ความคิดเห็นที่ 1 แรงทางฟิสิกส์จะมีสิ่งสำคัญในตัวมันเอง 2 อย่างคือ   1.มีขนาด หรือ ปริมาณ  เช่นน้ำแก้วใหญ่มีปริมาณมากกว่าน้ำแก้วเล็ก เป็นขนาดของกำลัง   2.มีทิศทาง  แรงใน 1 ช่วงขณะจะมีทิศทาง 1 เส้น ตัวอย่างคือ ลูกบอลที่ถูกปั่นฟรีคิกจนวิ่งโค้งกลางอากาศจะมี “แรง 1 ขนาดและกับมีทิศทาง 1 ทิศทาง กำกับอยู่เสมอ”  แต่ที่เห็นลูกบอลมันโค้ง เพราะเกิดจากเส้นของทิศทางเกิดการเปลี่ยนแปลงทิศอยู่ตลอดเวลา  แต่ถ้าหยุดลูกบอลไว้กลางอากาศ ก็จะทำความเข้าใจเรื่องของแรงและทิศทางได้ง่ายขึ้น มาเรื่องการชกต่อ...การกระแทกจะเป็นการแลกเปลี่ยนโมเมนตัมของวัตถุ(กฎการอนุรักษ์โมเมนตัม)นั่นก็คือ มวล1 x ความเร็ว1 = มวล2 x ความเร็ว2 ให้ตัวเลข 1 คือ ผู้ชก   ตัวเลข 2 คือ ผู้ถูกชก หมัดที่รุนแรงจะเกิดจากมวลหรือน้ำหนักตัวของผู้ชก(มวล1)  และความเร็วขณะกระแทก(ความเร็ว1)  โดยการออกหมัดต้องใช้กำลังให้มีอัตราเร่งมากที่สุด เพื่อให้เกิดความเร็วสูงสุดก่อนการกระแทก(Impact) เมื่อชกออกไปแรงจะเท่ากับ F = ma   F = แรง m = มวล a = อัตราเร่ง     อัตราเร่งคือ การเปลี่ยนแปลงความเร็วในช่วงเวลาหนึ่ง เช่นความเร็วเพิ่มขึ้นจาก 5 เมตร/วินาที เป็น ความเร็ว 10 เมตร/วินาที  ในระยะเวลา 15 วินาที ฉะนั้นอัตราเร่งคือ (10-5) / 15 = 0.33 เมตร/วินาทีกำลังสอง หน่วยของความเร่งคือ “เมตร/วินาทีกำลังสอง” เพราะมีวินาทีหารอยู่ 2 ครั้ง เมื่อความเร็วกับความเร่งมีความสัมพันธ์กัน ฉะนั้นสามารถเขียนเป็นสูตรได้ว่า F = m (v/t)  คือ แรง = มวล x (ความเร็วที่เปลี่ยนแปลง/ช่วงเวลาที่ความเร็วเปลี่ยนแปลง) จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:54:57

ความคิดเห็นที่ 2 ในการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้โดยทั่วไป  คงไม่มีการวัดเป็นตัวเลขออกว่าต้องทำให้ได้เท่านี้เท่านั้นเพื่อกระแทกคู่ต่อสู้   ส่วนใหญ่จึงเป็นการใช้ความรู้สึกโดยทั่วไปของมนุษย์ที่เน้นประสิทธิภาพของแรงและกำลัง เพื่อสร้างผลการทำลายเป็นหลัก  หมัด เท้า เข่า ศอก ออกอาวุธอย่างไรให้เร็ว แรง แม่นยำ เข้าจุดสำคัญเพื่อทำให้น็อคคู่ต่อสู้ได้ ในความเป็นจริงคนธรรมดาทั่วไปเวลาออกหมัด กลับไม่สามารถใช้มวลของตัวเองทั้งหมดได้ เช่นน้ำหนัก 70 กิโล เวลาชกไปก็ไม่ได้เป็นมวล 70 กิโลกระแทกคู่ต่อสู้  เพราะร่างกายมีการแยกกันเป็นหน่วยๆ(มวลเป็นส่วนๆ) แยกกันตามข้อต่อต่างๆ  ชกไปก็ไม่ได้ใช้มวลตัวเองเต็มร้อย แต่คนที่มีน้ำหนักตัวมากกว่า ก็จะสามารถสร้างแรงปะทะได้ง่ายกว่าคนน้ำหนักตัวน้อย น้ำหนักตัวจึงเป็นเรื่องได้เปรียบพื้นฐานในการต่อสู้(ยกเว้นคนที่น้ำหนักตัวมากจนเป็นภาระ เคลื่อนไหวไม่สะดวก) ศิลปะการต่อสู้จะสามารถทำให้คนที่ตัวเล็กกว่าเอาชนะคนที่ตัวใหญ่กว่าได้  หรือคนที่ตัวใหญ่แล้วฝึกศิลปะการต่อสู้ก็จะทำให้ได้เปรียบคนที่ตัวเล็กยิ่งๆ ขึ้นไปอีก จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:57:42

ความคิดเห็นที่ 3 มวยภายนอก มวยภายใน และมวยนอน มวยภายนอก จะใช้ระยะเพื่อสร้างกำลัง โดยการออกอาวุธจะให้เร็ว แรง แม่นยำ เข้าจุดที่ทำให้บาดเจ็บ การส่งแรงจะเน้นที่กำลังซึ่งถ้าฝึกฝนได้มากพอ การส่งแรงจะมาจากเท้าที่เหยียบพื้นด้วยเช่นกัน(มาก น้อย ตามความสามารถในการฝึก) ระยะไกลจะเป็นการต่อย เตะ   ส่วนระยะใกล้จะเป็นศอก เข่า โขก  เลือกระยะที่เหมาะสมแล้วใช้อาวุธ(คือจะใช้ระยะเพื่อออกอาวุธเสมอทั้งใกล้ ไกล) มวยภายใน จะมีจุดเด่นที่สำคัญคือ กระดูกสันหลังจะตั้งตรงอยู่ตลอดเวลา(มวยภายนอกก็ตั้งลำตัวให้ตรง)เพื่อการส่งแรงจากเท้าที่เหยียบพื้น และจะเข้าประชิดคู่ต่อสู้เพื่อสัมผัสดูทิศทางแรงแล้วควบคุมคู่ต่อสู้ให้ตอบโต้ไม่ได้ และเสียสมดุล  ส่วนการลงมือจะส่งแรงมาจากเท้าเหยียบพื้น ความสามารถของมวยภายในระดับสูงคือสามารถส่งแรงจากพื้นได้ใกล้เคียง 100%  ส่วนมีระยะห่างก็ลงมือไปตามปกติ แต่พอสัมผัสก็จะเข้าควบคุมทันที สิ่งที่แยกมวยภายในกับภายนอกคงเป็นเพราะมุมมองหรือแนวคิด  แนวคิดที่ว่าจะทำอย่างไรจึงจะปะทะคู่ต่อสู้อย่างไรได้รุนแรงที่สุด(มองผลลัพธ์ภายนอกเป็นหลัก)    สำหรับมวยภายในกลับมีแนวคิดที่ว่าทำอย่างไรจึงจะฝึกให้ร่างกายตัวเองเชื่อมกับพื้นได้อย่างสมบูรณ์คือ(มองภายในร่างกายเป็นหลัก) มวยนอนจัดเป็นมวยที่ใช้การสัมผัสเพื่อดูทิศทางแรงที่เข้ามาจากอีกฝ่าย แต่กระดูกสันหลังที่ไม่ได้ตั้งตรงทำให้ไม่สามารถส่งแรงจากพื้นได้ จึงต้องเข้าล็อคในตำแหน่งที่ได้เปรียบเชิงกล และควบคุมให้อีกฝ่ายไม่สามารถตอบโต้ได้ มวยภายนอก ใช้กำลัง เร็ว แรง แม่นยำ ดูแล้วก็ตรงกับความรู้สึกของคนทั่วไป มวยนอน การล็อคข้อต่อหักบิดในทิศทางผิดธรรมชาติ หรือล็อคหลอดลมที่คอ ที่ดูแล้วก็เข้าใจในเหตุผล แล้วมวยภายใน??? จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:01:39

ความคิดเห็นที่ 4 มวยภายใน มวยที่ดูขัดจากความรู้สึกของคนโดยทั่วไป แต่ตรงกับหลักการของฟิสิกส์ คนทุกคนอยู่ภายใต้แรงโน้มถ่วงของโลกไม่ว่าจะตัวเราหรือคู่ต่อสู้  กฎของธรรมชาติมีมวลย่อมต้องมีแรงดึงดูด และแรงที่มีไม่จำกัดเลยคือ พื้นโลกที่เหยียบอยู่ตลอดเวลา(จะว่าไม่จำกัดก็ไม่ถูก เพราะมวลจะจำกัดที่ขนาดของมวลโลก แต่มวลของโลกก็ยิ่งใหญ่ในระดับนิยามว่าไม่จำกัดสำหรับมนุษย์ทั่วไปก็คงได้) คนธรรมดาทั่วไปสามารถทำความเข้าใจการส่งแรงจากพื้นโลกจากการสร้างโมเมนตัมเป็นครั้งๆ ไปได้ง่าย แบบ Kinetic Force(แรงคีเนติก ดูมาจากสารคดีต่างประเทศ) เท้าที่เหยียบพื้นสร้างการไหลของแรง เช่นการเหวี่ยงไม้กอล์ฟ ให้เกิดแรงจากเท้าไหลไปสู่ปลายไม้อย่างแรงเพื่อตีลูกไปได้ไกลที่สุด  แรงที่ตีสามารถเร่งให้เกิดความเร็วสูงสุดแต่เมื่อตีแล้วจะเกิดการขาดช่วงของแรง(เป็นเรื่องปกติของการใช้แรงในด้านกีฬา) จะสร้างแรงครั้งต่อไปก็สร้างโมเมนตัมจากเท้าที่เหยียบพื้นขึ้นมาใหม่ การออกอาวุธ 1 ครั้ง คือจุด 1 จุด   ถ้าออกหมัด 3 ครั้งในเวลาห่างกันก็คือจุด 3 จุด ที่แยกห่างกันตามช่วงเวลา  แต่ถ้าชกติดๆ กัน ก็คือจุด 3 จุด ที่เริ่มเขยิบเข้ามาชิดกัน (นำเนื้อหาจากหนังสือของ อ.สุวินัย มาเรียบเรียงอีกที) สำหรับศิลปะการต่อสู้ขั้นสู้คือจะสามารถลงมือโดยไม่เป็นจุด แต่เป็นจุดติดๆ กันซ้อนกันจนเป็นเส้น หรือสัมผัสส่วนไหนก็ออกอาวุธด้วยส่วนนั้น(เพราะเท้าที่เหยียบพื้นตลอดเวลา คือทางผ่านแรง) จึงไม่ต้องเตรียม ง้าง สร้างระยะเพื่อโจมตีทุกครั้ง   หมายเหตุ ต้นกำเนิดของเส้นก็คือจุดที่ต่อเนื่องกัน จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:03:53

ความคิดเห็นที่ 5 ว่าด้วยเรื่องของการส่งแรงกับกีฬาอื่นๆ กอล์ฟ เมื่อหลายเดือนก่อนได้อ่านกระทู้กอล์ฟ ถึงวิธีที่ถูกต้องในการตี ตีแบบไหนออกแรงยังจะทำให้ลูกไปได้ไกลที่สุด  มีการเช็คด้วยอุปกรณ์วัด ซึ่งเป็นการเช็คแรงในกล้ามเนื้อขณะสวิง   โดยหลักการทางทฤษฎีคือขณะสวิงต้องไม่เกิดการใช้แรงในกล้ามเนื้อ จนกระทั่งหน้าไม้สัมผัสลูกกอล์ฟจะเกิดการเชื่อมแรงผ่านจากเท้าที่เหยียบพื้นสู่หน้าไม้ เกิดแรงต้านทานขึ้นในตัวผู้ตีกับพื้นที่เหยียบซึ่งสอดคล้องกับหลักการของมวยภายใน  ที่ผ่อนคลายตลอดเวลาจนกระทั่งสัมผัสกับเป้าหมาย วอลเลย์บอล การตีบอลของวอลเลย์บอลเป็นการถ่ายเทโมเมนตัมของผู้ตีไปที่ลูก แต่การกระโดดให้ตัวเองลอยจากพื้นจะไม่สามารถเชื่อมร่างกายกับพื้นได้   แต่ใช้การผ่อนคลายร่างกายเพื่อใช้มวลของตัวเองให้มากที่สุดผ่านแรงมาที่แขนแล้วตี  ใครที่มีน้ำหนักตัวมากย่อมสามารถตีได้หนักหน่วงกว่า หรือความได้เปรียบของการปะทะ   มวยสากล มวยสากลมีรูปการชกที่หลากหลาย แต่ยกตัวอย่างพื้นฐานการแย็บหมัด  หมัดแย็บที่ยอดเยี่ยมต้องเกิดจากการคลายร่างกายจนกระทั่งหมัดสัมผัสที่คู่ต่อสู้ แรงกระแทกจะเกิดจากการผ่านแรงจากพื้นขึ้นมาจนถึงสันหมัด การเดาะฟุตบอล ทำไมบางคนมีทักษะการเดาะฟุตบอลที่ดี บางคนเดาะ 2-3 ที(ผมก็หนึ่งในคนที่เดาะบอลได้ไม่กี่ที) บอลก็กระเด็นกระดอนไปที่อื่นควบคุมไม่ได้ การเดาะบอลเกิดจากทักษะของผู้ฝึก ที่ฝึกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนขณะที่เท้าสัมผัสบอลจะส่งแรงผ่านเข้าจุด CG หรือจุดศูนย์กลางของบอลได้ทุกครั้งจากการสัมผัส บอลจึงลอยขึ้นตรงและไม่เกิดการสปินหรือบอลหมุนที่มากเกินไป การส่งแรงของกีฬาทุกๆ ชนิดเป็นเรื่องของแรงในทางฟิสิกส์ด้วยกันทั้งสิ้น ซึ่งอยู่ในกฎของธรรมชาติ  การฝึกฝนกีฬาทุกประเภทเพื่อให้เกิดความก้าวหน้าขอให้คำนึงถึงการผ่อนคลายภายในร่างกาย เพื่อทำให้เกิดการส่งแรงที่มีประสิทธิภาพ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:11:10

ความคิดเห็นที่ 6 โครงสร้างร่างกายที่ทำให้มีการส่งผ่านแรงได้ดีคือ การวิ่ง และการยืนอยู่กับที่ ร่างกายของการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จะมีเชื่อมต่อหรือส่งแรงมาจากพื้น การสร้างโครงสร้างให้เหมาะสมจึงเป็นพื้นฐานของการฝึกมวย ซึ่งทุกคนจะอยู่ภายใต้แรงดึงดูดของโลก โครงสร้างที่ใช้ผ่านแรงจึงต้องสอดคล้องกับแรงดึงดูดของโลกด้วยเช่นกัน นักฟุตบอล ต้องวิ่งเป็นระยะทางเยอะมากต่อการแข่ง 1 นัด การฝึกซ้อมจึงต้องวิ่งทุกวัน วิ่ง วิ่ง และวิ่ง  เมื่อเท้ากระทบพื้น 1 ครั้ง เกิดแรงต้านทานสะท้อนขึ้นมาที่ร่างกาย กระทบอีกครั้งแรงก็สะท้อนขึ้นมาอีก เมื่อกระทบพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า โครงสร้างของกระดูก เส้นเอ็น กล้ามเนื้อต่างๆ จะค่อยๆปรับเปลี่ยนไปเรื่อยตามการฝึกฝน จนได้โครงสร้างที่ผ่านแรงได้ดีแบบนักกีฬาฟุตบอลที่ทำให้วิ่งได้มาก นักมวยก็ต้องวิ่ง จะเน้นที่ระยะทางโดยวิ่งเรื่อยๆ ไม่ค่อยเน้นในการเร่งความเร็ว ซึ่งต่างจากนักฟุตบอลที่นอกจากการวิ่งเรื่อยๆ การต้องเร่งความเร็วในเวลาสั้นก็สำคัญมาก  ถึงจะวิ่งเหมือนๆ กันแต่การวิ่งของแต่ละกีฬาเพื่อให้มีความเหมาะสมกับประเภทกีฬานั้นๆ รายละเอียดในการฝึกจะแตกต่างกัน ถ้ามีการถ่ายรูปขาและร่างกายของคนธรรมดาก่อนฝึกฟุตบอล หรือมวยสากล แล้วฝึกอย่างเข้มงวด 1 ปี มาถ่ายรูปขาและร่างกายใหม่จะเห็นได้ว่ามีความแตกต่างกันอย่างชัดเจนจากโครงสร้างร่างกายเปลี่ยนแปลงไป การยืนอยู่กับที่ก็เป็นการจัดโครงสร้างร่างกายด้วยเช่นกัน(ทรมานดี แต่ทำให้ร่างกายแข็งแรง) ด้วยการจัดโครงสร้างให้ถูกต้องตามหลักการมวยภายในแต่ละประเภท  แล้วอยู่นิ่งกับที่ แรงโน้มถ่วงที่กระทำกับร่างกายจะรู้สึกได้ถึงแรงที่ติดขัดในร่างกาย(รู้สึกเมื่อย รู้สึกไม่อยากยืนต่อ) แต่พอยืนได้นาน แรงที่ติดขัดจะคลายออก  ยิ่งยืนได้มากเท่าไหร่ โครงสร้างร่างกายก็จะถูกแรงโน้มถ่วงของโลกเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนทำให้เหมาะสมกับการส่งแรงจากพื้นโลกได้ดี   ที่ว่ามาก็คือเรื่องการฝึกผ่อนคลายที่ไม่ใช่การนอนอยู่กับที่ในสปา แล้วนวด  หรือการคิดแล้วบอกตัวเองว่าผ่อนคลายๆๆๆ เบาๆๆๆ อ่อนหยุ่นๆๆๆ ไม่สามารถสร้างร่างกายที่มีโครงสร้างที่ส่งแรงแบบนี้ได้  ทั้งหมดต้องเกิดจากฝึกฝนอย่างหนักทั้งสิ้น ไม่ว่าจะ ปาเกียว, แอนเดอร์สัน ซิลวา, บัวขาว, เข้ม, สุดสาคร ก้าวไกล, เมสซี่, โรนัลโด้, ซีดาน, ไทเกอร์ วู้ด, นาดาล, เฟด จบตอนที่ 1 ว่าจะเขียนแล้วลงครั้งเดียวจบ + ใช้เวลาเรียบเรียงค่อนข้างมาก สรุปคือเขียนยังไม่เสร็จนั่นแหละ(เขียนๆ ลบๆ) คงพออ่านได้นะครับ ต่อตอนที่ 2 สัปดาห์หน้า เขียนแจ้งไว้ผูกมัดตัวเองอีกไม่งั้นเขียนไม่เสร็จอีก -_-a แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 54 23:06:17 จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:12:11

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบเรื่องมวยภายในครับ จากคุณ : RadiS เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:38:50

ความคิดเห็นที่ 8 . จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:39:16

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท. คงเป็นศิษย์ของดร.สุวินัย ภรณวลัย แห่งสถานฝึก-โยโยแลนด์ ซีคอน? ฝากเรียนคิดถึงด้วย...............   จากคุณ : SURAWISH เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 00:30:47

ความคิดเห็นที่ 10 ความคิดเห็นที่ 1 F = m (v/t)  ผมต้องขอบคุณที่ได้นำสมการมาแสดงครับ  ทำให้งงดีเพราะเรียนมาน้อย  ผมเข้าใจผิดหรือเปล่า ว่านี่คือพลังงานที่ใช้ในการชับเคลือนกำปั้นสู่เป้าหมาย โดยการออกหมัดต้องใช้กำลังให้มีอัตราเร่งมากที่สุด เพื่อให้เกิดความเร็วสูงสุดก่อนการกระแทก(Impact) แต่ความเสียหายกับคู่ต่อสู้ น่าจะมาจากพลังงานที่กระแทก(impact) หรือ 1/2mvv  ผมเข้าใจว่าสูตรนี้อาจจะล้าสมัยไปแล้วก็ได้ครับ ความคิดเห็นที่ 5 การส่งแรงของกีฬาทุกๆ ชนิดเป็นเรื่องของแรงในทางฟิสิกส์ด้วยกันทั้งสิ้น จริงอยู่แมคคานิคอยู่ภายใต้วิชาฟิสิกส์  แต่การส่งแรงให้ได้ผลสูงสุดต้องอาศัยชีวกลศาสตร์การกีฬา ความคิดเห็นที่ 6 ที่ว่ามาก็คือเรื่องการฝึกผ่อนคลายที่ไม่ใช่การนอนอยู่กับที่ในสปา แล้วนวด  หรือการคิดแล้วบอกตัวเองว่าผ่อนคลายๆๆๆ เบาๆๆๆ อ่อนหยุ่นๆๆๆ ไม่สามารถสร้างร่างกายที่มีโครงสร้างที่ส่งแรงแบบนี้ได้  ทั้งหมดต้องเกิดจากฝึกฝนอย่างหนักทั้งสิ้น ไม่ว่าจะ ปาเกียว, แอนเดอร์สัน ซิลวา, บัวขาว, อ่านแล้วงงครับ  หัวข้อกระทู้ เรียงความเรื่องศิลปะการต่อสู้(ตอนที่ 1) และประเด็นที่ตั้ง ศิลปะการต่อสู้คืออะไร???  แต่คห.#6 กลับไปเรื่อยเปือย  เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า การกีฬาทุกชนิด  หากต้องการให้ร่างกายตอบสนองอย่างดีที่สุด  การฟิตซ้อมก็ต้องเป็นแบบเจาะจงหรือ sport specific training  และการผ่อนคลายไม่ได้เกิดจากการฝึกฝนอย่างหนักครับ  ที่ร่ายยาวมานี่ไม่ใช่จะติ หรือติเพื่อก่อครับ  แต่งง จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 20:12:40

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบคุณ SURAWISH ครับ ผมไม่ได้เป็นศิษย์ของ อ.สุวินัย ครับ  เพียงแต่ผมมีชื่อเล่นว่า yo แล้วบ้านอยู่ใกล้ซีคอนฯ ก็เลยเอามาตั้งชื่อตัวเองแค่นั้นแหละครับ ผมไม่เคยมีอาจารย์มวยที่ฝึกสอนแบบจริงจังเลยแม้แต่คนเดียว เคยแต่มีอาจารย์สอนรำไทเก็กแบบสอนรำธรรมดา แบบสุขภาพทั่วไป แต่ก็นานมาแล้วตอนอยู่มัธยมปลาย จบม.ปลาย ก็ไม่ได้ฝึกแล้ว ตอบคุณรักมวยไทย F ที่ว่าไว้ หมายถึงแรงเส้นหนึ่ง  ซึ่งแรงเส้นหนึ่ง จะมีขนาดและทิศทาง   อาจเป็นเพราะผมมอง หมัด เท้า เข่า ศอก คือแรงที่เข้ามากระทำ     และในความรู้สึกของคนทั่วไปคือจะพุ่งหมัดอย่างไรให้เร็วที่สุด  สปริงขาเหวี่ยงขาอย่างไรให้เร็วที่สุด  มันก็คือการเร่งความเร็ว เมื่อคูณ กับมวล ของร่างกาย จึงเป็นแรงที่เข้ากระทำ ซึ่งถ้ามองผลของแรงเป็นการกระแทกหรือ Impact (การปะทะในช่วงเวลาสั้นๆ) ก็จะเป็นสูตรตามที่คุณว่าไว้ครับ ตอบเรื่องที่ 2   จริงอยู่แมคคานิคอยู่ภายใต้วิชาฟิสิกส์  แต่การส่งแรงให้ได้ผลสูงสุดต้องอาศัยชีวกลศาสตร์การกีฬา ถ้าในด้านศาสตร์การกีฬา คงต้องมีรูปแแบบการฝึกที่เหมาะสมที่สุด เพื่อในไปใช้ในการแข่งขัน  ส่วนศิลปะการต่อสู้ก็เช่นกันแต่ละวิชาก็มีรูปแบบวิธีการ ขั้นตอนการฝึกฝน เพื่อไปให้ถึงความสามารถระดับสูงของวิชานั้นๆ   ตอบเรื่องที่ 3 เรื่องการผ่อนคลาย สาเหตุที่ใช้คำว่า การผ่อนคลาย คือผมเลียนแบบคำนี้มาจากหนังสือที่ได้อ่านๆ มา  จึงอธิบายว่าการผ่อนคลายไม่ใช้การนอนพักในสปา หรือการถูกนวดคือการผ่อนคลาย คงต้องอธิบายการผ่อนคลายแบบมวยภายในอีกที  ร่างกายของมนุษย์โดยทั่วไปไม่สามารถส่งแรงให้ผ่านร่างกายได้ดี  เนื่องจากมีการตกค้างของแรง การตกค้างส่วนใหญ่เกิดจากการแยกส่วนของข้อต่อต่างๆ ในร่างกาย    แรงที่ตกค้างคือแรงทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นแรงจากอาวุธของคู่ต่อสู้ หรือแรงโน้มถ่วงของโลก การผ่อนคลายที่ว่าคือการคลายออกของแรงที่ตกค้าง ซึ่งทำให้แรงผ่านข้อต่ออื่นๆ ไปได้อย่างสมบูรณ์  ซึ่งเกิดจากการฝึกฝนเท่านั้นถึงจะเกิดจากการคลายออกแบบมวยภายในได้ครับ   แล้วพอเอามุมมองของมวยภายในไปมองกับกีฬาอื่นๆ จึงมองเห็นถึงการคลายร่างกายที่ยอดเยี่ยมของนักกีฬาต่างๆ ที่ต้องฝึกอย่างหนัก ถ้าใช้คำว่าผ่อนคลายอาจจะต้องบอกว่า ผ่อนคลายแบบมวยภายใน ตอบเรื่องที่ 4 ศิลปะการต่อสู้คืออะไร??? แต่คห.#6 กลับไปเรื่อยเปือย       ผมว่าการจัดโครงสร้างร่างกายคือเรื่องที่สำคัญ โดยเฉพาะมวยภายในที่เน้นการยืนอยู่กับที่เพื่อผ่อนคลายร่างกาย(เฮ้ย...ผ่อนคลายอีกแล้ว) ใช้คำว่าจัดโครงสร้างแล้วกัน(อ้าว  คำนี้ก็ซ้ำหน้าประโยค) มุมมองที่ไม่เหมือนกัน เป็นธรรมชาติหรือความเป็นไปของโลกนี้ ขอบคุณที่อ่านจบครับ เพราะคนอ่านมีน้อย .........สัปดาห์หน้าแอบเงียบดีกว่า อิอิ ไม่มีใครรู้หรอก จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 21:48:47

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณคุณโยที่เข้ามาตอบครับ  ผมสนใจมากครับเรื่องกำลังภายใน  เหมือนผมสนใจการนั่งสมาธิ  แต่ผมก็ได้เพียงนั่งขั้นพื้นฐาน  หรือผ่อนคลายนั่นเอง  ลดอัตราเต้นของหัวใจได้  แต่ปัญญายังไม่เพิ่มครับ  คำตอบคุณโยทำให้ผมงงหนักขึ้นไปอีก ในความรู้สึกของคนทั่วไปคือจะพุ่งหมัดอย่างไรให้เร็วที่สุด  ซึ่งถ้ามองผลของแรงเป็นการกระแทกหรือ Impact ผมว่าคนส่วนใหญ่จะหวังผลมากกว่าครับ  เหมือนที่ฝรั่งพูดว่าthe proof is in the puddingหรือพูดให้ถูกคือ"the proof of the pudding is in the eating."   ไม่ว่าจะออกอาวุธอะไรออกไป  ขอให้มันได้ผลเป็นใช้ได้ครับ  การวัดอัตราเร่งของหมัดทำได้ยาก  กว่าการวัดแรงกระแทกเป็นปอนด์ต่อตารางนิ้วครับ  ศูนย์วิทยาศาสตร์การกีฬาน่าจะมือเครื่องมือทดสอบตัวนี้อยู่ครับ  การออกหมัดแบบรัว  ความเร็วสูงมาก  แต่หมัดน็อคมักจะมาจากการส่งแรงทั้งตัว ตั้งแต่ปลายเท้าผ่านการบิดสะโพก ใช้ไหล่ส่งไปจนถึงการคว่ำหมัด  อุปมาเหมือนการสับหมูโดยใช้ปังตอ  กับการการใชัปังตอสับกระดูกแยกขาหมู  แรงส่งมันต่างกันครับ  แต่ความเร็วอาจจะช้ากว่าการสับหมู  บรู๊ซ ลีเคยโอ่ถึ่งหมัดหนึ่งนิ้ว  ฟังดูดี  แต่ในภาคปฏิบัติกลายเป็นการชกทีกระตุก ดูไม่เป็นธรรมชาติ  ผมว่ามวยสากลปัจจุบันถูกหลักชีวกลศาสตร์การกีฬามาก  จะเห็นว่าไม่ได้มีการชกหวังผลแบบนิ้วเดียวตามบรู๊ซ ลีเลย  หากหมัดพลาด  มักจะข้ามหัวเลยไปไกลครับ ถ้าในด้านศาสตร์การกีฬา คงต้องมีรูปแแบบการฝึกที่เหมาะสมที่สุด เพื่อในไปใช้ในการแข่งขัน  ส่วนศิลปะการต่อสู้ก็เช่นกันแต่ละวิชาก็มีรูปแบบวิธีการ ขั้นตอนการฝึกฝน เพื่อไปให้ถึงความสามารถระดับสูงของวิชานั้นๆ  งงมากๆอีกแล้วครับ  คุณโยกล่าว ความคิดเห็นที่ 5 การส่งแรงของกีฬาทุกๆ ชนิดเป็นเรื่องของแรงในทางฟิสิกส์ด้วยกันทั้งสิ้น แต่คำตอบข้างบนกลับไปแยกแยะเป็นกีฬา  ต่างออกมาจากการต่อสู้ แรงที่ตกค้างคือแรงทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นแรงจากอาวุธของคู่ต่อสู้ หรือแรงโน้มถ่วงของโลก การผ่อนคลายที่ว่าคือการคลายออกของแรงที่ตกค้าง พอเอามุมมองของมวยภายในไปมองกับกีฬาอื่นๆ จึงมองเห็นถึงการคลายร่างกายที่ยอดเยี่ยมของนักกีฬาต่างๆ ที่ต้องฝึกอย่างหนัก ขอให้เป็นเรื่องของกีฬานะครับ  เดี๋ยวผมจะสับสนหนัก เอาง่ายๆว่าเป็นกีฬาชกมวย  การโดนอาวุธคู่ต่อสู้ต้องให้ต้องให้แพทย์วินิจฉัยและบำบัดครับ  แต่การฟิตซ้อมก็เพื่อให้ร่างกายแข็งแรง  ไม่ใช่บำบัด  เพราะการฟิตซ้อมหนัก  จะทำให้เกิดการเมื่อยล้า  ถ้าร่างกายรับไม่ได้  ก็จะเกิดอาการโอเวอร์เทรน  ทีนี้หนักหนาครับ  คงไม่มีนักมวยฟิตหนัก เพื่อบำบัดแรงตกค้างจากคู่ต่อสู้หรอกครับ  ผมต้องยอมรับครับว่าด้อยปัญญาจริงๆ  ที่ยังไม่เข้าใจ ไม่ได้แกล้งพูดครับ  ขอให้คุณโยอดทนอีกนิด  บางทีผมอาจจะเข้าใจในที่สุด  ของอย่างนี้บางทีเส้นผมบังภูเขาครับ จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 23:23:09

ความคิดเห็นที่ 13 เอาเข้าจริงแล้ว แรงปะทะนั้นวัดได้มากกว่า นน ตัวมหาศาลเลยครับ หาดูในรายการfight sci ส่วนการผ่อนคลายแรง ที่ จขกท พูดถึง ผมเก็ทนะ แต่คิดว่านอกจากพวกวิชาซับมิชชั่น หรือทุ่มแล้ว คงจะใช้จริงไม่ได้หรอกครับ ในวิชามวยปะทะ ถ้ารู้ว่าจะโดนอัดแบบนั้น หลบก่อนง่ายกว่า เร็วกว่า ม่ใช่การผ่อนคลาย ร่างกายไมไ่ด้โตต้อบเร็วขนาดนั้น มันไม่คุ้มกัน จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 14:12:46

ความคิดเห็นที่ 14 ผมเข้าใจว่าที่คุณโยพูดถึง "แรงตกค้าง" ไม่ได้ตกค้างจากคู่ต่อสู้ครับ แต่เป็นตกค้างจากการเคลื่อนไหวของเราเองที่ไม่เป็นธรรมชาติ ทำให้เกิดการสูญเสียแรงไปตามข้อต่อ และกล้ามเนื้อต่าง ๆ ของร่างกาย แต่ถ้าเราผ่อนคลายและปล่อยมันออกไปอย่างเป็นธรรมชาติที่สุด มันจะส่งแรงได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยที่มีแรงตกค้างน้อยที่สุด อย่างผมตีแบดมินตัน (กีฬาอีกแล้ว) ผมจะเห็นภาพนี้ค่อนข้างชัด คนหัดเล่นใหม่ ๆ จะพยายามส่งแรงจากแขนและไหล่ ทำให้ลูกไม่ค่อยไปถึงไหน ทั้ง ๆ ที่ออกแรงมาก (เกือบทุกคนจะสงสัยว่า ออกแรงขนาดนี้ แต่ทำไมตีไม่ไป) ยิ่งตีไม่ไป ก็ยิ่งเกร็งแขน เกร็งไหล่ อย่างมากมันก็ได้อีกแค่นิดหน่อย แต่คนที่เล่นมาซักระยะหนึ่งพอจับจังหวะได้แล้ว จะใช้การส่งแรงจากหัวไหล่ ข้อศอก ข้อมือ รวมถึงการถ่ายน้ำหนัก แต่ก็ยังมีการเกร็งอยู่ คุณภาพลูกที่ได้ก็แรงดีในระดับหนึ่ง แต่ระดับคนที่รู้จังหวะแล้ว จะปล่อยมันไปตามธรรมชาติ แค่เหวี่ยงแขนแล้วปล่อยให้ข้อมือทำงานของมันเอง บวกกับการถ่ายน้ำหนักนิดหน่อย ลูกจะพุ่งเร็วกว่าเยอะ เสียงที่ออกมาก็จะแน่นด้วย ทั้ง ๆ ที่แทบจะไม่ต้องออกแรงเลย ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องมีการฝึกฝนกล้ามเนื้อด้วย เพื่อเพิ่มความแน่นในการปะทะ แต่การชกมวยสากล มันจะต่างออกไป เพราะเป้า (ร่างกายคน) มันมีความแน่นมากกว่า ลูกแบด หรือลูกกอล์ฟมาก คิดว่ามวยภายใน กับมวยภายนอก น่าจะหวังผลในการโจมตีต่างกันครับ ซึ่งถ้าเป็นแบบนี้จริง ก็คงจับมาเทียบกันได้ยาก ผมเคยได้ยินคนที่ฝึกมวยไท่เก๊ก(น่าจะถือว่าเป็นมวยภายใน) เขาบอกว่า เวลาสู้กัน แค่ผลักกันล้ม ก็รู้ผลแล้ว และถ้ามวยไท่เก็กสู้กับคนที่ใช้กำลัง ก็จะใช้กำลังของคู่ต่อสู้ให้เป็นประโยชน์มากที่สุด จากคุณ : RadiS เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 14:30:59

ความคิดเห็นที่ 15 เอาเข้าจริงแล้ว แรงปะทะนั้นวัดได้มากกว่า นน ตัวมหาศาลเลยครับ หาดูในรายการfight sci ส่วนการผ่อนคลายแรง ที่ จขกท พูดถึง ผมเก็ทนะ แต่คิดว่านอกจากพวกวิชาซับมิชชั่น หรือทุ่มแล้ว คงจะใช้จริงไม่ได้หรอกครับ ในวิชามวยปะทะ ถ้ารู้ว่าจะโดนอัดแบบนั้น หลบก่อนง่ายกว่า เร็วกว่า ม่ใช่การผ่อนคลาย ร่างกายไมไ่ด้โตต้อบเร็วขนาดนั้น มันไม่คุ้มกัน จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 16:40:22

ความคิดเห็นที่ 16 ผมสนใจมากครับ  ที่คุณโยและท่านอื่นกรุณามาช่วยเพิ่มความรู้ของมวยภายใน  ผมคงเข้าใจไม่ผิด  เมื่อแรกยังสับสนมวยภายในกับกำลังภายใน  ผมอยากเสนอครับว่า ถ้าเจตนาเป็นเช่นนั้น  ว่ากันเรื่องทฤษฏีและภาคปฏิบัติไปเลยครับ  อย่าไปเปรียบเทียบกับวิชาต่อสู้หรือกีฬาอื่นเลย  ถ้ามีข้อสงสัย เดี๋ยวทั้งคุณโยและท่านอื่นที่รู้ คงมาร่วมทำความกระจ่าง (ผมหมายถึงคุณโยครับ  ที่ยกตัวอย่างแบดมินตันนั้นดีครับ)  ที่ผมอยากรู้อย่างแรกคือ  มวยภายในคืออะไร  และแนวทางมวยภายในครับ ถ้าไปเสนอความเห็นในสิ่งที่ไม่ชำนาญเช่นมวยภายนอก  โอกาสจะเกิดความสับสนจะมีมาก  แล้วเรียงความจะยาวจนจบยากครับ  ยกตัวอย่าง ความคิดเห็นที่ 3 มวยภายนอก จะใช้ระยะเพื่อสร้างกำลัง    เลือกระยะที่เหมาะสมแล้วใช้อาวุธ(คือจะใช้ระยะเพื่อออกอาวุธเสมอทั้งใกล้ ไกล) ถ้ามวยภายนอกคือมวยสากลและมวยไทย  จังหวะและโอกาสคือสิ่งที่กำหนดครับ  กำหนดแม้กระทั่งระยะ การต่อสู้เป็นทั้งศาสตร์และศิลปครับ จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 18:54:52

ความคิดเห็นที่ 17 เขียนๆ ลบๆ ไปหลายที มีปัญหาเรื่องการเรียบเรียง -_-a ตอบ คห 12 ครับ ใช่ครับ คนทั่วไปจะสนใจแต่เรื่อง ออกอาวุธแบบไหนให้รุนแรง เร็ว แม่นยำ เพราะเข้าใจได้ง่ายถึงผลลัพธ์ที่กับคู่ต่อสู้ ซึ่งศิลปะการต่อสู้แต่ละศาสตร์จะมีความแตกต่างการเรื่องวิธีการหรือระบบการฝึก  โดยเฉพาะเรื่องโครงสร้างร่างกาย ไม่ว่าจะ ไทเก็ก สิ่งอี้ ปากัว ปาจี๋ หวิงชุน หรือมวยภายในอื่นๆ มีระบบในการสร้างโครงสร้างร่างกายที่ไม่เหมือนกันในแต่ละวิชา เช่นการยืนการจัดท่า การเคลื่อนไหว การออกอาวุธ การรับอาวุธ ของมวยนั้นๆ   แต่จุดมุ่งหมายหลักหรือแก่นของมวยภายในจะไม่หนีไปจาก ร่างกายที่เชื่อมโยงกับพื้นโลกที่สามารถส่งแรงได้อย่างหมดจด การออกกำลัง กล้ามเนื้อจะเกิดการเมื่อยล้าเพราะเกิดกรดแลคติก  แต่สำหรับมวยภายในจะลดการใช้แรงจากกล้ามเนื้อ เพราะแรงจากกล้ามเนื้อจะทำให้การเชื่อมร่างกายกับพื้นติดขัด ตอบใน คห 12 เท่านี้ก่อนครับ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:35:08

ความคิดเห็นที่ 18 ตอบ คห 13 ครับ เรื่องแรงปะทะสามารถสร้างออกมาได้ง่าย จึงเข้าใจได้ง่ายไม่ซับซ้อน แต่เรื่องการส่งแรงจากพื้นขึ้นมา จะไม่ได้มีแค่มวลของร่างกาย แต่จะมีแรงจากพื้นโลกผ่านขึ้นมาจากเท้าเหยียบพื้นด้วยครับ แต่การเชื่อมร่างกายกับพื้นโลก ไม่สามารถทำได้ง่ายเลย ต้องฝึกยืนทุกวัน(ตามหลักของมวย) รวมๆ หลายร้อยชั่วโมง  ร่างกายถึงพอมีโครงสร้างที่เชื่อมต่อกับพื้นโลกครับ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:50:26

ความคิดเห็นที่ 19 ตอบ คห 16 ครับ โดยทฤษฎีจะมองทุกสิ่งทุกอย่าง(หมัด เท้า เข่า ศอก)ที่เข้ามาเป็นแรงเส้นหนึ่งที่เข้ามาเท่านั้น และแรงที่เข้าสามารย้ายที่ได้ ดังภาพนี้ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:53:24

ความคิดเห็นที่ 20 รูปคือคานอันหนึ่งที่ยื่นออกมาจากผนัง รูปที่ 1 คือ แรงที่กดปลายคานมีขนาดเท่ากับ 7 รูปที่ 2 คือ แรงสามารถถูกย้ายไปที่ผนังมีขนาดเท่ากับ 7 เช่นกัน และเกิด โมเมนต์รอบแกนที่ผนังขนาดเท่ากับ 7x10 (ขนาดของแรงคูณกับระยะคาน) ในทางกลศาสตร์(เป็นส่วนหนึ่งของฟิสิกส์) ถือว่าแรงที่กระทำในรูปที่ 1  กับ แรงที่กระทำในรูปที่ 2  เหมือนกันทุกประการ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 23:01:33

ความคิดเห็นที่ 21 ความหมายที่อธิบายคือ ในทางทฤษฎีเมื่อมองว่าการโจมตีทุกอย่าง คือแรงเส้นหนึ่งที่เข้ามากระทำ แรงที่เข้ามากระทำนั้นสามารถย้ายลงสู่พื้นอย่างสมบูรณ์ได้ ซึ่งตามรูปแล้วมันคือการย้ายแรงในเชิงอุดมคติ ที่ไม่น่าจะใช้ร่างกายของมนุษย์ทำแบบนี้ได้ เพราะในความเป็นจริงตัวคานเองก็ไม่ใช่คานวิเศษ เมื่อกดแรงที่ปลายคานแล้ว จะเกิดแรงกระทำภายในตัวคาน และแรงที่กระทำภายในตัวคานก็จะไปกระทำกับผนังอีกที คือไปงัดกับผนัง แต่ศิลปะการต่อสู้ของมวยภายในที่ฝึกจนถึงขั้นสูงมากๆ จะสามารถย้ายแรงที่เข้ามาได้ใกล้เคียงกับรูปที่อธิบายไว้(จากรูปที่ 1 ไปรูปที่ 2) คือแรงที่ปลายคานหายจะไปจนเข้าใกล้ 0 หรือศิลปะการต่อสู้ของมวยภายในระดับสูง สามารถแสดงกฎทางฟิสิกส์ในอุดมคติ ผ่านทางร่างกายที่ฝึกฝนมาอย่างยาวนาน ทฤษฎีล้วนๆ ไม่มีปฏิบัติ......... จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 23:30:59

ความคิดเห็นที่ 22 ลงกระทู้มาก็หลายวันแล้ว  ใช้เวลาเขียนต่อครั้งก็นาน  คนอ่านน้อยจริงๆ  T T ย้ำอีกที รูปที่ 1 กับ รูปที่ 2 เหมือนกันทุกประการ การ การ... ครับ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 23:37:56

ความคิดเห็นที่ 23 ส่วนใหญ่อ่านแล้วไม่รู้จะตอบยังไงมากกว่าครับ ผมอ่านยังมึนเลย 55+ จากคุณ : Ace striker เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 11:28:37

ความคิดเห็นที่ 24 ความคิดเห็นที่ 22    ลงกระทู้มาก็หลายวันแล้ว  ใช้เวลาเขียนต่อครั้งก็นาน  คนอ่านน้อยจริงๆ  อย่าเพิ่งท้อครับ  น่าจะมีคนอ่านพอสมควร  แม้บางอย่างผมจะไม่ค่อยเข้าใจ ก็จะไม่ขัด  รอเอาไว้หลายๆคห.  ถ้ายังไม่เข้าใจจะสอบถามครับ  ไม่เคยเห็นกระทู้มวยจีนที่เข้ามาอธิบายอย่างเป็นหลักวิชาครับ  จะเป็นก้าวแรกสำหรับท่านอื่น ที่จะมาแลกความรู้มวยจีนครับ  ขอเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 14:21:13

ความคิดเห็นที่ 25 คือมวยไทย คนฝึกเยอะกว่า โดยพื้นฐานก็เข้าใจง่ายกว่าครับ ขนาดผมเองไม่ได้ฝึกมวยจริงจังอะไร แต่เข้าใจเรื่องกายวิภาคยังเดาไม้มวยออกเลยว่าต้องใช้ยังไง แต่มวยภายในเนี่ย มันลึกเกินครับ ยังศึกษาไม่ถึง รู้ยังงี้ตอนบวชน่าจะหาจังหวะบวชดีกว่านี้หน่อย จะได้ฝึกกรรมฐานได้นานกว่านี้ จากคุณ : Ace striker เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 15:49:55

ความคิดเห็นที่ 26 พักช่วงขอบคุณผู้สนับสนุนรายการก่อนครับ เพราะเน้นแต่จะรีบตอบ ขอบคุณ คุณ SURAWISH ที่เข้ามาอ่านครับ ถ้าสามารถชี้แนะ หรือให้ความเห็น ที่เป็นประโยชน์กับผมและผู้ที่หลงเข้ามาอ่าน จะยินดีมากเลยครับ ขอบคุณ คุณ RadiS ที่ยกตัวอย่างเรื่องแบดมินตัน ผมคนนึงล่ะที่นานๆ ตีกับเพื่อนต้องออกแรงแขนค่อนข้างมาก ตีไม่กี่ทีก็เมื่อยแล้ว เมื่อเทียบกับเพื่อนที่เก่งๆ นับว่าด้อยกว่าเยอะ ส่วนการคลายที่คุณอธิบายมานั้น ตรงกับเรื่องที่ผมต้องการอธิบายในเรียงความนี้ครับ(ในด้านกีฬา)   ขอบคุณ คุณ ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน ที่เข้ามาอ่าน สำหรับการต่อสู้จริง ใช้สัญชาตญาณของตัวเองลงมือดีที่สุดครับ  ซึ่งไม่ต้องเลือกวิธีการ ลำดับขั้นตอนแล้ว  เพราะไม่มีอะไรจะสำคัญไปกว่าผลลัพธ์ในการต่อสู้     ขอบคุณ คุณ Ace striker  เรื่องของมวยภายใน เป็นการรับรู้อยู่ภายในร่างกายของผู้ฝึก  จึงค่อนข้างอธิบายความรู้สึกภายในให้กันไม่ได้    แต่ในด้านทฤษฎีคือการเชื่อมตัวเองเข้ากับพื้นโลก  ขอให้มองเป็นธรรมชาติ   และวิธีทำความเข้าใจการเชื่อมตัวเองเข้ากับพื้นโลกได้ง่ายที่สุดคือการฝึกยืนอยู่กับที่ตามหลักของมวยครับ(ถึงจะง่ายที่สุด แต่การอดทนต่อการฝึกแบบนี้ไม่ง่ายเลยครับ)   ถ้าสามารถยืนได้พอถูกหลักมวยสักครึ่งชั่วโมง ฝึกติดต่อกันทุกวันประมาณสัก 3 เดือน ร่างกายคงจะพอมีโครงสร้างที่ทำให้เข้าใจหลักการของมวยภายในครับ ขอบคุณ คุณ รักมวยไทย ครับ สิ่งที่ผมตอบคงคล้ายๆ กับที่ตอบ  คุณ Ace striker ว่า ขอให้มองเป็นธรรมชาติ ครับ ความเข้าใจไม่สู้เท่าการฝึกฝน  อ่านที่ผมเขียนอธิบายแล้วก็ขอให้รับรู้ว่าเคยได้อ่านมาก็พอ  ไม่ต้องใส่ใจรายละเอียดครับ   ผมอาจจะมีเรื่องที่เข้าใจผิดแล้วเขียนอธิบายออกมาก็เป็นได้ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 23:08:08

ความคิดเห็นที่ 27 ที่เขียนออกมาเรื่อยๆ เป็นเนื้อหาตอนที่ 2 ทั้งนั้น  แปลว่าสัปดาห์หน้าไม่มีแล้วนะครับ  จะพยายามเขียนเพิ่มไปเรื่อยจนหมดเรื่องที่เตรียมไว้ ไม่มีระยะก็ออกอาวุธได้(มวยภายนิยมใช้คำว่า ตี มากกว่า) การตีของมวยภายในคือการกำหมัดแบบหลวมๆ เมื่อสันหมัดแตะที่ตัวคู่ต่อสู้ จะรู้สึกถึงความแข็ง ความกระด้าง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะเรียก ความรู้สึกนั้นจะเป็นตัวบอกว่าสามารถกดสันหมัดเข้าไปทื่อๆเลย เพื่อกดชั้นผิวหนังภายนอกแล้วส่งแรงผ่านชั้นผิวหนัง กล้ามเนื้อ ไปกระเทือนถึงอวัยวะภายในทำให้บาดเจ็บได้ การตีของมวยภายใน ในระยะใกล้จึงเน้นที่ลำตัวเพราะเป็นเป้าใหญ่สัมผัสถูกตรงไหนก็กดตีเข้าไปเลย และอาวุธที่ใช้ตีก็ไม่ได้จำกัดเฉพาะสันหมัด ร่างกายของผู้ฝึกมวยภายในแตะส่วนไหนของอีกฝ่ายก็ตีเข้าไปเลย นอกจากสันหมัด สันมือ ข้อมือ ท่อนแขน ศอก หัวไหล่ หลัง จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 23:39:44

ความคิดเห็นที่ 28 อธิบายประโยคนี้เพิ่มเติมครับ การออกอาวุธ 1 ครั้ง คือจุด 1 จุด   ถ้าออกหมัด 3 ครั้งในเวลาห่างกันก็คือจุด 3 จุด ที่แยกห่างกันตามช่วงเวลา  แต่ถ้าชกติดๆ กัน ก็คือจุด 3 จุด ที่เริ่มเขยิบเข้ามาชิดกัน (นำเนื้อหาจากหนังสือของ อ.สุวินัย มาเรียบเรียงอีกที) สำหรับศิลปะการต่อสู้ขั้นสู้คือจะสามารถลงมือโดยไม่เป็นจุด แต่เป็นจุดติดๆ กันซ้อนกันจนเป็นเส้น หรือสัมผัสส่วนไหนก็ออกอาวุธด้วยส่วนนั้น(เพราะเท้าที่เหยียบพื้นตลอดเวลา คือทางผ่านแรง) จึงไม่ต้องเตรียม ง้าง สร้างระยะเพื่อโจมตีทุกครั้ง ส่งแรงอย่างต่อเนื่องเป็นอย่างไร??? ความต่อเนื่อง หรือการไหลของแรง มีหลักการปะทะประมาณนี้ เมื่อชกไปสันหมัดคือตัวปะทะ ผ่านจากสันหมัดจะเป็นสันมือในการปะทะ ผ่านจากสันมือจะเป็นท่อนแขนในการปะทะ ผ่านจากท่อนแขนจะเป็นศอกในการปะทะ ผ่านจากศอกจะเป็นต้นแขนในการปะทะ ผ่านจากต้นแขนจะเป็นหัวไหล่ในการปะทะ ผ่านจากหัวไหล่จะเป็นหลัง เป็นลำตัว ในการปะทะ เป็นการปะทะแบบไหลไปเรื่อยๆ ตามการสัมผัส สัมผัสจุดไหนก็ส่งแรงด้วยจุดนั้น จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 23:44:32

ความคิดเห็นที่ 29 ขอขัดจังหวะครับ จริง ๆ จขกท ควรจะต้องอธิบายเรื่อง "แรง" ตามหลักการของมวยภายในประกอบด้วย ก็จะทำให้น่าจะเข้าใจได้ง่ายกว่าเดิมนะครับ ตามหลักการฝึกมวยภายใน จะแบ่งแรงเป็นสองประเภท คือ ลี่(Traditional Chinese: 力)) กับ จิ้ง(เน่ยจิ้ง 內勁) แรงแบบแรก คือแรงที่ส่งมาจากการใช้กล้ามเนื้อ เป็นแรงที่ยังไม่ได้ถูกฝึกและบ่มเพาะ พูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าเปรียบเทียบก็คล้าย ๆ คนที่ไม่เป็นมวยมามีเรื่องกัน ซัดกันได้ ก็ซัดกันไป แรงแบบที่สอง ผ่านการฝึกฝนและบ่มเพาะมาอย่างดี ตามแต่หลักการของแต่ละมวย เพราะฉะนั้น แรงที่ได้จะมีคุณภาพตามหลักการของมวยภายใน ที่คุณ Y บอกมานั่นเอง จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 00:41:34

ความคิดเห็นที่ 30 การส่งแรง (ฟาจิ้ง) ก็ขึ้ันกับระดับฝีมือของผู้ฝึก ไม่จำเป็นจะต้องใช้ระยะทางมาก ขอแค่เข้าใจและฝึกถึงระดับ ก็แทบไม่ต้องก้าวเท้าเลย ก็สามารถจะส่งแรง (ฟาจิ้ง) ได้สบาย ๆ ตัวอย่างก็ อิบ ชุน ลูกชายของ อ. อิบ มัน แห่งมวยหวิงชุน ในคลิปจะเห็นได้ว่า ท่าหมัดตรงนั่น เป็นการฟาจิ้งเน้น ๆ ไม่ต้องเคลื่อนไหวตัว แต่จริง ๆ ร่างกายมีการจัดระเบียบดีมาก จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 00:49:45

ความคิดเห็นที่ 31 การกระตุกอย่างที่คุณรักมวยไทยบอก ก็คือการส่งแรง(ฟาจิ้ง) เป็นจังหวะนั่นเอง จากคลิปก่อนจะเห็นว่า มีการส่งได้อย่างต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ ตามที่คุณ Y บอกมานั่นเอง ถ้าจะให้ชัด ๆ หน่อย ต้องดูคลิปของ อ.เจิ้ง มั่น ชิง  ปรมาจารย์ไท่จี๋สายหยาง ตั้งแต่นาทีที่ 2.45 เป็นต้นไป  ท่าอั่น นี่เห็นเนื้อ ๆ เลย สำหรับการฟาจิ้ง ไม่ต้องมีการผลัก แค่เอาแขนขึ้นมาตั้งฉาก ก็สามารถฟาจิ้งได้สบาย ๆ  ไม่ต้องก้าวขา ไม่ต้องโน้มตัว นี่ก็คือการยืมแรงของโลกมาใช้  ผมก็ไม่แน่ใจว่า หลักวิทยาศาสตร์การกีฬาจะอธิบายการส่งแรงแบบนี้อย่างไร จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 01:02:59

ความคิดเห็นที่ 32 นอกจากนี้ มวยภายในก็ยังสนใจเรื่องของการหายใจแบบปฏิภาค(ก่อนกำเนิด) อีกด้วย ซึ่งถ้าเอาวิทยาศาสตร์การกีฬาปัจจุบันมาจับ คงจะปวดหัวไปกันใหญ่ เพราะจะเป็นการหายใจแบบผิดหลักการวิทยาศาสตร์การกีฬาโดยสิ้นเชิง  แต่ในหลักการของเต๋า นี่คือการสะสมพลัง ลองไปฟัง อ.เจิ้ง มั่น ชิง พูดถึงเรื่อง ชี่ กันดีกว่า จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 01:09:00

ความคิดเห็นที่ 33 แตกกระทู้หน่อยก็ดีครับ เพราะไม่งั้นกระทู้จะตกหน้าแล้วค้นไม่เจอครับ เรื่องแรงของมวยภายในเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝนครับ หาคนที่ไม่ได้ร่ำเรียน แล้วใช้แรงแบบมวยภายในได้ง่ายนี่ยากมากครับ ต่างจากมวยภายนอกทั้งหลาย อย่างน้อยยังมีนักมวยพรสวรรค์บ้าง จากคุณ : Ace striker เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 03:12:48

ความคิดเห็นที่ 34 ความคิดเห็นที่ 33    แตกกระทู้หน่อยก็ดีครับ เพราะไม่งั้นกระทู้จะตกหน้าแล้วค้นไม่เจอครับ เรื่องแรงของมวยภายในเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝนครับ หาคนที่ไม่ได้ร่ำเรียน แล้วใช้แรงแบบมวยภายในได้ง่ายนี่ยากมากครับ ขอความกรุณาอย่าเพิ่งแตกกระทู้ครับ  เดี๋ยวไม่ต่อเนื่อง  ถ้าคอยดันกระทู้  มันจะไม่หลุดครับ  ผมมีหลายคำถาม แต่ติดว่ารอก่อนจะดีกว่า แต่เอาสักข้อครับ หาคนที่ไม่ได้ร่ำเรียนแล้วใช้แรงแบบมวยภายในได้ง่ายนี่ยากมากครับ คงหมายคยวามว่า หาคนที่ได้ร่ำเรียน แล้วใช้แรงแบบมวยภายในได้ง่ายนี่ยากมากครับ ถูกต้องใหมครับ? จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 10:10:34

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณ คุณผ้าพับไว้ ที่แสดงความคิดเห็นและช่วยอธิบายเสริมครับ การฝึกฝนเพื่อทำให้มีคุณภาพของแรง จะมีอยู่ในทุกมวย ยิ่งฝึกยิ่งสั่งสมอยู่ในตัวผู้ฝึก  ซึ่งการสั่งสมความสามารถนี้ จะใช้คำว่า กังฟู หรือ กงฟู สำหรับคลิปที่นำมาลง ผมชอบคลิปในคห 31 การผลักในวินาทีที่ 29  อ.เจิ้ง มั่น ชิง  ส่งแรงโดยไม่ได้ก้าวเท้าสักนิดเลย  แต่แรงที่ผลักออกมามากจนผู้ที่ถูกผลักพยายามถอยตัวเองเพื่อรักษาสมดุลก็ไม่ทันจนเกือบล้ม ซึ่งถ้าไม่มีคนอื่นมารับข้างหลัง ดูจากสภาพแล้วคงต้องล้มหงายหลัง แต่ทำไมแรงในการผลักถึงได้มากมายขนาดนั้น ทำให้คนยั้งตัวเองไม่อยู่ จนกระเด็นถอยไกลขนาดนั้น เรื่องแรกเป็นเพราะความสามารถในการส่งแรงจากพื้น ที่ทำได้ดีเยี่ยม และเรื่องที่สองคือ แรงที่ผลักไปนั้นส่งผ่านจุดศูนย์กลางมวล   แรงที่ผลักถ้าไม่ผ่านจุดศูนย์กลางมวล จะเกิดโมเมนต์กับคนถูกผลักแทน จะหงายหลังเลยทันที สำหรับเรื่องการหายใจของศิลปะการต่อสู้ หายใจเข้าท้องจะยุบเข้า หายออกจะท้องป่อง(กลับคืนที่เดิม) และผมเห็นว่ามวยภายใน ไม่ได้ขัดแย้งกับวิทยาศาสตร์นะครับ  เพียงแต่อาจจะมีการส่งแรงที่ดูผิดจากความรู้สึกโดยทั่วๆไป ที่ต้องใช้กำลัง และ ระยะ  จึงสามารถสร้างแรงขึ้นมาได้ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 23:11:21

ความคิดเห็นที่ 36 ยินดีกับคุณโยที่มีข้อมูลดีๆมาเล่าสู่กันฟัง  นับว่าเป็นผู้ที่มีความรู้เรื่องวิชาการต่อสู้ภาคทฤษฎีในขั้นดีมาก  ผมยังเชื่อว่าคุณโยก็คงมีดีมากกว่านั้น  เรื่องไท่จี่ที่คุณได้ฝึกมานั้น น่าจะเป็นสายตระกูลหยางที่มีการเผยแพร่ในไทยนานแล้ว ผมเองหลังได้ศิลปการต่อสู้เจียงเป่ย (江北国朮馆)มา ก็หันมาฝึกสายภายในจากตระกูลหยางซึ่งเน้นเรื่องฟะจิ้งโดยเฉพาะ ซึ่งตระกูลหยางเองไม่ค่อยสอนเน้นภาคการทางการต่อสู้(ตัวต่อตัวฟรีสไตล์จริงๆ) สำหรับดร.สุวินัยได้ฝึกสายต่อสู้สายแข็งกับเพื่อนของผมก่อน จากนั้นก็ได้วิชาสายต่อสู้เพิ่มเติมจากอจ.โค้วเปี๊ยะฮะ(ผมเคยเชิญท่านเป็นกรรมการตัดสินวูซู)ซึ่งเป็นสายต่อสู่ของไท่จี๋สายเหียบซิ้วเท่ง(ถ้าจำไม่ผิด) ตามคคหท 22 ของคุณโย ก็มีส่วนถูกที่ว่าศิลปการต่อสู้มีผู้สนใจน้อย  จริงๆแล้วมีคนสนใจไม่น้อย  เพียงแต่ทุกคนหันไปยึดติดอย่างที่เห็นกันทุกวัน  รวมทั้งแนวคิดของคนไทยต่อศิลปการต่อสู้ยังไม่เปิดกว้าง แค่คุยเรื่องกำลังภายนอกยังไม่สามารถมองเห็น แล้วจะไปแสวงหากำลังภายใน ผมว่าไม่ง่ายครับ  จากการที่ผมกับเพื่อนรณรงค์เผยแพร่วูซูมากว่ายี่สิบปี ก็สามารถสรุปได้ไม่ยากนัก ผมคงไม่ขอออกความเห็น   ผมเอาใจช่วยคุณโยในการเผยแพร่ในสิ่งที่ทำต่อไป หากมีอะไรจะให้ผมช่วย ผมยินดีครับ   แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 54 13:25:26 แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 54 13:16:38 จากคุณ : SURAWISH เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 13:15:44

ความคิดเห็นที่ 37 ความคิดเห็นที่ 35 รวมทั้งแนวคิดของคนไทยต่อศิลปการต่อสู้ยังไม่เปิดกว้าง แค่คุยเรื่องกำลังภายนอกยังไม่สามารถมองเห็น แล้วจะไปแสวงหากำลังภายใน ผมว่าไม่ง่ายครับ  จากการที่ผมกับเพื่อนรณรงค์เผยแพร่วูซูมากว่ายี่สิบปี ก็สามารถสรุปได้ไม่ยากนัก ผมคงไม่ขอออกความเห็น  เรียนคุณSURAWISHทราบ  ผมได้ขอร้องให้คุณโยหลีกเลี่ยงการยกศิลปการต่อสู้  หรือกีฬาอื่นมาเปรียบเทียบ  เพราะมันหมิ่นเหม่ต่อการยกตนข่มท่าน  ซึ่งคุณโยก็ได้หลีกการดังกล่าว  แต่นี่คุณSURAWISHเล่นถึงคนไทยเลยครับ  คุณSURAWISHใช้บัตรประชาชนคนไทยหรือเปล่าครับ?  ผมว่าคนไทยนี่เปิดกว้างมากแล้ว  เมื่อเทียบกับคนจีนและคนภารตะ  ขนาดการสอนในจีน  ผมได้ยินบ่อยครั้งว่า ถ้านอกครอบครัวจะไม่สอนให้  ไทยได้ส่งนักกีฬาเข้าร่วมการแข่งขันวูซู โดย อังคาร ชมพูพวงได้เหรียญทองวูซูเอเชียนเกมส์ (เกาหลีใต้)  ซึ่งเป็นการส่งเสริมกีฬาจีนให้เป็นสากล  แต่ไม่เคยได้ยินอังคารออกมาพูดเรื่องกำลังภายใน จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 22:49:55

ความคิดเห็นที่ 38 ขออนุญาตตอบคำถามแทนคุณ Ace นะครับ ที่คุณรักมวยไทยถามมาว่า คงหมายคยวามว่า หาคนที่ได้ร่ำเรียน แล้วใช้แรงแบบมวยภายในได้ง่ายนี่ยากมากครับ ถูกต้องใหมครับ? คำตอบจริง ๆ ก็คือ ทั้งใช่และไม่ใช่ เพราะคนที่เรียนมวยภายในมีมากหลายที่เรียนไม่สำเร็จ จะเพราะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เบื่อ ทนเรียนทนฝึกไม่ไหว ต้องไปทำภารกิจอื่น ๆ ฯลฯ ก็คือพวกนี้จะฝึกไม่สำเร็จ เพราะฉะนั้น พวกนี้ก็คือคำตอบที่ว่า ใช่ ในกรณีที่ฝึกแล้วใช้การส่งแรงไม่ได้ แต่ก็มีคนอีกจำนวนไม่น้อย ที่อดทนฝึกฝน ก็สามารถฝึกได้สำเร็จตามวัตถุประสงค์สามารถส่งแรงได้อย่างถูกต้อง ซึ่งก็มีบุคคลเหล่านี้อยู่เป็นจำนวนมาก ตรงนี้ก็คือคำตอบที่ว่า ไม่ใช่ นั่นเองครับ ผมถึงเคยบอกในกระทู้ก่อนไปแล้วว่า .........ปัจจัยมันอยู่ที่ตัวคนฝึก.......ครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 54 00:51:26

ความคิดเห็นที่ 39 ผมขอเริ่มคำถามครับ  เพื่อให้กระทู้ไหล  ที่ถามไม่ใช่อคติครับ  เพราะบรรดาผู้ที่ศึกษามวยจีน หรือมวยภายใน ก็ย้ำอยู่เสมอว่า แนวทางต่างจากมวยทั่วไป  ดังนั้นย่อมเป็นที่เข้าใจยากสำหรับบุคคลทั่วไปอยู่แล้วครับ (1)  มวยภายในและกำลังภายใน เป็นสิ่งเดียวกันหรือเปล่าครับ? (2)  พลังงานหลักที่ใช้สำหรับมวยภายใน  ถูกถ่ายมาจากพื้นดินที่เหยียบอยู่ ใช่หรือไม่ครับ? ความคิดเห็นที่ 17    ไม่ว่าจะ ไทเก็ก สิ่งอี้ ปากัว ปาจี๋ หวิงชุน หรือมวยภายในอื่นๆ มีระบบในการสร้างโครงสร้างร่างกายที่ไม่เหมือนกันในแต่ละวิชา เช่นการยืนการจัดท่า การเคลื่อนไหว การออกอาวุธ การรับอาวุธ ของมวยนั้นๆ  แต่จุดมุ่งหมายหลักหรือแก่นของมวยภายใน จะไม่หนีไปจาก ร่างกายที่เชื่อมโยงกับพื้นโลก ที่สามารถส่งแรงได้อย่างหมดจด การออกกำลัง กล้ามเนื้อจะเกิดการเมื่อยล้าเพราะเกิดกรดแลคติก  แต่สำหรับมวยภายในจะลดการใช้แรงจากกล้ามเนื้อ เพราะแรงจากกล้ามเนื้อจะทำให้การเชื่อมร่างกายกับพื้นติดขัด ตอบใน คห 12 เท่านี้ก่อนครับ   จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 54 10:45:04

ความคิดเห็นที่ 40 ตอบคุณรักมวยไทยครับ (1)  มวยภายในและกำลังภายใน เป็นสิ่งเดียวกันหรือเปล่าครับ? ที่ผมนิยมเรียกว่ามวยภายในเพราะ คำว่ามวย ชื่อก็ตรงตัวของมันอยู่แล้ว  ส่วนภายใน คือเป็นสิ่งที่สั่งสมอยู่ภายในร่างกายผู้ฝึก ส่วนเรียกว่ากำลังภายใน คำนี้ผมนิยมน้อยกว่า เพราะมันดูมีพลังเหนือธรรมชาติยังไงก็ไม่รู้  ส่วนการฝึกฝนจนมีความสามารถภายในร่างกาย แล้วสามารถส่งแรงได้ จึงอาจจะเรียกว่ากำลังภายใน(ร่างกาย) แต่เรียงความที่เขียนมาแต่ต้น ผมจะอธิบายในเรื่องฟิสิกส์ เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมชาติ สรุปก็คือ อยู่ที่การนิยามของแต่ละคน แต่สำหรับผมชอบคำว่ามวยภายในมากกว่า  แต่ถ้ามีคนพูดกับผมเรื่องกำลังภายใน ผมก็จัดเป็นเรื่องเดียวกัน (2)  พลังงานหลักที่ใช้สำหรับมวยภายใน  ถูกถ่ายมาจากพื้นดินที่เหยียบอยู่ ใช่หรือไม่ครับ? ใช่ครับ แต่ต้องเป็นคนที่ฝึกฝนมาอย่างดีแล้ว  จึงสามารถส่งแรงได้ในทางฟิสิกส์อุดมคติ ถ้าสำหรับคนที่ฝึกมาค่อนข้างน้อย(ฝึกแบบมวยภายใน) การส่งแรงยังเกิดการใช้กล้ามเนื้ออยู่มาก ฉะนั้นถ้าอยู่ในอวกาศ การส่งแรงที่ว่านั้นก็จะทำไม่ได้(เพราะเท้าไม่ได้เหยียบพื้น ไม่ได้อยู่ในแรงดึงดูดของโลก) แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 54 23:46:34 จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 23:45:54

ความคิดเห็นที่ 41 แรงจากกล้ามเนื้อทำให้การเชื่อมร่างกายพื้นติดขัด ก็คือส่งแรงจากพื้นได้ไม่ดี ประโยคนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายในทางวิทยาศาสตร์ยังไง ความเข้าใจของผมคือมันเป็นธรรมชาติของแรง แต่ถ้าอธิบายเพิ่มเติมคือ ถ้าเรายกแขนตัวเองขึ้นมา สิ่งหลักๆ ของแขนก็คือ กระดูก เส้นเอ็น และกล้ามเนื้อ การฝึกมวยภายในจะเสริมสร้างกระดูกกับเส้นเอ็นให้แข็งแรง แต่ส่วนกล้ามเนื้อกลับหดเล็กลง เห็นได้ชัดเจนจากที่ผมได้ฝึกยืนอยู่กับที่ ซึ่งตรงส่วนน่องกล้ามเนื้อหดเล็กลง ขาเรียวยังกับนักฟุตบอลทั้งๆ ที่ไม่ได้วิ่งเลย นักมวยไทย ก็น่องเรียวทั้งนั้น แอนเดอร์สัน ซิลวา ก็น่องเรียวเหมือนกัน(จากที่ดูในคลิป) ขอก็อปเนื้อหาจาก คห 6 มาวางครับ โครงสร้างร่างกายที่ทำให้มีการส่งผ่านแรงได้ดีคือ การวิ่ง และการยืนอยู่กับที่ ร่างกายของการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จะมีเชื่อมต่อหรือส่งแรงมาจากพื้น การสร้างโครงสร้างให้เหมาะสมจึงเป็นพื้นฐานของการฝึกมวย ซึ่งทุกคนจะอยู่ภายใต้แรงดึงดูดของโลก โครงสร้างที่ใช้ผ่านแรงจึงต้องสอดคล้องกับแรงดึงดูดของโลกด้วยเช่นกัน นักฟุตบอล ต้องวิ่งเป็นระยะทางเยอะมากต่อการแข่ง 1 นัด การฝึกซ้อมจึงต้องวิ่งทุกวัน วิ่ง วิ่ง และวิ่ง  เมื่อเท้ากระทบพื้น 1 ครั้ง เกิดแรงต้านทานสะท้อนขึ้นมาที่ร่างกาย กระทบอีกครั้งแรงก็สะท้อนขึ้นมาอีก เมื่อกระทบพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า โครงสร้างของกระดูก เส้นเอ็น กล้ามเนื้อต่างๆ จะค่อยๆปรับเปลี่ยนไปเรื่อยตามการฝึกฝน จนได้โครงสร้างที่ผ่านแรงได้ดีแบบนักกีฬาฟุตบอลที่ทำให้วิ่งได้มาก นักมวยก็ต้องวิ่ง จะเน้นที่ระยะทางโดยวิ่งเรื่อยๆ ไม่ค่อยเน้นในการเร่งความเร็ว ซึ่งต่างจากนักฟุตบอลที่นอกจากการวิ่งเรื่อยๆ การต้องเร่งความเร็วในเวลาสั้นก็สำคัญมาก  ถึงจะวิ่งเหมือนๆ กันแต่การวิ่งของแต่ละกีฬาเพื่อให้มีความเหมาะสมกับประเภทกีฬานั้นๆ รายละเอียดในการฝึกจะแตกต่างกัน ถ้ามีการถ่ายรูปขาและร่างกายของคนธรรมดาก่อนฝึกฟุตบอล หรือมวยสากล แล้วฝึกอย่างเข้มงวด 1 ปี มาถ่ายรูปขาและร่างกายใหม่จะเห็นได้ว่ามีความแตกต่างกันอย่างชัดเจนจากโครงสร้างร่างกายเปลี่ยนแปลงไป การยืนอยู่กับที่ก็เป็นการจัดโครงสร้างร่างกายด้วยเช่นกัน(ทรมานดี แต่ทำให้ร่างกายแข็งแรง) ด้วยการจัดโครงสร้างให้ถูกต้องตามหลักการมวยภายในแต่ละประเภท  แล้วอยู่นิ่งกับที่ แรงโน้มถ่วงที่กระทำกับร่างกายจะรู้สึกได้ถึงแรงที่ติดขัดในร่างกาย(รู้สึกเมื่อย รู้สึกไม่อยากยืนต่อ) แต่พอยืนได้นาน แรงที่ติดขัดจะคลายออก  ยิ่งยืนได้มากเท่าไหร่ โครงสร้างร่างกายก็จะถูกแรงโน้มถ่วงของโลกเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนทำให้เหมาะสมกับการส่งแรงจากพื้นโลกได้ดี จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 00:05:09

ความคิดเห็นที่ 42 มาเติมเนื้อหาต่อ ว่าด้วยการ์ตูนเคนจิ ปาจี๋ หรือหมัดแปดทิศ ปาจี๋มีการส่งแรงอย่างไร ถ้าในการ์ตูนจะใช้คำว่า ระเบิดออก แต่ก็เป็นการส่งแรงจากพื้นแบบหนึ่งที่มีการจมแรงอย่างรวดเร็วจนใช้คำว่า ระเบิดออก  แถมมีคำว่าจมแรงให้อธิบายอีก ว่าแล้วก็ย้อนกลับไปตอนเรียนมหาลัย จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 00:17:36

ความคิดเห็นที่ 43 มีอยู่วันหนึ่งต้นชั่วโมงก่อนเรียน อาจารย์ก็บอกให้จินตนาการว่าถ้าหยดน้ำลงพื้นโต๊ะ ว่าน้ำจะมีลักษณะเป็นอย่างไร แล้วให้นักศึกษาลองวาดรูปดู แต่ละคนก็วาดกันไป และอาจารย์ก็มาเฉลยดังรูปนี้ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 00:21:03

ความคิดเห็นที่ 44 น้ำจะมีลักษณะแตกออกรอบข้างเป็นเส้น ไม่ได้เป็นหยดกลมๆ แล้วอธิบายว่าการไหลของ ของเหลวเมื่อกระทบกับผิววัตถุแข็ง(พื้น) ของไหลจะไหลออก(กระจายออก)ด้านข้างแทน    ดังนั้นเมื่อหยดลงมาแนวตรงพอกระทบพื้นมันจะเปลี่ยนทิศทาง 90 องศาออกด้านข้างรอบทิศ การส่งแรงของปาจี๋ คือการจมแรงลงพื้นโลก(แนวตรงตั้งฉากกับพื้นโลก) ก็จะเกิดแรงตีกระจายออกรอบทิศ(เปลี่ยนทิศทาง 90 องศาออกด้านข้างรอบทิศ) ซึ่งตอนที่เรียนมหาลัยก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องเดียวกับมวยปาจี๋  เพราะอาจารย์ก็อธิบายแต่ในเรื่องกลศาสตร์ของไหลเท่านั้น กลับมาตอนมัธยมเล็กน้อย เนื่องจากตอนนั้นอ่านการ์ตูนแล้วบ้าทำตาม ก็ทำท่าเลียนแบบแล้วกระทืบเท้าตามการ์ตูน  กระทืบไปเรื่อยๆ จนเจ็บข้อเท้า พอมองย้อนกลับรู้สึกโชคดีที่มีความขี้เกียจจึงไม่ฝึกอะไรมาก ถ้าฝึกมากๆ ข้อเท้าจะบาดเจ็บหนัก  เนื่องจากร่างกายไม่ได้มีโครงสร้างที่ดีพอจะผ่านแรงที่กระทืบเท้า กระทืบเท้าลงพื้นแรงที่พื้นสะท้อนขึ้นมาไม่ผ่านข้อเท้า(ถึงแรงจะผ่านก็น้อย) ยิ่งฝึกยิ่งบาดเจ็บ จึงเป็นข้อแนะนำเลยว่า ถ้าคิดจะฝึกปาจี๋ แบบในการ์ตูน ต้องฝึกยืนให้มากๆ เป็นชั่วโมงต่อวัน ต่อเนื่องสัก 6-12 เดือน มิฉะนั้นเมื่อไปกระทืบเท้าแล้วข้อเท้าจะเจ๊งแทน หมายเหตุ ตัวเลขการฝึกยืน 6-12 เดือนนั้น เป็นระยะที่ผมประมาณขึ้นมาเอง ไม่ได้เกิดมาจากการทราบระบบการฝึกปาจี๋ จริงๆ   ส่วนการฝึกยืนอยู่กับที่ ผู้ฝึกโดยทั่วไปจะฝึกยืนกันตลอดชีวิต เนื่องจากเป็นระบบการฝึกของมวยภายใน จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 00:45:48

ความคิดเห็นที่ 45 ขอแก้คำนิดนึงครับ คำว่ากล้ามเนื้อหดตัว เพราะแค่ผมเห็นว่ามันดูเรียวเล็กลง แต่ในตัวกล้ามเนื้อที่เรียวน่าจะเป็นเพราะการเสริมสร้างจากการฝึกฝนครับ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 08:22:35

ความคิดเห็นที่ 46 เริ่มต้นคุณโยยกกฎทางฟิสิกมาให้ชวนติดตาม กฎข้อ 3 ของนิวตัน แรงกิริยา = แรงปฏิกิริยา  หรือ  action = reaction แต่ไปๆผมงงครับ แรงจากกล้ามเนื้อทำให้การเชื่อมร่างกายพื้นติดขัด ก็คือส่งแรงจากพื้นได้ไม่ดี ประโยคนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายในทางวิทยาศาสตร์ยังไง ความเข้าใจของผมคือมันเป็นธรรมชาติของแรง แรงภายในนี่เป็นแรงจากพื้นถ่ายผ่านร่าง เหมือนกระแสไฟ  โดยใช้ร่างเป็นสื่อ  หรือเป็นแรงที่เกิดจากการดันพื้นครับ? เห็นได้ชัดเจนจากที่ผมได้ฝึกยืนอยู่กับที่ ซึ่งตรงส่วนน่องกล้ามเนื้อหดเล็กลง ขาเรียวยังกับนักฟุตบอล ทั้งๆที่ไม่ได้วิ่งเลย การออกกำลัง กล้ามเนื้อจะเกิดการเมื่อยล้าเพราะเกิดกรดแลคติก  แต่สำหรับมวยภายในจะลดการใช้แรงจากกล้ามเนื้อ เพราะแรงจากกล้ามเนื้อจะทำให้การเชื่อมร่างกายกับพื้นติดขัด ขอไม่เรียงตามลำดับคห.ครับ  มวยภายในไม่ให้ความสำคัญในการฝึกกล้ามเนื้อใช่ใหมครับ?  อยากให้มีนักมวยภายในท่านอื่น มาช่วยแจมทางหลักการด้วยครับ จากคุณ : รักมวยไทย เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 20:15:50

ความคิดเห็นที่ 47 ตอบคุณรักมวยไทยครับ ที่ผมอธิบายเรื่อง  แรงกิริยา = แรงปฏิกิริยา  หรือ  action = reaction ซึ่งอธิบายเรื่องแรงที่สะท้อนกลับ ซึ่งโดยทั่วไปจะรู้สึกถึงแรงปะทะที่สันหมัดเพื่อบอกถึงความรุนแรงในการออกอาวุธนั้นๆ แต่สำหรับผู้ที่ฝึกมวยภายในจนสามารถมีร่างกายที่ผ่านแรงได้ในระดับอุดมคติ   แรงจะผ่านร่างกายลงพื้นแล้วสามารถสะท้อนกลับขึ้นมาส่งกลับที่คู่ต่อสู้ ซึ่งอาจจะเคยได้ยินคำพูดเชิงมวยจีนประมาณว่า นำกำลังคู่ต่อสู้สะท้อนกลับไป ก็มีที่มาจาก  แรงกิริยา = แรงปฏิกิริยา  เป็นแรงคู่ต่อสู้ที่ส่งกลับมาจากพื้นโลก คู่ต่อสู้จึงเหมือนคู่ต่อสู้ออกแรงเท่าไหร่ ก็เหมือนกับเอาแรงไปสู้อยู่กับพื้นสะท้อนตัวเองกลับมา  เป็นหลักการในเชิงอุดมคติ ที่ไม่ง่ายเลยที่จะสามารถฝึกได้ระดับนี้ ซึ่งหลักการนี้อยู่ในกฎของฟิสิกส์ทุกประการ ดูได้จากรูปการย้ายแรงที่ได้อธิบายไว้(รูปที่ 1 กับรูปที่ 2)  แรงจากปลายคานเมื่อสามารถย้ายมาที่ผนังได้  นั่นหมายความว่าแรงจากผนังก็สามารถย้ายส่งไปที่ปลายคานได้เช่นกัน  คานก็คือร่างกายที่ผ่านแรงนั้นเอง แรงภายในนี่เป็นแรงจากพื้นถ่ายผ่านร่าง เหมือนกระแสไฟ  โดยใช้ร่างเป็นสื่อ  หรือเป็นแรงที่เกิดจากการดันพื้นครับ? คำถามนี้เหมือนแต่ก่อนตอนที่ผมเคยสงสัยเป๊ะๆ เลยเรื่องเมื่อแรงมาจากพื้นน่าจะเรียกว่าดันพื้น   ส่วนแรงผ่านเหมือนกระแสไฟฟ้าอันนี้ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย  แต่โดยรูปแบบน่าจะคล้ายๆ เพราะกระแสไฟฟ้ามีลักษณะการไหลแบบเดียวกับแรงจริงๆ  แต่แรงคงไม่สามารถไหลได้ในระดับความเร็วกระแสไฟฟ้า อาจจะเพราะคำว่า ดัน มันเหมือนใช้กำลัง แต่ในหลักการของมวยภายในคือจะลดการใช้กำลังจากกล้ามเนื้อ จนไม่เกิดการใช้เลย(จนเป็นอุดมคติทางฟิสิกส์) คำที่ผู้ฝึกมวยภายในนิยมคือ การส่งแรง(มาจากพื้น) ครับ ส่วนคำการออกอาวุธ(จะหมัด เท้า เข่า ศอกหรืออะไรก็แล้วแต่)ที่นิยมก็คือ ตี มวยภายในไม่ให้ความสำคัญในการฝึกกล้ามเนื้อใช่ใหมครับ? ใช่ครับ  ถ้าฝึกมวยภายในแบบจริงจังแล้ว  การวิดพื้น ซิทอัพ ดึงข้อ ยกเวท จะทำให้โครงสร้างร่างกายแบบมวยภายในเสียไป  ผู้ฝึกควรจะเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะจะ มวยภายใน หรือ การวิดพื้น ซิทอัพ ดึงข้อ ยกเวท ก็ทำให้ร่างกายแข็งแรงเหมือนๆ กัน การฝึกศิลปะการต่อสู้อื่นๆ ก็เช่นกันจะมวยภายใน มวยภายนอก มวยนอน ก็ทำให้ร่างกายแข็งแรง ขอเพียงมีใจรักชอบในการฝึก จะฝึกอะไรก็ดูดีทั้งนั้น แต่สิ่งที่ผมเห็นว่าเป็นเรื่องไม่ดีมี 2 อย่างคือ 1 คนที่ไม่คิดออกกำลังกายใดๆ เลย เพราะไม่ชอบเหนื่อย เหงื่อออก 2 วิชาการต่อสู้ที่สร้างขึ้นมาเองแบบไม่มีแก่นมวย พวกแอบอ้างมวยแปลกๆ ศิลปะการต่อสู้คือการฝึกฝนทั้งร่างกายและจิตใจ  สิ่งที่บอกการเข้าถึงศิลปะโดยแท้จริงคือ เมื่อฝึกแล้วตัวเราเองได้มิตรภาพเพิ่มขึ้นจากการฝึกฝนหรือไม่  ได้เป็นมิตรจากการแลกเปลี่ยนความรู้ในวิชาหรือไม่(จะประลองโดยระวังความปลอดภัยของผู้ประลอง หรือจะพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน)   ไม่ใช่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้แล้วมีแต่ศัตรูรอบด้านเต็มไปหมด  เมื่อไม่มีความสร้างสรรค์แล้วจะเรียกว่าศิลปะได้อย่างไร แต่ในการ์ตูนเคนจิ เหมือนจะมีศัตรูประจำตัวแฮะ -_-a แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 54 22:34:25 จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 22:16:08

ความคิดเห็นที่ 48 # คุณ Yo ผมว่า ควรจะต้องอธิบายคุณรักมวยไทยเพิ่มในส่วนของหลักการเปลี่ยนรูปแบบจาก จิ้ง(Nei Jing) ไปเป็น ชี่(Qi) ที่ศัพท์ภาษาจีนเรียกว่า ( Lian Jing Hua Qi : เลี่ยนจิ้งหัวชี่) และ จาก ชี่(Qi) ไปเป็น เซิน (Shen) ศัพท์ภาษาจีนเรียกว่า ( Lian Qi Hua Shen : เลี่ยนจิ้งหัวเซิน) มีศัพท์เพิ่มมาให้งงอีกแล้ว อธิบายสักหน่อย จิ้ง น่าจะรู้กันแล้ว ชี่ Qi หรือ คิ ในไอคิโด ก็คือ พลังภายในที่มาจากอวัยวะภายในของร่างกายนั่นเอง เซิน Shen ตัวนี้แปลยาก เอาง่าย ๆ ก็คือ การบรรลุในทางเต๋า เน้นไปที่เรื่องของจิต น่าจะประมาณนี้ล่ะครับ เพราะฉะนั้น ถ้าถามว่า มวยภายในกับกำลังภายในเป็นสิ่งเดียวกันหรือไม่ ในมุมมองของผม  กำลังภายในทุกคนมีอยู่แล้วตามธรรมชาติ เกิดมาก็มีแล้ว แต่เราไม่สามารถจะใช้มันได้ เลยต้องมีการฝึกใช้มัน ซึ่งก็คือการฝึกมวยภายใน หรือจะฝึกชี่กงเลยก็ได้ (น่าจะต้องฝึกในส่วนของ การฝึกการโคจรจุลจักรวาล: เสี่ยวโจวเทียน : Small Body Univers circulation และ การโคจรมหาจักรวาล: ต้าโจวเทียน : Big Body Univers circulation ) ทีนี้ นักมวยภายใน จะฝึกไปได้ถึงไหนก็ว่ากันอีกเรื่อง ส่วนใหญ่แค่เปลี่ยนจาก ลี่ มาเป็น จิ้ง เท่านั้น  น้อยลงไปอีกเท่าตัว ที่จะเปลี่ยนจาก จิ้ง มาเป็น ชี่ ได้ ยิ่งไปถึงขั้น เปลี่ยน ชี่ มาเป็น เซิน ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 00:11:52

ความคิดเห็นที่ 49 เพราะฉะนั้น ที่คุณรักมวยไทยถามว่า แรงภายในนี่เป็นแรงจากพื้นถ่ายผ่านร่าง เหมือนกระแสไฟ  โดยใช้ร่างเป็นสื่อ  หรือเป็นแรงที่เกิดจากการดันพื้นครับ? ............... ในมุมมองของผม คำตอบก็ต้องแบ่งตามระดับของผู้ฝึก ถ้าเป็นผู้ฝึกที่อยู่ในระดับ จิ้ง  แรงภายในตัวนี้ ส่วนมากจะเป็นไปตามหลักกลศาสตร์ของร่างกาย ตามหลักของมวยนั้น ๆ เช่น ปาจี๋ ที่จะเป็นแรงระเบิดจากการจมน้ำหนักตัวลงมา ไท่จี๋ จะยืมแรงจากคู่ต่อสู้ จะสลายแรง หรือ ตามแรง ก็ว่ากันไป ( คล้าย ๆ มวยโคราชโบราณ เลยแฮะ ที่มี ผสมแรง ถ่ายแรง : ความเห็นส่วนตัวผมนะครับ) ทีนี้ ถ้าเป็นระดับผู้ฝึกถึงระดับเปลี่ยน จิ้ง เป็น ชี่ ขั้นนี้ ผมก็ยังสงสัยอยู่ เคยถามหลาย ๆ ท่านที่ฝึกมวยภายในเหมือนกัน ส่วนใหญ่ตอบว่า ก็เป็นการส่งแรงนั่นแหละ แต่เรามองไม่ทัน ซึ่งโดยส่วนตัวผมคิดว่า ไม่ใช่ส่งแรงแล้ว แต่เป็นแรงอย่างอื่นแล้วล่ะ ซึ่งน่าจะเป็น ชี่ มากกว่า จิ้ง ทั่ว ๆ ไป ลองดูภาพประกอบ  คลิปก่อน ของ อ. เจิ้ง มั่น ชิง ท่าอั่น ที่ว่าฟาจิ้งได้เน้น ๆ แล้ว เจอ อ.อาวุโสท่านนี้เข้าไป ผมถึงกับอึ้ง เพราะยืนเฉย ๆ ไม่ขยับตัวมากเท่า อ. เจิ้ง ด้วยซ้ำ แต่แรงที่ส่งออกมาสุดยอดมาก จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 00:22:38

ความคิดเห็นที่ 50 คลิปนี้ยิ่งกว่าคลิปก่อนอีก เพราะคราวนี้ อ. ท่านนี้ นั่งบนเก้าอี้เลย แต่ส่งแรงได้สุดยอด ถ้าไม่ใช่การ make นะครับ ผมก็ยังคิดไม่ออกเลยว่า จะอธิบายทางวิทยาศาสตร์อย่างไร ถ้ากรณีเป็นจริง ในมุมมองของ วิทยาศาสตร์การกีฬา มีคำตอบบ้างไหมครับ เพราะผมหมดปัญญาจริง ๆ ครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 00:24:39

ความคิดเห็นที่ 51 อาจารย์ในคลิป คห. ข้างบนท่านนี้ยังอยู่มั้ยครับ คุณผ้าพับไว้ อยู่ในเมืองใด หรือ มีคนสืบทอดหรือเปล่า ผมเองก็อยากทราบว่า การส่งแรงแบบนี้เป็นเช่นไร เดียวเดือนหน้ามีโอกาสไปเมืองจีน อาจจะพอมีคนพาไปชมได้ครับ อย่างในคลิปอันนี้ ของทางธิเบต ก็ดูจะมีการส่งแรงแบบนี้เหมือนกัน ดูจะเหนือกว่า ฮูฒันร่าเสียอีก แต่ยังไม่เห็นคนที่เป็นลูกศิษย์ฝึกได้ เลยยังสงสัยอยู่ จากคุณ : EZ2DJ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 14:56:57

ความคิดเห็นที่ 52 กำลังภายในแบบไม่ต้องแตะตัว ใช้กับวัตถุก็ได้ จากคุณ : EZ2DJ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 14:58:19

ความคิดเห็นที่ 53 ข้อสังเกตุ... ตัวอย่างของแรงส่งต่างๆที่กระทำต่อวัตุถุนั้น  เราสามารถยกตัวอย่างแรงของเครื่องจักรที่มีในโลกนี้ง่ายๆดังนี้ แรงจากกลไกทั่วไป-ต้องใช้ต้นแรงที่ใช้พลังมาก(ไม่รวมการทดด้วยระบบคาน)เปรียบได้จากแรงกล้ามเนื้อที่ถูกฝึกโดยการเกร็ง เช่นการยกน้ำหนัก  ระยะเวลาการฝึกเพื่อให้ได้ผล  ไม่นานนัก แรงจากแรงส่งจากลม/น้ำ/ไอน้ำ  ใช้ระบบแรงลมเป็นตัวขับเคลื่อน  การทำงานรวดเร็วขึ้น มีแรงเกิดขึ้นไม่อั้น ขึ้นอยู่กับการบีบอัดจากต้นพลังงาน แรงจากแรงส่งจากไฮโดรลิก  การทำงานเชื่องช้า แต่ได้กำลังแรงที่จะกระทำมหาศาล   แรงจากไท่จี๋ หรือ แรงจากกำลังภายในจะเทียบได้กับแรงจากลมและไฮโดรลิก การฝึกรำไท่จี๋มีรากมาจากเต๋าที่มีความเชื่อเชื่อมโยงกับวิถีทางธรรมชาติ  โดยวิธีฝึกนั้นอิงหลักของพลังธรรมชาติเป็นส่วนสำคัญ  แล้วคนทั่วไปฝึกได้ไหม  ได้ครับ  แต่จะเกิดผลหรือไม่อยู่ที่ผู้ฝึกเอง  รวมทั้งผู้ที่จะถ่ายทอดวิชาดังกล่าว-ควรมีความสามารถที่ระดับหนึ่ง  อาจไม่ต้องถึงระดับแสดงการส่งแรงผ่านอากาศไปกระทำต่อวัตถุจามที่เราเห็นในคลิป  ขอเพียงสามารถส่งแรงจากการการแตะต้องตัว(สัมผัสตัว)ก็ถือว่าเป็นผู้ที่ก้าวถึงไท่จี๋แล้ว  จากคุณ : SURAWISH เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 19:49:24

ความคิดเห็นที่ 54 เท่าที่ดูคร่าว ๆ เขาบอกว่าอยู่ในเป่ยจิง (ปักกิ่ง) ครับ ไม่ทราบชื่อเสียงท่านเหมือนกัน มี clip อีกสองอันที่เกี่ยวกับท่านคนนี้ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:16:38

ความคิดเห็นที่ 55 คนนี้น่าจะพอหาตัวได้กระมังครับ เห็น up clip ปีนี้เอง ลองหาคนเก่งภาษาจีนช่วยแปลนะครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:29:33

ความคิดเห็นที่ 56 ในความเห็น 55 น่าจะเป็นคนเดียวกับคลิปนี้ ถ้าอ่านไม่ผิด ท่านจะชื่อ จู ซุน ซวน ถ่ายเมื่อสองปีก่อน สถานที่สนามกีฬากรรมกร เมืองเป่ยจิง(ปักกิ่ง) ถ้าอย่างไร คุณ E ไปเมืองจีนลองไปตามหาดูนะครับ ไม่ก็ลอง mail คุยกับคน Post ก่อนก็ได้ ถ้าได้ผลไปลองมาแล้วอย่างไร มา post ในห้องนี้ด้วยนะครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:34:58

ความคิดเห็นที่ 57 ตอบคุณผ้าพับไว้ คห 48 ครับ เรื่อง ลี่, จิ้ง, ชี่, เซิน เป็นเรื่องที่ผมไม่รู้จริง จึงไม่ได้อธิบายครับ  แต่เหมือนเคยอ่านคำเหล่านี้มาก่อนในหนังสือ จำความหมายได้แค่ ลี่ กับ จิ้ง เท่านั้น   คลิปคห 49 และ 50 เป็นการผลักที่ดูภายนอกไม่ออกเลยว่าแรงส่งมาได้อย่างไร คุณ EZ2DJ คลิปคห 51 เปิดดูไม่ได้แต่เคยดูมาก่อนหน้านี้ และ คลิปคห 52........... T T ขอบคุณ คุณSURAWISH และ คุณผ้าพับไว้ ที่เข้ามาติดตามให้ความคิดเห็นเพิ่มเติมเรื่อยๆ ครับ อันนี้ Blog ของคุณ bbking มีเรื่องน่าสนใจให้อ่านเกี่ยวกับมวยภานในเยอะเลย http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bbking&group=12 การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ไม่มีที่สิ้นสุด สามารถฝึกได้ตลอดชั่่วชีวิต ไม่หายใจเมื่อไหร่ค่อยพอ ขอให้สนุกกับการฝึกฝน ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน เรียงความจบแล้วครับ จากคุณ : Y (yoyolandk) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:51:18

ความคิดเห็นที่ 58 ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ..... จากคุณ : SURAWISH เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 54 19:53:53