ความคิดเห็นที่ 1 อันนี้แบบพุทธนะ  เมื่อเทพสุริยะสถิตย์ออกจาก ดวงอาทิตย์ทำให้ไม่มีคนคุมดวงอาทิตย์อยู่แสงดวงอาทิตย์ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ และแบ่งเป็น2  ...3...4...5...6..7 ลูกตามลำดับโลกเราก็หายไปตั้งแต่ดวงที่1เริ่มขยายตัวกินพื้นที่มาถึงดาวพุทธ  แม่น้ำคงคาถูกเผาจนเหือดแห้งพระอิศวรจึงได้ใช้ไฟประลัยกรรเผา ทุกสิ่งทุกอย่างที่พระพรหมสร้างขึ้น ดวงอาทิตย์จึงถูกเผาหมด  เหลือแต่ความมืดมิดเหล่าเทพหนีตายเพราะไฟเผาปราสาทและสวรรค์ชั้นดาวดึงจนสิ้น อันตัวของเหล่าเทพนั้น มีแสงเรืองรอง แต่พลันได้ไปเห็นก้อนอำพันสว่างไสว จึงจับมากินรสชาดนั้นหอมหวานเหมือนเนยใส เหล่าเทพที่เห็นจึงกินบ้าง จนแสงในกายหายไปหมด จนเปลี่ยนจากเทพเป็นวิญญาณธรรมดา เมื่อเช้าวันต่อมาพระพรหมได้สร้างโลก  วิญญาณก็มาจุติเป็นมนุษย์อมตะแต่เมื่อเจอง้วนดินจึงกินกันและได้เสพสมจนมีลูกและกลายเป็นคนธรรมดา แต่ในทางวิทยาศาสตร์เคยอ่านมาว่า มนุษย์พัฒนามาจากสาหร่ายสีน้ำเงินวิวัฒนาการเป็นแบคทีเรียและขยายพันเป็น ลูกน้ำ เป็นปลา และก็กระโดมาเป็นลิงเลย อนนี้ไม่แน่ใจนะครับอ่านมานานแล้ว จากคุณ : โลก (ผักคะน้ากรอบ) - [ 25 พ.ค. 49 15:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านเอาเองก้อแล้วกัน จากคุณ : spirit (pooktoon) - [ 25 พ.ค. 49 16:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ^ ^ ง่ะ พ่อกับแ่ม่ช่างเจอกันเร็วเหลือเกินนะค้า -*- แต่สงสัยพ่อต้องเป็นโปรแกรมเมอร์แหงๆ เล่นศัพท์ซะ จากคุณ : มิสส้มนิ (Amani) - [ 25 พ.ค. 49 18:05:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 (ไม่ได้ต้องการเปลี่ยนเนื้อหาของห้องหว้ากอ  แต่เพือแก้ไขเนื้อความบางส่วน) - อ้างอิงจากความคิดเห็นที่ 1 - "อันนี้แบบพุทธนะ เมื่อเทพสุริยะสถิตย์ออกจาก .......กลายเป็นคนธรรมดา" ในความเป็นจริง  พระพุทธเจ้าทรงตรัสถึงในเรื่องนี้โดยเหตุการเกิดอย่างเดียวกันนี้โดยไม่มีพระพรหม  พระอิศวร ในเหตุการณ์  แต่เป็นการเคลื่อนไหวของจักรวาลตามธรรมชาติของจักรวาล  ในครั้งหนึ่ง ๆ เท่านั้น   ซึ่ง  จักรวาลนั้น  ได้เคลื่อนไหวคือ  ก่อตัว   ตั้งอยู่  และสลายไป  นับครั้งนับคราไม่ถ้วน  รวมถึงการเกิดขึ้นของโลกในครั้งนี้ก็เป็นเพียงหนึ่งในบรรดาการเกิดขึ้นของโลกในจำนวนนับครั้งไม่ถ้วนเหล่านั้น   ตามหลักพระพุทธศาสนาการเกิดขึ้นของจักรวาลที่เราดำรงอยู่นี้  ไม่ใช่ครั้งแรก  และครั้งสุดท้าย  จักรวาลทั้งหลายมีวัฏฐจักรเช่นเดียวกับสิ่งอื่น ๆ   วัฏฐจักรของจักรวาล  แบ่งออกเป็น 4 ช่วงใหญ่ ๆ นับจากหน่วยเวลาเล็กที่สุด  กระทั่งเป็นหน่วยใหญ่  ได้แก่ ข้อมูลจาก  พระอภิธรรมัตถาสังคห  ส่วนที่ 5 http://bundit.info/aphidhamma/prariset5.html กัปป์ ถือเกณฑ์อายุขัยของมนุษย์ ซึ่งเรียกว่า อายุกัปป์ เหตุนั้นอายุของมนุษย์ สมัยหนึ่ง ๆ นั้น จึงเรียกว่า กัปป์ บางทีก็เรียก กัลป์         อันตรกัปป์ ถือเกณฑ์ของอายุมนุษย์ตั้งแต่สมัยที่อายุยืนที่สุด คือ อสงขัยปี แล้วลดน้อยลงมาตามลำดับจนถึงอายุกัปป์ ๑๐ ปี แล้วกลับค่อย ๆ ขึ้นไปอีกจนถึง อสงขัยปี นับจากอสงขัยปีลงมาจนถึง ๑๐ ปี แล้วนับจาก ๑๐ ปีขึ้นไปจนถึง อสงขัยปี ลงเที่ยวหนึ่ง และขึ้นอีกเที่ยวหนึ่ง เช่นนี้แหละ เรียกว่า ๑ อันตรกัปป์             ครบ ๖๔ อันตรกัปป์ นับเป็น ๑ อสงขัยกัปป์             ครบ ๔ อสงขัยกัปป์ จึงเป็น ๑ มหากัปป์ ในบรรดา ๔ อสงไขยกัปป์นั้น  ประกอบด้วย การเคลื่อนไหวของจักรวาล  4  วาระ   ๑. สังวัฏฏอสงไขยกัป ได้แก่ ตอนที่โลกกำลังถูกทำลาย ซึ่งได้แก่คำว่า สงฺวฏฺฏตีติ สงฺวฏฺโฏ = กัปที่กำลังพินาศ อยู่ เรียกว่า สังวัฏฏอสงไขยกัป         ๒. สังวัฏฏฐายีอสงไขยกัป ได้แก่ ตอนที่โลกถูกทำลายเสร็จแล้ว ซึ่งได้แก่คำว่า สงฺวฏฺโฏ หุตฺวา ติฏฐตีติ สงฺวฏฺฏฐายี = กัปที่มีแต่ความพินาศตั้งอยู่ เรียกว่า สังวัฏฏฐายีอสงไขยกัป         ๓. วิวัฏฏอสงไขย ได้แก่ ตอนที่โลกกำลังพัฒนาคือกำลังจะกลับคืนเป็นปกติ ซึ่งได้แก่คำว่า วิวฏฺตีติ วิวฏฺโฏ = กัปที่กำลังเจริญขึ้นเรียกว่า วิวัฏฏอสงไขยกัป         ๔. วิวัฏฏฐายีอสงไขยกัป ได้แก่ ตอนที่โลกพัฒนาเรียบร้อยแล้วเป็นอันดีแล้วซึ่งได้แก่คำว่า วิวฏฺโฏ หุตฺวา ติฏฐตีติ วิวฏฺฏฐายี = กัปที่เจริญขึ้นพร้อมแล้ว คือทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งอยู่ตามปกติ เรียกว่า วิวัฏฏฐายีอสงไขยกัป         สัตว์โลกทั้งหลายเช่นมนุษย์และสัตว์รวมทั้งเทวดานี้ จะมีชีวิตอยู่ได้ ก็เฉพาะตองอสงไขยกัปสุดท้าย คือ วิวัฏฏฐายี อสงไขยกัป นี่เท่านั้น ส่วนตอนทั้งสามกัปข้างต้นนั้น ในกามโลกเว้นแต่พรหมโลกไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่เลย  เพราะเป็นตอนที่จักรวาลเว้นแต่พรหมโลกกำลังสลายตัว และผลมาเป็นปกติเอาเมื่อตอนอสงไขยกัปสุดท้ายนี่เอง ข้อความจากความคิดเห็นที่ 1 กล่าวว่า "เมื่อเช้าวันต่อมาพระพรหมได้สร้างโลก วิญญาณก็มาจุติเป็นมนุษย์อมตะแต่เมื่อเจอง้วนดินจึงกินกันและได้เสพสมจนมีลูกและกลายเป็นคนธรรมดา" ในความเป็นจริง  เมื่อจักรวาล  กำลังสลายตัว  สัตว์ต่าง ๆ  มีหนอน  มด  แมลง สัตว์นรก  กระทั่งเทพ  ต่างจุติจากภพของตน  และบริกรรมกสิณเพื่อปฏิสนธิในเทวโลกทั้งสิ้น   ด้วยเหตุนั้น  สัตว์ที่หายไปในระหว่างการสลายตัวของจักรวาลแม้แต่ผู้เดียวจะไม่ปรากฎเลย  เว้นเสียว่า  สัตว์ผู้นั้นได้นิพพานแล้ว  จึงหายไปจากจักรวาล ในระยะที่จักรวาล  สลายตัว  และก่อตัวใหม่นั้น  ระยะนั้น  จะไม่มีสัตว์ใดเกิดในกามโลก  (กามโลกหมายถึง  มิติที่สัตว์รับอารมณ์ทางประสาทสัมผัสได้ทั้ง 5 ทาง  ส่วนพรหมโลกสัตว์จะมีร่างกายเหมือนมนุษย์  แต่รับประสาทสัมผัสทางภายนอกได้เพียง 2 ทาง)  และเมื่อจักรวาลก่อตัวขึ้นกระทั่งสำเร็จใหม่เอี่ยม  ในครั้งนั้น  จะมีก้อนดินประหลาดปรากฎขึ้น  เมื่อสัตว์ที่เป็นพรหมเหล่านั้นเห็นก็ประปลาดใจ  จึงหยิบขึ้นมากินดู  แล้วร่างกายของสัตว์เหล่านั้นก็หยาบลง  และจุติลงมาเกิดในกามภูมิเหมือนเดิม   อ้างถึงเรื่องนี้ด้วย  ข้อความจริงจาก พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓ ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค ๔. อัคคัญญสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=1703&Z=2129&pagebreak=0 จักรวาลทั้งหลาย เกิด  และสลายตัวลงไม่สิ้นสุด  การเกิดของสัตว์ทั้งหลายเว้นจากมรรคมีองค์ 8 ก็ไม่อาจสิ้นสุดได้  นี่เป็นเนื้อความที่ถูกต้องในคำสอนของพระพุทธศาสนา มรรคมีองค์ 8 ๗. มหาจัตตารีสกสูตร (๑๑๗) http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=3724&Z=3923 แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 49 18:26:45 จากคุณ : SpiritWithin - [ 25 พ.ค. 49 18:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นี่แหละใช่เลย จากคุณ : บ่าวจ่อย - [ 25 พ.ค. 49 18:55:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้ออ.. จากคุณ : .. - [ 26 พ.ค. 49 12:24:06 A:202.5.87.131 X: TicketID:120239 ]