ความคิดเห็นที่ 1 • นักเตะตีนเปล่า ขวบปีแรกของทีมฟุตบอลเกาะปันหยี ประสิทธิ์บอกว่า เล่นกันมั่วสุดๆ สะเปะสะปะ ไม่มีการวางแผน ไม่มีการวางตำแหน่งผู้เล่น อธิบายง่ายๆ ก็คือ พอได้บอลก็เตะกันไป แถมที่ทางสำหรับจะเล่นก็ไม่มีเป็นเรื่องเป็นราว จะเล่นตามทางเดินไม้ ก็มักจะถูกชาวบ้านที่นอนพักผ่อนหลังจากออกเรือหาปลาออกมาด่า พอไปเล่นที่โรงเรียน ก็ดันเตะไปโดนกระจกแตกบ้าง โดนหลังคาบ้าง รางน้ำบ้าง พอครูใหญ่ออกมา ก็วงแตก แยกกันไปคนละทิศคนละทาง "ตอนนั้นเล่นที่สนามโรงเรียน ก็เล่นไม่เป็นหรอก เตะแล้วเท้าก็บวม สะดุดล้มบ้าง แต่ก็ยังอยากเล่น พอน้ำลดปุ๊บก็ลงไปเล่นตามสันทราย พอน้ำขึ้นเล่นบนสันทรายไม่ได้ก็กลับมาเล่นบนสนามโรงเรียน" ความไม่เรียบเนียนของสนามพื้นไม้ที่มีไว้ให้เดิน ไม่ได้มีไว้ให้วิ่ง แต่เมื่อต้องรับบทบาทเป็นสนามฟุตบอลไปด้วย ก็ย่อมเป็นหน้าที่ของผู้ใช้งานที่จะต้องหลบหลีกเอาเอง ไหนจะหัวตะปูที่โผล่ขึ้นมา ไหนจะความไม่เสมอกันของไม้แต่ละแผ่น ถ้าวิ่งไม่ระวัง เป็นได้เลือดซิบอย่างไม่ต้องสงสัย และเนื่องจากซ้ายก็น้ำ ขวาก็น้ำ ฉะนั้นเด็กๆ ทีมปันหยีรุ่นเยาว์ทั้งหลายจึงออกกฎกันเอง เช่นว่า ถ้าเตะออกนอกเขตตกน้ำไป คนที่เตะก็ต้องรับหน้าที่ว่ายน้ำออกไปเก็บ แถมยังถูกปรับให้แพ้ฟาวล์ด้วย เตะโดนกระจกแตก หรือ ทำลายข้าวของโรงเรียนก็โดนโทษไม่ต่างกัน คือ ถูกปรับแพ้ฟาวล์ ถ้ามองในแง่หนึ่ง ก็อาจจะบอกว่า นี่คือ อุปสรรค แต่ในอีกด้านที่คาดไม่ถึงกลับกลายเป็นว่า นักเตะปันหยีทั้งหลาย ถูกฝึกฝนให้ไม่เสียบอลง่าย เตะกันอย่างระมัดระวัง เหตุเพราะไม่อยากว่ายน้ำไปเก็บ แถมยังไม่อยากเสียเลือดเพราะเตะเอาหัวตะปูเข้า "ตอนนั้น ต้องเรียกว่า เราบ้าเตะบอลมาก น้ำลดเป็นไม่ได้ ต้องวิ่งลงไปแล้ว เอาแค่สันทรายโผล่ขึ้นมาไม่ต้องมาก ก็ถือบอลลงไปเตะกันตั้งแต่น้ำยังปริ่มๆ จนน้ำลงไปเรื่อยๆ สนามขยายใหญ่..ใหญ่..ใหญ่ จนเตะเกือบจะไม่ถึงอีกมุมแล้ว ก็เล่นกันไม่หยุด จนน้ำมาถึงจะกลับบ้าน ชาวบ้านก็งงว่าไอ้พวกนี้มันทำอะไรกัน เราไม่รู้หรอกว่าเล่นกันกี่ชั่วโมง ไม่มีเวลามาบอก ก็เล่นกันไปจนน้ำไล่ขึ้นมา พอเตะไม่ได้ ก็เปลี่ยนมาเล่นโปโลน้ำ เล่นจับบอล โหม่ง ฝึกทักษะของตัวเอง แล้วก็เล่นเวลาน้ำเริ่มขึ้นเพื่อฝึกกำลังขา ก็ทำให้เราวิ่งได้เร็วขึ้น แล้วลูกฟุตบอลก็แพงตั้งหกร้อยเจ็ดร้อยบาท แล้วเราเตะในทะเล ผิวมันโดนทรายเสียดสีตลอด ก็สึกเร็ว น้ำก็เข้า เตะไปเรื่อยๆ ก็หนักมาก แต่ก็ยังเตะ ไม่ได้สนใจกันเลยว่าน้ำหนักบอลมันแค่ไหน พอตื่นเช้ามาก็เอาบอลไปตากให้แห้ง ตกบ่ายน้ำลง ก็เอาไปเตะต่อ บางทีทรายเข้าลูกบอลจนหนัก โหม่งทีรู้เลยว่า เห็นดาวมันเป็นยังไง" ประสิทธิ์ยิ้ม แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 54 14:38:33 จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:42:20

ความคิดเห็นที่ 2 • ลูกบ้า ล่ารางวัล พอโตขึ้น เมื่อต้องเข้ามาเรียนบนฝั่ง ก็เริ่มเห็นโลกมากขึ้น ได้เห็นเพื่อนตั้งทีมฟุตบอล แล้วก็ไปแข่งขันทัวร์นาเมนท์ต่างๆ ก็เลยอยากไปแข่งบ้าง และ โอกาสก็มาถึงกับการแข่งขัน "ดอกโสม คัพ" ครั้งที่ 1 ที่เปิดรับสมัครทีมเข้าแข่งขัน เมื่อปี พ.ศ.2524 หรือ30 ปีที่แล้ว "ตอนแรกที่เราตั้งทีมฟุตบอล ก็ไม่ค่อยได้คิดกันเท่าไหร่ ว่า จะเล่นกันยังไง ซ้อมยังไง เตะกันที่ไหน หรืออย่างการแบ่งหน้าที่กัน วางตำแหน่งอะไร ก็ไม่เคยคิด แต่พอมีดอกโสมคัพขึ้นมา ก็ตั้งใจว่าจะต้องไปให้ได้ แล้วก็รวมทีมกันได้ประมาณ 20 กว่าคน มาปรึกษากันว่าจะเอาเงินมาจากไหนไปแข่งดี เราไม่อยากขอเงินชาวบ้าน เพราะชาวบ้านไม่เคยเห็นพวกเราเล่น เห็นแต่วิ่งเหยาะๆ แหยะๆ ก็คิดว่าน่าเกลียดถ้าจะไปขอเขา เลยตกลงกันว่าหาตังค์กันเองดีกว่า บางคนก็เก็บมาจากค่าขนม บางคนเริ่มมีงานทำก็ทำงาน อย่างผมก็รับจ้างขับเรือให้นักท่องเที่ยว เพื่อนก็ไปเป็นเด็กเสิร์ฟตามร้านอาหาร เพราะตอนนั้นการท่องเที่ยวที่ปันหยีเริ่มจะมีเป็นเรื่องเป็นราว ก็ทำงานเก็บเงินเอาไปซื้อเสื้อผ้าซึ่งยุคนั้นแพงมาก ชุดละสี่ห้าร้อย ก็ซื้อมา แล้วก็มีถุงเท้า มีรองเท้าด้วย แต่ตอนนั้นรองเท้ายังใส่ไม่ค่อยได้ ใส่แล้วเตะไม่ได้ เราเตะเท้าเปล่ามาตลอด พอใส่สตั๊ดเตะแล้วมันไม่ค่อยถนัด มันเหมือนไม่ใช่ตัวเรา" การเปิดตัว บนสนามดอกโสมคัพ ของทีมฟุตบอลเกาะปันหยี ประสิทธิ์ เผยสกอร์ตอนนั้นว่า "โดนไปหลาย!" "แมทช์แรกๆ ก็โดนไปหลายลูกละครับ เพราะเราไม่มีความคุ้นเคยกับการแข่งขัน ไม่รู้เรื่อง ไม่มีการวางตำแหน่ง ไม่วางแผน ก็เลยโดนไปเยอะ แต่ก็โชคดีตรงที่ เราสู้ ก็เลยได้เข้ารอบ 4 ทีม แล้วชิงที่ 3 พอกลับมาปุ๊บก็เริ่มที่จะคิดว่า ถ้าจะเล่นให้ได้ดี จะต้องทำยังไง จะต้องไปหาเพื่อนต่างบ้านเพื่อซ้อมกันมั้ย จะไปขอยืมสนามจริงๆ เตะมั้ย ก็ไปติดต่อโรงเรียนอื่น ต่างจังหวัด ต่างอำเภอ ต่างหมู่บ้าน ไปขอประลองแข้งกับเขา เหมือนอุ่นเครื่อง แล้วก็เริ่มสนใจตามไปแข่งทุกแมทช์ เราตามไปล่ารางวัลหมด ใครจะได้ยินว่าที่ไหนจัดแข่ง ขอให้บอกมาเถอะ เราไปหมด ใครจะเก่งขนาดไหน เราไม่สนใจ เราแค่อยากเตะบอล" พร้อมๆ กับการบ้าตระเวนแข่ง ทีมปันหยี ก็เริ่มมองหาสนามซ้อมจริงๆ จังๆ โดยไปขอยืมโรงเรียนบนฝั่งใช้ซ้อม ต้องอาศัยนั่งเรือชาวบ้านไปขึ้นฝั่ง ก่อนจะ "วิ่ง" เป็นระยะทาง 11 กิโลเมตร ไปถึงสนามซ้อมและวอร์มร่างกายไปด้วยในตัว รวมขากลับด้วยก็เท่ากับ 22 กิโลเมตร ซึ่งเขาเชื่อว่าคือ เคล็ดความสำเร็จของทีม คือ ความแข็งแรง ความอึด ของร่างกาย ที่เชื่อว่าไม่เป็นรองใคร ช่วงนั้นเองก็เริ่มหิ้วสตั๊ดมาเล่นด้วย เริ่มมีการวางตัวนักเตะ และศึกษาหาข้อมูลมากขึ้น โดยตำราเล่มสำคัญ ของพวกเขา คือ รายการเจาะสนาม ที่ประสิทธิ์บอกว่า พอได้เวลา ทั้งทีมจะไม่ไปไหนเลย นั่งเฝ้าดูอยู่หน้าจอทีวีกันอย่างตั้งอกตั้งใจ "ผมคิดว่ามันเป็นความคิดที่เกิดจากตัวของเรา เราไม่ได้คิดว่าจะทำได้ หรือ ทำไม่ได้ เราคิดแค่ว่า มันสนุก แล้วก็ได้รวมเพื่อน คือ เราอยากจะเล่น มันเป็นแรงบันดาลใจ แล้วก็เป็นอะไรที่เรารู้สึกว่าท้าทาย อยากจะเล่น อยากจะมีเพื่อน" แต่เมื่อการล่ารางวัลเริ่มเป็นเรื่องท้าทายของนักเตะปันหยี ผลการแข่งขันก็เริ่มดีขึ้นเป็นเงาตามตัว จากที่เคย 0-8 ก็เริ่มยิงได้บ้าง หลังๆ เริ่มเอาชนะได้ ที่สำคัญ คือ คว้าแชมป์มาหลายรายการ และ มีแฟนบอลตามไปเชียร์ไม่น้อยหน้าทีมอื่น แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 54 14:39:27 จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:42:50

ความคิดเห็นที่ 3 • กว่าจะเป็นฮีโร่ แม้ว่าจะเริ่มได้ขึ้นไปฝึกซ้อมที่สนามบนฝั่งบ่อยมากขึ้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไปได้บ่อยๆ เพราะไหนจะเวลาที่เสียไปจากการเดินทาง ไหนจะต้องคอยอาศัยเรือชาวบ้านซึ่งไม่รู้ว่าจะมีหรือเปล่า ขณะเดียวกันบ้านเรือนบนเกาะเองก็เริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้น ยื่นออกมาจนยามน้ำลงเหลือผืนทรายให้วิ่งเล่นได้ไม่มากเท่าไหร่ เดอะแก๊งเลยต้องคิดหาวิธีแก้เกมกันอีกครั้ง "ตอนหลังสันทรายที่เคยใช้ซ้อมบอลมันเล็กลง เราก็ต้องหาที่ใหม่ ก็ยังเป็นสันทรายอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ แต่มันไม่ได้อยู่หน้าบ้านเรา ต้องนั่งเรือออกไปอีกที่หนึ่ง พอได้เวลาเราก็ออกเรือกันไปเป็นกลุ่มเลย พอถึงที่ก็เริ่มจากการเคลียร์สนาม คือ เคลียร์เอาพวกเปลือกหอยแหลมคมออกให้หมด เอาไม้โกงกางมาปักเป็นเสาโกวล์แล้วก็เล่นกัน ซึ่งตรงสันทรายที่ใหม่นี้ เรา ใช้เล่นกันอยู่นานเหมือนกัน หลังๆ ยิ่งไปกันเยอะขึ้น บางทีไปกันเป็นสิบลำ ทั้งนักบอล ทั้งกองเชียร์รุ่นน้องๆ ที่เริ่มสนใจอยากจะเล่นบ้าง ก็เล่นกันจนกว่าน้ำจะขึ้นเหมือนเดิม" ความยากลำบากไม่ใช่แค่การหาสนามซ้อมเท่านั้น เพราะในยามที่จะต้องไปแข่งก็เรียกว่าต้องอาศัยความอึดไม่แพ้กัน เพราะประสิทธิ์บอกว่า กว่าจะแข่งเสร็จ กว่าจะเดินทางกลับ ลงเรือต่อมาอีก ถึงบ้านก็ปาเข้าไปตีสอง พอเช้าก็ต้องออกไปแข่งอีก เป็นอย่างนี้อยู่บ่อยๆ แต่ทุกคนก็ไม่บ่นอะไร เพราะใจมันอยากจะแข่งท่าเดียว หนำซ้ำ บางทีความเหนื่อยจากการเดินทางก็ว่าหนักหนาแล้ว พอเจอกลโกงสารพัดจากผู้ใหญ่ คนตัวโตทั้งหลายเข้าไป ก็ทำเอาคนมีฝันทดท้อเข้าได้เหมือนกัน "เคยไปแข่งฟุตซอลรายการหนึ่ง ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้ดังมาก แต่ก็เริ่มมีแฟนๆ ตามเชียร์แล้ว เพราะเราเล่นมีสีสัน ลีลาคล่องแคล่ว ซึ่งถึงแม้จะไม่ได้เป็นตัวเก็งแต่พวกผู้ใหญ่ก็น่าจะเห็นใจกันบ้าง เราอุตส่าห์มีใจเดินทางมาแข่ง ไปมาก็ลำบาก ไม่เหมือนทีมบนฝั่งที่ขี่มอเตอร์ไซค์แป๊บเดียวก็ถึง แถมพอเรามาเล่น ยังโกงกันอีกด้วย เป่าเข้าข้างฝ่ายตรงข้ามบ้าง บางทีก็ต่อเวลารอให้เขาไล่มาตีเสมอบ้าง จนเราเริ่มทนไม่ไหวก็บอกไปเลยว่า ถ้าทำอีกวันหลังเราก็ไม่มาเล่นแล้ว ผมปาถ้วยเลยนะ บอกว่าถ้วยอะไรเราไม่สน เรามาเพราะแค่อยากแข่งเท่านั้น จนหลังๆ เขาก็เริ่มให้ความสำคัญกับเรา ต่อมางานไหน งานไหน ต้องโทรเรียกไปทุกครั้ง" จนกระทั่งในที่สุดทีมปันหยีก็ได้กลายเป็นหนึ่งทีมในสายตาผู้จัดและคนดู ซึ่งขาดไปไม่ได้ในทุกๆ ทัวร์นาเมนท์เลยทีเดียว แต่ทั้งนี้ เมื่อมองย้อนกลับไปมองรสชาติความลำบากที่พวกเขาต้องเจอมานั้น เมื่อเทียบกับเด็กๆ วันนี้ ประสิทธิ์บอกได้ในทันทีเลยว่า คนละเรื่องกันเลย "เด็กเดี๋ยวนี้มีสนามปูนเตะกันอย่างดี เพราะรัฐมาสร้างไว้ให้ อยากจะเล่นเมื่อไหร่ก็ได้ มองแง่ดีมันก็ดี แต่ถ้ามองในอีกแง่ก็กลายเป็นว่า มันง่ายเกินไป จนเด็กๆ สมัยใหม่วินัยก็ไม่มี ความรับผิดชอบก็ไม่ค่อยจะมี ความจริงจังยิ่งไม่ต้องพูดถึง เพราะเดี๋ยวนี้สะดวกสบาย ไม่ต้องทำอะไรด้วยตัวเอง อย่างพวกผม เวลาบอกว่าเล่นบอลก็คือ เตะบอล แต่เด็กเดี๋ยวนี้ ถ้าบอกเล่นบอล บางคนหมายถึงเล่นการพนัน บางคนก็เล่นเกมคอมพิวเตอร์ คือมันเป็นอะไรที่ปรุงแต่งมาก แต่ที่ชอบเล่นกันจริงจังก็ไม่ใช่ไม่มี เพียงแต่ว่า แรงสู้ยังอาจจะน้อยกว่ารุ่นพวกผม" แม้ว่าวันนี้ ประสิทธิ์จะทิ้งสตั๊ด และ หันมาเล่นการเมืองท้องถิ่น มีตำแหน่งเป็น รองประธานสภา อบต.เกาะปันหยีแล้ว เขาก็ยังเป็นโต้โผสนับสนุนให้เด็กๆ บนเกาะได้แข่งขันฟุตซอลกันจริงจัง เพราะหลังจากรุ่นพวกเขา ภาครัฐได้เข้ามาสร้างสนามปูนให้แทน เลยกลายเป็นว่า จุดแข็งของทีมปันหยีอยู่ที่ "ฟุตซอล" มากกว่าเนื่องจากเป็นสนามปูน โดยฟุตซอลเป็นกีฬายอดนิยมน้องๆ การแข่งขันเรือยาวไปแล้วในปัจจุบัน โดยล่าสุดเขาเพิ่งจัดแข่งขันกีฬาฟุตซอลสำหรับเยาวชน ผลปรากฏว่า จากเวลาเริ่มแข่งในช่วงหัวค่ำ กว่าจะได้ฟาดแข้งกันครบทุกทีมก็ปาเข้าไปตีสี่ เพราะจำนวนผู้เข้าแข่งขันมากถึงเหยียบร้อยชีวิต นั่นคือ สิ่งที่ประสิทธิ์ภาคภูมิใจสุดๆ เพราะพวกเขาได้กลายเป็นฮีโร่ และเป็นแรงบันดาลใจให้เด็กๆ ลูกหลานชาวปันหยี รักอยากจะเล่นฟุตบอลเหมือนอย่างพวกเขา แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 54 14:40:54 จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:43:09

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/life-style/lifestyle/20110225/379027/news.html จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:44:00

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกระทู้ที่ดีมากกระทู้นึงเลยครับ...  ขอโหวต แต่เสียดายที่ให้กิฟท์ไม่ได้... จากคุณ : jackal_pj เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:06:01

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณนะครับ จากคุณ : arstong เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:10:44

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านบทความนี้จากกรุงเทพธุรกิจแล้วเหมือนกัน โหวตให้กระทู้สร้างสรรค์แบบนี้ครับ จากคุณ : debby the gunner เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:11:59

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ จากคุณ : ploy16 เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:27:35

ความคิดเห็นที่ 9 เว้นวรรคให้ใหม่น่าจะอ่านง่ายขึ้น จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:43:35

ความคิดเห็นที่ 10 ยอดเยี่ยมครับ จากคุณ : TAEVERPOOL (ลูกเสือกองร้อย) เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:56:11

ความคิดเห็นที่ 11 โหวตให้กระทู้ดีๆ ครับ จากคุณ : นายสำรวม เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 15:20:00

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นภาพใน คห.4 แล้วน้ำตาจะไหล จากคุณ : Ottopong เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 15:33:21

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณมากครับ บ้านผมอยู่พังงาครับ อ่านแล้วรู้สึกดีมากครับ จากคุณ : beckkeng_7 เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 15:35:15

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ ดูโฆษณาแล้วชอบครับ จากคุณ : Wiszniewski เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 15:38:18

ความคิดเห็นที่ 15 สุดยอดครับ จากคุณ : ผมเชียร์ลิเวอร์พูล เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 15:56:17

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นแล้วนับถือ ในความรักฟุตบอลจริงๆ  จากคุณ : ป้าหนอน เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 16:09:12

ความคิดเห็นที่ 17 ผมชอบโฆษณามากๆ ก็ยังนึกอยู่ว่า ขอให้เป็นเรื่องจริงเถอะ เพราะขนาดผมโตมาในที่แผ่นดินเยอะแยะไปหมด หาเตะฟุตบอลได้ง่ายกว่า หาข้าวกินซะอีก โฆษณาตัวนี้ เรื่องจริงเรื่องนี้ ทำให้เด็กๆที่ใฝ่ฝันยิ่งมากำลังใจไปอีกโขครับ อยากให้กิ๊ฟจังเลย จากคุณ : poundcat เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 16:26:25

ความคิดเห็นที่ 18 ประทับใจจัง จากคุณ : hokhak เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 16:38:12

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณครับ  โหวตครับ จากคุณ : สาย ธารี เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 16:38:41

ความคิดเห็นที่ 20 ผมว่าเรื่องมันคลาสสิคมากเลยนะ ไม่มีแผ่นดินให้เล่นจนต้องไปเล่นกับพื้นไม้ เล่นกับสันทราย มันน่าจะทำเป็นหนังด้วยซ้ำ ยิ่งมันมาจากเรื่องจริงยิ่งน่าทำ จากคุณ : seven-elephant เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 16:54:48

ความคิดเห็นที่ 21 ร่วมด้วยช่วยโหวต จากคุณ : tony_toon เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 17:29:52

ความคิดเห็นที่ 22 สุดยอดครับ จากคุณ : dezembertattoo เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 18:03:28

ความคิดเห็นที่ 23 เห็นแล้วนับถือ จากคุณ : คุณครับผมรักคุณนะ เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 18:10:50

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆด้วยครับ ตอนแรกคิดว่าแค่โฆษณาเฉยๆ ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริง สุดยอดครับ จากคุณ : ThaiSoccerFanClub (Middle Man Stand Alone) เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 18:28:56

ความคิดเห็นที่ 25 ขออนุญาตแปะ link http://www.youtube.com/watch?v=gTtIsU589i4&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=e29wL5xe6a8 http://www.youtube.com/watch?v=efSBVQLqZh0 Credit คุณ TungstenPalm (up ลง Youtube) แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 54 18:46:01 แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 54 18:39:44 จากคุณ : triyapa เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 18:39:00

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบมากครับเดี๋ยวจะกลับไปโหวต จากคุณ : เขียนบน iPhone (Snyag) เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 19:50:55

ความคิดเห็นที่ 27 เจ๋งอ่ะ ดูในโฆษณา เลี้ยงบอลหลบตะปูได้นี่ทักษะต้องเจ๋งจริงๆนะ ร่วมชื่นชมค่ะ จากคุณ : Octevia De Rome เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 20:17:54

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบโฆษณานี้นะ เจ๋งอ่ะ แต่อันตรายเกินไปนะ หัวตะปูโผล่อย่างนั้นอ่ะ จากคุณ : NO one see ME เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 20:22:14

ความคิดเห็นที่ 29 ทำเป็นหนังได้เลย ขั้นเทพ เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย จากคุณ : ยิงเสียบสามเหลี่ยม เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 20:29:08

ความคิดเห็นที่ 30 สุดยอดเลย เหมือนได้อ่านการ์ตูนฟุตบอลดีๆสักเรื่องนึงเลยครับ จากคุณ : Eglewood เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 20:29:15

ความคิดเห็นที่ 31 สุดยอดมากๆ   ที่สุดแห่งความพยายามเลย    ^^ จากคุณ : หมูอ้วนพุงดำ เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 21:56:29

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณครับ จากคุณ : โย่ _เชียงใหม่ เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 22:06:47

ความคิดเห็นที่ 33 โหวตครับ กระทู้ดีๆ ที่เต็มไปด้วยความฝันและความหวัง แต่สิ่งนึงที่ผมซึ้งมาก็คือ ต่อให้พรแสวงมากแค่ไหน สุดท้ายก็แพ้คนที่มีพรสวรรค์แต่มุ่งแสวงตลอดเวลาไม่ได้อยู่ดี จากคุณ : Xai เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 22:15:40

ความคิดเห็นที่ 34 งง? นิดนึงครับ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับ TMB มันเกี่ยวกันตรงไหน คือผมว่าสื่อโฆษณามันไม่ค่อยเหมาะ มันคนละเรื่องเลยครับ มันหาจุดโฟกัสของ TMB ไม่ได้เลยว่า TMB จะลงตรงไหน คือเข้าใจว่าที่โฆษณานะสื่อถึงความมุมานะของชาวปันหยีในการเล่นฟุตบอล แต่พอมีปัญหาอุปสรรคในการเล่นฟุตบอลมาแต่ละครั้ง ก็มาตั้งคำถามกลับยังผู้ชมทางบ้านว่าถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร อุ๊บ๊ะ!! ไปไม่ถูกนะ ก็มันโฆษณาธนาคาร แต่ไปโยงเรื่องฟุตบอลของชาวบ้านที่มีปัญหาไม่มีสนามซ้อม ติดเกาะ ต้องลำบากตระเวนแข่งเป็นเรื่องเป็นราว รึจะให้เดาว่าสุดท้ายก็ไปกู้ TMB มาทำสนามซ้อมมาทำทีมฟุตบอลช่วยชาวปันหยีสมใจ หรือไรครับ จากคุณ : โป๊งเหน่ง_NB เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 22:40:15

ความคิดเห็นที่ 35 ผมเคยไปปะทะแข้ง ที่สนามฟุตบอลของเกาะปันหยีมาแล้วด้วยนะ จะบอกให้ ที่เกาะปันหยี มีสนามฟุตบอลแห่งเดียว ตอนนั้นจำได้ว่าเป็นสนามปูน วันนั้นไปเที่ยวกับเพื่อน...เห็นเด็กกลุ่มหนึ่งนั่งเล่นอยู่ข้างสนามเพื่อผมบอกว่าเป็นนักฟุตบอลเจ้าถิ่น..ให้ลองไปท้าดวลดู ก็เลยชวนน้องเขามาแข่งบอลกัน เกือบจะชนะอยู่แล้วเชียว แต่ก็แพ้เด็ก...สนุกสนานปนเฮฮากันไป เป็นเสน่ห์ของเกาะปันหยีครับ ใครได้ไปเที่ยว ควรไปที่สนามบอลแห่งนั้นนะ จากคุณ : Sick Leave เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 22:43:45

ความคิดเห็นที่ 36 ดึกแล้ว พรุ่งนี้มาอ่านนะครับ >,< จากคุณ : แต๋วแหน่ว เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 01:31:05

ความคิดเห็นที่ 37 บทวความนี้มันยังไม่จบในตัวอะครับ มันออกแนวบทความหนังสือพิมพ์เกินไป เล่ามาซะสวย ตัดจบไปดื้อๆซะงั้น แต่ขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่เจ้าของกระทู้เอามาให้ได้อ่านกันครับ จากคุณ : มือมาร เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 02:26:00

ความคิดเห็นที่ 38 ผมอ่านจบล่ะ แต่ว่า ผมเล่นฟุตซอลผมไม่ได้ใส่สตั๊ดเล่นอ่ะครับ ถ้าใส่คงวิ่งไม่ได้ปุ่มพังหมด ผมใส่รองเท้าฟุตซอล เอ๊ะรึว่าเค้าเรียกแบบเดียวกันแบบว่าผมมั่วไปเอง = = จากคุณ : Cerca de เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 08:20:18

ความคิดเห็นที่ 39 เสียดายให้กิ๊ฟไม่ได้ ผมชอบโฆษณาตัวนี้และบทความนี้กๆครับ ขอบคุณที่แบ่งปัน ^-^ จากคุณ : Disorder เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 08:55:26

ความคิดเห็นที่ 40 สาระบทความอยู่ที่ประโยคนี้ "เด็กเดี๋ยวนี้มีสนามปูนเตะกันอย่างดี เพราะรัฐมาสร้างไว้ให้ อยากจะเล่นเมื่อไหร่ก็ได้ มองแง่ดีมันก็ดี แต่ถ้ามองในอีกแง่ก็กลายเป็นว่า มันง่ายเกินไป จนเด็กๆ สมัยใหม่วินัยก็ไม่มี ความรับผิดชอบก็ไม่ค่อยจะมี ความจริงจังยิ่งไม่ต้องพูดถึง เพราะเดี๋ยวนี้สะดวกสบาย ไม่ต้องทำอะไรด้วยตัวเอง" จากคุณ : A.R.T. เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 09:38:12

ความคิดเห็นที่ 41 โฆษณาเค้าทำมาดี จะเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกับสินค้าโดยตรงก็ไม่เป็นไร ขอชื่นชมครับ ดีกว่าโฆษณาสั่วๆ ที่มีให้เห็นอยู่ทั่วไป จากคุณ : zuka1 เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 09:53:11

ความคิดเห็นที่ 42 ทีมครีเอทีฟงานนี้ของ TMB เจ๋งจริงครับ ยังกับยกมาจากเมืองไทยประกันเลยทีเดียว ดู Ads แล้วชอบจริงๆนะ ทั้งน้ำเสียง ทั้งภาพประกอบ ถือว่าเยี่ยมครับ ว่าแต่ เกาะปันหยี อยู่ส่วนไหนหว่า จากคุณ : panda_bs เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 11:24:12

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านแล้วขนลุกเลยครับ ชอบๆ จากคุณ : doraekuk เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 11:52:06

ความคิดเห็นที่ 44 ตอนนี้ ad ยังไม่ถึงตอบจบ คิดว่าพอถึงตอนสุดท้ายเค้าคงสรุปให้ได้ว่ามันเกี่ยวยังไง หรือสุดท้ายถ้ามันไม่เกี่ยวจริงๆ แต่มันเหมือนขายภาพลักษณ์องค์กร ทำให้ชื่อและโลโก้ติดตาตรึงใจ จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 11:58:32

ความคิดเห็นที่ 45 จะเกี่ยวไม่เกี่ยว แต่ทุกคนก็รู้แล้วว่านี่คือโฆษณา TMB จากคุณ : ไทยมุงหรรษา เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 12:55:46

ความคิดเห็นที่ 46 ชอบโฆษณา นี้มาก ________________________________________________________________________________________ จากคุณ : jiks2006 เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 13:11:10

ความคิดเห็นที่ 47 เทียบกับนักฟุตบอลที่มีพรสวรรค์แต่ติดหญิงติดเที่ยว คนละเรื่องกันเลย แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 13:34:32 จากคุณ : ความเป็นจริงที่ว่างเปล่า เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 13:33:26

ความคิดเห็นที่ 48 ตอนต่อไปจะบอกว่าถอด "รองเท้าเตะ" หรอครับ ? ว่าแต่ถอดรองเท้าเล่นเค้าอนุญาตให้ลงสนามด้วยหรอครับ หรือสมัยก่อนเลยไม่เป็นไร แต่ผมว่าไม่นะ เพราะอีกฝั่ง สตั๊ด อีกฝั่งเท้าเปล่า อันตรายแน่นอน จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 14:18:44

ความคิดเห็นที่ 49 TMB Make The Difference ที่เหลือเอาไปคิดต่อเอง บางทีดูทีวีก็คิดบ้างอะไรบ้าง ไม่ต้องรอให้เคี้ยวแล้วบ้วนใสปากให้ด้วย จากคุณ : griffith เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 14:25:40

ความคิดเห็นที่ 50 ผู้กำกับอินดี้ มือดี ๆ ในไทย น่าลองทำมันเป็นภาพยนต์ดราม่าคอเมดี้ ดูบ้าง อยากเห็นเรื่องราวที่มีคุณภาพแบบนี้ โลดแล่นบนแผ่นฟิล์ม ก่อนที่จะเลือนหายไปตามความจำที่สั้น ๆ ของมนุษย์เรา...อยากจะรักยาว ๆ จากคุณ : archparty เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 14:34:43

ความคิดเห็นที่ 51 เชียร์ให้ทำเป็นหนังอีกแรง จากคุณ : Half&Half เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 16:20:12

ความคิดเห็นที่ 52 มีตัวจริงด้วยหรอ นึกว่ามีแต่โฆษณา จากคุณ : mormor1973 เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 16:48:29

ความคิดเห็นที่ 53 เยี่ยมครับ จากคุณ : ปลายธันวา เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 18:25:55

ความคิดเห็นที่ 54 ชอบโฆษณานี้มากครับ จากคุณ : Angleevil เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 18:50:47

ความคิดเห็นที่ 55 ลองเสิร์ชดูสนามฟุตบอลที่เกาะปันหยีในปัจจุบันเล่นๆ กลายเป็นสนามปูนไฮโซเลย แต่สนามนี้ถ้าไม่อยากว่ายน้ำไปเก็บห้ามยิงโด่งเกิน 4 เมตร เครดิตรูปจาก - http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=supercar&date=26-04-2010&group=3&gblog=24 จากคุณ : The Red เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 19:28:48

ความคิดเห็นที่ 56 รอดูโฆษณาตอนต่อไป หลังจากรอบ 4 ทีมสุดท้ายครึ่งหลังจะเป็นยังไงต่อ คนทำโฆษณาเจ๋งมาก จากคุณ : Free Willy เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 21:28:16

ความคิดเห็นที่ 57 สนามเท่มาก  #55 ______________________________________________________________________________________ จากคุณ : jiks2006 เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 22:24:34

ความคิดเห็นที่ 58 บางทีโฆษณา ไม่ต้องโฆษณาสินค้าก็ได้ครับ บางครั้งก็ใช้การโฆษณา Brand Image หรือ อาจจะใช้เทคนิคในการเล่าเรื่องที่น่าติดตาม ให้คนตามเรื่อยๆ (แล้ว brand จะคุ้นไปเอง) จากคุณ : หมากระปุกลูกหมากระเป๋า เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 23:14:27

ความคิดเห็นที่ 59 ความหมายโฆษณาคือ ทาง TMB พยายามสื่อให้เห็นว่า TMB กำลังคิดสิ่ง ใหม่ๆ ที่ไม่เหมือนใคร ที่บางคนคิดว่าเป็นไปไม่ได้ เช่น ที่ออกมาแล้วก่อนหน้านี้คือการ Free ค่าธรรมเนียมการโอนซึ่งยังไม่เคยมี Bankใหนทำ และยังมี Product อีกหลายตัวครับ อันที่ต้องลองไปดูเองว่ามีอะไรบาง ผมไม่ได้ Promote Bank TMB นะครับ จากคุณ : MrReckcoon เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:05:46

ความคิดเห็นที่ 60 ผมอ่านแล้วผมร้องไห้เลยครับ... ผมก็เป็นคนหนึ่งที่รักการเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจแต่... ตอนนี้เอ็นหัวเข่าซ้ายผมขาด...รอรับการผ่าตัดอยู่ชีวิตผมคงอีกนาน... กว่าจะกลับมาเตะบอลได้อีกครั้ง... กระทู้นี้ดีมาก...ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมได้เยอะเลยทีเดียวครับ ขอขอบคุณมากครับ จากคุณ : เสือลุ่มน้ำยม (SHINODA_LADY) เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:36:35

ความคิดเห็นที่ 61 *60 เอาไปครับ ผมให้กำลังใจคุณ ขอให้หายไวๆ จะได้กลับมาทำสิ่งที่คุณรักอีกครั้งครับ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 00:47:10 จากคุณ : จระเข้เจ้าเล่ห์ เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:46:17

ความคิดเห็นที่ 62 คห.60 แฟนเราเป็นผู้รักษาประตู เคยโดนเตะแขนหักในสนาม ต้องพักนานถึงสองปี โดยไม่ได้ผ่าเอาเหล็กออก ตอนแรกคิดว่าจะกลับมาเล่นไม่ได้แล้ว แต่สุดท้ายก็พยายามฟิตร่างกาย และในที่สุดก็กลับมาเฝ้าเสาประตูได้อีกครั้ง แม้จะไม่สามารถลงแข่งขันแบบทัวร์นาเมนท์ได้อีก แต่ก็ได้เล่นฟุตบอลสนุกๆ กับเพื่อนๆ เราก็ขอให้คุณโชคดีในการผ่าตัด และกลับมาเล่นฟุตบอลได้อีกครั้งเช่นกัน แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 08:53:32 จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 08:52:20

ความคิดเห็นที่ 63 คห.60  ขอให้คุณหายจากอาการบาดเจ็บโดยเร็ว และได้กลับมาเล่นฟุตบอลอย่างมีความสุขอีกครั้งนะครับ จากคุณ : jackal_pj เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 08:57:42

ความคิดเห็นที่ 64 ช่วยแปะค่ะ โฆษณาน่ารักมาก จากคุณ : นางมารร้ายใส่Lacroix เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 13:30:47

ความคิดเห็นที่ 65 บอลตกน้ำบ่อยมากเลย พวกเราด้วย 5555+ จากคุณ : นางมารร้ายใส่Lacroix เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 13:33:01

ความคิดเห็นที่ 66 . จากคุณ : นางมารร้ายใส่Lacroix เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 13:35:51

ความคิดเห็นที่ 67 รอดูชุดที่ 4 ครับ จากคุณ : Rocco เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 15:04:05

ความคิดเห็นที่ 68 สนามบอลในโฆษณาที่เป็นไม้เปลี่ยนเป็นปูนแล้วแฮะ สวยเชียว จากคุณ : kodindy เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:29:49

ความคิดเห็นที่ 69 หรอย จากคุณ : เจ้าเด็ก เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 20:57:28

ความคิดเห็นที่ 70 พวกที่ชอบเตะบอลกับผมแมร่งชอบเน้นยิงหนักๆ แรงๆ ไว้ก่อน กำแพงสูงเป็น 10 เมตร มันยังเตะข้าม น่าเอาไปเล่นที่เกาะปันหยีมันจะได้ว่ายน้ำไปเก็บซะให้เข็ด จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 21:46:45

ความคิดเห็นที่ 71 ชื่นชมในความตั้งใจครับ..สุดยอด จากคุณ : R-wut hs9svx เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 00:39:23

ความคิดเห็นที่ 72 95% ผมว่าสื่อไม่ถึง TMB ... 555+ ผมก็ด้วย จากคุณ : Arsenal มินิ คุ้กกี้ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 11:13:59

ความคิดเห็นที่ 73 ได้อ่านบางความคิดเห็น เสียใจนิดๆ เพราะคิดว่ายังเข้าไม่ถึงแก่นในคห.3 หรืออย่างที่ คห.40 ตัดบางส่วนมาให้อ่านอีกรอบ แต่ก็หวังว่า ผมคงคิดผิดไปเอง จากคุณ : katerous เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 15:09:22

ความคิดเห็นที่ 74 ถ้าพี่เบิร์ด ฟาน เพอซี่ ของหนูไปเล่นเหย้าที่สนามนี้ มีหวังได้เหรียญทองว่ายน้ำโอลิมปิก ก่อนได้ชูถ้วยพรีเมียร์ลีก จากคุณ : แ ต ง ก ว า * เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 15:10:33

ความคิดเห็นที่ 75 ทีมฟุตซอลปันหยี ส่งคัดฟุตซอลลีกเลย เพื่อมาพิชิตทีมชาติไทยอาแบค จากคุณ : ลิงสองตัว เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:15:36

ความคิดเห็นที่ 76 vote ให้ครับ เดี๋ยวกลับมาอ่านครับ จากคุณ : deeraus เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:32:29

ความคิดเห็นที่ 77 ดังใหญ่แล้ว พังงาเรา ภูมิใจจังเลย เด็กเกาะปันหยีเก่งฟุตซอลจริงๆค่ะ จากคุณ : ที่ซึ่งหัวใจใกล้กัน เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 21:37:30

ความคิดเห็นที่ 78 #34 ไม่รู้ว่าจะอธิบายทันไหมว่าโฆษณานี้มันเกี่ยวข้องกับธุรกิจธนาคารอย่างไร ในฐานะของคนเคยทำงานธนาคารมาก่อนเลยพอนึกภาพออกว่าโฆษณานี้เขากำลังพูดถึงความด้อยโอกาสของเด็กๆ ที่อยากเตะฟุตบอลแต่ไม่มีสนามบอลให้เตะ ซึ่งเปรียบเสมือนนักธุรกิจรุ่นใหม่ๆ นักธุรกิจรายเล็กๆ ที่มีแต่ไอเดียแต่ไม่มีเงินทุน อยากทำนั่นอยากทำนี่แต่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน แม้ในตัวโฆษณาอาจจะไม่ได้สื่อไปตรงๆ ว่าเด็กๆ พวกนั้นได้รับการช่วยเหลืออะไรมากมาย แต่เป็นการไม่ยอมแพ้ของเด็กๆ เองที่ทำให้เด็กประสบความสำเร็จจนได้เตะฟุตบอลสมใจ ซึ่งจุดนี้จะสื่อไปถึงกลุ่มนักธุรกิจดังกล่าวโดยตรง ถ้าใครจัดอยู่ในกลุ่มนั้นต้องประทับใจในโฆษณาตัวนี้ไม่น้อย เพราะนักธุรกิจไฟแรงไม่มีทุนมันก็เหมือนเด็กๆ ไฟแรงอยากเตะบอลแต่ไม่มีสนาม ดังนั้น เมื่อกลุ่มเป้าหมายเกิดความประทับใจแล้ว สิ่งที่ตามมาคือการรับรู้ได้ในตัวแบนด์สินค้า คือ TMB นั่นเอง ต่อไปถ้ากลุ่มเป้าหมายคิดอยากจะกู้เงินเขาก็ต้องคิดถึง TMB ไงครับ โดยเฉพาะคำสุดท้ายที่บอก TMB Make The Difference นั่นแหละยิงตรงไปถึงกลุ่มเป้าหมายเลย จากคุณ : เหล้าขาวผสมน้ำแดง เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 00:38:23

ความคิดเห็นที่ 79 ว่าแล้วว่าต้องมีเค้าโครงจากเรื่องจริง จากคุณ : tottui เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 00:51:51

ความคิดเห็นที่ 80 อยากให้เรื่องนี้ไปถึงหู Danny Boyle จังเลยครับ ถ้าเขายังไม่เข็ดกับการทำหนังเกาะๆหาดๆในบ้านเราแล้วเจ๊งอ้ะนะ จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 17:49:37

ความคิดเห็นที่ 81 คาดว่าเป็นแคมเปญ CSR (Corporate Social Responsibility) ของ TMB มากกว่า ไม่จำเป็นต้องเข้ากับสินค้า อย่างแสนสิริ บ.สร้างคอนโด ยังทำ CSR เรื่องเกลือไอโอดีน หรือ Nike ที่ทำเรื่องผู้หญิงด้อยโอกาส (The Girl Effect) จากคุณ : mae-art เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 20:32:42

ความคิดเห็นที่ 82 เป็นการ Launch แคมเปญใหม่ของ TMB ค่ะ ก็คือคำว่า TMB Make The Difference นั่นแหละค่ะ แสดงให้เห็นว่าคนเราควรคิดต่าง มันจึงจะประสบความสำเร็จค่ะ เป็นแคมเปญที่ผสมเรื่องของ CSR เข้าไปกับแบรนด์ เพื่อให้ลูกค้าเกิดความรู้สึกที่ดีกับแบรนด์ค่ะ และมันยังเป็นการประกาศคาแรกเตอร์ของ TMB ว่าเรามีความคิดต่าง มันจึงเกิดสิ่งใหม่ๆ ที่ดีๆ ขึ้น จากคุณ : ยะทิทัง เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 00:29:01

ความคิดเห็นที่ 83 เป็นโฆษณาสร้างสรรค์ที่โดนใจสำหรับหลายคนทีเดียวครับ,ทำให้ต้องตามทีมเกาะปันหยีที่สร้างแรงบันดาลใจมากมาย จากคุณ : zhulianthai.com (singharatdecho) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 08:34:36

ความคิดเห็นที่ 84 แปะตอนที่ 4 ให้ค่ะ ตอนที่ 4 เปลี่ยนโลก จากคุณ : Pyx เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 12:20:25

ความคิดเห็นที่ 85 มีเบื้องหลังให้ดูด้วยค่ะ จากคุณ : Pyx เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 12:21:21