Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เรื่องที่อยากเล่า ..ความทรงจำและความรู้สึกดีๆ กับฟุตบอลอังกฤษ ติดต่อทีมงาน

ใกล้เปิดฤดูกาลของฟุตบอลอังกฤษ ลีกที่ถือว่าใกล้ชิดกับคนไทยมากที่สุดนับตั้งแต่ การเข้ามาของรายการฟุตบอลดารา หรือ star soccer ทางช่อง 4 บางขุนพรหม และเป็นช่อง 9 ในเวลาต่อมา รวมถึงการบูมของสื่อกีฬาอย่างนิตยสาร star soccer  ภายใต้การบุกเบิกของพี่โย่ง และทีมงาน ในราวๆ ยุค 70 ต้นๆ   จากนั้น ก็บูมจนติดตลาดต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน

(แปลกใจเหมือนกัน นะครับ ที่ว่า ฟุตบอลอังกฤษ เริ่มบูมในตอนนั้น แต่ในไทยทั้งสื่อทีวีและหนังสือ  กลับใช้คำว่า  soccer แบบอเมริกัน แทนที่จะใช้ คำว่า football ที่เป็นของอังกฤษ มากกว่า  อาจเป็นเพราะ คำว่า star soccer  มันดูลื่น และคล้องจองกันมากกว่า )  


ผมเองปัจจุบัน อายุ 47 แล้วครับ ติดตามฟุตบอลดังกล่าว มาก็ราวๆ ปี 1974   ในยุคดังกล่าวต่อเนื่องมาจนถึง ยุค 70 ปลายๆ ในช่วงที่สื่อต่างๆ มีให้ติดตามเฉพาะหนังสือกีฬาบางเล่ม (คุณก็รู้ว่าเล่มไหน) ทีวีมีฟุตบอลให้ดูนับนิ้วได้ ส่วนมากก็เป็นฟุตบอล เอฟเอคัพนัดชิง ยืนพื้น  จากความไม่ค่อยมีนี่แหละมันเลยกลายเป็นความผูกพัน และมีสิ่งดีๆ จากผองเพื่อน คนคอเดียวกัน ในยุคนั้น มาเล่าสู่กันฟัง

เป็นกระทู้คนแก่น่ะครับ  อาจจะยาวหน่อย  และถ้าไร้สาระ ก็เปิดข้ามไปเลยครับ  แต่ก็ไม่ห้ามนะครับ ถ้าหากจะมีคนในยุคนั้น...นนนนนน   (มี น หลายตัวบ่งบอกว่านานมาก) เข้ามาแจมความรู้สึกดังกล่าวร่วมกัน


เริ่มเลยครับ  

ผมเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5 รุ่นสุดท้าย (ม.ศ.) เป็นเด็กต่างจังหวัดครับ อยู่จันทบุรี เริ่มติดตามฟุตบอลอังกฤษ มาตั้งแต่ปี 1974 เชียร์ลีดส์ เพราะเป็นแชมป์ (เอามันง่ายๆ อย่างนี้แหละ)

มาจับความเอาตอนชั้น  ม.ศ.1  ก็แล้วกัน (ปี 1978) เพราะตอนนั้นเริ่มโตขึ้น รู้เรื่องราวมากขึ้น เพื่อนฝูง คอเดียวกันมากขึ้น เรียนอยู่โรงเรียนชายประจำจังหวัด มีเพื่อนร่วมกลุ่มที่ติดตามฟุตบอลอังกฤษ อยู่ ด้วยกัน 5 คน เชียร์ทีมต่างกันไป  มีทั้งลีดส์ ,ฟอเรสต์ (สมัยนั้น ฟอเรสต์บูมมาก ขึ้นจากดิวิชั่น2 เดิม แล้ว ก็คว้าแชมป์ แถมยังได้ ยูโรเปี้ยนอีก),อิปสวิช ,แมนยู และอาร์เซนอล  

ดูแปลกๆ นะครับ ในยุคนั้น ลิเวอร์พูลเก่งที่สุด  แต่ในกลุ่มของผมไม่มีใครเชียร์ลิเวอร์พูลเลย  เพราะจุดประสงค์ของกลุ่มเราก็คือ  ลิเวอร์พูลเก่งเกินไป เราเลยรวมหัวกันตั้งกลุ่มแอนตี้ ลิเวอร์พูล แทน  ส่วนในระหว่าการแข่งแต่ละนัด ก็จะมีการเกทับกันเวลาที่มาเจอกัน ถ้าทีมที่เราเชียร์ชนะทีมของเพื่อน ก็คุยกันได้เป็นอาทิตย์ จนกว่า จะมาเจอกันใหม่  ก็ว่า กันแรงๆ คนชนะก็ข่มคนแพ้เสียติดดิน แต่ก็ไม่โกรธกันนะครับ  เพื่อนฝูงกันทั้งนั้น  คนที่แพ้ก็ได้แต่บอกว่า ฝากไว้ก่อนเถอะ มรึง....  และในกลุ่มก็จะมีความสุขร่วมกันทุกครั้งที่มีผลลิเวอร์พูลแพ้  แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าไร  และถ้าการพ่ายแพ้นั้นเกิดโดย 1 ใน 5 ทีมที่ว่า ละก็   ไอ้คนที่เชียร์ทีมเป็นเดินกร่างไปสามบ้านแปดบ้าน


สมัยนั้น สื่อต่างๆ ทั้งทีวีและหนังสือ ยังไม่บูมเหมือนตอนนี้  หนังสือก็มีแต่ซอคเกอร์ราย ปักษ์ และรายสิบวัน อินเตอร์เน็ตก็ยังไม่มี ข่าวทีวีก็ยังไม่ค่อยมีเท่าไร สำหรับ ผมเองเป็นเด็กต่างอำเภอ ในขณะที่เพื่อนที่เชียร์แมนยู เป็นเด็กต่างอำเภอเหมือนกัน ในขณะที่ อีก 3 คน เป็นเด็กในตัวจังหวัด  ฟุตบอลแข่งกัน วันเสาร์ แต่ ต่างจังหวัดกว่าจะรู้ผล ก็ต้องรอฉบับวันจันทร์ ซึ่งจะไปถึงอำเภอบ้านผม คืนวันอาทิตย์ ประมาณ 2 ทุ่ม  ก็ต้องแอบปั่นจักรยานจากบ้านมายังร้านหนังสือพิมพ์ที่เป็นร้านใหญ่สายส่งในอำเภอ ประมาณ 2 กม. มาแอบลุ้นผลแข่งของทีมตัวเอง ถ้าชนะ ก็กลับไปนอนฝันดี โดยเฉพาะถ้าชนะทีมของเพื่อน ยิ่งฝันดีเป็น สองเท่า  นึกแต่ว่า พรุ่งนี้ จะข่มเพื่อนอย่างไร ถึงจะสะใจ  แต่ถ้าแพ้ ก็แทบไม่อยากไปโรงเรียน   เพราะมันจะนึกแต่ว่า พรุ่งนี้ กรูจะโดนอะไรหว่า  คราวที่แล้วเล่นแรงไปหน่อย  พรุ่งนี้ ไอ้....(นามสุมมุติ )แมร่งเล่นตรูหมดตัวแน่ เซ็ง ฉิบ...  อะไรทำนองนี้

เขียนมายาวแล้ว ขอพักก่อน เดี๋ยวมาต่อนะครับ

จากคุณ : อาร์คีมิดิส
เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 11:41:49

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com