติและทีมอินเตอร์ที่มีนักเตะเยอรมันเป็นแกนหลัก ทำให้วงการลูกหนังเยอรมันนึกคักมาก ประกอบกับการล่มสลายของกำแพงเบอร์ลินที่แบ่งแยกชาวเยอรมันตะวันตกและตะวันออกไว้นานนับตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ทำให้เยอรมันสองฝั่งกลับมารวมกันอีกครั้ง และทำให้นักเตะเยอรมันทั้งสองฝั่งรวมกันทั้งในทีมชาติและในลีคด้วย จากเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ฟรานซ์ เบคเคนบาวเออร์ ตำนานและผู้บริหารของบาเยิร์นถึงกับพูดออกมาว่า ฟุตบอลเยอรมันจะไม่แพ้ใครไปอีก 10 ปี บรรดานักเตะเยอรมันกลายเป็นที่ต้องการของทีมต่างๆในยุโรป บรรดานักเตะชื่อดังและดาวรุ่งทั้งหลายเริ่มออกไปค้าแข้งในต่างแดน โดยเฉพาะในกัลโช่ซึ่งเป็นลีคที่แกร่งที่สุดยุคนั้น ตามหลังสามประสานของอินเตอร์ ไม่ว่าจะเป็น เฮสเลอร์ เอฟเฟนแบร์ก บาสเลอร์ โฟลเลอร์ โมลเลอร์ ฯลฯ ซึ่งยังผลให้นักเตะเยอรมันได้โอกาสปะฝีเท้ากับนักเตะระดับโลกจากทุกสารทิศ ส่งผลให้ทีมชาติของพวกเขาก็แข็งแกร่งยิ่งขึ้น แม้ว่าในปี 92 เยอรมันจะพลาดท่า แพ้ให้เดนมาร์กในรอบชิงยูโรที่ถูกขนานนามว่าเป็นเทพนิยายเดนส์ก็ตาม แต่ในบอลโลก 94 พวกเขายังคงถูกยกเป็นเต็ง 1 ตั้งแต่ยังไม่เริ่มการแข่งขัน   แม้ว่าบอลโลก 94 เยอรมันจะไปถึงรอบแปดทีมสุดท้าย โดยการแพ้ให้กับบัลกาเรียและความมหัศจรรย์ของ ฮริสโต สตอยคอฟ ไปชนิดช็อคโลก แต่เยอรมันก็ยังเป็นชาติหัวแถวของโลกอยู่ และระบบลิเบอโร่ก็ถูกพัฒนาการเพิ่มขึ้นจนแทบจะไม่มีจุดอ่อน เมื่อมัทเธอุส ถูกถอยลงมาเล่นตำแหน่งนี้ในทีมบาเยิร์น และในทีมชาติเอง มัทธีอัส ซามเมอร์ ก็เข้ามารับบทแทนได้อย่างยอดเยี่ยม จนกลายเป็นแกนหลักที่พาทีมไปถึงตำแหน่งแชมป์ในยูโร 96 ซึ่งเยอรมันชุดนั้นแทบมีปัญหาอาการบาดเจ็บของกองหน้ายกแผง ซ้ำแดนกลางก็ไม่สมบูรณ์หลายคน แต่นักเตะที่เข้ามาทดแทน กลับทำผลงานได้ดีเกินชื่อเสียง ซึ่งในศึกนี้ ซามเมอร์ได้ประกาศศักดาการเป็นลิเบอโร่หมายเลขหนึ่งของโลกอย่างสมศักดิ์ศรี เมื่อสามารถบัญชาการเกมและเติมเกมรุกได้อย่างยอดเยี่ยม จนติดตาคนทั้งโลก จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:09:29

ความคิดเห็นที่ 5 ระบบลิเบอโร่ หรือ รูปแบบ 3-5-2 กลายเป็นแผนการเล่นยอดนิยมที่หลายทีมในยุโรปตะวันออก แอฟริกาและเอเชียนำมาปรับใช้ เหตุเพราะระบบนี้มีจุดแข็งที่การควบคุมเกมแดนกลาง การเล่นเกมริมเส้นด้วยวิงแบ็คนั้น ยังทำให้มีความปลอดภัยแน่นอนในเกมรับ และกองหลังสามตัวซึ่งให้สองตัวเป็นสตอปเปอร์และอีกหนึ่งรับหน้าที่ลิเบอโร่ก็ทำให้การเล่นเกมรับมีความเหนียวแน่น ยากที่จะเจาะเข้าได้ แต่เนื่องจากการเล่นลิเบอโร่ต้องใช้ความสามารถสูงทั้งรุกและรับ บรรดาทีมส่วนใหญ่ไม่มีนักเตะที่สมบูรณ์แบบเช่นนั้น ตำแหน่งลิเบอโร่จึงมักผันกลายเป็นสวีปเปอร์ หรือตัวกวาดหลังคู่เซนเตอร์แทน โดยลักษณะของสวีปเปอร์จะแตกต่างจากลิเบอโร่มาก เพราะไม่เน้นทำเกมรุก แต่จะเป็นตัวซ้อนคอดยดักบอลจังหวะสองที่หลุดมาจากคู่เซนเตอร์ เป็นตัวผนึกประตูอีกชั้น ช่วงต้นถึงยุคกลาง 90 ระบบ 3-5-2 ไม่ว่าจะเล่นแบบลิเบอโร่หรือสวีปเปอร์ ล้วนได้รับความนิยมมาก ในบรรดาชาติลูกหนังที่มีนักเตะเทคนิคไม่สูง แต่ใช้วินัยในการเล่นและพละกำลัง ความฟิตเข้ามาทดแทน เรียกว่าเป็นยุคทองของระบบนี้ก็ว่าได้ ซึ่งแน่นอนว่าย่อมไม่มีชาติไหนสามารถเล่นระบบนี้ได้ดีเท่าต้นตำรับอย่างเยอรมันอีก ประกอบกับมันเป็นแผนการเล่นที่ออกแบบมาเพื่อให้คนเยอรมันโดยเฉพาะ แต่ระบบลิเบอโร่ก็เริ่มถึงทางตัน และจุดอ่อนของระบบนี้ก็เริ่มถูกตีแตกมากขึ้น เพราะการที่ริมเส้นสองฝั่งใช้วิงแบ็คในการขึ้นเกม นั่นแปลว่าคนที่จะเล่นตำแหน่งนี้ต้องมีพละกำลัง ความเร็ว และความฟิตสูงมาก อีกทั้งระบบเกมรุกริมเส้นในโลกฟุตบอลเริ่มเกิดการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงอย่างหนักเมื่อปลายยุค 90 ถึงต้นยุค 2000 ทำให้วิงแบ็คที่เป็นจุดแข็ง กลายเป็นจุดอ่อน เพราะฟูลแบ็คในระบบหลัง 4 คนนั้น เริ่มพัฒนาบทบาทให้เล่นเกมรุกและช่วยสนับสนุนปีกมากขึ้น ดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับระบบหลัง 4 คนนั้น วิงแบ็คจะต้องสู้กับคู่ต่อสู่ถึง 2 คนด้วยกัน ทำให้เกมทางริมเส้นของระบบลิเบอโร่เกิดปัญหา บวกกับกองกลางที่มีความสามารถในการวางบอลยาว หรือเล่นบอลแบบเปลี่ยนแกนบอลมีมากขึ้น ฟุตบอลมีการเคลื่อนที่ในสนามมากขึ้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเพลย์เมคเกอร์หรือแดนกลางอย่างเดียวอีกต่อไป ซ้ำระบบการเล่นเกมโต้กลับ หรือเคาน์เตอร์นั้น เริ่มพัฒนาและถูกนำมาใช้กับบรรดาทีมเล็กๆมากขึ้น เพราะมันเป็นกลยุทธ์ที่ทีมเล็กจะใช้ต่อกรกับทีมใหญ่ซึ่งทำได้ดีมากหลังจากนั้น และเมื่อถูกโต้กลับเร็วทางริมเส้น วิงแบ็คของระบบลิเบอโร่ก็ไม่อาจลงมาช่วยเกมรับได้ทัน จนเกิดเป็นช่องว่างให้โจมตีได้ และที่เป็นทางตันอย่างแท้จริงของระบบนี้ ก็คือการที่ผู้เล่นซึ่งเหมาะสมต่อตำแหน่งลิเบอโร่เริ่มหาได้ยากมากขึ้น อีกทั้งฟุตบอลยุคปลาย 90 ถึง 2000 มีความเร็วในการเล่นเปลี่ยนแปลงไป ลิเบอโร่ซึ่งเน้นการคุมเกมจากแดนหลัง ไม่อาจตามทันรูปแบบการบุกของฟุตบอลยุคใหม่ได้ ในที่สุด หลังจากซามเมอร์เป็นต้นมา โลกฟุตบอลก็ไม่มีลิเบอโร่พันธุ์แท้อีกเลย ซึ่งนั่นจะนำไปสู่จุดเริ่มต้นการเสื่อมถอยและล่มสลายของฟุตบอลเยอรมันในช่วงต้นยุค 2000 ซึ่งจะเป็นเรื่องราวอีกบทหนึ่งในภายหลัง จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:10:52

ความคิดเห็นที่ 6 โลธาร์ มัทเธอุส เจ้าของฉายาซุปเปอร์แมน คีย์แมนที่ทำให้เยอรมันสามารถหยุดยั้งมาราโดน่า และครองโลกฟุตบอลช่วงต้นยุค 90 ได้สำเร็จ จุดเด่นของมัทเธอุสไม่ได้อยู่ที่ทักษะฟุตบอลอันเลิศเลอ หรือจินตนาการอันล้ำลึก เหมือนเพลย์เมคเกอร์ทั่วระดับโลกคนอื่นๆในยุคนั้น แต่อยู่ที่พลังอันแข็งแกร่ง ที่สามารถทำเกมได้ไม่มีหมด และยังสมบูรณ์แบบทั้งการเล่นเกมรุกและรับ จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:15:19

ความคิดเห็นที่ 7 ผู้เล่นตำแหน่งลิเบอโร่คนสุดท้ายของโลกลูกหนังอย่างแท้จริง มัทธีอัส ซามเมอร์ คนอื่นๆหลังจากซามเมอร์เป็นต้นมา ก็เพียงแค่ยืนอยู่หลังกองหลังในฐานะสวีปเปอร์หรือตัวกวาด แต่คนที่ทำหน้าที่ลิเบอโร่ บัญชาเกมจริงๆแบบซามเมอร์ ไม่มีอีกแล้ว ไม่ว่าจะคาร์เท่น ลาเมโร่ หรือกระทั่งโอลาฟ โธนตอนช่วงปลายค้าแข้ง มีชิริอาโก้ สฟอร์ซ่าอีกคนที่เคยลองมาเล่น แต่ไม่เวิร์ค ดังนั้นหลังสิ้นซามเมอร์ ก็เหมือนจุดเริ่มการล่มสลายของระบบนี้ไปด้วย แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 22:17:58 จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:16:51

ความคิดเห็นที่ 8 สามทหารเสือด๊อยซ์ ซึ่งอินเตอร์ดึงมารวมกันเพื่อสู้กับมิลานยุคสามหทารเสือดัตซ์ แม้ไม่ได้ยิ่งใหญ่เท่า หรือาอินเตอร์ได้แชมป์มากมาย แต่ครั้งหนึ่งก็ถือว่าเป็นการประกาศความยิ่งใหญ่ของนักเตะเยอรมันให้วงการฟุตบอลอิตาลีได้เห็น และการมาของทั้งสาม ยังเป็นผู้เปิดประตูสู่การย้ายเข้ากัลโช่ของนักเตะเยอรมันจำนวนมากด้วย ก่อนที่ตลาดนักเตะเยอรมันในยุโรปจะตายสนิทในปลายยุค 90 ถึงต้น 2000 จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:20:13

ความคิดเห็นที่ 9 ขอแย้งนิดนึงนะครับ 90 ไม่แน่ใจนะครับ รู้สึกว่า เอาเกนทาเลอร์ จะเป็น ลิเบอเล่อ มัํธเทอุส เป็น มิดฟิลด์กลางไดนาโม ครับ มัธเทอุส มาเล่น ลิเบอโร่ จริงๆหลังจาก ซามเมอร์เจ็บ ไม่ค่ีอยลงแล้วหลัง 96 ครับ เพราะเล่นในบาเยิร์นมาตลอดหลังๆ  ช่วงนั้นเห็นว่าทะเลาะกับโฟกส์ ด้วยนี่หละครับ เลยหายไปทีมชาติใหญ่ๆ ส่วน โอลาฟ โธน ส่วนใหญ่เป็น ลิเบอโร่ สำรองอดทน นานมากกกกกกก ก็ยังไม่ค่ีอยได้เล่นเป็นตัวจริง เนื้อหาดีเยี่ยมเลยครับขอบคุณที่เอามาให้อ่าน แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 22:26:15 จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:23:10

ความคิดเห็นที่ 10 แชมป์โลกปี 90 แชมป์โลกครั้งสุดท้ายของเยอรมัน และเป็นตำแหน่งแชมป์ครั้งที่ถูกยกย่องว่ายิ่งใหญ่ และคู่ควรมากที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ เมื่อชาติที่ได้แชมป์โลก มีความแข็งแกร่งทุกขุมกำลังจริงๆ แต่ใครจะรู้ หลังจากเบคเคนบาวเออร์ประกาศด้วยความเชื่อมั่นเต็มเปี่ยมว่าเยอรมันจะไร้พ่ายไปอีกนาน ผลคือหลังจากนั้น เยอรมันกลับต้องพบความชอกช้ำตลอดมา แม้จะไปถึงรอบชิงชนะเลิศในปี 2002 แต่นั่นเป็นเพียงภาพลวงตา เพราะทีมชุดนั้นไม่ได้มีศักยภาพดีพอต่อการเข้าชิงเลย เยอรมันตกต่ำต่อเนื่องหลังจากปลายยุค 90 ถึงกลางยุค 2000 ก่อนที่สัญญาณแห่งการคืนชีพจะมาถึงเมื่อคลิ้นมันส์เข้ามาปฏิวัติทีมชาติใหม่ในบอลโลก 2006 และในที่สุด เยอรมันชุดยังเจเนอเรชั่น ที่ถูกพัฒนารูปแบบการเล่นให้เน้นความเร็ว และจินตนการมากขึ้น จะสามารถสร้างผลงานสะท้านโลกได้ในบอลโลก 2010 จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:24:32

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ คห.ที่ 4 และ 9 ใช่ครับ มัทเธอุสไม่ได้เล่นลิเบอโร่ตอนบอลโลก 90 ครับ แต่เป็นผู้คุมแดนกลาง ถูกต้องครับ อันนี้ผมก็ไม่ได้เขียนนา ว่ามัทเธอุสเล่นลิเบอโร่ตอนปีนั้น แต่เขามาเริ่มเล่นจริงๆตอนเล่นให้บาเยิร์นและบอลโลก 94 เลยครับ ปรากฏว่ากลายเป็นจุดอ่อนอยู่พักนึงเลย สุดท้ายมาปรับตัวได้จริงๆในบาเยิร์นช่วงปี 98 และบอลโลกปี 98 นั้นเขาก็ทำหน้าที่ได้ไม่เลว แต่พอเจอพวกกองหน้าสปีดสูงทีไร เน่าสนิท จำได้ว่าเคยโดนบราซิลชุดเล็ก ที่มีอเล็กซ์ ดาวรุ่งพุ่งแรงตอนนั้นเล่นซะพรุน 4-0 สุดท้ายก็มาเจอซูเคอร์แมนเล่นงานอย่างเมาส์มันในรอบแปดทีม แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 22:28:05 จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:27:19

ความคิดเห็นที่ 12 คนที่ยืนลิเบอโร่ตอนได้แชมป์ปี 90 คือ โธนครับ ตอนหลังที่เล่นให้ชาลเก้ เขาก็เป็นตัวสำคัญของทีม แต่จะหนักไปทางเกมรับมากกว่า จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:33:25

ความคิดเห็นที่ 13 รบกวนขอรายชื่อ ลิเบอโร่ ที่ไม่ได้มีสัญชาติเยอรมันด้วยครับ เท่าที่ทราบมีดังนี้ เคติล เรคดาล มิโรสลาฟ สเตวิช เจอรัล วาเนนเบอร์ก จากคุณ : Torres เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:36:16

ความคิดเห็นที่ 14 จะว่าไปแล้ว นักเตะเยอรมันที่ส่งออกตอนช่วงต้นยุค 90 ก็ไม่ค่อยจะเล่นได้ดีเท่าไหร่นะ ขนาดระดับ เฮสเลอร์ โฟลเลอร์ โมลเลอร์ เอฟแฟนแบร์ก ถ้าเทียบผลงานตอนกลับมาเล่นในบุนเดสแล้ว ต่างกันมาก ส่วนหนึ่งอาจเพราะนักเตะเยอรมันเป็นพวกที่โตมากับระบบมาก ดังนั้นจะเล่นได้ก็ต้องเข้าขากับระบบที่เล่นมาจริงๆ ไม่น่าแปลกว่าทำไมนักเตะเยอรมันหลายๆคนที่เล่นให้ทีมสโมสรอาจจะเล่นไมได แต่ทำไมพอเล่นทีมชาติแล้วถึงระเบิดฟอร์มสุดยอดกันขนาดนั้น จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:37:44

ความคิดเห็นที่ 15 สมัยนี้ ระบบยอดนิยม มันต้อง 4-3-3 เกมบุก วิงแบกขี้นเติม ถ้าเกมรับยังเป็น 4-5-1 ได้ด้วย จากคุณ : ไฟล์ท B ทีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:39:23

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ รายชื่อ ของลิเบอโร่ คนอื่นเท่าที่ผมพอนึกออกนะ สฟอร์ซ่า ตอนยืนให้ไกเซอร์ แล้วเสือใต้ไปดึงมา แต่เล่นไม่รุ่ง เลยโดนปล่อยกลับ ราเมโลว่ ผันตัวมาเล่นตอนบอลโลก 2002 แล้วดีเกินคาดอยู่พักนึง แต่ก็แค่สั้นๆ เอลเกร่า มาดริดดึงมาจะให้เล่นกลางรับ แต่เล่นได้พื้นมากๆ จนนัดที่เจอแมนยูใน UCL ปี 2000 เอลเกร่าถูกส่งลงมาเล่นลิเบอโร่ (แต่เอาจริงๆหนักไปทางสวีปเปอร์มากกว่า) แล้วดันเล่นได้สุดยอด ดักเกมรุกแมนยูได้หมด ก็เลยเล่นตำแหน่งนี้ให้มาดริดอยู่พักนึง ไม่แน่ใจว่าแฮร์โซก เคยยืนตำแหน่งนี้ให้เบรเมนไหม แล้วถ้าจะนับบลินด์ตอนยืนให้อาแจ็กซ์ยุคไร้พ่ายก็พอไหว แต่แผนอาแจ็กซ์มันออกไปทาง 4-3-3 สลับ 3-4-3 มากกว่า แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 22:43:46 จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:42:36

ความคิดเห็นที่ 17 คุ้นๆว่ายุคหลัง จะมี โนวอทนี่ (เจ็บบ่อยไม่ค่อยลง) บุญมีกรรมบังเยอะ ว่าที่ ลิเบอโร่ คนสุดท้ายของจริง(ที่เล่นกั้บ ไบเออร์) เยนส์ เยเรเมนีส เล่นได้สักพัก กลับไปเล่นมิดฟิลด ตัวรับ เด่นกว่า แล้วก็หายสาบสูญไป พร้อมกับระบบ 442 เข้ามาใหม่ แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 22:50:48 จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:48:51

ความคิดเห็นที่ 18 แฮรโซกไม่เคยเล่นครับ เบรเมนตอนนั้นจะเป็นดีเตอร์ ไอรล์ที่เล่นเกมส์รับ จากคุณ : Torres เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:49:07

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ โอ้ใช่ โนว็อทนี่นี่แหละ จำได้ว่าเลเวอร์ซื้อมาถูกมาก (ประมาณ 1.2 ล้านมั้ง) แล้วช่วงนั้นได้รับการยกย่องว่าเป็นกองหลังที่โคตรเหนียว แต่เจ็บง่ายไปหน่อย รุ่งอยู่ไม่กี่ปี ดับเฉยเลย จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:52:27

ความคิดเห็นที่ 20 ยังเหลืออีกตัวหนึ่ง  ไม่แน่ใจว่า ดิสมาร์ ฮามัน เคยยืนเป็นลิเบอร์โร่ หรือเปล่า จากคุณ : khun12 (khun12) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:01:41

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าเป็นลิเบอโร่ ผมว่าซามเมอร์เล่นได้เยี่ยมกว่ามัทเธอุสเยอะเลยนะครับ จากคุณ : Muse_Factory เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:03:20

ความคิดเห็นที่ 22 ลืม เจอร์เกล  โคลเลอร์ ไปอีกตัวหรือเปล่า จากคุณ : khun12 (khun12) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:05:59

ความคิดเห็นที่ 23 โคลเลอร์เล่นเป็นตัวสต๊อปเปอร์ครับ จากคุณ : llwu เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:11:47

ความคิดเห็นที่ 24 โคห์เลอร์ผมว่าเล่นเป็นสตอปเปอร์นะ ไม่ได้เล่นลิเบอร์โร่ จากคุณ : salty เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:14:59

ความคิดเห็นที่ 25 เขียนดีมากครับ แต่ทำไมรู้สึกไม่ค่อยให้เครดิตตอนยูโร 96 เลยงะ ชุดนั้นผมก็ว่าโอเคนะ เป็นช่วงที่เริ่มดูบอลพอดี ปล.จะมีตอน 5 ไหมเนี่ย ยุครุ่งเรืองของตราไก่ ต่อด้วยตอน 6 อหังการ 4-4-3 จ่ามู ตอนจบบอลภาคพื้นดินกระทิงดุสเปน จากคุณ : เขียนบน iPhone (ความจำสั้นสันหลังยาว) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:22:48

ความคิดเห็นที่ 26 โคห์เลอร์เล่นสตอปเปอร์ครับ เหนียวสุดนี่ผมให้คู่กับเฮลเมอร์เลย จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:27:18

ความคิดเห็นที่ 27 ลืม เบคเค่นบาวน์ไปหรือเปล่าครับ 55555 จากคุณ : ขุดมาจากหลุม (yamaha111) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:27:35

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนต่อไป จะเขียนถึงการกลับสู่เวทียุโรปครั้งแรกของฟุตบอลอังกฤษหลังจากถูกแบน ในช่วงต้นยุค 90 ครับ ซึ่งมันเกี่ยวข้องโดยตรงกับการเสื่อมถอยของหงส์แดงและการขึ้นมาของผีแดงเลยนะ จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:29:03

ความคิดเห็นที่ 29 ลิเบอโร่นอกสายพันธุ์เยอรมันน่าจะมี แฟรงค์ แวร์ลาร์ท อีกคนนะครับ เป็นลิเบอโร่ของสตุ๊ทการ์ดในยุคสามประสาน เอล บา โบ อันลือลั่น พอย้ายมาจากอาแจ๊กซ์มาแล้วกลายเป็นลิเบอโร่ชั้นดีอีกคนในบุนเดสลีก้ายุคนั้นเลย จากคุณ : Armakusa Gin เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:50:46

ความคิดเห็นที่ 30 รอตอนต่อไปครับ เพราะมาเกิดทันยุค 90 จากคุณ : jazpada เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:58:48

ความคิดเห็นที่ 31 ชุดแชมป์โลก จะเรียกว่า เอาเกนทาเลอร์ว่า ลิเบอโร่ก็ไม่ถูกนัก เพราะไม่มีบทบาทในเกมรุกเลย จากคุณ : 123 ปลาฉลามขึ้นบก เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 00:03:56

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนหน้าขอ ยูเว่ ยุคลิปปี้มั่งนะครับ จากคุณ : Kill11by1pass เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 01:47:28

ความคิดเห็นที่ 33 เยอรมันโชคดีมากกว่าที่นัดชิงปี 90 ไม่ได้เจอกับอิตาลี        แค่รอบรองก็ผ่านอังกฤษมาแบบไม่ได้เหนือกว่า จากคุณ : toytoytoy เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 02:53:18

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าไล่ตามยุคต่อไปถัดจาก Episode ของอังกฤษ ก็น่าจะเป็นฝรั่งเศสโดยซีเนอดีน ซีดาน จากนั้นก็เป็น 3Rบราซิลเกมรับ ของ บิ๊กฟิล สโคลารี่ แต่ทั้งนี้จะเขียนในยุคไหนมาผมก็รออ่านครับ จากคุณ : นักฆ่าหน้านักบุญ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 03:09:47

ความคิดเห็นที่ 35 ปี 90 นี่ เยอรมันไม่ค่อยสมเป็นแชมป์โลกเท่าไหร่ครับ เพราะรุปเกมส์น่าเบื่อมาก(ที่สุดคง ปี อิตาลี+บราซิล 94) อาร์เจนติน่า เสียลูกโทษแบบไม่ควรเสีย เพราะการฟาล์ว ที่ดูกี่รอบมันก็ไม่ฟาลว์ในเขตโทษ(บางคนบอกว่าโดนโกง) ต่อมาโดนไล่ออกไปอีกคนอีก ของฟ้าขาว ชนะ 1-0 จาก จุดโทษ ของ เบรเม่  กับนัิดชิง กับ อาร์เจนติน่า ชุดพิการ ที่มีมาราโดน่า ฉุดนำมาจนถึงนัดชิงได้ จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 07:29:15

ความคิดเห็นที่ 36 ค.35 คุณดู นัดชิง 90 อาร์เจนติน่า อุตอย่างเดียวเลย ไม่ยอมบุก หวัง มาราโดน่า และ ยิงจุดโทษ ต่างจาก ปี 86 ซึ้งเปิดเกมส์แลกกันเลย รูปเกมส์ ผมว่า "เหมาะสม" ที่เป็นแชมป์ ปี 90 บอกเลย ผมเป็น แฟน คริสมัน กับ มาราโดน่า  ที่สำคัญ ชอบเพลงบอลโลกด้วย เดี๊ยวนี้ แต่งเพลงไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ "พลังม้าจริงเปล่า" จัดของเซ่นให้ มันน่าเกียจหรือเปล่า บอกด้วยนะครับ จากคุณ : khun12 (khun12) เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 08:35:12

ความคิดเห็นที่ 37 เปาโร รอสซี่ถือเป็นลิเบอโร่มั้ยครับ จากคุณ : yokenolf เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 10:16:27

ความคิดเห็นที่ 38 เปาโล รอสซี่ กองหน้าครับ หมายถึง เปาโล มัลดินี่รึเปล่า แต่นั่นก็แบคซ้ายนะครับ จากคุณ : papos เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 12:23:04

ความคิดเห็นที่ 39 ไกเซอร์ฟร้านซ์ล่ะ ไม่พูดถึงเลยรึ จากคุณ : death trip21 เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 14:15:24

ความคิดเห็นที่ 40 #12 สมัยนั้นตอนชุดแชมป์โลก โธน ยังเล่นเป็นตัวสำรองในตำแหน่งมิดฟิลด์อยู่เลยครับ ลิเบอโร่/สวีปเปอร์ตัวจริง เป็นของไอ้บ้านนอก เคลาส์ เอาเกนทาเลอร์ครับ #35 คนที่แบกทีมอาร์เจนเจนได้ข้าชิงครั้งนั้น ไม่ได้เป็นมาราโดน่าครับ เป็น เซอร์จิโอ กอยโคเชีย ประตูสำรองจอมเซฟจุดโทษต่างหากครับ  ไม่งั้นอาร์เจนร่วงรอบน็อคเอาท์ไปนานแล้วล่ะครับ แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 54 15:32:04 จากคุณ : 123 ปลาฉลามขึ้นบก เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 15:28:32

ความคิดเห็นที่ 41 เจ้าของกระทู้เขียนมาเยอพแต่ข้อมูลค่อนข้างจะจับแพะชนแกะนะครับ 1.ลิเบอโร่ชุด90คือเอาเกนทาเลอร์ เหมือนทึ่หลายคนบอกถูกแล้วครับ โดยมีคู่สตอปเปอร์สองคนคือบุ๊ควัลด์และโคลเลอร์ 2.คนที่ประกบมาราโดน่าจนแผลงฤทธิ์ไม่ออกในนัดชิง90คือกีโดบุ๊ควัลด์ต่างหาก จนต่อมาพี่แกได้ฉายาว่าดีเอโก้ ส่วนมัสเธอุสประกบมาราโดน่าในนัดชิงปี86ซึ่งทำได้ไม่สำเร็จมาราโดน่่าจ่ายสองลูกในนัดชิง ตอนปี86มัสเธอุสยังไม่ได้เล่นเป็นมิดฟิลด์จอมทัพ เขาเล่นเป็นหมาพรานตัวตัดเกมส์ทั้งในทีมชาติและในบาร์เยินซึ่งมีโซเรนเลอร์บี้เป็นจอมทัพอยู่ จนกระทั่งเลอร์บี้ย้ายไปโมนาโก มัสเธอุสจึงมาเป็นจอมทัพเต็มตัวครับ. จริงๆมัสเธอุสติดทีมยุโร80ในฐานะแบ๊คด้วยซ้ำ จากคุณ : Mica เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 20:35:50

ความคิดเห็นที่ 42 ุจุดโทษ ที่ไม่ควรจะได้ ในคลิป์ มีแต่คน ต่อว่า..... แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 54 23:05:36 จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 23:04:36

ความคิดเห็นที่ 43 ทีมเยอรมันเป็นทีมที่แพ้ยาก เล่นไม่สวยแต่เป็นระบบ มีความแข็งแกร่ง ผมชอบทีมนี้ตั้งแต่ยุคของ รุมเมนิคเก้ , ชูมัคเกอร์(ประตู) จนปัจจุบัน ในปี 90 ผมว่าทีมเยอรมันสมควรได้แชมป์โลกครับ ทุกอย่างลงตัวทั่วแผ่นจริงๆ ทีมเยอรมันยุคนั้น เกมส์รับแน่น  กีโด้ บุควัลด์,เอาเกนเทาเลอร์,โคลเลอร์ , อังเดรียร์ เบรเม่ กองกลาง"เจ้าขาโก่ง" ปิแอร์ ลิตบาสกี้,"ยอดคนแสนคม"โธมัส เฮสเลอร์ เร็วและคล่อง โดยมี มัสเธอุส คอยบัญชาเกมส์ กองหน้า เจ้าฉลามขาว คลิ้นมันส์ คู่ชิงปรกติก็ชอบอาร์เจนฯน้องๆกับที่ชอบเยอรมันก็ว่าได้ แต่วันนั้นฟอร์มสู้ไม่ได้ มาราโดน่าแผลงฤทธิ์ไม่ออกโดนเยอรมันกดดันตลอด ส่วนลูกจุดโทษก็ว่ามองกันได้หลายมุม แต่ลูกยิงของเบรเม่ถือว่านิ่งมากเพราะประตูของอาร์เจนติน่ารายนี้ถ้าไม่เข้ามุมจริงๆน่าจะผ่านยาก หมดยุคนั้น ก็เงียบๆ มาเริ่มเปลี่ยนแปลงก็ยุคที่คลิ้นมันต์เริ่มมาคุมนี่หละที่ดูแล้วเริ่มหวือหวาขึ้นมา จนมาสร้างความประทับใจในบอลโลกครั้งล่าสุดในการคุมของโยคิม เลิร์ฟ ที่เน้นทีมเวิร์คแต่ก็ยังอาศัยหลักการเล่นเป็นทีมมีระเบียบวินัยเหมือนรุ่นเก่าๆ จากคุณ : เล่งคุง เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 13:12:08