คิงเคนนี่ผู้แสดงให้เห็นว่า เราคือครอบครัวเดียวกัน
|
 |
เรื่องโดย John Doherty
ผมอยู่ในผับที่เซาแธมป์ตัน (ผมย้ายออกมาจากลิเวอร์พูลได้ 21 ปีแล้ว) หลังจากที่กินเบียร์ไปได้สองไพน์ เจ้าของร้านก็เข้ามาทำงานกะของเขา ผมเตรียมพร้อมที่จะรับมือกับแฟนบอลทีมนักบุญที่คิดว่าทีมของเขาดีกว่าลิเวอร์พูล แต่เขากับมีความเคารพต่อเคนนี่และสโมสรลิเวอร์พูล
ผมคิดในใจ ได้เรื่องแล้ว ถึงเวลานั่งคุยกัน เขาเล่าเรื่องของเด็กหนุ่มชาวเมืองเซาแธมปตัน ที่พบว่าตัวเองเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย และมีเวลาเหลืออยู่ไม่เกินสองเดือน
แม่ของเขาโทรไปที่สโมสรและอธิบายให้คนรับสายฟังว่า ลูกชายของเธอรักลิเวอร์พูลมากขนาดไหน และยังไม่เคยไปที่แอนฟิลด์เลย เขาอยากไปเห็นสโมสรที่เขารักซักครั้งก่อนที่จะตาย
สิ่งที่แม่ของเขาหวังก็คืออยากได้ลายเซ็นต์ของนักเตะมาให้ลูกชายเท่านั้น แต่คนที่รับสายบอกว่าขอโทรกลับภายในสิบนาที สิบนาทีหลังจากนั้นเธอได้รับโทรศัพท์ เสียงที่ปลายสายมีสำเนียงสก็อต
“สวัสดีครับ ผมคือเคนนี่ เดลกลิช ผมขอคุยกับลูกชายของคุณได้ไหมครับ" ทันทีที่เคนนี่ทราบเรื่องนี้ เขาทิ้งทุกเรื่องเพื่อที่จะโทรกลับมา เคนนี่โทรคุยกับเด็กหนุ่มเป็นชั่วโมง เล่าเรื่องขำขำให้เขาฟัง หัวเราะกับเขา มันควรจะเป็นวันที่ดีที่สุดของเด็กคนนี้แล้วจนกระทั่ง คิงเคนนี่เชิญให้เขาไปที่แอนฟิลด์
วันที่เด็กหนุ่มไป เขาได้พบกับนักเตะทุกคนก่อนเริ่มการแข่งขัน จากนั้นเขากับครอบครัวก็ได้นั่งชมเกมในที่นั่งไดเร็คเตอร์บ็อก รวมทั้งได้รับของฝากกลับบ้านประมาณครึ่งห้างร้านขายของสโมสร (เป็นการเปรียบเทียบว่าเยอะมาก)
ตลอดเวลาที่เจ้าของผับเล่าเรื่อง ตาของเขารื้นด้วยน้ำตาขณะที่พูดด้วยเสียงสะอื่น เขาเล่าให้ฟังว่าเมื่อคิงเคนนี่รู้ว่าผับแห่งนี้รวบรวมเงินเป็นค่ารักษาพยาบาล คิงเคนนี่ก็บริจากเงินส่วนตัวให้ถึง 250,000 ปอนด์
ลิเวอร์พูลไม่ได้เป็นสโมสรที่ยิ่งใหญ่กว่าสโมสรอื่นหรอก เพียงแต่เราคือครอบครัวเดียวกัน เราห่วงใยทุกคนที่อยู่ในครอบครัวนี้ ไม่มีสโมสรไหนที่จะรู้ซึ้งถึงความสำคัญของแฟนบอลมากไปกว่าสโมสรนี้อีกแล้ว
พวกเรารักคุณ คิงเคนนี่ - mikroski
| จากคุณ |
:
mikroski  
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ก.พ. 54 22:08:00
|
|
|
|
ตัวเอง