 |
VF: คุณรู้จักที่จะขอโทษบ้างไหม MB: แน่นอน ถ้าผมเป็นฝ่ายผิด
VF: แล้วถ้ามันไม่ใช่ความผิดของคุณล่ะ แต่คุณต้องขอโทษเพื่อรักษาน้ำใจคนรอบข้าง แบบนั้นคุณจะทำไหม MB: ไม่มีทาง เพราะนั่นเป็นการดูถูกคนๆนั้น (-_-)
VF: คุณเรียนรู้จากใครมากที่สุด MB: จากทุกๆคน ครอบครัว เพื่อนฝูง สลาตันเองก็สอนผมมากมาย ผมชอบเค้ามาก เค้าทำงานหนักและช่วยกระตุ้นผลักดันทีมของเรา เค้ารู้ว่าทำไง คนถึงจะเคารพเขา
VF: การได้รับความเคารพ มันสำคัญแค่ไหนสำหรับคุณ MB: สำคัญมาก
VF: แล้วคุณว่าคุณได้รับความเคารพแล้วรึยัง MB: ยัง
VF: งั้นมันก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะ MB: ไม่หรอก บางครั้งผมก็ช่วยไม่ได้จริงๆ แม้ผมจะทำตัวเกรียนบ้างบางที แต่ผมก็ไม่ทราบว่าทำไมบางคนถึงได้จงเกลียดจงชังผมนัก ผมว่าคนบางคนคงเก็บกดจัด เลยมาระบายความเครียดที่สนามโดยการตะโกนด่าผม หวังว่ามันคงไม่ใช่การเหยียดผิวหรอกนะ ผมบอกตัวเองเสมอว่ามันไม่ใช่ เค้าโห่เพราะผม tough (แกร่ง?เอาแต่ใจ?) ผมหวังอย่างงั้น
VF: ถ้าคุณต้องเผชิญหน้ากับแฟนๆที่โห่คุณในสนาม คุณจะทำยังไง MB: ไม่ต้องสมมติหรอก มันเกิดขึ้นเมื่อคืนก่อนนี้เอง ผมไปดูหนังแล้วโดนเด็กเปรตกลุ่มนึงร้องเพลงล้อเลียนว่า Na, na, na
VF: เพลงบ้าอะไรของมันเนี่ย MB: เพลงอะไรไม่สำคัญหรอก ผมไม่ทันตั้งใจฟัง แต่ตอนหลังผมไปจ๊ะเอ๋กับเด็กคนนึงในกลุ่มนั้น ผมจำหน้ามันได้ เค้าขอลายเซ็นต์ผมด้วย (-_-")
VF: แล้วคุณทำไง MB: ผมก็เซ็นต์ให้เค้าไปน่ะสิ
VF: เพราะส่วนตัวเค้าอาจจะไม่อยากโห่คุณ แต่ต้องตามน้ำเพื่อนๆไปงั้นเหรอ MB: ใครจะไปทราบ ผมไม่เคยเปลี่ยนพฤติกรรมหรอกนะ ไม่ว่าผมจะอยู่คนเดียวหรืออยู่กับเพื่อนๆผม
จากคุณ |
:
ha-meow
|
เขียนเมื่อ |
:
21 เม.ย. 54 19:18:30
|
|
|
|
 |