เกมส์กีฬามีแพ้มีชนะ แต่เวลาแพ้ทีไรก็อดเสียใจไม่ได้ หลายครั้งที่เรามีอารมณ์ร่วมกับเกมส์แม้ว่าจะเป็นเพียงการชมผ่านทีวี
บางครั้งมีความรู้สึกว่าทีมที่รักของเราไม่ได้รับความเป็นธรรม โดนโกง เราก็จะโมโหสารพัดจะนึกคำมาต่อว่าอีกทีม ปีนี้เจ้าภาพอินโดนีเซียโดนต่อว่าไปหลายดอก ทั้งการจัดงาน กองเชียร์ เราบางคนก็สรรหาคำมาต่อว่า ว่าเขาป่าเถื่อน ขี้โกง โคโมโด ไร้ซึ่งอารยธรรมมากมายไปหมด ยอมรับว่าบางทีก็คิดเช่นนั้น ไปขุดคุ้ยที่มาที่ไปของประเทศอินโดนีเซียว่าเขาเกลียดประเทศไหนบ้าง แล้วใครเกลียดอินโดบ้างเพราะอะไร เอามาแชร์กันเต็มบอร์ด กลายเป็นว่าเราได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆเกี่ยวกับประเทศนี้มากขึ้นไปอีก แต่กลับกลายเป็นความรู้สึกที่แย่ เพราะแต่ก่อนเรารู้สึกมาตลอดว่าไทยกับอินโดนีเซียเป็นมิตรที่ดีต่อกัน เป็นชาติใหญ่ที่มีความสำคัญต่อภูมิภาคนี้ แต่พอมีซีเกมส์คราวนี้ กลับกลายเป็นว่าทำให้เราไปโกรธเขาที่เขาเล่นไม่ซื่อ โกง มีทัศนคติไม่ดีต่อคนอินโดไปเลย และกลัวมากที่จะต้องไปอินโดนีเซียเพราะรู้สึกว่าพวกเขา (อินโดนีเซีย)น่ากลัวเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าคนอื่นคิดอย่างนี้หรือเปล่า แต่ผมเองก็ยอมรับว่ารู้สึกแต่รู้สึกเฉพาะในเกมส์กีฬา เพราะเมื่อคิดให้ดีไทยกับอินโดนีเซียเป็นมิตรที่ดีต่อกันมาโดยตลอดเท่าที่ผมทราบไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกัน
ด้วยความโกรธที่รับไม่ได้กับการโกงของอินโดนีเซียก่อนหน้านี้ผมเลยตั้งใจนำคลิปวิดีโอที่อินโดโกงไทยในกีฬาปัญจักสีลัตมาลง เพื่อจะเผยแพร่ความขี้โกงของผู้เล่นอินโด ออกแนวชาตินิยมที่ไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบ แต่ก็กลับมาคิดว่าทำไม สื่อในบ้านเรากลับมาเอาเหตุการณ์แบบนี้มาเผยแพร่ในบ้านเราเลย แต่คลิปดังกล่าวกลับมาจากคนเวียดนามเอามาลง ก็เลยคิดได้ว่า สื่อกระแสหลักไทยไม่เผยแพร่ก็ดีแล้วเพราะจะเป็นการจุดฉนวนความขัดแย้งระหว่างประเทศได้ แต่สำหรับเวียดนามนั้นก็ไม่รู้เจตนาว่าเขาไม่พอใจอินโดที่โกง หรือเขาต้องการเสี้ยมให้ไทยทะเลาะกับอินโด อันนี้ไม่รู้ เดี๋ยวผมจะกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปเสียอีก
ถึงอยางไรก็ตามแม้ในเกมส์เราจะมีอารมณ์ฉุนเฉียว ร่วมกับเกมส์มากแค่ไหนแต่เมื่อเกมส์จบลงผลแพ้ชนะ ก็ต้องยอมรับและมีน้ำใจนักกีฬา ทำไมรู้สึกใจหายไม่รู้ที่คืนนี้มานั่งดูพิธีปิด Sea Games 2011 แล้วเหมือนงานเลี้ยงจบการศึกษา เหมือนว่าสุขทุกข์ที่เรามีร่วมกันมาตลอด 10 กว่าวันที่ผ่านมาได้ผ่านไปแล้ว พรุ่งนี้ตื่นมาจะไม่ได้เปิดทีวีแล้วมานั่งลุ้นกีฬา (ลุ้นว่าสัญญาณจะขาดหายด้วยไหม)
ต่อจากนี้ไปอินโดนีเซียก็จะยังคงเป็นเพื่อนที่ดีกับประเทศไทยตลอดไป รวมทั้งกับอีก 8 ประเทศที่เหลือด้วย ความรู้สึกเกลียดชาตินั้นๆ มันเกิดเพราะการเมืองทั้งนั้น ผมเกลียดเขมรมากเหตุผลอย่างที่รู้ๆกัน แต่มีบางวันที่ผมเห็นคนเขมรมาเชียร์ไทย คนพม่ามาให้กำลังใจไทย เลยทำให้เราได้สติว่าที่เราเกลียดเขาเราไม่ได้เกลียดประชาชนของประเทศเขา แต่เพราะการเมืองทำให้เราเกลียดน่าจะเป็นนักการเมืองนั่นแหละตัวปัญหา
ตามที่ได้ตั้งใจว่า Sea Games 2011 จะทำให้พวกเราชาว ASEAN มี
United & Rising" ( Bersatu & Bangkit ) คือความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันความสามัคคีที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวันๆ
Bersatu bersama dalam satu irama
รวมกันเป็นหนึ่งในท่วงทำนองหนึ่งเดียว
Menang kalah bukan masalah
แพ้หรือชนะไม่ใช่ปัญหา
Persahabatanlah yang terhebat
มิตรภาพนั้นต่างหากที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
Senyuman hangat takkan terlupakan
รอยยิ้มอันอบอุ่นที่จะไม่มีวันลืมเลือน
Sea Games 2011 จบไปแล้ว ที่เหลืออยู่คือมิตรภาพของพวกเราชาว ASEAN
