=_= ก็ตามประเด็นหลักกระทู้ผมล่ะครับ ว่ามันต้องเริ่มจากตัวเรา ก็ต้องขอโทษคุณโอโมริด้วยเน้อ ที่ผมโยงออกนอกเรื่องไปพาณิชย์มากเกินไป ถ้ามีเวลาเดี๋ยวผมเอาวิธีการโฆษณาพาราลิมปิกของต่างประเทศมาให้ดูล่ะกันเรื่องสื่อของประเทศเรา คงแก้ยากครับ เพราะเป็นมาตั้งแต่โอลิมปิกแล้ว อย่างของต่างประเทศนี่ดูสบาย เค้าจะมีช่องถ่ายให้ดูทั้งวันเลย อย่างที่ญี่ปุ่นผมก็ได้ดูนักกีฬาไทยทีไทยเราไม่ถ่ายออกทีวีด้วยซ้ำ
จะให้เริ่มเชียร์กัน สื่อไทยก็คงต้องช่วยด้วยแหละครับ ต้องมีการติดตามนักกีฬาตั้งแต่ก่อนแข่ง สัมภาษณ์ครอบครัว เอาดราม่าใส่เข้าไปหน่อยก็ได้ โดยเฉพาะคนไทยมีสิทธิลุ้นเหรียญนี่ต้องทำเป็นสกู๊ปเลย แล้วต้องติดตามต่อจนถึงแข่ง
สื่อทีวีก็ต้องช่วยด้วย ต้องถ่ายทอดสดเยอะกว่านี้ ถ้าคุณโปรโมทตั้งแต่แรก และมีตารางเวลาแข่งขันบอกทุกช่วงข่าวเช้า คนก็ดูเยอะขึ้นครับ พอเค้าแข่งเสร็จคุณก็ต้องสัมภาษณ์ไม่ว่าจะได้หรือไม่ได้เหรียญ เพราะมันก็เอาเป็นข่าวได้
และคนดูก็จะเห็นถึงความตั้งใจของเค้า แล้วเค้าก็อาจจะมีแฟนคลับ หรือคนติดตามดูมากขึ้น ชีวิตนักกีฬาเค้าก็จะได้ดำเนินต่อไป
ทั้งหมดที่ผมพูดมามันเป็นความจำเป็นที่จะให้คนไทยสนใจกีฬาคนพิการมากขึ้นครับ มันต้องมีการอธิบายให้เข้าใจว่าแข่งยังไง ต้องอธิบายด้วยซ้ำว่าพิการแบบไหนแข่งอย่างนี้ แล้วพิการแบบนี้คืออะไร คนไทยเรายังไม่ค่อยเข้าใจว่าพิการมันมีแบบไหนยังไงบ้างเลยครับ
อย่างกรีฑา หรือว่ายน้ำคนพิการผมก็ดูอยู่แล้ว เพราะเข้าใจง่าย แต่ถ้าสมมุติจะถ่ายทอดสดอย่างอื่นก็ต้องอธิบายด้วยน่ะครับ ขนาดกีฬาโอลิมปิกบางกีฬาเราก็ไม่อธิบายวิธีแข่ง คนดูก็ไม่ดูครับ
ผมขอพูดเฉพาะเรื่องสื่อน่ะครับ เพราะความจริงมันต้องเริ่มจากสอนเด็กเรื่องคนพิการด้วยซ้ำ ซึ่งเราก็ยังไม่ได้ทำ ผมรู้ว่าพี่ๆหลายๆคนในนี้ก็เคยเดินทางไปโรงเรียนต่างๆ แล้วอธิบายเรื่องความพิการของตัวเองให้เด็กๆฟัง แต่คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจเรื่องนี้ดีหรอกครับ
เรื่องตัวเราก็ทำตามที่เจ้าของกระทู้พูดแหละครับ เรื่องสื่อไทยก็ตามนี้
ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ตันจะให้ไม่ให้หรอก แต่อยู่ที่พวกคุณนั่นแหละ!
