TIA Column : Liverpool 5 - 0 Birmingham นึกว่าฤดูกาลนี้จะไม่ได้เห็นสกอร์แบบนี้เสียแล้ว ^ ^
|
 |
เพื่อนๆหลายคนคงรู้สึกตรงกันว่า เกมเมื่อคืนกับเบอร์มิ่งแฮมเป็นเกมที่ดูแบบสบายๆ ไม่ต้องลุ้น ต้องรู้สึกหัวใจจะวายอย่างเกือบทุกนัดที่ผ่านมา เพราะที่ผ่านมา แต่ละนัด แต่ละเกม ต้องลุ้นกันแทบบ้ามาโดยตลอดไม่ว่าเจอกับทีมไหน แต่เมื่อคืน รู้สึก "ชิว" มากค่ะ ทั้งรูปแบบการเล่นและผลการแข่งขัน อันที่จริงสถิติของลิเวอร์พูล เมื่อแข่งกับเบอร์มิ่งแฮมไม่ค่อยดีนัก เสมอรวด 7 นัดเข้าไปแล้ว (ก่อนนัดเมื่อคืน) สารภาพตามตรงว่า ใจคิดเล่นๆว่า พอล่ะ 7 นัดมันควรจะสิ้นสุดเสียที แต่ก็ไม่คิดว่าจะถล่มเละขนาดนี้
ลิเวอร์พูลใช้ผู้เล่นชุดเดิมกับนักที่เสมออาร์เซน่อล ยกเว้นแต่แอนดี้ แคร์โคลล์ ที่มีอาการบาดเจ็บ ไม่มีชื่อแม้กระทั่งตัวสำรอง คิง เคนนี่ ส่งมักซี่ลงมาแทน แล้วปรับไปเล่น 4-5-1 บางทีก็ออกในรูป 4-3-3 และเมยเรเรสได้กลับมาเล่นตรงกลางอีกครั้ง ลิเวอร์พูลชุดนี้ไม่มีปีกธรรมชาติอยู่แล้ว แต่ใช้แบ็คเติมเกม แบ็คเด็กๆอย่างฟลานาแกนและโรบินสันนี่แหละ แม้จะไม่ได้เติมอย่างต่อเนื่อง แต่ก็เห็นบ้างในหลายๆจังหวะ และเราไปเน้นการจ่ายตามช่องตรงกลางสนามแทน หลายๆคนคงรู้สึกได้ว่า Pass & Move กลับมาอีกครั้ง และอาจเกิดคำถามว่า ถ้าไม่มีแคร์โคลล์แล้วเล่นแบบนี้ได้ เราจะมีแคร์โคลล์ไปทำไม แต่อยากดักไว้ก่อนว่า อย่าเพิ่งคิดแบบนั้นกันนะคะ ยอมรับว่า จากที่ดูมาหลายเกมที่คาร์โคลล์ลงเล่น ลิเวอร์พูลดูจะใช้ลูกโด่งมากกว่าปกติ แต่ถ้าพิจารณากันจริงๆ มันเกิดจากการที่ถูกคู่ต่อสู้บีบพื้นที่ให้จ่ายบอลเลียดลำบาก และที่สำคัญ เหมือนกองกลางที่จะทำเกมรุกหายไป 1 ตัว นัดนี้ เมยเรเรสได้กลับมาเล่นตรงกลาง เขาเป็นคนช่วยตัดบอลในหลายๆจังหวะ แย่งบอลในหลายๆจังหวะให้ลูคัสหรือสเปียริ่งเก็บบอลได้ ทำให้กลางเราคุมเกมได้ทั้งหมด ซึ่งมันส่งผลให้มีความได้เปรียบในการเลือกทำเกมรุก เพราะเหมือนมีกองกลางตัวกลางเพิ่มอีกตัว ถึงกองหน้าจะหายไป แต่พอจังหวะจะรุกเมื่อไหร่ เดิร์ก เค้าท์ กับมักซี่จะวิ่งขึ้นไปช่วยซัวเรซทันที ทำให้มีทางเลือกในแดนหน้าถึง 3 คน ที่สำคัญอีกประการ ทั้งสามคนยังวิ่งสลับตำแหน่งกันตลอดเวลา
คิดไปคิดมา บางทีลิเวอร์พูลอาจไม่เหมาะกับการเล่นในระบบ 4-4-2 จริงๆก็ได้ ตราบใดที่ยังไม่มีปีกธรรมชาติซักตัวในทีม และถ้าแคร์โคลล์กลับมา มันก็น่าลองให้ซัวเรซไปยืนหน้าซ้าย เดิร์ก เค้าท์ยืนหน้าขวา และแคร์โคลล์ยืนหน้าเป้า ในระบบ 4-3-3 เอาเมยเรเรสกลับมายืนตรงกลางน่าจะดีกว่า เพราะมันเห็นได้ชัดว่า เขาจะช่วยทีมได้มากเหลือเกินเมื่อกลับมาเล่นตำแหน่งถนัด
นัดนี้เกมรุกของลิเวอร์พูลกดดันเบอร์มิ่งแฮมจนรับกันไม่เป็นกระบวน บุกขึ้นมาเป็นแผง ในเขตโทษต้องมีนักเตะลิเวอร์พูลไม่ต่ำกว่า 3 คน ถ้าลูกยิงกระดอนออกมานอกเขต ลูคัสหรือสเปียริ่งจะพยายามก็บอล แล้วเปิดออกด้านข้างให้รุกกลับเข้าไปใหม่ แม้แต่สเคอเทลก็ยังไปล๊อกหลบในเขตโทษเบอร์มิ่งแฮม ทิ้งแบ็คน้อยๆไว้คนหนึ่งกับคาร์ร่าไว้กลางสนาม นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้เห็นแบบนี้ ถ้ายังจำได้ ฤดูกาลที่ได้รองแชมป์ ราฟาก็ทำให้ทีมเล่นแบบนี้ได้ เพราะมีอลอนโซ่หรืออาเบลัวคอยเก็บบอลแถวสองได้ตลอด ทีมถึงได้บุกต่อเนื่อง แต่มันหายไปเมื่ออลอนโซ่จากไป และลูคัสยังทำหน้าที่แทนไม่ได้ ซ้ำราฟาก็ดื้อไม่ถอยเจอร์ราร์ดลงมายืนแทน วันนี้ เราไม่ต้องรอใช้เจอร์ราร์ดแล้วด้วยซ้ำ เพราะลูคัสกับสเปียริ่งช่วยกันทำหน้าที่นี้แทนได้เป็นอย่างดี แล้วได้ดูการตัดเกมหน้ากรอบเขตโทษเรารึเปล่า สเปียริ่งทำได้ไม่แพ้มาสเคราโน่เลย แม้แต่ลูคัสก็ตาม เขาจะตามแซะ ติดจิกไม่ปล่อยจนกลางเบอร์มิ่งแฮมจ่ายบอลไม่ได้ ยิงไกลก็ไม่ได้
แต่สิ่งหนึ่งที่สำคัญยิ่งกว่าแทคติกหรือวิธีการเล่นก็คือ "หัวใจ" นักเตะลิเวอร์พูลถูกคิง เคนนี่ปลุกวิญญาณให้ฮึกเหิม ให้มีความมั่นใจในตัวเอง ให้สู้เพื่อทีมและเพื่อกันและกัน อย่างที่ Boss พูดหลังเกมไงล่ะ ...เราเล่นดี ทำประตูได้เยอะ เพราะนักเตะของเรามีความกลมเกลียวกัน เล่นเพื่อทีม และมีความมั่นใจ มุ่งมั่นจะเอาชัยชนะ
ขอพื้นที่เล็กๆ พูดถึงจอนโจ เชลวี่ นิดนึง หลังจากเพิ่งหายเจ็บและลงมาเล่นเป็นตัวสำรองนัดที่เสมออาร์เซน่อล แต่เล่นได้ไม่ดีนัก ทำให้หลายๆคนตั้งคำถามว่า หมอนี่มีดีจริงหรือเปล่า
ส่วนตัวเราอยากให้เข้าใจหน่อยว่า เขาเพิ่งจะหายเจ็บกลับมา จังหวะการเล่นย่อมยังไม่เข้าที่เข้าทาง ก็ไม่ต่างจากเจอร์ราร์ดต้องที่กลับมาเล่นหลังอาการบาดเจ็บนักหรอก แต่เพราะเป็นเจอร์ราร์ด ทุกคนเลยมั่นใจว่าเดี๋ยวก็กลับมา สำหรับเชลวี่ อยากให้รอดูนานๆ เขาเป็นนักเตะที่มีความมุ่งมั่นสูงมาก กล้าเล่น กล้าเสี่ยง แถมใจร้อนไม่ต่างกับเจอร์ราร์ดตอนขึ้นมาใหม่ๆเลย อาจเป็นเพราะบุคลิกและทัศนคติแบบนี้ ที่ทำให้คิง เคนนี่ชอบเขาเป็นพิเศษและให้โอกาสมากกว่าคนอื่น (ก็เล่นส่งเป็นสำรองทุกนัดเลย แถมเป็นสำรองเบอร์หนึ่งเสียด้วย) และการที่ Boss ของเราชื่นชมเขา น่าจะการันตีได้ในระดับหนึ่งว่า เด็กคนนี้ไม่ธรรมดา รอให้เขาเข้าที่เข้าทางเสียก่อน บางที เราอาจไม่ต้องซื้อมิดฟิลด์ตัวกลางเลยก็ได้
สุดท้ายนี้ เรื่องหวังไปบอลยุโรป ยอมรับว่า มันเริ่มรู้สึกว่า ถ้าเป็นยูโรป้า ลีก ไม่เอาก็ได้นะ เหอะๆ คือใจมันยังคงใฝ่หาแชมเปี้ยนลีกอยู่ทุกนาที แต่มันเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ เพราะแมนซิตี้มีเกมในมือมากกว่าแถมโปรแกรมที่เหลือก็ดูไม่หนักเท่าสเปอร์ แซงสเปอร์อาจไม่ยาก ถ้าเราชนะรวดได้ เพราะสเปอร์ต้องไปเยือนทั้งแมนซิตี้และเชลซีอีก ดังนั้น อันดับ 5 ยังมีหวังพอสมควร แต่อันดับ 4 นี่สิ ยากมาก แต่แต้มยังไม่ขาด เราก็จะหวังต่อไป จนกว่าแต้มจะขาดแล้วนั่นแหละ ถึงจะยอม
อีก 4 นัดที่เหลือ ก็สู้มันให้เต็มที่ สู้แบบที่สู้ในนัดนี้ ไม่ชนะรวดก็ให้มันรู้ไป
| จากคุณ |
:
howk_ky   
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 เม.ย. 54 12:53:06
|
|
|
| 
