ผมไม่รู้ว่าผมอุปทานหรือเปล่านะครับ แต่อย่างในชีวิตประจำวัน หรือในเนต หรือแม้แต่ในบทเรียน ในหนัง ในประวัติศาสตร์ ผมรู้สึกว่า คนรอบกาย(ไม่อยากใช้คำว่าคนไทยเลย)มักมีวิธีแสดงออกต่อการ รักชาติ ไปในแนวทางแบบว่า ไม่ซื้อของชาติอื่น ไม่สุงสิง ไม่ทำธุรกรรมด้วย อะไรพวกนี้
แต่ผมไม่ค่อยเห็นคนออกมาเชิญชวนว่า ไปซื้อของไทยกันเถอะ ไปซื้อของบริษัทนั้นนี้กันเถอะ เพราะในความเป็นจริง ของที่ว่าเป็นของคนไทย ก็ต้องมีคน ซึ่งเป็นเอกชน ทำของมาขาย
ซึ่งการที่ใครคนหนึ่งขายของดีจนเกิดรวยขึ้นมา คนก็ไม่ชอบอีก มองเป็นว่าเป็นพวกนายทุน(เป็นประเทศประชาธิปไตยที่มีทัศนคติต่อนายทุนในแง่ลบมากๆ) เหมือนกับว่าคือถ้ามันจะทำให้มีคนไทยคนใดคนหนึ่งรวยขึ้นมา คนก็จะรู้สึกไม่ชอบใจอยู่ดี
ไม่นับพวกสินค้าพื้นบ้าน ผลหมากรากไม้นะครับ เอาของที่ สร้างขึ้นใหม่และมีขายหลายๆเจ้า อย่างโทรทัศน์ เครื่องใช้ไฟฟ้า รถยนต์ สื่อบันเทิงต่างๆ คือแค่ชื่อยี่ห้อ ก็ต้องตั้งให้ชื่อไม่ไทยไว้ก่อน ไม่งั้นขายยาก
แล้วสุดท้ายก็ไม่เห็นมันจะมีอะไรดีขึ้นมาซักที
ผมรู้สึกเหมือนว่า เรายังมีทัศนคติที่เน้นการทำลายคู่แข่ง ดึง รั้งคู่แข่ง มากกว่าการพัฒนาตนเอง ให้ดีกว่า การช่วยเหลือกันเองมากกว่า
ผมคิดว่าภาพลักษณ์ของเพื่อนบ้านทั้งบ้านใกล้และไกลในสายตาเราโดยรวม ไม่มีประเทศไหนดี หรือเป็นมิตรเลยครับ ไม่ดูถูกก็เกลียด มีอยู่2อย่าง
ท่านคิดเห็นเรื่องนี้อย่างไรบ้างครับ
แก้ไขเมื่อ 16 เม.ย. 49 01:34:43
จากคุณ :
Sial
- [
16 เม.ย. 49 01:30:57
]