 |
คุณเคยโดน '' ผีเกาะหลัง '' มั้ย..?
คุณเคยโดน ผีเกาะหลัง มั้ย..?
วันนั้นเป็นวันที่ฉันและพื่อนๆ เหน็ดเหนื่อยจากการเรียน ด้วยความที่เรียนทางด้านศิลปะ อารมณ์ ศิลปินมันก็เข้าๆ ออกๆ บ่อยครั้งต่อวัน
เลยทำให้ แทบจะหมดแรงในทุกๆวัน แต่วันนี้ไม่เหมือนวันอื่นๆ
ตกค่ำเรารวมแก๊งกันได้ ก็ไปร้านเหล้ายาดอง ร้านประจำ ดื่มด่ำ กันเหมือนเช่นเคยๆ พอเริ่มมึนๆ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนเพื่อนร่วมบ้าน อีกสองคน มันยังฮึดสู้ ไปหาร้านอื่นต่อ
ส่วนฉันกับเพื่อนคนนึง ก็ขี่ มอเตอร์ไซด์กลับบ้าน เพื่อนชายจ๋า ( ตุ๊ด ) มันเป็นคนขี่ ฉันซ้อนท้าย
เส้นทางกลับบ้านก็เป็นเส้นเดิม ทุกอย่างก็เดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ คืนนี้เดือนมืดมากๆๆๆ แค่ไฟรถก็ไม่พออยู่แล้ว แถมไฟข้างทางก็น้อยเหลือเกิน
ขณะนั่งรถซ้อนท้ายกลับบ้านนั้น ไอ้ฉันก็ดันไปมองที่กระจกรถ มองไปมองมารู้สึกว่า
เอ้.... อะไรมันสะบัดไปสะบัดมาที่หลังนะ คิดไปคิดมาก็เลยคิดว่าตัวเองเมา แต่เอ้... ทำไมสีที่เราเห็น มันทำไมมองเห็นชัดจัง ก็แค่ถนนยังไม่ค่อยจะเห็นเลย เอาวะ เมามั้ง
แต่สักพัก ฉันเริ่มคิดทะลึ่งขึ้นมาว่า อ้า...ไม่แน่ อาจเป็นผีซ้อนรถก็ได้ อิอิ ... แอบคิดในใจ
แต่ให้ตายสิ ไอ้ที่คิดมันดันใช่นี่สิ เพราะฉันรู้สึกว่า มีอะไรเป็นมวลอากาศเป็นกลุ่มเป็นก้อนที่ไหล่ เอาละ ใจไม่ดีแล้ว อะไรล่ะ...อะไรกันเล่าเนี่ยะ ใครเกาะไหล่วะ... พูดไม่ออก ระหว่างนั้น
เวรกรรมตาฉันดันไปมองที่กระจกหลังอีก เอ้า คุณพระช่วย นั่นมันสไบสีเขียวนี่นา ทำไมมันมาอยู่ที่หลังฉันล่ะ .... ด้วยความที่ฉันนั่งขยับไปมา อีเพื่อนเลิฟ ก็เลย ด่าเข้าให้ บอกให้นั่งดีๆ
ฉันพยายามจะบอกมัน แต่พูดไม่ออก นึกฮึดพูด ขึ้นมาว่า เองเห็นมั้ย ที่กระจกน่ะ... มันคงเหลือบตามอง มันบอก เออ... ห้ามพูดต่อนะเอง.....
เท่านั้นแหละวิญญาณ สิงคะนองนา เข้าสิง เลย บิดรถใหญ่เลย เห็นทางเข้าบ้านล่ะ มันยังไม่ทันจะดับเครื่องรถเลย เป็นอันที่รู้กัน ต่างคนต่างโดด ออกจากรถ แข่งกันวิ่งเข้าบ้าน
รุ่งเช้า ฉันก็ไปเรียนแต่อีเพื่อนเลิฟนี่สิ ไปไม่ได้เลย ปวดแขนปวดขา เลยต้องลาหยุด ฉันเล่าให้เพื่อนในบ้านฟังกับเรื่องที่เจอมาเมื่อคืน มันก็หวังดี ไปเล่าให้อาจารย์ฟัง
อาจารย์ แกก็เลย เล่าให้ฟัง ว่า เมื่อก่อนถนนเส้นนั้นน่ะ เป็นป่ากล้วยขึ้นเต็มไปหมด พอตั้งมหาลัยขึ้น ก็ต้องทำถนน ชาวบ้านแถวนั้น เค้าจะเห็นกันบ่อย บางคืนก็ได้ยินเสียงหัวเราะ อย่างสนุกสนานของหญิงสาว
บางคืน ก็ร้องไห้ ซะโหยหวนเลย และไอ้สิ่งที่เราเห็นนั้น เค้า เรียกว่า " ผีตานี " คนที่ไม่เคยชินทางเข้ามากลับรถแถวนั้นน่ะ ส่วนใหญ่ไม่รอด เจอกันหมด...
ส่วนไอ้ที่ฉันเจอน่ะ แค่ เด็กๆ
หงา...งั้นฉันควรจะโชคดี หรือโชคร้ายล่ะเนี่ยะ
จากคุณ :
เจฉ่าย 
- [
23 ม.ค. 49 11:53:01
]
|
|
|
|
|
|
