ความคิดเห็นที่ 1 O_O” เฮ้ย! ผมพลันอยากสบถคำของไออ้วน รูนีย์ ที่เกม ๆ นึงมันจะสบถออกมาได้ 69 คำ พร้อมตะโกนออกมาว่ามันไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เพราะบุคคลต่าง ๆ ที่ขึ้นมาบนรถ ถ้าอายุไม่ 50 อย่างน้อย ๆ ก็ต้อง 40 ขึ้น!    ผมพลันสะกิดลุงกับป้าที่นั่งอยู่หน้าเบาะผมไป 2 เบาะแล้วถามว่า : ลุงฮะนี่เรามากับคณะทัวร์ของใครกันคับ? : อ้าว นี่ลุงยังไม่ได้บอกหรอกเหรอ ว่าเรามากับคณะทัวร์ของชมรมกำนัน ผู้ใหญ่บ้านน่ะ ก็เลยมีแต่คนมีอายุนิดหน่อย : มีอายุนิดหน่อย ?  : อือ เป็นพวกมีอายุเหลือนิดหน่อยน่ะ : T_T (นี่ผมต้องไปเที่ยวกับบุคคลรุ่นราวคราวเดียวอย่าง ข้าวปุ้นฯ น้าอ๊าด ลูกหมี นายพลหรือนี่) ขออนุญาต ยืนไว้อาลัยให้กับตัวเอง v_v จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพตัดกลับมาเมื่อผมนอน(นั่ง)หมดสภาพพร้อมกับคุณลุงอายุ 55 ที่มานั่งข้าง ๆ ผม รถบัสจำนวน 4 คัน ค่อย ๆ ออกตัวพร้อมส่งเสียงคำรามอย่างดีใจตัดกับความรู้สึกในใจของผม ประหนึ่งเหมือนความรู้สึกของนักเตะแมนยูฯ ที่เดินออกมาจาก เอสตาดิโอ ดาลุซ สเตเดี้ยม ในคืนวันที่พ่ายเบนฟิก้าตกรอบแชมเปี้ยนลีก (น่าน ต้องมีแซว ถึงตรงนี้ผมเข้าใจว่า ลูกหมี มาเอะ ซีนบี คีโน่แมว และคนที่เชียร์แมนยู กำลังพูดคำเดียวกับที่รูนีย์ชอบพูดในทุก ๆ เกมใส่ผม อิอิ ) จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หลาย ๆ คน รวมไปถึงตัวผมนั่งหลับไปจนถึงนครสวรรค์ และต้องสะดุ้งตื่นด้วยน้ำเสียงที่หวานสดใส ของคุณมัคคุเทศก์ทั้ง 3 คน (จนถึงตรงนี้ผมทราบชื่อของทั้ง 3 แล้วหลังจากการแนะนำตัวของทั้ง 3) โดยเป็นการปลุกทุกคนให้ตื่นมารับประทานข้าวต้มมื้อดึก หลังจากรับประทานอาหารพร้อมทั้งเข้าห้องน้ำกันเสร็จเรียบร้อย ก็ขึ้นมานอนหลับตามระเบียบและแวะเข้าห้องน้ำบ้าง จนมาถึงเช้าที่ตัวเมืองเชียงราย ทุก ๆ คนก็ต้องตื่นขึ้นมาล้างหน้า ล้างตา และเข้าไปรับประทานอาหารที่โรงแรมแห่งหนึ่ง (อุณหภูมิรู้สึกได้ว่าไม่หนาวเย็นอย่างที่ควรจะเป็น) หลังจากปวดเมื่อยจากการนั่งรถเป็นเวลานาน (ถึงที่นี่ผมโทรไปถามผลการแข่งขันฟุตบอลจากที่แมนยูฯ เสมอกะเอฟเวอร์ตันเมื่อคืนแล้วรู้สึกสดชื่นขึ้นมาอย่างประหลาด อิอิ) จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อจัดการทำให้กระเพาะตัวเองสงบนิ่งได้ ก็จัดการขึ้นรถและ ขึ้นมานั่งฟังคุณมัคคุเทศก์พูดถึงสถานที่ต่าง ๆ ที่จะได้ไปในวันนี้ ซึ่งจากความรู้ของคนพูดและความจำที่มีอยู่นิดหน่อยของผมทำให้พอจะทราบว่า ดินแดนของพ่อขุนเม็งรายมหาราชที่ทรงสถาปนานั้นอยู่ห่างจาก กทม. ประมาณ 828 กม อาณาเขตทิศเหนืออยู่ติดพม่า ทิศใต้อยู่ติดกับพะเยา ตะวันออกติดลาว ตะวันตกติดเชียงใหม่ (ยังกะเข้าไปในเพนซิฟของคุณมัคคุเทศก์เลยแฮะ) จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:50:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โดยหลังจากนี้ทั้งคณะกำลังจะเดินทางไปที่พระธาตุดอยตุง ซึ่งอยู่เหนือจากตัวเมืองเชียงรายประมาณ 45กิโลเมตร ซึ่งเป็นที่บรรจุพระรากขวัญเบื้องซ้าย (กระดูกไหปลาร้า) ของพระพุทธเจ้า (ความจำดีมั่ก ๆๆ เลยฮะไอโต้ง <---&#61663;จิง ๆ เอาข้อมูลมาจากสมุดแนะนำที่เค้าแจกมา //หยอกล้อ) โดยเมื่อไปถึงแล้วจะต้องเปลี่ยนรถจากรถบัส เป็นรถท้องถิ่น (รถสองแถว ตจว.) ขึ้นไปบนดอย จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เนื่องจากสภาพของถนนที่ขึ้นไปข้างบนนั้นมีความคดเคี้ยว วกวน (เหมือนใจ ญ แถว กทม.) แถมยังมีกลิ่นของท่อไอเสียจากรถยนต์จำนวนมาก จึงทำให้ตัวผมเกิดอาการปวดหัว คลื่นไส้ และอยากอาเจียนเป็นอย่างยิ่ง ประหนึ่งเหมือนกำลังแพ้ท้อง (พอก้มลงไปดูพุงตัวเอง ก็ได้แต่อุทาน ว่านี่มันพุงของคนท้อง 7 เดือนนี่หว่า ทุเรศมั่ก ๆ) เข้าใจด้วยความรู้สึกว่าเวลาที่ใช้ขึ้นไปนั้นนานพอ ๆ กับการยิงประตูแรกของปีเตอร์ เคราช์ ในสีเสื้อลิเวอร์พูล ประมาณนั้นเลย น้องที่เป็นไกด์เห็นดังนั้น ก็ได้แต่ถามผมว่าไหวมั๊ย พลางแสดงสีหน้าด้วยความเป็นห่วงเป็นใย พร้อมทั้งยื่นมือมาประคองตัวผมที่กำลังไหวเอนไปตามเส้นทาง ผมพลันรู้สึกว่าในหัวสมองร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างประหลาด โชคดีว่าอีกเพียงไม่กี่อึดใจก็ถึงจุดหมายแรกที่เราไปถึง จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจากใช้เวลาในการจุดธูปเทียนและถวายดอกไม้ พร้อมทั้งถ่ายรูปเสร็จ ก็ต้องถึงเวลานั่งรถลงมาอีกครั้ง v_v” แต่คราวนี้นั่งลงมาไม่นานนัก เพราะจุดหมายของเราอยู่ที่พระตำหนักดอยตุง สวนแม่ฟ้าหลวงและหอพระราชประวัติ หลังจากเดินลงจากรถก็เห็นได้ว่ามีผู้คนที่ขึ้นมาเยี่ยมชมและท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก บนพระตำหนักดอยตุงนี้สมัยก่อนเคยเป็นที่ประทับแปรพระราชฐานของสมเด็จย่า โดยมีรูปทรงผสมผสานระหว่าง ศิลปะล้านนากับชาเล่ต์ของประเทศสวิตเซอร์แลนด์ มีการแกะสลักไม้ตามกาแลเชิงชายและขอบหน้าต่างเป็นลวดลายต่าง ๆ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:55:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ระยะเวลาครึ่งชม.ที่หมดไปกับการชมสภาพภูมิทัศน์บนพระตำหนักนั้นต้องบอกว่าสวยงามมาก ๆ ทั้งในพระตำหนัก และรวมไปถึงการจัดสวน ส่วนการมองลงไปข้างล่างดอยก็ทำให้เราเห็นเมืองภายใต้ท้องฟ้าเหลือเล็กเพียงนิดเดียว จากนั้นก็พากันเดินลงมาที่สวนแม่ฟ้าหลวงเพื่อที่จะเข้าไปชมดอกไม้ประดับนานาพรรณ ถึงตรงนี้ผมชักเริ่มรู้สึกล้าขึ้นมา (นี่เหมือนกับที่ลูกหมีเคยบอกผมเลยนะฮะ ว่าแกก็ล้า ๆ แบบนี้ทุกทีเวลาที่แกเตะบอล ซึ่งผมคาดเดาเอาว่าจากอายุอานามของแกที่พอ ๆ กะ เชอริงแฮม ก็เลยเป็นแบบนี้) ก็เลยคิดว่าไม่ลงไปดูดีกว่า เลยเดินไปรอคณะทัวร์ที่ท่ารถ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พูดถึงการมากับทัวร์คนเยอะ ๆ แบบนี้ ข้อเสียก็คือต้องรอคนจำนวนมากนี่แหละครับ เพราะเวลาจะไปไหนที ก็ต้องรอให้คนขึ้นมากันครบซะก่อน ไม่งั้นไปไหนกันไม่ได้เลย แล้วนิสัยคนไทยก็รู้ ๆ กันอยู่ คือไม่ค่อยรักษาเวลา และกฎ  ซักเท่าไหร่ ทำให้คนรอก็รอกันไปเหอะ ฮึ่ม นี่ถ้าเป็นสาว ๆ ก็ว่าไปอย่าง แต่นี่เป็นคุณลุง คุณป้ากันทั้งนั้น ดีนะที่ไกด์คันผมยังทำให้ผมรู้สึกไม่ผิดหวังมากนัก (นี่ผมหมกมุ่นเรื่องนี้ไปหรือเปล่าคับ? แต่ซีนบีเคยบอกกับผมไว้ว่าเค้าเป็นยิ่งกว่านี้อีกนะฮะ) จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:57:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ที่ต่อไปที่เราจะไปกันก็คือ สบรวกหรือที่เรารู้จักในชื่อสามเหลี่ยมทองคำ ดินแดนซึ่งสามประเทศมาบรรจบกัน โดยจะเป็นการไปแวะรับประทานข้าวที่นั่นกันเลย พร้อมกับการซื้อสินค้าจากพม่าและจีน ซึ่งถึงตรงนี้คณะทัวร์ค่อนข้างเสียเวลาเป็นอย่างมาก (อันนี้ในความคิดผมนะ เพราะใจอยากจะไปที่ต่อไปที่ตั้งใจไว้มากกว่า) แต่ทำยังไงได้ในเมื่อต้องทำไปตามโปรแกรมที่จัดไว้แล้ว จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 10:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเหลือบไปมองนาฬิกาพลางร้องไอหย๋า นี่มันจะ 3 โมงครึ่งอยู่แล้ว ยังไม่ได้ไปกันเลย รออีกสักพัก จึงได้เวลาเดินทาง ไกด์บอกกับเราว่าเดี๋ยวพอไปถึงที่พักที่โรงแรมวังทองแล้ว (อำเภอแม่สาย จุดเหนือสุดในสยาม) ให้ทุกคนรีบไปที่ ตม ไทย – พม่า ได้เลย (จะข้ามแดนไปซื้อของที่ตลาดท่าขี้เหล็ก เค้าว่าขึ้นชื่อเรื่องของถูก) เพราะจะเหลือเวลาอีกไม่มากนัก เนื่องจากประตูจะปิดในเวลา 17.45 ดังนั้นทุกคนจึงเหลือเวลาเลือกซื้อของอีกไม่เกิน 1 ชม. ซึ่งกว่าจะจัดการเรื่องเอกสารเสร็จเรียบร้อยและเข้าไปก็ยิ่งเหลือเวลาอีกไม่มากนัก   ตลาดฝั่งพม่าก็เหมือนกับตลาดบ้านเรา ที่ปรากฏคนพลุกพล่าน ซื้อ – ขาย กันอย่างครึกครื้น จุดนึงที่ผมสังเกตเห็นได้ก็คือ สาวพม่านี่ผิวขาวเนียน แถมน่ารักมากอีกนะฮะเนี่ย (เอ๊ะ นี่ผมทำไมเจอใครจึงรู้สึกน่ารักไปหมดเลยฟะ มานั่งนึก ๆ ดูผมเพิ่งเจอข้าวปุ้นอุ่นอุ่นเมื่อทิตย์ที่แล้วเองนี่หว่า ฮ่วย!) สินค้าที่ผมซื้อและให้ความสนใจมากเป็นพิเศษนั่นคือ หนังชุดก็อป ที่ขอบอกว่าถูกบรรลัยเลยฮะ โดยเฉพาะซีรีส์เกาหลี หนังจีน หนังฝรั่ง และการ์ตูน ผมกดหนังเกาหลีมาได้ 4 ชุด แผ่นเป็นแผ่นปั๊มนะ แต่ช่างมันเหอะชุดนึง มี 20 – 30 แผ่น ต่อรองได้ที่ราคา ชุดละ 180 บาท (ถ้าจะหาหนังแผ่นญี่ปุ่นต้องถามหาที่ลูกหมีนะคับ แกมีค่อนข้างเยอะ) ส่วนหนังลงโรงที่เพิ่งออกไป อย่างแฮรี่ พอร์ตเตอร์ภาค 4 ที่ยังฉายอยู่อย่าง Chicken little หรือ AEONFLUX พวกนี้ขาย 3 เรื่องร้อยนึงนะฮะ โอย เสียดายเวลาที่มีไม่มากนัก เลยไม่ค่อยได้ซื้อเท่าไหร่ มานั่งนึก ๆ ดูเสียดายมาก ๆ เพราะต้องไปตามเก็บของฝากให้น้องกะครอบครัว เดินได้แค่ 30 นาที ก็ต้องรีบกลับซะแล้ว เพราะไม่งั้นผมคงต้องค้างฝั่งพม่า กลัวจะถึงพม่าเกินไปน่ะฮะ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กลางคืนบรรยากาศที่นี่หลังจากปิดตลาดแล้วก็ค่อนข้างเงียบเหงา ร้านค้าปิดค่อนข้างเร็วทำให้ไม่มีอะไรดูมากนัก หลังจากทานข้าวที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้ รวมทั้งเล่นเกมที่ทางทัวร์จัด ผมก็กำลังจะขึ้นนอน ประจวบเหมาะกับ น้ายืนกับน้ายง เพื่อนซี้คู่หูที่มาทริปนี้ด้วย กำลังเดินออกจากโรงแรม ผมก็เลยทักแกไป : นี่น้าจะไปไหนกันเหรอคับ? น้ายง : จะไปกู้เอกราชให้กับประเทศชาติเว้ย : กู้เอกราชไรของน้ากันฮะ? น้ายืน : อ้าว ก็ไปกู้เอกราชให้กับการเสียกรุงศรีอยุธยาไงวะ น้ายง : ไอโต้งเอ๊ย ขอแบบผมยาว ๆ น... ขาว ๆ นะ ได้แก้แค้นชาวพม่าแน่ ว่าแต่จะไปด้วยกันปะล่ะ : เอ่อ ... คือ .... คือ //เขิล ไม่ไปฮะ >_< (อิจ) จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พอขึ้นมาที่ห้องพักความเหนื่อยล้าทำให้ผมรู้สึกอยากนอนหลับ แต่เมื่อสายตามองพาดขึ้นไปบนเพดาน ใจมันยังเคว้งคว้างนึกถึงใครบางคนที่ยังรู้สึกดี ๆ ให้อยู่ ทำไมคนเราชอบนึกถึงเรื่องหรือใครที่เราไม่อยากนึกถึงกันนะ? หรือเพราะบรรยากาศ? ความทรงจำเก่า ๆ ความรู้สึกที่ทั้งสุขทั้งเจ็บในเวลานั้น เมื่อหันกลับมามองกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลย เมื่อเราเผชิญกับสิ่งที่ใหญ่กว่า มีเรื่องที่ต้องให้รับผิดชอบมากกว่าเมื่อตอนนั้น มีเรื่องที่ควรจะให้ความสำคัญมากกว่า หรือคนเราคิดไปเองว่าโตขึ้น? จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ราตรีแรกของการมาเที่ยวครั้งนี้จบลงด้วย Morning call ที่ปลุกทุกคนตื่นตอนตี 5.30 ซึ่งหลังจากทานอาหารเช้าของทางโรงแรมแล้ว คณะก็เตรียมออกเดินทางไปยังวัดร่องขุ่น ของอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ แต่ก่อนหน้านั้นโปรแกรมได้จัดให้เราไปยังศาลเจ้าแป๊ะกง ที่เป็นที่นับถือของคนเชียงราย และเชื่อกันว่าใครที่มาสักการะจะทำมาค้าขึ้น จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จากนั้นก่อนออกจากเชียงรายก็ได้เดินทางไปวัดร่องขุ่น ลักษณะเด่นของวัดคือพระอุโบสถตกแต่งด้วยลวดลายกระจกสีเงินแวววาวเป็นเชิงชั้นลดหลั่นกันไป หน้าบันประดับด้วยพญานาค มีเขี้ยวเป็นปากพญามารดูแปลกตาเป็นที่น่าสนใจ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:03:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ซึ่งนับได้ว่าเป็นวัดที่สวยงามมากครับ ขอบอกผมมาแล้วยังนั่งตะลึง ปนทึ่งในความสุดยอดของการออกแบบของอาจารย์เฉลิมชัย จริง ๆ คับ เห็นแล้วมันช่างมีพลังมาก ๆ แต่ก็ยังไม่ถือว่าเสร็จนะครับ เพราะเห็นว่าอาจารย์จะทำการต่อเติม ตกแต่ง ไปเรื่อย จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:04:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หลังจากนั้นก็ออกเดินทางไปยังเชียงใหม่ เพื่อที่จะไปดูน้องหมีแพนด้า กะ ขึ้นดอยสุเทพให้ทันก่อนค่ำนี้ ระหว่างที่อยู่บนรถทุกครั้งมัคคุเทศก์และไกด์ทั้ง 2 ก็จะต้องทำหน้าที่เช่นเสิร์ฟน้ำ หรือขึ้นมาคอยบริการให้กับคณะที่มาเที่ยว สำหรับผมแล้วเวลาที่อยู่บนรถผมมักจะใช้เวลาไปกับการชำเลืองมองน้องคนที่เป็นไกด์ โดยหวังว่าน้องเค้าจะมองมาหรือส่งยิ้มให้มากกว่าที่จะทำให้กับคนอื่น (นึกไปเหมือนตอนเป็นวัยรุ่นที่ชอบแอบมองชาวบ้านอย่างเดียว ไม่กล้าคุย ทำเป็นไม่สนใจแต่จริง ๆแล้วชอบมาก ให้ตายเหอะนี่ผมจะ 22 ปีหน้าอยู่แล้วนะยังทำตัวเหมือนเด็กไปได้)    ลืมบอกไปว่าน้องเค้าชื่อ ฟ้า จริงๆ แล้วถ้าถามว่าฟ้าเป็นคนสวยหรือเปล่า กับสาว ๆ ที่ผมเคยพบ พูดคุยมา ก็ต้องตอบว่าเฉย ๆ แล้วน่ารักมั๊ย ก็ธรรมดานะ หน้าสั้น ๆ ตาตี่ ๆ จมูกไม่โด่ง แถมปากยังเชิด ๆ อีก (พูดยังกะมรึงหน้าตาดีนะไอโต้ง )แต่ไม่รู้เพราะอะไร ผมกลับชอบบุคลิก ลักษณะ ท่าทางการพูดจา รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะของเธอ มันทำให้ใจผมรู้สึกร้อนผ่าวทุกครั้งที่ได้มองและพูดคุยด้วย แต่การพูดคุยกันเองอย่างสนิทสนมของน้องที่เป็นไกด์อีกคนหนึ่ง (เป็นผู้ชายชื่อเอก) ทำให้ผมได้แต่ภาวนาและคิดอยู่ในใจว่าน้องทั้งสองคงจะเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น ความรู้สึกอึดอัด ที่คุ้นเคยที่ไม่เคยเกิดขึ้นมานานกับผมดันมาเกิดขึ้นมาอีกครั้ง จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:06:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 การไปดูหมีแพนด้าของผมในช่วงเย็นไม่ค่อยรู้สึกตื่นเต้นอะไรนัก เพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องที่ยังค้างอยู่ในใจ แถมยังน่าโมโหที่พอเข้าไปดูแล้ว ไม่รู้ว่าช่วง ๆ หรือ หลินฮุ่ย ที่ไปแอบนอนหลับไม่ยอมออกมา ผมพลันคิดในใจว่า นี่ข้าพเจ้าเสียตังค์เข้ามาดูกันนะว้อย ไม่ใช่เข้ามาขอดูฟรี ๆ ปลุกมันขึ้นมาให้ดูหน่อยก็ไม่ได้ เฮ้อ ช่างเป็นสัตว์ที่น่าจะมีความสุขที่สุดในโลกเลยมั้งเนี่ย มีกันแค่ 2 ตัว กิน แล้วก็นอน จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 น้องหมี จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ทั้งคณะไม่มีเวลามากนักในการดูสัตว์ชนิดอื่น เนื่องจากเข็มสั้นนาฬิกากระดิกถึงเลข 5 แล้ว ทำให้ต้องรีบนั่งรถท้องถิ่นขึ้นไปที่วัดพระบรมธาตุดอยสุเทพ โชคดีที่ฟ้าขึ้นไปกับรถคันผมด้วย ถึงแม้ผมจะพยามแอบมองให้มากที่สุดเท่าใด ก็ไม่มากไปกว่าความรู้สึกมึนหัวของการนั่งรถขึ้นไป (ทุกครั้งที่ฟ้าหันมายิ้มให้ ก็ได้แต่เข้าข้างตัวเองว่านั่นแน่ ชักมีความหวัง ทั้ง ๆ ที่น้องเค้าก็ยิ้มให้กับทุกคนนั่นแหละ) ยังดีที่ทางขึ้นดอยสุเทพ กว้างมากกว่า และโค้งน้อยกว่าที่ดอยตุงมากนัก ทำให้ผมไม่ผะอืดผะอมซักเท่าใด จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ดอยสุเทพในปัจจุบันสำหรับใครที่มีแรงเดินก็เดินกันขึ้นไปบนบันไดพญานาค แต่ใครที่เดินไม่ไหว หรือเวลาไม่พออย่างผมก็ต้องมาใช้บริการนั่งลิฟท์ กันขึ้นไปนะคับ หลังจากเข้าไปสักการะบูชา และถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันแล้ว ก็ต้องรีบลงมาข้างล่างที่รถเพื่อที่จะไปยังโรงแรมพรพิงค์ ทาวเวอร์ เพราะยังต้องมีโปรแกรมไปขันโตกดินเนอร์อีก จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 บรรยากาศยามเย็นบนดอย จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ภาพหน้าประตูวัดคับ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ภาพบันไดพญานาค สูงมัก ๆ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หลังจากรีบอาบน้ำแต่งตัวกันแล้วทุกคนก็ต้องนั่งรถกันออกมาที่ขันโตกพาเลซ เพื่อรับประทานอาหารที่ทางคณะได้เป็นผู้จัดให้ โดยใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 15 นาที ก็ถึงซึ่งบรรยากาศภายในห้องถูกตกแต่งอย่างสวยงาม โดยมีโต๊ะประมาณ 30 ตัว บนที่นั่งจะใช้ที่นั่งยาวและมีหมอนรองเอนหลัง การใช้ไฟสลัว ๆ สลับกับการแสดงต่าง ๆ ที่ถูกจัดขึ้นมาดูจะถูกใจชาวต่างชาติที่เข้ามามากนะคับ แต่เสียอย่างเดียวที่ผมทานอาหารที่จัดมาไม่ค่อยได้ นอกจากไก่ทอดแล้วอย่างอื่นผมแทบไม่ได้แตะ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ภาพการแสดงภายในงานดินเนอร์ฮะ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:15:21 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เวลา 3 ทุ่มตรงทุก ๆ คนก็ถูกส่งกลับมาที่โรงแรม และก็แล้วแต่ละคนว่าจะไปที่ไหนกันต่อ ส่วนตัวผมจะไปเดินดูตลาดไนท์บาร์ซ่าร์ เพื่อดูของและเดินชมบรรยากาศยามค่ำคืนที่นี่ และเนื่องจากการเดินทางที่ทำให้เหนื่อยล้า ทำให้ลุงและป้าของผมขอตัวแยกขึ้นไปนอนเสียก่อน ทำให้ผมจะต้องเดินฉายเดี่ยวเอาเองในคืนนี้ (หลังจากคืนที่เชียงรายผมรู้สึกว่าน้ายงกะน้ายืนค่อนข้างหลบผมอยู่ แต่เนื่องจากไม่ได้นั่งรถคันเดียวกันทำให้ไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย) การเดินทางจากโรงแรมมายังตลาดก็ต้องถือว่าใกล้กันมาก แค่เดินเลาะข้างโรงแรมซัก 200 เมตร ก็มาถึงตลาดที่นี่ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:16:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สินค้าส่วนใหญ่ของที่นี่ก็จะเป็นเสื้อผ้า เครื่องประดับ ของแฮนเมด รวมไปถึงนาฬิกา และของฝาก ซึ่งราคาแต่ละอย่างผมว่ามันก็พอ ๆ กะแถวบ้านเราแหละ แถมส่วนใหญ่เค้าจะเน้นขายให้กับฝรั่งที่ได้ราคาดีกว่าลูกค้าคนไทยซะอีก ทำให้ส่วนตัวแล้วแทบไม่ได้ของติดมือกลับมาเลย โดยในระหว่างที่กำลังเดินดูของอยู่นั้นก็ได้เหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งที่ผมกำลังอยากเจออยู่พอดี เห็นหลังไว ๆ ผมยาว ๆ นั่นชัวร์เลย แถมดูท่าทีแล้วเดินมาดูของคนเดียวเสียด้วย      ก็เลยรวบรวมความกล้าเข้าไปทักและชวนพูดคุยด้วย และถือโอกาสขอเดินดูของด้วย ซึ่งเธอก็ส่งยิ้มและไม่ได้ว่าอะไร (เนื่องจากผมเข้าใจว่าเธอต้องทำหน้าที่บริการคณะทัวร์ทุกคนนั่นเอง v_v) นั่นทำให้ผมรู้ว่าฟ้าเป็นคนต่างจังหวัด และยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้กำลังอยู่ปี3 เธอเรียนด้านอุตสาหกรรมบริการ และที่มาในครั้งนี้ก็ถือเป็นการฝึกงานไปในตัวด้วย ช่วงหนึ่งผมถามเธอว่าทำไมถึงเลือกเรียนทางด้านนี้ ฟ้าบอกว่ารู้สึกดีที่ได้มาคอยบริการผู้คน ทำให้ตัวเธอได้เห็นรอยยิ้ม และที่สำคัญเธอชอบที่จะไปเห็นธรรมชาติตามที่ต่าง ๆ ระหว่างที่พูดคุยกันไปเดินดูสินค้าและผู้คนตามทางไป   ผมสังเกตได้ว่ามีอยู่ร้านนึงที่ฟ้าใช้เวลาในการดูของนานพอสมควร เป็นร้านที่ขายเครื่องประดับเช่น กำไล ต่างหู สร้อย ผมเผอิญเห็นว่ามีกำไลอยู่วงหนึ่งที่ฟ้าค่อนข้างเลือกดูนานกว่าสินค้าชนิดอื่น แต่เธอก็ไม่ได้ซื้อ จากการพูดคุยเริ่มทำให้ผมรู้สึกว่าเราสนิทสนมกันมากขึ้น (คิดไปเองคนเดียว) การจะถามอะไรก็ค่อนข้างเป็นกันเอง แต่ก็มีบางคำถามที่ผมไม่กล้าถามเช่น เธอมีเพื่อนสนิทหรือยัง ใช่เอกหรือเปล่า จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หลังจากเดินดูของทั้ง 2 ฝั่งถนนแล้ว ก็เป็นเวลา 4 ทุ่มเกือบครึ่ง ฟ้าจึงบอกว่าต้องรีบกลับไปที่โรงแรม เพราะจะต้องไปประชุมเตรียมแผนงานสำหรับพรุ่งนี้ (ผมพลันคิดในใจว่าความสุขของคนเรานี่มันช่างกระชั้นสั้นยิ่งนัก) ระหว่างทางเดินกลับนี่เองที่ทำให้เกิดเหตุการณ์อันน่าจดจำสำหรับผมขึ้นมา    เนื่องจากทางเดินกลับเป็นซอยที่ค่อนข้างมืด ร้านค้าปิดไปเกือบหมดแล้ว แถมยังมีแต่ไฟสลัว ๆ ทำให้จังหวะหนึ่ง ฟ้าไม่ได้ทันสังเกต และเดินพลาดไปเหยียบหลุมที่เกิดการชำรุดของผิวถนน จังหวะนี้เองที่ทำให้ฟ้าข้อเท้าแพลง และเดินต่อค่อนข้างลำบาก ผมจึงเดินประคองเธอมาตลอดทาง แต่มาถึงจุดหนึ่งเธอก็เดินต่อไม่ไหว เพราะความเจ็บที่ข้อเท้ามากทำให้เธอขอนั่งพัก แต่ความกระวนกระวายของเธอที่จะต้องรีบไปประชุมกับคณะมัคคุเทศก์ทั้งหมด ทำให้เธอจำต้องรีบเดินต่อทั้ง ๆ ที่เดินไม่ค่อยไหว     ความรู้สึกที่ไม่ได้คิด ไม่ได้เตรียมการ ไม่ได้วางแผน ไม่ได้กังวลว่ายังมีคนเดินอยู่ผมพลันบอกกับเธอว่าให้ผมอุ้มเธอขึ้นหลังไปไหม เพราะมันน่าจะเร็วกว่าที่ต้องมาเดิน ๆ หยุด ๆ เธอมองตาผมหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า และขอโทษด้วยที่ต้องมาลำบากแบบนี้ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ระยะทางเดินกลับสำหรับผมกลายเป็นยาวนานขึ้นมาทันที สายลมและอากาศที่หนาวยะเยือกทำให้ความเย็นเริ่มปกคลุมทั่วเชียงใหม่ แต่ใจของผมกลับอบอุ่นอย่างประหลาด เรา 2 คนไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีกเลย ตั้งแต่ที่เธอถูกผมอุ้มอยู่ เพราะผมคิดว่ามันไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก หลังจากการสบสายตาก่อนหน้านี้     ใกล้ถึงโรงแรมเธอทำลายความเงียบขึ้นก่อนว่าขอเธอเดินลงตรงนี้แล้วกัน ผมค่อย ๆ หย่อนตัวให้เธอลง พลางหันหน้าไปหาเธอที่กำลังหน้าแดงเพราะความหนาว? ผมมองหน้าเธออยู่ครู่หนึ่ง พลางได้ยินเสียงใครคนหนึ่งเรียกเธอ    เอกนั่นเองที่เดินออกมาจากหน้าโรงแรมพอดี พลันเดินเข้ามาหา และยิ้มให้ผมก่อนนิดหนึ่ง ก่อนที่จะพูดกับฟ้าว่าต้องรีบเข้าไปประชุมแล้ว และถามว่าเธอเป็นอะไรทันทีที่เห็นความผิดปกติของการเดิน เอกรีบประคองฟ้าเข้าไปภายในโรงแรม โดยทิ้งผมไว้ข้างหลัง ฟ้าบอกว่ารอเดี๋ยวและหันหน้ามาหาผม พร้อมทั้งส่งสายตาและรอยยิ้มที่ผมคิดว่าคงจะไม่มีวันลืม พลางส่งน้ำเสียงที่หวานตัดกับบรรยากาศที่หนาวเย็นว่าขอบคุณ ผมยิ้มแล้วบอกว่าให้ไกด์บริการมาหลายวันแล้ว ดังนั้นให้ลูกค้าได้แสดงความขอบคุณกลับบ้างเถอะ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ในขณะที่ฟ้ากับเอกเดินลับตาไปแล้ว ผมยังหยุดนิ่งนึกถึงความรู้สึกเมื่อครู่ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงผิวปากหวือของใครบางคน ผมหันไปมองนั่นน้ายงกับน้ายืนนี่เอง ที่ทำหน้าทำตายักคิ้ว เหมือนจะบอกว่าเห็นนะเว้ย ผมไม่ได้พูดอะไรนอกจากขอตัวไปนอน    ผมเห็นว่ายังมีคนยืนรอลิฟท์อยู่ จึงใช้การเดินขึ้นบันไดแทน เสียงเพลงเบาๆ ที่เปิดโดยโรงแรมพลันดังขึ้น เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง “หากพรุ่งนี้ทุกอย่างหมุนไป ฉันคนนึงจะยืนตรงที่เก่า อยู่เพื่อบอกเธอคำที่ค้างใจ ต่อให้มันจะไม่มีวันเป็นจริงเลยก็ตาม อยากให้รู้ว่ารักเธอ” พอถึงชั้น 3 ผมหยุดเดินพร้อมกับนึกอะไรขึ้นได้และวิ่งกลับไปที่ตลาดไนท์บาร์ซ่าร์อีกครั้ง .... จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เช้าวันสุดท้ายของการเดินทางหลังจากที่เดินลงมาพร้อมกระเป๋า ผมออกมายืนสูดอากาศข้างนอกโรงแรม ในขณะที่กำลังยืนเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงอรุณสวัสดิ์ ผมหันกลับไปก็เห็นฟ้าที่ยืนยิ้มให้ ผมถามเธอว่าขาหายเจ็บหรือยัง เธอบอกว่ายังไม่ถึงกับหายทีเดียวแต่ใช้การพันผ้าที่ข้อเท้าทำให้เวลาเดินไม่รู้สึกปวดเท่าไหร่ ยืนนิ่งกันสักครู่หนึ่งเธอก็ขอตัวและหันไปเทคแคร์คณะทัวร์ท่านอื่น ๆ    หลังจากทานอาหารเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลานั่งรถกลับ ก่อนออกจากตัวเมืองเชียงใหม่ทำให้ผมได้เห็นสภาพบ้านเรือนของที่นี่อีกครั้ง ซึ่งนอกจากจะมีความเจริญกว่าแถวบ้านผมแล้ว ยังได้เห็นประตูเมือง และแม่น้ำให้เราได้เห็นถึงสภาพความเป็นอยู่ของคนที่นี่ในสมัยก่อน รถทัวร์ทั้ง 4 คันได้ถูกจอดให้คณะทัวร์ทั้งหมดได้ลงไปซื้อของฝากก่อนกลับที่ร้านวนัสนันทิ์ ซึ่งมีของฝากหลากหลาย ไล่ตั้งแต่เสื้อผ้า กระเป๋า ของใช้ จนไปถึงของกินทั้งหลาย ฯลฯ จากนั้นก็ถึงเวลาที่ต้องเดินทางกลับกันจริง ๆ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โดยจุดหมายที่จะแวะต่อไปคือเมืองพิษณุโลก เพื่อแวะทานอาหารและสักการะบูชาที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือที่คนส่วนใหญ่เรียกขานกันว่า วัดใหญ่ ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานของ พระพุทธชินราช เป็นพระพุทธรูปปางมารศรีวิชัยขนาดใหญ่ ที่งดงามคู่บ้านคู่เมืองสองแควมาช้านาน จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:23:25 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ภาพวัดใหญ่ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หลังจากเที่ยวชมและซื้อของฝากติดไม้ติดมือกันแล้ว ก็ได้เวลาขึ้นรถอีกครั้ง โดยที่สุดท้ายที่เราจะแวะคือการซื้อของฝากที่เมืองนครสวรรค์ และก็อีกเช่นเคยที่การซื้อผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังขึ้นรถผมพลันคิดในใจว่านี่เหลือเวลาอีกเพียงแค่ไม่กี่ ชม.แล้ว ที่จะได้เห็นหน้าและรอยยิ้มของฟ้า ผมหันออกไปมองนอกหน้าต่างรถที่กำลังแล่นอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย    ในขณะที่คนส่วนใหญ่บนรถกำลังหลับใหล เพราะความเหนื่อยล้า แต่ผมกลับไม่รู้สึกอยากหลับ ผมอยากจะเก็บเวลาที่เหลือนี้ไว้ให้มันนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมคิดไปมากมายว่าควรจะบอกความรู้สึกของผมที่มีต่อฟ้าดีหรือเปล่า? ใจหนึ่งผมก็อยากจะบอกเพื่อที่จะได้ไม่เป็นการเสียใจในภายหลัง แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรที่จะพูด และไม่อยากทำให้ฟ้าต้องลำบากใจ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ก่อนลงรถได้ไม่นาน ทางมัคคุเทศก์ ฟ้า และเอก ได้ขึ้นมาร่ำลา พร้อมทั้งขอบคุณสำหรับการมาใช้บริการของทัวร์ พร้อมทั้งแจกแบบสอบถาม คำติชม ให้กับทุกคนช่วยกรอก ผมมองเห็นแบบสอบถามนอกจากชื่อ – ที่อยู่ และเบอร์โทรแล้ว ยังให้ตอบความรู้สึกที่มีกับการมาเที่ยวครั้งนี้ ซึ่งผมเขียนบรรยายไปเยอะมาก ว่ารู้สึกประทับใจเช่นไรในการมาเที่ยว การบริการ และการดูและเอาใจใส่ของคณะมัคคุเทศก์และไกด์ทั้งหมด   ไม่นานฟ้าและเอกก็เดินเก็บแบบสอบถามทั้งหมด พร้อมทั้งลงไปข้างล่างตัวรถ ผมเหลือบมองนาฬิกาจวนจะ 3 ทุ่มครึ่งแล้ว และอีกไม่นานจะเข้าสู่ตัวเมืองจังหวัด ซึ่งเป็นที่หมายสุดท้ายของการมาทัวร์ในครั้งนี้ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เมื่อรถจอดเสร็จคนบนรถทัวร์ก็ได้ทยอยกันลงมาพร้อมทั้งแยกย้าย นำกระเป๋าของตัวเอง เพื่อกลับบ้านของแต่ละคน ในขณะที่ผมยังสับสนในความคิดของตัวเองอยู่ ลุงและป้าก็ได้เร่งนำกระเป๋าและของทั้งหมดขึ้นรถของพ่อผมที่มารอรับอยู่แล้ว ความรู้สึกที่เริ่มถาโถมเข้ามาสู่จิตใจของผมทำให้ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหาฟ้าเพื่อบอกความรู้สึกทั้งหมดที่มีต่อเธอ “เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะคะ” ฟ้าพูดบอกกับลูกทัวร์ทุกคน พลางมองมาที่ผม ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพเช่นกันค่ะ และขอบคุณสำหรับที่คอยดูแลเอาใจใส่ฟ้าค่ะ เธอพูดพร้อมกับรอยยิ้ม เอ่อ .. ครับ คือ ก่อนจะจากกันผมมีเรื่องบางเรื่องจะบอกกับฟ้าน่ะครับ ผมพูดด้วยท่าทางที่ตะกุกตะกัก พร้อมไปด้วยการสูบฉีดอย่างแรงของหัวใจ ผมว่าผมรู้สึกอย่างนั้นนะ คะ .. เรื่องอะไรคะ เธอทำสีหน้างง ๆ อยู่ครู่หนึ่ง คือ ยังไงดี ผมคิดว่า .... ผมชอบฟ้า น่ะครับ ผมพูดอย่างแผ่วเบาและมองหน้าเธอ (ถึงตรงนี้หัวใจของผมน่าจะเต้นแรงกว่า 150 ครั้งต่อนาทีได้มั้ง) ผมเห็นสีหน้าของเธอที่แสดงอาการตกใจ และชะงักไปครู่หนึ่ง พร้อมกับความแดงบนแก้มเธอ พร้อมทั้งตอบกลับมาว่า อืม ชอบฟ้าเหรอคะ ขอบคุณนะคะ สำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้ แต่ .. แต่ ... (แต่อะไรฟะ ผมคิดในใจ พร้อมด้วยอาการประหม่า) แต่ ... มันค่อนข้างเร็ว และฟ้าไม่ทันตั้งตัวเลยค่ะ เอาเป็นว่าฟ้าขอเก็บความรู้สึกดี ๆ นี้ไว้ก็แล้วกันนะคะ เธอพูดพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ ของเธอ รอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกดี และแย่ในเวลาเดียวกัน ......................................... เสียงเรียกผมดังขึ้นอีกครั้ง ผมดึงมือเธอออกมาและส่งของบางอย่างที่ผมไปหามาให้เธอ และเงยหน้าขึ้นมองเธอพร้อมพูดว่า ขอให้โชคดี และมีความสุขนะคับ ฟ้า ... ผมพลันหันหลังให้เธอ พร้อมทั้งกำลังจะเดินไปขึ้นรถ เธอตะโกนไล่หลังกลับมาและบอกว่า ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำไล และขอให้โชคดีเช่นกันค่ะ จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:28:45 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เสียงของเธอค่อย ๆ เลือนหายไปพร้อมกับการขึ้นรถของพ่อ ภาพของรถทัวร์และคณะกำลังจะค่อย ๆ จางไปเมื่อรถเคลื่อนตัวไปเรื่อย ๆ เสียงพูดคุยระหว่างพ่อกับลุง และป้าของผมดังขึ้น แต่มันไม่อาจกลบเสียงเรียกร้องที่อยู่ในใจผมได้เลยสักนิดเดียว อย่างน้อยก็ได้บอกความรู้สึกล่ะ ผมแก้ตัวกับตัวเองไปอย่างนั้น และค่อย ๆ หลับตาลงนึกถึงคืนวันนั้น คืนวันที่ผมอุ้มเธอขึ้นหลัง เดินไปบนถนน ผมคิดว่าผมคงจะไม่มีวันลืมคืนคืนนั้น และความรู้สึกที่อยู่ในใจของผมอย่างแน่นอน ... จากคุณ : tottong - [ 19 ธ.ค. 48 11:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เชอะ....พาดพิง แมนยู สุดที่รักบ่อยนะ นี่แนะ เอ่อ โต้ง....ไปเยียมญาติที่เชียงใหม่ ในรูป #19 เหรอ ปล..รูปสวยดี จากคุณ : fan_man_u - [ 19 ธ.ค. 48 11:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 42 นี่ผมกำลังอ่านบทภาพยนตร์เรื่อง เพื่อนสนิทภาค2อยู่หรือเปล่าครับ พี่พุงย้อยเอ้ยไข่ย้อย 555 ก่อนอื่นขอชมเชยในความกล้า ความกล้าที่จะบอกความรู้สึกดีดีที่เรามีให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง  มันไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียหายหรอก  แม้ว่าช่วงเวลาที่ได้เจอกันและรู้จักกันมันจะไม่นาน แต่ความรู้สึกมันสำคัญกว่าเวลา อย่างที่สองก็คือขอชมเชยการใช้คำแล้วก็บรรยายเรื่อง ทำได้น่าอ่านแล้วก็เรียบเรียงเหตุการณ์ได้ดี ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะชอบอ่านหนังสือเลยทำให้นำมาประยุกต์เข้ากับการบรรยายเรื่องราวต่างๆได้เห็นภาพ คำถามก็คือ หลังจากที่ร่ำลาฟ้าแล้ว พุงย้อยได้ทิ้งเบอร์โทรศัพท์หรือที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ให้กับฟ้าหรือเปล่า พุงย้อยเลือกที่จะเก็บเรื่องราวเอาไว้เป็นความทรงจำที่ดีและครองโสดต่อไป หรือพุงย้อยเลือกที่จะสานต่อความรู้สึกที่ดีให้มันชัดเจนยิ่งขึ้น??? แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 48 11:49:46 แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 48 11:46:12 จากคุณ : maezono_no7 - [ 19 ธ.ค. 48 11:45:37 ]

ความคิดเห็นที่ 43 1..... บ้านน๊อออออออออออออออออออก  บ้านนอกกกกกกกกกก 2..... หนังทั้ยยยยยยยยยยยยยย หนังไทยยยยยยยยยยย 3..... อ่านแล้วปาดน้ำตา ... นี่น้องกรู จามี ...... แล้วหรือเนี่ยยยย เอาลาเว้ย ไอจขกท กะ ไอ#42 ใครจะเสร็จก่อนกัน 5555555555 4..... บอกแล้ว ให้ไปทางใต้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เชื่อ จากคุณ : luukmee - [ 19 ธ.ค. 48 13:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 44 นุ่มมั้ย ตอนแบกเค้ากลับอะ อิอิ จากคุณ : Seenb-รีเทิร์น - [ 19 ธ.ค. 48 15:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 45 บรรยายซะเห็นภาพลอยมาเป็นฉาก ๆ เลย เขียนดีนะ #29 - #31 นี่ เอ่อ มีแบบนี้ในชีวิตจริงด้วยเหรอ :-O เคยเห็นแต่ในละครหลังข่าวอ่ะ (แอบ) ร้อเร่นนน ป.ล. ภาพสวยมั่กมากกกกอ่ะ ต๊อตโต้ง ป.ล. ตั๋วฟรี 4 วัน 2 คืนนี่ อีก 2 คืนออกเองเหรอฮะ :-S จากคุณ : iLHaNLiSM - [ 19 ธ.ค. 48 23:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 46 โต้งเขียนเรื่องได้ดีมากเลย มาเขียนบ่อย ๆ นะ อ่านเพลินดี มีรูปประกอบด้วย เสียดายไม่มีรูปพระเอกนางเอก - - - การกล้าบอกความในใจกับใครที่เรารู้จักในระยะเวลาสั้น ๆ ต้องใช้ความกล้าหาญพอสมควร มาถึงอายุขนาดพี่ พี่เลยบอกได้ว่า ถ้ารู้สึกดี ๆ กับใครก็บอก ๆ เค้าไปเหอะ ยังไม่ถึงขั้นปล้ำเค้านี่หว่า 5555 ไม่คิดว่าโต้งจะกล้าหาญขนาดนี้ นี่ถ้านางเอกมาได้อ่าน ต้องปลื้มสลบไปเลยนะเนี่ย ขนาดพี่สาวคนสวย ของพระเอกมาอ่าน ยังปลื้มขนาดนี้ ปล. พี่ขอฟันธงว่า น้องฟ้าคนนี้ ต้องชอบขี่หลังช้างแน่นอน !! จากคุณ : ข้าวปุ้นอุ่นอุ่น - [ 20 ธ.ค. 48 00:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 47 พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย พี่สาวคนสวย   ช๊ากกก แหงกๆๆๆๆ จากคุณ : luukmee - [ 20 ธ.ค. 48 00:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ถามคุณtottong....ว่า...ตกลงได้กู้เอกราชรึยัง 55555...พูดเล่นนะ หลังจากอ่านเสร็จอยากจะบอกว่า..... ชอบบรรยากาศของเรื่องมากเลยครับ...โรแมนติคดีนะครับ..มีภาคเหนือ..เป็นฉากหลัง..เหมือนหนังไทยในสมัยนี้เลย เป็นความรู้สึกที่ดีจัง...ที่ได้"หลงรัก"ใครซักคน ความรู้สึกนี้..มันไม่ได้เกิดขึ้นกับผมนานมากแล้วว...(แอบอิจฉา) บางครั้ง...ในช่วงเวลาสั้นๆ อาจจะทำให้อิ่มเอมหัวใจ...มากกว่าการคบกันเป็นแฟนกะน้องเค้าก็ได้นะครับ เพราะต่างคน น่าจะมีภาระหน้าที่ ที่ต้องทำต่างกัน.... ผมอ่านแล้วนึกถึงเรื่องเพื่อนสนิท Ver.นิยายจริงๆเลย ขอบคุณที่แบ่งปันบทความดีๆ...ให้อ่านนะครับ.. เชื่อผมเถอะ.....หน้าหนาวไม่เคยทำร้ายใคร...ฮือๆๆๆๆๆๆ ป.ล.น้องฟ้าคือคนที่อยู่ในรูป...คห .19 ใช่มั้ยครับ.......อืมมมม น่ารักดีนะครับ..5555...ตอนขี่หลังหนักมั้ยครับ จากคุณ : Muyan - [ 20 ธ.ค. 48 04:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อืมลืม...ถ้าไม่พาดพิง..แมนยู..จะอวยพร...ให้เจอน้องเค้าอีกครั้ง... แต่....จะเปลี่ยนเป็นแช่งแทนละ.... ด้วยคำพูดแบบ น้าเนค...ในโฆษณา... " น้องเค้าโชคดีแล้ว "...55555 จากคุณ : Muyan - [ 20 ธ.ค. 48 04:52:23 ]

ความคิดเห็นที่ 50 โห ถอดทอง พิมพ์ยาวขนาดนี้ด้วยเวลาไม่ถึง1 ชม. ยังกะอ่านนิยาย สรุปตอนนี้ก็เลยอกหัก แล้วไปคบกับคนชื่อเอก แทนแล้วใช่ป่ะ ??? จากคุณ : ห้องนี้มีรักให้พักพิง - [ 20 ธ.ค. 48 16:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ^ ^ ^ โรม พี่ถามแล้ว โต้ง เค้าพิมพ์ต้นฉบับล่วงหน้า เรียบเรียงมาอย่างดีเลยแหละ งานนี้ เอาจริง แต่สงสัยเอาจริง ข้างเดียว ตามเคย จากคุณ : ข้าวปุ้นอุ่นอุ่น - [ 21 ธ.ค. 48 01:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อิอิอิ...ตามมาอ่าน จากคุณ : cirE - [ 21 ธ.ค. 48 11:47:25 ]

ความคิดเห็นที่ 53 อย่างนี้ต้องทำเรื่องขอบคุณเทศบาลเมืองเชียงใหม่แบบเป็นทางการแล้ว สำหรับ......... ไฟที่มืดสลัวและถนนที่ชำรุด จากคุณ : POZ - [ 21 ธ.ค. 48 16:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 54 โต้งเล่าเรื่องได้เก่งมาก  เป็นกระทู้ที่มีเนื้อเรื่องยาว  แต่ไม่น่าเบื่อเลย  น่าสนใจ  น่าติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ  เก่งมากจริงๆ  ขอชมครับ จากคุณ : น.หนึ่ง - [ 6 ม.ค. 49 00:58:07 ]