 |
ผมกลับยังคิดว่า ต่อให้เป็นชาติล่างๆ ในยุโรป มาเล่นกับไทย ก็ยังขี่พี่ไทยเราอยู่ดี และยิ่งมาตรฐานชาติยุโรปใกล้เคียงกันมากขึ้น เกมแบบที่ยิงกัน 7-8 ลูกสมัยก่อนมันแทบไม่มีแล้ว เดี๋ยวนี้ทีมใหญ่ๆ หลายทีม คัดยูโรที คัดบอลโลก หอบทั้งนั้น กว่าจะผ่านพวกสมันน้อยเหล่านี้มาได้
ผมเลยยังว่า .. พี่ไทยเรา เจอกับพวกนี้ ลำบาก
แต่ที่สำคัญเลย คือ เราไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเปรียบกับพวกบอลภาคพื้นยุโรปด้วย ไม่จำเป็นมากๆ และยังนึกเหตุผลดีๆ ได้น้อย ส่วนใหญ่มาจากความนิยมชมชอบเสียมากกว่า
เหตุผล ที่ดีๆ ก็อาจจะได้ตรง "คุณภาพฝีเท้า" แต่ซึ่งจะว่ากันจริงๆ เราก็ไม่เคยได้ยลโฉมคุณภาพที่ว่านั้นหรอก ต่อให้เอาอังกฤษ, เยอรมัน, ฝรั่งเศส ชุดใหญ่มาเตะ เขาก็เล่นกันแบบขำๆ ซึ่ง.. เราก็หาได้จากในเอเชียนี่แหละ
ข้อดีอีกด้านที่พอจะคิดออก คงเป็น นักเตะไทย จะได้คุ้นเคยกับการต้องเจอกับคู่แข่งที่ตัวใหญ่ๆ เรื่องความเสียเปรียบทางด้าน physical เราเป็นมานานและจะเป็นไปตลอดนั่นแหละ เว้นแต่ไม่แน่ว่าอีกสักร้อยปีส่วนสูงเฉลี่ยของคนไทยเพิ่มขึ้น ก็ค่อยว่ากัน
ซึ่ง จริงๆ แล้วข้อเสียเปรียบทางด้าน physical อย่างที่บอก เราก็ไม่จำเป็นต้องคิดมากด้วย เพราะจริงๆ ก็ต้องบอกว่า เอาตัวเองในเอเชียให้รอดก่อน แล้วค่อยไปคิดก็ยังไหว
ความเสียเปรียบทางด้าน physical จะมาเป็นปัญหาต่อเราจริงๆ ก็ต่อเมื่อเราเก่งจนได้ไปชี้เป็นชี้ตายกับพวกทีมจากตะวันออกกลาง หรือโอเชียเนีย
ซึ่ง ก็เลยวนกลับมาที่จุดเริ่มต้นว่า เวียดนาม, สิงค์โปร์, อินโด, มาเลย์ ฯลฯ เรายังกระเสือกกระสน ยังไม่ต้องคิดไปไกลขนาดนั้นหรอก
อยากพัฒนา ก็เอาเรื่องทักษะ, แท็คติค, ทัศนคติ ฯลฯ อะไรพวกนี้ก่อนดีกว่า ซึ่งก็เลยวนกลับมาอีกว่า ถ้าอยากได้ตรงนี้ เป้าหมายก็ไม่จำเป็นต้องพวกยุโรปที่เคารพรักทั้งหลายก็ได้
พี่ไทย ผมว่า เราน่ะ เรียนรู้ได้จากแทบจะทุกทีมในโลกแล้ว เราอยู่ระดับต่ำมากๆ แล้ว ถ้า ลาว, กัมพูชา, เวียดนาม เคยเรียนรู้จากเรา ต้องดูว่าวันนี้เค้าเรียนรู้จากใคร
แล้วเรา เคยคิดจะเรียนรู้จากคนอื่น นอกจากพี่ยุโรปหรือปล่าว
ผมเชื่อเลยว่า ไทยน่ะ ให้เตะกับพวก จีน, เกาหลีเหนือ, ซาอุฯ, การ์ตา เราก็ได้เรียนรู้แล้ว เผลอๆ จะโชคดีด้วยซ้ำถ้าไม่โดนสอนบอลกลับมา
ถ้ามีบุญจริงๆ ผมไม่หวังให้พวก อังกฤษ, ฝรั่งเศส, บราซิล มาสอนบอลในเกมกระชับมิตรกับเราหรอก ผมหวังให้ ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้ สอนมากกว่า ผมว่าเราจะได้เรียนรู้อะไรจากชาติเหล่านี้มากกว่าเสียอีก เพราะมีความคล้ายคลึงกันเยอะ ในแง่ของร่างกาย
ถ้าพูดถึงคำว่า "ระดับโลก" แน่นอนว่า อย่างหนึ่งที่เราเสียเปรียบแน่ๆ คือ physical อย่างที่บอก แต่ก็สรุปได้ว่า นั่นไกลเกิน อย่างเพิ่งคิด
เอาอีกเรื่องที่เป็นสากล และสำคัญมากๆ เหมือนกัน อย่าง ทักษะ, วินัย, ความเข้าใจในเกม, การตัดสินใจ ฯลฯ อะไรพวกนี้ก่อน ซึ่งถ้าตรงนี้เราทำได้ดี เราก็เป็นจ้าวอาเซียนได้ (ทุกวันนี้ต้องหวังให้ชนะพวก เวียดนาม, สิงค์โปร์, มาเลย์, อินโด ให้ได้ก่อน) ซึ่งปัจจัยพวกนี้ ก็อย่างที่บอก เราเรียนรู้จากทีมอื่นๆ ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องยุโรปหรอก
เป้าหมายคือ "ระดับเอเชีย"
ถ้าเราไปถึงขั้นนั้น แล้วแพ้ลูกโหม่งของ อาลี ดาอี หรือแบ็คเราเบียดสู้ ซามี อัล จาเบอร์ ไม่ได้ ถึงตรงนั้นค่อยมาดูกันว่า เกาหลี ทำอย่างไร ญี่ปุ่น ทำอย่างไร
ถ้าเราไปได้ไกลกว่านั้น ค่อยมาดูก็ได้ว่า สเปน ทำอย่างไร บราซิล ทำอย่างไร
| จากคุณ |
:
art_sarawut   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ก.ค. 54 18:05:02
|
|
|
|
|
ทีมชาติจากยุโรปที่คุณอยากให้เชิญมาเตะกับทีมชาติไทย
ความคิดเห็นที่ 1