ความคิดเห็นที่ 1 3. ทางอินเตอร์เน็ต: เล่าย้อนไปหน่อยดีกว่า ในปีพุทธศักราช 2540 ตอนนั้นผมอยู่ ม.2 และทุกคนในโรงเรียนกำลังตื่นตาตื่นใจกับเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สามารถเชื่อมต่อเข้าอินเตอร์เน็ตได้เป็นเครื่องแรกของโรงเรียนซึ่งประดิษสถานอยู่ ณ ห้องที่มีชื่อว่า “ศูนย์การศึกษาด้วยตนเอง” ที่ไม่มีใครอยากไป นอกจากไปนอน (555)  ตอนนั้นเด็กอย่างผมไม่รู้หรอกว่าอินเตอร์เน็ตเป็นอย่างไร เขาบอกว่าอินเตอร์เน็ตดี ก็ว่าดี ผมจำได้ว่า เว็บไซต์ที่เข้าเว็บแรกของผม คือ Hotmail ซึ่งความเร็วของอินเตอร์เน็ตสมัยนั้นช้าบรม...คุณนั่งไปอีก 5 นาทีก็ยังโหลดหน้าแรกไม่ครบ พอเริ่มใช้อินเตอร์เน็ตจนคล่อง กอปรกับเทคโนโลยีที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ความเร็วเพิ่มขึ้น ผมก็ใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อความรู้มากขึ้น สมัยนั้น google ยังไม่มี เพราะฉะนั้น search engine ที่ดีที่สุดสมัยนั้น คือ yahoo ซึ่งคุณภาพในการค้นหา...อืม...อยากจะเขวี้ยงก้อนหินใส่หน้าคอม อย่างเช่น... ผมชอบรถใหญ่ครับ...รถบรรทุก รถโดยสารพรรค์นั้น...พวกรถเบนซ์โดยสาร รุ่นปั๊ดดาเน่...สแกเนีย...มิตซูบิชิ ฟูโซ่...อะไรแบบนั้นแหละ...ผมอยากจะดูแชสซี การขึ้นรูปประกอบตัวถังรถ ฯลฯ เคยพิมพ์หาโดยใช้คำว่า “Japanese Bus Body” ปรากฏว่า...มันขึ้นมาเป็นรูปโป๊เฉย... มันคงคิดว่า Japanese Body and Bust อะไรแบบนั้นแหงๆ ดังนั้น สมัยนี้มี google ถือว่าโชคดีมากๆแล้วครับ สมัยนั้นบ้านใครมีอินเตอร์เน็ตของ Telecom Asia ถือว่าโครตเทพมากๆเลย และเพื่อนผมก็มีเน็ตของเทเลคอมครับ ไวมาก...เว็บฟุตบอลญี่ปุ่นที่ผมได้สัมผัสเป็นที่แรก คือ www.j-league.or.jp สมัยนั้น อินเตอร์เฟซไม่ได้มีลูกเล่นมากเท่าสมัยนี้นะครับ ยิ่งหน้าภาษาอังกฤษแล้วไปกันใหญ่ แทบไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์สักเท่าไหร่เลย ข้อมูลที่มีประโยชน์จริงๆในหน้าภาษาอังกฤษ คือ รายชื่อนักเตะกับสนามฟุตบอลครับ ผมเคยปรินท์ชื่อนักฟุตบอลมานั่งท่อง...พ่อผมเห็นครับ ท่านเข้าใจผิด หาว่าผมติดพนันบอล...โธ่...พ่อครับ สมัยนั้นใครเขารับแทงบอลญี่ปุ่นกัน (แต่สมัยนี้ไม่แน่ ลีกไซปรัสยังมีเรตเลย 555) จนกระทั่ง ผมคลิ๊กลิงค์มั่วๆจนไปติดที่ www.j-ole.jp และได้เปลี่ยนชื่อโดเมนเป็น www.jsgoal.jp ...นี่แหละครับ...สวรรค์เลย เพราะที่นี่เป็นเว็บสื่อกลาง มีทั้งรูปภาพ คลิปวีดีโอ ทุกอย่างมีในนี้หมด และการดูผ่านเน็ตเทเลคอมเป็นอะไรที่สุขใจมาก เพราะสามารถดูคลิปไฮไลท์ที่ทางผู้จัดทำได้ตัดต่อมาอย่างต่อเนื่อง 4. ทางเกม Play Station I – Winning Eleven J.League หากคุณจำกันได้ในเกม Winning Eleven ผมว่าต้องมีแหละ...คนที่นั่ง Edit ชื่อนักฟุตบอลให้เป็นภาษาอังกฤษ และทีมชาติญี่ปุ่นจะเป็นทีมเดียวที่ใช้ตัวอักษรคันจิ นอกนั้น ทีมอื่นจะเป็นตัวอักษรคาตาคานะ ตัวอักษรคันจิตัวแรกที่ผมรู้จัก ไม่ใช่ “หนึ่ง” “สอง” หรือ “สาม” นะครับ แต่เป็นตัว “โมริ” ที่แปลว่า “ป่า” มาจากชื่อของเรียวโซ่ โมริโอกะ กองหลังทีมชาติญี่ปุ่นหมายเลข 4 จุดเริ่มต้นแห่งความสนใจก็อยู่ที่ตรงนั้นแหละครับ ชื่อของนักบอลแต่ละคนคือใคร ฝีเท้าเป็นอย่างไร ทำไมนักฟุตบอลนามสกุล “มิอูระ” มีสองคนในทีม (เพราะอัตซึฮิโร่เล่นกองกลาง ส่วนคาซูโยชิเล่นกองหน้า ฯลฯ) นักเตะในคลังสำรองของทีมชาติญี่ปุ่น และทีมโอลิมปิคที่ซิดนีย์มีใครบ้าง ฯลฯ ไม่นานนัก Konami ก็ได้ออก Winning Eleven J-League 98-99 เป็นวินนิ่งขวัญใจขาโหด เพราะเสียบแรงๆไม่ฟาวล์ แต่ถ้าแซะบอลปกติจะใบแดง เออ...แปลกดี และก็เกม Perfect Striker เกมพวกนี้นี่แหละครับ เนื้อหาเจลีกล้วนๆ และช่วง Intro theme และ Ending theme ของเกมพวกนี้จะมีไฮไลท์เจลีกให้ดู....ตื่นตาตื่นใจมากสำหรับผม เกิดข้อสงสัยหลายอย่าง อาทิ กองหลังเบอร์ 4 ทีมเสื้อเขียวๆที่เท้าหนักๆนี่ใครกันหว่า (เคลาดิโอของเบลล์มาเร่) กองหน้าญี่ปุ่นของวิสเซล โกเบที่หน้าเหมือนพวกเซอร์เบียนี่ใครกัน (อากิฮิโร่ นางาชิม่า) โห...กองหน้าเบอร์ 13 ของจูบิโล่ วิ่งเร็วเหมือนโอคาโนะเลย ใครกันนะ (โนบุโอะ คาวางูจิ) เป็นต้น จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:04:57

ความคิดเห็นที่ 2 ผมจึงตั้งหน้าตั้งตาเชียร์พวกเขาควบคู่กับทีมชาติไทยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ถ้าคิดว่าญี่ปุ่นเจอไทย แล้วผมจะเชียร์ญี่ปุ่นละก็ คุณคิดผิดถนัด ผมจะเอาใจช่วยทีมชาติไทยครับ หวังลึกๆว่าน่าจะมีสักวันที่ไทยเอาชนะญี่ปุ่นได้อย่างเต็มภาคภูมิ เหมือนกับที่ครั้งหนึ่งไทยของเราเคยทำได้เมื่อ 15 ปีก่อน และเพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมขอเข้าเรื่องของทีมชาติญี่ปุ่นเลยละกันครับ ผมขออนุญาตทำออกมาเป็น 3 ตอน ดังนี้ 1.ย้อนรอยทีมชาติญี่ปุ่นกับฟุตบอลโลก ตอนที่1: เมื่อแชมป์เอเชียไม่ได้ไปฟุตบอลโลก 2.ย้อนรอยทีมชาติญี่ปุ่นกับฟุตบอลโลก ตอนที่2: ปี 1996...เมื่อทีมพี่ล้มเหลวที่ยูเออี...และทีมน้องประสบความสำเร็จที่แอตแลนต้า 3.ย้อนรอยทีมชาติญี่ปุ่นกับฟุตบอลโลก ตอนที่3: Road to France อุปสรรคขวากหนามมากมายเหลือเกิน ...เมื่อพร้อมแล้ว...5 – 4 – 3 – 2 - ."Action" . จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:06:03

ความคิดเห็นที่ 3 1.ย้อนรอยทีมชาติญี่ปุ่นกับฟุตบอลโลก ตอนที่1: เมื่อแชมป์เอเชียไม่ได้ไปฟุตบอลโลก 1.1 มายาคติที่ฮิโรชิม่า เอเอฟซีได้มอบหมายให้ญี่ปุ่นเป็นเจ้าภาพในการแข่งขันเอเชี่ยนคัพ 1992 รอบสุดท้าย โดยทุกเกมจะทำการแข่งขันที่ฮิโรชิม่า ไทยเองก็เข้าไปมีส่วนร่วมการแข่งขันระดับทวีปนี้อย่างยิ่งใหญ่ เพราะในรอบคัดเลือก ไทยสามารถเขี่ยเกาหลีใต้ ยอดทีมจากเอเชียที่เพิ่งผ่านศึกฟุตบอลโลก 1990 มาหมาดๆตกรอบคัดเลือกไปได้ ด้วยการยิงของ “เหน่อเสน่ห์” ประเสริฐ ช้างมูล ครั้งนั้นไทยภายใต้การนำทีมของปีเตอร์ สตุปเป้ ทำหน้าที่ในเอเชียนคัพได้ดีมากเสียด้วย เสมอกาตาร์แบบน่าชนะได้ในนัดแรก ยันเสมอจีนได้ในนัดที่สอง แต่ต้องตกรอบเมื่อโดนซาอุดิอารเบีย แชมป์เก่าอัดยับ 0 ประตูต่อ 4 ถือว่าน่าเสียดายอยู่เหมือนกัน กลับมาที่ทีมชาติญี่ปุ่นกันต่อ ญี่ปุ่นภายใต้การนำทีมของฮันส์ ออฟท์ โค้ชชาวดัตช์ เริ่มต้นรายการได้อย่างอึดอัดไม่แพ้กัน เมื่อต้องเสมอยูเออีแบบโนสกอร์ในนัดแรก และเกือบเอาตัวไม่รอด เมื่อโดนเกาหลีเหนือซัดลูกโทษออกนำไปก่อน แถมคาซูยิงลูกโทษไม่เข้า ยังดีที่ตัวสำรองอย่างมาซาชิ นาคายามะ กองหน้าจากยามาฮ่า เอฟซี (จูบิโล่ อิวาตะ) ที่เพิ่งลงสนามมา 2 นาทีซัดตีเสมอได้ใน 10 นาทีสุดท้าย ต้องไปวัดดวงในนัดสุดท้ายกับอิหร่าน เกมการแข่งขันในนัดสุดท้ายของรอบแรกเป็นไปอย่างดุเดือดและสุดแสนจะเครียด ออฟท์ต้องเปลี่ยนเอากองกลางออกแล้วส่งรุย รามอส จอมทัพจากโยมิอุริ เอฟซี (แวร์ดี้ คาวาซากิ) กับมาซาชิ นาคายามะลงมาเติมเกมรุก และในนาทีที่ 85 มาซามิ อิฮาระ เซนเตอร์แบ็คดีดบอลด้วยข้างเท้าด้านนอก บอลดูไม่มีน้ำหนักมากนัก แต่ทิศทางดีมาก เพราะทะลุแนวรับอิหร่านที่ยืนเป็นกำแพงเปอร์เซีย และจากความผิดพลาดของแนวรับอิหร่านนั้นเอง คาซูโยชิ มิอุระ ดาวยิงขวัญใจแดนปลาดิบจากโยมิอุริ เอฟซีก็ได้โอกาสหลุดเดี่ยวเข้าไปซัดมุมแคบอย่างสุดสวย เป็นประตูชัยให้ญี่ปุ่นเฉือนเอาชนะอิหร่านไปอย่างหืดจับ 1 ประตูต่อ 0 ผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศต่อไป โดยเกมนี้มี ผู้เล่นอิหร่านถูกไล่ออกไปถึง 3 คน และน่าสังเกตว่าผู้เล่นอิหร่านทั้งสามคน ได้แก่ จามชิด ชาห์โมฮัมหมัด นาเดอร์ โมฮัมหมัดคานี่ และฟาชาด เปยุส ต่อมาได้ถูกเอเอฟซีแบนจากการแข่งขันทุกระดับของเอเอฟซีเป็นระยะเวลา 1 ปี รอบรองชนะเลิศเป็นเกมที่น่าหนักใจไม่น้อย เมื่อญี่ปุ่นต้องโคจรมาพบกับจีน และเป็นอีกครั้งที่ญี่ปุ่นต้องพลาดท่าถูกจีนยิงขึ้นนำไปก่อน 1 ประตูต่อ 0 แต่เมื่อเริ่มครึ่งหลังมาได้ 3 นาที ญี่ปุ่นก็ตามตีเสมอได้จากลูกโหม่งของ “Mr.Reds” มาซาฮิโร่ ฟูกูดะ ดาวยิงจากมิตูบิชิ มอเตอร์ (อุราวะ เรดส์) และขึ้นนำจีน 2 ประตูต่อ 1 จากการลากตัดเข้าไปยิงของ “ปีกอินดี้” ทซึโยชิ คิตาซาว่าจากโยมิอุริ เอฟซีในนาทีที่ 57 แต่อีก 3 นาทีต่อมา ญี่ปุ่นต้องเหลือผู้เล่น 10 คน เมื่อ “เทพผู้ปกปักษ์รักษาญี่ปุ่น” ชิเงทัตซึ มัตซึนากะ นายทวารจากค่ายนิสสัน มอเตอร์ (โยโกฮาม่า มารินอส) ไปโชว์ลีลาแม่ไม่มวยไทยนอกเกมใส่นักเตะจีน หวดเต็มข้อใส่นักเตะจีนที่ล้มขวางทางปืน ผู้ตัดสินไม่มีทางเลือกควักใบแดงไล่มัตซึนากะออกจากสนาม ออฟท์ต้องแก้เกมด้วยการเปลี่ยนนายประตูสำรอง คาซูยะ มาเอกาว่าจากมาสด้า เอฟซี (ซานเฟรช ฮิโรชิม่า) ลงมาเล่นแทนคิตาซาว่าที่เพิ่งทำประตูได้ ซึ่งจังหวะนั้น จีนได้เปลี่ยนตัวเสริมผู้เล่นแนวรุกทันที และในนาทีที่ 70 จีนก็ตามตีเสมอได้อย่างโชคช่วย เมื่อนายทวารสำรองอย่างมาเอกาว่าซองแตก รับลูกเปิดธรรมด้า...ธรรมดาของจีนพลาด จึงถูก หลี่ เซียว ตัวสำรองที่เพิ่งเปลี่ยนตัวลงมาปรี่ซัดจ่อๆให้จีนตีเสมอเป็น 2 ประตูต่อ 2 ออฟท์ตัดสินใจทิ้งไพ่ใบสุดท้าย เปลี่ยนมาซาชิ นาคายามะลงมาแทนทาคุย่า ทาคาหงิ กองหน้าจากมาสด้า เอฟซีที่ไม่มีบทบาทมากนักออกในนาทีที่ 75 และอีก 9 นาทีต่อมา นาคายามะก็ไม่ทำให้ออฟท์ต้องผิดหวัง เมื่อ “กอน” โขกประตูชัยให้ญี่ปุ่นเอาชนะจีนไปอย่างสุดมัน 3 ประตูต่อ 2 ทะลุเข้าไปชิงชนะเลิศเอเชี่ยนคัพเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์     และญี่ปุ่นก็ได้เข้าชิงเอเชี่ยนคัพเป็นครั้งแรกในวันที่ 8 พฤศจิกายน 1992 ที่สนามฮิโรชิม่า บิ๊กอาช โดยมีซาอุดิอารเบีย เป็นคู่ต่อกรที่น่ากลัว เพราะทีมเศรษฐีน้ำมันเป็นแชมป์เอเชี่ยนคัพมาแล้วสองสมัยก่อนหน้า และสำหรับที่ฮิโรชิม่า ซาอุดิอารเบียหวังเป็นอย่างยิ่งที่จะคว้าแชมป์เป็นสมัยที่สามติดต่อกัน เกมการแข่งขันเป็นไปอย่างสูสี และในนาที่ที่ 36 จากการเปิดบอลเข้ากลางของคาซูที่วิ่งฉีกไปทางปีกซ้าย บอลลอยเข้ามาในกรอบเขตโทษ แผงหลังซาอุดิอารเบียพยายามเช็คล้ำหน้า แต่ดันพลาด มีผู้เล่นตัวสุดท้ายห้อยอยู่ บอลมาถึงทาคุย่า ทาคาหงิที่อยู่ตรงนั้นพอดิบพอดี ทาคาหงิเอาบอลลงอย่างสวยงาม แล้วยิงผ่านมือนายประตูซาอุดิอารเบียเข้าไป เป็นประตูชัยให้ญี่ปุ่นเอาชนะซาอุดิอารเบีย 1 ประตูต่อ 0 คว้าแชมป์เอเชี่ยนคัพไปครองเป็นครั้งแรกอย่างยิ่งใหญ่ พร้อมทั้งตำแหน่งผู้เล่นทรงคุณค่าประจำทัวร์นาเมนต์ของคาซู จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:07:35

ความคิดเห็นที่ 4 สิ่งที่น่าสนใจ 1. ญี่ปุ่นพยายามเล่นบอลหรือต่อบอลกันน้อยจังหวะ เพื่อให้การเข้าทำเป็นไปอย่างรวดเร็ว ลูกจ่ายทะลุช่องของญี่ปุ่นถือเป็นของแสลงของบรรดาทีมต่างๆในเอเชีย ซึ่ง ฮันส์ ออฟท์ โค้ชชาวดัตช์พยายามเน้นในจุดนี้แป็นอย่างมาก ครั้งหนึ่ง มาซามิ อิฮาระได้เคยกล่าวไว้ว่า เกมที่น่าหนักใจที่สุดในทัวร์นาเมนต์นั้นคือเกมที่พบกับอิหร่านนั่นเอง ลูกจ่ายทะลุช่องที่นำไปสู่ประตูชัยนั้นไม่ได้เกิดจากความฟลุ๊ก แต่เกิดจากการฝึกซ้อมรูปแบบการเข้าทำแบบสามคนที่ทำกันมาอย่างต่อเนื่อง 2. รุย รามอสเป็นคนคุมจังหวะการเล่น การจ่ายบอล ฯลฯ ของทีมชาติญี่ปุ่น แม้รามอสจะถูกบีบพื้นที่ แต่ไม่น่าเชื่อว่ารามอสในวัย 37 ปี ยังสามารถวิ่งหาพื้นที่ว่างได้ตลอด 90 นาที 3. แท็คติคที่โยกคาซูออกด้านข้างเพื่อเปิดพื้นที่เข้ากลางให้ผู้เล่นคนอื่นเข้าทำ เริ่มใช้มาตั้งแต่สมัยออฟท์จนมาถึงยุคโอคาดะ เพราะถ้าหากคาซูโดนประกบตายแล้วยังดันทุรังให้เป็นหน้าเป้า เกมรุกของญี่ปุ่นตันแน่ๆ และกองหน้าของญี่ปุ่นในสมัยนั้น ยิงกันได้ทุกคน 4. ออฟท์กำหนดให้ทาคุย่า ทาคาหงิเป็นตัวหน้าเป้า (Target man) ด้วยความได้เปรียบในเรื่องของส่วนสูงและความแข็งแกร่ง แต่ความเชื่องช้ายังเป็นปัญหาของทาคาหงิอยู่ แผนการเล่น ------คาซูโยชิ มิอุระ----------ทาคุย่า ทาคาหงิ------- -------------มาซาฮิโร่ ฟูกูดะ----------------- -----รุย รามอส---------------มิตซึโนริ โยชิดะ----- -------------ฮาจิเมะ โมริยาซึ----------------- ซาโตชิ ทซึนามิ---มาซามิ อิฮาระ---เท็ตซึจิ ฮาชิราทานิ---ทาคุมิ โฮริอิเขะ ---------------ชิเงทัตซึ มัตซึนากะ-------------- จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:14:29

ความคิดเห็นที่ 5 ปฏิเสธไม่ได้ว่า แชมป์เอเชี่ยนคัพ 1992 ย่อมสร้างความมั่นใจในหมู่แฟนบอลญี่ปุ่นว่าการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกเพื่อกรุยทางไปสู่ USA’94 นั้นเป็นสิ่งที่ไม่ไกลเกินฝัน อีกทั้งลีกฟุตบอลอาชีพของญี่ปุ่นหรือเจลีก ก็เริ่มได้รับการพัฒนาเป็นรูปเป็นร่างโดยมีกำหนดเตะเปิดสนามในเดือนมีนาคม 1993 ทำให้เป้าหมายของญี่ปุ่นเป็นอื่นใดไม่ได้เลย นอกจากโควตาหนึ่งในสองของเอเชียเพื่อฟุตบอลโลกที่สหรัฐเท่านั้น และญี่ปุ่นได้เตรียมความพร้อมและวางแผนการไกลถึงขั้นอุ่นเครื่องกับยอดทีมชั้นนำอย่างสวิสเซอร์แลนด์ เดนมาร์ค (ชุดบีทั้งคู่) ฮังการี และสหรัฐฯ ช่วงต้นปี 1993     รอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 1994 โซนเอเชีย ญี่ปุ่นถูกวางอยู่ในกลุ่ม F โดยมี UAE ไทย ศรีลังกา และบังกลาเทศอยู่ร่วมกลุ่มเดียวกัน โดยมีการเตะทั้งสิ้นสองเลก เลกแรกแข่งกันที่ประเทศญี่ปุ่น และเลกที่สองแข่งกันที่ UAE เมื่อพิจารณาแล้วพบว่าคู่แข่งที่น่าหนักใจสำหรับญี่ปุ่น คือ UAE ยอดทีมจากตะวันออกกลางที่เพิ่งผ่านเข้ารอบสุดท้ายฟุตบอลโลก 1990 ที่อิตาลี และมีเกมรับที่เหนียวแน่น ในขณะที่ไทยเองก็สามารถสร้างความยากลำบากให้กับญี่ปุ่นได้พอสมควรตลอดสองนัดที่ลงแข่ง ญี่ปุ่นประเดิมสนามนัดแรกกับไทยที่โกเบ เมื่อวันที่ 8 เมษายน 1993 เริ่มเกมขึ้นมาในนาทีที่ 29  มาซาฮิโร่ ฟูกูดะวางบอลยาวมาให้คาซูโยชิ มิอุระจับลงอย่างนิ่มนวลแล้วยิงสวนชัยยงค์ ขำเปี่ยมเข้าประตูไป เป็นประตูชัยให้ญี่ปุ่นเฉือนเอาชนะไทยไปได้ในเลกแรก 1-0 ประตู ก่อนที่จะดาหน้าเอาชนะบังกลาเทศ 8-0 และศรีลังกา 5-0 ตามลำดับ และปิดท้ายชิงความได้เปรียบในฐานะเจ้าบ้านด้วยการเอาชนะ UAE ไป 2-0 ประตู หนทางของญี่ปุ่นในรอบแรกดูสดใสไม่น้อย เลกที่สองที่ UAE ญี่ปุ่นประเดิมด้วยการเอาชนะไทยไปได้ 1-0 จากการยิงแบบ “มันเท้า” ของโทชิโนบุ คัตซึยะ โดยนัดนี้วัชรพงศ์ สมจิตรสามารถป้องกันลูกโทษของฝั่งญี่ปุ่นได้ เกมค่อนข้างดุเดือด และทีมชาติไทยก็แทบจะหมดลุ้นทันทีเมื่อปิยะพงษ์ ผิวอ่อนไปมีเรื่องกับมาซามิ อิฮาระโดนไล่ออกจากสนามไปทั้งคู่ในนาที่ที่ 38 นัดต่อมา ญี่ปุ่นฉายหนังซ้ำยำบังกลาเทศ 4-1 กับศรีลังกา 6-0 และปิดท้ายด้วยการยันเสมอ UAE ไปได้ 1-1 จากการทำประตูของมาซาอากิ ซาวาโนโบริ จอมทัพดาวรุ่งของชิมิซึ เอสพัลส์ ญี่ปุ่นเข้ารอบเป็นที่หนึ่งของสาย ส่วนไทยได้อันดับที่สามของตารางตามคาด โดยผลงานที่น่าชื่นชมของไทย คือ การแพ้ยอดทีมในเอเชียทั้งสองทีมนอกบ้านเพียงลูกเดียวเท่านั้น จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:15:40

ความคิดเห็นที่ 6 1.2 ในอุโมงค์ที่มืดมิด ปลายทางย่อมมีแสงสว่าง...ในแดนหน้า หลังจากญี่ปุ่นสามารถผ่านรอบแรกมาได้ด้วยการเขี่ยทีมอย่างยูเออี ไทย ศรีลังกา และบังกลาเทศกรุยทางสู่รอบคัดเลือกรอบ 6 ทีมสุดท้ายไปได้ ด่านต่อไปสำหรับญี่ปุ่น คือ การแข่งขันแบบพบกันหมดเพียงนัดเดียว (Single Round-Robin) ณ สนามเป็นกลางในประเทศกาตาร์ โดยมี ซาอุดิอารเบีย อิหร่าน อิรัก เกาหลีใต้ เกาหลีเหนือ เป็นผู้ท้าชิงแย่งตั๋วเครื่องบินไปอเมริกาที่มีเพียงสองใบเท่านั้น ญี่ปุ่นประเดิมสนามเกมแรกกับซาอุดิอารเบีย คู่ต่อกรของพวกเขาที่ฮิโรชิม่าหนึ่งปีก่อนหน้านี้ ญี่ปุ่นพยายามกดดันซาอุดิอารเบียอย่างหนัก แต่หลายๆจังหวะกองหน้าของญี่ปุ่นกลับยิงไปติดเซฟของโมฮัมหมัด อัลดาเยียจนหมด จบเกมนัดแรก ญี่ปุ่นเก็บได้ 1 คะแนนจากการเสมอซาอุดิอารเบียไปแบบโนสกอร์ ญี่ปุ่นเริ่มเกมที่ 2 ด้วยการดวลกับอิหร่าน ยอดทีมจากตะวันออกกลาง เกมเป็นอย่างสูสี แต่ทว่าก่อนหมดเวลาครึ่งแรกเพียงหนึ่งนาที ญี่ปุ่นเสียลูกฟรีคิกซ์บริเวณกราบซ้าย ลูกถูกโยนเข้ากลางเต็มหัวของเรซา ฮัสซันซาเดห์อย่างเหมาะเหม็ง บอลพุ่งเสียบเสาไกล ให้อิหร่านออกนำไปก่อน 1 ประตูต่อ 0 ครึ่งหลัง เกมของญี่ปุ่นไม่ดีขึ้น ออฟท์ไม่มีทางเลือกต้องเปลี่ยนมาซาชิ นาคายามะลงไปเล่นแทนยาสุโตชิ มิอุระ ในนาทีที่ 73 ญี่ปุ่นดันเกมเต็มที่...และก็เหมือนเดิม...แผงหลังญี่ปุ่นดันขึ้นสูงเกินไป อิหร่านโต้กลับ บอลมาถึงอาลี ดาอี เพชฌฆาตติดหนวด โซโล่เดี่ยวชนิดที่ไม่มีใครตามทันจากครึ่งสนาม มัตซึนากะ...ความหวังสุดท้ายของญี่ปุ่นวิ่งออกมาจากหน้ากรอบประตู หวังจะสกัดกั้นแบบถึงลูกถึงคน แต่ถูกดาอีล็อกหลบจนล้มกลิ้งล้มหงาย แล้วแปโล่งๆเข้าประตูไป อิหร่านนำห่าง 2 ประตูต่อ 0 แต่กรุงโตเกียวย่อมไม่สิ้นคนดี และนาคายามะก็กลายเป็น Super Sub ที่ไม่เคยทำให้ออฟท์ผิดหวังเช่นเดิม ในนาทีสุดท้ายของการแข่งขัน จากลูกเปิดล้นไปเหมือนไม่มีอะไร แต่มาซาชิ นาคายามะอาศัยความขยันเกี่ยวบอลได้  แล้วตวัดยิงมุมแคบ (เหมือนกับลูกยิงสุดคลาสสิคของคานู ลูกที่สามที่ซัดมุมแคบศูนย์องศาใส่เชลซีนั่นแหละครับ) บอลติดไซด์กลิ้งเข้าประตูไปแบบงงกันทั้งสนาม เป็นลูกยิงตีไข่แตกให้ญี่ปุ่นมีลุ้นเล็กๆ แต่ญี่ปุ่นของออฟท์ก็ทำได้ดีที่สุดเพียงเท่านั้น ญี่ปุ่นแพ้ในเกมที่สอง มีเพียงหนึ่งคะแนน หล่นไปอยู่ในอันดับสุดท้ายของตาราง ประตูของนาคายามะไม่ใช่เพียงประตูตีไข่แตกธรรมดา แต่เป็นประตูที่ทำให้ออฟท์รู้ว่า...เขาควรวางใครเป็นกองหน้าคู่กับคาซูโยชิ มิอูระ ที่ถูกกองหลังทุกทีมประกบเป็นเงาตามตัวจนทำอะไรได้ไม่ถนัด ประตูของป๋ากอน อยู่ในนาทีที่ 0.27 ครับ แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 20:20:45 จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:19:23

ความคิดเห็นที่ 7 คลิปเจ๊งซะงั้น สงสัยดองนานไปเหอๆๆๆ ต่อๆ 1.3 จะโสมแดงหรือโสมขาว...โสมไหนๆก็อร่อยเหมือนกัน วันที่ 21 ตุลาคม 1993 ณ สนามคาลิฟา กรุงโดฮา ญี่ปุ่นทำศึกนัดที่ 3 กับทีมโสมแดง เกาหลีเหนือ ทีมที่มีความแข็งแกร่งและวินัยเป็นเลิศ ณ วินาทีนี้ผืนปฐพีเอเชีย...ไม่มีคู่เซนเตอร์แบ็คคนไหนหยุดความร้อนแรงของคู่หูมหาปลัย “กอน-คาซู” ไปได้ และเกาหลีเหนือก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ทั้งสองดาหน้าไล่ยิงเกาหลีเหนือมันเท้า 3-0 จากผลงานของคาซูโยชิ มิอุระ นาทีที่ 28 กับ 69 และนาคายามะในนาทีที่ 51 แท็คติคที่ออฟท์ปรับดูเหมือนจะได้ผล และชัยชนะในนัดนี้ทำให้ญี่ปุ่นมีความมั่นใจมากขึ้น นัดที่ 4 ญี่ปุ่นต้องโคจรมาพบกับทีมโสมขาว เกาหลีใต้ คู่ปรับตัวฉกาจของญี่ปุ่น เข็มนาฬิกาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงพอดี ประตูเดียวในเกมนี้ก็เกิดขึ้น แล้วทีมที่ได้ประตูนั้น คือ ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ได้บอลบริเวณกราบขวา กำลังลำเลียงบอลเพื่อโต้กลับญี่ปุ่น แต่รามอสตัดบอลได้ บอลล้นมาถึงมิตซึโนริ โยชิดะวิ่งหนีไปสุดเส้นหลังและตวัดเข้ามากลางประตู คาซูตวัดยิงจากระยะ 6 หลา แต่วืด... อ่ะนะ...คนมันจะเป็นซูเปอร์สตาร์ เอาช้างมาฉุดยังไงก็ไม่อยู่ บอลกระดอนไปโดนเคนตะ ฮาเซกาว่าที่ไม่ทันตั้งตัว แล้วกระเด้งมาเข้าทางปืนคาซูอีกครั้ง ดาบสองจากระยะเผาขนเช่นนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องยาก คาซูตวัดยิงด้วยขวา... ผ่านตัวชอย อินยังที่พยายามออกมาบล็อกตุงตาข่าย ญี่ปุ่นยันสกอร์นี้ไว้ได้จนจบเกม พลันเสียงนกหวีดของอาร่อน ชมิดฮูเบอร์ ท้าวมาลีวราชชาวเยอรมันดังขึ้น นักเตะญี่ปุ่นกอดกันกลม พลิกสถานการณ์ขึ้นไปนำเป็นจ่าฝูงของกลุ่มได้สำเร็จ ถึงตรงนี้...ตั๋วเครื่องบินไปอเมริกาอยู่ในมือพวกเขาแล้ว ต่างจากฝากซุ้มม้านั่งสำรองของเกาหลีใต้ ความเซ็งเข้ามาครอบงำนักเตะเกาหลีใต้ ความพ่ายแพ้ในนัดนี้เป็นเรื่องไม่สู้ดีนัก สีหน้าของคิม โฮ ปรามาจารย์ลูกหนังเกาหลีใต้แสดงความวิตกกังวลออกมาอย่างชัดเจน เพราะเกมนัดสุดท้ายพวกเขาไม่มีทางเลือก ต้องเอาชนะเกาหลีเหนือให้ได้ และแช่งให้ญี่ปุ่นไม่ชนะอิรักในเกมนัดสุดท้าย แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 20:26:30 แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 20:21:45 จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:21:17

ความคิดเห็นที่ 8 1.4 โศกนาฎกรรมแห่งโดฮา...บาดแผลของวงการฟุตบอลญี่ปุ่นในทศวรรษที่ 1990s เย็นวันที่ 28 ตุลาคม 1993 ณ สนามอัลอาลี กรุงโดฮา... เท็ตซึจิ ฮาชิราทานิ กัปตันทีมชาติญี่ปุ่นเดินอาดๆนำลูกทีมลงสนามเพื่อทำศึกครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตการค้าแข้งของตนเอง ของเพื่อนร่วมทีม และของแฟนบอลทุกคน ก่อนเริ่มเกมนัดสุดท้าย ญี่ปุ่นนำเป็นจ่าฝูงของกลุ่ม ถ้าวันนี้พวกเขาเอาชนะอิรักได้สำเร็จ พวกเขาจะทะยานเข้าสู่ฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่สหรัฐโดยทันที 1. (เข้ารอบ) ญี่ปุ่น มี 5 คะแนน ลูกได้เสีย +3 2. (เข้ารอบ) ซาอุดิอารเบีย มี 5 คะแนน ลูกได้เสีย +1 3. เกาหลีใต้ มี 4 คะแนน ลูกได้เสีย +2 (ต้องเอาชนะเกาหลีเหนือที่ตกรอบไปแล้วด้วยจำนวนประตูมากๆ และต้องแช่งไม่ให้ญี่ปุ่นชนะด้วย) 4. อิรัก มี 4 คะแนน ลูกได้เสียเท่ากัน (ต้องเอาชนะญี่ปุ่นให้ได้ และแช่งให้ซาอุดิอารเบียกับเกาหลีใต้ไม่ชนะ) 5. อิหร่าน มี 4 คะแนน ลูกได้เสีย -2 (โคม่ากว่าใครในบรรดา ต้องเอาชนะซาอุดิอารเบียด้วยจำนวนประตูมากๆ แล้วลุ้นให้เกาหลีใต้แพ้) 6. เกาหลีเหนือ มี 2 คะแนน ลูกได้เสีย -4 (เตรียมตัวแพ็คกระเปากลับบ้านตั้งนานแล้ว) ออฟท์ ฮาชิราทานิ และนักเตะทุกคนรู้ดีว่าหนทางสู่ฟุตบอลโลกครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของพวกเขา มันไม่ได้อยู่ที่ “พรหมลิขิต” แต่ขึ้นอยู่กับ “ผมลิขิต” ในอีก 90 นาทีข้างหน้าต่างหาก เกมนัดนี้เตะตรงกับเวลาช่วงดึกของประเทศญี่ปุ่น ท้องถนนในกรุงโตเกียวช่างอ้างว้างร้างผู้คน เพราะทุกคนรีบกลับบ้านไปดูเกมนัดสำคัญ ซาลารี่แมนที่กลับบ้านไม่ทันคงต้องไปสิงสถิตย์ตามร้านคาร้านอาหารที่มีโทรทัศน์...เพื่อส่งใจไปเชียร์นักเตะทีมชาติญี่ปุ่น...กับอีก 90 นาทีที่เหลือ เกมเริ่มต้นขึ้นเพียงนาทีที่ 5 ญี่ปุ่นก็ออกสตาร์ทได้อย่างยอดเยี่ยมขึ้นนำอิรักอย่างรวดเร็ว เมื่อมาซาชิ นาคายามะเกี่ยวบอลได้บริเวณกรอบเขตโทษของอิรัก พร้อมทั้งตวัดเข้ากลางมาที่จุดนัดพบ เคนตะ ฮาเซกาว่าวิ่งเข้ามาตะบัดเต็มแรง บอลพุ่งชนคานเข้าเต็มใบ กระเด้งมาเข้าทางคาซูที่พุ่งโหม่งจ่อๆ เป็นประตูให้ญี่ปุ่นออกนำ 1ประตูต่อ 0 และญี่ปุ่นสามารถรักษาสกอร์นี้ไว้ได้จนจบครึ่งแรก อิรัก ทีมที่มีหวังเล็กๆ กลับมาสู้ต่อในครึ่งหลังอย่างสมศักดิ์ศรี รูปเกมแตกต่างจากครึ่งแรกอย่างชัดเจน และในนาทีที่ 54 อิรักก็ตีเสมอได้สำเร็จ จากลูกโยนของอิรักที่ครอสเข้ามาอย่างเหมาะเหม็งทั้งน้ำหนักและทิศทาง อาหมัด ราดี้ ที่ถูกอิฮาระกับฮาชิราทานิประกบทั้งหน้าและหลังเอาบอลลงติดเท้าอย่างสวยงาม แล้วจิ้มบอลเข้าเสาไกลผ่านมือมัตซึนากะตุงตาข่าย... ญี่ปุ่นไม่มีทางเลือก ผลเสมออาจจะทำให้พวกเขาผ่านเข้ารอบ แต่พวกเขาจะพึ่งอิหร่านหรือเกาหลีเหนืออย่างเดียวคงไม่ได้ พวกเขาต้องการันตีผลการแข่งขันของตัวเองไว้ก่อน รูปเกมหลังจากนั้น คือ การผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างเมามัน อิรักกับญี่ปุ่นใส่กันไม่ยั้งแบบใครดีใครอยู่ สูสีจนคาดเดาผลไม่ได้ แต่แล้วนาทีที่ 69 รุย รามอสจ่ายบอลทะลุช่องให้นาคายามะวิ่งฉีกไปพื้นที่ว่าง พร้อมทั้งตวัดด้วยขวา บอลดูไม่แรงนัก แต่เสียบเข้าโคนเสาพอดี ผู้เล่นอิรักพยายามประท้วงว่ามีผู้เล่นของตนเองได้รับบาดเจ็บอยู่ แต่ไม่เป็นผล ลูกนี้เป็นประตูขึ้นนำ 2 ต่อ 1 ของญี่ปุ่น...เสียงเฮที่ปลายทางประเทศญี่ปุ่นดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วประเทศ   หลังจากนั้น กับ 20 นาทีที่เหลือ ญี่ปุ่นพยายามปิดเกม ด้วยการส่งโนบุฮิโร่ ทาเคดะ กองหน้าจากแวร์ดี้ คาวาซากิ ลงมาเก็บบอลแทนนาคายามะ ตอนนั้นคนที่ทำเกมรุกให้กับญี่ปุ่นมีเพียง 4 คน ได้แก่ รุย รามอส เพลย์เมกเกอร์ของทีม คาซูที่วิ่งไล่บอลเหนื่อยล้ามาทั้งเกม มาซาฮิโร่ ฟูกูดะที่ลงมาแทนฮาเซกาว่านั้นกำลังปรับตัวให้เข้ากับเกมอยู่ และตัวของทาเคดะเอง นอกนั้น ลงไปตั้งรับกันหมด   ขณะที่เกมรุกของอิรักน่ากลัวมาก ญี่ปุ่นโชคดีหลายครั้งที่กองหน้าอิรักยิงนกตกปลากันไปเอง มองเผินๆแล้วญี่ปุ่นน่าจะปิดเกมได้ แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 20:28:57 แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 20:27:20 จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:27:02

ความคิดเห็นที่ 9 แต่แทคติคการถ่วงเวลาของนักฟุตบอลในสมัยนั้นยังไม่ได้รับการพัฒนา ผมค่อนข้างมั่นใจว่าฝรั่งเศสกับญี่ปุ่นจะได้ไปฟุตบอลโลกที่สหรัฐ หากรู้จักการถ่วงเวลา ภายหลังจากที่กฎการ Passback หรือการห้ามไม่ให้ผู้รักษาประตูใช้มือรับลูกส่งคืนหลัง ผู้เล่นในสนามนิยม “เล่นกับเวลา” ด้วยการต่อบอลสั้นๆ หรือส่งบอลไปให้ผู้เล่นที่มีทักษะครอบครองบอลได้ดีที่สุด การตกรอบของญี่ปุ่นและฝรั่งเศสมีความเหมือนกันอย่างไม่น่าเชื่อ ที่ปาร์ค เดอ แปรงซ์ ในวินาทีท้ายๆของการทดเวลา ฝรั่งเศสได้ลูกฟรีคิกซ์ในมุมธงของบัลแกเรีย เท่าที่เห็นในจอภาพ แทบไม่มีนักเตะฝรั่งเศสในกรอบเขตโทษของบัลแกเรียเลย ในขณะที่นักเตะบัลแกเรีย ยืนประกบกันหลวมๆ ไม่มีความจำเป็นต้องลงมาตั้งรับ เพราะสกอร์ 1 ประตูต่อ 1 ทำให้คะแนนรวมของพวกเขาตามหลังฝรั่งเศสยู่ดี บอลถูกส่งสั้นๆไปยังปีกขวา ดาวิด ชิโนล่าได้บอล แต่แทนที่ชิโนล่าจะบังบอลไว้กับตัวหรือเตะอัดคู่ต่อสู้เพื่อเอาลูกคอนเนอร์สั้นๆอีกครั้ง แต่ชิโนล่ากลับโยนบอลไปเสาสาม ใช่แล้วครับ อ่านไม่ผิดหรอก เสาสามจริงๆ เพราะชิโนล่าครอสลูกไปไกลมากจนล้นไปริมเส้นฝั่งซ้าย ทั้งๆที่วินาทีนั้น ไม่มีผู้เล่นฝรั่งเศสในกรอบเขตโทษของบัลแกเรียสักคน จากนั้น กองหลังบัลแกเรียตัดบอลได้ แล้วค่อยๆลำเลียงบอลไปจนถึงเอมิล คอสตาดินอฟซัดด้วยขวาสุดแรงเกิด โลรองต์ บลองค์ที่พยายามพุ่งไปสกัดสุดความสามารถที่มี...แต่ก็หมดปัญญาป้องกันทุกประการ บอลพุ่งเสียบเสาแรกชนิดที่แบร์นาร์ด ลาม่าหมดสิทธิรับ เป็นประตูชัยเขี่ยฝรั่งเศสตกรอบฟุตบอลโลกอย่างสุดแสนจะเจ็บช้ำ ญี่ปุ่นก็เช่นกัน ในช่วงท้ายเกม อิรักเองพยายามอาศัยความผิดพลาดของญี่ปุ่นเพื่อเปิดเกมแลก แต่ญี่ปุ่นครองบอลได้เหนียวแน่น แม้จะโดนอิรักตัดบอลได้ แต่กองหลังก็พยายามแย่งและส่งมาให้แดนกลาง ซึ่งมีรุย รามอสเป็นกุญแจสำคัญในการต่อบอล หลังจากที่ญี่ปุ่นขึ้นนำ 2-1 ออฟท์พยายามปิดเกมโดยการส่งโนบุฮิโร่ ทาเคดะที่ออฟท์เชื่อว่าครองบอลได้ดีลงมาแทนมาซาชิ นาคายาม่า ผู้(ที่กำลังได้ชื่อว่า)ทำประตูชัย แต่วินาทีสุดท้ายของการแข่งขัน รามอสจ่ายบอลไปที่ว่างให้ทาเคดะ ทาเคดะพยายามเลี้ยงไปสุดมุมธงด้านขวา ไม่มีผู้เล่นคนใดเข้าไปประคองและไม่มีใครอยู่ในกรอบเขตโทษ แต่ทาเคดะดันเปิดลูกหักข้อเข้ากลาง ซึ่งไม่มีใครอยู่ตรงนั้น ทำให้อิรักตัดบอลได้ และพยายามตั้งเกมเป็นครั้งสุดท้าย อิรักลำเลียงบอลขึ้นมาเร็วมากทางแบ็คซ้าย ซึ่งมีโทชิโนบุ คัตซึยะเป็นผู้รับผิดชอบ จนญี่ปุ่นที่กำลังอ่อนล้าตั้งตัวแทบไม่ติด จังหวะนั้น อิรักพยายามเปิดบอลยัดเข้าเสาแรก แต่มัตซึนากะอ่านทางถูกต้อง เหินปัดออกไปได้ อิรักได้ลูกเตะมุมฝั่งซ้ายของญี่ปุ่นในโอกาสสุดท้ายของเกม...     ผู้เล่นญี่ปุ่นที่อ่อนล้าจากเกมการแข่งขันและจากสภาพอากาศในโดฮา ลงมาป้องกันหน้าปากประตูของตนเองทั้งหมด โดยมีคาซูโยชิ มิอุระยืนอยู่สุดกรอบเขตโทษด้านซ้าย อิรักตัดสินใจเล่นลูกสั้น แทนการโยนยาวเข้ามา ซึ่งไม่ใคร่จะได้ผลเท่าไหร่ในการทดลองครั้งที่ผ่านๆมา คาซูพยายามเข้าไปป้องกัน แต่โดนผู้เล่นอิรัคล็อคหลบทำให้เสียจังหวะ ก่อนเปิดบอลมากลางประตู บอลเหินผ่านหน้าฮาจิเมะ โมริยาซึ ที่พยายามเข้าไปสกัด... วินาทีนั้น บอลลอยเข้ามาตรงกรอบหกหลาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว... ผู้เล่นญี่ปุ่นที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรง จะด้วยอากาศร้อนหรือความอ่อนล้าก็ตามแต่ พยายามเทคตัวเพื่อป้องกันการบุกครั้งสุดท้ายครั้งนี้ แต่เหมือนแข้งขาของแผงหลังญี่ปุ่นจะเปลี้ยล้าไปเสียหมด เพราะแต่ละคนกระโดดกันแทบไม่ขึ้น และกลายเป็นจาฟฟาร์ ออมราน ซัลมาน ตัวสำรองของอิรักที่เทคตัวได้ดีกว่า โหม่งสะบัดไปทางเสาไกล บอลลอยกระทบโคนเสาด้านใน เด้งเข้าประตูไป สุดปัญญาที่มัตซึนากะจะป้องกันเอาไว้ได้ ญี่ปุ่นถูกตีเสมอ 2-2 ในวินาทีที่ 18 ของการทดเวลา... และถ้าจบลงด้วยสกอร์เช่นนี้...ญี่ปุ่นจะตกรอบฟุตบอลโลก ภาพที่เห็น คือ นักเตะญี่ปุ่นที่ลงไปอยู่ในกรอบเขตโทษของตัวเองทรุดตัวหมดอาลัยตายอยากกันเป็นแถว ฮันส์ ออฟท์ที่สูบบุหรี่เพื่อระงับความเครียด แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ออฟท์ลุกขึ้นจากม้านั่งสำรอง ยืนบ่นกับสตาฟโค้ช (ซึ่งน่าจะเป็นดิโด้ ฮาฟเนอร์ โค้ชผู้รักษาประตูทีมชาติญี่ปุ่น คุณพ่อของไมค์ ฮาฟเนอร์ กองหน้าทีมชาติญี่ปุ่นชุดปัจจุบัน) บรรดานักเตะญี่ปุ่นที่ยืนกอดคอรอเสียงนกหวีดช็อกกันเป็นแถว...ล้มตัวนั่งหมดอาลัยตายอยาก...โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาซาชิ นาคายาม่า ผู้ทำประตูให้ญี่ปุ่นออกนำ ทรุดลงกองกับพื้นเอามือปิดหน้า...เหมือนกับตัวเขาจะไม่เชื่อสายตาตัวเองว่า...ทีมชาติญี่ปุ่นกำลังจะตกรอบหรือนี่? จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:31:05

ความคิดเห็นที่ 10 แฟนบอลญี่ปุ่นในสนามที่กำลังส่งเสียงร้องรำทำเพลงสลับกับร้องเพลง Gon’s Dance ของนาคายามะถึงกลับเงียบกริบทั้งสนาม เช่นเดียวกับแฟนบอลที่ญี่ปุ่น ต่างร้องไห้เสียใจกันทั้งบ้านทั้งเมือง...มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก เพราะนั่นแทบจะเป็นจังหวะสุดท้ายของเกมแล้ว ถ้าลูกนี้ออกหลัง แล้วเตะเปิดเกมขึ้นมา ทุกอย่างจะจบ... ตรงกันข้ามกับนักเตะและแฟนบอลของเกาหลีใต้ในอีกสนาม พวกเขาชิงความได้เปรียบด้วยการถล่มเอาชนะเกาหลีเหนือไปได้ 3-0 ทำให้คะแนนขึ้นมาเท่ากัน แต่ลูกได้เสียดีกว่า พร้อมทั้งขึ้นมาอยู่ในอันดับที่สองของตารางเป็นการชั่วคราว...เกมน่ะจบแล้ว...แต่การลุ้นยังไม่จบ แต่เมื่อผลอย่างเป็นทางการของสนามอัลอาลีเป็นอันทราบกันในหมู่แฟนบอลเกาหลีใต้ เสียงเงียบเป็นเป่าสากก็กลับกลายเป็นเสียงอื้ออึง นักเตะเกาหลีที่ยืนท้าวเอวอยู่ในสนามถึงกับงงและแปรเปลี่ยนเป็นอาการดีใจเมื่อทราบผลนั้น คนญี่ปุ่นเรียกเหตุการณ์ในวันนั้นว่า “Agony of Doha” หรือโศกนาฎกรรมแห่งโดฮา ในขณะที่แฟนบอลเกาหลีใต้เรียกเหตุการณนี้ว่า “The Miracle of Doha” หรือความอัศจรรย์ (ว่าเข้ารอบได้ยังไง) แห่งโดฮา   ถ้าสื่อไทยเคยจับคุณปิยะพงษ์ ผิวอ่อนและคุณรณชัย สยมชัยเป็นแพะรับบาปจากความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆในเกมฟุตบอล อย่าคิดว่าสื่อญี่ปุ่นหาแพะไม่เป็นนะครับ และแพะของโศกนาฏกรรมแห่งโดฮาก็มีเพียงสองคน คือ รุย รามอส (ข้อหา – จ่ายบอลเสียหลายครั้ง) กับ โนบุฮิโร่ ทาเคดะ (ข้อหา – เหมือนดาวิด ชิโนล่า) นี่แหละ รามอสไม่ติดทีมชาติอีกเลยตลอดปี 1994 ในสมัยของฟัลเกา ก่อนที่จะถูกชู คาโมะเรียกตัวมาใช้งานบ้างเป็นบางครั้งในปี 1995 ส่วนทาเคดะนั้น ติดๆหลุดๆอยู่บ่อยครั้ง และหายจากสารบบทีมชาติไปภายหลังเอเชี่ยนเกมส์ที่ฮิโรชิม่า ฮันส์ ออฟท์เคยได้ให้สัมภาษณ์ไว้ว่าเขาภูมิใจกับลูกทีมของเขา แต่เกมฟุตบอลมันมีมากกว่าแทคติค มันมีรายละเอียดอะไรหลายอย่าง และทีมชาติญี่ปุ่นดันโชคไม่ดีเท่านั้นเอง เขาเคยแนะนำและเน้นย้ำลูกทีมอยู่เสมอ...ว่าต้องทำอย่างไรบ้างเมื่อต้องการปิดเกม...ในเกมที่มีความกดดันที่สุด...ต้องนิ่งที่สุด อย่าลนลาน...หลายอย่าง...แต่ดูเหมือนว่า พอถึงสถานการณ์จริง...ไม่มีใครทำได้เช่นนั้นเลย โค้ชไม่เก่ง? ไม่หรอก...ออฟท์เป็นโค้ชที่มีฝีมือดีอยู่...แต่โศกนาฏกรรมแห่งโดฮาก็มักจะตามหลอกหลอนเขาอยู่เสมอๆ ออฟท์ได้เปิดเผยเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งตัวออฟท์เองไม่เคยสัมภาษณ์ที่ไหนมาก่อน เรื่องมีอยู่ว่า...สามวันหลังจากกลับมาถึงญี่ปุ่น ระหว่างที่ออฟท์กำลังเดินทอดน่องคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยในโยโกฮาม่า เขาก็ได้รับโทรศัพท์ทางไกลจากต่างแดน และเป็นสมาคมฟุตบอลซาอุดิอารเบียที่โทรหาเขา เสียงจากปลายทางได้สอบถามออฟท์ว่า “คุณสนใจจะเป็นผู้จัดการทีมชาติซาอุดิอารเบียชุดลุยศึกฟุตบอลโลก 94 ไหม? ออฟท์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไปว่า “ไม่ล่ะ ขอบคุณ” และหลังจากนั้น...ซาอุดิอารเบียก็เบนเข็มไปทาบทามกุนซือคนอื่น ซึ่งเป็นธรรมดาของวงการฟุตบอลซาอุดิอารเบียที่จะเปลี่ยนโค้ชปีนึงราวๆ 4-5 คน จนกว่าพวกเขาจะพอใจในผลงาน และคนที่สามารถคุมทีมซาอุดิอารเบียสู้ศึกฟุตบอลโลกที่สหรัฐฯ เขาคือ ฮอร์เก้ โซลารี่ โค้ชชาวอาร์เจนติน่า... คนที่ทำให้ซาอุดิอารเบียผ่านเข้ารอบสองฟุตบอลโลกได้เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในประวัติศาสตร์วงการฟุตบอลซาอุดิอารเบียนั่นเอง จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:41:06

ความคิดเห็นที่ 11 สัปดาห์หน้า...ย้อนรอยทีมชาติญี่ปุ่นกับฟุตบอลโลก ตอนที่2: ปี 1996...เมื่อหนึ่งทีมล้มเหลวที่ยูเออี...และหนึ่งทีมประสบความสำเร็จที่แอตแลนต้า... นี่คือตัวอย่างครับ ขอเวลา 2 อาทิตย์ ดูคลิปนี้แล้ว คุ้นๆไหมครับ 555 จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:43:26

ความคิดเห็นที่ 12 คลิปประกอบ Rep.7 ครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:45:06

ความคิดเห็นที่ 13 แก้ไขได้แล้ว นี่คือคลิป Rep.6 ครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:46:31

ความคิดเห็นที่ 14 ยาวมากๆ แต่ก็อ่านเพลินมากๆ เช่นกัน ขอบคุณข้อมูลดีๆ ครับ จากคุณ : suatop เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:46:32

ความคิดเห็นที่ 15 ออฟท์วางแผนให้ญี่ปุ่นเล่นในระบบ 4-4-2 แผนนี้ ออฟท์เริ่มใช้ตั้งแต่นัดที่ชนะเกาหลีเหนือเป็นต้นมา โดยใช้กลางรับ 2 ตัวและกลางรุก 2 ตัว --------คาซูโยชิ มิอุระ--------มาซาชิ นาคายามะ-------- ---------รุย รามอส--------เคนตะ ฮาเซกาว่า--------- --------ฮาจิเมะ โมริยาซึ--------มิตซึโนริ โยชิดะ-------- โทชิโนบุ คัตซึยะ--มาซามิ อิฮาระ--เท็ตซึจิ ฮาชิราทานิ--ทาคุมิ โฮริอิเขะ-- ---------------ชิเงทัตซึ มัตซึนากะ--------------- แต่บางครั้ง ถ้าต้องการเปิดเกมรุก ออฟท์อาจวางตัวแบบนี้ ซึ่งเป็นระบบที่ผมคุ้นตามากกว่า นั่นคือ --------คาซูโยชิ มิอุระ--------มาซาชิ นาคายามะ--------(ถอดทาคาหงิออก กอนลงไปแทน) ---------------เคนตะ ฮาเซกาว่า---------------(ฮาเซกาว่าเล่นหน้าได้ จะวางเยื้องมาทางขวาก็ได้) ---------------รุย รามอส--------------------(Free-role) --------ฮาจิเมะ โมริยาซึ--------มิตซึโนริ โยชิดะ--------(อาจยืนสลับกันได้) โทชิโนบุ คัตซึยะ--มาซามิ อิฮาระ--เท็ตซึจิ ฮาชิราทานิ--ทาคุมิ โฮริอิเขะ--(คัตซึยะมาแทน ทซึนามิที่บาดเจ็บถอนตัวไป) ---------------ชิเงทัตซึ มัตซึนากะ--------------- เหมือนเอเชี่ยนคัพ 1992 เปี๊ยบเลย...ญี่ปุ่น วางรุย รามอสเป็นศูนย์กลางของการทำเกม แล้วยังพึ่งพาคาซูอยู่เหมือนเดิม ขนาดครั้งนี้ได้นาคายามะมาช่วย แต่ก็ยังไม่รอดสันดอน เฮ้อๆๆๆๆๆ สิ่งที่น่าสนใจ 1. ญี่ปุ่นพึ่งพากองหน้าทำประตูมากจนเกินไป แถวสองที่พยายามเติมขึ้นมายังยิงลูกแถวสองได้ไม่คมพอ (ถ้ามีตัวเท้าหนักๆแบบยาฮิโร่ คาซาม่าหรือเทรุโอะ อิวาโมโต้ก็คงดี) เห็นได้จากผลการแข่งขันในรอบ 6 ทีมสุดท้าย ญี่ปุ่นมีเพียงนาคายามะกับคาซูเท่านั้นที่ทำประตูได้ การเติมเกมขึ้นไปช่วยแนวรุกของญี่ปุ่นยังทำได้ไม่ดีพอ 2.ตัวผู้เล่นยืนพื้นยกชุดมาจากชุดแชมป์เอเชี่ยนคัพ 1992 สมัยนั้นเจลีกพึ่งก่อตั้ง นักเตะที่ติดทีมชาติเป็นนักเตะที่โชว์ฟอร์มได้ดีในลีกสูงสุด ระบบฟุตบอลเยาวชนของญี่ปุ่นถือว่าห่างชั้นจากระดับอินเตอร์ไฮอยู่พอสมควร บรรยากาศ มาตรฐานสนามไม่ได้เรื่อง ดีอยู่อย่างเดียว คือ การฝึกประสบการณ์ (มาซากิโยะ มาเอโซโนะติดทีมชาติชุดใหญ่ก่อน แล้วโดนดึงไปช่วยงานปรีโอลิมปิคครับ) 3. ช่วงทศวรรษที่ 1980 - ต้นทศวรรษที่ 1990 ญี่ปุ่นยังใช้แนวทางการทำทีมเหมือน ดรีมทีม ของไทย กล่าวคือ ใช้ตัวผู้เล่นเดิมๆที่เก็บตัวอยู่ด้วยกันมานาน (ก่อนมีเจลีก ฟุตบอลลีกญี่ปุ่นเตะกันปีละ 20 กว่านัด พอมีเจลีกแล้ว จำนวนนัดเพิ่มขึ้นเกือบเท่าตัว) นอกจากเตะกับทีมในเอเชียด้วยกัน ญี่ปุ่นยังนิยมเชิญทีมสโมสรต่างชาติมาเตะภายในประเทศหรือเดินทางไปอุ่นเครื่องกับสโมสรต่างประเทศ ถือว่าเป็นความคิดที่ดี แต่นั่นไม่ใช่แผนการพัฒนาระบบฟุตบอลใน "ระยะยาว" มันดีในเรื่องเสริมสร้างประสบการณื แต่สำหรับนักเตะที่ไม่ได้ไปกับทีมชุดนั้นล่ะ...จะถ่ายทอดประสบการณ์ยังไง การนำระบบเยอรมัน (สมัยเดทมาร์ คราเมอร์) หรือบราซิล (สมัยซิโก้มาค้าแข้งกับซูมิโตโม - คาชิม่า แอนท์เลอร์ส) ที่ติดตัวมากับดาวเตะกลุ่มนั้นมีประโยชน์กว่าเยอะ 4. ลูกโหม่งของจาฟฟาร์ ออมราน ซัลมานในนาที่ที่ 91 คือ ลูกยิง Enlightenment ที่ทำให้วงการฟุตบอลญี่ปุ่นกลับสู่โลกแห่งความจริง  ตำแหน่งแชมป์เอเชียจะไม่มีความหมายเลย ถ้าญี่ปุ่นยังไม่ได้ไปฟุตบอลโลก ก่อนหน้านี้ ญี่ปุ่นได้เริ่มวางแผนพัฒนาเยาวชนมาบ้างแล้ว อาจจะล้มเหลวบ้าง (ส่วนมากจะล้มเหลว เพราะทีมปรีโอลิมปิคของญ๊่ปุ่นตกรอบมาตลอด 28 ปี) แต่ทีม U-20 ของอากิระ นิชิโนะถือว่ามีอนาคตพอสมควร 5. อย่างน้อยข้อดีของออฟท์ คือ ทำให้ญี่ปุ่นเล่นบอลกับพื้นได้ดีและมีทรงมากขึ้น ดีกว่าสมัยขรัวเฒ่า ทาคาจิ โมริ หรือเก็นโซ โยโกยาม่าเยอะเลย 6. ซาโตชิ ทซึนามิ แบ็คซ้ายของทีมชุดนี้ เป็นสมาชิกคนเดียวที่หลงเหลืออยู่ในทีมชาติญี่ปุ่น ชุดที่แพ้ไทย 2-5 หรือรุ่น "Piyapong Shock - คนญี่ปุ่นตั้งชื่อนัดนั้นอย่างนี้จริงๆครับ) คลิปนี้สรุปผลงานของฮันส์ ออฟท์ในตำแหน่งโค้ชทีมชาติญี่ปุ่นครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 21:16:46

ความคิดเห็นที่ 16 ผมไม่เชื่อหรอกครับ จากคุณ : W.NoWz!! เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 21:27:23

ความคิดเห็นที่ 17 ผมว่าผมต่อตอนที่สองเลยดีกว่า เอาล่ะ 2.ย้อนรอยทีมชาติญี่ปุ่นกับฟุตบอลโลก ตอนที่2: ปี 1996...เมื่อหนึ่งทีมล้มเหลวที่ยูเออี...และหนึ่งทีมประสบความสำเร็จที่แอตแลนต้า 2.1 เขารู้เรา แต่เราไม่รู้เขา เป็นระยะเวลากว่า 28 ปีแล้ว ที่ทีมชาติญี่ปุ่นไม่ได้เข้าร่วมสังฆกรรมในมหกรรมกีฬาโอลิมปิค ครั้งสุดท้ายที่ยอดทีมจากแดนอาทิตย์อุทัยเข้าร่วมโอลิมปิค ต้องย้อนไปเมื่อโอลิมปิคปี 1968 ที่ประเทศเม็กซิโก ครั้งนั้น คุนิชิเงะ คามาโมโต้ ตำนานกองหน้าจากสโมสรยันมาร์ ดีเซล ยิง ยิง และก็ยิงพาทีมคว้าเหรียญทองแดงกลับบ้านมาได้เป็นผลสำเร็จ และหลังจากนั้น ญี่ปุ่นไม่มีโอกาสได้สัมผัสสังเวียนโอลิมปิคอีกเลย กาลเวลาล่วงเลยมาถึงปี 1994 สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น มีการบ้านชิ้นสำคัญที่ต้องทำภายหลังจากทีมชาติชุดใหญ่ตกรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก และตกรอบก่อนรองในศึกเอเชี่ยนเกมส์ที่ฮิโรชิม่า ซึ่งตนเองเป็นเจ้าภาพ....นั่นคือ การเตรียมทีมสู้ศึกปรีโอลิมปิคที่ตนเองไม่ได้เฉียดมาเกือบ 3 ทศวรรษแล้วและชื่อของโค้ชที่สมาคมฯ จิ้มนิ้วเลือกขึ้นมา คือ อากิระ นิชิโนะ อดีตนักเตะทีมฮิตาชิ โดยมีมาซาคุนิ ยามาโมโต้ อดีตนักเตะทีมยามาฮ่า (ซึ่งต่อมาเป็นเฮดโค้ชคุมทีมไปสู้ศึกเอเธนส์เกมส์ 2004) เป็นมือขวาของนิชิโนะ นิชิโนะเคยรับหน้าที่เป็นผู้จัดการทีมชาติชุดยู-20 เมื่อ ดังนั้น นักเตะดาวรุ่งในทีมชาติชุดเยาวชน เขาย่อมรู้จักเป็นอย่างดี ถามว่าญี่ปุ่นรู้จักดรีมทีมของบิ๊กหอยหรือไม่? ขอตอบว่า ทีมชาติญี่ปุ่นรู้จัก และพวกเขาก็ไม่มีทางประมาท แล้วก็ทราบดีว่า ดรีมทีมของไทย เป็นทีมที่กำลังมาแรง มีผลงานที่ทำให้ญี่ปุ่นเองต้องกลับมาใส่ใจอยู่บ้าง น้อยคนนักที่จะรู้ว่า นิชิโนะใช้มาเลเซียเป็นสถานที่เก็บตัวของทีมชุดนี้ พวกเขามีโอกาสลงสนามลับแข้งกับทีมในเอ้มลีกเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งและเก็บรายละเอียดต่างๆ วันที่ 2-4 กุมภาพันธ์ 1994 ทีมชาติญี่ปุ่นได้รับเชิญให้ร่วมศึกเมอร์เดก้าคัพ นี่คือการลงสนามเป็นครั้งแรกของทีมชุดนี้ พวกเขาเสมอมาเลเซียแบบโนสกอร์ แพ้นอร์เวย์ 2-3 แพ้เดนมาร์ค 1-6 หลังจากนั้นหนึ่งปี วันที่ 14-18 มกราคม 1995 พวกเขาลงทำศึกสี่เส้าที่ออสเตรเลีย คราวนี้แพ้เกาหลีใต้ 0-1 เสมอเดนมาร์ค 0-0 และแพ้ออสเตรเลีย 1-3 หลังจากนั้นพวกเขามีโอกาสได้อุ่นแข้งกับทีมในอาหรับอีก3 นัด เสมอยูเออี 1-1 แพ้อียิปต์ 0-2 ก่อนที่จะเสมออียิปต์อีกครั้ง 1-1 เรียกได้ว่าพวกเขาลองทีมจนไม่สามารถเก็บชัยชนะได้เลย แต่แล้วระหว่างวันที่ 20-23 เมษายน 1995 ญี่ปุ่นมาเก็บตัวที่มาเลเซียอีกครั้ง และสามารถเอาชนะ (ในเว็บไซต์ของแฟนบอลบอกว่าเป็นทีมชาติมาเลเซียชุดเล็ก แต่พอหาข้อมูลพบว่าเป็นทีมสโมสรใน M-League) 6-0 3-2 4-2 ชัยชนะทั้งสามนัดในคาบสมุทรมลายู สร้างความมั่นใจให้กับพวกเขาไม่น้อย แต่คนที่ประมาทกลับเป็นผู้ใหญ่ในบ้านเรา การที่ไทยต้องแพ้...เพราะความประมาทของผู้ใหญ่เราจริงๆ และวันนั้นก็มาถึง วันที่ 26 พฤษภาคม 1995 ณ สนามกีฬาจังหวัดสุพรรณบุรี 11 ผู้เล่นตัวจริงของญี่ปุ่นในวันนั้นประกอบไปด้วย ------โชจิ โจ-----ทาคาฟูมิ โอกูระ------(คนหนึ่งได้ดิบได้ดี...คนหนึ่งไม่มีวาสนา) --------มาซากิโยะ มาเอโซโนะ--------(ถ้าไม่ติดเหล้า คงจะ...กว่านี้) ริวจิ มิจิคิ---------------ชิเงรุ โมริโอกะ -----ยูจิ ฮิโรนากะ-----เทรุโยชิ อิโตะ-----(อิโตะ...ติดทีมชาติอยู่พักหนึ่งและได้ไปฝรั่งเศสด้วย) --โตชิฮิโร่ ฮัตโตริ---ฮิโรยูกิ ชิโรอิ--เคนอิจิ อูเอมูระ (ต่อมา ฮัตโตริติดทีมชาติชุดใหญ่และได้ไปฝรั่งเศส) ----------โยชิคัตซึ คาวางูจิ----------(ต่อมาเป็นนักเตะที่ติดทีมชาติมากที่สุดเป็นอันดับ 2 ของญี่ปุ่น) นักเตะที่น่าจับตา คือ 1.โยชิคัตซึ คาวางูจิ นายทวารดาวรุ่งจากโยโกฮาม่า มารินอส 2.โตชิฮิโร่ ฮัตโตริ วิงแบ็คซ้ายจากจูบิโล่ อิวาตะ 3.เทรุโยชิ อิโตะ กองกลางตัวรับจากชิมิซึ เอสพัลส์ 4.ฮิเดโตชิ  นากาตะ เด็กยกน้ำจากเบลล์มาเร่ ฮิราทซึกะ 5.มาซากิโยะ มาเอโซโนะ จอมทัพเท้าติดแม่เหล็กจากโยโกฮาม่า มารินอส สีหน้าของนิชิโนะ ดูไม่ค่อยมั่นใจนัก ต่างจากซุ้มม้านั่งทีมไทย เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความมั่นใจ เพราะในตอนนั้น กระแสดรีมทีมมาแรงมาก ในขณะที่ ผลการแข่งขันจบลงอย่างไร ผมขออนุญาตไม่กล่าวถึง ขอให้ท่านดูคลิป Rep.11 แทนครับ ไม่อยากอธิบายคลิปอะไร จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 21:48:27

ความคิดเห็นที่ 18 2.2 ฝ่าวิกฤตด้วย...นโยบายหนึ่งโค้ช...หนึ่งเพลย์เมคเกอร์...กับหนึ่งนายทวาร... เลกแรกที่สุพรรณบุรี ญี่ปุ่นเอาชนะไทยมาได้ 5-0 และเอาชนะไต้หวันได้ 4-1 ถึงตรงนี้เรียกได้ว่า ญี่ปุ่นแทบจะลอยลำเข้าสู่รอบสอง เลกที่สองที่ ญี่ปุ่นเอาชนะไต้หวันได้อีก 6-0 และปิดท้ายด้วยเอาชนะไทยไปอย่างหวุดหวิด 1-0 จากการโขกของโชจิ โจ หลังจากนั้นเป็นต้นมา ญี่ปุ่นมีโอกาสได้อุ่นเครื่องอีก 4 นัด ในจำนวนนี้เป็นการแข่งกับทีมชาติชุดใหญ่ของคอสตาริก้า (แพ้ 1-2) และเอกวาดอร์ (แพ้ 0-1) ทีมชุดยู-23 ของนิชิโนะก็ทำได้ดี แพ้เพียงลูกเดียวเท่านั้น และแล้วการแข่งขันรอบสุดท้าย เพื่อหาตัวแทนจากทวีปเอเชียสองทีมไปสู้ศึกแอตแลนต้า ณ สังเวียนเป็นกลางในมาเลเซีย ระหว่างวันที่ 16-27 มีนาคม 1996 โดยมีอิรัก โอมาน ยูเออี ซาอุดิอารเบีย และเกาหลีใต้ ทุกทีมล้วนแต่เป็นกระดูกชิ้นโตของญี่ปุ่นทั้งสิ้น แต่อย่างน้อย นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมญี่ปุ่นจึงเลือกมาเลเซียเป็นสถานที่เก็บตัว เพราะนอกจากจะได้ทำความคุ้มเคยกับสภาพอากาศในคาบสมุทรมลายูแล้ว ญี่ปุ่นคงมองว่าฝีเท้าของไทยกับมาเลเซียนั้นใกล้เคียงกัน เอามาเป็นบัญญัติตรายางพอได้ แล้วก็ได้จริงๆเสียด้วย ---------------โชจิ โจ--------------- -----ฮิเดโตชิ นากาตะ-----มาซากิโยะ มาเอโซโนะ----- ริวจิ มิจิคิ----------------------อากิฮิโร่ เอ็นโดะ -----ยูจิ ฮิโรนากะ---------เทรุโยชิ อิโตะ------- ---เคนอิจิ อูเอมูระ---มาโคโตะ ทานากะ---ฮิโรยูกิ ชิโรอิ--- --------------โยชิคัตซึ คาวางูจิ-------------- แผนการเล่นของญี่ปุ่นมีการปรับเปลี่ยน"เล็กติ๊ก" เอ๊ย เล็กน้อย ญี่ปุ่นจั่วหัวด้วยการเสมออิรัก 1-1 ถล่มโอมาน 4-1 ชนะยูเออีที่พวกเขาไม่เคยเอาชนะได้มาก่อนหน้านี้เลย 1-0 .... เกมนัดที่ 4 กับซาอุดิอารเบีย ถ้าญี่ปุ่นชนะ พวกเขาจะตีตั๋วมุ่งหน้าสู่แอตแลนต้าทันที มาซากิโยะ มาเอโซโนะยิงคนเดียวสองประตูให้ญี่ปุ่นออกนำ 2-0 แม้ซาอุดิอารเบียจะบุกแหลก แต่คาวางูจิก็ป้องกันได้ทั้งหมด สุดท้ายทีมเศรษฐีน้ำมันไล่มาเป็น 1-2 แต่ก็ทำได้ดีที่สุดเท่านั้น ญี่ปุ่นเอาชนะซาอุดิอารเบียไปได้ 2-1 สิ้นสุด 28 ปีแห่งการรอคอยของวงการฟุตบอลญี่ปุ่น ภาพที่นักเตะญี่ปุ่นกอดกันกลม วิ่งโบกธงชาติญี่ปุ่นไปรอบสนาม นอนแผ่หลาร้องไห้ด้วยความตื้นตัน (ของคาวางูจิ) เป็นภาพที่ไม่มีใครนึกเลยว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นแห่งประวัติศาสตร์ที่จะทำให้วงการฟุตบอลญี่ปุ่นเปลี่ยนไปตลอดกาล แม้ว่านัดสุดท้ายญี่ปุ่นจะแพ้เกาหลีใต้ 1-2 แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทั้งคู่กอดคอร่วมศึกโอลิมปิคที่แอตแลนต้าได้สำเร็จ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 21:58:52

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามาตามอ่านครับ เขียนต่อไปเรื่อยๆนะครับ จากคุณ : ซาโนสุเกะ เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:04:19

ความคิดเห็นที่ 20 2.3 ผู้แพ้ที่ชนะใจคนญี่ปุ่นทั้งประเทศ แต่ไม่รู้ว่าทีมชาติญี่ปุ่นของนิชิโนะทำบุญด้วยอะไร ทำไมถึงอยู่ในสายที่โหดร้ายนัก ญี่ปุ่นเจอศึกหนักไม่น้อยเมื่อต้องอยู่ร่วมกลุ่มกับบราซิล ไนจีเรีย แชมป์โลกยู-17เมื่อปี 93 และฮังการี อืม...4 ทีม 4 ทวีป 4 รสชาติ... ในตอนนั้น มีแต่คนบอกว่าญี่ปุ่นยิงประตูได้บ้าง และเสียประตูให้น้อยที่สุดก็น่าจะเป็นเรื่องที่น่าพอใจแล้ว แต่นิชิโนะไม่คิดเช่นนั้น พวกเขาพยายามทำการบ้านอย่างหนัก หนึ่งในนั้น คือ การเดินทางไปอุ่นเครื่องที่ตูนิเซีย 2 นัดช่วงปลายเดือนพฤษภาคม 1996 (ชนะ 2-1 ในนัดแรกและอีกครั้งด้วยสกอร์ 4-2) ก่อนที่จะเชิญกาน่ามีอุ่นเครื่องทิ้งทวน ย่อมแสดงให้เห็นว่าพวกเขาหวังลึกๆที่จะต่อกรกับไนจีเรีย ตัวแทนจากทวีปแอฟริกา ส่วนฮังการี อากาศร้อนแบบฟุตบอลโลกเมื่อสองปีก่อนหน้านี้ น่าจะช่วยให้ลูกทีมของนิชิโนะเจองานที่ง่ายขึ้น ส่วนกับบราซิล คงไม่มีใครหน้าไหนบอกว่าญี่ปุ่นจะชนะบราซิลเป็นแน่ นิชิโนะคงหวังให้นักเตะของเขาเล่นให้เต็มที่และดีที่สุด...คงจะเท่านั้น วันที่ 21 กรกฎาคม 1996 ณ  สนามออเรนจ์โบวล์ เมืองไมอามี่ ญี่ปุ่นเดินลงสนามเพื่อสู้สุดใจกับทีมชาติ นิชิโนะจัดผู้เล่นที่เขาคิดว่าดีที่สุดลงสนาม ด้วยแท็คติคที่ดูแปลกออกไปในระบบ 3-6-1 ---------------โชจิ โจ--------------- -----ฮิเดโตชิ นากาตะ-----มาซากิโยะ มาเอโซโนะ----- ริวจิ มิจิคิ----------------------อากิฮิโร่ เอ็นโดะ -----โตชิฮิโร่ ฮัตโตริ---------เทรุโยชิ อิโตะ-------(ดันฮัตโตริมาเล่นกลางรับ นอกจากนี้ยังเล่นวิงแบ็คซ้ายได้ด้วย) ---นาโอกิ มัตซึดะ---มาโคโตะ ทานากะ---ฮิเดโตะ ซูซูกิ---(ทานากะกับซูซูกิเป็นนักเตะจูบิโล่ น่าจะเป็นการปรับเพื่อความเข้าใจในเกม) --------------โยชิคัตซึ คาวางูจิ-------------- เรียกว่าแผน 3-6-1 คงไม่ผิด นิชิโนะเน้นอัดกลางลงไปอย่างเดียว บราซิลของมาริโอ ซากาโล่ที่จัดเต็มมาทุกตำแหน่ง ต่อไปนี้คือ 11 ผู้เล่นตัวจริงของบราซิล ผู้รักษาประตู ได้แก่ เนลสัน ดิด้า กองหลัง ประกอบไปด้วย เซ มาเรีย --อัลดาเอียร์ -- โรนัลโด้ -- โรแบร์โต้ คาร์ลอส กองกลางประกอบไปด้วย ฟลาวิโอ คอนไซเซา -- อมารัล -- จูนินโญ่ เปาลิสต้า -- ริวัลโด้ กองหน้า เบเบโต้ -- ซาวิโอ และที่ข้างสนามมีนักเตะดาวรุ่งคนหนึ่งนั่งที่ซุ้มม้านั่งสำรอง สวมเสือหมายเลข 18 เขาคนนั้น คือ โรนัลดินโญ่ (ชื่อในขณะนั้น เพราะชื่อของเจ้าตัวไปซ้ำกับกองหลัง) หรือยอดกองหน้าที่เรารู้จักกันในนาม โรนัลโด้ หลุยส์ นาซาริโอ เดอ ลิม่า นั่นเอง เปิดฉากมา บราซิลแทบจะปูพรมไล่ถลมญี่ปุ่นอยู่ข้างเดียว แต่จนแล้วจนรอด พระอุดของญี่ปุ่นยังคงศักดิ์สิทธิ์ตลอดทั้งเกม แทบไม่น่าเชื่อว่าญี่ปุ่นจะยันบราซิลมาได้ถึงตรงนี้ ซากาโล่เริ่มหงุดหงิด เรียกให้โล้นทองคำลงไปวอร์มและส่งลงสนามไปแทนซาวิโอในนาทีที่ 64 .... มหกรรมสังหารหมู่ทีมชาติญี่ปุ่นกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว จนกระทั่งเกมดำเนินมาถึงนาทีที่ 72 ... ตำนาน “ปาฏิหาริย์แห่งไมอามี่” ที่ทุกคนเล่าขานก็เริ่มต้นขึ้น ริวจิ มิจิคิ วิงแบ็คเหลือบเห็นพื้นที่ว่างหลังแนวรับบราซิล จึงตัดสินใจวางบอลยาวออกไป...ได้ผล โชจิ โจวิ่งควบไปยังที่ว่าง มองเผินๆเหมือนลูกนี้จะไม่มีอะไร บอลเด้งไปตามปกติ อัลดาเอียร์ นักเตะโควตาอายุเกินของบราซิลวิ่งประคองไป บังโจแทบจะมิด แต่การเข้าไปกดดันของโจนั้นเป็นผล เมื่ออัลดาเอียร์ที่ต้องวิ่งบังบอลไปด้วย มองบอลไปด้วย พยายามกะจังหวะบอลตกไปด้วย ดันพลาด!!!! เพราะตอนนั้น เนลสัน ดิด้าวิ่งทะเล่อทะล่าออกมาพอดี “โครม”...อัลดาเอียร์วิ่งชนดิด้าล้มกลิ้งไปทั้งคู่ บอลล้นมาทางหน้าประตู กลิ้งคุลุกๆไปยังหน้าประตูที่ว่างเปล่า ตรงนั้นมี เทรุโยชิ อิโตะ กองกลางตัวรับที่ทำตัวปิดทองหลังพระมานาน วันนี้ขอเป็นพระเอกวิ่งมาแปด้วย.... แน่นอนว่าเหลือเพียงสนามหญ้ากับตาข่ายแค่นั้น อิโตะไม่มีวันยิงพลาด เรียบร้อย 1-0 ญี่ปุ่นออกนำบราซิล...ถ้าใครพูดเรื่องนี้ก่อนเกม คนคงหาว่าบ้า แต่ ณ วินาทีนั้น ที่ญี่ปุ่นเหมือนโลกหยุดหมุน แฟนบอลทั้งในสนามและหน้าจอทีวีเฮกันอย่างบ้าคลั่ง...ทีมที่ไม่เคยไปฟุตบอลโลกเลยอย่างญี่ปุ่นออกนำทีมแชมป์โลกหมาดๆ 1-0 ลูกนี้เหมือนจะยิงง่าย แต่จังหวะนี้มันสุ่มเสี่ยงเหลือเกินว่ามันจะล้ำหน้า ถ้าล้ำหน้าขึ้นมานี่ เจ้าอิโตะโดนด่ายันลูกบวชแน่ๆ หลังจากโดนนำไปแบบช็อคโลก...ซากาโล่นั่งไม่ติดเก้าอี้ สั่งลูกทีมเดินหน้าเต็มสูบ ในขณะที่นิชิโนะไม่เอาอะไรแล้ว ถอดนากาตะกับโจออก ซึ่งเท่ากับว่าญี่ปุ่นจะไม่มีกองหน้า และใส่เคนอิจิ อุเอมูระกับฮิโรยูกิ ชิโรอิ เซนเตอร์แบ็คลงไปแทน หวังอุดแนวรับเต็มที่ บราซิลบุกแล้วบุกอีก ยิงแล้วยิงอีก แต่ไม่น่าเชื่อว่าโอกาสทั้ง 28 ครั้งของบราซิลจะเท่ากับ 0 ในขณะที่ญี่ปุ่น ทั้งเกมมีโอกาสยิงแค่ 4 ครั้งเท่านั้น จบเกม ญี่ปุ่นพลิกล็อคเอาชนะบราซิลเต็งหามคราวนั้นไปได้ 1-0 หลังจบเกม ทีมชาติญี่ปุ่นชุดนั้นแทบจะเป็นฮีโร่ของคนทั้งชาติ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:12:13

ความคิดเห็นที่ 21 ลูกยิงในตำนานของอิโตะ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:14:10

ความคิดเห็นที่ 22 แต่น่าเสียดายเหลือเกินที่ญี่ปุ่นต้องจบเส้นทางของตัวเองที่รอบแรกเท่านั้น เพราะหลังจากชนะบราซิลได้ ญี่ปุ่นพลาดท่าในเกมนัดที่สอง แพ้ให้กับไนจีเรียทีมที่พวกเขาระมัดระวังหนักหนาไป 0-2 จากการทำเข้าประตูตัวเองและการเสียลูกจุดโทษ (เจเจ โอโคชาเป็นคนยิง) ต้องไปลุ้นกันในนัดสุดท้ายกับฮังการี จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:18:13

ความคิดเห็นที่ 23 และกับฮังการี พวกเขาก็สู้อุตส่าโกงความตายพลิกกลับมาเอาชนะฮังการีได้ในวินาทีสุดท้าย 3-2 แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะผ่านเข้ารอบ ตกรอบแบบน่าเสียดายสุดๆ แต่อย่างน้อยที่สุด แฟนบอลญี่ปุ่นก็น่าดีใจตรงที่พวกเขาทำได้ดีเกินคาดในเกมกับบราซิล แพ้ไนจีเรีย เจ้าของเหรียญทองครั้งนั้นอย่างโชคร้าย และสู้กับฮังการีได้อย่างสมศักดิ์ศรี ไม่มีใครลืมพวกเขาเลย จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:20:23

ความคิดเห็นที่ 24 ตรงกันข้ามกับทีมชาติชุดใหญ่ ในเอเชี่ยนคัพที่ยูเออี ชู คาโมะที่รับเผือกร้อนต่อจากฟัลเกาที่ขอลาออกไป เรียกนักเตะชุดที่ดีที่สุดในลีก และในจำนวนนี้มีสมาชิกจากชุดแอตแลนต้าเกมส์ติดทีมเพื่อหาประสบการณ์ 3 คน (มิจิคิ-ฮัตโตริ-โจ) แต่โดยรวมถือว่าพวกเขาทำผลงานได้น่าผิดหวังมาก ญี่ปุ่นประเดิมนัดแรกด้วยการถูกซีเรียออกนำไปก่อนตั้งแต่ไก่โห่ จนกระทั่งนาทีที่ 85 ญี่ปุ่นถึงจะโชคดี ได้ลูกทำเข้าประตูตัวเอง ก่อนจะได้ฮีโร่เมือสี่ปีที่แล้ว อย่างทาคุย่า ทาคาหงิยิงประตูชัยในนาทีที่ 88 นัดที่สอง มาเอโซโนะเป็นพระเอกเหมาสองลูกในช่วงท้ายให้ญี่ปุ่นเอาชนะหมีเอเชีย อุซเบกิสถานไปได้ 4-0 ญี่ปุ่นปิดท้ายรอบแรก้วยการเอาชนะจีนในนาทีสุดท้าย 1-0 จากการยิงของนาโอกิ โซมะ...ถ้าไม่นับนัดเจอหมีเอเชียแล้ว ญี่ปุ่นเล่นรอบแรกได้ไม่น่าประทับใจเลย รอบก่อนรองชนะเลิศ ญี่ปุ่นในฐานะแชมป์กลุ่มโคจรมาพบกับคูเวต รองแชมป์กลุ่มเอ ที่มีกองหน้าคู่หูมหาประลัย (เสมออินโดนีเซียแบบน่าแพ้ในรอบแรก) และอัลฮูไวดี้เหมาคนเดียวสองลูก ถีบญี่ปุ่นแชมป์เก่าตกรอบก่อนรองชนะเลิศไปแบบช้ำๆ ญี่ปุ่นแชมป์เก่าตกรอบเอเชี่ยนคัพ...ใครบอกได้บ้างว่าสาเหตุใด? อากาศร้อน? ก็พอเป็นไปได้ เพราะทีมที่เข้ารอบรองมาจากชาติอาหรับเกือบทั้งหมด (ซาอุดิอารเบีย ยูเออี และคูเวต ส่วนอิหร่าน พวกเขาเป็นเปอร์เซียครับ) แถมเพื่อนร่วมอนุทวีปเอเชียตะวันออกอย่างจีนและเกาหลีใต้ชะตากรรมไม่ต่างกันเท่าไหร่ เกาหลีใต้เข้ารอบไปในฐานะอันดับสามที่ดีที่สุดของกลุ่มเอ ถูกอิหร่านของอาลี ดาอี ฆาตกรรมโหดจนจำทางกลับกรุงโซลไม่ได้ 6-2 (ดาอียิงคนเดียว 4 ลูก) ส่วนจีนผู้ด้อยประสบการณ์ออกนำซาอุดิอารเบียไปก่อน 2-0 แท้ แต่กลับจบเกมด้วยความพ่ายแพ้ 3-4 ซะงั้น นักเตะชุดนี้ฝีเท้าไม่ถึง? ก็พอมีส่วน แต่อย่าลืมว่านักเตะชุดเอเชี่ยนคัพ 1996 ของญี่ปุ่นจำนวน 13 คนจาก 20 คนเชียวนะ ที่เป็นตัวยืนพื้นและได้ไปฝรั่งเศสในอีกสองปีถัดมา ถ้าคุณเป็นคาโมะ...คุณจะมองกรณีนี้ยังไง แน่นอน...ถ้าคุณเป็นคาโมะ...คุณจะมอง และมองเห็นทุกอย่าง แต่คุณจะไม่ได้มองเห็นตัวเอง...แน่ๆ โปรดติดตามตอนต่อไป...กลับบ้านดีก่า เหอๆๆๆๆ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:22:48

ความคิดเห็นที่ 25 เขียนได้ดีมากๆ อ่านสนุกเลย เสียดายเป็นข้อมูล ของทีมชาติญี่ปุ่น ถ้าเป็นของไทย ผมคงติดต่อขอข้อมูลไปทำหนังแล้ว อยากให้มีใครสักคนบนโลก เขียนถึง ทีมชาติไทย ที่ล้ม จีน เจ้าภาพเอชี่ยนเกมในบ้าน ที่เขี่ย เกาหลีใต้ ตกรอบเอชี่ยนคัพ ที่ล้ม เกาหลีใต้ ในบ้านเราเองตอนเอเชี่ยนเกม หรือจะ สโมสรกสิกรไทย ที่ดับเบิ้ลแชม์ สโมสรเอเชีย แค่คิดก็มันแล้ว แต่คิดว่าคงยาก T_T รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะครับ เขียนได้ขนาดนี้ แค่ดูมาเยอะคงไม่พอ ใจ ต้องได้ด้วย สุดยอดครับ จากคุณ : 7 LOGIN เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:36:04

ความคิดเห็นที่ 26 ผมว่า konami มีส่วนร่วมในวงการฟุตบอลญี่ปุ่นด้วย พวกตระกูลวินนิ่งทั้งหลายแหล่ เนื้อหาอัดแน่นมากๆ เดี๋ยวว่างจากงานจะมาอ่านครับ จากคุณ : ชายหลอน เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:43:52

ความคิดเห็นที่ 27 ดูคลิปในคห.11แล้วสิ่งที่นักเตะไทยยังแก้ไม่ตกเวลาเจอญี่ปุ่นไม่ว่าในอดีตและปัจจุบันคือเวลาโดนเพรสซิ่งหนักๆมักจะทำอะไรไม่ถูก.. จากคุณ : spiceboy_12 เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 22:48:01

ความคิดเห็นที่ 28 สั้นๆอีกอย่างที่ นัีกเตะไทยไม่เคยมี คือ "ใจ" จากคุณ : chelsit เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 23:58:58

ความคิดเห็นที่ 29 ลงชื่อไว้ก่อน  คืนนี้นั่งอ่านยาวๆ จากคุณ : คปท61 เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:04:47

ความคิดเห็นที่ 30 คนที่เป็นผู้จุดประกายจริงๆ ผมว่าคือคนๆนี้ครับ จากคุณ : flukekawa omega เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:09:12

ความคิดเห็นที่ 31 11 ตัวจริงในฝัน จากคุณ : flukekawa omega เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:12:54

ความคิดเห็นที่ 32 Rep.25 ตอนต่อไปที่ผมจะเขียน นอกจากเรื่องเส้นทางทีมชาติญี่ปุ่นสู่ฟุตบอลโลกที่ฝรั่งเศสแล้ว ผมตั้งใจจะเขียนเรื่องเหตุการณ์ที่ไทยเอาชนะญี่ปุ่น 5-2 เมื่อเกือบสามสิบปีก่อนแบบงูๆปลาๆ เพราะทีมชุดนั้นไม่ธรรมดา มีคาซูชิ คิมูระเป็นจอมทัพ ฮิโรมิ ฮาระเป็นดาราเอเชีย เหนือกว่าไทยทุกอย่าง แต่ความประมาทของลุงทาคาจิ โมริ ทำให้ญี่ปุ่นถึงจุดจบแบบนั้น ผมวางโครงเรื่องไว้ว่าจะเอามาผูกกับการที่ไทยเจอเกาหลีใต้ในเอเชี่ยนเกมส์ 1998 (เพราะครั้งนั้นถ้าทีมชุดเล็กของญี่ปุ่นชนะเกาหลีใต้ในรอบก่อนหน้าได้ ทีมชุดนั้นก็มาเจอไทยนี่แหละ) มันเจ็บใจตรงที่มีแฟนบอลกลุ่มหนึ่งบอกว่า ทีมชาติเกาหลีใต้ชุดนั้นเป็นชุดรอง ผมก็แปลกใจว่ารองตรงไหน ตัวหลักๆมากันครบ   ผมจึงต้องเขียนเพื่อขอความเป็นธรรมให้กับนักฟุตบอลชุดนั้นครับ จะชำแหละเกาหลีใต้ทีละตัวเลยว่ามีใครบ้าง มีคิม บุงจี - ยูซังชุล - ชอยยองซู - ยูนจองฮวาน...แบบนี้ไม่ใช่ชุดรองแล้วกระมังครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:19:04

ความคิดเห็นที่ 33 แต่ก่อน ชอบทีมนี้มาก กัมบะ โอซาก้า  รู้สึกชื่อมันเท่ห์ดีอ่ะครับ จากคุณ : manmomin เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:24:29

ความคิดเห็นที่ 34 สุดยอดครับ ผมรอกระทู้นี้มานานมาก อยากอ่านเรื่องราวนี้แบบเต็มๆซักที ปล. นอกเรื่องได้ไม๊ครับ ไม่ทราบว่า จขกท.ทราบช่องทางในการหาเสื้อทีมในเจลีคบ้างรึป่าวครับ อยากได้ของมารินอสปี 2011 มาก (น้ำเงิน-แดง) ถ้ามีช่องทางในการหาซื้อยังไงรบกวนบอกทีนะครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : LL cool P เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 02:01:35

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆ จากคุณ : เตียวกงจื้อ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:08:13

ความคิดเห็นที่ 36 ถามเหมือน#34 ด้วยคนครับ อยากได้เสื้อของมารินอสมากๆ ผมชอบนากามูระเลยมีเสื้อทีมชาติ เซลติค เอสปันญอล ขาดของมารินอสกับเรจจิน่าเท่านั้นครับ ถ้ามีช่องทางสั่ซื้อก็ช่วยแนะนำด้วยครับ จากคุณ : vagakung เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:55:29

ความคิดเห็นที่ 37 สุดยอดครับท่าน เจอคนมีความชอบเหมือนกัน ตอนหนุ่มๆชอบตื่นมาดูรายการฟุตบอลเอเชียช่อง7 ดูแล้วได้เห็นความเคลื่อนไหวของทีมในเอเชีย ฟุตบอลญี่ปุ่นก็ได้ดูทางช่อง9สมัยนั้น คนพากษ์อีกคนที่ท่านว่าน่าจะเป็นเทพพิทักษ์ จันสุเทพผมคุ้นๆไม่แน่ใจ ดูแล้วชอบมากส่วนหนึ่งได้อิทธิพลมาจากสึบาสะนี่แหละและก็การเล่นเกม FR แฟมิคอมเกมฟุตบอลเจลีค ผมชอบโยโกฮาม่าฟลูเกลส์มากแต่รู้สึกจะยุบทีมไปแล้ว นากามุระก็เริ่มเล่นที่โยโกฮาม่าฟลูเกลส์ถ้าจำไม่ผิด จากสึบาสะมันทำให้ผมเชื่อเสมอว่าญี่ปุ่นจะเป็นแชมป์โลก และแน่นอนคนญี่ปุ่นเองน่าจะรู้สึกแบบนั้นขนาดผมคนไทยยังเชื่อเลย จนทุกวันนี้มันใกล้ความจริงละนะผมว่า จากคุณ : จ่าแมว (god batigoal) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:55:40

ความคิดเห็นที่ 38 สุดยอดครับ   จากคุณ : mocca_mania เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 11:13:32

ความคิดเห็นที่ 39 ผมชอบ โซมะ ของเอสเลอร์ ไม่แน่ใจว่าได้ติดทีมชาติไปฝรั่งเศสหรือเปล่า ความทรงจำมันเลือนลางเหลือเกิน.. จากคุณ : Hernf@ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 13:02:07

ความคิดเห็นที่ 40 ดูคลิปใน คห.12 แล้วขนลุก อยากให้ไทยลุ้นไปบอลโลกแล้วตอนจบได้เป็นอย่างเกาหลีใต้ปีนั้นบ้าง จากคุณ : vitta skywalker เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 13:04:48

ความคิดเห็นที่ 41 โหวตโลด + เก็บเข้าคลัง ข้อมูลเยอะมาก ดีครับ จากคุณ : Made In Heaven เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 13:19:32

ความคิดเห็นที่ 42 สุดยอดครับ ข้อมูลแน่นมากอ่านเพลินเลย นอกจากได้ความรู้เกี่ยวกับบอลญี่ปุ่นแล้ว ยังมีสอดแทรกเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของบอลไทยด้วย จากคุณ : beckkeng_7 เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 14:40:43

ความคิดเห็นที่ 43 คุณ MoMo says คือ เพื่อนร่วมอุดมการณ์ที่ชอบหาข้อมูลเหมือนกัน ผมเริ่มต้นบ้าบอลอิตาลีด้วยการซื้อกัลโช่รายเดือนสะสม เขาเว็บฟุตบอลอิตาลีตั้งแต่เด็กจนเข้าใจภาษาอิตาลี ผมอ่านแรกคิดถึงสมัยก่อนเลย เริ่มหาข้อมูลทางเน็ต ตอน ม.2 เหมือนกัน แต่ผมปี 2541 จากคุณ : สารานุกรมกัลโช่ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 15:42:06

ความคิดเห็นที่ 44 ข้อมูลสุดยอด มิอาจไม่โหวตครับ จากคุณ : ไล่ฮก เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 20:20:28

ความคิดเห็นที่ 45 Rep.34 1. หาเพื่อนที่อ่านภาษาญี่ปุ่นออก แล้วเข้าไปในเว็บไซต์ rakuten ครับ สั่งซื้อออนไลน์เอา   2. เพื่อนคนไหนไปญี่ปุ่น ฝากเงินไปซื้อครับ หรือถ้ามีฐาติทำงานหรือเรียนที่นั่น ฝากซื้อ สั่งซื้อทางเว็บแล้วให้ส่งไปหาญาติจะดีกว่า ถ้าจะซื้อเสื้อหิ้วมาขายในไทย ผมว่าราคาสูงเกินไปครับ สองวิธีแรกจะได้เสื้อราคาถูกกว่า แต่ต้องรอโอกาสพอเหมาะครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 00:05:18

ความคิดเห็นที่ 46 สุดยอดครับ อ่านแล้วชอบมากๆ ว่าแต่ อ่านแล้วมีใครเอาคำว่า Japanese bus body ไปเสิรชในกูเกิลเหมือนผมบ้างครับ? จากคุณ : Zulfuric เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 00:12:26

ความคิดเห็นที่ 47 เคยอ่านแต่ในการ์ตูน ช่วงที่เป็นเหตุการณ์Agony of Doha ทั้งยิงประตูฯ ทั้งJ-Dream ของจริงนี่ ดูเศร้ากว่าในการ์ตูนเยอะจริงๆแหะ รออ่านภาค98ต่อ ว่าจะยากเย็นแบบในยิงประตูฯด้วยมั้ย :D แต่หลังๆนี่ ไม่มีการ์ตูนบอลทีมชาติญี่ปุ่นไปบอลโลกเลยแหะ มีแต่บอลรุ่นนักเรียนมัธยม ใกล้เคียงสุดก็แค่ทีมโอลิมปิค (ซึบาสะ และ แฟนตาซิสต้า) ไม่เข้าใจเหมือนกัน ไม่มีให้เห็นเลย จากคุณ : แอ๊บซัง เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:15:38

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุณมากๆครับ ผมน่าจะโตมาช่วงๆนี้พอดี ได้แค่ดูตามช่อง9 พวกไฮไลท์ต่างๆ รวมทั้งอ่านจากการ์ตูนหลายๆเรื่อง ยิงประตูสู่ฝันนี่คล้ายเรื่องที่เจ้าของกระทู้เขียนมากๆ อ.มุราเอดะคงเอาเหตุการณ์จริงไปเขียนแน่ๆ ผมเคยอ่านการ์ตูนที่เป็นประวัติ รูอิ รามอสด้วย ถ้าจำไม่ผิด เป็นบราซิลเลี่ยน เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ได้พบรักกับสาวญี่ปุ่น และได้ย้ายสัญชาติมาญี่ปุ่น แฮ่ะๆ จำได้ลางๆ ไม่แน่ใจว่าถูกป่าว จากคุณ : ราชันย์ชุดหมี เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 09:09:41

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณครับที่มีเรื่องราวดีๆแบบนี้มาให้อ่านกัน ติดตามรออ่านตอนที่ 3 ครับ ให้กำลังใจเจ้าของกระทู้กับเนื้อหา สาระดีๆแบบนี้ครับ จากคุณ : m_manuel4 เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 20:55:01

ความคิดเห็นที่ 50 สมัยนั้น Verdy Kawasaki ฟอร์มเด่นมาก มี Rui Ramos ที่โอนสัญชาติมาเล่นให้ด้วย แต่ผมเลือกติดตามทีมท้ายตารางหนีตกชั้นบ้างอะไรบ้างอย่าง Urawa Red Diamonds ที่มี Guido Buchwald จากคุณ : Laplace เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 10:24:20

ความคิดเห็นที่ 51 ชอบกวาง Kashima Antlers ครับ จากคุณ : เขียนบน Ericsson T10 (Don Malarkey) เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:19:35

ความคิดเห็นที่ 52 สุดยอดครับ  ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ปัจเจกชน เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:29:06

ความคิดเห็นที่ 53 ตามอ่านอยู่น่ะครับ จากคุณ : oatbita เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 00:30:59

ความคิดเห็นที่ 54 กระทู้ดีมาก ๆ รู้สึกอินไปกับกระทู้นี้ เพราะว่า มีโอกาสได้ไปอยู่ญี่ปุ่น ในช่วงปี 1993 ที่ญี่ปุ่นกำลังคัดเลือกไปบอลโลก ได้มีโอกาสชมการถ่ายทอดสด(น่าจะ)ทุกนัด ก่อนนัดที่เจอเกาหลีใต้ รายการทีวีนำเสนอข่าวคึกคักมาก ๆ สถิติก่อนหน้านั้น ญี่ปุ่นแทบจะไม่ชนะโสมขาวเลย (ผมก็มั่นใจว่าไม่รอด) แต่ชนะ โห แทบจะลอยลำเลย ได้ดูนัดสุดท้ายตอนเจอกับ อิรัก ดราม่าสุด ๆ จากคุณ : nickvp เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 23:57:36

ความคิดเห็นที่ 55 ผมตามดูบอลญี่ปุ่น รายการทางช่อง 7 ตอนเช้าๆ ไม่แน่ใจว่าใช่รายการ 7 สีกีฬาโลก รึเปล่า ตอนนั้นชอบเชียร์ ชิมิสุ เอส-พัลส์ เพราะสีส้มๆ แบบฮอลแลนด์ แปลกตาดี จากคุณ : OrangE_KnighT เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 09:23:18

ความคิดเห็นที่ 56 ผมชอบเสื้อทีมชาติญี่ปุ่น ที่ตรงแขนเสื้อเป็นลายไฟอะ เป็นชุดบอลที่ถูกใจที่สุดตั้งแต่เกิดมา จากคุณ : IceRose เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 10:27:55

ความคิดเห็นที่ 57 ผม นากะยามา มาซาชิ จากคุณ : lyonheartz เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 00:23:10