PANTIP.COM : X4004357 #### ถ้าต้องรอผลการทดลองนานเป็นสิบ ๆ ชั่วโมงแล้วผลออกมา Fail เพื่อน ๆ จะทำยังไงครับ #### [วิทยาศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 19

เคยบ้างไหมที่ต้องสั่งสารเคมีที่ใช้ในการทดลองจากต่างประเทศ
ใช้เวลาดำเนินการ 6 เดือน
และการทดลองนั้นผิดพลาด
ต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด
ทุกอย่างจึง prolongggggggggggg

หรือการทำ tissue culture ขั้นตอนในการชั่งสาร ตวงสาร สารพัด เตรียม specimen กว่าจะได้แต่ละขั้นตอน
^
^
^
ทุกอย่างกำลังเป็นไปด้วยดี

แต่..........................

เพื่อน....ไง โกมิ แลปไปถึงไหน

เรา...( blue ) ......con...จ้า ฮือ ฮือ (contaminate)

ว่าแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาล้าง petridisc ต่อไป

ลองดูกระทู้นี้นะจะได้มีกำลังใจมากขึ้น
เป็นรุ่นน้องมช.ไปเรียนด้านธรณีฟิสิกส์ที่ USA
เราจะได้เห็นว่าการเรียนวิทยาศาสตร์นั้นหนักหนาสาหัสจริงๆ
นอกจากกำลังสมอง กำลังเงิน กำลังกายแล้ว
บางครั้งก็เสี่ยงอันตรายแก่ชีวิตที่เดียว

........................................................

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E3986283/E3986283.html

ตามรูปค่ะ

เกาะที่พวกเราจะไปคือ Little Money Key ค่ะ ภาพนี้ได้มาจาก Google Earth เริ่มจากฝั่ง น้ำจะลึกประมาณสองเมตร ว่ายไปนิดนึงก็จะถึงจุดน้ำตื้น คือพวกสาหร่ายมันโต แล้วรากมันก็ดึงยึดตะกอนที่อยู่ใต้น้ำไว้ พอสาหร่ายโตขึ้น น้ำก็ตื้นขึ้นด้วย จากริมฝั่งไปจุดที่ 1 ง่ายมากค่ะ จากจุดที่ 1 ไปจุดที่ 2 พวกเราก็แค่เดิน.. ปัญหามันอยู่ที่จุดที่ 2 ไปจุดที่ 3 ที่เห็นสีเข้ม ๆ นั่น เพราะน้ำมันลึกขึ้น น่าจะประมาณ 4-6 เมตร รึลึกกว่านั้น แล้วมันก็เป็นทางน้ำ ซึ่งน้ำจะไหลตามลูกศร ไปที่สะพาน ความแรงน้ำ ก็ใช่ย่อยอ่ะค่ะ คือถ้าปล่อยตัวลอยตามน้ำไป ไม่ถึงสองนาที ไหลไปถึงสะพานแน่.. ปล่อยตัวลอยออกไปเรื่อย ๆ ก็ออกไป Gulf of Mexico เลยอ่ะค่ะ -_-'

มาถึงตอนนี้ อ. ต้องแบ่งกลุ่ม เป็นกลุ่มว่ายน้ำเก่ง ปานกลาง แล้วก็อ่อนถึงว่ายไม่เป็น โดยคนที่เก่งกับอ่อน อยู่กลุ่มเดียวกัน จะได้ดูแลกันได้ เราถูกจัดอยู่กลุ่มปานกลาง ประมาณว่า ช่วยเหลือตัวเองนะเมิง :P กลุ่มแรกที่ว่ายข้ามไปก่อน คือกลุ่มเก่ง+อ่อน แผนที่วางไว้ คือต้องว่ายเบี่ยงไปทางซ้ายนิดหน่อย พอกระแสน้ำพัด จะได้หยวน ๆ ว่ายไปถึงเกาะพอดี.. อ้อ ลืมบอก ความกว้างของทางน้ำ 130 เมตรค่ะ.. พวกเราต้องว่ายตลอดห้ามหยุด

ขาไปไม่มีปัญหาค่ะ ถึงจะเหนื่อย ๆ จากช่วงเช้า แต่ได้พักนิดหน่อยตอนเที่ยง ก็ยังพอมีแรง ขึ้นไปถึงบนเกาะ มีบ้านพักร้าง ๆ ทิ้งไว้ เห็นอาจารย์บอก รู้สึกตอนนี้เกาะจะตกเป็นของนักร้อง rap อเมริกัน แกจำชื่อไม่ได้ ราคาเกาะที่เค้าซื้อมาก็แค่ 20 ล้านกว่า ๆ เองค่ะ เด็ก ๆ :P

นั่งพักได้ซักครู่ คราวนี้อ.แบ่งกลุ่ม น้ำตื้นน้ำลึกค่ะ กลุ่มน้ำลึกสำรวจทางด้านซ้ายของเกาะ กลุ่มน้ำตื้นสำรวจด้านขวา.. ก็ใช้เวลากันเกือบชม. พอถึงเวลากลับ พวกเราเดินกึ่งว่าย น้ำมาที่จุดที่ 3 เพื่อเตรียมว่ายข้ามทางน้ำ กลุ่มเก่ง+อ่อน ว่ายไปก่อนตามเดิม ตามแผนเดิมค่ะ คราวนี้ว่ายเฉียงไปทางขวานิดหน่อย พอกระแสน้ำพัดไปทางซ้าย จะได้กลับไปถึงจุดที่เราต้องการพอดี ระหว่างที่พวกเราดูกลุ่มแรก มันให้ความรู้สึกว่า กระแสน้ำมันไม่แรงอ่ะค่ะ แทนที่จะว่ายไปตรง ๆ มันเลยเฉียงไปทางขวานิด ๆ

เซบาสเตียนเลยออกไอเดีย (ตอนหลังถึงมาคุยกันว่าเป็นไอเดียนรก :P) จริง ๆ แล้ว เราไม่จำเป็นต้องว่ายเฉียง ๆ เราสามารถว่ายกันไปตรง ๆ ได้เลย มีการดึงสาหร่ายขึ้นมา แล้วปล่อยไปตามกระแสน้ำเพื่อนเช็คความเร็วด้วยค่ะ โอ้โห.. หลักฐานเพียบ.. พวกเราคล้อยตาม โอเค ตกลงตามนั้น

กลุ่มแรกที่ว่ายออกไปก่อน คนที่เก่ง ต้องว่ายขนาบคนที่ว่ายน้ำไม่เป็น แล้วทุกคนก็จับกลุ่มกันหมด.. ส่วนกลุ่มเรา แต่ละคนจะมี Buddy ซึ่งต้องว่ายไปด้วยกัน Buddy เราเป็นผู้หญิงอเมริกัน ก็ว่ากันไป... เตรียมตัวเรียบร้อย วางแผนเรียบร้อย ออกว่าย... อ้าว.. ไหงมันไปคนละทิศละทางกันยังงั้นวะนั่น.. คนนึงออกขวา คนนึงตรง อีกคนออกซ้าย.. อารมณ์ตอนนั้นคือแบบฮา..อ่ะค่ะ กลุ่มแรกเค้าว่ายเป็นกลุ่ม เป็นระเบียบเรียบร้อย กลุ่มเราเหมือนผึ้งแตกรัง.. กลุ่มเรามีคู่แต่งงานสองคู่ คู่นึงภรรยาว่ายออกขวา สามีก็เรียกให้กลับมา ๆ คือสงสัย she ตั้งใจว่ายมากอ่ะค่ะ ไม่สนใจใครเลย กว่าจะตามกันได้ก็เสียเวลาไปประมาณนึง.. Buddy เราว่ายนำหน้าไปแล้ว.. เราเลยต้องรีบตาม มัวห่วงคนอื่นอยู่คงไม่ไหว คือจริงถ้าว่ายน้ำธรรมดา ไม่มี หน้ากาก Snorkle กับตีนกบ เราคงว่ายได้ดีกว่านี้อ่ะค่ะ ทีนี้ด้วยความที่ไม่ชินกับตีนกบ แล้วเราไม่ถนัดกับการใช้แขนในขณะใช้หน้ากาก มันทำให้ว่ายยากขึ้น

อ. บอกให้สังเกตดูลักษณะทางธรณีวิทยาของท้องน้ำ เราก็คอยสังเกตไปด้วย แต่น้ำมันลึกแล้วก็ค่อนข้างขุ่น ก็พอเห็นพื้นน้ำลาง ๆ ว่ายไปเกือบถึง เราเริ่มหมดแรงค่ะ พวกกลุ่มแรก เริ่มไหว้ออกมาช่วย คนในกลุ่มเราที่เริ่มจะหมดแรง Buddy เราไปถึงจุดที่สองแล้วเรียบร้อย ไอ้เราก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แต่ไม่ได้เรียกให้ใครช่วย เพราะยังมีคนตามหลังเรา ที่เค้าอยากให้ช่วยมากกว่าเยอะ เอาวะ.. เฮือกสุดท้าย อีกซักสิบเมตรจะถึงอยู่แล้ว ตาเราก็จ้องพื้นน้ำไปด้วย ขาก็ตีน้ำอยู่ตลอดเวลา เอ.. ทำไมพื้นน้ำที่ตูจ้องอยู่มันไม่เลื่อนไปไหนมาไหนเลยว่ะ สรุปคือ ที่เราทำได้ดีที่สุด คือแค่พยุงตัวไม่ให้ลอยไปตามกระแสน้ำ แต่เราไม่ได้เคลื่อนไปข้างหน้าเลยค่ะ -_-' ผ่านไปประมาณสองนาที ไม่ไหวแล้ว จะไหลไปไหนตูไม่สนใจแล้วเว้ย.. เอาวะ เผื่อได้ไปเที่ยว Mexico ฟรี :P

ก่อนที่เราจะปล่อยตัวตามกระแสน้ำ มีคนมาช่วยพอดีค่ะ อาจารย์ว่ายเข้ามาช่วย.. โหย. ตอนนั้นคิดอยู่ในใจ รอดแล้วตู.. จริง ๆ แล้ว ถ้าปล่อยตัวไปที่สะพาน มันก็คงจะหาทางกลับมาได้ในที่สุด แต่อารมณ์ตอนนั้น มันคิดอยู่แค่ว่า ถ้าตูไหลไปตามกระแสน้ำ ตูตายแน่.. อะไรประมาณนั้นอ่ะค่ะ

.....................................

Cheers!

จากคุณ : Komi (komi_to) - [ 6 ม.ค. 49 21:18:44 ]