ความคิดเห็นที่ 1 อเล็กซ์ เจมส์ [ 1929-37 ] ชื่อเต็ม - อเล็กซานเดอร์ วิลสัน เจมส์ เกิด - 14 กันยายน 1901 ที่ ลานาร์คเชียร์ ประเทศ สกอตแลนด์ ตาย - 1 มิถุนายน 1953 สโมสร เบลชิลล์ แอธเลติก แบรนดอน อเมเจอร์ ออบิสัน เซลติก แอชฟิลด์ ออฟ กลาสโกว เรท โรเวอร์ส - 100 เกม 23 ประตู [ 1922-25 ] เพรสตั้น นอร์ธ เอนด์ - 147 เกม 53 ประตู [ ค่าตัว 3000 ปอนด์ / 1925-1929 ] อาเซน่อล - 261 เกม 27 ประตู [ ค่าตัว 8750 ปอนด์ ] ทีมชาติ สกอตแลนด์ - 8 นัด [ 4 นัดกับ เพรสตั้น / 4 นัดกับ อาเซน่อล ] เกียรติยศ แชมป์ลีกสูงสุด - 1930-31 / 1932-33 / 1933-34 / 1934-35 เอฟเอคัพ - 1929-30 / 1935-36 แชริตี้ ชีลด์ - 1930-31 / 1933-34 เพชรเม็ดโตในยุคของ เฮอเบิร์ท แชปแมน ที่ไปพบในถิ่นของ เพรสตั้น หลังจากที่ฟอร์มจัดยิงประตูเป็นว่าเล่นจนติดทีมชาติ แชปแมน ไม่รีรอเพราะเขาคิดในใจว่าคนๆนี้ต้องนำความสำเร็จให้ทีมได้แน่ๆ จึงคุยกับผู้บริหาร [ ที่ค่อนข้างจะขี้เหนียว ] จนได้เงินมา 8000 กว่าปอนด์ เพื่อดึง เจมส์ มาร่วมทีมจนได้ ช่วงแรกๆ อเล็กซ์ ต้องพบกับความลำบากมาก ทีเดียวเพราะมีค่าตัวสูง และอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลงชุดนักเตะ ซึ่งในช่วงต้นๆของฤดูกาลนักเตะเล่นกันไม่ค่อยเป็นทีม ทำให้หงุดหงิด ทำเกมผิดพลาดไปหมด รวมทั้งความฟิตต่ำจน แชปแมน ทนไม่ไหว ต้องสั่งดรอป แต่วิบากกรรมยังไม่จบแค่นั้น เขาบาดเจ็บตั้งแต่ต้นฤดูกาลและถูกแฟนบอลกดดัน อย่างหนัก จนกระทั่งเขามายิงประตูใน เอฟคัพ รอบชิงได้ จึงเริ่มเป็นที่ยอมรับใน สายตาแฟนบอลขึ้นมาบ้าง จากตรงนั้นคือการลงทุนที่คุ้มค่าอย่างยิ่ง ฤดูกาลแรกเขาซื้อใจแฟนได้ในช่วงปลายฤดูกาลที่ทำให้ อาเซน่อล คว้าแชมป์ เอฟเอ คัพ มาครองได้ สไตล์ส่วนตัว คอยเคลื่อนที่โดยไม่ยึดไม่ตำแหน่งราวกับ ตัวฟรี และทำทาง เหมือนเช่นฟุตบอลปัจจุบัน อเล็กซ์ มีแฟชั่นการแต่งตัวในสมัยนั้นคือ ใส่กางเกงให้กองๆลงมาถึงเข่าเกือบจะถึงขอบถุงเท้า และยังเป็นเพลย์บอยตัวยง จากคุณ : ห้องนี้มีรักให้พักพิง - [ 13 ส.ค. 47 02:13:13 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่เขาไม่ได้ขายแฟชั่นเพียงอย่างเดียว เขาแสดงให้เห็นถึงความเป็นส่วนสำคัญ ของทีมนั่นคือ การมีส่วนร่วมในแชมป์หลายสมัย รวมทั้งแฮททริกแชมป์ติดต่อกัน ในช่วง 1932-1935 อเล็กซ์ อาศัยการครองบอลที่ดี ใช้การวางแผนที่ฉลาดและ ทำสิ่งที่คาดไม่ถึงเสมอ จนมีฉายาว่า ' จอมวางแผน ' และจอมวางแผนคนนี้จับคู่ กับ คลิฟ บาสติน ยิงประตูคู่แข่งเป็นว่าเล่น ครั้งแล้วครั้งเล่า อเล็กซ์ เป็นจอม assists โดนธรรมชาติคนเป็นหัวใจของทีมและทำหน้าที่ เชื่อมเกม ' แผน 3-2-2-3 ของ แชปแมน ทำงานได้ดียิ่งเพราะมีเขาเป็นศูนย์กลาง อเล็กซ์ เจมส์ มีปัญหากับ เฮอร์เบิร์ท แชปแมน เสมอ เพราะอุปนิสัย เป็นคนหัวแข็งพอกัน หลังจากที่ แชปแมน เสียชีวิตในปี 1934 เขาก็ขาด คนที่จะคอนโทรลเขาไป และยังโชคร้ายได้รับบาดเจ็บอย่างหนักจนต้อง แขวนสตั๊ดไปในปี 1937 และเสียชีวิตลงในปี 1953 จากคุณ : ลากหลบ4 (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เลียม เบรดี้ [ 1973-80 ] ชื่อเต็ม - วิลเลี่ยม เลียม เบรดี้ เกิด - 13 กุมภาพันธ์ 1956 ที่ กรุงดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ สโมสร [ ผู้เล่น ] อาเซน่อล - 307 เกม 59 ประตู ยูเวนตุส - 57 เกม 13 ประตู [ 1980-82 / ค่าตัว 514 000 ปอนด์ ] ซามพ์โดเรีย - 57 เกม 7 ประตู [ 1982-84 ] อินเตอร์ มิลาน - [ 1985-86 ] อัสโคลี่ - [ 1986-87 ] เวสท์ แฮม ยูไนเต็ด - 89 เกม 9 ประตู [ 1987-90 ] ทีมชาติ ไอร์แลนด์ - 72 นัด 9 ประตู เกียรติยศ เอฟเอคัพ - 1978-79 รองแชมป์ คัพ วินเนอร์ส คัพ - 1979-80 ผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของ อาเซน่อล 3 สมัย ผู้เล่นยอดเยี่ยมของสมาคมฟุตบอลอังกฤษ - 1979 ผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของ ไอร์แลนด์ - 1979 แชมป์ เซเรีย อา - 1980-81 / 1981-82 [ กับ ยูเวนตุส ] 1 ใน 50 ผู้เล่นยอดเยี่ยมตลอดกาลของทีมชาติไอร์แลนด์ สโมสร [ ผู้จัดการทีม ] กลาสโกว เซลติก [ 1991-93 ] ไบรท์ตั้น แอนด์ โฮฟ อัลเบี้ยน [ 1993-96 ] อาเซน่อล [ 1996 - ปัจจุบัน / โค้ชทีมเยาวชน ] 'ผู้ใช้เวทมนตร์เท้าซ้าย ' เป็นชื่อที่ผู้เขียนอยากจะใช้เรียกเขา แต่ชื่อเล่นในวงการ จริงๆคือ ' Chippy ' หรือพวกชิปลูกแบบสั่งได้ทั้งลูกสั้นและยาว ที่ขนานนามให้ โดย ดอน ฮาว ผู้ช่วยผู้จัดการทีมในยุค 70 และอีกสาเหตุคือ เขาเป็นคนที่ชอบมันฝรั่งทอดเป็นชีวิตจิตใจ วันของ เบรดี้ เริ่มตั้งอายุ 15 ปี เมื่อมาสมัครเป็นเด็กฝึกหัดของ ปืนใหญ่ เพียง 2 ปี เขาถูกดันไปเสริมทีมตัวจริง ทักษะที่ไม่ธรรมดาตั้งแต่สมัยวัยรุ่น ส่งเสริมเขาขึ้นไปสู่ความยิ่งใหญ่อย่างรวดเร็ว เท้าซ้ายของเขานั้นยอดเยี่ยม และไม่ได้เยี่ยมแค่เท้าซ้ายเพราะแม้จะไม่ถนัดเท้าขวาแต่เขาสามารถแก้ไข จุดอ่อนให้หมดไปได้ด้วยการหลอกอย่างเหนือชั้น มีความแกร่งของกล้ามเนื้อ การเล่นที่แข็งแรง พลิ้วไหว เป็นจุดสำคัญ เลียม ถูกเปรียบให้เป็น 1 ใน total footballer เลยทีเดียว ในเวลาสำคัญเขามักจะพลิกเกมให้ ปืนใหญ่ ได้เป็นประจำ เกมที่ยิ่งใหญ่มากในชีวิตของเขาคงไม่พ้นการยิงประตูสุดสวยถล่ม สเปอร์ส 5-0 ในปี 1978 และเกมที่บุกไปชนะ ยูเวนตุส ถึง ตูริน ถ้วยยูฟ่าคัพ 1979-80 ก่อนจะ ได้รองแชมป์ [ เบรดี้ พลาดจุดโทษและทำให้แพ้ บาเลนเซีย ในรอบชิง ] จากคุณ : เบรดี้ในเสื้อปืนใหญ่ (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 1979 เป็นปีที่เขาได้รับรางวัลชีวิตมากมายได้รับตำแหน่งนักฟุตบอลยอดเยี่ยม 3 สถาบันทั้งอาเซน่อล ลีกอังกฤษ และประเทศไอร์แลนด์ เมื่อถึงเวลาที่เขา จะเริ่มออกไปหาความท้าทายใหม่ๆดูบ้าง ฤดูกาลต่อมาเขาย้ายไปอยู่กับ ยูเวนตุส ซึ่ง เวิร์ลคลาสสตาร์ คนนี้ไม่ทำให้ผิดหวัง พา ยูเว่ คว้าแชมป์ 2 สมัยติดต่อกัน ด้วยประตูชัยอันงดงามเหนือ กันตันซาโร่ ถึงกระนั้นเขายังมีอันต้องย้ายออกไป เพราะมีตัวแทนที่เป็นนักเตะชั้นเวิร์ลคลาสอีกคนนั่นคือ ' มิเชล พลาตินี่ ' นั่นเอง ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลย เลียม ยังมีพิษสงเหลืออยู่อีกเพียบ เขายังเป็นตัวหลัก ให้กับ ซามพ์โดเรีย อินเตอร์ อัสโคลี่ และปิดท้ายทีมสุดท้ายกับ เวสท์ แฮม 1990 เลียม แขวนสตั๊ด ไม่นานหลังจากนั้นหันมาจับงานผู้จัดการทีมดูบ้าง เขาได้รับโอกาสดีให้คุมทีม เซลติก ในปี 1991 ซึ่งเป็นผู้จัดการทีมคนแรกของ เซลติก ที่ไม่ได้เป็นลูกหม้อของทีม ไม่เคยเป็นนักเตะของ ม้าลายเขียว-ขาว มาก่อน จากนั้นหลังลาออกจากตำแหน่ง เขาย้ายไปคุมไบรท์ตั้น ในดิวิชั่น 2 ของอังกฤษในปี 1993 ก่อนจะกลับมาช่วยทีมเยาวชนของ ปืนใหญ่ อีกครั้งในปี 1996 ในปัจจุบัน เลียม เบรดี้ ยังคงมีอิทธิพลทางใจต่อนักเตะ และแฟนปืนใหญ่ รวมทั้งผู้เขียนอยู่ เขายังเป็นฮีโร่ในดวงใจของนักเตะหลายๆคนและจะเป็นที่จดจำ ไปตลอดกาล เลียม คือ ผู้ใช้เวทมนตร์เท้าซ้าย ที่แท้จริง จากคุณ : ดังระเบิดระเบ้อกับม้าลายจูฟ (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และตอนนี้ก็ยังเป็นแฟนบอลอาเซนอลอยู่เสมอ จากคุณ : อายุ48 แต่หน้าซัดไป60 (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เดวิด โรคาสเซิ่ล [ 1985-92 ] ชื่อเต็ม - เดวิด คาร์ลไลล์ โรคาสเซิ่ล เกิด - 2 พฤษภาคม 1967 ที่ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ตาย - 31 มีนาคม 2001 ที่ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ด้วยโรคมะเร็ง สโมสร อาเซน่อล - 260 เกม 34 ประตู ลีดส์ ยูไนเต็ด - 34 เกม 2 ประตู [ ค่าตัว 2 ล้านปอนด์ / 1992-1993 ] แมนเชสเตอร์ ซิตี้ - 21 เกม 2 ประตู [ สลับตัวกับ เดวิด ไวท์ / 1993-94 ] เชลซี - 29 เกม [ ค่าตัว 1.25 ล้านปอนด์ / 1994-97 ] นอริช ซิตี้ - 11 เกม [ ยืมตัว / 1997 ] ฮัลล์ ซิตี้ - 10 เกม 1 ประตู [ ค่าตัวฟรี / 1997 ] ซาฮ์บาห์ - ทีมในประเทศ มาเลเซีย [ ค่าตัวฟรี / 1998 ] ทีมชาติ อังกฤษ - 14 นัด เกียรติยศ แชมป์ดิวิชั่นหนึ่ง - 1988-89 / 1990-91 ลิตเติ้ลวู้ด คัพ - 1986-87 ผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของ อาเซน่อล - 1986 ' Rocky ' คือสตาร์ผู้ยิ่งใหญ่ในยุคกลาง 80s ถึงต้น 90s อย่างแท้จริง เขาเป็นผู้เล่นที่สื่อจับตามองว่ามีพรสวรรค์สูง โดยธรรมชาติในสมัยนั้น เติบโตขึ้นมาจากการเป็นเด็กฝึกหัดตั้งแต่ในระดับนักเรียนและเป็นผลผลิตที่ อาเซน่อลภูมิใจเหมือนกับ โทนี่ อดัมส์ / เควิน แคมป์เบลล์ หรือ พอล เมอร์สัน เป็นต้น แพท ไรซ์ ดึงเขาขึ้นมาจากชุดเยาวชน และจับเซ็นสัญญาอาชีพในวันส่งท้ายปีเก่า 1984 ในฤดูกาล 1985 แฟนบอล ปืนใหญ่ ต่างได้เห็นดาวดวงใหม่เกิดในถิ่น ไฮบิวรี่ อีกครั้งแล้ว ด้วยความเร็วจรวดของเขา ไม่ยากเลยที่จะกระชากผ่านคู่ต่อสู้และเปิดบอลได้อย่างแม่นยำ อลัน สมิธ และ เควิน แคมป์เบลล์ ยังยกนิ้วให้ ความแข็งแกร่งในการปะทะดีเยี่ยมทำให้แย่งลูกได้ยาก เท้าขวายิงได้รุนแรง ถนัดการเล่นเป็นทีมมากกว่าเล่นแบบตัวคนเดียว นั่นคือสิ่งที่นักฟุตบอลควรมีครับ รอบตัวของเขาเต็มไปด้วยผู้เล่นที่ส่งเสริมการเล่นของเขา มากมาย ทั้ง พอล เดวิส / ไมเคิ่ล โทมัส / ไบรอั้น มาร์วู้ด รวมทั้งคนที่ยืนข้างหลังเขาอย่าง ลี ดิ๊กสัน 1987 โรคาสเซิ่ล คว้าแชมป์รายการแรกในอาชีพการค้าแข้งอาชีพได้ โดยร่วมทีมชุดแชมป์ ลิตเติ้ล วู้ด คัพ [ ลีก คัพ ในปัจจุบัน ] นั่นคือการแจ้งเกิดของเขา ตำนานของลูกหม้อ กันเนอร์ส คนนี้กำลังเริ่มต้นขึ้น ... จากคุณ : ห้องนี้มีรักให้พักพิง - [ 13 ส.ค. 47 02:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผู้เล่นชุดแชมป์ 1988-89 มีเค้าเป็น 1 ในส่วนสำคัญอยู่ด้วย [ แมทช์ที่จำเป็นต้องไปชนะถึง แอนฟิลด์ 2-0 ] ซึ่งพระเอกในเกมนั้นก็คือ ไมเคิ่ล โทมัส ส่วน โรคาสเซิ่ล ได้เป็นผู้เล่นดาวรุ่งยอดเยี่ยม และติดทีมชาติชุดอายุต่ำกว่า 21 ปีของอังกฤษ เขาได้รับหมวกทีมชาติชุดใหญ่ 14 ใบ แต่เสียดายที่ไม่ได้ไปฟุตบอลโลก 1990 ทั้งๆที่มีชื่อในชุด 26 คน แต่การตัดตัวครั้งสุดท้ายเหลือ 22 คน โดย บ๊อบบี้ ร็อบสัน เขาต้องเก็บของ กลับบ้านอย่างน่าเสียดาย รวมทั้ง โทนี่ อดัมส์ และ อลัน สมิธ ที่มีชะตากรรมเช่นเดียวกัน โรคาสเซิ่ล เป็นอดีตนักเตะที่น่าจะมีอนาคตไกล แต่ในปี 1991 เขาต้องเจอมรสุม ชีวิตอย่างหนัก ได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าและได้ลงเล่น 90 นาทีแค่ 13 เกมเท่านั้น [ แต่ฤดูกาลนั้น ปืน ได้แชมป์ ] และหลังจบฤดูกาลนั้นเอง ก็ได้รับข่าวร้าย ใหญ่หลวงจาก ผู้จัดการทีม จอร์จ เกรแฮม บอกว่า เขาไม่อยู่ในแผนการทำทีม อีกต่อไปแล้ว ซึ่งนั่นคือความเสียใจครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตอันสั้นของเขา ' อย่ามาพูดบ้าๆนะ! ใจของผมเป็น กันเนอร์ส, วิญญาณของผมเป็น กันเนอร์ส, เดวิด โรคาสเซิ่ล คือลูกของ เดอะ กันเนอร์ส ' เขาผิดหวังและร้องไห้อย่างไม่อาย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมทั้งๆที่เขาเป็นคนของที่นี่ แต่ทำไมมีคนอยากเขาไปจากบ้าน ของเขา แม้จะบาดเจ็บหัวเข่าอย่างรุนแรงจนฟอร์มตก นั่นยังเป็นเหตุผลทำใจ ยอมรับได้ยาก สุดท้าย ร็อคกี้ เก็บข้าวของย้ายไปร่วมทีม ลีดส์ ด้วยค่าตัว 2 ล้านปอนด์ แต่นั่นไม่ได้ทำให้วิญญาณของเขาเปลี่ยนสีแต่อย่างใด จากนั้นมาชีวิตการเล่นของเขาแย่ลงโดยตลอด เขาต้องระเห็จระเหินไปอยู่กับ อีกหลายทีมและปิดฉากการค้าแข้งลงในปี 2000 ก่อนจะเข้ารับการรักษา โรคมะเร็ง แต่โชคชะตาไม่เข้าข้างเขา ภูมิคุ้มกันของเขาถูกทำลาย เดวิด โรคาสเซิ่ล เสียชีวิตลงในวันที่ 31 มีนาคม 2001 ด้วยวัยเพียง 33 ปี พอล เดวิส กล่าวถึง โรคาสเซิ่ล ว่า ' ผมยังจำเขาได้ดี เขานี่คือ กันเนอร์ส ที่แท้จริง บุคลิกทั้งในสนามและนอกสนาม เป็นคนอารมณ์ดี ยากที่ใครจะทำให้เขา โมโหได้ และเป็นผู้เล่นที่น่าตื่นตาตื่นใจ มีเกมดีๆที่ทำให้นึกถึงเขาอยู่ไม่น้อย ผมชอบเขามากๆ ทุกๆคนรวมทั้งแฟนบอลก็ชอบเขา เดวิด ปฏิบัติกับทุกคน อย่างเสมอภาค ผมเสียใจกับครอบครัวของเขาจริงๆครับ ' จากคุณ : ห้องนี้มีรักให้พักพิง - [ 13 ส.ค. 47 02:24:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไมเคิ่ล โทมัส [ 1986-91 ] ชื่อเต็ม - ไมเคิ่ล ลอริสตั้น โทมัส เกิด - 24 สิงหาคม 1967 ที่ แลมเบ็ธ ประเทศอังกฤษ สโมสร อาเซน่อล ลิเวอร์พูล - 161 เกม 12 ประตู [ ค่าตัว 2 ล้านปอนด์ / 1991-98 ] มิดเดิลสโบรซ์ - 10 เกม [ ยืมตัว 3 เดือน / 1998 ] เบนฟิก้า - [ 1998-2000 ] วิมเบิลดั้น - 8 เกม [ ค่าตัวฟรี / 2000 ] ทีมชาติ อังกฤษ - 2 นัด เกียรติยศ ลิตเติ้ลวู้ด คัพ - 1986 แชมป์ลีกสูงสุด - 1988-89 / 1990-91 เอฟเอคัพ - 1992 [ กับ ลิเวอร์พูล ] เขาเป็นลูกหม้อจากทีมเยาวชนของ ปืนใหญ่ ยุคปลาย 80s เขาเป็นมิดฟิลด์ที่ดี แต่ความโดดเด่นของ โทมัส กับ อาเซน่อล ที่สำคัญจนเป็นที่กล่าวขานกันใน วงการฟุตบอลจนถึงทุกวันนี้คือเป็นผู้ยิงประตูท้ายเกม ปล้นแชมป์จาก ลิเวอร์พูล ถึง แอนฟิลด์ ปี 1989 ในช่วงทดเวลา 2 นาที เป็นประตูประวัติศาสตร์ที่ทำให้ คะแนน ประตูได้เสียเท่ากันกับ หงส์แดง แต่คว้าแชมป์ไปครองเนื่องจากประตู ที่ยิงได้สูงกว่าเท่านั้น เป็นแชมป์ลีกในรอบ 18 ปี เขายังร่วมทีมในชุดแชมป์ฤดูกาล 1990-91 อีกด้วย ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ดีที่สุด ของเขา ซึ่งได้รับโอกาสจาก บ๊อบบี้ ร็อบสัน [ สมัยนั้นยังไม่ได้รับพระราชทานเป็น ท่านเซอร์ ] ผู้จัดการทีมชาติอังกฤษ ให้ลงเล่นเกมกระชับมิตร 2 นัด ช่วงก่อนฟุตบอลโลกปี 1990 1991 โทมัส ถูกดึงไปอยู่กับ ลิเวอร์พูล ทีมที่เขาเคยยิงทำให้แฟนบอล หงส์แดง น้ำตาตกไนมาแล้ว โดย แกรม ซูเนสส์ หลังจากที่เขาต้องตกเป็นตัวสำรองบ่อยครั้ง ในฤดูกาล 1997 ถูกยืมตัวไปอยู่กับ โบโร่ พักหนึ่ง จึงตัดสินใจย้ายตาม ซูเนสส์ เจ้านายเก่าของเขาไปที่ เบนฟิก้า ก่อนจะย้ายกลับมาเล่นกับ วิมเบิลดั้นเป็นทีม สุดท้ายก่อนจะแขวนสตั๊ดในปี 2001 ปัจจุบัน ไมเคิ่ล โทมัส หันไปยึดอาชีพผู้จัดการฝ่ายให้คำปรึกษาของ บริษัทให้คำปรึกษาด้านความปลอดภัยระดับสูงแห่งหนึ่ง แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 47 02:29:43 จากคุณ : ภาพประวัติศาสตร์ (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาร์ค โอเวอร์มาร์ส [ 1997-2000 ] ชื่อเต็ม - มาร์ค โอเวอร์มาร์ส เกิด - 29 มีนาคม 1973 ที่ เมืองแอนส์ ประเทศฮอลแลนด์ สโมสร โก อเฮด อีเกิ้ลส์ - 11 เกม 1 ประตู [ 1987-91 ] วิลเล่ม ทเว - 31 เกม 1 ประตู [ 1991-92 ] ไอแอ็กซ์ อัมสเตอร์ดัม - 150 เกม 36 ประตู [ ค่าตัวไม่ระบุ / 1992-97 ] อาเซน่อล - 142 เกม 41 ประตู [ ค่าตัว 7 ล้านปอนด์ / 1997-2000 ] บาร์เซโลน่า - 97 เกม 15 ประตู [โอเวอร์มาร์ส ย้ายไป บาร์ซ่า 25 ล้านปอนด์ แต่ค่าตัวรวมกับ เปอตีต์ เป็น 30 ล้านปอนด์ ] ทีมชาติ ฮอลแลนด์ - 85 นัด 17 ประตู เกียรติยศ นักเตะดาวรุ่งยอดเยี่ยมของ ฮอลแลนด์ - 1992 ยูโรเปี้ยนคัพ - 1995 [ กับ ไอแอ๊กซ์ ] เวิร์ลคลับคัพ แชมเปี้ยนชิพ - 1995 แชมป์ลีก ฮอลแลนด์ - 1993-94 / 1994-95 / 1995-96 [ กับ ไอแอ็กซ์ ] ฮอลแลนด์ ซูเปอร์คัพ - 1993 / 1994 / 1995 ฮอลแลนด์ คัพ - 1993 พรีเมียร์ลีก - 1997-98 เอฟเอ คัพ - 1997-98 แชริตี้ ชิลด์ - 1998 จากเด็กน้อยในไร่มันฝรั่ง กลายเป็น'ฟลายอิ้ง ดัทช์แมน 'ของโลก ไม่แปลกเลย เพราะเขาสามารถวิ่ง 100 เมตร ใน 10.2 วินาที โอเวอร์มาร์ส เริ่มต้นการเล่นกับ ทีม โก อเฮด ในบ้านเกิด ตามด้วย วิลเล่ม และ ไอแอ็กซ์ เป็นที่ที่เขาเล่นได้ สุดยอด คว้าแชมป์ยูโรเปี้ยนคัพมาครองได้สำเร็จ รวมทั้งแชมป์อื่นๆในประเทศอีกมากมาย ชีวิตการในระดับสโมสรถือว่าค่อนข้างสมบูรณ์ทีเดียว เมื่อเขาย้ายออกจาก ฮอลแลนด์ มาสู่ถิ่น ไฮบิวรี่ ก็สามารถสร้างสีสันให้เกมรุกได้เป็นอย่างดี ความเร็วของเขาเป็นอันดับต้นๆของพรีเมียร์ลีก เพียงฤดูกาลแรก เขาเป็นส่วนหนึ่ง ที่ทำให้ อาเซน่อล คว้าดับเบิ้ลแชมป์ครั้งที่สองในประวัติศาสตร์ของทีม โดยยิงประตูโทนนำชัยที่ โอลด์ แทรฟฟอร์ด และ ประตูแรกในเอฟเอ คัพ รอบชิง กับ นิวคาสเซิ่ล สัญลักษณ์ของเขาคือ การกระชาก .. กระชาก .. หนีตัวประกบ ตัดเข้าในแล้วยิงเสาแรก [ แฟนๆรุ่นที่ทันดู โอเวอร์มาร์ส คงได้เห็นกันบ่อยๆ ] ส่วนในระดับทีมชาติต้องอกหักมาตลอดทั้งรอบรองบอลยูโรและบอลโลก เพราะทีมชาติ ฮอลแลนด์ มักไม่ประสบความสำเร็จ จากคุณ : ปีแรกกับปืน อย่างเอ๊าะ (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:33:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 2000 คือปีที่ โอเวอร์มาร์ส สร้างเซอร์ไพรส์อีกครั้ง เขาย้ายไปร่วมทีม บาร์เซโลน่า ด้วยค่าตัวมหาศาลถึง 25 ล้านปอนด์ ประสบการณ์ของเขาไม่ช่วยให้ ประสบความสำเร็จเอาเสียเลย 4 ฤดูกาลกับ บาร์ซ่า ค่อนข้างน่าผิดหวัง เพราะต้องนั่งที่ซุ้มม้านั่งสำรองบ่อย มาร์ค ยังรับใช้ทีมชาติในยูโร 2004 จนถึงนัดพ่าย โปรตุเกส ในรอบรองชนะเลิศ และบาดเจ็บ สุดท้ายจำต้องออกมาประกาศแขวนสตั๊ดเมื่อปลายเดือน กรกฎาคม เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ช่างน่าเสียดายเพราะเขายังน่าจะเล่นต่อไปได้อีก 2-3 ปี อาร์แซน เวนเกอร์ กล่าวถึงศิษย์เก่า ทางเวปไซท์ของ อาเซน่อล ว่า ' ผมรู้สึกเสียใจที่เขาต้องลาจากการเป็นนักฟุตบอล มาร์ค เคยเป็นผู้เล่นคนสำคัญ ของเรา โดยเฉพาะดับเบิ้ลแชมป์ในปี 1998 เขาเป็นผู้เล่นที่เร็ว ยากต่อการ ป้องกัน ยิงประตูได้เฉียบขาด เขาเป็นคนสำคัญในใจของชาว กันเนอร์ส ทุกคน ' จากคุณ : ปีท้ายก็ยังเร็วเหมือนเดิม (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ส่งท้าย กระทู้หน้าก็เป็นตำนานกองหน้าของปืน ถ้าเป็นไปได้ช่วยบอกกันมาด้วยเน้อ ว่าอยากรู้ประวัติใคร จะได้ไปบอกคนแปลให้หามาให้ครับ (คนแปลเขาก็ไม่รู้จะเอาใครลง!!!!) อ้อ ใครมาอ่านๆแล้วก็ช่วยๆเก็บเข้าคลังกระทู้เก่าก็จะดีมิใช่น้อยครับ จากคุณ : ง่วงฉิบหอย (ห้องนี้มีรักให้พักพิง) - [ 13 ส.ค. 47 02:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอียนไรท์ อะครับ คิดถึง จากคุณ : seenb - [ 13 ส.ค. 47 09:49:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เสริมความเห็นที่ 3 กับ 4 ช่วงนั้นสื่อมวลชนบ้านเรา สดุดีให้เลียม ว่า "ซ้ายฟ้าสั่ง" น่ะครับ เห็นภาพเลย จากคุณ : ผ้านวมลายสก๊อตต์ - [ 13 ส.ค. 47 10:22:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอประวัติ เอียน ไรท์ ด้วยคนค่ะ จากคุณ : kriss_po - [ 13 ส.ค. 47 11:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เลียม เบรดี้ ยังไงๆ ก็คงไม่มีใครมาแทนที่เค้าได้ (สำหรับผมนะ) เอ....มีโวอร์มารส์ แล้วไม่มีเปอร์ตัชีต์หรอกเหรอ?? มันพอๆ กันนา แค่คนแรกจี๊ดจ๊าดมากกว่าจนดูเหมือนเด่นกว่าแค่นั้นเอง จากคุณ : Grand Gunner - [ 13 ส.ค. 47 13:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมจำ David Rocastle ได้เป็นอย่างดี และคิดว่า เขาเป็นปีกขวาที่ดีที่สุดของ Arsenal ในรอบ 20 ปีหลังสุดได้เลย ตอนที่ Big George ขาย Rocky แล้วไปซื้อเอา John Jensen มาแทน ถือเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดของ Big George เลยทีเดียว ผมยังจำลูกชิพในเกมดิวิชั่น 1 นัดหนึ่งได้ดี Rocky ชิพด้วยน้ำหนักสุดยอดในเกมกับ Aston Villa ในช่วงบ็อกซิ่งเดย์ Arsenal ชนะนอกบ้าน 3-0 และทะยานถึงแชมป์ในบั้นปลายครับ จากคุณ : Aledier - [ 13 ส.ค. 47 22:15:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไมไม่ค่อยเห็นเจ้าของทู้เลยอ่ะ เดี๋ยวนี้ หายไปไหน ออกเรือนแล้วเหรอ 55555 จากคุณ : pocky gunner - [ 13 ส.ค. 47 23:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ช่วงนี้งานเยอะเลยไม่ค่อยมา รอคุณออกเรือนอ่ะแหล่ะ555 ภาคต่อไปคงนานหน่อยนะครับ ไม่ค่อยมีเวลาว่าง จากคุณ : < h r i s t i A n Vi e ri >> - [ 15 ส.ค. 47 22:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นู๋กักตัวพี่ < h r i s t i A n Vi e ri >> ไว้เองอะค่ะ หุหุหุ จากคุณ : โทโมกะ - [ 19 ส.ค. 47 20:58:36 ]