ความคิดเห็นที่ 1 ประเด็น ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงเนี่ยสิ T_T" จากคุณ : พะโล้ถ้วยไม่ใหญ่ส่ายไข่เป็ด เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 14:55:43

ความคิดเห็นที่ 2 เดี๋ยวมาแปลให้ช่วงดึกครับคุณ พะโล้ถ้วยไม่ใหญ่ส่ายไข่เป็ด เอาเท่าที่แปลได้นะครับ ถ้าไม่รู้เรื่องก็อย่าว่ากัน ;b จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 22:43:56

ความคิดเห็นที่ 3 จะรออ่านครับ ช่วงนี้คงเหงาๆ หน่อยไปจนใกล้ๆ Draft มั๊งครับ แต่จริงๆ อยากรู้เรื่องเกมบุกแบบ West Coast Offense แบบละเอียดอ่ะครับ ได้แบบแปลไทย ใส่วิเคราะห์ หรือมีตัวอย่างแล้วยิ่งดีครับ ถ้าคุณ Dirty Deeds Done Dirt Cheap พอมีเวลาอยากให้จัดให้หน่อย เพราะคำศัพท์บางตัว อ่านแล้วก็ยังแปลไม่เข้าใจอยู่ดี ผมอ่านจากที่นี่ครับ www.westcoastoffense.com คำศัพท์ NFL ส่วนมากก็จะมาทราบเอาจากเพื่อนๆ ในห้องนี้หละครับ จากคุณ : Orange Blitz เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 23:29:38

ความคิดเห็นที่ 4 มารอฉบับพากย์ไทยครับ จากคุณ : สุพจน์ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 08:31:10

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อวานมีข่าวน่ายินดี เลยยาวไปหน่อยครับ บังเอิญว่าผมได้ offer เรียนต่อแล้วววว เลยดีใจมาก 55+ ยังไงคืนนี้ไม่เบี้ยวแน่นอน ส่วน WCO ตามที่คุณ Orange Blitz ขอมานั้น จะมีเนื้อหาสำคัญสอดแทรกอยู่ในบทความที่ผมกำลังจะแปลด้วยครับ แม้จะไม่มาก แต่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของ WCO ก็ว่าได้ ยังไงถ้ามีเวลาจะหาบทความดีๆ แล้วมาแปลให้ฟังนะครับ (โม้ไปนั่น ขนาดอันนี้ยังไม่ได้แปลเลย) ตอนนี้ผมทำธุระอยู่ด้านนอก เดี่ยวคืนนี้ผมมาจัดให้นะครับ ปล. ตอนนี้ตกใจกับข่าวสองข่าวเป็นพิเศษ คือหนึ่ง สลัดดำปล่อยตัว Stanford Routt แล้วววว ทั้งๆ ที่พึ่งจะเซ็นสัญญาแสนแพงให้มาเป็นตัวคุมปีกเบอร์ 1 ของทีมได้แค่ปีเดียว รู้งี้ไม่น่าปล่อย Aso เลย ส่วนข่าวที่สองคือตาแชดจะเปลี่ยนชื่ออีกแล้วนั่นเองครับ สงสัยกลัวว่าถ้าย้ายทีมจะไม่ได้ใส่เบอร์ 85 แล้วก็เป็นได้ 55+ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 55 12:26:12 จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 12:24:09

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณสำหรับบทความครับผมเคยได้อ่านตอน ปู่Alเพิ่งเสียไปใหม่ๆ ทำให้รู้เรื่องใหม่หลายๆเรื่องเลยสำหรับปู่ที่เป็นบุคคลที่ถูกลืม โดยNFL Network โหวตให้ปรากฎการณ์ Tebowเหนือกว่าการตายของตำนานผู้สร้างเกมส์ฟุตบอลซึ่งผมไม่เห็นด้วยมากๆกับนักข่าวที่ทำงานในNFL Network Al ซึ่งเป็นโคช้คนแรกๆที่เอา การบอมไกลมาเป็นแผนหลักของการเล่น การให้โอกาสการ์ดผิวสีซะปัจจุบันจะเห็นได้ว่าตำแหน่งนี้มีคนผิวสีเยอะมากๆ  เป็นผู้ช่วยให้WCO ได้เกิดขึ้นในทางอ้อม สำหรับการปล่อยRouttผมว่าน่าปล่อยมานานแล้วครับเล่นขึ้นๆลงเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย แถมชอบฟาล์วแบบบื้อๆอีกเซงมากๆหลายจังหวะเลย ค่่าเหนื่อยก็แพงสู้หาตัวคุมปีกตัวอื่นดีกว่า ส่วนการจ้างโคช้ตอนนี้ดูดีมากๆเลยครับมีแต่หนุ่มๆฮาๆ คงเป็นทีมไฟแรงน่าดู ฤดูกาลหน้ารู้สึกตื่นเต้นมาก อยากให้ถึุงเร็วๆ จากคุณ : A7X Rulzzz เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 14:40:10

ความคิดเห็นที่ 7 ยินดีด้วยครับ แล้วก็รออ่านด้วยอีกคน จากคุณ : Paladay เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 21:45:49

ความคิดเห็นที่ 8 @ คุณ A7X Rulzzz ผมเห็นด้วยเป็นที่สุดครับ ทั้งในเรื่องของปู่อัล เรื่อง Routt และเรื่องทีมโค้ชชุดใหม่ แม้ว่าข่าวการจ้าง Knapp ไม่ได้ทำให้ผมตื่นเต้นเป็นพิเศษ แต่การจ้าง Al Saunders เป็นที่ปรึกษาอาวุโสด้านเกมบุกทำให้ผมชื่นใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก หวังว่าเราจะได้เห็น Modren NFL Offense ใน Oakland แบบเต็มๆ ตากันซะทีครับ ส่วนผสมของ Run n Shoot + Air Coryell + Hybrid WCO ในแบบโจรๆ จะออกมาเป็นแบบไหน ก็ต้องมาลองดูกันครับ ;) @ คุณ Paladay ขอบคุณมากครับ ผมเองก็ยังดีใจค้างอยู่เลย 555+ จะขอเริ่มการแปล ณ บัดนี้... (ขออณุญาตอัพในวันพรุ่งนี้นะครับ ยังเหลืออีกเล็กน้อย อยากให้เสร็จทีเดียว 55+) จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 01:52:23

ความคิดเห็นที่ 9 แฟนๆRaiders ดูคลิปนี้ไปพลางๆก็ครับนี้แหละครับคือ The Vertical Game ด้วยความเร็วและความแม่นยำ จากคุณ : A7X Rulzzz เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 15:18:21

ความคิดเห็นที่ 10 ได้ Al Saunders คนคุ้นเคยของผม ที่อยู่เบื้องหลังการเป็นแชมป์ซุปเปอรโบลว์ 34 ของ Rams มาช่วยวางระบบเกมบุกของ Raiders แบบนี้ ปีหน้าระเบิดระเบ้อแน่ๆ CP @ ขอบคุณ link ป๋าอัลนะครับคุณ Dirty Deeds Done Dirt Cheap แกอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของ NFL อย่างแท้จริง !!!                                                                                                             > Shine on you crazy diamond < จากคุณ : Romancini เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 21:14:18

ความคิดเห็นที่ 11 Al Davis เป็นสุดยอดโค้ช ผู้บริหาร และเจ้าของทีมระดับ Hall of Fame ซึ่งมีคุณูปการต่อ NFL มากมายสุดคณานับ เป็นผู้ริเริ่มนวัตกรรมทั้งในสนามและนอกสนาม สร้างประโยชน์ให้กับศึกคนชนคนมากเสียจนนับกันไม่หวาดไม่ไหว แต่ที่ผมจะพูดเป็นพิเศษในวันนี้ คือจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง เป็นสิ่งซึ่งสร้างปรากฏการณ์อย่างใหญ่หลวงในยุค 60s และยังคงสร้างแรงกระเพื่อมก่อให้เกิดการคิดค้นต่อยอดต่างๆ มากมายในภายหลัง ทำให้ศึกลูกหนำเลี๊ยบไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และสิ่งนี้ได้กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของ Al Davis และเป็นจุดศูนย์กลางในการสร้างทีม Oakland Raiders มาตลอดกว่าหกทศวรรษ สิ่งนั้นก็คือ The Vertical (Passing) Game หรือปรัชญาเกมบุกโดยมีการขว้างบอลลึกเป็นจุดศูนย์กลาง บทความที่จะแปลต่อไปนี้ จะทำให้หลายๆ คนได้ตระหนักถึงที่มาความคลั่งไคล้ ‘สปีด’ ของ Al Davis อย่างถ่องแท้ รวมถึงจะมองเห็นความสุดยอดของแกในฐานะโค้ช ว่าแกคิดล้ำหน้าคนในยุคเดียวกัน ทำในสิ่งที่ไม่มีใครกล้า และสามารถทำให้มันอยู่เหนือกาลเวลามาตลอดกว่า 60 ปี ได้อย่างไร และแล้วตำนานก็เริ่มเล่าขาน Al Davis ได้รับการถ่ายทอดวิชาภาคทฤษีเกี่ยวกับเกมขว้างจากบูรพจารย์แห่งเกมขว้างยุคใหม่ (ของตอนนั้น) อย่าง Sid Gillman ในฐานะผู้ช่วยโค้ชที่ San Diego/LA Chargers ในยุค 60s โดย Al Davis ทำหน้าที่เป็น Offensive End Coach หรือในปัจจุบันก็คือWide Receiver Coach นั่นเอง ที่นั่น Al Davis เป็นผู้มีส่วนสำคัญที่ทำให้ Lance ‘Bambi’ Alworth ปีกนอกของเจ้าชายสายฟ้าของ AFL ระเบิดฟอร์มออกมาอย่างน่าประทับใจ ส่งผลให้ Bambi ได้เข้าไปอยู่ใน Hall of Fame แบบไม่ยากเย็นนัก (และแกก็ได้เชิญ Al Davis เป็นตัวแทนกล่าวพูดในวันแสดงตัวเข้าหอเกียรติยศอีกด้วย) Sid Gillman เป็นผู้ริเริ่มนวัตกรรมในเกมขว้างมากมาย และก็เป็นคนแรกที่นำเรื่องของ Timing ระหว่างควอเตอร์แบ็คและตัวรับลูกมาเป็นหัวใจสำคัญในการดีไซน์แผนการบุก Gillman ให้ความสำคัญกับเรื่องจังหวะเวลาอย่างมาก และคอยย้ำเสมอว่านั่นคือหัวใจสำคัญที่จะสร้างเกมขว้างที่เปลี่ยนแปลงลีกทั้งหมดได้อย่างน่าสะพรึง และแกก็พูดถูกจริงๆ อนึ่ง Timing ที่กล่าวถึงในที่นี้ แท้จริงแล้วก็คือ Timing ที่เหมาะเจาะสมบูรณ์แบบระหว่างการดรอปแบ็คของควอเตอร์แบ็คและจำนวนก้าวที่ตัวรับลูกจะต้องวิ่งในแต่ละเส้นทางการวิ่ง (Pass Route) นั่นเอง ซึ่งระหว่างที่ควอเตอน์แบ็คดรอปลงไป 5 ก้าว หรือ 7 ก้าว นั้นตัวรับลูกเองก็ต้องมีจำนวนก้าวที่แน่นอนในการวิ่ง และหากฝึกซ้อมจนสมบูรณ์แบบแล้ว... ควอเตอร์แบ็คก็จะสามารถขว้างลูกไปยังจุดจำเพาะที่อยู่ในที่โล่งได้ โดยไม่ต้องขว้างไปตรงตัวของผู้รับ (สาวก WCO คงเริ่มเก็ทถึงที่มาที่แท้จริงของระบบ WCO แล้วนะครับ) เป็นการขว้างก่อนที่ตัวรับจะเปลี่ยนทิศทางในการวิ่ง แต่สามารถรับลูกได้อย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งถือว่าเป็นนวัตกรรมที่เปลี่ยนโลกมากๆ ในยุคนั้น เพราะไม่มีใครเคยทำมาก่อน แม้แต่ Timing ในการออกตัวของ ‘เป้าหลัก (Primary Receiver)’ และ ‘เป้ารอง (Secondary Receiver)’ ยังต้องต่างกันเลยครับ แต่เป็นการต่างในระดับเสี้ยววิเท่านั้น โดยเป้ารองจะเริ่มวิ่งทีหลังเป้าหลักเพียงเล็กน้อย ทั้งนี้ เพื่อให้ควอเตอร์แบ็คสามารถอ่านเป้าแรก รีเซ็ทเท้า อ่านเป้ารอง แล้วก็ขว้างไปยังจุดที่เหมาะสมที่สุดได้ครับ หลักการดังกล่าว เรามสามารถเห็นได้ทั่วไปในยุคปัจจุบัน แต่ในตอนนั้น มีเพียง Sid Gillman และเหล่าลูกศิษย์ของแกเท่านั้นที่เป็นคนประยุกต์ใช้หลักการนี้ครับ ตลอดมาควอเตอร์แบ็คแค่รอให้ปีก ‘วิ่งจนว่าง’ แล้วก็ขว้างลูกอัดเข้าไปให้ตรงตัว  แต่หลักการของ Timing ที่สมบูรณ์แบบสร้างความสับสนให้กับเหล่าตัวคุมปีกอย่างมาก เป็นที่มาของสาเหตุที่ AFL เริ่มถูกมองว่าเป็นลีกที่ดูสนุกกว่า ตื่นเต้นกว่า เพราะว่ามีเกมขว้างที่เหนือชั้นกว่าลีคคู่แข่งเก่าแก่อย่าง NFL นั่นเอง สิ่งที่ Sid Gillman ทำในยุคนั้น นับว่าเป็นปรากฎการณ์อย่างหาที่เปรียบมิได้ ประการที่สองนอกเหนือจาก Timing คือการเล่นงานแผนเกมรับให้ตรงจุด เสมือนตีงูที่จุดเจ็ดนิ้วครับ Sid Gillman ได้คิดค้นวิธีที่จะทำลายแนวป้องกันการขว้างทั้งหมด โดยไม่ต้องรอให้ปีก ‘วิ่งจนว่าง’ ซะก่อน โดยหากทีมรับใช้ระบบ Mann-to-man เราก็แค่หา Mismatch ให้เจอครับ ว่าใครประกบใครไม่ไหว พยายามกระจายจำนวนปีกออกไป พอพบจุดอ่อนเราก็จะเล่นงานจรงจุดนั้น โดยจุดอ่อนจะเผยออกมาเอง เมื่อเกมถูกเล่นไปเรื่อยๆ (ซึ่งตรงจุดนี้ Don Cryell นำไปต่อยอดอย่างเหนือชั้น โดยการสลับตัวหา Mismatch เช่นเอาปีกในไปวางไว้ตรงปีกนอก เอาปีกเบอร์หนึ่งมาวางไว้ที่สลอต เอาตัววิ่งไปยืนรับลูก ผสานกับการ Motion อย่างมากมาย จนเจอจุดอ่อนที่สุดในทีมรับและเล่นงานอย่างต่อเนื่อง กลายเป็นที่มาของสำนัก Air Coryell) หากว่าเป็นการป้องกันในแบบโซน ก็จะซับซ้อนขึ้นไปอีกหน่อย ซึ่ง Sid Gillman ก็ได้ตีโจทย์แตกจนได้ ว่าจุดอ่อนของระบบโซนนั้น ก็คือระยะห่างของตัวรับลูกแต่ละคน ซึ่งมีความสัมพันธ์กับพื้นที่โซนที่ผู้เล่นทีมรับต้องคนหนึ่งๆ ต้องรับผิดชอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากผู้เล่นทีมรับที่คอยป้องกันเกมขว้างมีจำนวนน้อยกว่าตัวรับลูกแล้วล่ะก็ ต่อให้เป็นเป้านิ่งที่ไม่เคลื่อนไหวห้าคนยืนเรียงห่างกันในระยะ ‘เท่าๆ กัน’ ผู้เล่นทีมรับแค่สี่คนก็จะหมดสิทธิ์ป้องกันแน่นอน เพราะจำนวนตัวรับลูกมีมากกว่า และนั่นเอง ที่เป็นจุดกำเนิดของการ ‘Stretch’ โซนแบบแนวขวาง (Horizontally) ครับ เมื่อเวลาอันสมควรมาถึง Al Davis ก็ขอออกจากสำนัก เพื่อลงเขาฝึกปรือวิทยายุทธเพิ่มเติม ทว่า หลักทั้งสองประการยังคงประทับอยู่ในหัวจิตหัวใจของชายผู้นี้อย่างเหนี่ยวแน่น หากแต่ Al Davis ไม่ได้อยู่เฉยๆ และทำตามอย่างที่ Sid Gillman เคยทำเพียงอย่างเดียว เค้าได้ต่อยอดไปยังจุดที่ไกลกว่านั้น Al Davis รู้สึกว่าไอเดียการ Stretch โซนในแนวขวางมันยังไม่พอที่จะเปลี่ยนแปลงลีคนี้ สิ่งที่เค้าต้องการ คือการ Stretch ในแนวดิ่ง (Stretch the field vertically) แน่นอนว่า Sid Gillman เองก็มีการใช้ Vertical Stretches กับระบบโซนเช่นกัน แต่นั่นไม่ใช่หัวใจสำคัญของระบบเกมบุกภายใต้ Sid Gillman แต่ Al Davis ต้องการจะสร้างเกมบุกจากสิ่งนี้ จาก Deep Balls จากการขว้างบอลลึก หากว่าไอเดียที่ Sid Gillman คิดค้น ทำให้แม้แต่เป้านิ่งอย่างถังขยะก็ยังเกินกำลังที่ผู้เล่นทีมรับจะป้องกันในระบบโซน แล้วถ้าเค้าเพิ่มสิ่งที่เค้าชอบลงไปล่ะ? ผลมันจะเป็นยังไง ตัวแปรที่ว่าก็คือ สปีด หรือ ความเร็ว เมื่อความปรารถนาอันแรงกล้าบวกกับศักยภาพอันสุดสูงของแกได้ไปเข้าตาเจ้าของทีมผู้หนึ่งเข้า การทดลองครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ จึงได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อ Al Davis รับมอบตำแหน่งหัวหน้าโค้ชของทีมใหม่สุดอ่อนแออย่าง Oakland Raiders ซึ่ง ณ ตอนนั้น เป็นทีมโหลยโท่ย และยังไม่ได้เป็นโจรสลัดเงินดำตาเดียวอย่างที่เราๆ เห็นกันในปัจจุบัน แต่ในเวลาเพียงไม่กี่ปี Al Davis ก็ได้สร้างความน่าเกรงขามให้กับทีม ด้วยการเปลี่ยนสีประจำทีมเป็นดำและเงิน เปลี่ยนโลโก้เป็นโจรสลัดตาเดียวบนโล่ และที่สำคัญที่สุด ก็คือการนำ Vertical Game มาสู่ Oakland แท้จริงแล้ว Vertical Game ของ Al Davis ถูกเข้าใจอย่างผิดๆ และถูกมองอย่างทื่อด้านจนเกินไป Al Davis ไม่ได้หมายถึงการการขว้างบอมบ์ยาวมันทุกเพลย์เพราะ ‘อยากจะเสี่ยงแบบไร้เหตุผล’ สิ่งที่เป็นตรรกะเบื้องหลัง แท้จริงแล้ว คือหลักการ ‘ขึงพืด’ ทีมรับจนเกินกำลังจะป้องกันได้อีกต่อไป (Stretch the defense to their breaking point) ด้วยความเร็วแสงของผู้เล่น Oakland การ Stretch ในเชิงลึกที่ว่าทำให้ทีมรับไม่สามารถจะผิดพลาดต่อหน้า Al Davis ได้เลย เพราะการผิดพลาดเพียงเล็กน้อย หมายถึงการขว้างสำเร็จ 15-yard gain อย่างต่อเนื่อง และการผิดพลาดอย่างมหหันต์ของทีมรับ หมายถึงการเสียทัชดาวน์ภายในหนึ่งเพลย์!! Al Davis ได้ต่อยอดจากตำราแผนเกมบุกของ Sid Gillman ออกไปโดยการใช้สปีดและ Vertical Stretch เป็นหัวใจ ผนวกกับคิดค้น Formation ของทีมบุกเพื่อจะสร้างบทบาทให้กับ Tight End และตัววิ่งในเกมขว้างอย่างสร้างสรรค์ ไม่ใช่การขว้างสั้นอย่างเดียว ไม่ใช่การใช้ Half Back อย่างเดียว และไม่ได้ใช้ TE ในการบล็อคอย่างเดียว แต่เป็นการให้ตัววิ่งทั้ง Half Back ทั้ง Full Back มีการโมชั่นไปในตำแหน่งปีกหรือ Go Deep ออกจาก Backfield ให้ TE ทั้งบล็อก รับลูกสั้น และรับลูกบอมบ์ยาวได้ด้วย!! นวัตกรรมดังกล่าวทำให้เกมขว้างเชิงลึกของ Al Davis น่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก และสิ่งเหล่านี้ไม่เคยปรากฏอยู่ในลีคก่อนหน้าการโค้ชของ Al Davis ไอเดียต่างๆ นานับประการที่ได้กล่าวไป ถูก Al Davis นำไปใช้สั่งสอนลูกศิษย์โปรดคนหนึ่งเป็นพิเศษ ด้วยความเชื่อว่าซักวันหนึ่ง ลูกศิษย์คนนี้จะต้องขึ้นมาแทนแกและทำให้เกมบุกสำนัก Al Davis เหนือชั้นกว่าเดิมแน่นอน ชื่อของลูกศิษย์คนนั้น มีชื่อว่า Bill Walsh Bill Walsh ผู้เป็นปรมาจารย์แห่ง ‘West-Coast Offense’ นั่นแหละครับ Bill Walsh เคยทำงานเป็นผู้ช่วยโค้ชให้กับ Al Davis และศึกษาวิชาได้อย่างแตกฉาน แต่ก็เฉกเช่นเดียวกันกับ Al Davis Bill Walsh มีความเห็นที่ต่างจากอาจารย์ และเลือกที่จะนำอีกมิติหนึ่งของ Sid Gillman มาขยายผล (ซึ่งก็คือการ stretch ในแนวขวาง : Horizontal Stretch) และผนวกเข้ากับหลักการใหม่ๆ ของ Al Davis ส่งผลให้แกกลายเป็นหัวหน้าโค้ชที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งตลอดกาล ด้วยการใช้ WCO คว้าแชมบ์ซุปเปอร์โบวล์ได้ถึงห้าสมัย Bill Walsh ได้กล่าวถึง Al Davis ในหนังสือ Building a Champion ของเค้าไว้ดังนี้ ‘ทฤษีในเกมขว้างของ Al Davis นั้นลึกล้ำ พิสดาร มีความซับซ้อน และไร้ขีดจำกัดเป็นที่สุด ทั้งในรูปแบบเส้นทางการวิ่งของตัวรับลูกที่แปลกตา และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความสร้างสรรค์ในการใช้ TE, FB และ HB ในเกมขว้างได้อย่างน่าอัศจรรย์ ซึ่งไม่เคยมีใครทำได้ถึงจุดนี้มาก่อน การทำความเข้าใจในวิชาเกมบุกของ Al Davis นั้นต้องใช้เวลาและความเพียรพยายามเป็นอย่างมาก แต่หากแตกฉานเมื่อใด มันจะมีค่าเอนกอนันต์’ ฉะนั้นแล้ว เราจึงสามารถกล่าวอย่างรวบรัดได้ว่า Vertical Game ของ Al Davis นั้นไม่ได้หมายถึงความต้องการที่จะบอมบ์ยาวตลอดเวลา (แม้ว่านั่นจะเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญ และเป็นท่าปิดบัญชี) แต่เป็นการขึงพืด (Stretch) ทีมรับโดยกระจายเป้าในการรับลูกไปยังทั่วทั้งสนาม อยู่ในทุกตำแหน่ง และสร้าง Big Plays ในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะสั้น กลาง ยาว เพื่อเล่นงานจุดอ่อนของทีมรับได้อย่างฉับไว และรุนแรง นั่นต่างหาก คือ Vertical Game ที่แท้จริง จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 01:49:04

ความคิดเห็นที่ 12 ตัวอย่างแนวคิดภายใต้การคิดค้น Vertical Stretch ในเกมบุกของ Al Davis ที่ยังเห็นคงเห็นใช้กันอย่างกว้างขวางในปัจจุบันก็คือการ Flood ตัวรับลูกให้วิ่งเส้นทางเพื่อจู่โจมอย่างหนักในฟากใดฟากหนึ่งของสนาม ซึ่งถือเป็น Vertical Stretches ในสามระดับ คือมีตัวรับลูกทั้งในระยะสั้น กลาง และยาว เพราะโดยปกติในทางทฤษีแล้ว การป้องกันเกมขว้างถูกแบ่งเป็นแค่สองชั้น คือเซฟตี้คุมลึก และ Coverage ที่อยู่ถัดลงมาช่วงกลางสนาม แต่การซอยย่อยจู่โจมเป็นสามชั้นของ Al Davis ทำให้ภาระในการป้องกันของทีมรับหนักหน่วงขึ้นเป็นเท่าทวี ในภาพประกอบ (Strong-side Flood ที่สลัดดำชอบใช้ประจำในช่วงยุค 60s และ 70s) เราจะเห็นว่า... ปีกนอกเบอร์หนึ่งวิ่ง Go Route หรือเส้นทางแนวดิ่งเพื่อสร้างจังหวะบอมบ์ยาว ซึ่งปีกคนนี้จะนำประโยชน์มาให้กับทีมสองประการ คือใน Best Case ถ้าเค้าสามารถทำลายชั้นการป้องกันและทะลวงไปในแนวดิ่งได้สำเร็จและมีพื้นที่มากพอ ก็จะกลายเป็นทัชดาวน์ หากไม่สำเร็จ อย่างน้อยเค้าก็จะลากผู้เล่นทีมรับไปด้วย อาจจะหนึ่งคน สองคน หรือมากกว่านั้น ส่วนปีกเบอร์สอง ซึ่งในเพลย์นี้คือปีกใน (TE) วิ่ง Corner Route ไปยังมุมขวาบนข้างสนามเป็นระยะ 15 หลา และปีกเบอร์สาม ซึ่งในเพลย์นี้คือตัววิ่ง (HB/FB) จะวิ่ง Flat Route เพื่อคอยรับลูกระยะสั้นในช่องว่างที่เกิดจากการลาก Coverage ไปของปีกเบอร์หนึ่ง ส่วนปีกนอกที่อยู่อีกฟากนึงในเพลย์นี้กลับไม่ได้เป็นเป้าหลัก แต่เป็น Alert Receiver หรือปีกฉุกเฉินที่วิ่ง Post Route ในกรณีที่ผู้เล่นทีมรับตอบสนองต่อปีกที่ flood ไปทางด้าน Strong side อย่างเกินความจำเป็น (Overreact ) ปีกคนนี้จะว่างทันทีและอาจกลายเป็น Homerun-hitter เพลย์ได้เลย และด้วยเหตุผลที่ว่าทีมรับมีผู้เล่นเพียงสองคน (C และ S ในรูป) ที่จะป้องกันตัวรับลูกสามคนที่อยู่ด้าน Strong side ย่อมสามารถสรุปได้ว่า เพลย์นี้ไม่สามารถป้องกันได้อย่างแน่นอนเมื่อ Execute อย่างเหมาะสม ที่น่าสังเกตไปกว่านั้นคือ ตัว Al Davis เองก็ตระหนักดีว่าความลับในการสร้าง Big Play ได้อย่างต่อเนื่องนั้นไม่ใช่อื่นใด หากแต่เป็นการขว้างระยะสั้นให้สำเร็จอย่างต่อเนื่องยิ่งกว่า ซึ่งหลักการนี้ค้นพบโดย Sid Gillman และได้ถูกนำไปขยายผลอย่างจริงจังโดย  Bill Walsh จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 01:51:10

ความคิดเห็นที่ 13 นอกจากนี้ Al Davis ยังเป็นคนที่คิดค้นรูปลักษณ์ของการจัดวางกลุ่ม Slot Formations โดยให้ TE อยู่ฟากหนึ่งของสนามเพียงคนเดียว และวางปีกนอกอยู่ด้วยกันในฝั่งตรงข้าม Formation นี้ก็เป็นแผนที่สลัดดำใช้บ่อยเช่นกัน เพราะเป็นรูปลักษณ์ที่สามารถสร้าง Vertical Stretch ได้ในหลายหลายรูปแบบ และเพลย์ที่ใช้สำเร็จบ่อยครั้งก็คือการให้ตัวรับลูกซึ่งจัดวางอยู่ในตำแหน่งระหว่างปีกคนนอกสุดกับ Offensive Tackle (Slot Receiver หรือเบอร์ 1 ในรูป) วิ่งตรงดิ่งไปให้สุดสนาม และให้ปีกนอกสุดวิ่งเส้นทางที่ชื่อว่า ‘Dig’ Route หรือ Deep-in ซึ่งเป็นการหลอกวิ่งในแนวดิ่งก่อนจะหักเหทิศทางเข้าหาในสนามแบบมุมฉาก (เบอร์ 2 ในรูป) แผนนี้มุ่งเน้นการโจมตีไปที่ Deep Safeties ที่คุมลึกกับไลน์แบ็กเกอร์ซึ่งไม่สามารถวิ่งทันตัวรับลูกของสลัดดำที่มีความเร็วจี๊ดจ๊าดได้อย่างแน่นอน จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 01:54:30

ความคิดเห็นที่ 14 รูปแบบของแผนทั้งหมดที่ผมได้อธิบายจึงเป็นเหตุผลที่สมบูรณ์พร้อม ที่จะสามารถอธิบายได้ว่าทำไม Al Davis จึงลุ่มหลงต่อสปีดมากขนาดนี้ เพราะปัจจัยสำคัญที่จะทำให้แผนทั้งหมดสำเร็จได้อย่างต่อเนื่อง ก็คือระดับความเร็วของผู้เล่นที่อยู่เหนือมาตรฐานของทีมอื่นๆ อย่างที่กล่าวไปข้างต้น ว่าการบอมบ์ยาวถือเป็นกระบวนท่าปิดฉากของ Vertical Game ตามแนวคิดของ Al Davis และการที่มีปีกที่เร็วเป็นจรวดหลายๆ คน ทำให้โอกาสในการสร้าง Big Plays มีมากขึ้น เพราะผู้เลนเหล่านี้ สามารถฉีกชั้นการป้องกันให้กระจุยเป็นชิ้นๆ ได้ด้วยการวิ่งทะลุทะลวงแซงผู้เล่นทีมรับที่อยู่ลึกที่สุดอย่างไม่เห็นฝุ่นในแทบทุกเพลย์ และแม้ว่าตัวรับลูกนั้นๆ จะไม่ว่าง แต่ก็อย่างที่ได้อธิบายไปแล้ว ว่าเค้าจะลากผู้เล่นทีมรับไปด้วยจำนวนหนึ่ง บีบให้ทีมรับถูกขึงพืด ทำให้เกิดพื้นที่ว่างในสนามมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ และนั่นก็เปิดโอกาสให้ตัวรับลูกอื่นๆ เล่นงานทีมรับได้อย่างหวานหมู สปีด ทำให้ทีมรับเกิดความ ‘กลัว’ อย่างสุดจิตสุดใจ และถูกบีบให้การวางตำแหน่งผู้เล่นทีมรับกระจายตัวมากขึ้น พื้นที่ที่ต้องคุ้มครองของแต่ละคนก็กว้างขึ้น งานหนักขึ้น ส่งผลให้จุดอ่อนในทีมรับนั้นเด่นชัดมากยิ่งขึ้นเป็นที่สุด หนึ่งในผู้เล่นต้นแบบของ Al Davis ในตำแหน่งปีกนอกก็คือ Warren Wells ซึ่งในปี 1969 สามารถทำระยะจากการรับลูกได้สูงถึง 1260 หลา จากการรับลูกเพียง 47 ครั้ง!!!!!!! นั่นหมายถึงระยะเฉลี่ย 26.8 หลาต่อการรับหนึ่งครั้ง นับว่าเป็นตัวเลขที่น่าสะพรึงกลัวมาก (ก่อนหน้า Warren Wells สลัดดำก็มีปีกจรวดเทพอย่าง Art Powell และภายหลังยุค Warren Wells ก็มี Cliff Branch ผู้เป็นตำนานมารับช่วงต่อ) ด้วยสปีดระดับนี้ จึงทำให้ผู้เล่นอื่นๆ มีโอกาสสร้างเพลย์จากพื่นที่ซึ่งเปิดกว้างมากขึ้นได้อย่างไม่ต้องสงสัย และนั่น ก็เป็นที่มาของ Raiders’ speed ซึ่งเป็นคำพูดที่ใช้กล่าวอ้างถึงระดับความเร็วเหนือมาตรฐานในลีค NFL เพราะกว่าหกทศวรรษที่ผ่านมา ผู้เล่นที่เร็วที่สุดหรือเร็วเป็นอันดับต้นๆ ของลีค จะรวมตัวกันอยู่ในชุดสีเงินดำของโจรสลัดตาเดียว จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 01:57:17

ความคิดเห็นที่ 15 บางคนอาจสงสัยว่าแล้วที่ผ่านมาในระยะหลัง ภาวะตกต่ำของสลัดดำเป็นเพราะว่าระบบนี้มันไม่เวิร์คแล้วหรือย่างไร? แท้จริงแล้วนั่นอาจจะไม่ใช่ความจริงซะทีเดียวครับ ที่ตกต่ำลงไม่ใช่เพราะระบบ แต่เป็นเพราะคนที่เข้ามารับช่วงต่อเพื่อควบคุมระบบต่างหาก เพราะกว่า 40 ปีที่ผ่านมา Al Davis ได้ละเลยหัวใจสำคัญไปสองประการ ที่จะทำให้ Vertical Game ยังคงความน่าเกรงขามเอาไว้ได้ นั่นก็คือ Head Coach กับ ควอเตอร์แบ็ค นับจาก John Madden และ Tom Flores แล้ว (ไม่นับรวม Walsh) Al Davis แทบไม่พบกับโค้ชที่แตกฉานในระบบของแกอีกเลย เช่นกัน นับจากยุคของ Daryle ‘The Mad Bomber’ Lamonica และ Ken ‘The Snake’ Stabler แล้ว ก็มีเพียงแต่ Jim Plunkett ที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถของควอเตอร์แบ็คที่แตกฉานในระบบนี้ นอกเหนือไปจากนั้น ไม่มีใครเลยที่เข้าใจ แตกฉาน และทำให้ The Vertical Game ของ Al Davis ถูกนำมาใช้อย่างเต็มศักยภาพ มีบ้างที่เราจะเห็นประกายของความสำเร็จจาก The Vertical Game หลังจากยุค 80s แต่นั่นมักเป็นระยะสั้นๆ ได้แก่ยุคของ Jay Schroeder, Marcus Allen, Bo Jackson, Willie Gault ในต้นยุค 90 ยุคของ Jeff Hostetler ในช่วงกลางยุค 90 กับ Jeff George ในปี 97 กับชุดผู้เล่นอย่าง Tim Brown, James Jett, Ricky Dudley และ Napoleon Kaufman แต่นั่นยังคงห่างจากระดับที่สลัดดำเคยแสดงให้ชาวโลกได้ประจักษ์ในยุค 60s 70s และ 80s มากนัก เพราะพอหมดยุคแมวมองคู่บารมีอย่าง Ron Wolf Al Davis มักให้ความสำคัญกับ 'องค์ประกอบของผู้เล่นคนหนึ่ง' มากกว่า 'ความเป็นผู้เล่นทั้งหมดของผู้เล่นคนหนึ่ง' จนทำให้เกิดความผิดพลาดมาอย่างต่อเนื่องและยาวนานจนเกินไป 'ปีกในยุคหลัง ขอแค่เร็วอย่างเดียว รับลูกได้รึเปล่าก็ไม่ทราบ เอามาโค้ชเอาน่าจะไหวนะ' 'ควอแตอร์แบ็คขอแค่มันมีพลังแขนเหลือเฟือ ขว้างไกล ขว้างแรง มันจะฉลาดพอที่จะอ่านทีมรับ/เข้าใจแผนเกมบุกที่ซับซ้อนได้รึเปล่า หรือมันจะทำตัวปีปัญหารึเปล่าก็ช่างมันเถอะ' 'โค้ชแพงๆ ไม่ต้องเอามันหรอก ที่สำคัญจริงๆ คือผู้เล่นอย่างเดียว เพราะนี่มันทีมของข้า ข้าโค้ชเองได้' ความคิดแบบนี้นี่เองที่ทำให้การสร้างทีมในยุคหลังประสบความล้มเหลวมากกว่าความสำเร็จ เพราะ Al Davis กลับหลงลืมไปว่าพรสวรรค์ทางร่างกายอย่างเดียวมันไม่พอ... เหตุที่ผู้เล่นสลัดดำในยุคก่อนได้เป็นตำนานมากมาย ไม่ใช่เพียงเพราะเค้าเหล่านั้นมีพรสวรรค์ทางร่างกาย แต่ผู้เล่นเหล่านั้น เป็น Football Palyer ที่เกิดมาเป็น Oakland Raiders อย่างแท้จริง ซึ่งการประเมินของ Al DAvis คนเดียว ไม่สามารถหาเจอได้บ่อยๆ อีกต่อไป (คนสร้างทีมในยุค 60s คือ Al DAvis เองก็จริง แต่ในยุค 70s 80s เป็นผลงานของ Ron Wolf) ปัจจุบัน NFL ได้ก้าวสู่ความเป็น Passing League อย่างเต็มตัวและก้าวข้ามเกมขว้างสั้นอย่างเดียวในยุค Bill Walsh ไปแล้ว และผมสามารถกล่าวได้อย่างภาคภูมิใจว่าเกมบุกขายตั๋วในยุคปัจจุบันที่เราเห็นๆ กันนี้ ได้รับอิทธิพลอย่างใหญ่หลวงมาจากมันสมองของ Al Davis ผู้ล่วงลับคนนี้นี่เอง ขอให้ปู่หลับสบายนะครับ ผมขอคาราวะจากใจจริง RIP Allen "Al" Davis (July 4, 1929 – October 8, 2011) จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 02:09:36

ความคิดเห็นที่ 16 เกร็ดเพิ่มเติม ขยายบางส่วนในบทความ *Al Davis กล่าวไว้ในสารคดี History of the Oakland Raiders ว่าเค้่าได้แรงบันดาลใจในการสร้างทีมอย่างสลัดดำตาเดียวมาจากทีมเบสบอลสองทีมที่ชื่นชอบในวัยเด็ก 'สมัยเด็กผมอยู่ในบรู๊คลิน และเป็นแฟนตัวยงของกีฬาเบสบอล มีสองทีมที่ผมคลั่งไคล้เป็นอย่างมาก และได้ส่งอิทธิพลอย่างใหญ่หลวง จุดประกายความฝันให้กับผมที่จะสร้างสุดยอดทีมกีฬาขึ้นมา ทีมแรกคือ New York Yankees ซึ่งสำหรับผมแล้ว เป็นตัวแทนของพละกำลัง ขนาดของผู้เล่นที่ใหญ่ยักษ์ โฮมรัน การจู่โจมที่รุนแรง อีกทีมหนึ่งคือ Brooklyn Dodgers (ปัจจุบันอยู่ LA) ซึ่งเป็นตัวแทนของสปีด ความรวดเร็ว ฉับไว การสร้างและฉกฉวยโอกาส ผมจึงคิดว่ามันคงเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่สุด หากมีคนรวมคุณสมบัติของสองทีมนี้เข้าด้วยกัน นั่นคงจะเป็นทีมกีฬาที่สุดยอดในประวัติศาสตร์อย่างไม่ต้องสงสัย' *Al Davis แม้จะมีคนชังอยู่มาก แต่คนรักและเคารพเทอดทูนแกก็ไม่น้อยเช่นกัน แกเป็นคนถือครองสถิติได้รับเชิญพูด Present ผู้เล่น/โค้ชในหอเกียรติยศมากที่สุดถึง 9 คน ได้แก่ Lance Alworth, Jim Otto, George Blanda, Willie Brown, Gene Upshaw, Fred Biletnikoff, Art Shell, Ted Hendricks, และ John Madden *Oakland Raiders เดิมทีมีชุดสีดำทอง ออบแบบได้น่าเกลียดมากๆ ก่อนที่ Al Davis จะเปลี่ยนชุดเป็นสีเงินดำ ดีไซน์เรียบหรู โลโก้เฉียบ สมกับเป็นวายร้ายที่น่าเกรงขาม ว่ากันว่า Oakland Raiders เป็นทีมคนชนคนที่มีคนรู้จักมากที่สุดในโลก เพราะสีที่ลงตัวและเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร!! และแกเองก็ได้แรงบันดาลใจมาจากความทรงจำในวัยเด็กอีกเช่นกัน เพราะในยุคที่ Al Davis ยังเด็กนั้น ทีมในระดับมหาวิทยาลัยของกองทัพอเมริกา Army Blackknights เป็นทีมระดับแนวหน้า และทีม Blackknights ใส่ชุด 'ดำล้วน' ทั้งเสื้อ กางเกง และหมวก เหมือนชุด Alternate ของ Saints, Jaguars และ Ravens นั่นเองครับ แต่คนทั่วไปกลับมองว่าส่วนผสมของสีที่ Al Davis คิดค้นขึ้นนั้น มีความคลาสสิคและลงตัวมากกว่าอย่างน่าอัศจรรย์ แถมยังกลับทำให้โจรสลัดดำตาเดียวดู Classy ขึ้นอีกไม่น้อยยยย *Bill Walsh เป็นทั้งลูกศิษย์และเพื่อนสนิทกับ Al Davis ในตลอดระยะเวลาที่รู้จักกันมา Walsh มักจะพูดถึง Al Davis ด้วยความเคารพและเทอดทูนเสมอ แม้จะเป็น Bay Area Rivals กันก็ตาม หลายต่อหลายครั้งที่ Walsh ลงความเห็นว่า Al Davis เป็นโค้ชที่เก่งที่สุดเท่าที่แกเคยรู้จัก และมักกล่าวว่าหากสลัดดำมีควอเตอร์แบ็คที่ดีล่ะก็ คงได้เป็นแชมป์ไปอีกหลายสมัยในปลายยุค 80s และต้น 90s *Oakland Raiders มักถูกประดับประดาไปด้วยผู้เล่นที่รวดเร็ว แต่หากจะ Make a Statement ให้ชัดไปกว่านั้น ก็คือผู้เล่นที่เร็วที่สุดในลีคในแต่ละยุค (หรือในโลกในบางกรณี) โดยเฉพาะปีกนอก... แทบจะทุกคน เคยสวมชุดสีเงินดำใส่หมวกโลโก้โจรสลัดตาเดียวมาแล้วแทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น Art Powell, Warren Wells, Cliff Branch, Willie Gault, James Lofton, James Jett, Rocket Ismail, Desmond Howard, Bo Jackson *จนกระทั่งถึงในยุค 80s ตอนปลาย Oakland Raiders ถูกขนานนามว่าทีมที่ชนะมากที่สุดในประวัติศาสตร์กีฬาอาชีพ ด้วยเปอร์เซ็นต์การชนะมากถึง 75% ในปัจจุบัน Raiders จัดอยู่ในลำดับ 7 ร่วมกับ New York Giants ที่ 54.8% แม้ว่าจะยังไม่เคยเจอ Winning Season (ชนะเกิน 50%) มากว่า 9 ปีแล้วก็ตาม แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 55 10:16:50 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 55 10:12:32 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 55 02:32:43 จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 02:27:47

ความคิดเห็นที่ 17 ผิดพลาดประการใด อ่านไม่เข้าใจอย่างไร ล่าช้าเกินไป ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ผมทำเต็มที่แล้วววว จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 02:35:47

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับ... แปลเป็นไทยได้เฉียบคม อ่านเข้าใจง่าย น่าจะเป็นประโยชน์ให้แก่ผู้ที่อยากจะเรียนรู้ระบบของเกมใน NFL ได้เป็นอย่างมาก ป๋าอัล แกเป็นอัฉริยะครับ ความเป็นอัฉริยะของแก เลยทำให้แกสุดโต่งไม่เหมือนคนทั่วไป พูดจาก็ไม่เข้าหูคน แต่แกเป็นคนที่รักฟุตบอลแบบหมดใจ น่าเสียดายครับ ที่การจากลา พรากแกไปจากวงการฟุตบอลตลอดกาล ตอนอยู่ผมเฉยๆไม่รักไม่เกลียดแกนะ แต่ตอนนี้รู้สึกคิดถึงแกมากจริงๆ                                                                                                             > Shine on you crazy diamond < จากคุณ : Romancini เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 05:07:37

ความคิดเห็นที่ 19 *Oakland Raiders เดิมทีมีชุดสีดำทอง ออบแบบได้น่าเกลียดมากๆ ก่อนที่ Al Davis จะเปลี่ยนชุดเป็นสีเงินดำ ดีไซน์เรียบหรู โลโก้เฉียบ สมกับเป็นวายร้ายที่น่าเกรงขาม ว่ากันว่า Oakland Raiders เป็นทีมคนชนคนที่มีคนรู้จักมากที่สุดในโลก เพราะสีที่ลงตัวและเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร!! จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap ....................... จัดให้ครับ ยูนิฟอร์มของ Raiders จากอดีต - ปัจจุบัน เพื่อนๆท่านอื่นจะได้เห็นภาพ ว่าก่อนที่ป๋าอัลจะเข้ามาจัดองค์ทรงเครื่องให้โจรดำโดดเด่นในชุด ดำ - เงิน นั้น Raiders เคยมีชุดที่เห่ยเพียงใด....                                                                                                             > Shine on you crazy diamond < แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 55 05:14:15 จากคุณ : Romancini เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 05:12:32

ความคิดเห็นที่ 20 @ คุณ Romancini ผมคิดถึงแกจริงๆ ครับ ต้องยอมรับว่าตอนที่แกยังอยู่ บางครั้งผมไม่เ็นด้วยกับการตัดสินใจหลายๆ อย่างของแก แต่ก็มีหลายครั้งที่มองว่าถ้าเป็นคนอื่นคงไม่กล้าทำแบบนี้ ซึ่งส่งผลดีให้กับทีมไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ที่มั่นใจไได้ ก็คือคนในองค์กรรักแกมากๆ และผมก็เป็นแฟนคนหนึ่งที่รักและเคารพแกมากเช่นกัน คิดถึงปู่มากครับ ขอบคุณมากสำหรับเซ็ท Uniform ที่เอามาแปะให้นะครับ สุดยอดจริงๆ เพิ่มเติมให้เล็กน้อยนะครับ ในปี 1963 ที่ Al Davis เข้ามาเป็นเฮดโค้ชปีแรก นอกจากจะทำทีมหใม่หมด ก็ได้เป็นคนเปลี่ยนสี และเปลี่ยนโลโก้ให้เนี๊ยบซะ ในคราวแรก โลโก้ที่แกใช้จะเป็นโลโก้ดังที่ปรากฎในปี 2010 ตอนที่ทีมใส่ชุด Throwback ครับ ซึ่งผมเอามาให้ดูตามรูปประกอบ แต่ในปีถัดมา Al Davis ได้เปลี่ยนโลโก้อีกเล็กน้อยโดยการให้ Background บริเวณโล่เป็นสีดำแทนสีเงิน ซึ่งสำหรับผมแล้วเท่ทั้งคู่เลยครับ ในปี 1963 นั้น ชุดของสลัดดำแตกต่างจากในวันนี้เล็กน้อย จุดแรกคือสีเงินที่ใช้กับตัวเลขจะดูหม่นๆ มืดๆ กว่าทุกวันนี้ ตามที่ปรากฎในชุด Throwback ซึ่งนำมาใส่ในปี 2010 จุดที่สองก็คือสีเงินที่ใช้กับกางเกง กลับเป็นสีเงินสว่างที่ดูเกือบจะเป็นทสีทองคำขาว ส่วนจุดที่สามก็อยู่ในปี 1963 เช่นกัน แต่เป็นชุด Away Jersey ครับ โดยเสื้อสลัดดำเป็นชุดสีขาวแต่เป็นตัวเลขสีเงินขอบดำ แทนที่จะเป็นเลขสีดำขอบเงินเหมือนในปัจจุบัน ซึ่งผมชอบมากกกกก นับแต่ปี 64 ถึงปัจจุบัน Al Davis ปรับให้สีเงินตรงบริเวณตัวเลขมีโทนสว่างเป็นประกายมากขึ้น และปรับให้สีเงินที่กางเกงมีความเข้มขึ้นเล็กน้อย แต่นอกเหนือจากปรับความเข้ม-อ่อนของสีเงินและดำ ชุดของ Raiders แทบจะเป็นทีมเดียวที่ไม่เปลี่ยนรูปแบบใดๆ เลยตลอดกว่า 60 ปีที่ผ่านมาครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 55 09:47:56 จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 09:47:37

ความคิดเห็นที่ 21 ตั้งแต่พันทิพ มีระบบ gift สำหรับสมาชิกไว้แจกกัน (ทั้งที่ไม่ค่อยได้ใช้ประโยชน์) คุณ DDDDC กับ คุณโรมันชิมิ  จะเป็นผู้ที่ได้ กิ๊ปติดผม จากผมไปเยอะตลอด กระทู้นี้ก็เช่นเดิมครับ  ดีและสนุกทุกครั้งที่ได้เสพข้อมูลเชิงลึกแบบนี้เสมอครับ ถึงจะไม่มีเวลาไปหาเมียน้อย  แต่ขอให้หาเวลามาเขียนมาแปลอะไรดีดี สนุกสนุก แบบนี้เรื่อย ๆ นะครับ จากคุณ : สุพจน์ เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 11:12:56

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณมากครับ แปลได้เข้าใจง่ายมากครับเหมาะสำหรับคนเริ่มดูและศึกษาRaidersอย่างยิ่ง พูดถึงปู่Al ผมว่านิสัยของปู่คือนิสัยของอัฉริยะ โดยแท้ครับหัวดื้อไม่ยอมใครเป็นนิสัยของผู้เปลี่ยนโลกหรือปฎิวัติวงการต่างๆโดยแท้เปรียบเทียบกับฟุตบอลอังกฤษก็คงต้องSir Alex Ferguson ทีมโปรดผมทั้ง2มีหลายอย่างที่เหมือนกัน ชอบผู้เล่นมีความเร็ว มีความเฉียบขาด และหัวดื้อ เป็นคนที่มองความสามารถผู้เล่นได้เฉียบขาด  และเป็นคนที่ชอบใช้จิตวิทยาเหมือนกัน จากคุณ : A7X Rulzzz เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 11:14:11

ความคิดเห็นที่ 23 Uniform ปี 1962/63 เห็นทีแรกนึกว่าเป็นของทีม Bears ซะอีกนะครับ จากคุณ : hstgz เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 12:35:05

ความคิดเห็นที่ 24 โอ๊ะๆ มือเคลื่อนไปกด โหวต กิฟ บุคมาร์ค และเข้าคลังอย่างว่องไว ขอบคุณครับ จากคุณ : พะโล้ถ้วยไม่ใหญ่ส่ายไข่เป็ด เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 13:05:08

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณทุกความเห็น ทุกกำลังใจ และทุกกิฟท์ที่มีให้กันมาตลอดนะครับ จากใจจริง @ คุณ สุพจน์ รู้สึกเป็นเกียรติมากครับ ถ้าผมไม่หางานทำระหว่างช่วงรอเรียน ก็อาจจะมีพอเวลาเพิ่มขึ้น แต่ถ้าได้งานก่อนด้วย ก็อาจจะยุ่งซักหน่อยครับ แหะๆ @ คุณ A7X Rulzzz รู้สึกว่าเราจะคอเดียวกันนะครับ เพราะผมเองก็เด็กผีเหมือนกัน 55+ @ คุณ hstgz ใช่ครับ ผมว่ามันเหมือน Bears + Steelers แต่ออกมาอุบาทว์กว่ามากมาย @ คุณ พะโล้ถ้วยไม่ใหญ่ส่ายไข่เป็ด ขอบคุณมากครับ ผมอ่านแล้วอมยิ้มเลย 55+ จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 55 20:46:21

ความคิดเห็นที่ 26 ช่วงนี้งานยุ่งมากเลยครับ เพิ่งจะได้มาอ่าน และขอเซฟเก็บไว้นะครับ Vertical Offense นี่ถ้าเป็นพวกวิชากำลังภายในยี่ก็น่าจะประมาณฝ่ามือพิชิตมังกรเลย เพราะอันตราย รุนแรง พร้อมที่จะเข้าทำลายจุดอ่อนทีมรับอยู่ตลอดเวลา แต่ในความเห็นผม นอกจากองค์ประกอบผู้เล่นต้องพร้อม ที่สำคัญคือ ควอเตอร์แบ็ค นี่ต้องมีคุณสมบัติที่เพียบพอดู ถึงจะทำให้ Vertical Game มีประสิทธิภาพได้ แต่ผมว่า Plummer นี่น่าจะเป้นหนึ่งในไม่กี่ตัวเลือกของ QB ในยุคนี้ที่น่าจะนำ Vertical Offense มาใช้ได้ ส่วน West-Coast Offense นี่คงถูกเอามาปรับใช้ให้เข้าใจง่ายกว่า แล้วเน้นไปที่จุดสำคัญที่ทำได้ง่ายกว่า คือ สร้างเกมขว้างสั้น ไปที่ตัวรับลูกทั้ง 5 คน เพิ่อทำระยะกระจายแนวรับไปเรื่อยๆ พอมีจังหวะจึงค่อยปล่อยหมัดจริงๆ จุดสำคัญของ WCO นี่ผมว่านอกจาก ความสามารถในการเรียกแผน และการอ่านทีมรับของ QB แล้ว ตำแหน่ง RB นี่ก็สำคัญมากๆ เพราะต้องวิ่งเก่ง แล้วก็รับลูกวิ่งทำระยะได้ดีด้วย ที่ชอบมากๆ ก็มี Ricky Walter ของ 49ers ผมเข้าใจประมาณนี้ครับ จากคุณ : Orange Blitz เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 21:43:24

ความคิดเห็นที่ 27 @ คุณ Orange Blitz ผมก็ยุ่งเหมือนกันครับ เลยไม่ได้เข้ามาเลยยย ขอบคุณสำหรับทั้งคำชมและความคิดเห็นนะครับ ส่วนความเข้าใจใน WCO นั้นก็ถูกต้องเป๊ะๆ เลยครับ เพราะผมก็ได้อธิบายส่วนที่เป็นหัวใจสำคัญไปแล้ว WCO แค่เป็นส่วนขยายตรงจุดนั้น เน้นขว้างสั้น Horizontal Stretch หรือขึงพืดโซนในแนวขวางเพื่อสร้าง Big Plays ครับ ฉะนั้น สกิลการรับูกของตัววิ่งจึงสำคัญมากๆ ส่วนตำแหน่จอมทัพ QB จริงๆ แล้วทั้งสองระบบก็คล้ายกัน แต่ WCO เน้นความแม่นยำในระยะสั้น และการอ่าน 'เป้าหยาบ' ที่เร็วกว่ามากๆ ในขณะที่ QB ในอุดมคติของ Vertical Offense นั้นต้องมีความแม่นยำในการขว้างทั้งสั้น กลาง ยาว และมีพลังแขนเหลือเฟือที่จะขว้างลูกไปใน Coverage ที่แน่นหนา เพื่อให้ทันจังหวะและสปีดของปีกนอกด้วยครับ นอกเหนือไปกว่านั้นต้องเป็นพวก Tough as nails คืออึดมากๆ เพราะมีโอกาสสูงที่จะโดนอัดลงไปกองได้บ่อยๆ ในกรณีที่แนวบุกไม่ได้เทพ จะเห็นได้ชัดเลย หากเราเปรียบเทียบแนวบุกในยุค 60-80s ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในแนวบุกที่ดีที่สุดตลอดกาล ของสลัดดำ กับยุค 2004-2009 ที่ปวกเปียกนุ่มนิ่มซะขนาดนั้น จากคุณ : Dirty Deeds Done Dirt Cheap เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 19:45:50