เมื่อก่อนดึกแค่ไหน ผมเกาะติดเชียร์ภราดรตลอดมาครับ
ปีที่แล้วเริ่มผ่อนหน่อย ตามเชียร์เฉพาะรอบลึกๆ หรือไม่ก็ตามดูเช็ตตัดสิน เพราะเชียร์แล้วเหนื่อยใจ บางทีเล่นไม่สมศักดิ์ศรีเอาดื้อๆ บางทีดูก็รู้ว่า อ่อนซ้อมไปหน่อย เจ้าตัวก็คงรู้สึกตัวเพราะดูหน้าตาก็ไม่ค่อยสเบยนัก
มาปีนี้เฉยๆ ครับ ตั้งใจว่า..ถ้าว่างก็ดู ถ้ามีรายการโปรดก็ดูรายการโปรด แล้วกดรีโมทเป็นระยะดูภราดรบ้าง เข้ารอบลึกๆ ก็ดีใจด้วย แต่ตกรอบไปผมก็ไม่เสียใจด้วยเหมือนกัน
รายการเชนไนที่อินเดีย (หนึ่งในผู้สูญเสียจากคลื่นยักษ์) ต้องยอมรับครับว่า ต่อไปโมย่าแข่งกับใครผมก็คงเลือกเชียร์โมย่า ( เหมือนกับที่เคยมีความรู้สึกกับคูร์ก้า ๆ เคอร์เท่น ที่บริจาคเงินเพื่อการกุศลสำหรับทุกรางวัลที่ได้ ) แม้แต่จะแข่งกับเจ้าบอล ภราดรก็ตาม ผมคงต้องของดเว้นเชียร์เจ้าบอลสักคนหนึ่ง
เรื่องแบบนี้ (การโปรโมทตัวเอง) ภราดรต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองนะครับ
บางครั้งถึงคราวต้องเสียสละก็ต้อง(ตัดใจ)ทำ เพื่อซื้อหัวใจคนไทยทั้งประเทศ (ซึ่งเป็นคู่ทุกข์คู่ยากของเขาอย่างแท้จริงทั้งอดีตและอนาคต) เพราะโอกาสเช่นนี้หาได้ยาก เชื่อว่าตลอดชีวิตการเล่นเทนนิสของภราดรก็จะไม่สบโอกาสเช่นนี้อีก
"ลงทุนเพื่อซื้อน้ำใจคนทั้งโลกในราคาถูกแสนถูก" (ลองเฉลี่ยต่อหัวสิครับ)
ฮีโร่ในจิตใจคนทั้งโลกแตกต่างจากฮีโร่ในหัวใจสาวๆ และคนในครอบครัวนะครับ
จากคุณ :
*bonny
- [
11 ม.ค. 48 07:54:39
]