ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากญี่ปุ่นต้องพลาดหวังกับการเข้าร่วมสังฆกรรมฟุตบอลโลก 1994 ที่สหรัฐ ดูเหมือนว่าทีมชาติญี่ปุ่นจะกลับสู่จุดเดิมและวนเวียนอยู่ในวงจรเดิมๆ ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับหัวเรือใหญ่ คือ การลาออกของฮันส์ ออฟท์ โค้ชชาวดัตช์และแต่งตั้งฟัลเกา อดีตนักฟุตบอลชื่อก้องของบราซิลยุค 1970s-80s มาคุมทีมแทน แต่ญี่ปุ่นล้มเหลวไม่เป็นท่า จอดป้ายเพียงรอบ 8 ทีมสุดท้ายในเอเชี่ยนเกมส์ 1994 ที่ฮิโรชิม่า (ซึ่งในสมัยนั้นยังไม่มีการจำกัดอายุและสามารถนำทีมชาติชุดใหญ่มาเล่นได้) ฟัลเกาที่ดูมีปัญหาก็ลาออกหลังจากทำทีมไปได้ไม่นาน สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นจึงตัดสินใจดึงกุนซือฝีมือเก๋าที่เคยฝากฝีมือไว้กับยอดทีมจากโยโกฮาม่าทั้งสองทีม แต่ญี่ปุ่นตอกย้ำความล้มเหลวของตนเองอีกคำรบด้วยการถูกคูเวตเขี่ยตก 8 ทีมสุดท้ายเอเชี่ยนคัพ 1996 ที่ UAE ตกรอบไปแบบไม่น่าประทับใจ (กลับไปอ่านได้ที่ท้ายตอนที่ 1-2 ครับ) เริ่มต้นปี 1997 ได้ไม่นาน ญี่ปุ่นก็เริ่มต้นเตรียมความพร้อมด้วยการเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพที่ประเทศไทย ทีมชาติญี่ปุ่นชุดนี้ คือ ทีมชาติญี่ปุ่นชุดใหญ่ที่ชู คาโมะหมายมั่นปั้นมือว่าจะใช้เป็นทีมชุดหลักในการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกทั้งหมด แต่เหตุการณ์กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น องค์ประกอบของทีมของทีมชาติญี่ปุ่นชุดนั้น คือ ทีมชาติญี่ปุ่นที่ ชู คาโมะได้เคยให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชนในการเข้ารับตำแหน่งครั้งแรกหลังจากฟัลเกาอำลาทีม หลังจบเอเชี่ยนเกมส์ 1994 ที่ฮิโรชิม่า ว่า ทีมชาติญี่ปุ่นของเขาจะเป็นทีมชาติญี่ปุ่นที่เน้นการบีบพื้นที่คู่ต่อสู้ พร้อมทั้งเน้นการเคลื่อนที่เร็ว แต่พวกเขาก็ทำได้เพียงเสมอทีมชาติไทยไปด้วยสกอร์ 1-1 เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 1997 จากลิงค์ด้านล่าง http://topicstock.pantip.com/supachalasai/topicstock/2010/01/S8729828/S8729828.html เครดิตโดย คุณ art anfield จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:29:45

ความคิดเห็นที่ 2 (3) และวันที่ 15 มีนาคม 1997 ทีมชาติไทยตอกย้ำความโหลยโท่ยของทีมชาติญี่ปุ่นยุค “คาโมะ จาปัน” ด้วยการเอาชนะญี่ปุ่นได้ 3-1 ขอให้ท่านได้ชมคลิปที่ผมหามาได้ด้วยความยากลำบาก...กว่าจะหาในเว็บญี่ปุ่น กว่าจะตัดต่อ...เฮ้อ...ผมขอตั้งชื่อคลิปนี้ว่า “คลิปคุยโขมงชั่วลูกชั่วหลาน...ว่าทีมชาติไทยก็เคยชนะญี่ปุ่นได้” นี่มันโซนเพรสตรงไหนฟระ??? ไทยต่างหากที่โซนเพรสญี่ปุ่น...ไม่บ่อยครั้งนักที่เราจะเห็นทีมชาติไทยต่อบอลล้อมกรอบทีมชาติญี่ปุ่นให้ถอยร่นลงไปกองกันในกรอบเขตโทษ...แต่ก็มีแฟนบอลไทยบางคนเข้าใจว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุหรือนักเตะทีมชาติญี่ปุ่นชุดนั้น คือ ชุดรอง ซึ่งผมมองว่ามันไม่แฟร์เลย...ทีมชาติไทยชุดนั้น คือ ทีมชาติชุดที่ได้อันดับฟีฟ่าดีที่สุดเท่าที่ไทยเคยมีมา ทีมชุดนั้นเคยเอาชนะยอดทีมอย่างทีมชาติอุซเบกิสถานและทีมชาติคูเวตยุคคู่หูมหาบรรลัยได้ด้วย เพราะฉะนั้น ขอให้ทุกคน Pay Respect ให้แก่นักฟุตบอลทีมชาติไทยชุดนั้นด้วยครับ สำหรับคนที่บอกว่าทีมชาติญี่ปุ่นชุดนั้น คือ ทีมชุดรอง...ผมขออนุญาตชำแหละนักเตะญี่ปุ่นชุดนั้นทีละคนครับ วันนั้น ญี่ปุ่นเล่นในระบบ 4-4-2 แผงหลังยืนเรียงกันเป็นหน้ากระดาน ส่วนกองกลางจะแบ่งเป็นกลางรุกและกลางรับอย่างละ 2 ตัว ดังนี้ ----------11.คาซู ------ 18.โจ ---------- -----8.มาเอโซโนะ -- 15.โมริชิม่า ---- -----10.นานามิ ------ 6.ยามางูจิ ------ 3.โซมะ 4.อิฮาระ 5.โอมูระ 19.นาคามูระ --------------- 20.คาวางูจิ --------------- จาก 11 ผู้เล่นตัวจริงของทีมชุดนี้ มีเพียง 3 คนเท่านั้นที่ไม่ได้ไปฝรั่งเศส ได้แก่ 1) ทาดาชิ นาคามุระ แบ็คขวาจากแวร์ดี้ คาวาซากิ (เสียตำแหน่งให้อากิระ นาราฮาชิ แบ็คจอมถึกของคาชิม่า แอนท์เลอร์ส และความสามารถไม่โดดเด่นเท่าแบ็คขวาสำรองอย่างเออิ์สุเกะ นาคานิชิของเจฟ  ยูไนเต็ด อิจิฮาร่า) 2) มาซากิโยะ มาเอโซโนะ ซูเปอร์สตาร์สองล้านเหรียญที่แวร์ดี้เพิ่งทุบกระปุกถอยจากฟลูเกลส์มาหมาดๆ (เสียตำแหน่งให้ฮิเดโตชิ นาคาตะ เพราะฟอร์มตกจากชีวิตเพลย์บอยในแวร์ดี้และการดื่มหนัก) 3) คาซู (ดาวยิงสูงสุดในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลกตลอดกาลของญี่ปุ่น แต่กลับหลุดโผไปอย่างไม่น่าเชื่อ) ส่วนที่เหลืออย่างคาวางูจิ โซมะ อิฮาระ นานามิ และโจ ถือเป็นตัวหลักของทีมชาติญี่ปุ่นในการสู้ศึกฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกโซนเอเชียและฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศส ส่วนโอมูระกับโมริชิม่า สลับเป็นตัวจริงบ้างสำรองบ้างตามโอกาส แต่ก็ถือว่าได้เป็นฝรั่งเศสทั้งหมดอยู่ดี จึงสรุปได้ว่าทีมชาติญี่ปุ่นชุดที่แพ้ไทย 1-3 เป็นทีมชาติญี่ปุ่นชุดใหญ่นะครับ แต่สาเหตุที่ผลการแข่งขันออกมาในรูปแบบนั้น เพราะแทคติคของชู คาโมะครับ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:31:09

ความคิดเห็นที่ 3 การแข่งขันฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก โซนเอเชีย รอบแบ่งกลุ่ม รอบแรก ระหว่างวันที่ 27 มีนาคม – 28 มิถุนายน 1997 ทีมชาติญี่ปุ่นซึ่งถูกจับไปอยู่ในกลุ่มที่ 4 โดยมีโอมาน เนปาล และมาเก๊าเป็นเพื่อนร่วมสาย...เรียกได้ว่า ตอนผลจับสลากแบ่งกลุ่มเสร็จสิ้น หนทางของญี่ปุ่นสู่รอบ 10 ทีมสุดท้ายนั้น...สดใส และไม่ยากเลย แต่เอาเข้าจริงในนัดสุดท้ายกับโอมาน ญี่ปุ่นหายใจแทบไม่ทั่วท้อง เล่นในบ้านตัวเองแท้ๆ แต่กลับเสมอโอมานไปแบบไม่ประทับใจผู้ชม 1-1 (แต่ลูกได้เสียญี่ปุ่นดีกว่าเยอะ ญี่ปุ่นบวก 30 โอมานบวก 12...ยังไงก็เข้ารอบ งานนี้ต้องขอบคุณสมันน้อยอย่างเนปาลกับมาเก๊า และบ่อน้ำมันนิสสัน มอเตอร์อย่าง โนริโอะ โอมุระที่สอดขึ้นมาชิงประตูชัยเหนือโอมานได้ในนัดแรก ญี่ปุ่นกรุยทางเข้าสู่รอบแบ่งกลุ่มรอบที่สองหรือรอบ 10 ทีมสุดท้ายไปแบบสบายๆ ซึ่งเอเอฟซีได้โควตาไปลุยฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศส จำนวน 3.5 ที่นั่ง...ฟังดูอาจจะงงว่าทำไมต้องมีครึ่งที่นั่งด้วย นั่นหมายความว่า ผู้ชนะเลิศของแต่ละสายจะได้เข้ารอบสุดท้ายโดยอัตโนมัติ ทีมที่ได้อันดับที่สองของแต่ละสาย ต้องมาเหนื่อยกันต่ออีกนัดหนึ่งในสนามประเทศเป็นกลาง ทีมที่ชนะจะได้ไปฝรั่งเศสเป็นทีมที่สาม ส่วนทีมที่แพ้ ต้องไปเหนื่อยต่อ...ไปเพลย์ออฟกับผู้ชนะเลิศในโซนโอเชียเนีย ซึ่งโซนนี้ ออสเตรเลียนั่งรอตั้งแต่ไก่โห่ และผลการจับสลากแบ่งกลุ่มครั้งนี้ น่าสนใจมากเมื่อญี่ปุ่นได้มาอยู่ร่วมกลุ่มกับ... 1. “หมีเอเชีย” ทีมชาติอุซเบกิสถาน...เจ้าของเหรียญทองฟุตบอลชายในศึกเอเชี่ยนเกมส์ 1994 ที่ฮิโรชิม่า 2. UAE หรือ ทีมชาติสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์...รองแชมป์เอเชี่ยนคัพ 1996 เจ้าของนิยาม “เกมรับแน่น เกมรุกเน่า” 3. “โสมขาว” ทีมชาติเกาหลีใต้...คู่รักคู่แค้น และคู่แข่งสำคัญบนเส้นทางฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกของญี่ปุ่นตลอดทศวรรษที่ผ่านมา 4. “หมีเอเชียกลายพันธุ์” คาซัคสถาน...ทีมจากอดีตสหภาพโซเวียตดีกรีย่อมไม่ธรรมดา...และคาซัคสถานก็ไม่ธรรมดา เมื่อมีสตาร์ดังอย่างวิคเตอร์ ซูบาเรฟนำทีม (เสียดายฝีเท้า เก่งนะ ชอบ แต่ไม่น่าประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเลย) เอาล่ะ...พร้อมล่ะนะ...5-4-3-2-Let’s Gooooooo… จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:32:17

ความคิดเห็นที่ 4 Matchday 1 vs Uzkekistan (H): ชัยชนะถล่มทลายที่แฝงไว้ด้วยบางสิ่ง วันที่ 7 กันยายน 1997 ญี่ปุ่นเตรียมเปิดบ้านต้อนรับการมาเยือนของอุซเบกิสถาน...หมีเอเชีย เจ้าของเหรียญทองฮิโรชิม่า เกมส์ แต่ทว่าก่อนหน้านี้ พวกเขาเคยถล่มหมีเอเชียมันเท้ามาแล้วในเอเชี่ยนคัพที่ UAE นักเตะญี่ปุ่นยาตราทัพเข้าสู่สนามกีฬาแห่งชาติกรุงโตเกียวด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมในสนามที่มีแฟนบอลเข้ามาให้กำลังใจเต็มความจุ บนคบเพลิงมีข้อความว่า “Road to France” เหมือนจะช่วยตอกย้ำว่า เป้าหมายของเกมวันนี้...สูงสุดแล้ว คือ การทำทุกวิถีทางที่จะทำให้ธงชาติญี่ปุ่นไปโบกสะบัดในสังเวียนฟุตบอลโลกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ได้สักที แฟนบอลร่วมร้องเพลง “คิมิกาโย” (เพลงชาติญี่ปุ่น) ด้วยน้ำเสียงที่เต็มภาคภูมิ ภาพที่น่าประทับใจในอีกไม่กี่วินาทีก่อนบอลเริ่มเขี่ย คือ การร่วมประสานมือไว้ที่ลูกบอลกลางสนามของคู่หูต่างวัย คาซูโยชิ มิอูระและโชจิ โจ...เหมือนจะสื่อให้แฟนบอลเห็นว่า ทั้งคู่จะเล่นเพื่อทีม ไม่มีใครต่างคนต่างเล่น ทั้งนี้ ก็เพื่อจุดมุ่งหมายเดียวกันของนักเตะและแฟนบอล...นั่นคือการไปฝรั่งเศสด้วยกัน   ญี่ปุ่นมาแปลกด้วยแผนการเล่นแบบ 5-3-2 ทิ้งเซ็นเตอร์แบ็คอันแน่นไว้ 3 คนและให้วิงแบ็คจอมลุยทั้งสองข้างคอยขึ้นเกม และเพียงแค่นาทีที่ 4 เท่านั้น “คิงคาซู” คาซูโยชิ มิอูระก็เบิกร่องให้ญี่ปุ่นออกนำไปก่อน จากจังหวะที่มาซามิ อิฮาระเก็บบอลจากลูกเตะมุมได้ในกรอบเขตโทษ แต่ทว่ากองหลังหมีเอเชียดันเข้าพรวด...เสียบอิฮาระจนล้มกลิ้งโคโร่ รามาน อัลซาอิด เชิ้ตดำชาวซาอุดิอารเบียเป่าเป็นลูกจุดโทษทันที และเป็นคาซูที่ยิงลูกโทษอย่างเยือกเย็นให้ญี่ปุ่นออกนำไปก่อน 1-0 หลังจากนั้น...ตามสไตล์...ญี่ปุ่นปูพรมดาหน้าบุกรุกไล่หมีเอเชีย และในนาทีที่ 23 จากการประสานงานกันอย่างยอดเยี่ยม คาซูตอกส้นให้นานามิ นานามิป้ายบอลต่อไปทางซ้าย แผงหลังอุซเบกิสถานชะงักทั้งแผง ตายล่ะ...เช็คล้ำหน้าพลาด บอลหลุดมาถึงนาโอกิ โซมะที่วิ่งควบบอลเข้าไปในกรอบเขตโทษแล้วปาดเข้ากลางใส่พานทองแท้มาให้คาซูชาร์จโล่งๆเข้าประตูไป ญี่ปุ่นออกนำอุซเบกิสถานออกเป็น 2-0 จากนั้นในนาทีที่ 40 สกอร์ก็ไหลห่างออกไปเป็น 3-0 เมื่อนากาตะได้บอลจากการเปิดของเพื่อนร่วมทีมในระยะ 30 หลา พักอกหนึ่งจังหวะแล้วซัดด้วยขวา บอลเหมือนไม่แรง แต่ไปแฉลบแผงหลังที่พยายามเข้าไปสกัด บอลลอยข้ามมือพาเวล บูกาโล่พุ่งเสียบเสาเป็นประตูให้ญี่ปุ่นนำห่างออกไปเป็น 3-0   ญี่ปุ่นยังไม่เพลาเกมรุกของตนเอง และในนาทีสุดท้ายของครึ่งแรก ญี่ปุ่นตุนสกอร์ออกนำห่างไปเป็น 4-0 จากจังหวะ “ให้แล้วไป” ของโชจิ โจ...โจป้ายบอลให้นากาตะ นากาตะไม่รอช้าจ่ายบอลเร็วให้คาซู คาซูเห็นช่องว่างจึงแทงทะลุช่องให้โจหลุดเข้าไปกระดกบอลข้ามตัวพาเวล บูกาโล่ที่พยายามอกมาตัด ให้ญี่ปุ่นนำห่าง 4-0 และจบสกอร์นี้ในครึ่งแรก ครึ่งหลังดูเหมือนว่าญี่ปุ่นจะผ่อนเกม และเปิดโอกาสให้อุซเบกิสถานขึ้นเกมรุกได้บ้าง และในนาทีที่ 56 โอเล็ก ชัตคิกห์ได้บอลหลุดเดี่ยวไปทางกรอบเขตโทษด้านขวา คาวางูจิพยายามออกมาปิดมุม แต่ยังไม่ดีพอ ชัตคิกห์จิ้มสวนตัวคาวางูจิเสียบเสาไกลให้อุซเบกิสถานตีไข่แตกตามมาห่างๆ 1-4 คาโมะตัดสินใจเปลี่ยนกองหน้า โดยเปลี่ยนเอาอากิโนริ นิชิซาว่าลงไปเล่นแทนโชจิ โจในนาทีที่ 59 และนิชิซาว่ามีโอกาสได้โขกลูกเปิดที่เสาไกล แต่มุมแคบเกินไป บอลผ่านหน้าประตูและออกหลังไปแบบไม่มีลุ้น และนิชิซาว่ามีส่วนอย่างยิ่งกับประตูนำห่าง 5-1 ของญี่ปุ่น เมื่อหัวหอกจากค่ายยันมาร์ป้ายบอลให้คาซู หลุดเดี่ยวและใช้ความสามารถเฉพาะตัวลากบอลติดเท้า ฝ่ากองหลังอุซเบกิสถานที่ประกบห่างเข้าไปสำเร็จโทษในนาที่ที่ 64 แต่หลังจากนั้นเพียง 5 นาที ญี่ปุ่นก็กลับเสียประตูแบบไม่น่าเสีย เมื่อคาวางูจิพยายามออกไปบังบอล แต่ดันไปกระแทกกองหน้าของอุซเบกิสถานล้มลง และผู้ตัดสินก็บ้าจี้เป่าเป็นลูกจุดโทษ สุดท้ายเป็นอังเดร เฟโดรอฟซัดเข้ากลางประตู ให้อุซเบกิสถานขยับสกอร์มาห่างๆเป็น 2-5 ถึงตรงนี้ อิฮาระบอกลูกทีมให้ใจเย็นๆแล้ว ไม่ต้องวอกแวก สถานการณ์ของญี่ปุ่นไม่สู้ดีนัก เพราะอุซเบกิสถานได้ใจและเร่งเครื่องทำประตูที่ 3 ของตนเองได้สำเร็จ เริ่มต้นจากอันเดร เฟโดรอฟครอสบอลจากกราบขวามาหน้าประตู โอเล็ก ชัตคิกห์เทคตัวขึ้นโหม่งคนเดี่ยวบอลลอยเข้าประตูไปแบบไม่มีใครประกบ อุซเบกิสถานไล่ตามมาห่างๆ 3-5 ถึงตรงนี้สีหน้าของชู คาโมะเริ่มไม่สู้ดีนัก แต่คาโมะก็ยิ้มออกจนได้ในนาทีที่ 80 เมื่อนาคานิชิมีโอกาสเปิดบอลจากกราบขวามาหน้าประตู คาซูที่ยืนกางมุ้งอยู่คนเดียวที่เสาไกลพักอกเอาบอลลง โชว์สเตปบอดี้บาลานซ์เกี่ยวบอลหลบกองหลังหมีเอเชียที่ปรี่เข้ามาสกัด แต่ช้าไปแล้วต๋อย...คาซูเลือกมุมแล้วยิงอย่างเลือดเย็นให้ญี่ปุ่นทิ้งห่างออกไปเป็น 6-3 พอยิงเสร็จก็ถึงเวลาออกสเตป “คาซูแดนซ์” ญี่ปุ่นประเดิมนัดแรกด้วยชัยชนะอันสวยหรู แถมยังแสดงแสนยานุภาพในแดนหน้าด้วยการอัดทีมจากอดีตสหภาพโซเวียตได้ถึง 6 ลูก...แนวรุกญี่ปุ่นหลากหลายและไม่ธรรมดาจริงๆ แต่สิ่งที่น่าหงุดหงิดใจก็คือการเสียประตูง่ายเกินไปของญี่ปุ่น ลูกจุดโทษอาจจะว่ากันไม่ได้ แต่อีกสองลูกที่เสียไปนั้น ไม่ควรเสียเลยแม้แต่น้อย นี่เป็นการแสดงให้เห็นถึงช่องโหว่รูเบ้อเร้อในแนวรับของญี่ปุ่น นัดนี้ คาซูโยชิ มิอุระโชว์ฟอร์มได้อย่างยอดเยี่ยมด้วยการซัดไป 4 ประตูให้ญี่ปุ่น...สมควรได้รับรางวัล MoM อย่างแท้จริง แต่ใครเลยจะรู้ว่าลูกยิงในนาทีที่ 80 จะเป็นลูกยิงสุดท้ายของคาซูในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลกครั้งนี้ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:33:58

ความคิดเห็นที่ 5 Matchday 2-3 vs UAE (A), S.Korea (H): จุดเริ่มต้นแห่งจุดจบ กับเกมที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าทีมชาติญี่ปุ่นไปตลอดกาล วันที่ 19 กันยายน 1997 ญี่ปุ่นยกทัพไปเยือน UAE ถึงถิ่นอาบูดาบีท่ามกลางอากาศที่ร้อนจัด ตัวผู้เล่นของญี่ปุ่นไม่เปลี่ยนแปลงไปจากนัดแรกมากนัก แต่พอเริ่มเกมมา มันช่างเป็นเกมที่อึดอัด เพราะทั้งคู่หาโอกาสเข้าทำแบบจะแจ้งไม่ได้ ญี่ปุ่นทำได้เพียงโยนบอลวื้ดว้าดผ่านไปผ่านมาหน้าประตูของ UAE เท่านั้น การวางบอลยาวของ UAE น่ากลัวเป็นอย่างยิ่งเพราะปีกของ UAE มีความเร็วตามสไตล์บอลอาหรับ แต่ยังไม่เป็นปัญหาสำหรับคาวางูจิที่วันนี้ดักกินลูกโด่งของ UAE ตลอดทั้งเกม คาซูมีโอกาสได้ยิงบ้าง แต่กองหลังที่รุมเข้ามาบีบไม่ต่ำกว่า 3-4 คนทำให้คาซูต้องยิงเสาแรกแบบแป๊กๆ  และนายทวารของ UAE มูห์ชิน มูซาบาห์รับเข้ามือสบาย ญี่ปุ่นเริ่มอึดอัดและหัวเสียจากจังหวะที่คาวางูจิโดนชาร์จ แต่ทว่า UAE ดันไม่หยุดเล่น แถมคาวางูจิยังตาลีตาเหลือกลุกขึ้นมาเล่นต่อ ผู้ตัดสินจึงมองเป็นการปะทะกันแบบธรรมดา และ UAE ไม่รอช้าไหลบอลเข้ากลางมา แต่คาวางูจิยังใช้ขาป้องกันไว้ได้ ก่อนที่เพื่อนร่วมทีมจะช่วยกันสกัดออกไป ญี่ปุ่นได้ลุ้นอีกครั้งจากจังหวะที่นาราฮาชิได้บอลจากโจ นาราฮาชิเงยหน้ามองเพื่อน พร้อมทั้งลากจนไปสุดเส้นหลังแล้วโยนมาหน้าประตู ฮิเดโตชิ นากาตะซึ่งไม่ใช่จอมโหม่งสักเท่าไหร่วิ่งเข้ามาโขกตรงจุดนัดพบบริเวณจุดโทษคนเดียวเหน่งๆ แต่มูซาบาห์บินเหินปัดออกไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ โอกาสของทั้งสองทีมมีไม่บ่อยครั้งหนัก การคุมโซนบีบพื้นที่เร็วของ UAE ได้ผลดีมาก ยับยั้งการเข้าทำของญี่ปุ่นได้ และเป็นอีกครั้งที่นากาตะพยายามไหลบอลให้คาซู แต่มุมกลับมีไม่มากพอ กอปรกับการโดนประกบเป็นแซนวิช ทำให้คาซูหลักไม่ดีและยิงปลิ้นออกหลังไปอย่างน่าเสียดาย ญี่ปุ่นพยายามหาโอกาส แม้จะมีไม่มากก็ตามช่วงท้ายเกม ญี่ปุ่นพลาดโอกาสได้ประตูไปอย่างน่าเสียดาย เมื่อคาซูมีโอกาสได้โหม่งเหน่งๆ บอลกำลังจะข้ามเส้นไปอยู่แล้ว ทุกคนขาตายกันหมดแล้ว แต่ไม่รู้เจ้าโนริโอะ โอมุระคิดอะไรอยู่ในใจ หวังดีประสงค์ร้ายยื่นขาไปสะกิดบอลซะงั้น ใช่แล้ว...บอลตุงตาข่าย แต่ลูกนี้เป็นลูกล้ำหน้า ทั้งๆที่ถ้าโอมูระยืนอยู่เฉยๆ มันก็เข้าประตูอยู่ดี นี่ทำให้โค้ชผู้รักษาประตูอย่างมาริโอหัวเสียอย่างมาก ในขณะที่คาโมะก็ยืนเอามือท้าวเอวเซ็งตามฟอร์ม ญี่ปุ่นออกไปเสมอ UAE แบบเนือยๆ เซ็งๆ 0 - 0 มันเป็นผลเสมอที่น่าพอใจ...บนความไม่น่าพอใจสักเท่าไหร่ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:34:32

ความคิดเห็นที่ 6 และวันที่ 28 กันยายน 1997 ญี่ปุ่นกลับมาเล่นนัดที่ 3 ในบ้านตัวเองอีกครั้ง คราวนี้คู่ต่อกรของพวกเขา คือ ยอดทีมจากอนุทวีปเอเชียตะวันออกที่คาดหมายกันว่าจะเป็นตัวแปรสำคัญของการเข้าสู่รอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศสที่ญี่ปุ่นจะพลาดท่าพวกเขาไม่ได้โดยเด็ดขาด...และเกาหลีใต้ คือ ทีมนั้นที่เราพูดถึง ก่อนเริ่มเกมการแข่งขัน แฟนบอลญี่ปุ่นนำธงชาติฝรั่งเศสผืนใหญ่มากางออกพร้อมปรากฏตัวเลข 12 บนผืนผ้า นัยสื่อความหมายว่าแฟนบอลทุกคนพร้อมจะเป็นผู้เล่นคนที่ 12 ที่จะร่วมเดินทางไปฝรั่งเศสด้วยกัน มาซาชิ นาคายาม่า กองหน้าที่กำลังพาจูบิโล่คั่วแชมป์เจลีก สเตจที่ 2 อยู่ในเวลานั้น ได้รับเชิญให้มาเป็นแขกร่วมบรรยาย...แต่ไฮไลท์ที่ทุกคนจับจ้อง คงจะเป็นการประเดิมสนามในสีเสื้อทีมชาติญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกของชายชาวบราซิลที่ชื่อ ว๊ากเนอร์ ออกุสโต้ โลเปส...ยอดกองหน้าที่แฝงตัวอยู่ในลีกระดับล่างของญี่ปุ่นมานานแสนนาน ก่อนจะได้ย้ายมาร่วมชายคาเบลล์มาเร่ ฮิราทซึกะและติดทีมชาติพร้อมๆกับฮิเดโตชิ นาคาตะ ซึ่งวันนี้โลเปสโชว์ฟอร์มได้ไม่เลวเลย เพราะป่วนแผงหลังเกาหลีใต้ได้จริงๆ ญี่ปุ่นใช้แผน 4-4-2 เปลี่ยนผู้เล่นจากเดิมเล็กน้อย โดยปรับเอายูทากะ อาคิตะ เซ็นเตอร์แบ็คออก แล้วเติมยาสุโตะ ฮอนดะ กองกลางตัวรับลงไปแทน พร้อมทั้งให้เอิอิ์สุเกะ นาคานิชิ แบ็คขวาสำรองลงแทนอากิระ นาราฮาชิ แบ็คขวาตัวจริง ในขณะที่แดนหน้า คาโมะตัดสินใจเข็นว๊ากเนอร์ โลเปสประเดิมสีเสื้อซามูไรบลูเป็นครั้งแรกแทนโชจิ โจ เริ่มเกมขึ้นมา โนริโอะ โอมูระมีโอกาสสอดขึ้นมายิง แต่ทว่าหลักไม่ดี บอลกลิ้งเบาๆออกหลังไป แต่ไม่นานนัก ก็ปรากฏบางอย่างในแผงหลังญี่ปุ่น...นั่นคือ การยืนคุมที่หละหลวมจนเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แบ็คขวาที่ต้องทำหน้าที่คุมปีกอย่างนาคานิชิหุบเข้ากลางมากเกินไปจนเปิดพื้นที่ให้ปีกซ้ายของเกาหลีใต้ และนั่น...ทำให้ยอดองหน้าหัวเรด้าร์อย่างชอย ยองซูมีโอกาสมากขึ้น กองหลังญี่ปุ่นวันนี้มีปัญหา แต่กองกลางญี่ปุ่นทำให้สมดุลในเกมดีขึ้นมาบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำงานร่วมกันเป็นมดงานของโมโตฮิโร่ ยามางูจิกับฮิเดโตชิ นาคาตะ และนาคาตะมีโอกาสไหลบอลให้คาซูวิ่งเบียดกองหลังเกาหลีใต้เข้าไปในกรอบเขตโทษ นายทวารจอมแฟชั่น คิม บุงจีหลงทางไปแล้ว แต่ยังดีที่ไปคว้าบอลเอาไว้ได้...โอกาสของญี่ปุ่นส่วนมากมาจากว๊ากเนอร์ โลเปสที่ขยันมากในวันนี้ การเปิดลูกโด่งและการวางบอลยาว สามารถกดดันและสร้างปัญหาให้กับเกาหลีใต้ได้ แต่ความแม่นยังไม่น่าพอใจ ลูกโยนยังไม่เข้าเป้า คาซูพยายามดึงความสนใจกองหลังเพื่อเปิดพื้นที่ แต่กองหลังเกาหลีใต้ยังยืนแน่นพรืดไปหมด ญี่ปุ่นยังไม่เพลาเกม ถ้าโยนไม่ได้ก็กลับมาเจาะตรงกลาง พร้อมทั้งเข้าบีบเกาหลีใต้ตั้งแต่ในแดนหลัง ทำให้พื้นที่ครองบอลของญี่ปุ่นขึ้นสูงขึ้นมา ลูกเปิดข้างเท้าด้านนอกของฮิโรชิ นานามิ มีประสิทธิภาพดีมาก ลูกไหลออกกราบซ้ายแบบมีน้ำหนักหลุดไปถึงโลเปส ซึ่งมีโอกาสกดเหน่งนอกกรอบ ตู้มมมม...บอลลอยข้ามคานนิดเดียว หมดครึ่งแรก ทั้งคู่ยังเสมอกัน 0-0 เริ่มต้นครึ่งหลังมา เกมเริ่มทวีความเข้มข้น มีการเข้าสกัดอย่างรุนแรง กระทบกระทั่งกันบ้าง แต่ผู้ตัดสินยังคุมเกมเอาไว้ได้ ญี่ปุ่นยังพยายามสร้างสรรค์โอกาสให้ตัวเอง นาโอกิ โซมะ แบ็คซ้ายจอมบุกจ่ายออกข้างให้ฮิโรชิ นานามิ แล้วรีบวิ่งสอดเข้ายังไปจุดนัดพบ เมื่อสบโอกาสนานามิเปิดบอลยัดเข้าไป ฮองมุงโบผวาสกัดบอลออกมา แต่ไม่ขาด นาโอกิ โซมะที่ยืนว่างๆคนเดียววิ่งเข้ามาตะบันเต็มข้อ บอลโดนไม่เต็มเท้านัก แต่ทิศทางยังดีพุ่งชนเสาเต็มใบ คาซูพยายามวิ่งเข้ามาชาร์จ แต่ไม่ทัน ชนิดที่คิมบุงจีได้แต่ป้องกันด้วยสายตาไปแล้ว เกาหลีใต้รอจังหวะสวนกลับ พวกเขามีดีที่ลูกกลางอากาศเท่านั้น ถ้าจะให้ใช้ความคล่องตัวเข้าสู่คงเป็นรองญี่ปุ่นมากมาย ชอย ยองซู ดาวเตะหัวเรดาร์มีโอกาสได้เอี้ยวตัวโขก บอลย้อยดูน่ากลัว แต่คาวางูจิซะอย่าง...โยชิยังเหินไปปัดบอลข้ามคานไปได้ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:35:44

ความคิดเห็นที่ 7 และแล้ว...ญี่ปุ่นก็ออกนำเกาหลีใต้จนได้ในนาทีที่ 67 เมื่อโมโตฮิโร่ ยามางูจิ กองกลางตัวรับเชิงสูงจากโยโกฮาม่า ฟลูเกลส์ตัดบอลได้จากการครอบครองของโค จองวุน ยามางูจิแตะเลี้ยงลากหลบฮอง มุงโบที่ขาตายไปแล้ว คาซูเห็นพื้นที่ว่างพยายามวิ่งฉีกออกไป ทำให้กองหลังเกาหลีใต้ลังเลที่จะเข้าไปสกัด ยามางูจิยิ่งเลี้ยงจี้ก็ยิ่งต้น...จะเปิดดี...หรือยิงดี...เอาไงดี...เร็วเท่าความคิด ยามางูจิ ตัดสินใจงัดบอลขึ้น ลูกลอยย้อยข้ามหัวคิม บุงจี ซุกก้นตาข่าย เป็นประตูให้ญี่ปุ่นออกนำเกาหลีใต้ 1-0 สำหรับลูกยิงนี้ แฟนบอลญี่ปุ่นเรียกว่า Yamaguchi’s Loop Shoot (山口のループシュート) แฟนบอลในสนามกีฬาแห่งชาติกรุงโตเกียวเฮกันลั่นสนาม แลไปที่ม้านั่งสำรองญี่ปุ่นก็เต็มไปด้วยความยินดีปรีดา มาซาชิ นาคายาม่าที่เป็นผู้บรรยายร่วมตะโกนพากษ์ พร้อมตบโต๊ะผู้บรรยายอย่างบ้าคลั่งไร้สติ และตะโกนออกไมค์ “ยอชชชช...ซึบาราชี่...ซึบาราชี่ชูโตะเดสเน่....(แปล: เช็ดเคร่...สุดยอด...ลูกยิงนี้สุดยอดจริงๆ) ส่วนที่ม้านั่งสำรอง บรรดานักเตะสำรองและสตาฟโค้ชลุกขึ้นมาดีใจกับยามางูจิ ชู คาโมะกำหมัดชูมือขึ้นอย่างมั่นใจ เพราะถ้าชนะเกาหลีใต้ได้ในเกมนี้...ทุกอย่างต่อไปนี้จะง่ายขึ้น ญี่ปุ่นยิ่งเล่นยิ่งมั่นใจและพวกเขาเป็นบอล “ได้ใจ” อยู่ทุนเดิม ว๊ากเนอร์ โลเปสสร้างความปั่นป่วนให้กับเกาหลีใต้ได้อย่างมหาศาล วันนี้แผงหลังโสมขาวเอาโลเปสไม่อยู่เลยจริงๆ โลเปสมีโอกสได้สับไกหน้ากรอบเขตโทษ แต่บดเกินไป บอลพุ่งเข้ามือคิม บุงจี หลังจากนั้น ญี่ปุ่นต้องการปิดเกมและเน้นเกมรับมากขึ้น ชู คาโมะตัดสินใจเปลี่ยนเอายูทากะ อาคิตะลงไปเล่นแทนว๊ากเนอร์ โลเปส ในนาทีที่ 73 ...และนี่คือเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญ เพราะคาซูจะถูกโดดเดี่ยวในแดนหน้า...จริงๆแล้วคาโมะควรเปลี่ยนเอาตัวผู้เล่นแดนกลางที่ไม่มีบทบาทอย่างยาสุโตะ ฮอนดะออก และเมื่อญี่ปุ่นไม่มีโลเปสคอยป่วน คาซูก็เริ่มหายไปจากเกม และกลายเป็นเกาหลีใต้ที่เริ่มฟื้นคืนชีพขึ้นมา ความดุเดือดยังครุกรุ่นเต็มพื้นสนาม และกลายเป็นเกาหลีใต้ของชา บุมกุนที่ตบเกียร์ 7 CVT-VVTI เดินหน้าบุกเต็มที่ และในนาทีที่ 85 ฝันร้ายระลอกแรกของทีมชาติญี่ปุ่นก็มาถึง เริ่มจากการวางบอลยาวจากกลางสนามฝั่งซ้าย บอลลอยมาหน้าประตู ไม่มีใครเข้าถึงบอล แต่จังหวะนั้นยูทากะ อาคิตะโดนกระแทกล้มลงไป กองหลังญี่ปุ่นดันชะงัก เพราะคิดว่าบอลกำลังจะตาย (แต่ผู้ตัดสินโบกมือให้เล่นต่อ) และบอลกำลังจะออกข้าง...นาโอกิ โซมะไปไหน...อ้าว หุบมาอยู่ตรงกลาง แล้วใครจะไปสกัดตรงนั้นล่ะเนี่ย ช้าไปแล้ว...และจังหวะนั้นเอง มีผู้เล่นเกาหลีใต้วิ่งกดไนตรัสไปยังสุดเส้นหลังแล้วครอสบอลมาหน้าประตู กองหลังญี่ปุ่นผวา เสียตำแหน่งไม่รู้ว่าใครประกบใคร บอลลอยโด่งไปยังเสาสอง เข้าหัวเรดาร์ KBS ของซอย ยองซูซึ่งเทคตัวเหนือแผงหลังญี่ปุ่นทั้งหมดและโขกตั้งมาหน้าประตู ที่ว่างตรงนั้นไม่มีใครประกบ และกลายเป็นโซ จุงวอน กองกลางจากสโมสรสตาร์สบูร์กในฝรั่งเศสโผโขกโล่งๆ เผาขนเข้าไป เกาหลีใต้ตีเสมอญี่ปุ่นเป็น 1-1 ดูเหมือนว่าผู้เล่นญี่ปุ่นทั้ง 11 คนในสนามกำลังตกอยู่ในภวังค์ และขวัญเสียกับลูกตีเสมอของเกาหลีใต้ ญี่ปุ่นปะติดปะต่อเกมของตัวเองไม่ได้ และจังหวะต่อมา ญี่ปุ่นเสียบอลบริเวณหน้ากรอบเขตโทษของตัวเอง ตรงนั้นเป็นพื้นที่ว่าง ไม่มีใครเข้าไปสกัด ยามางูจิเห็นและพยายามปรี่เข้าไปสไลด์บอลจากอี มินซุง กองหลังเกาหลีใต้ที่เติมเกมขึ้นมา...แต่ช้าไปเสียแล้ว...อีมินซุงซัดด้วยซ้าย บอลเด้งตกพื้นก่อนหนึ่งจังหวะ ก่อนที่จะพุ่งผ่านมือคาวางูจิเข้าไป ซ้วบบบบ....เกาหลีใต้พลิกนำญี่ปุ่นเป็น 2 - 1 ในนาทีที่ 89 แฟนบอลญี่ปุ่นเหวอ...เงียบกริบ... ส่วนในห้องทีมงานผู้บรรยายฝั่งทีมชาติญี่ปุ่น...บรรยายกาศเงิบเข้าครอบงำ ผู้บรรยายหลักพากษ์เสียงหลง... ”อาโต้ววว...ไฮ้ตะ...อีมินซุงโนะชูโตะไฮริมัชชิตะ...คันโคคุงะนิเทนอิจิ”...(แปล: ไอหย๋า...เข้าไปแล้วครับ ลูกยิงของอีมินซุงเข้าไปแล้ว...เกาหลีใต้นำญี่ปุ่น 2-1...และก็เงียบกริบไปราวๆ 30 วินาที) --- และความเงียบก็ครอบงำห้องทีมงานผู้บรรยายฝั่งญี่ปุ่น ตรงกันข้ามกับห้องผู้บรรยายฝั่งเกาหลีใต้ ผู้บรรยาย KBS เฮลั่น...ได้ทีคุยโโอ้อ้วดเกทับแบบฮาๆ พร้อมทั้งบอกว่า “วันนี้เกาหลีใต้พิชิตภูเขาไฟฟูจิได้แล้ว” นักเตะญี่ปุ่นหมดอาลัยตายอยาก แต่อิฮาระยังปลุกเร้าและกระตุ้นลูกทีมให้สู้ต่อ พร้อมทั้งสั่งให้คาวางูจิรีบไปเก็บบอลจากก้นตาข่าย ญี่ปุ่นพยายามเริ่มเล่นใหม่ในวินาทีที่เหลือ แต่ก็เท่านั้น...ญี่ปุ่นทำได้เท่านั้น จบเกม...ญี่ปุ่นแพ้เกาหลีใต้ คู่ปรับตัวฉกาจคาบ้านตัวเอง 1-2 วินาทีนั้น โหวงเฮ้งของชู คาโมะดูไม่มีราศีเอาเสียเลย และเมฆหมอกแห่งความยากลำบากกำลังจะครอบงำทีมชาติญี่ปุ่นอีกครั้ง จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:37:10

ความคิดเห็นที่ 8 (8) Matchday 4-5 vs Kazakhstan (A), Uzbekistan (A): ขอต้อนรับสู่...เส้นทางแห่งความตาย ณ เอเชียกลาง (中央アジア死のロード) อ่านว่า จูโอ อาเจีย ชิโน่โร้ด...ความหมายตรงตัว...เพราะการไปบุกไปเยือนรังหมีเอเชียกลายพันธ์ทั้งสองตัวนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย บัดนี้ UAE ได้ทำคะแนนแซงหน้าญี่ปุ่นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และญี่ปุ่นตกไปอยู่อันดับที่ 3 ของตาราง ตามหลัง UAE 3 คะแนน...ถ้าเป็นแบบนี้ ญี่ปุ่นจะไม่มีแม้แต่โอกาสเข้าไปเพลย์ออฟกับรองชนะเลิศของอีกกลุ่ม ญี่ปุ่นยาตราทัพไปเยือนเอเชียกลาง ดินแดนแห่งความว่างเปล่าและร้างผู้คน เพื่อสู้ศึกแรกในวันที่ 4 ตุลาคม 1997 กับเกมบุกไปเยือนคาซัคสถาน นั่นคือบททดสอบแรกของทีมชาติญี่ปุ่นในเอเชียกลาง เริ่มเกม ญี่ปุ่นพยายามบุกอย่างหนัก แต่คาซัคสถานก็ยังตั้งรับเหนียว และใช้วิธีวางบอลยาวสวนกลับตามคาด  คาซัคสถานใช้การวางบอลยาวและบ่อยครั้งก็เป็นการวางบอลยาวมายังจุดเกรงใจ นั่นแสดงให้เห็นถึงการยืนตำแหน่งที่หละหลวม และปรากฏภาพของกองหลังญี่ปุ่นปะทะกับคาวางูจิกันบ่อยครั้ง และในนาทีที่ 23 ญี่ปุ่นก็ได้ประตูปลดล็อกขึ้นนำเจ้าบ้านเป็น 1-0 เมื่อฮิโรชิ นานามิเปิดลูกเตะมุมโค้งมาหน้าประตู และเป็นยูทากะ อาคิตะดันสูงขึ้นมาโหม่งลูกนี้ตุงตาข่าย ญี่ปุ่นนำคาซัคสถาน 1-0 หลังจากนั้น เป็นญี่ปุ่นที่ครองเกมเหนือกว่า ว๊ากเนอร์ โลเปสกับคาซูมีโอกาสได้ลองส่องสลับกับการยิงไกลของบรรดากองกลาง แต่บอลยังไม่เข้าเป้า หลุดกรอบข้ามคานออกไปหมด ญี่ปุ่นมีโอกาสนับครั้งไม่ถ้วนที่จะบวกประตูที่ 2 เพื่อตอกตะปูปิดฝาโลงคาซัคสถาน แต่จนแล้วจนรอดก็ยังทำไม่ได้ และญี่ปุ่นก็โดนลงโทษอย่างสาสมในนาทีสุดท้าย ทั้งๆที่นั่นเป็นจังหวะบุกของตนเองด้วยซ้ำ คาซูได้บอลบุกเข้าไปในแดนของคาซัคสถาน ล็อคหลบกองหลังเจ้าถิ่น 3 คน หลุดเดี่ยวเข้าไปดวลกับโอเล็ก วอสโกบอยนิคอฟ ยิงจังหวะแรกบอลกระฉอกออกมา นากาตะที่เติมขึ้นมาเก้บบอลได้และมีโอกาสกดโล่งๆชนิดที่ว่ายิงออกยังง่ายกว่า แต่ลูกนี้ของนากาตะชนเสาเข้าเต็มแรง คาซัคสถานเก็บบอลได้และโต้กลับ คาซัคสถานขึ้นเกมแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ ดูเหมือนว่าเกมกำลังจะจบลงด้วยชัยชนะของญี่ปุ่น คาซัคสถานโยนบอลเข้ากลางไปบริเวณหัวกะโหลก ยาสุโตะ ฮอนดะ กองกลางตัวรับที่คาโมะส่งลงมาเล่นแทนฮิโรชิ นานามิเตะทิ้งออกมาไม่ดี พาเวล เยฟเตเยฟเก็บบอลได้ เล่นต่อบอลสั้นๆกับวิคเตอร์ ซุบาเรฟ ทะลุทะลวงแผงหลังทีมชาติญี่ปุ่นที่ยืนกันห่างเกินไป และเป็นซูบาเรฟที่ยิงจิ้มหัวเกือก บอลซุกเข้าเสาแรกตุงตาข่ายตีเสมอให้กับคาซัคสถานได้ในนาทีที่ 92 !!!! ...เป็นอีกเกมที่ญี่ปุ่นถูกยิงท้ายเกมอีกแล้ว... ผู้เล่นญี่ปุ่นค่อนข้างจะผิดหวังและหัวเสียกับผลการแข่งขัน มาซามิ อิฮาระฉุนขาดถึงขนาดต่อว่าลูกทีม สื่อความหมายว่า คาซัคสถานต่อบอลข้ามฟากไปมา ลูกทีมของเขาจะยืนออกันอยู่ตรงกลางทำไม ทำไมไม่บีบไม่ไล่ แฟนบอลคาซัคสถานเฮกันทั้งสนาม ในขณะที่แฟนบอลญี่ปุ่นนั่งเงียบกริบ จบเกม ญี่ปุ่นบุกไปเสมอคาซัคสถาน 1-1 อย่างที่ไม่ควรจะเป็น ภาพของชู คาโมะที่เดินก้มหน้าผ่านกลุ่มแฟนบอลไปแบบไม่กล้าสบตา...ยังคงตราตรึง และดูเหมือนคาโมะเองจะทราบชะตากรรมของตนเองดี คาโมะได้ให้สัมภาษณ์แก่ผู้สื่อข่าวทำนองว่า นักเตะญี่ปุ่นทำกันได้ดีที่สุดแล้ว และยังคงอยู่ในหนทางสู่ฝรั่งเศสอยู่ แต่ 4 ชั่วโมงให้หลัง...ฟางเส้นสุดท้ายก็ขาดลง เคน นางานุมะ นายกสมาคมฟุตบอลแห่งญี่ปุ่น ตัดสินใจแถลงข่าวต่อหน้าสื่อมวลชนใจความว่า ... “บัดนี้ ผู้จัดการทีมคาโมะได้พ้นจากตำแหน่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และโค้ชโอคาดะจะเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการทีมนี้แทน” ... โค้ชโอคาดะที่ว่า คือ ทาเคชิ โอคาดะ ผู้ช่วยของคาโมะนี่เอง พลันเมื่อนางานุมะประกาศตะเพิดคาโมะสายฟ้าแล่บ...ทุกสายตาจับจ้องไปที่อดีตผู้จัดการทีม ชู คาโมะที่ถือกระเป๋าใบเก่งเดินส่ายอาดๆ จับเครื่องบินเที่ยวแรกกลับญี่ปุ่นโดยทันที โดยมิได้ให้สัมภาษณ์ใดๆ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:37:51

ความคิดเห็นที่ 9 เกมกับอุซเบกิสถานที่ทาชเคนต์ไม่ใช่เกมที่ง่าย... การเปลี่ยนแม่ทัพกลางศึกอาจไม่ได้ผลดีเสมอไป แต่การไม่เปลี่ยนแปลงเลยนี่สิที่แย่ยิ่งกว่า ขวัญและกำลังใจของนักเตะทีมชาติญี่ปุ่นยังเป็นข้อสงสัย ความกดดันถาโถมเข้าไปหาคาซูโยชิ มิอูระ กองหน้าที่พวกเขาฝากความหวังไว้มากที่สุด แม้ประตูสุดท้ายที่คาซูยิงได้ คือ นัดเปิดสนามที่ถล่มอุซเบกิสถานคาบ้าน...ก็แค่ 3 นัดเอง แต่อย่าลืมว่าการแข่งขันแบบ Double Round-Robin ทุกนัด ทุกประตูย่อมมีความหมาย หนึ่งอาทิตย์ให้หลัง...วันที่ 11 ตุลาคม 1997 ญี่ปุ่นยาตราทัพสู่สนามปาร์คตากอร์ สเตเดี้ยมของอุซเบกิสถาน ในเกมที่มีแต่ความตึงเครียดและกดดัน เพราะแฟนบอลกว่า 54,000 คน ส่งเสียงให้กำลังใจหมีเอเชียดังกึกก้อง ญี่ปุ่นเคยเอาชนะอุซเบกิสถานมาได้ในนัดแรก 6-3 แต่สถานการณ์ในวันนั้นกับวันนี้ต่างกับลิบลับ เริ่มเกมขึ้นมาญี่ปุ่นมีโอกาสออกนำไปก่อนจากจังหวะหลุดเดี่ยวของฮิโรอากิ โมริชิม่า จอมทัพจากเซเรโซ่ โอซาก้า...โอ้ว...หลุดเดี่ยว...มันคือหลุดเดี่ยว...ต้องเป็นประตูเท่านั้น...แต่จอมทัพของเซเรโซ่ดันไปแปติดขาพาเวล บูกาโล่มันซะงั้น...กรรมเวรจริงๆ แต่หมีเอเชียก็โต้กลับญี่ปุ่นได้อย่างน่าชม การลากเลี้ยงตัดเข้ากลางเพื่อยิงไกลในระยะทำการของหมีเอเชีย ทำให้แดนกลางของญี่ปุ่นไม่กล้าผลีผลามมากนัก โดยมีลูกยิงไกลของเซอร์เก เลเบเดฟที่ชนคานสนั่น...นั่นเป็นสัญญาณเตือนแรก ฮิโรอากิ โมริชิม่ามีโอกาสอีกครั้ง เมื่อมีโอกาสได้กระดกจากการตักบอลทะลุช่องของนานามิ แต่บอลหลุดกรอบไปนิดเดียว โอกาสถัดมายังเป็นของญี่ปุ่น ยามางูจิเก็บตกบอลแถวสองได้...ฉุกละหุกเลยซัลโวเข้าเต็มใบ...บอลพุ่งเข้าหาประตู...พาเวล บูกาโล่เอาไม่อยู่จึงปัดบอลออกมา...ตรงนั้น !!! โชจิ โจที่ยืนอยู่ตรงนั้นชาร์จจ่อๆเป็นประตูให้ญี่ปุ่นขึ้นนำ 1-0 แต่ช้าก่อน...ลูกนี้กรรมการบอกว่าเป็นลูกล้ำหน้า...นี่มันวิบากกรรมชัดๆ อุซเบกิสถานโต้ตอบการบุกของญี่ปุ่นได้อย่างน่าชม และจุดเริ่มต้นแห่งจุดจบก็มาถึง เมื่ออีกอร์ ชาควีลินได้โอกาสกลับตัวยิงหน้ากรอบเขตโทษ บอลพุ่งกระดอนพื้น...น่าอันตราย...แต่คาวางูจิยังไวทายาด ปัดป้องออกไปได้ เป็นลูกเตะมุมของอุซเบกิสถาน และจากจังหวะนี้นี่เอง อุซเบกิสถานออกนำไปก่อน 1-0... จากจังหวะลูกเตะมุม กองหลังญี่ปุ่นช่วยกันสกัดกันจนล้มลุกคลุกคลาน แต่กลับเคลียร์กันไม่ขาด บอลตกมาถึง บาคเตียร์ กัมบาราลิเยฟ ตั้งป้อมหวดตูมเดียวกว่าระยะ 30 หลา บอลลอยแหวกอากาศพุ่งเสียบโคนเสาหายวับไปในก้นตาข่าย อุซเบกิสถานออกนำญี่ปุ่น 1-0 ในนาทีที่ 30 ไม่มีเวลามานั่งหมดอาลัยอีกแล้ว คาวางูจิรีบวิ่งไปเก็บบอลจากก้นตาข่าย เควี้ยงต่อมาให้ยามางูจิ ขณะที่มาซามิ อิฮาระพยายามปลุกเร้าให้ลูกทีมฮึดสู้ แต่ลูกโต้กลับของอุซเบกิสถานนั้นน่ากลัวเสมอ ยิ่งทีมหมีเอเชียกดดันญี่ปุ่นมากเพียงไร ญี่ปุ่นก็จำเป็นต้องเข้าบอลอย่างเปลืองเนื้อเปลืองตัวมากขึ้นในทุกจังหวะ ถึงตรงนี้ โอคาดะนั่งไม่ติดแล้ว หมดครึ่งแรก อุซเบกิสถานออกนำญี่ปุ่น 1-0 ว๊ากเนอร์ โลเปสที่วันนี้เป็นเพียงตัวสำรอง ยืนใส่เสื้อวอร์ม ตบบ่าให้กำลังใจเพื่อนก่อนเข้าอุโมงค์พักครึ่ง เริ่มต้นครึ่งหลัง ยิ่งญี่ปุ่นพยายามดาหน้าบุกเท่าไหร่ ช่องว่างในแดนหลังก็มากขึ้นเท่านั้น และธรรมชาติของทีมชาติญี่ปุ่นเองเป็นฟุตบอลที่เกมรับอ่อนอยู่แล้ว ญี่ปุ่นเกือบ ship หายอีกครั้งเมื่อราฟชาน บาซารอฟ ตัวสำรองได้บอลหลุดเดี่ยวเข้าไปดวลกับคาวางูจิแล้ว แต่ช้าเกินไป มัวแต่แต่งบอล นาราฮาชิแหย่ขาเข้ามาสกัดไว้ได้...ญี่ปุ่นรอดตายอีกครั้ง กระทั่งในนาทีที่ 54 โอคาดะแก้เกมด้วยการเปลี่ยนนากาตะกับโลเปสลงไปเล่นแทนโตชิฮิเดะ ไซโตะ กับ ฮิโรอากิ โมริชิม่าที่ทำผลงานได้อย่างน่าผิดหวังทั้งคู่ ซึ่งการเปลี่ยนนากาตะลงมาส่งผลให้โมเมนตั้มของเกมเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ นากาตะมีโอกาสได้ส่องไกล 2-3 ครั้ง โดยเฉพาะลูกที่นากาตะจ่ายบอลให้นาราฮาชิหลุดเข้าไปในกรอบเขตโทษ แต่ดันลื่น บอลล้นไปถึงคาซูที่ยืนโล่งๆ แม้ลูกนี้คาซูจะแปเข้าไปง่ายๆแต่ผู้กำกับเส้นยกธงว่าเป็นลูกล้ำหน้า (เอิ่ม...ครั้งที่สองแล้วนะ) ญี่ปุ่นพยายามเร่งเครื่อง...เร่ง...เร่ง...เร่ง...นากาตะได้โอกาสเปิดบอลจากริมเส้นเข้ากลางอีกครั้ง คาซูโฉบเข้ามาโหม่ง แต่บูกาโล่ยังยืนตำแหน่งได้ดีไม่มีพลาด คิดว่าตอนนั้นโอคาดะคงเห็นอะไรบางอย่าง หรืออาจจะคิดว่านี่มันไม่ทันแล้ว อย่ามามัวต่อบอลกันอยู่เลย  จึงส่งสัญญาณให้ลูกทีมเน้นการโยนยาว ไม่ต้องจ่ายตามช่องแล้ว ซึ่งดูดีขึ้นมาทีเดียว...สำหรับจังหวะที่นาราฮาชิเปิดบอลยาวไปหน้าประตู โจสบโอกาสกระดกบอลสัก 2-3 จังหวะก่อนสับไกยิง แต่บอลเหินข้ามคานไปแบบไม่มีลุ้น ญี่ปุ่นบุกหนัก...แต่ก็ยังไม่สามารถตีเสมอเจ้าบ้านได้ ขนาดยูทากะ อาคิตะยังถูกดันขึ้นสูงมาเพื่อการนี้ แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เพราบทจะได้...มันก็ง่ายเสียเหลือเกิน… ช่วงทดเวลาบาดเจ็บ แฟนบอลเป่าปากกันหมดแล้ว แต่บอลยังอยู่ในการครอบครองของญี่ปุ่น ในขณะที่หมีเอเชียลงไปตั้งรับกันเต็มสูบ...จากแดนหลัง มาซามิ อิฮาระตัดสินใจสาดบอลยาวไปหน้าประตู...บอลลอยไปในตำแหน่งที่มีนักเตะญี่ปุ่นยืนอยู่พอดี...และเป็นว๊ากเนอร์ โลเปสที่ขึ้นโหม่งเช็ดบอลไปหน้าประตู ที่ว่างตรงนั้น ดูเหมือนจะไม่มีอันตรายอะไร คาซูพยายามใช้ความขยันวิ่งไปที่ว่างตรงนั้น แต่กลับกลายเป็นบูกาโล่ที่กดดันเสียเอง ตะครุบบอลพลาด!!! ลูกโหม่งเช็ดของโลเปสจากหน้าเขตโทษไหลกลิ้งปุลุกๆเข้าประตูไปเฉย!!! แฟนบอลญี่ปุ่นที่รับชมอยู่หน้าจอทีวีจนดึกจนดื่น...อย่างน้อยๆก็ข่มตาหลับได้ลง ส่วนที่หลับไม่ลงก็คงเพราะเสียงเฮที่ดังมาจากบ้านหลังข้างๆ แฟนบอลญี่ปุ่นดีใจมากกับประตูตีเสมอของว๊ากเนอร์ โลเปสลูกนี้ ญี่ปุ่นโครตโชคดี...ที่สามารถกลับออกมาจากทาชเคนต์พร้อมกับ 1 แต้มที่มีค่าที่สุด!!! จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:38:34

ความคิดเห็นที่ 10 Matchday 6 vs UAE (H): ความรุนแรง...ความข้นแค้น และเหตุจลาจลหน้าสนามกีฬาแห่งชาติกรุงโตเกียว วันที่ 26 ตุลาคม 1997 ญี่ปุ่นกลับมาเล่นที่โตเกียวอีกครั้ง ญี่ปุ่นโชคดีมากที่ UAE ไม่สามารถทำคะแนนทิ้งห่างออกไปได้มากกว่านี้ เพราะ UAE ดันบุกไปพ่ายคาซัคสถานแบบไม่มีลุ้น 0-3 หากนัดนี้ UAE ชนะ...ญี่ปุ่นทำใจไว้ได้เลย ญี่ปุ่นออกสตาร์ทได้อย่างยอดเยี่ยม เพียงแค่นาทีที่ 4 เท่านั้น ญี่ปุ่นก็ออกนำไปก่อน 1-0 จากลูก acrobatic ของญี่ปุ่น...จังหวะนี้สวยมาก เริ่มต้นจากการที่ญี่ปุ่นเคลียร์บอลจากลูก set piece ของ UAE…คาซูกระดกบอลได้ หวดต่อไปให้โลเปส...โลเปสกระดกบอลข้ามโมฮาเหม็ด โมเอียด นักเตะ UAE ที่เข้ามาสกัด...แล้วหวดด้วยขวาไม่ต้องจับบริเวณกรอบเขตโทษด้านซ้าย...บอลพุ่งย้อยฮุบเข้าเสาไกลพอดีเป๊ะ...ญี่ปุ่นออกไป UAE ไปแล้ว 1-0 ญี่ปุ่นได้ใจ พยายามเดินเกมบุกต่อ แต่ไม่มีโอกาสคืบคลานเข้าไปในกรอบเขตโทษของ UAE มากนัก ทำได้เพียงการเก็บตกยิงไกลจากแถวสอง UAE พยายามสวนกลับญี่ปุ่นอยู่เหมือนกัน ลูกโยนจากริมเส้นโค้งเข้าหาเสาไกล (แบบที่พี่ตี๋ สินทวีชัยโดนยิงบ่อยๆเมื่อ 4-5 ปีก่อน) สร้างปัญหาเรื่องการสื่อสารระหว่างกองหลังกับคาวางูจิได้พอสมควร มีการออกมาชนกันบ้างประปราย แต่ปัญหานี้ยังไม่รุนแรงเท่าไหร่ แต่แล้วนาทีที่ 37 ญี่ปุ่นก็มีปัญหาจนได้... จากลูกตั้งเตะของ UAE โยนมาหน้าประตู และตรงนั้น มีโตชิฮิเดะ ไซโตะยืนอยู่ ดูเหมือนไม่มีอันตรายอะไร แต่ไซโตะก็ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก เพราะเจ้าตัวดันไปยืนเหม่อ อยู่ข้างหน้าแท้ๆ กลับปล่อยให้ฮัสซัน มูบารัคโฉบขึ้นมาโหม่ง บอลไหลย้อนเสียบเสาแรก ชนิดที่คาวางูจิได้แต่มอง มาริโอ โค้ชผู้รักษาประตูถึงกับหัวเสียปรี๊ดแตกอีกแล้ว...ยืนกันยังไง ประกบกันยังไง??? จบครึ่งแรก ญี่ปุ่นยังเสมอกับอาคันตุกะจากอาบูดาบีอยู่ 1-1 เริ่มครึ่งหลัง ทั้งสองทีมมีเหตุปะทะกันบ่อยครั้ง ญี่ปุ่นพยายามเจาะเพื่อหวังถึงผลชนะ แต่เจาะยังไงก็เจาะไม่เข้า เพราะ UAE ลงไปขึงเกมรับจนไม่มีช่อง โอกาสสุดท้ายของเกมที่ใกล้เคียงกับประตูที่สุด เป็นลูกยิงไกลจากระยะ 30 หลาของอากิระ นาราฮาชิที่ชนเสาเข้าจังเบอร์ ในขณะที่ลูกยิงลักไก่ของซูแบร์ บัคฮีทก็ถูกปฏิเสธโดยคาวางูจิ ญี่ปุ่นเติมความสดในแนวรุก เปลี่ยนโชจิ โจลงมาเล่นแทนนาโอกิ โซมะ แต่ก็ทำได้ดีที่สุดเท่านั้น จบเกม 90 นาที ญี่ปุ่นเสมอกับ UAE ในบ้านตัวเอง 1-1 นักเตะ UAE กอดกันกลมราวกับได้เป็นแชมป์โลก ส่วนนักเตะญี่ปุ่นเดินหงอยๆมาขอบคุณแฟนบอลในสนาม แน่นอนว่าบรรยากาศท้ายเกมย่อมไม่ธรรมดาเหมือนผลการแข่งขัน แฟนบอลที่ไม่พอใจก็เขวี้ยงกระป๋องหรือกระดาษลงมาในสนามมากมาย ส่วนนอกสนามก็ดุเดือดไม่แพ้กัน มีการล้อมรถ สลับกับการโชว์เขวี้ยงเก้าอี้ ปาสิ่งของ ฯลฯ ....สารพัด คนที่ด่าไทยลีกว่า...ฉันไม่ดูหรอก...เพราะแฟนบอลเกรียน...โค้ชเกรียน... ผมจะบอกว่าที่ญี่ปุ่นก็มี มาริโอเข้าไปเกรียนหาเรื่องกับผู้เล่น UAE ด้วยครับ เลือดร้อนแบบแก ร้อนถึงลูกทีมและเจ้าหน้าที่ต้องมาแยกคู่กรณีออกจากกัน....ขณะเดียวกัน ลู่วิ่งของสนามกีฬาแห่งชาติกรุงโตเกียวก็มีกระดาษเขวี้ยงลงมาจำนวนมาก นัยว่าไม่พอใจผลการแข่งขัน เรื่องแฟนบอลล้อมรถโค้ช...อย่าคิดว่ามีแต่ในเมืองไทยครับ ญี่ปุ่นก็เป็น...แรงด้วย... เพราะคาซูที่ทำประตูไม่ได้มานาน โดนแฟนบอลรุมเข้ามาถาม...ใจจริงก็คงจะถามว่า “เฮ้ย ทำไมยิงไม่ได้เลย (ฟระ)?” แต่เท่าที่ทราบมาจากการอ่านผ่านๆ เหมือนกับว่าคาซูโดนทุบรถครับ บรรยากาศโกลาหลพอสมควร จบเกมจบกัน...ญี่ปุ่นไม่ชนะใคร 5 นัดเข้าไปแล้ว ตามหลัง UAE 1 คะแนน กับ 2 นัดที่เหลือ ที่แย่ยิ่งกว่า คือ ทีมท้ายตารางอย่างคาซัคสถานและอุซเบกิสถาน ทำคะแนนจี้ญี่ปุ่นมาจนเหลือช่องว่างเพียง 1-2 คะแนนตามลำดับ ...มันเป็นเรื่องที่ยากจะทำใจเสียจริงๆ....หนทางสู่ฝรั่งเศสของทีมชาติญี่ปุ่น...มันช่างไกลออกไป...ทุกที...ทุกที จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:39:45

ความคิดเห็นที่ 11 ไทยชนะญี่ปุ่น 3-1 ตอนนั้น ไทยติดอันดับ 4ในเอเซียเลย ยุคนั้น เราเมฟสุดๆ จากคุณ : aerun เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:40:12

ความคิดเห็นที่ 12 Matchday 7 vs S.Korea (A): ของขวัญจากชาวเกาหลี? และวันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง...วันที่ญี่ปุ่นยกพลข้ามช่องแคบญี่ปุ่นบุกกรุงโซลเพื่อทำศึกครั้งสำคัญในนัดรองสุดท้ายของฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก...ญี่ปุ่นต้องชนะแล้วลุ้นให้ UAE แพ้อุซเบกิสถาน...แต่ถ้าญี่ปุ่นแพ้นัดนี้ แล้ว UAE เก็บชัยชนะได้...โอคาดะและลูกทีมเตรียมซื้อทีวีจอแบนดูฟุตบอลโลกจากที่บ้านได้เลย ญี่ปุ่นลงทำศึกในนัดนี้อย่างตั้งใจ พวกเขาต้องรวบรวมทุกอย่างเพื่อเก็บชัยชนะในนัดนี้ให้ได้ และเริ่มเกมมาได้เพียง 2 นาที แฟนบอลญี่ปุ่นที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเชียร์ก็ได้แหกปากลั่นสนามโอลิมปิค กรุงโซล เมื่อนานามิเห็นพื้นที่ว่าง จึงไหลบอลไปให้โซมะบริเวณกราบซ้าย โซมะเงยหน้าแล้วเปิดบอลมาหน้าประตู บอลไปสะกิดเท้าโลเปสที่ดูวิ่งถลำไปแล้ว แต่ทว่ากลายเป็นดี เพราะกองหลังเกาหลีใต้หลงกันหมด (กองหลังดันไปวิ่งตามคาซู จึงมีพื้นที่ว่าง...ถึงขนาดที่ว่าสามารถเดาะตะกร้อได้เลย) และกลายเป็นนานามิที่วิ่งมาปิดจ๊อบยิงด้วยซ้ายผ่านมือคิม บุงจีตุงตาข่าย ญี่ปุ่นออกสตาร์ทได้ดีมากๆ เอ๊ะ...วันนี้ใครเป็นเจ้าบ้านกันแน่เนี่ย? เพราะญี่ปุ่นขึงเกมบุกอยู่ข้างเดียว โดยมีโอกาสได้ยิง...ได้บุกเยอะมาก...การขาดฮอง มุงโบ สวีปเปอร์เอเชียไปนั้นอาจจะมีส่วน แต่นี่อะไรกัน? ทรงบอลเกาหลีใต้ที่ผูกขาดญี่ปุ่นมานาน ทำไมวันนี้กินญี่ปุ่นไม่ได้เลย...แล้วเกาหลีใต้ก็เกือบตายอีกครั้ง เมื่อลูกยิงแถวสองบดๆของญี่ปุ่นดูเหมือนไม่มีอะไร แต่กองหลังเกาหลีใต้ดันเตะสกัดกันวืดวาด...คาซูวิ่งมาชาร์จจาก 6 หลา...เหลือเชื่อ!!!! คิม บุงจีคว้าออกมาได้จากบนเส้น...เกาหลีใต้โชคดีที่ยังไม่เสียลูกที่สอง!!! แบ็คขวาของเกาหลีใต้ วันนี้น่าสงสาร เพราะโดนนาโอกิ โซมะพาทัวร์ทั้งเกม ในขณะที่แบ็คซ้ายเกาหลีใต้ก็บู่ไม่แพ้กัน นาราฮาชิได้โอกาสเปิดบอลเข้ากลาง โลเปสจักรยานตีลังกาจากบริเวณจุดโทษ แต่ยังดีที่คิม บุงจีพุ่งไปคว้าได้ทัน ส่วนเซ็นเตอร์แบ็คของเกาหลีใต้ พอไม่มีฮอง มุงโบก็น่าสังเวชไม่แพ้กัน ลูกเปิดยัดๆเหมือนไม่มีอะไร แต่เป็นคิตาซาว่าที่ทำหมูหก ยิงวืด ยิงแป๊ก ชวดโอกาสเพิ่มสกอร์ให้กับญี่ปุ่นไปอย่างน่าเสียดาย ชาบุมกุนทนไม่ไหว สั่งให้ลูกทีมบุกบ้างอะไรบ้าง แล้วก็เกือบได้ลุ้น เมื่อคิมบุงจีเล่นบอลเร็วเตะบอลยาวมาถึงหน้าประตูญี่ปุ่น ชอยยองซูกำลังจะควบบอลเข้าเขตโทษเพื่อล่อเป้า แต่คาวางูจิยังไวออกมาเคลียร์บอลทิ้งไปได้ และเกาหลีใต้ก็เสียประตูที่ 2 จนได้ จากจังหวะลูกทุ่มที่ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่การเคาะบอลกันเป็นสามเหลี่ยมของนากาตะ - นานามิ - และโซมะก็ฉีกแนวรับของเกาหลีใต้เป็นชิ้นๆ กองหลังเกาหลีใต้วิ่งล้มหัวทิ่มหัวตำ จำใจดูโซมะหลุดไปถึงเส้นหลังแล้วเปิดบอลเข้ามาหน้าประตู...รัศมีทำการแค่นี้ไม่มีพลาดสำหรับว๊ากเนอร์ โลเปส...แปเบาๆเอาประตูที่ 2 มาให้ญี่ปุ่นได้สำเร็จ สิ่งที่น่าชมเชยอย่างหนึ่ง คือ วันนี้ยามางูจิ นากาตะ และนานามิขยันวิ่งและไล่บีบพื้นที่เกาหลีใต้จนแดนกลางตกเป็นของญี่ปุ่นโดยสิ้นเชิง เกาหลีใต้พยายามบุกเพื่อเอาใจแฟนบอลที่อารมณ์เริ่มเดือด แต่ก็ยังไม่ผ่านแนวรับของญี่ปุ่นไปได้ ช่วง 10 นาทีสุดท้ายเปรียบเสมือนขุมนรกที่ 17 ของเกาหลีใต้ เพราะญี่ปุ่นปูพรมถล่มทั้งลูกวางบอลยาว จ่ายทะลุช่อง นี่ถ้าไม่ได้คิม บุงจี เกาหลีใต้โดนไปไม่ต่ำกว่า 4-5 ลูกแน่ๆ แต่ชัยชนะ 2-0 ก็เพียงพอแล้วที่จะต่อลมหายใจญี่ปุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...เมื่อพวกเขาทราบว่าหนึ่งวันให้หลัง...UAE ทำได้เพียงเสมอกับอุซเบกิสถานในบ้านของตัวเองเท่านั้น...และนั่นทำให้ญี่ปุ่นแซงกลับขึ้นไปเป็นที่ 2 ตอนนี้ ตั๋วเครื่องบินแอร์ฟรานซ์ เที่ยวบินนาริตะ –ปารีส อยู่ในมือของโอคาดะและลูกทีมเรียบร้อยแล้ว จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:42:43

ความคิดเห็นที่ 13 Matchday 8 vs Kazakhstan (H): ทหารแก่ไม่มีวันตาย….และเกมของนาคายาม่า ชัยชนะเหนือเกาหลีใต้ในโอลิมปิคสเตเดี้ยม กรุงโซล...ไม่ใช่เพียงการต่อลมหายใจให้ญี่ปุ่นกลับมามีลุ้นเข้ารอบฯ อีกครั้ง หากแต่ยังทำให้ญี่ปุ่นทำคะแนนแซง UAE ขึ้นไปเป็นอันดับ 2 ได้ด้วย ภายหลัง UAE ทำผลงานสุดบู่ ทำได้เพียงเสมออุซเบกิสถานในบ้าน 0-0 นัดนี้ ถ้าญี่ปุ่นเอาชนะคาซัคสถานในบ้านได้ ก็ไม่ต้องไปกังวลอะไรทั้งสิ้น โอคาดะตัดสินใจเพิ่มความหลากหลายในแดนหน้า ด้วยการเรียกอดีตกองหน้าทีมชาติที่หลุดทีมไปตั้งนานแล้วกลับมาติดธงอีกครั้ง คนแรก คือ ทาคุย่า ทาคาหงิ...กองหน้าจากซานเฟรช ฮิโรชิม่า...อดีตฮีโร่จากเอเชี่ยนคัพ 1992   คนต่อมา...ยอดกองหน้าจากยามาฮ่า เอฟซี...จูบิโล่ อิวาตะ...จากอดีตกองหลังโรงเรียนฟูจิเอดะ ฮิงาชิสู่ยอดกองหน้ามหาวิทยาลัยทซึคูบะ...เขาคือ เดอะกอน...เนเวอร์ดาย...มาซาชิ นาคายาม่า... โอ้ว น้ำตาแทบไหล...นี่เป็นการหวนกลับมาติดทีมชาติอีกครั้งของป๋ากอน นับตั้งแต่ศึกสี่เส้าอัมโบรคัพเมื่อปี 1995 นาคายาม่า วันนี้ลงสนามเป็น 11 ตัวจริงด้วยความมุ่งมั่น ในขณะที่คาซูยืนใส่สเวตเตอร์ให้กำลังใจเพื่อนๆอยู่ข้างสนาม ไม่ทันขาดคำ...คาซัคสถานเกือบได้เฮก่อนจากลูกเปิดยัดเข้าเสาแรกของรุสลัน บาลติเยฟ เกมวันนี้...ผมว่ามันแปลกๆ เหมือนพระเจ้าจะประทานนาคายาม่ามาเป็นพระเอก จังหวะแรก (คอยนับไปกับผมนะครับ) โซมะเปิดบอลจากกราบซ้ายโค้งมาหน้าประตู บอลไซด์หนีมือยูริ อิชูติน...และนั่น...นาคายาม่าโฉบเข้ามาโหม่ง...แต่วืด!!! บอลออกหลัง ชนิดที่เจ้าตัวกุมหัวด้วยความเสียดาย จังหวะที่ 2...นานามิทุ่มบอลมาให้โซมะ วิ่งฉีกหนีกองหลังคาซัคสถานแล้วเปิดบอลโค้งเข้าหาประตู...นั่น!!! ที่เสาไกล...นาคายาม่าวิ่งเข้ามาโหม่ง...และก็....ไม่เต็มหัว บอลหลุดหรอบออกไปอีกครั้ง (เฮ้อ) ถึงตอนนี้โอคาดะเริ่มตาขวาง...ทำไมนาคายาม่ามันกดสูตรไม่ติดเหมือนตอนเล่นให้จูบิโล่เลยฟระ??? จังหวะต่อมา...โจบอก...ขอผมมั่ง...ตอนนั้น โซมะได้บอลที่กราบซ้าย...อันตรายอีกแล้ว...เปิดมากลางประตู...ไม่มีใครเลยนอกจากโจ...แน่นอน ยิงง่ายๆมันไม่แนวโจ...โจสู้อุตส่าห์ก้มไปโหม่งสะบัด คงจะนึกภาพออกนะครับ บอลลอยไปเสาไกล...แล้วก็...ออกหลัง...เอิ่ม (จับก่อนแล้วยิงก็ได้ ฮ่วย....) คาซูที่ลุ้นอยู่ข้างสนามถึงกับเหวอ...อะไรว้า...ยังไม่ได้อีก จังหวะที่ 3 ของนาคายาม่า...นานามิเปิดลูกเตะมุมมากลางประตู...นาคายาม่าโผมาโขกสะบัดเดี่ยวๆ (ผมว่าตอนนี้กองหลังคาซัคฯไม่ตามประกบแกแล้วล่ะ!!!) กระดนพื้นหนึ่งจังหวะ...ออกหลัง... และแล้วในนาทีที่ 11 (ที่เล่ามานั่น คือ เหตุการณ์ใน 10 นาทีเท่านั้นนะครับ) ญี่ปุ่นก็ออกนำจาการยิงของกองหน้า??? ผิดครับ...เป็นยูทากะ อาคิตะ กองหลังต่างหาก จากจังหวะลูกฟรีคิกซ์ริมเส้นฝั่งซ้าย นากาตะตักลูกมา นาคายาม่า (เห็นนาคายาม่าตั้งใจมันก็ดีอยู่หรอก แต่บางทีมันเหมือนตัวตลกอ่ะ) อยู่หน้าสุดวิ่งเข้ามาโหม่งงงงง.....ไม่ถึง บอลลอยไปตกใส่หัวอาคิตะ...ยูริ อิชูตินพยายามพุ่งมาคว้า...แต่ก็เท่านั้น บอลหายเข้าไปในก้นตาข่าย...1-0 สำหรับญี่ปุ่น... ญี่ปุ่นใส่เกียร์ 6 เดินหน้าเปิดเกมรุกเต็มที่ แบ็คขวาคาซัคสถาน...ผมว่าตกเครื่องบินอยู่อัลมาตี้อ่ะ...คงไม่ได้ลงมาเล่นด้วย เพราะโซมะได้วิ่งลิงโลดในกราบซ้ายของตัวเอง และเป็นอีกครั้งในนาทีที่ 15 ที่นานามิอาศัยจังหวะทีเผลอ...จ่ายบอลตัดหลังให้โซมะหลุดไปจนสุดเส้นหลัง...โซมะเปิดย้อนตบเข้ากลางให้นากาตะวิ่งเหยาะๆเข้ามายิง...ดูเผินๆเหมือนอิชูตินจะรับได้ แต่หลุดมือ...บอลปลิ้นตุงตาข่าย...ญี่ปุ่นนำ 2-0 โอกาสครั้งที่ 4 ของนาคายาม่า...จากลูกชุลมุนหน้ากรอบเขตโทษ นาคายาม่าบอก...ขอยิงแบบ Legendary Goal ด้วยการกลับหลังหันตีลังกาจักรยานอากาศ...แต่ดันโดนบดๆ คิตาซาว่าช่วยทำให้มันดูดีขึ้นด้วยการแหย่ให้ตรงกรอบ อิชูตินรับบอล พร้อมทั้งร้องเพลงพี่เบิร์ดคลอ (สบายๆ) โอกาสครั้งที่ 5 ของนาคายาม่า...นาราฮาชิ (หรือยามางูจิ...ไม่แน่ใจ) วางบอลยาวจากกลางสนามเข้ามาในกรอบเขตโทษ เข้ามืออิชูตินสบายๆอีกครั้ง...แต่ไม่เข้าใจว่านาคายาม่าจะวิ่งมาสไลด์ทำไม...(สีหน้าคาซูกับโอคาดะลุ้นมากๆ คงเอาใจช่วยนาคายาม่าแหละ) แผงหลังญี่ปุ่นวันนี้ลอยขึ้นมาเป็นพิเศษ...แต่ไม่น่าหนักใจอะไรถ้ากองหลังของ “คาซัคฯ” จะ “โครต suck” ขนาดนี้...คาวางูจิมีจังหวะต้องออกมาเล่นนอกกรอบเขตโทษบ่อยครั้ง เมื่อคาซัคฯพยายามโต้กลับด้วยการวางบอลยาว โอกาสครั้งที่ 6 ของนาคายาม่า...โอกาสที่ดีที่สุดของนาคายาม่า...เมื่อนานามิจ่ายบอลทะลุช่องระหว่างแบ็คขวากับเซ็นเตอร์แบ็คของคาซัคฯ...นากาตะได้บอล หลุดเข้าไปในกรอบเขตโทษ...กำลังเผชิญหน้ากับผู้รักษาประตูตัวต่อตัวแล้ว...แต่ผลันเหลือบเห็นหัวกองหน้าคนนึงโผล่ลิบๆ...เอาล่ะ...เปิดให้โจดีกว่า...นากาตะคงคิดเช่นนั้น...อนิจจา...เงานั้นไม่ใช่เงาของโจ...แต่เป็นนาคายาม่าวิ่งเข้ามาแปแบบไม่มีตัวประกบในระยะ 6 หลาหน้าประตูโล่งๆ...แน่นอน...แอนดี้ โคลยังยิงเข้า...แต่นาคายาม่าซัดข้ามคาน!!!!!! เจ้าตัวถึงกับก้มหน้ามุดลงดิน...อากัปกิริยาของแต่ละคน...มันชัดเจน...นากาตะส่ายหัวเป่าปาก...แฟนบอลยืนเท้าเอว... และแล้ว...เวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงในนาทีที่ 44 จากลูกฟรีคิกซ์ทางกราบขวา...นานามิเปิดบอลมาเสาสอง...ตรงนั้น!!! นาคายาม่ากางมุ้งรออยู่...(ไม่มีใครประกบแกจริงๆครับ กองหลังคาซัคฯคงประมาทเห็นยิงออกเป็นว่าเล่น...หารู้ไม่...พวกเขาคงไม่รู้ว่านี่คือแผนลวง!!!) ยอดกองหน้าจากค่ายยามาฮ่าวิ่งโถมเข้ามาโขกเต็มกระบาล (รวมทั้งกระบาลของตาลุงอาเลฟติน ออสซิปอฟด้วย...แหม เล่นโขกไปเต็มที่ซะอย่างงั้น) ลูกพุ่งตุงตาข่าย...ญี่ปุ่นนำ 3-0 และจบครึ่งแรกด้วยสกอร์นี้ พอยิงเสร็จ...นาคายาม่าคงจะเก็บกดมาก ระเบิดอารมณ์ออกมาเต็มที่ พร้อมทั้งโชว์ของที่อยู่ในเสื้อ นั่นคือ เสื้อทีมชาติ ยเลข 11 ของคาซู...คงจะสื่อว่า “เกลอเอ๊ย...แม้วันนี้สูไม่ได้ลง แต่ตูช่วยยิงให้แล้วนะ” ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจมาก... เอ๊ะ...หรือว่าที่ยิงไม่ได้...เพราะสวมเสื้ออีกตัวไว้ข้างในสินะ...หึหึหึ เริ่มต้นครึ่งหลัง ญี่ปุ่นยังไม่เพลาเกมบุกของตนเอง และคาซัคสถานเองก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะ “เอาอยู่” อีกต่อไปแล้ว โชจิ โจมีโอกาสได้หลุดเข้าไปดวลกับอิชูติน แต่ทว่าเอาบอลลงไม่ดีและรีบยิงไปหน่อย บอลพุ่งชนเสากระดนออกมาอย่างน่าเสียดาย จากนั้น ในนาที่ที่ 64 โอคาดะตัดสินใจลองตัวผู้เล่นด้วยการส่งเออิ์สุเกะ นาคานิชิ แบ็คขวาลงไปแทนอากิระ นาราฮาชิที่วิ่งจนหอบเหนื่อย และปัดฝุ่นนำทาคุย่า ทาคาหงิลงไปเล่นแทนมาซาชิ นาคายาม่า ท่ามกลางเสียงปรบมือจากผู้ชมรอบสนาม เพียงอึดใจ ฮิโรชิ นานามิปั่นฟรีคิกซ์หน้ากรอบเขตโทษชนคาน บอลกระดนออกมาเข้าทางทซึโยชิ คิตาซาว่า ได้โอกาสซัดมุมแคบ แต่ติดบล็อกออกหลัง ญี่ปุ่นได้ลูกเตะมุมครั้งที่ห้าล้านเข้าไปแล้ว... และจากจังหวะลูกเตะมุมนี้นี่เอง ฮิโรชิ นานามิบรรจงปั่นด้วยซ้ายโค้งมาหน้าประตู มาซามิ อิฮาระวิ่งเข้ามาที่จุดนัดพบ กวาดบอลจากระยะ 6 หลาไร้ตัวประกบตุงตาข่าย ให้ญี่ปุ่นออกนำเป็น 4-0 ญี่ปุ่นผ่อนเกมลงไป และในนาทีที่ 73 พาเวล เยฟเตเยฟได้โอกาสปั่นลูกฟรีคิกซ์หน้ากรอบเขตโทษ บอลเลี้ยวเข้าเสาแรกไปแบบดื้อๆ คล้ายกับว่าคาวางูจิจะโดนบัง เพราะไม่มีโอกาสแม้แต่จะพุ่งออกไป คาซัคสถานไล่มาห่างๆเป็น 1-4 คิดว่าเกมจบอยู่เท่านั้นใช่ไหม? เปล่าเลย...ในนาทีที่ 88 ญี่ปุ่นก็ได้ประตูตอกฝาโลงสั่งลาคาซัคสถานกลับอัลมาตี้ เมื่อทาคุย่า ทาคาหงิได้ชาร์จจ่อๆเป็นประตูปิดท้ายให้ญี่ปุ่นเอาชนะคาซัคสถานไปแบบสะใจท่านผู้ชม 5-1 จากชัยชนะในนัดนี้ ทำให้ญี่ปุ่นทะยานเข้าสู่เกมเพลย์ออฟชิงตั๋วโควตาไปฝรั่งเศสใบที่ 3 สำหรับโซนเอเชียกับอิหร่านในทันที ปล่อยให้ UAE ลงเล่นเกมสุดท้ายในวันต่อมาอย่างหมดหวังและโดนเกาหลีใต้บุกมาขยี้ไปอีก 3-1 … ได้เพียงอันดับที่ 3 ตกรอบไปแบบช้ำๆ ลิเกเลิกโรงแล้ว...คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง...นะจ๊ะ UAE 555 แหม...ถ้าเล่นได้แบบนี้แต่แรกก็ไม่ต้องมาเหนื่อยแล้ว...โอคาดะและลูกทีมโบกมือขอบคุณแฟนๆ ซึ่งปรบมือและส่งเสียงให้กำลังใจวีรบุรุษของพวกเขาดังกึกก้องทั่วสนาม และโอคาดะคันโทขุรู้ดีว่า เขา กลุ่มสตาฟโค้ช และนักเตะต่างมีการบ้านชิ้นใหญ่ที่ต้องสะสางร่วมกัน...ที่มาเลเซีย... จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:46:31

ความคิดเห็นที่ 14 ก่อนจะขึ้นตอนต่อไป ขอแนะนำตัวละครหรือผู้เล่นที่มีส่วนสำคัญในการแข่งขันรอบคัดเลือกของทีมชาติญี่ปุ่นเสียก่อน ร่ายยาวมาตั้งนานแล้ว มาดูกันว่าหน้าตาแต่ละคนเป้นอย่างไรกันบ้าง เริ่มต้นจาก... 20.โยชิคัตซึ คาวางูจิ (มารินอส) นายทวารหน้าใสขวัญใจแม่ยก แจ้งเกิดจากฟอร์มอันยอดเยี่ยมในศึกแอตแลนต้าเกมส์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในนัดหักปากกาเซียนเอาชนะบราซิลได้ 1-0 ที่ไมอามี่ คาวางูจิป้องกันลูกยิงของเบเบโต้ โรนัลโด้ (ตอนนั้นยังใช้ชื่อว่าโรนัลดินโญ่) ริวัลโด้ โรแบร์โต้ คาร์ลอส ซาวิโอ ฯลฯ ไม่ต่ำกว่า 30 ครั้ง ฝีมือดีขึ้นเรื่อยๆเพราะได้มาริโอ โค้ชประตูชาวบราซิล เข้ามาติวเข้ม คาวางูจิเป็นผู้รักษาประตูที่ยืนตำแหน่งได้ดี อ่านเกมขาด ลูกกลางอากาศกินไม่ได้ ลูกหวือหวาเซฟอภินิหารมีให้เห็นบ่อยๆ เรียกว่าเก่งเกินวัยก็คงได้ แต่บางครั้งจิตใจไม่มั่นคง ฟอร์มไม่คงเส้นคงวา ตัดสินใจไม่แน่ไม่นอน ลูกตีเสมอ 1 - 1 ของอิหร่านที่มาเลเซียในนัดสำคัญ คือ ตัวอย่าง เพราะปัดบอลแบบกั๊กๆ เลยโดนโคดาดัด อาซีซี่ยิงเผาขน จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:47:21

ความคิดเห็นที่ 15 2.อากิระ นาราฮาชิ (แอนท์เลอร์ส) แบ็คขวาจอมขยันจากค่ายกวางเขาเหล็ก วิ่งขึ้น-ลงประจำฝั่งขวาได้อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย มีความแข็งแกร่ง ผลงานเหมือนไม้บรรทัด ไม่มีดีเด่น แต่ก็ไม่ได้แย่ ไม่หวือหวาเหมือนเพื่อนร่วมทีมคนข้างล่าง จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:47:55

ความคิดเห็นที่ 16 3.นาโอกิ โซมะ (แอนท์เลอร์ส) แบ็คซ้ายค่ายเดียวกับนาราฮาชิ โซมะมีจุดเด่นที่ความเร็ว และการครอสบอลที่อันตรายเข้าขั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเปิดบอลจากสุดเส้นหลังหรือเปิดจากกราบซ้ายเข้ามาหน้าประตูหรือ Center ring เพื่อให้กองหน้าเข้าฮอส แต่ทว่าจุดอ่อนของโซมะ คือ เมื่อดันขึ้นสูงไปแล้ว มักลงมาเล่นเกมรับไม่ทันจนเปิดพื้นที่ว่าง ตัวอย่างความผิดพลาดนี้ คือลูกตีเสมอ 1 - 1 ของเกาหลีใต้ในเกมที่โตเกียว โซมะขึ้นสูงเกิดไปจนโดนเกาหลีใต้ครอสเข้ามาได้ แต่หยวนๆน่า...เพราะสิ่งเหล่านั้นชดเชยได้ด้วยลูกสูตรของดร.เหลือง โซมะเปิดบอลเข้ากลางได้อันตรายสุดๆ ทีมชาติญี่ปุ่นได้โซมะเป็นคนขึ้นเกมและ Assist ให้เพื่อนทำประตูได้หลายลูกเลยทีเดียว จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:48:26

ความคิดเห็นที่ 17 17.ยูทากะ อาคิตะ (แอนท์เลอร์ส) เซ็นเตอร์แบ็คจอมแกร่งอีกคนจากค่ายกวางเขาเหล็ก หนึ่งในคู่ปรับตัวฉกาจของนาคายาม่าในระดับสโมสร รูปร่างไม่สูงใหญ่ แต่ความแข็งแกร่งนั้นเข้าขั้น มีความทุ่มเทเป็นเลิศ ไม่หวั่นเรื่องการเข้าปะทะ แม้จมูกจะหักไปหลายรอบก็ตาม เติมเกมรุกได้ดี มีความอันตรายตอนขึ้นสูงไปดวลลูกเตะมุม เป็นตัวชนในแดนหลัง สามารถแย่งตำแหน่งตัวจริงมาจากโนริโอะ โอมูระ จอมเชื่องช้าได้ในยุคของโอคาดะ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:49:01

ความคิดเห็นที่ 18 4.มาซามิ อิฮาระ (มารินอส) “เคียปเท่นอิฮาระ” เจ้าของตำแหน่งนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของ AFC ประจำปี 1995 ยืนเป็นกำแพงในแดนหลัง รับปลอกแขนมาจากเท็ตซึจิ ฮาชิราทานิเพราะมีความเป็นผู้นำสูง ปลุกขวัญเพื่อนร่วมทีมได้ดี (ท่าประจำ คือ ตะโกนสั่งลูกทีม พร้อมทั้งปรบมือไปด้วย 3-4 ที) อ่านเกมขาด เล่นลูกกลางอากาศได้ดี เป็นตัวเก็บกวาดในแดนหลังเคียงข้างอาคิตะ แต่การเคลื่อนที่เชื่องช้าตามสังขาร จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:49:25

ความคิดเห็นที่ 19 6.โมโตฮิโร่ ยามางูจิ (ฟลูเกลส์) กองกลางตัวรับเชิงสูงจาก ANA ตัดบอลได้ดี แย่งบอลได้เยี่ยม มีความแข็งแกร่ง มีหน้าที่เชื่อมเกมจากหลังไปหน้า หรือตัดบอลจากคู่ต่อสู้เพื่อให้ปีกและนากาตะทำเกมต่อเนื่อง ปิดทองหลังพระ เป็นผู้เล่นทำมีความสำคัญ ครบเครื่อง แต่มักไม่มีใครพูดถึง จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:49:56

ความคิดเห็นที่ 20 7.ฮิโรชิ นานามิ (จูบิโล่) เด็กยกน้ำจากค่ายยามาฮ่า เท้าซ้ายชั่งทอง วางบอลดี มีคิลเลอร์พาสให้เห็น ทำหน้าที่สนับสนุนการทำเกมของนากาตะ บทบาทอาจจะไม่โดดเด่นเหมือนตอนเล่นให้สโมสร แต่สามารถแบ่งเบาภาระของนากาตะได้ดี เพราะ Sense บอลใกล้เคียงกัน เนื่องจากได้พี่เลี้ยงในสโมสรดี นั่นคือ เจอรัลด์ ฟาเนนเบิร์ก สวีปเปอร์ชุดแชมป์ยูโร ’88 และคาร์ลอส ดุงก้า กัปตันทีมชาติเซเลเซาชุดแชมป์โลก ‘94 จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:50:24

ความคิดเห็นที่ 21 13.ทซึโยชิ คาตาซาว่า (เวอร์ดี้) ปีกอินดี้วิ่งสู้ฟัดจากค่ายอินทรีมรกต มีความขยันและความเร็วเป็นเลิศ แต่ผลงานไม่ค่อยจะเป็นชิ้นเป็นอัน เลี้ยงก็ไม่ค่อยดี ยิงก็ไม่ค่อยเข้ากรอบ แต่ขยันและกล้าเข้าบอลในจังหวะ 50-50 แบบไม่กลัวเจ็บ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:50:54

ความคิดเห็นที่ 22 8.ฮิเดโตชิ นากาตะ (เบลล์มาเร่) จอมทัพหน้าละอ่อนจากเบลล์มาเร่ ฉายแววเก่งมาตั้งแต่สมัยสังเวียนลูกหนังขาสั้น ได้รับบัตรเชิญจากทุกสโมสรในระดับเจลีก ก่อนเลือกมาลงที่เบลล์มาเร่ จังหวัดคานางาว่าใกล้บ้าน (นากาตะเรียนจบชั้นมัธยมจากโรงเรียนในจังหวัดยามานาชิ) ฝีเท้าเกินวัย อยู่ในทีมชุดเดียวกับมาซากิโยะ มาเอโซโนะในชุดแอตแลนต้าเกมส์ แต่หลังจากนั้น โซโนะฟอร์มตก นากาตะจึงต้องรับภาระเป็นจอมทัพจำเป็น...จำใจต้องแบกทีมและแบกความหวังของชาวญี่ปุ่นทั้งชาติแทน จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:51:27

ความคิดเห็นที่ 23 32.มาซาชิ นาคายาม่า (จูบิโล่) กองหน้าจอมเก๋า เสือเฒ่าจากจูบิโล่ คู่หูดูโอของคาซูในแนวหน้าทีมชาติญี่ปุ่นเมื่อคราวทำศึกรอบคัดเลือก USA ’94 หลังจากเจ็บไปนาน นาคายาม่ากลับมาล่าตาข่ายได้อย่างเผ็ดร้อน เพราะได้วิชามาจากซัลวาตอเร่ “โตโต้” สคิลลาชี่ที่มาใช้ชีวิตบั้นปลายค้าแข้งกับจูบิโล่อยู่ช่วงหนึ่ง ทำให้ทักษะการเลี้ยงบอลที่เป็นปัญหาเริ่มดีขึ้น ผลงานเด่นในตอนนั้น คือ การตะบันไป 11 ตุงในสเตจที่สองพาจูบิโล่คว้าแชมป์สเตจที่ 2 และพาจูบิโล่คว่ำโครตทีมสมัยนั้นอย่างคาชิม่า แอนท์เลอร์สลงได้ เถลิงบัลลังแชมป์เจลีกสมัยแรกในปี 1997 อย่างเต็มภาคภูมิ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:51:55

ความคิดเห็นที่ 24 11.คาซูโยชิ มิอุระ (แวร์ดี้) กองหน้าระดับตำนานทีมชาติญี่ปุ่น ทำสถิติยิงรอบคัดเลือกให้กับทีมชาติมากที่สุด แต่ช่วงที่สำคัญที่สุดดันฟอร์มตก ยิงประตูไม่ได้เสียดื้อๆ แต่สามารถเอาไว้ขู่ขวัญกองหลังคู่ต่อสู้ได้ เพราะความอันตรายยังครบถ้วน โค้ชนิยมใช้คาซูเป็นตัววิ่งฉีกหนีตัวประกบเพื่อให้แถวสองเติมเข้าพื้นที่ว่าง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคาโมะกับโอคาดะยังเข็นลง แม้จะยิงประตูไม่ค่อยได้ก็ตาม จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:52:30

ความคิดเห็นที่ 25 18.โชจิ โจ (มารินอส) กองหน้าดาวรุ่งจากศึกแอตแลนต้าเกมส์ แจ้งเกิดจากการยิงประตูอย่างต่อเนื่อง 4 นัดแรกในการลงเล่นอาชีพกับเจฟ ยูไนเต็ด อิจิฮาร่า หลังจากนั้น ย้ายมาร่วมทีมโยโกฮาม่า มารินอส มีความสด ขยัน ครบเครื่อง ลูกพื้นก็เล่นได้ ลูกกลางอากาศก็เล่นดี ฝีเท้าพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ควรจะเป็นกองหน้าที่ดีที่สุดของญี่ปุ่นในทศวรรษที่ 2000s ถ้าไม่บาดเจ็บเสียก่อน จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:53:03

ความคิดเห็นที่ 26 30.ว๊ากเนอร์ โลเปส (เบลล์มาเร่) กองหน้าชาวบราซิลที่มาค้าแข้งในญี่ปุ่มตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1980s ร่อนเร่พเนจรมาทั่วญี่ปุ่น ทั้งฮิตาชิ (คาชิว่า เรย์โซล) นิสสัน (โยโกฮาม่า มารินอส) ดังนั้น โลเปสจึงรู้สไตล์บอลญี่ปุ่นเป็นอย่างดี ไม่ต้องปรับตัวอะไรมาก มีความคมและเทคนิคดีตามสไตล์บราซิล จิตใจเข้มแข็ง เพราะต้องลงเล่นกับอิหร่านภายหลังทราบว่าคุณแม่เสียชีวิตไม่กี่วันก่อนหน้า จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:53:30

ความคิดเห็นที่ 27 14.มาซายูกิ โอคาโนะ (อุราวะ เรดส์) ไอ้หนุ่มผมยาวความเร็วสูง ขุมพลัง 4G63 จากค่ายมิตซูบิชิ มอเตอร์ ฟุตบอลคลับ เป็นกองหน้าที่ไปกับบอลได้เร็ว (อีกคนที่ฝีเท้าจัดไม่แพ้กัน คือ โนบุโอะ คาวางูจิของจูบิโล่) โอคาโนะมีความขยันเป็นเลิศ สามารถไล่บอลได้ทั่วสนามอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย แสนยานุภาพในการทะลุทะลวงสูง สามารถสร้างมิติและความแตกต่างในแดนหน้าได้ด้วยการกระชากลากเลื้อย ไม่เชื่อถามกองหลังอิหร่านดูได้ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:54:02

ความคิดเห็นที่ 28 5.โนริโอะ โอมุระ (มารินอส) เซ็นเตอร์แบ็คจากค่ายนิสสัน เล่นลูกกลางอากาศดี เติมเกมขึ้นมาได้ดีเช่นกัน เป็นคนยิงประตูโอมานพาทีมเข้ารอบได้อย่างเฉียดฉิว แต่เคลื่อนไหวช้า ตกเป็นบ่อน้ำมันในบางจังหวะ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:54:32

ความคิดเห็นที่ 29 15.ฮิโรอากิ โมริชิม่า (เซเรโซ่) จอมทัพจากยันมาร์ ดีเซล เทคนิคดี วางบอลดี แต่ฟอร์มในทีมชาติไม่ได้โดดเด่นเหมือนในสโมสร เพราะปัจจัยรอบข้างไม่เอื้อ ไม่มีลูกหาบเหมือนในเซเรโซ่ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:54:58

ความคิดเห็นที่ 30 อย่าเพิ่งปาดนะครับ เพื่อความต่อเนื่อง เดี๋ยวกลับมาต่อ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:55:41

ความคิดเห็นที่ 31 ความโหดของทีมชาติอิหร่าน...จีนเล่นในบ้าน นำไปก่อน 2-0 แต่อิหร่านสวมบทโหด ยิงรวดเดียว 4 ประตู เมห์ดี้ มาฮาดาวีเกียแผลงฤทธิ์กระชากลากแผงหลังจีนหลุดเป็นชิ้นๆ...ถีบจีนตกรอบไปแบบช้ำๆ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 02:49:57

ความคิดเห็นที่ 32 ป้ายหน้า...ยะโฮร์บารูห์ เอเอฟซีได้โควตาไปลุยฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศส จำนวน 3.5 ที่นั่ง ฟังดูอาจจะงง ทำไมต้องมีครึ่งที่นั่งด้วย นั่นหมายความว่า ผู้ชนะเลิศของแต่ละสายจะได้เข้ารอบสุดท้ายโดยอัตโนมัติ ทีมที่ได้อันดับที่สองของแต่ละสาย ต้องมาเหนื่อยกันต่ออีกนัดหนึ่ง ที่ชนะจะได้ไปฝรั่งเศสเป็นทีมที่สาม ส่วนทีมที่แพ้ ต้องไปเพลย์ออฟกับผู้ชนะเลิศในโซนโอเชียเนีย ซึ่งโซนนี้ ออสเตรเลียนั่งรอตั้งแต่ไก่โห่แล้ว ซาอุดิอารเบียและเกาหลีใต้ ทีมที่ได้อันดับที่หนึ่งของกลุ่ม A และ B เข้ารอบอัตโนมัติไปเรียบร้อยแล้ว ดังนั้น อิหร่าน ทีมอันดับสองของสาย A ต้องมาเตะกับญี่ปุ่น อันดับที่สองของสาย B เพื่อหาผู้ชนะได้ตั๋วใบที่สามลุยฝรั่งเศส ส่วนผู้แพ้ต้องไปเหนื่อยต่อกับออสเตรเลีย เอเอฟซีกำหนดให้เกมชิงตั๋วใบที่สามเตะกันวันที่ 16 พฤศจิกายน 1997 ที่สนามกลางแบบนัดเดียวรู้ผล เล่นกันใน 120 นาที ถ้ายังไม่รู้ผล ซัดจุดโทษตัดสินทันที และเป็นสนามแลนกิ้นในรัฐยะโฮร์บารูห์ ประเทศมาเลเซียที่ได้รับเกียรติให้จัดเกมนัดตัดสินดังกล่าว สนามแลนกิ้นตั้งอยู่ทางตอนใต้ของคาบสมุทรมลายู ความจุกำลังพอดี 20,000 คน   โอคาดะจัดทัพที่ดีที่สุดลงสนามเพื่อชิงตั๋วใบที่สามกับอิหร่าน หนึ่งในทีมที่โชว์ฟอร์มได้ดีมากในรอบคัดเลือก รอบคัดเลือกรอบแรก อิหร่านยิงไป 39 ลูก ซึ่งรวมถึง การสร้างสถิติยิงมัลดีฟส์ถึง 17 - 0 อีกทั้งการถีบยอดทีมอย่างจีนและคูเวตตกคัดเลือกรอบที่ 2 ได้ ย่อมแสดงให้เห็นถึง ความไม่ธรรมดาของอิหร่าน หนึ่งปีก่อนหน้า ในเอเชี่ยนคัพ 1996 ที่ UAE อิหร่านโชว์ฟอร์มโหดด้วยการเอาชนะซาอุดิอารเบียขาดลอย 3 - 0 ในรอบแบ่งกลุ่ม และในรอบแปดทีมสุดท้าย อาลี ดาอีเหมาคนเดียว 4 ลูกในเกมที่อิหร่านไล่ยำเกาหลีใต้ 6 - 2 ทะลุเข้าสู่รอบรองชนะเลิศ ก่อนแพ้ลูกโทษ ซาอุดิอารเบีย ทีมที่พวกเขาเคยถล่มมาก่อนหน้านี้ไปอย่างน่าเจ็บช้ำ โอคาดะรู้ดีว่านักเตะอิหร่านอันตรายกับทุกคน ในแดนหน้า อิหร่านมี อาลี ดาอี คนที่ยัดเยียดความปราชัยให้กับญี่ปุ่นในเกมรอบคัดเลือก USA’94 เมื่อ 4 ปีที่แล้ว โคดาดัด อาซีซี่ กองหน้าที่มีความเร็วและความคล่องตัว แดนกลาง อิหร่านมีคาริม บาเกรี่ กองกลางที่ทำเกมได้ดี ยิงไกลแถวสองได้ดีอีกด้วย และยังมีปีกขวาอย่างเมห์ดี้ มาดาวีเกีย ที่สร้างความปั่นป่วนให้กับกองหลังจีนมาแล้ว จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 02:55:42

ความคิดเห็นที่ 33 เกมนี้เตะกันเวลา ซึ่งตรงกับเวลา ในประเทศญี่ปุ่น และเป็นการถ่ายทอดสดกีฬาที่มีเรตติ้งดีที่สุดในช่วงนั้น กองหน้า โอคาดะจัดคาซูลงสนาม และให้โอกาสเสือเฒ่าไม่มีวันตายอย่างมาซาชิ “กอน” นาคายาม่า ที่โชว์ฟอร์มในลีกกับจูบิโล่ อิวาตะได้ดี และแสดงให้เห็นถึงความทุ่มเทในเกมนัดที่แล้วกับคาซัคสถาน โดยโชจิ โจกับวากเนอร์ โลเปสเป็นเพียงตัวสำรอง กองกลาง ฮิโรชิ นานามิกับโมโตฮิโร่ ยามางูจิ ทำหน้าที่เป็นเด็กยกน้ำฝั่งซ้าย-ขวา คอยเชื่อมเกมจากแดนหลังสู่แดนกลาง และให้ทซึโยชิ คิตาซาว่ากับฮิเดโตชิ นากาตะคอยทะลุทะลวงทั้งสองกราบข้าง กองหลัง ยืนเป็นหน้ากระดานเรียงจากซ้ายไปขวา มีนาโอกิ โซมะ เติมเกมรุกอยู่ฝั่งซ้าย และอากิระ นาราฮาชิ คอยวิ่งขึ้นวิ่งลงอยู่ฝั่งขวา มียูทากะ อาคิตะยืนเป็นกำแพงคู่กับมาซามิ อิฮาระ กัปตันทีม โดยมีโยชิคัตซึ คาวางูจิเป็นนายทวารเฝ้าเสา อิหร่านที่วันนี้มาในมาดของผู้ตั้งรับเพื่อหยั่งเชิงและหวังโต้กลับ กำแพงเปอร์เซียยังคงมีวินัยในการตั้งรับ โดยที่เมห์ดี้ มาห์ดาวิเกียสามารถสร้างปัญหาให้กับญี่ปุ่นได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลูกที่เลี้ยงตัดเข้ากลางก่อนสับไกยิงหน้ากรอบเขตโทษ บอลผ่านมือคาวางูจิไปแล้ว แต่ดันไปชนเสาเอาโครมใหญ่ ญี่ปุ่นเปิดเกมบุกใส่อิหร่านทั้งการแทงบอลทะลุช่องและการวางบอลยาว แต่จังหวะการหาที่ว่างของสองกองหน้าจอมเก๋ายังขาดๆเกินๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาซาชิ นาคายาม่าที่เพิ่งหวนกลับมาติดทีมชาติอีกรอบ ค่อนข้างรนและฉีกออกริมเส้นมากเกินไป จ่ายๆบอลยังไงก็คงไปไม่ถึง ร้อนถึงนากาตะที่พยายามปลุกเร้าเพื่อนร่วมทีม และบอกให้นาคายาม่า กองหน้าที่มักฉีกตัวเองไปยังกราบข้างพยายามหุบเข้ามาข้างในมากขึ้น และเสียงของนากาตะก็เป็นผลในนาทีที่ 39 เมื่อนากาตะแทงบอลทะลุช่องว่างให้นาคายาม่าหลุดทะลุเข้าไปในกรอบเขตโทษ ก่อนสับไกด้วยเท้าซ้ายข้างที่ไม่ถนัด บอลลอดแขนอาเบซาเดห์ที่พยายามออกมาปิดมุมเข้าประตูไป ญี่ปุ่นออกนำ 1 - 0 และสามารถรักษาสอร์นี้ไว้ได้จนจบครึ่งเวลาแรก จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 02:58:34

ความคิดเห็นที่ 34 แต่เริ่มครึ่งหลังมาได้ 25 วินาที อิหร่านก็ได้ประตูตีเสมออย่างรวดเร็ว เริ่มจากการที่กองหลังญี่ปุ่นสกัดบอลบริเวณหน้ากรอบเขตโทษไม่ขาด เมห์ดี้ มาห์ดาวิเกียอาศัยความคล่องตัวเกี่ยวบอลมาได้ พร้อมทั้งสับไกยิง บอลดูไม่แรงนัก แต่คาวางูจิดันปัดออกมาไม่พ้นเขตอันตราย โคห์ดาดัด อาซีซี่ที่ยืนโล่งๆอยู่ตรงนั้น ชาร์จบอลจากระยะไม่ถึง 6 หลาเข้าประตูไป อิหร่านตีเสมอญี่ปุ่นเป็น 1 - 1 สถานการณ์ของญี่ปุ่นยังไม่ดีขึ้น และแล้วในนาทีที่ 59 ญี่ปุ่นก็กลับกลายเป็นฝ่ายตามหลัง เมื่อ..โยนบอลจากกราบขวาที่เดิมมาหน้าประตู และเป็นอาลี ดาอี เพชฌฆาตติดหนวดของอิหร่านที่เทคตัวได้สูงกว่าอาคิตะ โขกบอลเข้าประตูไป โดยที่คาวางูจิหมดสิทธิ์รับ อิหร่านพลิกออกนำญี่ปุ่นเป็น 2 - 1 ถึงตรงนี้แล้วโอคาดะนั่งไม่ติด ในเมื่อผลการแข่งขันกลับตกเป็นรองและการทำเกมในแดนหน้ายังไม่ดีขึ้น อีก 4 นาทีให้หลัง โอคาดะตัดสินใจถอดคู่กองหน้าคาซูโยชิ มิอูระกับมาซาชิ นาคายาม่าออกพร้อมกับเติมความสดในแดนหน้าด้วยการส่งโชจิ โจกับวากเนอร์ โลเปสลงไปเล่นแทน ซึ่งจังหวะนี้ คาซูถึงกับงง...ชี้นิ้วไปที่ตัวเอง...หือ...เปลี่ยนผมหรอ???     และแล้วความพยายามของญี่ปุ่นก็มาสัมฤทธิ์ผลในนาทีที่ 75 โมโตฮิโร่ ยามางูจิ ตัดบอลของอิหร่านได้บริเวณกลางสนามก่อนจ่ายไปให้ฮิเดโตชิ นากาตะที่ฉีกตัวเองออกไปทางกราบซ้าย นากาตะเงยหน้ามองไปหน้าประตู พร้อมทั้งตักบอลโด่งไปยังหน้าประตู โชจิ โจอาศัยจังหวะเทคตัวที่ดีกว่าโหม่งบอลเช็ดไปยังเสาไกล อาเบซาเดห์พยายามเอื้อมมือพุ่งไปคว้า แต่ไร้ผล ลูกบอลลอยเสียบเสาไกลเป็นประตูตีเสมอ 2 - 2 จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:00:05

ความคิดเห็นที่ 35 จบ 90 นาที ญี่ปุ่นกับอิหร่านเสมอกัน 2 - 2 ต้องต่อเวลาพิเศษด้วยใช้กฎโกลเด้นโกล์ ใครยิงเข้าชนะไปเลย ญี่ปุ่นตัดสินใจเปลี่ยนตัวคนที่สาม โดยถอดทซึโยชิ คิตาซาว่า ปีกของเวอร์ดี้ คาวาซากิออก และส่งมาซายูกิ โอคาโนะ กองหน้าความเร็วสูงจากอูราวะ เรดส์ลงไปเล่นแทน โดยโอคาดะต้องการอาศัยความเร็วของโอคาโนะให้เป็นประโยชน์ เพราะหากอาศัยการเติมเกมของแบ็คทั้งสองข้างก็อาจเป็นช่องว่างให้อิหร่านโจมตีได้ อีกทั้งคู่เซนเตอร์ของอิหร่านมีรูปร่างที่สูงใหญ่ แต่ช้า ดังนั้น ความเร็วของโอคาโนะอาจจะเปลี่ยนโมเมนตั้มของเกมก็เป็นได้ และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ อิหร่านมีปัญหากับการรับมือปัญหาความเร็วของโอคาโนะ เมื่อทั้งญี่ปุ่นและอิหร่านต่างฝ่ายต่างแลกหมัดกันอย่างเมามัน การโต้กลับของญี่ปุ่นสุดแสนจะอันตรายและใช้จังหวะสิ้นเปลืองน้อย จากลูกตั้งเตะของอิหร่าน ญี่ปุ่นสกัดบอลออกมาได้ โอคาโนะเกี่ยวบอลได้ ใช้ความเร็วที่มีสปีดพาบอลหนีผู้เล่นอิหร่านที่พยายามเข้ามาสกัด...จนกระทั่ง ตัวสุดท้ายของอิหร่านเสียจัวหวะล้มตัวสไลด์บอล แต่วืดไป...ที่เหลืออยู่ข้างหน้าของโอคาโนะ...มีแต่อาเบซาเดห์และปากประตูเท่านั้น ไม่รู้ว่าในตอนนั้นในใจของโอคาโนะคิดอะไร...หรือเพราะดันเหลือบไปทางด้านซ้ายและเห็นนากาตะควบปุเลงๆมาก็ไม่รู้ โอคาโนะไม่ยิง...แล้วปาดบอลไปให้นากาตะเฉย... แน่นอนว่าที่สุดแล้ว ตัวสุดท้ายของอิหร่าน (น่าจะเป็นโมฮัมหมัด คาคปูร์) วิ่งตามมาสไลด์ออกหลังไปได้ ...นากาตะเสียดาย...โอคาดะกุมหัว...แฟนบอลญี่ปุ่นในสนาม...นักเตะในม้านั่งสำรอง...รวมทั้งแฟนบอลหลายล้านคนหน้าจอโทรทัศน์...คงไม่เข้าใจว่าโอคาโนะทำอะไร....(โอคาโนะเคยให้สัมภาษณ์ภายหลังว่า ตอนที่ยิงลูกนั้นไม่เข้า โอคาโนะคิดว่าถ้าเกมจบลงด้วยผลเป็นอย่างอื่น เขาคงโดนสาปส่งแน่ๆ เพราะหลังจากนั้น อาลี ดาอีได้ชาร์จจ่อๆ 6 หลางข้ามคานออกไปอย่างไม่น่าเชื่อ แต่โชคดีที่... - อ่านต่อข้างล่าง)     การแข่งขันล่วงเข้าสู่นาทีที่ 118 และดูเหมือนว่าต้องตัดสินหาผู้ชนะด้วยการดวลลูกจุดโทษ แต่แล้วที่วงกลมกลางสนาม โลเปสเข้าไปแซะบอลจากการครอบครองของอิหร่านบริเวณกลางสนาม บอลหลุดไปถึงนากาตะ เขาพยายามเลี้ยงวนและฝืนลากบอลจนหมดหนทางไปข้างหน้า นากาตะตัดสินใจล้มตัวตวัดยิงหักข้อด้วยเท้าซ้ายบริเวณหน้ากรอบเขตโทษอย่างไม่มีหลัก บอลที่ออกจากเท้าของนากาตะกระเด้งพื้นจนอาเบซาเดห์เอาไม่อยู่ จึงต้องปัดบอลออกมา บอลล้นมาเข้าเท้า มาซายูกิ โอคาโนะที่ยืนอยู่ตรงนั้นพอดี กองหน้าจากอูราวะ เรดส์ไม่รอช้าล้มตัวกวาดบอลเข้าประตูไป...ญี่ปุ่นได้ประตูชัยในช่วงโกลเด้นโกล์ โอคาโนะลุกขึ้นมา พร้อมหันหลังกลับไปมองที่ผู้กำกับเส้น...ลูกนี้ไม่ล้ำหน้า...โอคาโนะหันกลับมา พร้อมทั้งวิ่งแหกปากดีใจอย่างบ้าคลั่ง เพื่อนร่วมทีมและกลุ่มสตาฟโค้ชที่อยู่ข้างสนามเฮโลกันไปแสดงความยินดี ฮิเดทัตซึ ชิมิซึ ผู้บรรยายการแข่งขันของโทรทัศน์ช่องฟูจิ เทเลบิแหกปากตะโกนอย่างบ้าคลั่ง... ”โอกาโหน่ว!!! โกล์ก๊ะ...**** (อะไรสักอย่าง)อิรุ....ยัตต้า...นิปป้งยัตต้า...วัลโด้คัปปุ๊...ยัตต้านิปป้ง...       (แปล...โอคาโนะยิง...ได้ไหม...เรียบร้อย...ทำได้แล้ว ญี่ปุ่นทำได้แล้ว...ฟุตบอลโลก...ญี่ปุ่นทำได้แล้ว) แล้วแกก็พล่ามอะไรไปเรื่อย อารมณ์เดียวกับบิ๊กจ๊ะในวันที่ไทยเขี่ยเกาหลีใต้ตกรอบ 8 ทีมสุดท้ายเอเชี่ยนเกมส์ในอีก 1 ปีถัดมา... จบเกม...ญี่ปุ่นเอาชนะอิหร่านไปได้ 3-2 ผ่านเข้ารอบสุดท้ายฟุตบอลโลกได้เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ มันเป็นชัยชนะที่ไม่ได้มาจากคนใดคนหนึ่ง...ญี่ปุ่นไม่ได้เล่นฟุตบอลแบบพึ่งสตาร์คนใดคนหนึ่งเหมือนในยุค 1970s ที่ต้องพึ่งพาคุนิชิเงะ คามาโมโต้...หรือยุค 1980s ต้องพึ่งพาฮิโรมิ ฮาระกับคาซูชิ คิมูระ... แต่ญี่ปุ่นผ่านเข้ารอบด้วยระบบ การวางแผน การทำงาน การพัฒนาอย่างต่อเนื่อง พวกเขาเรียนรู้ที่จะหาตัวแบบดีๆสัก 2-3 ตัวอย่าง แล้วเลือกที่จะทำตาม พร้อมทั้งพัฒนาตนเองอย่างไม่หยุดยั้ง (อาทิ การว่าจ้างเดทมาร์ คราเมอร์มาคุมทีมชุดโอลิมปิค 1968 การจัดถ้วยโตโยต้าคัพมาเตะในกรุงโตเกียว และการดึงซิโก้มาค้าแข้งและร่วมพัฒนาวงการฟุตบอลของประเทศโดยทีมซูมิโตโม)   จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:01:01

ความคิดเห็นที่ 36 ถามว่าญี่ปุ่นเข้ารอบสุดท้าย France 98 ได้เพราะอะไร... . 1. การเปลี่ยนแม่ทัพกลางศึกมาเป็นทาเคชิ โอคาดะ 4 ชั่วโมงหลังจบเกมกับคาซัคสถานที่อัลมาตี้ เป็น 4 ชั่วโมงแห่งความกดดันและความเครียดของสมาคมฟุตบอลและผู้ที่เกี่ยวข้อง ญี่ปุ่นที่ไม่ชนะใครมาแล้ว 3 นัด ร่วงลงมาอยู่ที่ 3 ของตาราง และกำลังอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก เรื่องทำคะแนนกวดเกาหลีใต้ไม่ต้องพูดถึง ที่ทำได้ตอนนี้มีเพียงการเบียด UAE ให้ตกรอบให้ได้ แต่การเข้ามารับเผือกร้อนของทาเคชิ โอคาดะ...มันสุ่มเสี่ยงและมีผู้ตั้งคำถามว่าโอคาดะจะนำนาวาลำนี้ไปทางใด เมื่อเคน นางานุมะประกาศเสร็จสิ้น...โอคาดะยังคงยืนกรานที่จะใช้สตาฟชุดเดิม ผู้เล่นเดิม แต่สิ่งที่แตกต่างออกไปจากยุคสมัยของคาโมะ นั่นคือ โอคาดะกล้าที่จะปรับแทคติค กล้าลองเปลี่ยนผู้เล่น และมีความสามารถในการแก้เกม ความวูบวาบของแนวรุกทีมชาติญี่ปุ่นในเกมแรกกับอุซเบกิสถานมลายหายไป แต่กลับแทนที่ด้วยความไร้จินตนาการในการทำเกมรุก นี่ยังไม่รวมถึงเกมรับที่เป็นช่องโหว่ขนาดใหญ่ แก้อย่างไรก็แก้ไม่ตกสักที   ญี่ปุ่นเคยแต่นำคู่แข่งแล้วโดนยิงคืน ไม่บ่อยครั้งนักที่ญี่ปุ่นต้องตามหลังแล้วมาไล่คืน การไล่ตีเสมออุซเบกิสถานที่ทาชเคนต์แสดงให้เห็นถึงความพยายามอันแรงกล้าที่จะเป็นผู้ชนะ การเปลี่ยนรูปแบบจากบอลเคาะตามช่องกลายเป็นสาดยาวจากหลังมาหน้าจนทำให้ได้ประตู...อาจจะทุลักทุเล แต่ผลการแข่งขันสำคัญกว่ารูปแบบการเล่นไม่ใช่หรือ? การเปลี่ยนอาคิตะแทนที่ของโอมูระ ทำให้แผงหลังแน่นขึ้น กองกลางตัวรับมียามางูจิยืนฝั่งขวา นานามิยืนฝั่งซ้ายเท่านี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องเอาใครมาเสริมแล้ว จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:01:45

ความคิดเห็นที่ 37 2. การพัฒนาระบบทีมเยาวชนอย่างต่อเนื่อง... หากนับสมาชิกที่หลงเหลือจากเหตุการณ์ “Doha no Higeki – โศกนาฎกรรมแห่งโดฮาร์” แล้ว จะมีเพียง (1) อิฮาระ (2) นาคายาม่า และ (3) คาซูเท่านั้นที่อยู่ในทีมชุดนี้อย่างจริงๆจังๆ (คิตาซาว่าเป็นตัวสำรองแต่จะนับก็ได้)   ญี่ปุ่นพยายามสร้างทีมเยาวชนอย่างต่อเนื่อง ดังจะเห็นได้ว่า ทีมชาติญี่ปุ่นพยายามสร้างตัวเลือกดีๆมากมาย ทั้งดาวรุ่งในทีมชาติชุดเยาวชน ดาวรุ่งในลีก และนักเตะทั่วไปที่ทำผลงานในลีกได้ดี สมาชิกตัวหลักในทีมชาติญี่ปุ่นชุดโอลิมปิคเกมส์ที่แอตแลนต้าทำผลงานได้น่าประทับใจมากเลยทีเดียว ได้แก่ คาวางูจิ นากาตะ และโจ) นักเตะที่แสดงผลงานในระดับสโมสรได้ดีและมีโอกาสเล่นทีมชาติบ้าง นาราฮาชิ โซมะ อาคิตะ (ยกชุดมาจากแอนท์เลอร์ส มีติวเตอร์ดีๆอย่างจอร์จินโญ่ แบ็คขวาแชมป์โลกชาวบราซิล) ยามางูจิ (โชว์ฟอร์มได้ดีกับฟูลเกลส์ ทั้งๆที่ผลงานของทีมสุดแสนจะธรรมดาค่อนไปทางแย่) จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:02:50

ความคิดเห็นที่ 38 3. การทำงานอย่างหนักของสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น เจลีก และความร่วมมืออันดีสโมสร มีคนพูดอยู่เสมอว่า วิสัยทัศน์และพฤติกรรมของสมาคมฯที่ปฏิบัติต่อทีมชาติไทยนั้น ถ้านับความห่างชั้นปีแล้ว วงการฟุตบอลบ้านเราควรจะตามหลังเขากี่ปี หากเราจะหาสิ่งที่บัญญัติตรายางได้บ้าง...สิ่งที่ทีมชาติไทยทำอยู่ในปัจจุบันนี้ คือ สิ่งที่ญี่ปุ่นทำเมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้ว และจะห่างออกไปเรื่อยๆหากไทยไม่พัฒนาตามญี่ปุ่น สมาคมฯ เอาทีมชาติไทยมาเตะกับทีมสโมสรอย่างเมืองทอง...สิ่งเหล่านี้ เคยเกิดขึ้นกับทีมชาติญี่ปุ่นที่ต้องลงดวลแข้งกับสโมสรโยมิอุริในศึกกิรินคัพเมื่อทศวรรษที่ 1980s ทีมชาติไทยเอาสโมสรต่างชาติมาอุ่นเครื่อง แพ้ก็บอกว่าเป็นประสบการณ์ ชนะก็บอกว่าเรามาถูกทางแล้ว...สิ่งเหล่านี้ เคยเกิดขึ้นกับทีมชาติญี่ปุ่นในศึกกิรินคัพปี 1991 ญี่ปุ่นเอาชนะทอตแน่ม ฮอตสเปอร์สไปได้ขาดลอย แฟนบอลฝันหวานกันใหญ่ แต่ถ้าเอาชนะเกาหลีใต้เมื่อรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 1986 ไม่ได้ แถมตกรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 1990 ไปตั้งแต่ไก่โห่...มันไม่มีประโยชน์อะไร ปลายทศวรรษที่ 1980s ในขณะที่ทีมชาติญี่ปุ่นกำลังบอบช้ำกับความผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า โอลิมปิคเกมส์ก็ไม่ได้ไปอีกเลยนับตั้งแต่ปี 1968 เป็นต้นมา ส่วนฟุตบอลโลกที่ได้ “เฉียด” สุดๆก็ปี 1986 เอเชี่ยนคัพไม่ต้องพูดถึง ญี่ปุ่นแทบไม่เคยได้ย่างกรายเข้าไปเฉียดจนกระทั่งปี 1988 (แต่ก็ตกรอบแรกแบบไม่มีลุ้น) รายการไดนาสตี้คัพชิงความเป็นใหญ่ในย่านเอเชียตะวันออก ญี่ปุ่นเตะกับจีนลุ้นแทบตาย เตะกับเกาหลีใต้ ถ้านอกบ้านแทบไม่มีทางชนะ...แทบไม่เห็นอนาคตเลย... และมันจะน่าหดหู่ยิ่งกว่า เมื่อย้อนกลับมามองลีกฟุตบอลสูงสุดของตัวเอง ทีมบริษัท เตะกันเองในสนามหญ้ากึ่งดิน มีอัฒจรรย์เพียงสองด้านเหมือนสนามเทพหัสดิน มีอยู่ 10 ทีม แชมป์ก็หน้าเดิมๆ...โยมิอุริ...นิสสัน...มิตซูบิชิ ฯลฯ ถ้าผิดไปจากนี้ คนญี่ปุ่นคิดว่าดูเบสบอลน่าจะสนุกกว่า เมื่อพวกเขาก็เริ่มคิดได้ว่าทุกอย่างควรจะเริ่มจากลีกอาชีพแบบจริงๆจังๆ ไม่ยึดติดบริษัทห้างร้าน วางระบบ วางมาตรฐานดีๆตามประสาคนญี่ปุ่นสมัยใหม่ น่าจะทำให้พวกเขาเข้าใกล้โอกาสนั้นมากกว่า ดังนั้น แนวความคิดการก่อตั้งลีกอาชีพเพื่อยกระดับมาตรฐานฟุตบอลลีกให้ก้าวพ้นสิ่งเดิมๆก็ถูกพูดถึง และเป็นรูปเป็นร่างจนได้ในปี 1993 โดยมีซิโก้เป็นที่ปรึกษาให้ความช่วยเหลือวงการฟุตบอลญี่ปุ่นเป็นอย่างดี (แฟนบอลญี่ปุ่นติดตาตรึงใจกับฝีเท้าของซิโก้ในศึกโตโยต้าคัพ ระหว่างฟลาเมงโก้กับลิเวอร์พูล) ประจวบเหมาะกับการคว้าแชมป์เอเชี่ยนคัพ 1992 ที่ฮิโรชิม่า ตอกย้ำความเป็นผู้นำแห่งเอเชีย สิ่งเหล่านี้ผลักดันและปลุกกระแสให้วงการฟุตบอลญี่ปุ่นต้องเดินหน้าและก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ เปรียบเสมือนน้ำที่เอ่อล้นจากถ้วย แม้ญี่ปุ่นจะสะดุดไปบ้างในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 1994 และเป็นเพียงหนึ่งในแปดทีมสุดท้ายในเอเชี่ยนเกมส์ 1994 ที่ฮิโรชิม่าและเอเชี่ยนคัพ 1996 ที่ UAE แต่ญี่ปุ่นก็ยังคงตั้งความหวังไปที่ฟุตบอลโลกที่ฝรั่งเศสเป็นเป้าหมายหลัก และสิ่งที่น่าชมเชยอีกประการหนึ่ง คือ การจัดตารางการแข่งขันของเจลีกในปี 1997 ค่อนข้างเอื้อกับโปรแกรมของทีมชาติ เวลานั้น เอเอฟซีกำหนดให้ห้วงเวลาระหว่างวันที่ 6 กันยายน – 9 พฤศจิกายน 1997 เป็นห้วงเวลาแห่งมินิซีรีย์ 8 นัดหฤโหดของการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก รอบ 10 ทีมสุดท้าย ซึ่งนั่นตรงกับการแข่งขันนัดที่ 10 -17 ของเจลีกสเตจที่ 2 อืม...ที่เหลือก็เป็นเรื่องของการวางแผนสับหลีกตารางล่ะ เจลีกวางแผนให้ห้วงเวลาระหว่าง 12 เมษายน ถึง 19 กรกฎาคม เป็นห้วงเวลาทำการแข่งขันของสเตจที่ 1 ... พักกันยังไม่หายเหนื่อย แข้งเจลีกก็ต้องลงทำการแข่งขันสเตจที่ 2 ตั้งแต่วันที่ 30 กรกฎาคม และรีบปิดฤดูกาลในวันที่ 4 ตุลาคม ขณะเดียวกัน เจลีกในฐานะผู้จัดการแข่งขันรายการยามาซากิ นาบิสโก้ คัพ เปรียบได้กับถ้วยลีกคัพของญี่ปุ่นได้กำหนดให้รอบชิงชนะเลิศแข่งแบบเหย้า-เยือน ทำการแข่งขันในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน สำหรับทีมชนะเลิศของแต่ละสเตจ เจลีกให้เวลาพักแข้ง 2 เดือน ก่อนจะลงมาทำการแข่งขันซันโตรี่ แชมเปี้ยนชิพ หรือการนำแชมป์ในแต่ละสเตจมาแข่งแบบเหย้า-เยือนเพื่อหาแชมป์เจลีก “ตัวจริง” ในปีนั้นช่วงต้นเดือนธันวาคม และเป็นเรื่องบังเอิญเหลือเกินที่คู่ชิงยามาซากิ นาบิสโก้คัพและซันโตรี่ แชมเปี้ยนชิพเป็นคู่เดียวกัน...นั่นคือ คาชิม่า แอนท์เลอร์สกับจูบิโล่ อิวาตะ...เท่ากับว่าทั้งคู่มีโอกาสได้ “ลองทีม” กันก่อนในถ้วยลีกคัพ ก่อนไปฟาดฟันกันในบอลลีกต่อไป...เหอๆ สนุกดี (ติดตามรายละเอียดได้ในบทความ “แนะนำเพื่อนใหม่ชาวอาทิตย์อุทัยของทีมกิเลนผยอง: จูบิโล่ อิวาตะ....สูงสุดคืนสู่สามัญ...แต่ตกต่ำไม่นานหรอก”) ผมคิดว่าความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเช่นนี้ ชู คาโมะและทาเคชิ โอคาดะคงจะร่างแผนการทำทีมมาก่อนว่าเขาควรจะเรียกใครมาติดทีมชาติญี่ปุ่นชุดสู้ศึกฟุตบอลโลกบ้าง (สังเกตจากหมายเลขเสื้อ 30 ของว๊ากเนอร์ โลเปส ตอนนั้น JFA คงจะนับวันรอเลยว่า โลเปสจะอยู่ในญี่ปุ่นครบได้สัญชาติเมื่อไหร่ก็จับมาใช้งานได้ทันทีและได้ลงเล่นเมื่อ 28 กันยายน และหมายเลข 32 ของมาซาชิ นาคายาม่าได้ลงเล่นเมื่อ 9 พฤศจิกายน) เมื่อถึงการแข่งขันจริง JFA จะเรียนเชิญนักฟุตบอลที่เกี่ยวข้องเข้าฝึกซ้อมและเดินทาง ซึ่งกะจากสายตาแล้วน่าจะประมาณ 18 คน (11ตัวจริง + 7 ตัวสำรอง)  ส่วนผู้จัดการทีม (คันโทขุ) + ผู้ช่วย + โค้ช + เจ้าหน้าที่ประจำทีม ยกโขยงไปไม่น่าเกิน 8-10 คน   กรณีแบบนี้...แน่นอนว่าบางสโมสรต้องได้รับผลกระทบบ้าง และแวร์ดี้ คาวาซากิกับคาชิม่า แอนท์เลอร์ส เป็นทีมที่น่าสงสารในปีนั้น สำหรับแวร์ดี้...ในขณะที่ คาซูโยชิ มิอูระ กองหน้าของพวกเขา วิ่งเป็นหมาบ้ากลางสภาพอากาศร้อนในอาบูดาบี ในเกมที่ญี่ปุ่นทำได้เพียงเสมอกับ UAE เมื่อวันที่ 19 กันยายน 1997 อยู่นั้น วันที่ 20 กันยายน 1997 แวร์ดี้ คาวาซากิที่ไม่มีศูนย์หน้าตัวเก่ง ต้องดันมาซากิโยะ มาเอโซโนะที่ฟอร์มตกไปเล่นหน้ากับอัลซินโด้ ซาโตริ...และโดนจูบิโล่ อิวาตะไล่ถล่มยับคาบ้าน 1-6 ในจำนวนนี้เป็นการซัดแฮททริคของมาซาชิ นาคายาม่า นั่นก็แปลว่าคาโมะและโอคาดะจะเรียกนักเตะที่เขาต้องการร่วมซ้อมกับทีมเท่านั้น ไม่ได้เรียกพร่ำเพรื่อเข้าไปซ้อมๆๆๆ แต่ไปปิดโอกาสไม่ให้เขาลงเล่น และความซวยจะเป็นของคาชิม่า แอนท์เลอร์สกับโยโกฮาม่า มารินอสที่มีตัวหลักในทีมชาติเยอะแยะ เพราะตนเองจะไม่ได้ใช้งานตัวผู้เล่นหลักของทีมเลย อย่างเช่น โยชิคัตซึคาวางูจิ ผู้รักษาประตูตัวหลักในทีมชุดโอลิมปิคแอตแลนต้า (1996) และรอบคัดเลือกฟุตบอลโลกโซนเอเชีย (1997) ได้ลงเล่นให้ต้นสังกัด โยโกฮาม่า มารินอส จำนวน 15 นัดในปี 1996 และ 22 นัด ในปี 1997 ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ทั้งปีจะลงเล่นอยู่แค่นั้น สถิติต่อมา ในปี 1997 นาราฮาชิกับโซมะลงเล่นให้แอนท์เลอร์ส 17 นัดกับ 21 นัดตามลำดับ กัปตันอิฮาระลงเล่นให้มารินอสเพียง 22 นัด  ฮิเดโตชิ นากาตะลงเล่นให้เบลล์มาเร่เพียง 21 นัด และคาซูได้ลงเล่นอย่างจำกัดจำเขี่ยให้แวร์ดี้เพียง 14 นัด ฯลฯ ส้มเลยหล่นไปที่จูบิโล่ อิวาตะที่คว้าแชมป์ในปีนั้น 555 อันนี้ต้องขอนับถือความเสียสละของสโมสรที่เกี่ยวข้อง แต่แน่นอนว่าความเสียสละนั้นก็ควรตั้งอยู่บนความสมเหตุสมผลด้วย เพราะถ้าสมาคมฯหรือฝ่ายเตรียมทีมเรียกนักเตะ “ที่เกี่ยวข้องจริงๆ” เข้าแคมป์...เรื่องมันจะ Win-Win และ Happy Ending จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:04:10

ความคิดเห็นที่ 39 4. UAE ตกม้าตายเพราะสิงห์ปืนฝืด ต้องยอมรับตอนที่ยูเออีบุกมายันเสมอญี่ปุ่นได้ถึงโตเกียว ทำให้ UAE ยังมีคะแนนนำหน้าญี่ปุ่น 1 คะแนน ในขณะที่เหลือการแข่งขันเพียง 2 นัดนั้น วินาทีนั้น ผมแอบคิดไปไกลถึงขั้นที่ว่า...ญี่ปุ่นจะตกรอบบอลโลก 2 นัดที่เหลือ ญี่ปุ่นไปเยือนเกาหลีใต้และเปิดบ้านรับคาซัคสถาน...ผมให้ญี่ปุ่นเก็บได้ 4 แต้ม ในขณะที่ UAE เล่นในบ้านทั้งสองนัด เจออุซเบกิสถานกับเกาหลีใต้...ถ้าทำตามแผนสามารถเก็บได้ 4 แต้มเช่นกัน...ญี่ปุ่นเตรียมนั่งตบยุงรอตัวเองเป็นเจ้าภาพในอีก 4 ปีข้างหน้าได้เลย   UAE เป็นทีมที่เก่งครับ ไม่มีใครเถียง ดีกรีระดับรองแชมป์เอเชี่ยนคัพ 1996 ย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน แต่จุดเด่นของพวกเขาจริงๆ คือ เกมรับกับผู้รักษาประตู เท่านั้นจริงๆ ถ้า UAE มีเวทย์มนต์คาถาไปโยกคู่หูกองหน้านรกแตกจากทีมชาติคูเวต อย่างจาสเซ็ม อัล ฮูไวดี้หรือบาชาร์ อับดุลลาห์ซิซมาเล่นได้ พวกเขาจะมีลุ้นมากกว่านี้ และอาจแปรเปลี่ยนลูกยิงออกหลังไม่มีลุ้นมาเป็นประตูได้มากมาย...ไม่รู้กองหน้า UAE เล่นกันยังไง ลงเล่น 8 นัด ยิงไปได้ 9 ประตู...อืม ที่น่าช้ำ... กับ 2 นัดที่เหลือในมือ...UAE กดดันตัวเองด้วยการเสมอหมีเอเชียแบบโนสกอร์ แล้วหมดใจโดนเกาหลีใต้ขย้ำคาบ้าน 1-3 เท่ากับว่านับตั้งแต่บุกไปชนะอุซเบกิสถานในนัดที่ 3 มาได้ 3-2 นั้น...OMG!!! 5 นัดให้หลัง UAE เก็บชัยชนะไม่ได้เลย เมื่อพินิจพิเคราะห์แล้ว...ความพ่ายแพ้ต่อทีมบ๊วยของกลุ่มอย่างคาซัคสถาน 0-3 ในบ้านของตนเอง...มันก็สมเหตุสมผลแล้วที่ UAE ควรจะดูฟุตบอลโลกจากหน้าจอทีวีต่อไป จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:04:47

ความคิดเห็นที่ 40 5. เกาหลีใต้ช่วยตัดแต้มคู่แข่งญี่ปุ่นในเกมสำคัญ และดันมาผ่อนเกมในเกมที่กรุงโซล เกาหลีใต้ลอยตัวไปแล้วก่อนเกมกับญี่ปุ่น... หลังจบเกมที่กรุงโซล...ญี่ปุ่นโกงความตายเอาชนะเกาหลีใต้เจ้าถิ่นไปได้ 2-0 ทำให้ญี่ปุ่นมีฮึดขึ้นมา... ผลันก็ปรากฏข้อความบนสกอร์บอร์ดในโอลิมปิค สเตเดี้ยม กรุงโซลว่า... “ขอแสดงความยินดีกับทีมชาติญี่ปุ่น และขอให้ญี่ปุ่นได้ไปฝรั่งเศสด้วยกัน” เกาหลีใต้ชนะ 6 จาก 8 นัด...พวกเขาพลาดท่าให้กับญี่ปุ่นในบ้าน และทำได้เพียงเสมอกับคาซัคสถานผู้มีสถิติการเป็นเจ้าบ้านชนะ 1 เสมอ 3 และไม่แพ้ใครเท่านั้นเอง (แต่กับการเป็นทีมเยือน คาซัคสถานโดนถล่มไม่ต่ำกว่า 3 ลูกทุกนัด...เวรกรรม) เกาหลีใต้ช่วยตัดแต้ม...และชัยชนะของญี่ปุ่นที่โซลก็ช่วยให้ญี่ปุ่นมีสถานการณ์ที่ดีขึ้นมากทีเดียว 6. ดวงโครตดี – เอาเป็นว่า แค่ย้อนกลับไปดูประตูตีเสมออุซเบกิสถาน ณ ปาร์คตากอร์ สเตเดี้ยม กรุงทาชเคนต์ ในช่วงทดเวลา...ลูกนั้นน่ะดวงชัดๆ แต่ต้องยอมรับว่า มันเป็นดวงที่เป็นผลมาจากการทำงานอย่างนัก พยายามเข้าทำ พยายามหาที่ว่าง จนกระทั่งกดดันผู้เล่นอุซเบกิสถานได้เป็นผลสำเร็จ จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:05:20

ความคิดเห็นที่ 41 แต่แล้ววันที่ 2 มิถุนายน 1998...ไม่กี่วันก่อนการส่งชื่อ 22 ผู้เล่นที่จะใช้ทำศึกฟรองซ์ ’98 ณ แคมป์ฝึกซ้อมของทีมชาติญี่ปุ่นในเมืองนียง ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ทาเคชิ โอคาดะ หัวหน้าผู้ฝึกสอนประกาศตัดตัว 3 ผู้เล่นก่อนการส่งรายชื่อผู้เล่น 22 คนสุดท้ายที่ใช้ในการแข่งขันรอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศส…และที่น่าประหลาดใจ คือ หนึ่งในนักเตะที่ถูกตัดออกไป ได้แก่ คาซูโยชิ มิอุระ ยอดศูนย์หน้าคนที่ทำประตูในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลกได้มากที่สุดนั่นเอง ถ้าจะมองถึงเหตุผลที่โอคาดะตัดสินใจตัดผู้เล่นทั้งสามคนออกไป คงจะมีเหตุผลไม่หนีไปจากนี้สักเท่าไหร่ 1. ไดสุเกะ อิจิคาว่า...วิงแบ็คดาวรุ่งจากค่ายชิมิซึ เอสพัลส์ ได้รับโอกาสเรียกตัวเพื่อเข้าแคมป์ซ้อมกับทีมชาติชุดใหญ่ในขณะที่เรียนมัธยมอยู่เลย ดังนั้น เรื่องฝีเท้าย่อมไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แต่กรณีนี้เข้าใจว่าอิจิคาว่าอายุยังค่อนข้างน้อย...และยังได้รับโอกาสจากโอคาดะให้ร่วมซ้อมกับทีมที่สวิตเซอร์แลนด์และฝรั่งเศส เพราะเป็นนักเตะดาวรุ่งที่มีฝีเท้าดี สมควรให้โอกาส คิดว่าถ้าส่งชื่อได้ 23 คนเหมือนสมัยนี้ โอคาดะน่าจะให้โอกาสเขามากกว่าสองผู้เล่นตัวเก๋าจากแวร์ดี้ 2. ทซึโยชิ คิตาซาว่า...ปีกอินดี้จากค่ายแวร์ดี้ คาวาซากิ อันนี้เข้าใจว่าฟอร์มการเล่นไม่ได้ดีขึ้นเลย ทั้งๆที่ได้รับโอกาสจากคาโมะและโอคาดะค่อนข้างมากแล้ว ความขยันอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆ 3. คาซู...ตำนานกองหน้าทีมชาติญี่ปุ่นในทศวรรษที่ 1990s แต่กลับไม่ได้เข้าร่วมฟุตบอลโลกครั้งแรก? ฟังดูแปลก แน่นอนว่ากรณีการตัดตัวคาซูออกจากทีมชาติ เป็นเรื่องที่ช็อคต่อความรู้สึกของเจ้าตัวและคนรอบข้างพอสมควร (นาคายาม่ายังงงเลย) ประตูสุดท้ายที่คาซูยิงได้ คือ ประตูสุดท้ายในจำนวน 4 ประตูที่คาซุยิงได้ในเกมรอบคัดเลือกฟุตบอลโลกนัดแรก หลังจากนั้นเป็นต้นมา คาซูเหมือนคนบุญมี แต่กรรมบัง ไม่ยิงติดนั่นนี่ ถึงยิงเข้าก็ล้ำหน้าบ้างล่ะ พอทีมตกแรกแบบสู้ไม่ได้ (ญี่ปุ่นเคยเอาชนะโครเอเชียมาได้ 4-3 จากการยิงของคาซู 2 ลูกในศึกกิรินคัพเมื่อปี 1997 และน่าจะเอาชนะจาไมก้าได้ไม่ยากเย็น) แฟนบอลรู้สึกลึกๆว่า ถ้าทีมของโอคาดะมีคาซูอยู่ด้วย ผลลัพธ์น่าจะออกมาดีกว่านี้ ซึ่งการคัดเลือกผู้เล่น 22-23 คนสุดท้ายสำหรับสู้ศึกฟุตบอลโลกของญี่ปุ่นที่ผ่านมา มักมีคำถามเกิดขึ้นตลอดว่าทำไมเลือกคนนี้? ทำไมคนนี้ไม่ได้ไปด้วย? ปี 1998 คาซูไม่ติดทีมชาติเพราะฟอร์มตก? ปี 2002 นาคามูระไม่ติดทีมเพราะเล่นเกมรับไม่ได้? ปี 2006 คุโบะตีนระเบิดไม่ติดทีมชาติเพราะแทคติคไม่เข้ากัน?   และในฟุตบอลโลก 2010 ที่แอฟริกาใต้คงจะจำกันได้ว่า โอคาดะเลือกผู้รักษาประตูไป 3 คน มือหนึ่ง คือ เออิ์จิ คาวาชิม่า นายทวารหนุ่มคนนี้กำลังฟอร์มสด...มือสอง คือ เซอิ์โกะ นาราซากิ นายทวารจอมเก๋าที่ดันเสียตำแหน่งภายหลังเกมอุ่นเครื่องสุดบู่ พ่ายเกาหลีใต้คาบ้าน และตัวเลือกที่สามควรจะเป็นชูซาขุ นิชิคาว่า นายทวารดาวรุ่งอีกคนหนึ่งจากซานเฟรช ฮิโรชิม่า หรือไม่ก็เรียกชูอิจิ กอนดะ มือกาวอีกคนจากเอฟซี โตเกียว แต่โอคาดะดันไปเลือกคาวางูจิติดทีมชาติ... ใช่แล้ว...คาวางูจิ นายทวารทีมจูบิโล่ อิวาตะที่ยุคเฟื่องฟูของเขาได้ผ่านไปแล้ว...วันนี้เขาโรยราและฟอร์มตก แถมยังบาดเจ็บไม่หายดี ซ้ำยังลงเล่นไม่ได้ แต่ทำไมโอคาดะให้โอกาสนี้แกเขา??? โอคาดะให้เหตุผลหลักของการเลือกคาวางูจิว่า เพราะคาวางูจิมีความเป็นผู้นำ มีองค์ประมุขศิลป์ (Leadership) เขาต้องการคนแบบนี้ คนที่มีความอาวุโสมาอยู่ในทีมเพื่อรวมใจให้เป็นหนึ่งเดียวและสามารถกระตุ้นรุ่นน้องได้ โอ้ว...ล้ำลึก จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:06:20

ความคิดเห็นที่ 42 ผลสอบที่ฝรั่งเศส: …ไม่ดี แต่ไม่แย่ เป้าหมายของโอคาดะในรอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศสไม่ใช่เพียงแค่การเข้าร่วมเท่านั้น แต่พวกเขามั่นหมายถึงการเข้ารอบสองด้วยซ้ำ โอคาดะวางเป้าไว้ว่าลูกทีมของพวกเขาควรจะมี 4 คะแนนจากผลการแข่งขัน 3 นัด นั่นแปลว่าพวกเขาต้องการผลชนะ-เสมอและแพ้ อย่างละ 1 นัด พวกเขาคงประเมินแล้วว่าเกมกับจาไมก้า ญี่ปุ่นไม่มีเป้าหมายอื่น นอกจากต้องชนะเท่านั้น กับโครเอเชียที่พวกเขาเคยเอาชนะมาได้ในศึกกิรินคัพเมื่อฤดูร้อนของปี 1997 ตอนนั้นไม่มีซุเคอร์ แต่ตอนนี้พวกเขาน่าจะพอยันเสมอได้ ส่วนเกมกับอาร์เจนติน่า ไม่มีใครคาดหวังว่าปาฏิหาริย์ที่ไมอามี่จะเกิดขึ้นที่ตูลูสอีกครั้ง แต่ผลลัพธ์กลับตรงกันข้าม เกมกับอาร์เจนติน่า ญี่ปุ่นยันแนวรุกอาร์เจนไตน์อย่างอาเรียล ออร์เตก้า เฮอร์นัน เครสโป เคลาดิโอ โลเปซ กาเบรียล บาติสตูต้า ฯลฯ เอาไว้ได้ วันนั้นคาวางูจิโชว์ฟอร์มเป็นพระเอกกับ “ลูกเซฟปฏิกิริยาในตำนาน” แต่เมื่อฮิโรชิ นานามิจับบอลลั่นหน้ากรอบเขตโทษตนเอง บาติโกล์ก็พร้อมลงโทษพวกเขา และญี่ปุ่นก็แพ้อาร์เจนติน่าในนัดเปิดสนาม 0-1 เกมนัดที่สองกับโครเอเชีย เกมครั้งนี้สูสีเป็นอย่างยิ่ง ทั้งสองทีมมีโอกาสผลัดกันรุกผลัดกันรับ โอกาสที่ดีที่สุดของญี่ปุ่น คือ จังหวะที่นาคายาม่ามีโอกาสหลุดเข้าไปยิง แต่ติดมือของดราเซน ลาดิชนิดเดียว และเมื่อโครเอเชียได้โอกาสบ้าง คาวางูจิที่โชว์ฟอร์มดีมาโดยตลอด ดันล้มตัวรับลูกยิงของดาวอร์ ซูเคอร์พลาด บอลปลิ้นชนหน้าขาเข้าประตูไป ญี่ปุ่นแพ้โครเอเชียแบบไม่น่าแพ้ 0-1 เกมนัดสุดท้ายกับจาไมก้า ญี่ปุ่นซึ่งตกรอบเป็นที่แน่นอนแล้ว คาดหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเขาน่าจะเก็บสามคะแนนกลับบ้านได้ เพราะก่อนหน้านี้ 5 นัด รวมทั้งเกมอุ่นเครื่อง จาไมก้าแพ้รวด แถมรอบสุดท้าย 2 นัดแรก จาไมก้าโดนโครเอเชียกับอาร์เจนติน่าถลุงขาด ถ้าเทียบฟุตบอลเป็นบัญญัติตรายาง ญี่ปุ่นถือว่าสู้กับจาไมก้าได้ เผลอๆยังเหนือกว่าด้วยซ้ำ แต่พอเอาเข้าจริง ญี่ปุ่นมีข้อผิดพลาดในเกมรับมากมาย คนที่โดนด่าหนักกว่าใคร คือ คาวางูจิที่โดนยิงเสาแรกทั้งสองลูกของโดยธีโอดอร์ วิทมอร์ นักเตะระดับลีกล่างของอังกฤษ จาไมก้านำ 2-0 แต่แล้ววินาทีที่ชาวญี่ปุ่นทั้งประเทศรอคอยก็มาถึง… ฮิโรชิ นานามิได้บอลบริเวณกราบซ้าย แต่ไม่มีพื้นที่ไปต่อ จึงไหลมาให้โซมะ โซมะก้มหน้ามองเห็นโลเปสที่เสาไกล จึงเปิดบอลโค้งเข้าไปหน้าประตู โลเปสเทคตัวขึ้นโหม่งย้อนกลับมาหน้าประตู ตรงนั้น มีดาวซัลโวเจลีกปี 1998 อย่างนาคายาม่ากางมุ้งรออยู่... เดอะกอน เนเวอร์ดายไม่รอช้า...ปรี่เข้าไปตีเข่าให้ลูกบอลพุ่งสู่ก้นตาข่าย และนาคายาม่าก็ได้ชื่อว่าเป็นนักฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่นคนแรกที่ทำประตูได้ในฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย ญี่ปุ่นตกรอบแรกและกลับบ้านด้วยความพ่ายแพ้ 3 เกมรวด…ผลงานแย่ที่สุดในบรรดาทีมจากเอเชีย (เพราะอิหร่านชนะสหรัฐ เกาหลีใต้ตีเสมอเบลเยี่ยมในนาทีท้ายๆ และซาอุดิอารเบียเสมอแอฟริกาใต้ได้) แต่เรื่องที่น่ายินดี คือ พวกเขาปลดล็อกยิงประตูแรกในฟุตบอลโลกได้ โอคาดะตัดสินใจลาออกเพื่อรับผิดชอบต่อความล้มเหลวที่เกิดขึ้น... ผมตั้งคำถามกับตัวเอง... “โอคาดะคันโทคุ!!! อย่างคุณเรียกว่าล้มเหลวหรอ???” อาจจะมองได้ว่าฟอร์มการเล่นที่ไม่สม่ำเสมอก่อนหน้านี้และประเด็นการตัดรายชื่อนักเตะบิ๊กเนมอย่างคิตาซาว่าและมิอูระ กอร์ปกับความพ่ายแพ้เรียบวุธ 3 นัดรวด (ทั้งๆที่ควรทำได้ดีกว่านี้) อาจมีส่วนต่อการตัดสินใจลาออกของเขา หลังเสร็จสิ้นศึกฟุตบอลโลกที่ฝรั่งเศส โอคาดะเคยกล่าวไว้ว่าหน้าที่ของเขา คือ การพาทีมมาเล่นรอบสุดท้ายฟุตบอลโลก และภารกิจของเขาเสร็จสิ้นแล้ว ปิดจ๊อบได้แล้วว่างั้นเหอะ…และถ้ามีโอกาสอีกครั้งในภายภาคหน้า เขาก็อยากจะกลับมารับตำแหน่งโค้ชทีมชาติญี่ปุ่นอีกครั้ง หลังจากนั้น คนที่มารับช่วงต่อจากโอคาดะล้วนเป็นโค้ชชาวต่างชาติทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นฟิลิปป์ ทรุสซิเยร์ ซิโก้ และอิวิช่า โอชิม (อีวีก้า โอซิม อดีตโค้ชทีมชาติยูโกสลาเวีย) และใครเลยจะเชื่อว่าอีก 10 ปีต่อมาเก้าอี้โค้ชทีมชาติญี่ปุ่นตัวนี้จะวนมาหาเขาอีกครั้งในภารกิจที่ท้าทายกว่าเดิม... จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:07:27

ความคิดเห็นที่ 43 จบแล้วครับ...หวังว่าคงเห็นภาพอะไรมากขึ้น สิ่งที่คงทำได้ต่อจากนี้ก็คือ 1. การเขียนแนะนำสโมสรจากเจลีกที่จะมาแข่งโตโยต้า พรีเมียร์ คัพกับสโมสรจากไทย ซึ่งคิดว่าโตโยต้าคงจะให้การสนับสนุนอย่างต่อเนื่องตามประสา Sports Marketing ล่าสุดก็ทราบผลมาแล้วว่าศึกโตโยต้า พรีเมียร์คัพ 2013…เราจะได้เห็นโตโยต้า เอฟซีมาเตะโตโยต้า พรีเมียร์คัพสักที... 2. แนะนำเพื่อนใหม่ชาวอาทิตย์อุทัยของทีมกิเลนผยอง: จูบิโล่ อิวาตะ....สูงสุดคืนสู่สามัญ...แต่ตกต่ำไม่นานหรอก (สมบูรณ์ไปแล้วร้อยละ 70) 3. แนะนำเพื่อนใหม่ชาวอาทิตย์อุทัยของทีมกระต่ายแก้ว: เซเรโซ่ โอซาก้า...ยักษ์หลับ...หลับลึกจนโคม่า...และยังไม่มีวี่แววว่าจะฟื้น (ยังไม่เริ่ม...แต่อยากเขียน เพราะทีมนี้มีตำนานยาวนานในประเทศ ไม่ต่างจากราชประชาหรือราชวิถีของไทยเลย) 4. โยโกฮาม่า ฟลูเกลส์...บทเรียนจากซากอารยธรรมในยุค J.League Boom (สมบูรณ์ไปแล้วร้อยละ 70) 5. สหัสวรรษใหม่ของทีมชาติญี่ปุ่น ในศึกโอลิมปิคซิดนี่ย์และเอเชี่ยนคัพ 2000...(ยังไม่เริ่ม) 6. ยุทธการฝ่าดง (ตีน) จีนในเอเชี่ยนคัพ 2004 เถลิงบัลลังฆ์เจ้าเอเชียสมัยที่ 3...(ยังไม่เริ่ม) 7. ล้มครืนที่เยอรมัน...และ (โดน) ยันละเมอที่อุษาคเนย์ (ฟุตบอลโลก 2006 – เอเชี่ยนคัพ 2007)...(ยังไม่เริ่ม) แต่งานเยอะโพด...ไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อไหร่… แล้วเจอกันใหม่โอกาสหน้า บุญรักษาทุกท่านครับ สวัสดี จากคุณ : MoMo says เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 03:08:02

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณครับ สำหรับบทความดีๆ จากคุณ : เขียนบน iPad (อ สุวงศ์) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 09:27:03

ความคิดเห็นที่ 45 อยากจะบอกว่าขอบคุณมากครับ ผมอ่านทุกตัวอักษรจริง ๆ ผมเองรู้จักนักเตะญี่ปุ่นชุดนี้จากเกมส์วินนิ่ง แล้วก็ไปลงทุนเรียนภาษาญี่ปุ่นเพราะบ้าวีดีโอเกมส์ จากคุณ : Mun Thow เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 10:43:13

ความคิดเห็นที่ 46 นั่งอ่านทุกบรรทัดเลยครับ ขอบคุณมากจริงๆที่ช่วนรำลึกความหลังให้ได้อ่าน ยังจำลูกยิงของโอคาโนะได้จนทุกวันนี้ เพราะมันเป็นครั้งแรกของญี่ปุ่นจริงๆ และก็ยังเสียดายที่คาซูไม่ได้ไปบอลโลกทั้งๆที่เป็นคนจุดประกายความหวังบอลโลกให้ทีมญี่ปุ่นมาตลอดในช่วงนั้น แต่ญี่ปุ่นก็คนพบเพชรเม็ดงามที่สุดในประวัติศาสตร์นั่นก็คือฮิเดโตชิ นากาตะ แม้ญี่ปุ่นจะแพ้ทั้งสามนัดแต่นากาตะก็โชว์ฟอร์มได้ดีจนเปรูจาดึงตัวไปเล่นในอิตาลี และเป็นกำลังหลักของญี่ปุ่นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และญี่ปุ่นยุคนากาตะก็ยังเกรียงไกรไปคว้าแชมป์เอเชี่ยนคัพได้ต่ออีก ซึ่งทีมชุดนั้นผมว่าเป็นสุดยอดความลงตัวที่สุดชุดหนึ่งของญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะกองกลางที่มีนากาตะกับนานามิ เป็นจอมทัพคู่ เหมือนกับในการ์ตูนที่มีซึบาสะกับมิซากิยังไงยังงั้น ที่สำคัญวิงแบ็กสองข้างนี้โคตรจะสุดยอดทั้งโซมะและดาวรุ่งพุ่งแรงชุนซูเกะ นากามูระ อยากให้เขียนช่วงไปเอเชี่ยนคัพด้วยอีกซักบทความนะครับ อยากอ่าน จากคุณ : I am เตียบ่อกี้ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:55:23

ความคิดเห็นที่ 47 แนวทางการสร้างทีมฟุตบอลญี่ปุ่น  เอาไปประยุกต์ใช้กับการทำงานทั่วไปได้สบายๆ จากคุณ : ชาวบางนา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 18:17:07

ความคิดเห็นที่ 48 คาซูยังมีชื่อในบอลโลก98 นะ แกได้เป็นตัวออลสตาร์ของทีมลับในเกมวินนิ่ง 98 นะครับ ต้องปลดล็อกเกมก่อน ถึงจะดึงมาใช้ได้ จากคุณ : palermos เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 23:41:16