(เรื่องสั้นนี้กิดจากการอ้างอิงตามความคิดของบุคคลผู้หนึ่ง ไม่ได้ตั้งใจเสียดสีผู้ใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
ตอนที่ 1
. ผมจะไปเป็นนักฟุตบอลอาชีพ
ฝันอันยิ่งใหญ่ นักเตะไทยก้าวไกลอินเตอร์ ส่งใจให้กับเถ๋อออ
เพลง ๆ นี้ฟังแล้วขนลุกทุกทียิ่งดูทีวีที่นักร้องแก่ ๆ เสียงเหน่อ ๆ หน่อย คนหนึ่งร้องด้วยและเห็นภาพฝรั่งตัวใหญ่ ๆ ที่ผมเห็นเค้าเตะฟุตบอลกันบ่อยจากทีวี พวกเค้าต้อนรับพวกเราในทีวีเป็นอย่างดี มีสนามฟุตบอลใหญ่ ๆให้เราเตะ ทำให้ผมทนไม่ได้ที่จะต้องก้าวไปเป็นดังในทีวีให้จงได้ ผมเป็นคนที่รักฟุตบอลมากเป็นชีวิตจิตใจ เตะบอลตากแดดกับเพื่อนเช้า กลางวัน เย็น มาตั้งแต่สมัยเรียน มัธยมต้น เตะซะจนตัวดำแดด ผมเคยได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนประจำจังหวัดรับอุปกรณ์กีฬาจากผลิตภัณฑ์สินค้าชนิดหนึ่งเป็น ลูกฟุตบอลสามลูก ผมตื่นเต้นมากทางบริษัทเตรียมกล้องตัวใหญ่ ๆ และอุปกรณ์ทันสมัยมากมายที่ผมไม่รู้จักมาจากกรุงเทพ เพื่อมาถ่ายรูปพวกผมตอนที่รับลูกบอลไป ผมต้องรอความพร้อมอยู่เกือบครึ่งวันแต่ก็คุ้มค่ากับลูกฟุตบอล สามลูกที่ได้รับ
เสียงนักร้องเหน่อ ๆ คนนั้นผมได้ยินอีกครั้งจาก โฆษณาเครื่องดื่มชูกำลังทำให้ผมพลอยชอบเครื่องดื่มชูกำลังยี่ห้อนี้ไปด้วยผมเคยถามพ่อว่า นักร้องคนนี้เป็นใครผมเคยเห็นแต่เค้าเล่นคอนเสริตแต่เป็นภาพเก่า ๆ พ่อผมบอกว่าอ๋อ เค้าเคยเป็นนักร้องเพื่อชีวิตน่ะ แต่ตอนนี้ต้องร้องเพื่อชีวิตตัวเค้าเองแล้ว พ่อผมเป็นคนอารมณ์สบาย ๆ มีอาชีพรับจ้างทาสีในหมู่บ้าน มีรถคู่ใจคันเก่า ๆคันหนึ่งซึ่งเก่ามากเคยมีรถขับมาชนท้ายรถพ่อผมตอนพ่อผมติดไฟแดงทำเอาผมหน้าคมำ แรงกระแทกทำให้หน้ารถไปกระแทกคันข้างหน้า เค้าเลยให้พ่อผมเรียกค่าเสียหายพ่อผมจึงเรียกไปสองหมื่นบาท เค้าก็บอกว่า สองหมื่นนี้มันซื้อรถลุงได้ทั้งคันเลยนะนี่ ลองคิดดูถึงสภาพเก่าๆ ของรถพ่อผม
พ่อ ๆ ผมอยากเป็นนักบอลอาชีพ เหมือนอย่างฝรั่งในทีวี ฮ่า ๆๆๆๆ เสียงหัวเราะร่วนของพ่อผมดังออกมาลั่นบ้าน วี เจ เค้าไม่จัดบอลอาชีพให้เอ็งเตะหรอก
. อะไรคือวีเจ คนเหรอ หรือหน่วยงานราชการอะไรกันแน่แต่ด้วยความที่กลัวเสียฟอร์มจะต้องโดนถากถางอีกจึงได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้
.
จากคุณ :
ข้าวโพดต้มหวาน
- [
16 ก.ค. 48 19:50:45
]