ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนที่หนึ่งเขียนโดย ไรอัน เคย์นีย์ วันที่ 5 ธันวาคม 2011 ดินแดนอาทิตย์อุทัย สัปดาห์ที่สีของ “Footballing Pipelines” (หมายถึง โครงการศึกษาวิจัยการพัฒนาเยาวชนของประเทศต่างๆ) ซึ่งเราจะออกเดินทางจากชายฝั่งยุโรปเป็นครั้งแรก เมื่อ 20 ปีก่อน ญี่ปุ่นยังไม่มีลีกอาชีพที่เป็นรูปเป็นร่าง แต่ตอนนี้พวกเขาคือม้ามืดของฟุตบอลโลก 2014 ที่จะมาถึงในอีก 30 เดือนข้างหน้า และมันมาจากการรวมแรงรวมใจกันของคนในชาติ เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเมื่อย้อนไป 20 ปีที่แล้ว  พวกเขาไม่มีลีกอาชีพในญี่ปุ่น  ฟุตบอลยังแข่งขันกันในรูปแบบลีกสมัครเล่น  ทีมฟุตบอลผูกมัดอยู่กับบริษัท  ทีมฟุตบอลลงเล่นโดยมีผู้ชมเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับบริษัทเท่านั้น  และสื่อต่างๆก็ไม่ได้ให้ความสนใจมากนักเมื่อเทียบกับกีฬาเบสบอล  และฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่นที่นานๆจะได้มีโอกาสฉลองสักครั้ง  ญี่ปุ่นไม่เคยได้ผ่านรอบคัดเลือกเข้าไปเล่นฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายเลยซักครั้ง   และกว่าจะได้เข้าร่วมฟุตบอลเอเซียนคัพครั้งสุดท้ายก็เมื่อปี 1988  ตอนนั้นเป็นเรื่องก่อนที่เจลีกจะเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการในปี 1992 รูปแฟนบอลเมื่อตอนเริ่มใหม่ๆ จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:45:41

ความคิดเห็นที่ 2 ฟุตบอลกลายเป็นข่าวเด่นเพียงชั่วข้ามคืน  คงต้องขอบคุณเหล่านักเตะชื่อดังอย่าง แกรี่ ลินิเกอร์, ดรากอน สตอยโควิช, ดุงก้า และซิโก้  ที่ได้ก้าวเข้าไปยังกลุ่มหมอกหนาที่ทำให้มองไม่เห็นหนทาง  เมื่อพิจารณาอย่างรอบคอบการเริ่มต้นเซ็นสัญญากับนักเตะเหล่านี้ เป็นการสร้างกระแสฟุตบอลแก่คนญี่ปุ่นได้เป็นอย่างดี  แต่ในสองฤดูกาลแรกเจลีกยังไม่ประสบความสำเร็จมากนัก  จนกระทั่งมีการเปลี่ยนรูปแบบการบริหารทีมฟุตบอลเพื่อความปลอดภัยทางการเงิน  ทีมจากญี่ปุ่นจากที่เคยให้เงินค่าเหนื่อยที่สูงล่อใจบรรดานักเตะดาวดังเหมือนเช่นทีมในยุโรปก็ถูกควบคุมรายจ่ายให้อยู่ในภาวะสมดุลกับรายได้ มิสเตอร์ไนซ์กาย “แกรี่ ลินิเกอร์” ก็ไปช่วยสร้างกระแสให้ฟุตบอลญี่ปุ่นช่วงแรกด้วย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:46:15

ความคิดเห็นที่ 3 สโมสรในเจลีกถูกบังคับให้ผลิตนักเตะดาวรุ่งที่เป็นคนท้องถิ่น  และสโมสรต้องสามารถดำรงอยู่ได้ด้วยกำลังของตัวเอง  การควบคุมเริ่มจากจำกัดนักเตะต่างชาติ ตามด้วยการให้สโมสรต้องมีความผูกผันกับท้องถิ่น โดยยกเลิกการที่สโมสรฟุตบอลอยู่ในรูปแบบส่วนหนึ่งของบริษัทห้างร้านต่างๆ  เปลี่ยนเป็นสโมสรที่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนท้องถิ่นแทน ขออธิบาย จากเรื่องที่เล่าข้างตันทำให้สโมสรต่างๆต้องเปลี่ยนชื่อกันหมด ตัวอย่างชื่อสโมสร แชมป์ลีกสูงสุดปี1992 มีชื่อว่า  “ยามาฮ่า”  รองแชมป์ มีชื่อว่า “ฮิตาชิ” ปี 1993 ชื่อสโมสรต่างๆถูกให้เปลี่ยนไปเป็นชื่อจังหวัดแทนซะ เช่น ยามาฮ่า เปลี่ยนเป็น “จูบิโล่ อิวาตะ” ฮิตาชี เปลี่ยนเป็น “คาชิว่า เรย์โซล” รูปตรา “จูบิโล่ อิวาตะ” จะมีชื่อสโมสรเดิมคือ “ยามาฮ่า เอฟซี” อยู่ในตราด้วย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:46:52

ความคิดเห็นที่ 4 ผู้เขียนเรื่องเกี่ยวกับวงการฟุตบอลญี่ปุ่น “เบ็น แมดลีย์” ได้อธิบายโครงสร้างของสโมสรในเจลีกตลอดระยะเวลาตลอด 20 ฤดูกาลที่ผ่านมาไว้ดังนี้ “ณ ระดับสโมสรพวกเขามีโครงสร้างการพัฒนาเยาวชนที่เข้มงวด  ขอยกตัวอย่างสโมสรท้องถิ่นในเมืองที่ผมอาศัยอยู่คือกัมบะ โอซาก้า  พวกเขามีผู้เล่นระดับเยาวชนอยู่ 30 คน ซึ่งเป็นนักเรียนมัธยมปลาย (อายุ 15-18 ปี) และทางโรงเรียนมัธยมปลายนั้นก็เป็นสาขาของสโมสร  พวกเขายังคงฝึกผู้เล่นระดับจูเนียร์ ยูธ 250 คน (อายุ 12-15 ปี ในโรงเรียนมัธยมต้น) รวมถึง 1,500 คน ในระดับเด็กประถม (อายุ 6-12 ปี ในโรงเรียนประถม)  โดยทั้งหมดนี้มาจากหลายๆส่วนในเมืองโอซาก้า นี้ก็เป็นส่วนหนึ่งในแผนงานการมีส่วนรวมกับสังคม  ทางสโมสรได้จัดการอบรมฝึกสอนทักษะฟุตบอลในโรงเรียนต่างๆตลอดทั้งปี  ซึ่งจะเห็นได้ว่าการดำเนินงานเหล่านี้ไม่เพียงสร้างรากฐานความผูกผันกับชุมชนให้แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น  มันยังเป็นการเสาะหานักเตะผู้มีพรสวรรค์ในระหว่างการอบรมฝึกสอนฟุตบอลอีกด้วย” ขออธิบาย สำหรับผู้ไม่ได้ดูหรืออ่านการ์ตูนญี่ปุ่น  โรงเรียนมัธยมต้นกับมัธยมปลายญี่ปุ่นส่วนใหญ่แยกออกจากกันเป็นคนละโรงเรียน (เค-ออน, เรียกเธอว่าพระเจ้า สึซึมิยะ ฮารูฮิ) แต่ในโรงเรียนเดียวกันมีทั้งมัธยมต้นและปลายรวมกันก็มีนะ (เคนไคชิ ผู้ผนึกมาร) รูปทีมเยาวชนของกัมบะ โอซาก้า  ที่คัดมาจากโรงเรียนมัธยมในเมืองโอซาก้า จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:47:40

ความคิดเห็นที่ 5 "อย่างไรก็ตาม รูปแบบโครงสร้างระดับชาติเป็นการรวมกันระหว่างโมเดลของยุโรป กับอเมริกาเหนือ" ผู้เล่นทั้งหลายจะกลายเป็นนักเตะอาชีพเมื่อจบการศึกษาระดับมัธยมปลายเมื่ออายุ 18 ปี หรือจะรอจนกว่าเรียนจนมหาลัยเมื่ออายุ 22 โดยระหว่างนั้นเล่นให้กับมหาวิทยาลัยไปก่อน  การแข่งขันฟุตบอลระดับมัธยมปลายภาคฤดูหนาว นั้นได้รับความสนใจจากผู้ชม และสื่อพอสมควรเลยที่เดียว  ในขณะที่ทีมฟุตบอลระดับมหาลัยจะไปสร้างชื่อระดับชาติกับการแข่งขันรายการถ้วยจักรพรรดิ (มีค่าเท่ากับถ้วยเอฟเอคัพอังกฤษ) และบางครั้งก็เกิดการแจ็คผู้ฆ่ายักษ์ นักเตะระดับมหาลัยบางคนก็ได้รับข้อเสนอจากสโมสรอาชีพในท้องถิ่น ตัวอย่าง คือ สโมสรกัมบะ โอซาก้า ได้ดึงตัวผู้เล่นสองคนจากทีมมหาลัยวิทยาศาสตร์การกีฬาโอซาก้า หลังจากพวกเขาจบการศึกษาในฤดูใบไม้ผลินี้” ตารางการแข่งขันถ้วยจักรพรรดิปี 2005 ชื่อทีมที่ลงท้ายด้วยตัว U คือ ทีมที่มาจากมหาวิทยาลัย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:48:29

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อเจลีกได้เริ่มต้นขึ้นตอนนั้น “เคซึเกะ ฮอนดะ” มีอายุแค่ 6 ขวบเท่านั้น  ฮอนดะเป็นผลผลิตรุ่นแรกที่ผ่านกระบวนการนี้  ในสมัยที่เขาอยู่มัธยมต้น เขาเป็นผู้เล่นภายใต้การฝึกสอนของกัมบะ โอซาก้า  ฮอนดะถูกคัดตัวออกจากการที่เขาทำผลงานไม่ดีพอตลอด 3 ปีที่เรียนในระดับมัธยมต้น  ฮอนดะย้ายไปเรียนมัธยมปลายที่เมืองอิชิกาวา  และเมื่อเรียนจบตอนอายุ 18 ปี เขาได้รับสัญญาจากสโมสร “นาโกย่า แกรมปัสเอต” กองกลางจากซีเอสเคเอ มอสโกคือผลผลิตที่สร้างชื่อให้ผู้ออกแบบโครงสร้างนี้ ซึ่งก็คือเจลีกกับสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น   เคซึเกะ ฮอนดะสมัยยังเป็นวัยรุ่นก็ยังเคยถูกคัดตัวออกเลย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:49:15

ความคิดเห็นที่ 7 ส่วนที่สองเขียนโดย ทอม ไบย์เออร์ วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2011 ทอม ไบย์เออร์ อดีตผู้อำนวยการโครเวอร์ โค้ชชิ้ง เอเชีย  ผู้เกิดในนิวยอร์ก  เขาใช้ชีวิตในญี่ปุ่นถึง 25 ปี  และจัดงานฝึกสอนฟุตบอลกว่า 2,000 ครั้ง สอนเด็กไปกว่า 500,00 คน  เขายังปรากฏตัวในรายการโทรทัศน์แห่งชาติในรายการสอนฟุตบอลประจำวันแก่เด็กๆ เอเซียนคัพ : ญี่ปุ่นก้าวไปยังจุดบนสุด ทีมชาติญี่ปุ่นพึ่งคว้าแชมป์เอเซียนคัพ และก้าวไปติดหนึ่งในยี่สิบอันดับทีมฟุตบอลยอดเยี่ยมในโลกของฟีฟ่า  และยังเป็นการทำให้เห็นชัดเจนว่าพวกเขาเป็นทีมที่ดีที่สุดในเอเชีย  และถ้าคุณคิดว่ามันฟลุกจนคิดเสียใหม่ซะ ไม่กี่เดือนก่อนที่ประเทศจีน  พวกเขาส่งผู้เล่นที่เป็นวัยรุ่นลงเล่นในรายการเอเซียนเกม และได้เหรียญทองทั้งทีมชายกับทีมหญิง และในช่วงหน้าร้อนที่ผ่านมาพวกเขาได้ประสบความสำเร็จในการเล่นฟุตบอลโลกโดยเข้าถึงรอบ 16 ทีมสุดท้าย  แต่ต้องตกรอบเพราะแพ้ในการยิงจุดโทษกับปารากวัย ทอมซัง ผู้เผยแพร่ฟุตบอลให้คนญี่ปุ่นได้รู้จัก แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 55 06:50:37 จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:49:58

ความคิดเห็นที่ 8 ย้อนกลับไปปี 1988 ทีมชาติญี่ปุ่นล้มเหลวในการคว้าชัยชนะ  หรือแม้แต่ทำประตูในการแข่งเอเซียนคัพปีนั้น แล้วญี่ปุ่นก้าวมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ? มันมีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้เป็นเช่นนั้น ผมได้เล่นช่วงสั้นๆกับสโมสรฟุตบอลฮิตาชิ  และเมื่อผมเลิกเล่นผมก็ตัดสินใจที่จะเข้าไปพัฒนาระบบการสร้างเยาวชน  ผมได้นำแนวความคิดของผมไปรวมงานกับโครงการคลินิกสอนฟุตบอลของบริษัทเนสท์เล่ในญี่ปุ่น  ผมได้ตระเวนไปยัง 48 เมืองทั่วประเทศญี่ปุ่น เพื่อเปิดคลินิกสอนผู้บอลแก่เด็ก, ผู้ปกครอง และโค้ชตั้งแต่ปี 1989 จนถึงปี 1998  โดนเน้นสร้างความนิยมในเกมฟุตบอล  พร้อมทั้งฝึกสอนเทคนิคการเล่นไปด้วย  ผมคิดว่าเทคนิคการเล่นจะทำให้ผู้เล่นรู้สึกสนุกกับการเล่นฟุตบอลมากขึ้น และนั้นเป็นสิ่งที่ผมเรียกว่า “เฟอร์เฟคสตรอม” ฟุตบอลลีกอาชีพของญี่ปุ่นได้ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ในปี 1993 และเป็นเวลาเดียวกันกับที่สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นเสนอตัวเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกปี 2002 และในปีเดียวกันผมได้เปิดตัวโปรแกรมฝึกสอนเทคนิคเฉพาะตัวให้กับประเทศญี่ปุ่น  ในเวลาต่อมามันถูกพัฒนาจนกลายเป็นธุรกิจโรงเรียนฝึกสอนฟุตบอลที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น ในปี 1998 ผมได้เป็นส่วนหนึ่งของรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับหนึ่งที่มีชื่อว่า “มุมฝึกทักษะฟุตบอลกับทอมซัง” ญี่ปุ่นแชมป์อาเซียนคัพปี 2011 จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:52:50

ความคิดเห็นที่ 9 นักฟุตบอลเกือบทั้งหมดที่เล่นให้ทีมชาติญี่ปุ่นอยู่ในปัจจุบันโตมากับรายการของผม โดยพวกเขาดูทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน  และได้นำทักษะต่างๆไปฝึกฝนด้วยตัวเอง  และผมได้พบเห็นผู้เล่นวัยรุ่นเหล่านี้ในคลินิกฝึกฟุตบอลของผมในปีก่อนๆ   ที่รู้จักกันมากสุดคือ ชินจิ คากาวะ ผมสังเกตเห็นพรสวรรค์ในตัวเขาตั้งแต่อายุยังน้อย และเจาะจงเลือกเขาจากเด็กหลายร้อยคน, เคย์สุเกะ ฮอนดะ ก็เป็นแฟนพันธ์รายการของผมคนหนึ่ง โค้ชของเขาได้บอกกับผม, ยาสุฮิโตะ เอ็นโดะ  ผู้ยิงประตูสุดสวยจากฟรีคิกใส่เดนมาร์กในฟุตบอลโลก เป็นนักเรียนของผมในช่วงที่เขายังเด็ก และกัปตันทีมชาติญี่ปุ่นรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี ผู้ใส่เสื้อหมายเลข 10 ที่ทรงเกียรติ โคตะ มิซูนูมา ได้มาเรียนกับผมเมื่ออายุ 5 ขวบ และ 6 ขวบ ชินจิ คากาวะ กับนักเตะญี่ปุ่นมากมายต่างก็ดูรายการ “มุมฝึกทักษะฟุตบอลกับทอมซัง” ครั้งยังเด็ก จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:53:50

ความคิดเห็นที่ 10 ยังมีปัจจัยอื่นอีกมากมายที่ทำให้ญี่ปุ่นประสบความสำเร็จอย่างทุกวันนี้  ภาครัฐได้ทุ่มเทพัฒนาเยาวชนทั้งชาย และหญิงของญี่ปุ่น  พวกเขาได้สร้างศูนย์ฝึกแห่งชาติทั่วประเทศเพื่อฟุตบอลโดยเฉพาะ และมีทีมค้นหานักเตะพรสวรรค์ที่มีประสิทธิภาพในการค้นหาดาวรุ่งพรสวรรค์สูง พวกเขามีศูนย์ฝึกประจำเก้าภูมิภาคที่รองรับเมืองทั้งหมด 48 เมืองหรือเขตปกครอง  ผมได้เข้าไปทำงานทุกแห่งตลอดระยะเวลาหลายปี  คอยดูแลด้านการพัฒนาทักษะในส่วนของผู้เล่นรวมไปถึงผู้ฝึกสอน และภาครัฐยังมีศูนย์ฝึกสอนแบบเต็มเวลาสำหรับเด็กมัธยมต้น และมัธยมปลายอีกสองแห่งมีเรียกว่า “เจเอฟเอ อคาเดมี่” เจอรูปแต่การฝึกนักฟุตบอลหญิงในเจเอฟเอ อคาเดมี่ จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:54:31

ความคิดเห็นที่ 11 ทั้ง 38 ทีมในเจลีกทั้งสองดิวิชั่นต้องมีทีมรุ่นอายุต่ำกว่า 12 ปี, 15 ปี และ 18 ปี เป็นส่วนหนึ่งของสโมสร  สโมสรพยายามพัฒนาผู้เล่นตั้งแต่อายุน้อยๆ   พวกเขายังรายการแข่งขันระดับชาติสำหรับทุกรุ่นอายุ  ที่ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมาก  นัดชิงชนะเลิศในระดับมัธยมปลายมีผู้ชมถึงสีหมื่นคนในสนามกีฬาแห่งชาติโตเกียว  นัดชิงรุ่นอายุต่ำกว่า 12 ปี มีการถ่ายทอดสดผ่านโทรทัศน์แห่งชาติ ผู้ชนะจะได้รับประสบการชีวิตอันล้ำค่า และความภาคภูมิใจในความสำเร็จ ไม่มีช่วงปิดฤดูกาลในวงการฟุตบอลญี่ปุ่น  ไม่ว่าจะระดับเยาวชน, ระดับสมัครเล่น หรือกระทั่งระดับมืออาชีพ  เกมฟุตบอลได้เล่นตลอด 52 สัปดาห์ของหนึ่งปี การพัฒนาทักษะเข้ากันได้กับการฝึกฝนของญี่ปุ่น การปลูกฝังการทำงานทีมมากกว่าตัวบุคคลในญี่ปุ่นได้ส่งผลดีไปยังการเล่นในสนาม ปกดีวีดีสอนฟุตบอลของทอมซังในเว็บอเมซอนของญี่ปุ่น จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:55:10

ความคิดเห็นที่ 12 เกมฟุตบอลได้ฝังแน่นไปยังค่านิยมทางวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่น  ในช่วงยุค 80 หนังสือการ์ตูนเรื่อง “กัปตันซึบาสะ” ที่เป็นเรื่องเล่าชีวิตนักเตะได้ถูกนำไปทำเป็นรายการโทรทัศน์และวิดีโอเกม  มันเป็นส่วนสำคัญในการส่งเสริมความนิยมของฟุตบอลในญี่ปุ่น  และต่อมาได้มีหนังสือการ์ตูน และภาพยนตร์การ์ตูนเรื่อง “นักเตะแข้งสายฟ้า” ออกมาด้วย และสิ่งสุดท้ายที่จะกล่าวถึง คือ การประสบความสำเร็จของ “คากาวะ” และฮอนดะในยุโรป และชัยชนะในเอเซียนคัพ มันได้ส่งผลในนักเตะจากญี่ปุ่นเป็นที่จับตามองมากขึ้น ในความเป็นจริงตอนนี้ ยูโตะ นากาโตโมะได้ย้ายจากเชเซ่น่าไปยังอินเตอร์เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา  ผู้เล่นดาวรุ่งได้รับความสนใจมากขึ้น และทำให้พวกเขาเติมเต็มความฝันได้ดีขึ้นกว่าเดิม ผมโชคดีมากๆที่ได้อยู่ถูกที่ถูกเวลา  ก่อนที่ฟุตบอลจะได้รับความนิยมในญี่ปุ่น  ผมได้เดินทางเผยแพร่ฟุตบอลแก่เด็กๆทั่วประเทศตั้งแต่ปี 1989  ผมดีใจที่ได้ทำให้ฟุตบอลเป็นที่รู้จักในญี่ปุ่น  และรู้สึกเป็นเกียรติที่ดีวีดีสอนฟุตบอลของผมขายดีที่สุดในเว็บอเมซอนของญี่ปุ่น ทอมซังโพสคลิปตัวอย่าง “นักเตะแข้งสายฟ้า” ในบทความ ผมเลยต้องเอารูปการ์ตูนเรื่องนี้มาแปะด้วย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:55:42

ความคิดเห็นที่ 13 ส่วนที่สามเขียนโดย ทอม ไบย์เออร์ วันที่ 13 กรกฎาคม 2011 วงการฟุตบอลหญิงญี่ปุ่นได้มาไกลเกินฝัน นาเดชิโกะ เจแปน! โลกภายนอกไม่เคยรู้ความหมายของคำนี้ในฟุตบอลญี่ปุ่น นาเดชิโกะ คือชื่อเรียกทีมฟุตบอลชาติญี่ปุ่นทีมหญิง  มันหมายถึง “ดอกไม้ที่สวยงาม” นาเดชิโกะ เจแปน ได้ดังกึงก้องเมื่อพวกเขาล้มทีมชาติเยอรมันด้วยสกอร์ 1-0  พวกเธอได้ก้าวไปสู่รอบรองชนะเลิศ  ถ้าพวกเธอชนะสวีเดนได้ในวันพุธ พวกเธอจะสร้างประวัติศาสตร์เข้าชิง ไม่มีใครในญี่ปุ่นที่ไม่เชียร์เหล่าดอกไม้งามอันเป็นที่รัก  พวกเธอนำโดย โฮมาเระ ซาวะ กัปตันทีมผู้ยิงแฮตทริกในรอบแบ่งกลุ่มที่พบกับเม็กซิโก  ซาวะเป็นนักบอลญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียง เธอผ่านฟุตบอลโลกมาแล้ว 5 ครั้ง และโอลิมปิก 3 ครั้ง ในท้ายที่สุดทีมชาติญี่ปุ่นทีมหญิงสร้างประวิติศาสตร์คว้าแชมป์โลกมาครองอย่างประทับใจผู้ชม จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:56:45

ความคิดเห็นที่ 14 ทีมชาติญี่ปุ่นชุดนี้เล่นด้วยกันตั้งแต่โอลิมปิกที่ปักกิ่ง  โดยจบอันดับสี่ และวงการฟุตบอลหญิงญี่ปุ่นถึงจะมีประวัติศาสตร์ยาวนาน  แต่พวกเขาไม่เคยประสบความสำเร็จจนอย่างหน้าร้อนนี้มาก่อน  ญี่ปุ่นมีลีกฟุตบอลหญิงในปี 1989 ซึ่งช่วยให้พวกเธอเข้ารอบฟุตบอลโลกที่จัดขึ้นครั้งแรกที่จีนในปี 1991  และผ่านเข้ารอบสุดท้ายได้ทุกครั้ง  ทีมชาติญี่ปุ่นที่ผ่านมาเคยผ่านรอบแบ่งกลุ่มได้เพียงครั้งเดียว แต่ก็แพ้อเมริกาไป 4-0 ในรอบรองชนะเลิศ ในความเป็นจริงญี่ปุ่นชนะเพียงแค่เกมเดียวในฟุตบอลโลกสามครั้งแรก  แต่หลายปีก่อนสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นได้คิดพัฒนาวงการฟุตบอลหญิงย่างจริงจัง  หัวหน้าของเจ.เอฟ.เอ.ได้มีคำสั่งให้สร้างเครือข่ายค้นหาผู้เล่นผู้มีพรสวรรค์ พร้อมกับพัฒนาระบบการฝึกสอน และให้อดีตผู้เล่นทีมชาติเข้ามามีส่วนรวม สิ่งที่ควรรู้คือ ถึงแม้จะมีผู้ฝึกสอนหญิงมากมายในวงการฟุตบอลญี่ปุ่น  แต่มีเพียงคนเดียวที่ได้รับใบอนุญาตระดับ SQ ซึ่งมีค่าเท่ากับในอนุญาตระดับ เอ ที่ออกให้โดยสมาคมฟุตบอลอเมริกา เธอคือ “มิโดริ ฮอนดะ” ผู้เป็นกัปตันทีมชาติญี่ปุ่นสู้ศึกฟุตบอลโลกครั้งแรก และเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผ่านการสอบที่แสนยากจนได้รับใบอนุญาตมา ฮอนดะตอนนี้เป็นผู้ช่วยโค้ชทีมชาติญี่ปุ่นรุ่นอายุต่ำกว่า 20 ปี รูปนี้ขอใหญ่หน่อย ที่มาของธงที่วาดรูปหน้าซึบาสะไว้ ผมจะเฉลยตอนจบ จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:57:37

ความคิดเห็นที่ 15 ถึงตอนนี้ ยังคงไม่มีเม็ดเงินมหาศาล หรือจำนวนทรัพยากรผู้เล่นที่มากพอในเกมฟุตบอลหญิงญี่ปุ่นเมื่อนำไปเทียบกับมหาอำนาจอย่างอเมริกาหรือเยอรมัน ความแตกต่างนี้มันกว้างมาก ผมได้ฝึกสอนเด็กญี่ปุ่นไปกว่าห้าแสนคนตลอด ยี่สิบปี   จำนวนเด็กผู้หญิงที่เล่นฟุตบอลยังคงน้อยมาก  กลุ่มผู้เล่นที่นำมาเลือกก็มาจากกลุ่มเล็กๆ  แต่อย่างไรก็ตาม องค์กรที่เกี่ยวข้องก็ยังค้นหาตัวผู้เล่นต่อไป  และยังให้ความสำคัญกับการฝึกสอนเทคนิคเฉพาะตัวในทุกระดับอายุ ถึงกระนั้นจำนวนผู้เล่นก็อาจจะเพิ่มขึ้นหรือลดลงก็ได้  อย่างไรก็ดีแหล่งสร้างทรัพยากรนักเตะที่ดี และการฝึกที่ดีจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ดี เจเอฟเอ อคาเดมี่ มีทีมฟุตบอลหญิงระดับต่างๆเป็นของตัวเองไว้ส่งลงแข่งระดับสโมสรกับทีมอื่นๆด้วย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:58:25

ความคิดเห็นที่ 16 กลุ่มนักบอลผู้หญิงก็มีศูนย์ฝึกซ้อมแห่งชาติเหมือนผู้ชาย  พวกเขามี 47 สาขา และมีโปรแกรมฝึกซ้อมรวมกันเป็นกลุ่ม  พวกเขาไม่เน้นความแข็งแรงทางด้านร่างกายเหมือนอย่างชื่อโปรแกรม ( Training program ของทอมซัง คือการฝึกที่เน้นเสริมสร้างความแข็งแกร่งทางร่างกาย) พวกเธอจะพบกันทุกเดือนเพื่อเข้ารับการฝึกพิเศษสำหรับการคัดตัวโดยเฉพาะ และการฝึกในขั้นตอนสุดท้ายจะคัดเลือกผู้เล่นอายุ 15 ปีที่ดีที่สุดไปฝึกรวมกันในค่ายฝึกซ้อมแห่งชาติในเดือนธันวาคม กีฬาฟุตบอลยังคงดำเนินไปตลอด 365 วันของปี ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง  คุณไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่ทำให้ดีได้ด้วยการสนับสนุนผู้เล่นให้พัฒนาและใส่ใจในความสามารถเฉพาะตัว นี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นในญี่ปุน จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:59:04

ความคิดเห็นที่ 17 รายการแข่งขันระดับเยาวชนต่างในญี่ปุ่นที่พอหาข้อมูลได้ 1. การแข่งขันฟุตบอลระดับมัธยมปลายทั่วประเทศ พวกเขาจะคัดเลือกฟุตบอลโรงเรียนมัธยมปลายทั่วทีมประเทศให้เหลือ 48 ทีม แข่งกันในรอบสุดท้ายในเดือนธันวาคมถึงมกราคม ช่วงฤดูหนาวของญี่ปุ่น (อารมณ์เดียวกับโคชิเอ็ง) โดยใช้สนามกีฬาแห่งชาติโตเกียวเป็นหลัก บวกกับสนามข้างเคียง 2. ลีกเจ้าชายทาคามาโดะรุ่นอายุต่ำว่า 18 ปี ตั้งแต่ปี 2003จนถึงปี 2010 เป็นรายการแข่งขันแบบสั้นๆ ในปี 2011 เปลี่ยนเป็นแบบลีก โดยมีทีมที่เข้ารวมเป็นทีมฟุตบอลจากโรงเรียนมัธยมปลาย และทีมเยาวชนสโมสรต่างๆ ระดับสูงสุดคือ พรีเมียร์ลีกมี 20 ทีม แบ่งเป็นสายตะวันออกกับตะวันตกสายละ 10 ทีม ผู้ชนะแต่ละสายมาแข่งนัดชิงเกมเดียวรู้ผล การตกชั้น คือ ทีมที่อยู่อันดับสุดท้ายของตารางทั้งสองสายจะถูกลดชั้นไปเล่นปรินซ์ลีก ลีกระดับรอง คือ ปรินซ์ลีก มี 142 ทีมจากทั่วประเทศ  คัดเลือก 4 ทีมมาเพลย์-ออฟ หา 2 ทีมเลื่อนชั้น ลีกระดับล่างสุด คือ ลีกท้องถิ่น 3. การแข่งขันสำหรับรุ่นอายุต่ำกว่า 15 ปี (มัธยมต้น) 4. ถ้วยสมเด็จพระจักรพรรดิ (เอ็มเพอเรอร์ คัพ) ถ้วยนี้จะคัดเลือกทีมจากผู้ชนะในรอบคัดเลือกของทั้ง 47 เขต และผู้ชนะเลิศจากการแข่งขันระดับมหาวิทยาลัยมาแข่งกันเป็นรอบแรกให้เหลือ 24 ทีม ตัวแทนของเขตทั้ง 47 เขตจะเป็นทีมฟุตบอลจากมหาวิทยาลัยก็ได้   ถ้วยสมเด็จพระจักรพรรดิ  คือ เวทีแสดงฝีเท้าของนักบอลที่เลือกเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย พอถึงรอบสองจะเอาทีมจากเจลีกทั้งสองระดับบวกด้วยทีมจาก JFL อีกสองทีมมาแข่งด้วยรอบนี้จะมี 64 ทีม ตรงนี้ลอกมาจาก wiki เขาบอกไว้เพียงแค่นี้   การแข่งขันฟุตบอลระดับมัธยมปลายทั่วประเทศ  ถือว่าเป็นรายการสำคัญของเด็กมัธยมปลายทั่วญี่ปุ่น จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 06:59:51

ความคิดเห็นที่ 18 จบแล้วครับ วงการฟุตบอลญี่ปุ่นถือว่าเริ่มต้นจากศูนย์อย่างแท้จริง ตอนแรกคนญี่ปุ่นยังไม่มีใครสนใจฟุตบอลเลย  จนตอนนี้ทีมหญิงของพวกเขาคว้าแชมป์โลกแล้ว อีกสิ่งที่น่าทึ่งของวงการฟุตบอลญี่ปุ่น คือ พวกเขาตระหนักถึงความสำคัญของความมั่นคงทางการเงิน กับการสร้างผู้เล่นเยาวชนตั้งแต่ตั้งลีกอาชีพได้เพียง 2 ปี   วิสัยทัศน์ของผู้บริหารองค์กรฟุตบอลญี่ปุ่นถือว่าก้าวไกลมาก และพวกเขาโชคดีมากที่มีคนอย่าง “ทอม ไบย์เออร์” มาช่วยเผยแพร่ฟุตบอลให้เป็นที่รู้จัก และวางระบบการฝึกสอน และสุดท้ายคนที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้ คือ โยอิจิ ทาคาฮาชิ ผู้เขียน “กัปตันซึบาสะ” ที่สร้างแรงบันดาลใจให้เด็กญี่ปุ่น และเด็กทั่วโลกเล่นฟุตบอล ธงชาติญี่ปุ่นที่มีหน้าซึบาสะก็มาจากโยอิจิคนนี้หนี้เอง แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 55 07:45:42 จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 07:00:22

ความคิดเห็นที่ 19 ญี่ปุ่นเขาตั้งใจและมุ่งมั่นทำความฝันให้เป็นความจริง สมควรเอาเป็นแบบอย่าง จากคุณ : mrsorn เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 07:44:06

ความคิดเห็นที่ 20 วิสัยทัศน์ กับ การมีจิตสาธารณะ เท่านั้นที่จะทำให้ไทยไปบอลโลก ยอมรับว่าอ่านกระทู้ แล้ว หน้า วีวี ผุดขึ้นมาในสมองผมตลอดเวลา เจ็บใจ ทำไมคนอย่างงี้ และพรรคพวก ต้องลอยนวลอยู่ในวงการฟุตบอลบ้านเรา คุณสมบัติสองอย่างข้างต้น วีวี ไม่เคยคิด..แม้แต่จะมีสักนิด บริหารงานเอาตัวรอดไปวันๆ มีแต่ตะโกนจะไปบอลโลก  แต่ไม่เคยได้ยิน จากปากเลย เรื่อง ลีกเยาวชน เรื่องฟุตบอลหญิง เรื่องแผนงานอนาคต แฟนบอลเขาด่าทั่วบ้านทั่วเมือง  ยังไม่สำนึก... จากคุณ : เสนอจิต เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 07:45:04

ความคิดเห็นที่ 21 พี่ไทยเล่นจะอัดฉีดเงินอย่างเดียว เวลามีรายการสำคัญ เบื่อมาก ชอบนักผักชีโรยหน้าเนี่ย จากคุณ : Soft-More เบอร์หนึ่ง เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 08:59:17

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น แล้วหันมาดูของไทยแล้ว ก็ได้แต่ถอนหายใจเฮือก T___T จากคุณ : ha-meow เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 09:05:16

ความคิดเห็นที่ 23 ..ไทยก็อปมาใช้เถอะครับ   ลีกของเราก็พัฒนาส่วนหนึ่งมาจากองค์กรเหมือนกัน วัฒนธรรมก็ใกล้เคียงกันกว่าทางอังกฤษ  ก็อปมาใช้เถอะครับ   ไม่ต้องคิดอะไรเอาเองให้พิสดารเหมือนที่เป็นอยู่เลย   ...ไหนๆๆไล่ท่านก็ไม่ไปแล้วจะอยู่อีก20-30ปีโดยที่มันจะไม่ได้เรื่องแบบนี้มันไม่ได้....ฟุตบอลมันเป็นอีกหนึ่งในฝันที่ทำให้หัวใจแช่มชื่นของหลายๆๆชีวิตในประเทศนะครับ แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 55 09:36:09 จากคุณ : mrch เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 09:35:32

ความคิดเห็นที่ 24 ผมไม่มีความเห็นครับ ผมเริ่มจะเบื่อๆวงการฟุตบอลไทยแล้ว จากคุณ : poundcat เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 10:18:26

ความคิดเห็นที่ 25 สมัยก่อนนนนนนน ครั้งยังเด็ก ... ผมเคยดูทีมชาติไทย เเข่งกับ ญี่ปุ่น เเล้ว ย โย่ง ยังเคยพากย์ว่า ไทย กับ ญี่ปุ่น สูสี กัน .......................  จริงๆ ครับ ไทย กับ ญี่ปุ่น สูสี จริงๆ ญี่ปุ่น 1 : 0 ไทย คัดบอลโลก ญี่ปุ่น 1 : 1 ไทย คิงส์คัพ รายชื่อบางคนที่ทุกคนรู้จัก เช่น เดอะตุ๊ก ... , พี่ ง้วน สุรชัย จตุฯ ฟังดูเเล้วเหมือนไม่นานนนนน เลยยยยย ... จากคุณ : MK_RED เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 10:29:20

ความคิดเห็นที่ 26 ส่วนตัวคิดว่า ประเทศในเอเชีย ชาติแรกที่จะได้แชมป์บอลโลก ก็คือ ญี่ปุ่นนี่แหละครับ จากคุณ : thongchai9309 เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 10:39:06

ความคิดเห็นที่ 27 รวบรวมแล้วส่งไปให้สมาคมดูดีกว่า เพื่ออายเฮีย วีวี่ จะได้มีแนวทาง หรือทนอ่านไม่ได้ทำไม่เป็น ก็ตัดใจลาออก จากคุณ : marn_mania_1 เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 10:46:10

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้านายกสมาคม ของ ญี่ปุ่น ถูกจับได้ว่า โกงกิน หรือ ทำทีมไม่ประสบความสำเร็จ มีอยู่ 2 อย่าง ที่นายกสมาคม ของ ญี่ปุ่นจะทำคือ 1.ลาออก 2.ฆ่าตัวตาย...ให้ความผิด ตายไปกับตนเอง ลูกหลานที่ใช้ นามสกุล จะได้ไม่ต้องโดนตราหน้า ว่าเป็นไอ้พวก โกงกิน ประเทศชาติ... ======================================= ส่วนนายกสมาคม ของ ไทย ถูกจับได้ว่า โกงกิน และ ทำทีมไม่ประสบความสำเร็จ มีอยู่ 2 อย่าง ที่นายกสมาคม ของ ไทยจะทำคือ 1.โยนความผิดให้ฝ่ายตรงข้าม ว่า ตนเอง และ พวกพ้อง โดนดิสเครดิต โดนกลั่นแกล้อง ตลอดเวลา  (ทั้งๆที่ไม่เคยมี เครดิต) 2.เกาะเก้าอี้ให้เหนียวแน่น....ให้ความผิด เงียบหายไปเอง ถ้ายังข้องใจ ในความผิด ทั้งสโมสร และ แฟนบอล ไม่พอใจ ก็ไม่ต้องเข้าร่วม ลีคไทย จะได้นำทีมจาก ด.1 มาเตะแทน.... นี่คือความแตกต่าง ของ บ้านเขา กับ ของเรา ราวฟ้า กับเหว... จากคุณ : ข้าวคลุกน้ำปลา เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 11:05:08

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วรันทดกับไทย ถ้าก้าวมาถูกทางป่านนี้ได้ไปเล่นบอลโลกแล้ว จากคุณ : dabodabo55 เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 11:08:45

ความคิดเห็นที่ 30 อย่าลืมว่า วิธีการเดียวกัน เราอาจจะไม่ได้ผลนะครับ ทัศนคติคนของเรายังแย่มากมาก..........ไม่มีความเป็นมืออาชีพ ทั้งผู้เสพและผู้สร้าง จากคุณ : chelsit เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 11:39:38

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้ามี 100 กีฟ จะให้คุณสารานุกรมกัลโช่ 100 กีฟเลย เพราะทู้นู๊นนนน เคยขอเรื่องทีมชาติญี่ปุ่นเอาไว้ Impossible is Nothing จริงๆกับการพัฒนาฟุตบอลของญี่ปุ่น Impossible is Nothing จริงๆสำหรับกระทู้ดีๆ กระทู้นี้ อยากให้ทีมชาติไทยดูญี่ปุนเป็นตัวอย่างครับ จากคุณ : เชียงคำ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 11:41:58

ความคิดเห็นที่ 32 เฮ้อ...... เรามีนายกสมาคมฯ เป็นบอร์ดฟีฟ่า บอร์ดเอเอฟซี แต่ระบบฟุตบอลไทยเราไม่ได้พัฒนาไปจากที่เคยเป็นอยู่เลย การบอกว่าเรามีนายกสมาคมฯ เป็นคนระดับฟีฟ่า ระดับโลก ระดับเอเชีย มันไม่ได้เกี่ยวกับการบริหารจัดการสมาคมฯ แต่อย่างใด มันอยู่ที่ความตั้งใจจริงในการบริหารและกำหนดแนวทางต่างหาก จากคุณ : ผมไม่ล้านนะ แค่หน้าผากกว้าง เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 11:55:38

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านไปได้ด้วยความชื่นชม แต่พอเปรียบเทียบกับของเราได้แต่ถอนหายใจและทำใจแล้วให้กำลังใจกันต่อไป จากคุณ : ไอ้แก่น้อย เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 12:54:40

ความคิดเห็นที่ 34 อยากรู้ว่าทุกวันนี้ฟุตบอลเป็นกีฬายอดฮิตในประเทศเป็นลำดับที่เท่าไร แล้วยังห่างจากเบสบอลเยอะไหมครับ จากคุณ : เอฟเฟ่ห้าวหัวเสือไม่เคยกลัวใคร เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 13:15:30

ความคิดเห็นที่ 35 รูปแรกสุด ทำไมตำแหน่งบนแผนที่ของทีม Vegalta Sendai มันอยู่ผิดที่แบบนั้นล่ะครับ ใครรุ็ช่วยอธิบายหน่อย จากคุณ : tough เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 13:55:53

ความคิดเห็นที่ 36 การพัฒนาของญี่ปุ่น สุดยอดครับ .. บางที เรามองเพื่อนบ้านเราใกล้ ๆ ก็ดีนะครับ จากคุณ : tothza_one เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 14:12:04

ความคิดเห็นที่ 37 ดูเขา แล้วมองดูเรา... อ่า หวังว่าจะเป็นแบบเค้าซักวัน จากคุณ : ป้าหนอน เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 15:02:06

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องแบบนี้ หาอ่านไม่ได้จากหนังสือพิมพ์ฉลาด ผู้นิยมการทวงบุญคุณ.. แน่นอน ต้องหาตามเว็บบอร์ดโง่ๆนีแหละ จากคุณ : bbiggy เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 15:09:52

ความคิดเห็นที่ 39 ผมชอบการตูนฟุตบอลของญี่ปุ่นหลายเรื่อง ชีน่า แห่ง ฟิออ กัปตันซึบาสะ อิตโต้ นักเตะเลือดกังฟู Whistle! ไอ้หนูแข้งทอง ออเรนจ์ นักเตะพันธุ์เลือดสีส้ม (ชอบมั๊กมาก) ตอนผมเด็กอ่านแล้วอินตามเลยครับ ผมว่าคงมีผลต่อเยาวชนญี่ปุ่น แหล่มเลย จากคุณ : ไม่ใช่่่ (Taewada) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 15:21:39

ความคิดเห็นที่ 40 เจ็บปวดครับ ...ที่พวกผู้บริหารบ้านเรา มันต่างจากเค้าลิบลับ เอะอะก็อัดฉีดๆๆๆ แม่ม...เงินเอามาจากไหนวะนั่นน่ะ คิดโง่ๆ จากคุณ : หน่วยต่อสู้อากาศยาน เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 16:02:43

ความคิดเห็นที่ 41 การประสบความสำเร็จไม่ได้มาจากโชคชะตา หรือบุญเก่า  แต่มาจากวิสัยของผู้บริหารและแผนงานในการไปหาเป้าหมาย  ถ้าแค่ปากบอกจะไปบอลโลกแต่ไม่มีอะไรเป็นแผนงานที่เป็นรูปธรรมได้เลย  รอนักเตะฝีเท้าเยี่ยมลงมาเกิดที่ประเทศไทยแล้วเก่งเหมือนแมสซี หรือ สร้างกระแสไปวันๆ เราคงรออย่างเดียวที่จะได้ไปบอลโลกคือเป็นเจ้าภาพแค่นั้น จากคุณ : ปัจเจกชน เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 16:20:35

ความคิดเห็นที่ 42 แล้วอยากให้สื่อไทยไม่ว่า จะเป็น นสพ รึว่าทีวี นะครับ แบ่งเวลาให้กับกีฬามั้ง ครับ เน้นการแข่งขัน จัดรายการให้เป็นที่นิยม ให้มันเข้าไปอยู่ในความฝันของเด็กๆว่า สักวันเราจะได้ไปแข่งรายการนี้ เราจะได้ออกทีวี จะได้ลง นสพ ไม่ใช่ ให้พวกสื่อพวกท่าน ทั้งหลาย เน้นราคาต่อรอง ใครเล่นแทงบอลแล้วเท่ ช่วยกันสร้างค่านิยมใหม่ ด้วยนะครับ จากคุณ : คนโคราช เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 16:44:16

ความคิดเห็นที่ 43 Vegalta Sendai ทำไมไม่อยู่ที่ Sendai ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือล่ะครับ งง? ที่ลูกศรชี้นั่นมันแทบจะใต้สุดของญี่ปุ่นแล้ว น่าจะเป็นจังหวัด Kagoshima นะครับ จากคุณ : macenjoy เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 16:51:16

ความคิดเห็นที่ 44 ^ ^ ^ คนทำรูปคงทำผิดนะ ตอนเซฟรูปมาไม่รู้หรอกนะ อันดับกีฬายอดนิยมในญี่ปุ่นที่คนดูผ่านรายการทีวี อันดับ 1 เบสบอล อันดับ 2 ฟุตบอล เขาบอกมาแค่นี้ แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 55 17:12:01 จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 16:59:01

ความคิดเห็นที่ 45 สุดยอดครับเขียนและเรียบเรียงได้ดีมากครับ :) จากคุณ : ทองแท้ (slayer99) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 18:26:49

ความคิดเห็นที่ 46 คห.39 ลองอ่าน ยิงประตูสู่ฝัน สิครับ สนุกว่าทุกเรื่อง ที่คุณเอ่ยมา... จากคุณ : ข้าวคลุกน้ำปลา เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 19:08:04

ความคิดเห็นที่ 47 สุดยอดครับ  ข้อมูลดีมาก Voteครับ จากคุณ : คปท61 เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 19:34:51

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านเสร็จ...........นึกถึงบอลไทยก็ได้แต่เซ็ง!! จากคุณ : Shark_Bangsai เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 19:52:45

ความคิดเห็นที่ 49 การ์ตูนที่ประทับใจยังมีอีกเรื่องครับ....ผมจำชื่อไม่ได้แล้วเป็นเหมือนโรงเรียนประถม...ตัวเอกเล่นเก่งมาก กองหลังมีตัวอ้วนๆด้วย....เล่นเกมรับแบบอดทนสุดๆ นายประตูก็เก่ง....ใครจำได้บอกด้วยนะครับ....ขอบคุณครับ  อ้ออยู่ค่ายวิบูลย์กิจอะคับ จากคุณ : SUPERHEAT เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 20:31:23

ความคิดเห็นที่ 50 เป็นกระทู้ที่ดีครับ อ้อเสริมนิดนะครับ อย่าหลงทิศไปในเรื่องบริหารแล้วเราะจะเดินตาม ญี่ป่นหมดนะครับ เพราะชาติเรายังไม่ได้ร่ำรวยเท่าเค้า เรายังมีเด็ก ที่ยังขาดการศึกษา ขาดการเลี้ยงดู โภชนาการ อดมือ้กินมื้อ เดี่ยวจะมีพวกที่หากินเห็นแบบนี้เอามาจุดประเด็นขายฝันต่างๆนานา แล้วหาเรื่อง เอางบมาหากิน ผมรักฟุตบอล แต่ผมก็รับไม่ได้นะครับ กับพวกที่ย่ำต๊อกแต่ได้ผล ตอบแทนกว่ากีฬาอื่นๆที่เค้าพัฒนา ตั้งใจมากกว่ามิฉะนั้นพวกคน ดีๆ คนตั้งใจจะไม่ได้รับการส่งเสริม แม้ว่าฟุตบอลจะเป็นกีฬายอดนิยมก็ตาม จากคุณ : uchio เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 55 21:40:12

ความคิดเห็นที่ 51 บรรยากาศของการเปิดเจลีกในปี 1993 มันช่างหอมหวน ดูในคลิป คุณจะพบว่าคนญี่ปุ่นให้ความสนใจและให้ความสำคัญกับเจลีกค่อนข้างมาก ทุกคนตั้งใจทำหน้าที่ของตนเองให้ดีเลิศ ทั้งนักเตะ แฟนบอล กรรมการ ฝ่ายเตรียมการ ฯลฯ นั่นคือ 20 ปีมาแล้วนะ ผมว่าแม้จะผ่านไปสองทศวรรษ แต่บ้านเรายังไม่พร้อมแบบนี้เลย ภายหลังจากความล้มเหลวอันเนื่องมาจากความพ่ายแพ้ที่ญี่ปุ่นมีต่อเกาหลีใต้ทั้งเหย้าและเยือนในศึกเพลย์ออฟชิงตั๋วโควต้าสุดท้ายสำหรับเม็กซิโก'86 หลังจากนั้น แฟนญี่ปุ่นก็หมายมั่นปั้นมือว่า ฟุตบอลโลกคงอยู่ไม่ไกลแล้วสินะ อิตาเลีย"90 นี่แหละคงเป็นคำตอบ แต่ทีมชาติญี่ปุ่นในยุคนั้นก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะญี่ปุ่นในยุคนั้นยังคงหวังพึ่งสตาร์ประดับวงการอย่างจอมทัพอย่างคาซูชิ คิมูระ - "สตาร์จากลุ่มน้ำเวเซอร์" ยาสึฮิโกะ โอคุเดระ - และ "ศูนย์หน้าดาราเอเชีย" ฮิโรมิ ฮาระ...หน้าเดิมๆทั้งนั้น ถ้าย้อนไปยุค 1970s คงจะนึกถึงกันแต่คุนิชิเงะ คามาโมโต้ วงการฟุตบอลญี่ปุ่นสมัยสามสิบปีก่อนมันน่าเศร้าจริงๆ บริษัทแม่ของทีมพวกนี้มีเงินจ้างดาวเตะเก่งๆ แต่ดาวเตะท้งถิ่นที่มีฝีเท้าดีนับหัวได้ ยิ่งถ้วยเอเชี่ยนคัพไม่ต้องพูดถึง มันเป็นรายการที่อาหรับชิงกันเอง โดยมีเกาหลีใต้เข้าไปสอดแทรก ถ้าว่ากันตรงๆ ญี่ปุ่นห่างไกลจากเกาหลีใต้หลายขุม ทั้งเทคนิคและพละกำลัง   วิสัยทัศน์ของสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นยุค 1980s ห่วยบรม...เอาโค้ชที่มีเทคนิคการเล่นปีมะโว้อย่างเกนโซ โยโกยาม่า - ทาคาจิ โมริ (คนที่ทำให้อูราวะเรดส์เป็นตัวตลกในช่วงก่อตั้งเจลีก) - ริวอิจิ คาวาคัตซึมานั่งคุมทีม ไอ้เรื่องเก๋าชั่วโมงบินสุงน่ะไม่เถียง แต่แทคติคน่ะมันหมดสมัยแล้ว...ทั้งๆที่ญี่ปุ่นก็ควรจะไตร่ตรองดีๆว่ายุครุ่งเรืองของตนเอง คือ ยุคที่มีปรมาจารย์ลูกหนังชาวเยอรมันคุมทีม แต่กลับใช้โค้ชญี่ปุ่นนั่นแหละ กบในกะลา วนๆเวียนๆอยู่อย่างนั้น พอใจกับการเป็นแชมป์ภูมิภาค (ถ้วยไดนาสตี้คัพ) มองไม่เห็นอนาคตเลย แต่หลังจากนั้นไม่นาน เจเอฟเอ ตัดสินใจอิมพอร์ทโค้ชชาวดัตช์ ฮันส์ ออฟท์มาคุมทีมแทน รูปแบบการเล่นในสมัยออฟท์ ดูดีมีทรงขึ้นมาบ้าง ญี่ปุ่นในสมัยนั้นก็ทำแบบบางชาติในสมัยนี้ มีเตะอุ่นเครื่องกับสโมสรชั้นนำ แถมยังให้เกียรติไทยไปเตะกิรินคัพอยู่บ่อยๆ ญี่ปุ่นโชคดีมากที่เอเอฟซีเลือกฮิโรชิม่าเป็นสังเวียนฟาดแข้งศึกเอเชี่ยนคัพ 1992 คราวนี้โชคดีมากที่ไม่มีพี่เบิ้มแห่งวงการอย่างเกาหลีใต้ที่โดนไทยเขี่ยตกรอบ นักเตะในชุดนั้นส่วนนึงมาจากโครงสร้างทีมชาติเดิม ส่วนนึงมาจากลีกกึ่งอาชีพของตนเอง แน่นอนล่ะ พวกเขามาจากยุคก่อตั้งเจลีกเมื่อปี 1993 ผู้เล่นอย่างคาซูฯ - มาซาฮิโร่ ฟูกูดะ - มาซาชิ นาคายามะ - รุยรามอส - โนบุฮิโร่ ทาเคดะ กำลังฝีเท้าเจิดจรัสขึ้นมา และที่สำคัญ มีสตาร์ที่ขายได้อย่างคาซูโยชิ มิอุระ แน่นอนล่ะ...สังกัดสโมสรโยมิอุริ สื่อยักษ์ของญี่ปุ่น เอเชี่ยนคัพ 1992 ญี่ปุ่นเสมอรวดสองนัดในรอบแรก หวิดจะตกรบไม่ตกรอบแหล่ แต่ช่วงท้ายเกมนัดสุดท้าย ได้อานิสงฆ์จาก "พรรคพลังกรรมการ" ไล่ผู้เล่นอิหร่านออกไปประมาณ 2-3 คนช่วงท้ายเกม สุดท้ายอิหร่านที่ตัวผู้เล่นน้อยกว่าต้านทานไม่ไหว โดนคาซูกดมุมแคบเป็นประตูชัย 1-0 ก่อนจะรวมพลังปราบจีนที่มีผู้ล่นมากกว่าในรอบรอง และไปได้ลูกยิงของทาคาหงิในรอบชิงเหนือยักษ์หลับอย่างซาอุฯ ทีนี้แหละ...แฟนบอลญี่ปุ่นฝันหวาน ยูเอสเอ'94 มาวินแน่ๆ แถมเจลีกเพิ่งเปิดตัวช่วงปี 1993 แหม...ช่วงคัดบอลโลกพอดี กระแสเจลีกช่วงนั้นมาแรงมาก ใครจะไปคิดว่าวันนึง ขุนพลฝีเท้าเอกอย่างซิโก้ - แกรี่ ลินิเกอร์ - โตโต้ สคิลลาชี่ - ดุงก้า - ลิตตี้ - ราม่อน ดิอาซ - อิวาน ฮาเซ็คจะมาเตะฟุตบอลให้ดูตัวเป็นๆทุกอาทิตย์ แต่ญี่ปุ่นก็ไปไม่ถึงฝั่งฝัน การถูกตีเสมอในวินาทีที่ 18 ของการทดเวลาในเกมสุดท้ายกับอิรัก ทำให้ความหวังความฝันทุกอย่างหลุดลอยไป กระแสเจลีกแอบซาลงไป จนกระทั่งความนิยมเสื่อมถอยลง และได้รับผลกระทบมหาศาลในช่วงวิกฤศเศรษฐกิจเอเชีย แต่เจลีกก็ยังเอาตัวรอดได้ เพราะรากที่แข็งแกร่งและการรู้จักปรับตัวโดยมีสโมสรนั่นแหละที่เป็นแกนหลักสำคัญ ถ้าไม่ทำ พวกคุณก็ม้วนเสื่อกลับบ้านเหมือนฟลูเกลส์ได้เลย เดี๋ยวรอบทความวิสเซล โกเบเสร็จก่อน...เพื่อนของฉลามชลคนนี้ ผ่านอะไรมาเยอะ เจ็บมาเยอะ...มีเงิน แต่ซื้อความสำเร็จไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องพึ่งเด็กและระบบรากฐานที่ดี... จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 00:59:16

ความคิดเห็นที่ 52 เคสของแกรี่ ลินิเกอร์นี่น่าเห็นใจมากครับ อาจจะกล่าวได้ว่ามิสเตอร์ไนซ์กายไปล้มเหลวที่ญี่ปุ่นก็คงไม่ผิด เพราะสภาพอากาศและสภาพสนาม ทำให้การเข้าฮอสที่เป็นจุดเด่นของลินิเกอร์ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร ลินิเกอร์เล่นที่นั่นได้เพียงปีหรือสองปีก็ยุติบทบาทของตนเองลงไป จากนั้นไม่นาน นาโกย่าแกรมปัสก็เซ็นเอาบิ๊กเนมอีกราย อย่างดราแกน สตอยโควิช จอมทัพจากยูโกสลาเวีย ซึ่งนับเป็นเรื่องที่น่าแปลกที่พิกซี่ย้ายมาก่อนอายุ 30 ปี จริงๆไปเตร็ดเตร่แถวอิตาลี แถวฝรั่งเศส แถวเยอรมันก่อนก็ได้ ตอนที่ย้ายมาจากมาร์กเซย์แรกๆนี่ พิกซี่ปรับตัวไม่ได้นะครับ จนกระทั่งนัดฝนตกฟ้าคะนองในเกมกับเจฟ ยูไนเต็ดนั่นแหละ...พระเอกเลย... ใครเลยจะรู้ว่าพิกซี่เล่นที่นี่เกือบสิบปี เพิ่งเลิกไปตอนปี 2001 นี่เอง แถมตอนนี้จับงานคุมทีมแกรมปัสอยู่จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของทีมไปแล้วมั้ง ช่วงก่อตั้งเจลีก คนที่เป็นที่พูดถึง ในฐานะดาวเตะที่น่าจับตามอง คือ อัลซินโด้ ซาโตริ ของคาชิม่า แอนท์เลอร์ส ลูกหาบของซิโก้ครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 01:14:35

ความคิดเห็นที่ 53 ลองให้ญี่ปุ่นมีVVสิ.... #รู้นะว่าจะเป็นยังไง จากคุณ : Canps26 เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 09:49:48

ความคิดเห็นที่ 54 เอา vv ออกจากสมาคม กับ ไทยเล่นฟุตบอลโลก อันไหนมีความเป็นไปได้มากที่สุด จากคุณ : เสือดำขโมยใจ เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 11:37:09

ความคิดเห็นที่ 55 vv ออกถึงจะมีลุ้นไปบอลโลกครับ จากคุณ : M_Meng เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 11:56:03

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านถึงเรื่องทีมหญิง พอเห็นหน้าซึบาสะบนธงชาติญี่ปุ่นแล้ว.. ผมขนลุกเลยครับ จากคุณ : suckoja เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 14:34:00

ความคิดเห็นที่ 57 คห.52 ชื่อ พิ๊กซี่ นี่เหมือน ชื่อลูกสาวเพื่อนผมเลย!! จากคุณ : ToyZHardy เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 15:41:50

ความคิดเห็นที่ 58 อยาก ให้วรวีย์ มาอ่าน บ้าง วิธีทำงาน แบบมืออาชีพ เขาทำอย่างไร จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 15:46:48

ความคิดเห็นที่ 59 บทความดีๆแบบนี้ ขอนำไปแปะไว้ในหน้า Facebook J.League (Thai Fan Page) นะครับ คุณ Momo says ที่เคยถามผมว่าจะเอาบทความไปลงในหน้า FB ได้มั้ย ผมยังรออยู่นะครับ มีบทความที่อยากแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านเชิญเลยครับ จากคุณ : God_Return เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 17:42:45

ความคิดเห็นที่ 60 ^ ^ ^ เชิญเลย พึ่งรู้ว่าเจลีกมีไทยแลนด์แฟนเพจด้วย จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 03:59:49

ความคิดเห็นที่ 61 จำได้กับเหตุการณ์ที่ คห.51 บอกเลย เจลีคช่วง 2 ปีแรกที่เปิดตัวกระแสแรงมาก แต่จากนั้นก็เริ่มซบซาลง กลายเป็นฟุตบอลระดับมัธยมที่รุ่งขึ้นมาด้วยซ้ำ และแนวความคิดที่จ้างดาราดังๆแต่อายุมากแล้วมาเป็นจุดขายก็เริ่มหมดไปจากเจลีค พวกเขาเริ่มสร้างเยาวชนของตัวเองมากขึ้น คนที่มาแรงมากในสมัยนั้น และไปสร้าชื่อในบอลโลก 98 คือ ฮิเดโตชิ นากาตะ จากนั้นก็เริ่มทยอยตามกนมา ชินจิ โอโนะ ฮิโรชิ นานามิ ฯลฯ และในที่สุด ระบบก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง ถึงจะต้องใช้เวลานานเป็น 10 ปี หลังความล้มเหลวไม่เป็นท่าในบอลโลก 2006 เพราะระบบกำลังอยู่ระหว่างรอสุกงอม พวกเขากลับมาครองเอเซียและกลายเป็นทีมที่มีนักเตะชั้นยอด ไปสร้างชื่อในยุโรปแล้วหลายคนในตอนนี้ จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 05:37:28

ความคิดเห็นที่ 62 อันนี้คือมุมมองกว้าง ๆ ครับ แต่ถ้ามองให้ลึกลงไปอีก พื้นฐานของคนญี่ปุ่น คือทำอะไรจริงจังมาก ๆ เขามีทั้งแรงศรัทธา และความมุ่งมั่นแบบสุด ๆ   แล้วไม่ใช่ว่าหนทาง จะโรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป พวกเขาผ่านความเจ็บช้ำมาเยอะ กว่าจะมีวันนี้ ผมว่านี่คือสิ่งสำคัญมาก ๆ ที่ทำให้ญี่ปุ่นประสบความสำเร็จ จากคุณ : Nakharin เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 06:33:44

ความคิดเห็นที่ 63 ญี่ปุ่น คุณโชคดีมากๆ  ที่มีผู้นำในวงการฟุตบอลที่มีจิตใจมุ่งมั่นพัฒนาฟุตบอลจริงๆ เราชาวไทยได้แต่หวัง อยากเจริญรอยตามให้ใกล้เคียงพวกคุณให้ได้ ตอนนี้เรามีทุกอย่างแล้ว ยกเว้น นายกสมาคมฯ ผู้ซึ่งมีอำนาจกำหนดทิศทาง เราหวังว่า เราจะเริ่มต้นนับ 1 ใหม่ หลังจาก มันผู้นั้นพ้นตำแหน่งไป (หรือตายไปจากโลกนี้) จากคุณ : koptyne_1 เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 11:11:51

ความคิดเห็นที่ 64 .. จากคุณ : Genzo เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 18:41:21

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านเสร็จ พอนึกถึงประเทศไทย เฮ้อ...มัวแต่แถอยู่ได้ บอลไทยคงไม่เจริญถ้ามีคนนี้อยู่ จากคุณ : winter2winter เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 19:54:03

ความคิดเห็นที่ 66 มีความเป็นระเบียบ และ การบูรณาการ ทางความคิดอย่างสูง สมเป้นคน ญี่ปุ่น ที่ไม่ใช้ แต่ทำตามเขาแบบไร้จุดหมาย จากคุณ : lyonheartz เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 21:06:38

ความคิดเห็นที่ 67 งานเงินไม่ต้องไปดูหรอกอังกฤษ ญี่ปุ่นดีกว่ามั้ย โครตประหยัด ไปทำไมตั้งอังกฤษ รึมีจุดประสงค์อันใดแอบแฝง จากคุณ : เดอะหลอน เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 21:15:40

ความคิดเห็นที่ 68 รากฐานเรายังไม่แน่น แต่พยายามอยากจะก้าวไปข้างหน้า มันเลยไม่มั่นคงและดูสพเปะสะปะ นักบอลไทยบางคนยังไม่ภูมิใจในการติดทีมชาติ จากคุณ : moothe_2 เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 17:09:30

ความคิดเห็นที่ 69 มันจะภูมิใจกันได้ยังไงครับ ในเมือทัศนะคติของเราคนไทยเป็นแบบนี้ เราชอบหลอกตัวเองกันครับ ชอบอวยตัวเองกัน ไม่รู้จักตัวเองแต่ชอบบอกว่ารู้ เราไม่เคยนำหน้าญี่ปุ่นในเรื่องฟุตบอล แต่นักข่าวเราในยุคที่ข่าวสารยังไม่ทั่วถึงก็อวยกันเองว่าเรานำหน้าเค้าหลายสิบก้าว ความจริงแล้วเราตามหลังเค้ามาตลอด มีช่วงหนึ่งที่เราขยับขึ้นไปใกล้เค้าได้บ้างตอนที่มีปิยะพงษ์นั่นแหละครับ เราขี้เกียจไม่มีการเก็บข้อมูล สถิติ ไม่ชอบจด ชอบมั่วข้อมูลกันเอง มันถึงได้มี ผจก.ทีมอย่างบิ๊กหอยที่บอกว่าจะถล่มญี่ปุ่นชุดปรีโอลิมปิกที่สุพรรณ หรือจะเข้ารอบเอเชี่ยนเกมส์ที่อยู่ร่วมสายกับซาอุ ธงในรูป 17 น่ะครับ เหมือนถ้วยฟุตบอลโลกของเด็กมัธยมที่เป็นสมาชิกชมรมฟุตบอลของโรงเรียน การชนะในศึก Inter-High ถือเป็นความฝันของเด็กทุกคน (ความจริงก็เป็นความผันของเด็กในทุกกีฬาในประเทศเค้านั่นแหละ) ส่วนสายที่ผูกอยู่บนธงถ้าจำไม่ผิดคือ สื่อถึงแชมป์แต่ละปี นัดชิงของฟุตบอล inter-high ถ้าจำไม่ผิดก็จัดในสนามกีฬาแห่งชาติ ที่ไม่ใช่ให้ใครเข้าไปจัดอะไรกันง่ายๆ การได้มาซึ่งสิทธิในการแข่งคือความภาคภูมิใจของเด็กคนนั้นๆ และเป็นใบเบิกทางก้าวสู่อาชีพ ชมรมที่นั่นเช้าซ้อม เย็นซ้อม 3 โมงเลิกเรียน ใครอยู่ชมรมอะไรก็ไปทำอย่างนั้น ใครเก่งวิชาการก็เข้าชมรมวิชาการ ใครเก่งกีฬาก็เข้าชมรมกีฬา พวกเกเรมันก็มี เด็กแว้นซ์ก็เยอะใช่น้อย แต่พื้นฐานและโครงสร้างของเค้าดีกว่า มันเลยเหลือทรัพยากรดีๆ มาให้เลือกอีกเยอะ แต่ของเราพื้นฐานมันก็แย่ โครงสร้างมันก็ห่วย มันเลยเหลือทรัพยากรดีๆ ออกมาให้เลือกน้อย ที่ดีจริงๆ เค้าก็ไม่ได้รับการเลือก สุดท้ายก็ไปเก่งที่เมืองนอก แล้วเราถึงเห็นค่า เพราะฉะนั้นถ้าอยากไปไกลกว่านี้ในทุกเรื่อง ต้องแก้ที่การศึกษาก่อนเป็นอันดับแรก แต่คงใช้เวลานานมากกก นานแบบไม่รู้ว่าชาตินี้ก่อนตายแล้วจะได้เห็นหรือเปล่า จากคุณ : khanchang เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 00:45:25

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านแล้วน้ำตาซึมซาบซึ้งในความสำเร็จของคนเอเชีย แต่พอกลับมามองผู้บริหารของบอลไทยเหนื่อยใจมากๆเลยย จากคุณ : bank2511 เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 55 11:41:38

ความคิดเห็นที่ 71 อยู่ญี่ปุ่นสิบกว่าปี ไม่ชอบดูเจลีกครับ เพราะชอบดูเบสบอลมากกว่า ที่ญี่ปุ่น นักกีฬาดีๆ มีพรสวรรค์ไปเล่นเบสบอลกันหมด เหลือเจียดมาเล่นฟุตบอลไม่กี่คนหรอกครับ แต่ก็ได้เข้าบอลโลก งงมั้ย แต่ฟุตบอลที่ผมชอบดูกลับเป็นชิงแชมป์มัธยมเนี่ยแหละ มันส์สุดๆ ทีมขาประจำก็จะมาจากทางตอนใต้เนี่ยแหละ ผมว่าดาราหลายคนน่าจะผ่านตาผมมาบ้าง แต่ผมดูบอลไม่ค่อยเป็น เลยจำคนเด่นๆไม่ได้ แล้วก็จะนัดเดียว ไม่ได้เห็นกันอีก  แต่ที่ผมจำได้ ก็ คือ นักฟุตบอลจะสู้กันแบบเกินร้อย ฟิตจริงๆ ซึ่งในเบสบอลจะไม่เห็น เบสบอลเล่นกันได้ทุกวันไม่ต้องพัก ยกเว้นคนขว้างลูก เพราะต้องถนอมหัวไหล่ เบสบอลเองก็ความนิยมตกเรื่อยๆ จนต้องปรับตัวเยอะ เพราะอิทธิพลเจลีกเนี่ยแหละ เบสบอลเดิมทีไม่มีชิงแชมป์โลกเพิ่งมีได้สองครั้งแล้ว จัดทุกสี่ปี ญี่ปุ่นได้แชมป์ทั้งสองสมัย ล่าสุดชิงกับเกาหลีใต้ คู่แค้นเก่า อเมริกายังไม่ได้เพราะพวกโปรเล่นตัวกะกลัวเจ็บ เนื่องจากเล่นตอนปิดฤดูกาล เตรียมร่างกายไม่ทัน ในระดับสมัครเล่นก็โอลิมปิคเพิ่งจัดได้ไม่กี่ครั้ง ส่วนใหญ่คิวบาได้ทองไป ในระดับเอเขียนเกมส์ก็จัด แต่มีปัญหาประเทศเข้าร่วมน้อยเกินไปจนบางครั้งต้องจ้างให้เข้าร่วม จะเห็นว่าถ้าเบสบอลตกต่ำลงเรื่อยๆ เจลีกก็จะแรงขึ้น เราจะเห็นดาราจากญี่ปุ่นกับเกาหลีมาเล่นในระดับโลกมากขึ้น ตอนนี้ทีมเบสบอลอาชีพยังผูกติดกับบริษัทอยู่เลย น่าเบื่อมาก จากคุณ : แวมไพร์ที่ราบสูง เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 55 23:08:20